Fjallkonan - 14.03.1900, Blaðsíða 4

4
F;jALLKfONAN.
myndin var i fullri síærð. Þegar ég fór að
gæta betur að, sá ég að á œyndinni var á
brjóstinu sama demantsdjásnið roeð rúbín í
miðju, og að hún hafði belti um miðjuna með
spennu með gimsteindum dreka.
Ég horfði frá mér numian á myndina, en
greifinn horfði á mig með sólgnum forvitnis-
augura.
„Ha, ha, kunningi", sagði hann, „þér þurfið
ekki að vera vandræðalegur; þér eruð ekki
8á fyrsti, sem hún þarna hefir ruglað í höfð-
inu — og líkiega ekki sá seinasti. En horfðu
nú á hana — taktu eftir henni“, sagði hann og
lyfti kertistjakanum, sem var svo léttur í hend-
inni á honum sem vaxljós væri, þó hann væri
afarþungur. „Þessi brjóst — skáldin mundu
hafa líkt þeim við alabastur — mál ykkar hefir
engiu orð yfir það — blóðlausu veslingar —
hvorki snjór eða alabastur — og þessi húð,
föst og mjúk, eins og dúnn undir hendinni, og
þessi óviðjafnanlegi vöxtur".
Ég leit til hans; ég sá að gríman hafði nú
dottið af honum, og nú sá ég að hann var gam-
all mucaðarseggur.
„Og þessar varir“, sagði hann og lét dálílið
bresta í vörunum, og ætlaði bókstaflega að gleypa
myudina í sig.
Síðan sýndi hann mér fleiri myndir, svo sem
mynd af berum kvenmanni, sem þrælasali var
að selja, sem hafði verið á seinustu sýningu.
Allar þessar myudir sýndi hann mér með for-
málum, sem vóru mjög ósæmilegir.
„Þér segið ekkert“, sagði hann.
„Nei þér eruð svo vel máli farinn, herra greifi,
að ég hefi engu við að bæta“.
„Og það or kalt blóðið í ykkur Englending-
um; þið þekkið ekki mátt kærleikans og feg-
urðarinna^ Og þó hefi ég lesið, að enskar
konur séu með þeim fríðustu í heimi“.
„Það er talsvert af laglegum stúlkum þar“,
sagði ég.
„Eins og hún þarna uppi“?
Ég sagði sem var, að ég hefði ekki séð henn-
ar líka, — en ég væri líka yfirleitt ókunnur
kvenfólki, þekti að eins myndir af hefðarkon-
um, sem væru í tímaritum og blöðum, og sum-
&r þeirra þættu bera af öðrum að fríðleik.
„Og ég hefi séð þær myndir“, sagði hann.
„Þær eru fríðar; ég hefi Iátið senda mér
nokkrar af þeim mér til skemtunar. En mynd
er mynd, og alt annað en hold og bióð“.
„Af hverjum er þá þessi mynd?“ spurði ég.
„Af bróðurdóttur föður míns“, sagði hann.
„Ættarblóðið var hreint í æðum hennar, því
móðir hennar var líka af okkar ætt. Það hefir
verið venja í okkar ætt, að giftast ekki út úr
ættinni. Hafi brugðið út af því, hefir oftast
farið illa — konurnar hafa orðið skammlífar
og börnin hafa sjaldan náð fuliorðinsaldri“.
Það fór hryliingur um mig. Það var eins
og hann væri eitthvað hróðugur í málrómn-
um. (Framh.)
Tíðarfar. Nú um síðustu helgi
gerði ofsa útsynningsrok og leituðu
þá þilskipin hóðan inn á Reykjavík-
ur höfn og fáein botnvörpuskip.
Afiabrögð góð sunnan Skaga og
á Miðnesi; þar hæstii hlutir (á 5.
hundrað). ^
Ufsaveiði mikil var í Keflavík
fyrir útsynningskastið, en menn það-
an segja, að Keflvíkicgar hafi feng
ið svo mikið af honum að þeir beri
sig nú minna eftir veiðinni.
Botnverpingur einn („öeneral
Gordon“), sem kom héðan frá landi
til Hull seinast í febrúar, hafði feng-
ið svo mikinn afla á tœpri viku hér
(mestmegnis kola), að hann var seld-
ur fyrir £ 1075 = 19,350 Jcrönur.
Strílka af' Miðnesi, sem á heima
á bæ í Fuglavíkurhverfinu, kom
um miðjan f. mán. snemma morg-
uns að Þórukoti í Njarðvíkum og
var bundin á höndnm og íótura.
Sagði hún svo frá, að kvöldið áður,
ki. 9, hefði verið barið að dyrum á
bæ hennar og liefði hún farið til
dyra, en þegar hún befði komið út,
hefði verið snarað snæri um hálsinn
á henni og hún teymd eeœ Ieið ligg-
ur yfir Miðnesheiði, hér um bil í 2%
klukkutíma. Þar sagði hún að þessi
maður hefði að lokum bundið sig á
höndum og fótum og síðan skilið við
við sig. Hún var auk þess svo
bundin, að strengur var hafður á
milli fótabandsins og handbandsins,
svo að hún gat ekki staðið upprétt.
Þannig útleikiu kvaðst hún hafa
skreiðst til bæja.
Að líkindum verður þetta mál
rannsakað áður lucgt líður.
Af þossari sömu stúlku eru fleiri
sagnir. „Hún var fyrir nær þrem
árum vinnukona (hjá Magnúsi bónda
Jónssyni?) á Flankastöðum, og fór það-
an aftur til foreldra siuna. Var í
mæli, að hún hefði ekki verið ein-
sömul þegar hún fór þaðan. Hún
hafði verið eend þá um vorið inn í
Keflavík, og segir sagan, að húu hafi
á þeirri leið orðið af með þyktina.
Eftir það var höfðuð sakamálsrann-
sóku gegn henni, en engar líkur
komu fram að hún hefði barn átt.
Eftir þstta hófust miklar bréfaskrift-
ir þar syðra, þannig að fjöldi af bréf-
um kom á gang tii helztu manna
þar, og um þá, sem virtust vera skrif-
uð í blóra við þessa stúlku eða af
heani; þessi bréf eru öli svívirði-
legs efnis og hefir enn aldrei orðið
uppvíst frá hverjum þau eru, hvað-
an þau koma eða hver afhendir þau
Þau finuast stundum lögð inn ein-
hversstaðar, án þess séð verði á
hvern hátt þau hafa komið, ea stund-
um hafa þau fandist bundin í fax
eða t&gl á hestum eða skott á hund-
um. Á þessu hefir nú geugið í hálít
þriðja ár og ekkert orðið uppvíst
annað en það, að kunnugir menn
þykjast geta fuliyrt., að stúlka þessi
eigi engan þátt í þeasum brétaskrift-
um“.
Hoylij avíli
Minnisvarði Jðnasar Hallgrímssonar. Á
snnnndagskvöldið var skemtun sú, sem til
var stofnað til fjársöfnunar til minnisvarða
Jónasar HallgrímBSonar, og mun ágððinn
hafa orðið talsvert á 2. hnndrað krðna
Docent séra Eiríknr Briem varð fyrir pví
slysi á snnnudagskvöldið að hann fótbrotnaði.
Svör til aðsendanda. Sig. Þðrðlfs-
son, sem ásamt fleirum stðð fyrir dansskemt-
un á sunnudagsnðtt 6. þ. mán. og var sekt-
aður fyrir, vill láta þess getið, að það hafi
ekki verið stúkan „Bifröst“ heldur með-
limir hennar, sem áttu þátt í þeirri skemtun.
Drengir úr Vesturbænum, sem áttu þátt
í götubardaganum (með vitund lögreglunn-
ar?) f- sunnudag, vilja látið þess getið, að
þeir (Vesturbæingar) hafi ekki fengið
nein sár sem teljandi sé í þeirri viðureign.
Verzlun
H. Th. A. Thomsens
hefir hús bæði sm flBrrÍ og
til sölu nú þegar,
einuig herbergi til leigu frá 14. maí
næstkomandi.
Söluskilmálar
Nánari upplýsingar gefur
H. Th. A. Thomsens verzlun.
Komið! skoðið! kaupið!
lanilar bœlnir.
Ég ksupi:
Allar ganxlarbækur,sem eru prent-
að&r fyrir 1601 (að undanskildri Guð-
brands-biblíu) fyrir afarhátt verð.
Allar íslenzkar bækur frá tíma-
bilinu 1601—1700 fyrir hátt vsrð.
Aílflestar bækur frá tímabilinu
1700—1800. Þó kaupi ég ekki sum-
ar „guðsorðabækur“ frá Hólum frá
síðari hlut 18. aldar. V. Á.
Stór útsala!
Hreiusunarsala
byrjar í verzi. „EDINBORG“ þ. 12.
þ. m. og verður þar selt allskonar
kramvara og vefnaðarvara með
mjög niöur-
settu Veröi. Þetta
er gert tii að hreinsa til og gera
rúm fyrir nýju vörunum, sem koma
með vorinu. Útsalan stendur að
eins yfir
3 vikur
og verða þá vörurnar settar aftur
upp í sitt upprunalega verð.
Notið tækifærið
meðan það býðst.
Þetta er kostaboð og mun kaup-
endunum hagnaðarmeira að verzla á
þennan hátt en að kaupa með upp-
skrúfuðu verði á uppboðum.
Isgeir Sigurðsson.
V ottor ð.
Ég er svo knúð til þess, að eg get
ekki látið það ógert, að senda yður
þessi meðmæli:
Ég, sem skrifa naín mitt hér undir,
hefi árum saman verið mjög iasin af
taugasjúkieik, sinateygjum og ýmsum
sjúkdómum, sem þar eru samfara.
Eftir er ég hafði leitað ýmsra iækna
og enga bót fengið, fór ég að taka
inn Kína-Lífs-Eíixír frá Waldemar
Petersen í Frederikshavn, og get ég
með góðri samvizku vottað, að þetta
lyf hefir batað mig meira enn frá
verði sagt, og ég firm að ég get ekki
án þess verið.
Hafnarfirði, í marz 1896.
Agnes Bjarnadöttir, húsmóðir.
Kíua-lífs-elixírinn fæst hjá flest-
um kaupmönnum á íslandi.
Til þess að vera viss um, að fá
hinn ekta Kína-lífs-elixír, eru kaup-
andur beðnir að líta vel eftir því, að
standi á flöskunum í grænu
lskki, og eins eftir hinu skrásetta
vörumerki á flöskumiðanum: Kín-
verji með glas í hendi, og firmanafnið
Waldemar Petersen, Nyvej 16, Kjö-
benhavn.__________________________
ÍXÍ [c> Á$ ÍÖ af Fjallk. 1899.
M iJPJl Qi w1 vl ÝmHÍr hafa kvartað
yfir að þá vantaði nr. 46 af Fjalik. 1899.
En svo stendur á því, að nr. 45—46 er tvö-
falt tölublað, og að fratnan á tölublaðinu er
prentvilla; þar stendur að eins 45. Aftan
á þvi á síðustu blaðsíðunni etanda þð tölin
45—46. Detta eru menn beðnir að athuga.
1. Paul Liebes Sagradavín og
Maltextrakt með kínín og járni
hefi eg nú haft tækifæri til að reyna með
ágætum árangri. Lyf þessi eru engin leynd-
arlyf (arcana), þurfa þau því ekki að brúk-
ast í blindni, þar sem samsetning þessara
lyfja er ákveðin og vitanleg. Sagradavínið
hefir reynst mér ágætlega við ýmsum maga-
Bjúkdðmum og taugaveiklun, og er það hið
eina hægðalyf, sem eg þekki, er verkar án
allra ðþæginda, og er lika eitthvað hið ð-
skaðlegasta lyf.
Maltextraktin með kínín og járni er hin
bezta Btyrkingarlyf, eins og efnin benda á,
hið bezta lyf gegn hvers konar veiklun, sem
er, sérstaklega taugaveiklun, þreytu og lúa,
afleiðingum af taugaveiki, þróttleysi magans
o. b. frv. — Lyf þessi hefi eg ráðlagt mörg-
um með bezta árangri og sjálfur hefi eg brúk-
að Sagradavinið til heilsubóta, og er mér
það ómissandi lyf.
Reykjavík 28. nðv. 1899. L. Pálsson.
Einkasölu á I. Paul Liebcs Sag-
radavínl og Maltextrakt með kínín
og járni fyrir ísiand hefir undir
skrifaður. Útsölumenn eru vinsam-
iega beðnir að gefa sig fram.
Reykjavík í nóvember 1899.
Björn Kristjánsson.
kaupmaður,
hefir til sölu
vín
allskonar frá
Kjœr & Sommerfeldt.
(Yínin frá Kjœr og Sommerfeldt eru ein-
hver beztu vinin, sem flutt eru hingað til
lands, enda ráða læknar sérstaklega sjúk-
lingum til að brúka þau sér til heilsubðtar
fremur öðrum vínum).
Verðið sama og undanfarin ár,
og ekki hækkað um einn eyri, þrátt
fyrir hinar nýju álögur á vínverzl-
uninni.
Vindlar
Og
tóbak.
allskonar af beztu tegundum og með
mjög lágu verði.
Leiðbeiningar um það, hvar bezt-
ar og hentastar skilvindur og smjör-
vélar er að fá, fást í
Þingholtsstrœti 18.
Útgefandi: Yald. Ásmundarsoon.
Félagsprentsmiðjan.