Fjallkonan - 26.05.1900, Blaðsíða 4
4
FJALLKONAN.
þá að taka ofan Beyniskirkjn, og mátti því ekki í það
sinn finna hann, *o eg skrifaði til baka, hvað mér varð
að allri lnkkn sem von var. Fekk eg að vörmu spori
bréf frá honum til baka, fult at stórmensku og hótyrðum,
hvar í hann yfirlýsir skuldinni, heimtar af mér þar of-
an á allar leigur og landskuldir af eigninni, heimtar
hana í standi með öllu tilheyrandi og fyrirbýður mér
framar með þann eigindóm að sýsla sem sína eign. Eigi
kom mér þessi fregn vel né hentuglega; hélt þó fram
verki mínu við kirkjuna. Fer síðan þá alþingistími var
kominn á sýslumanns fund. Hann tekur mér fyrst vel,
og spyr mig hvort eg sé kominn vegna Jóns stjúpsonar
míns með þá reikninga og riktugbeit, sem hann hafi be-
gert af mér; eg neita því, þar Jón hafi tekið feil, að
selja eign bróður síns, og þar hann sé óðalborinn til
eignarinnar, ætli eg að leitast við að fá peninga til að
innleysa jörðina honum til nota, áður en þessu flasi Jóns
verði opinberlega þinglýst. (Framh.)
„Dýravinur?“
Loksins hefir nú „dýravinur" aftur hafnað
sig í ísaf., eftir langa útivist, en ærið létt
hlaðinn. Sannast það er merkur maður sagði
við mig nýlega: „Þú átt þar auðsjáanlega orða-
stað við mann, sem ekki getur svarað öðru en
skömmum". Umtalsefni hans er nú „Björn
nokkur í Gröf“, og rithátturinn sá sami, sem
forðum sást í sama blaði um Björn nokkurn í
Reykjakoti. „Dýrav.“ þekki eg ekki — og vil
ekki þekkja, og sagði ekkert um hann nema
sem höfund vitleysunnar, sem eg var að hrekj \
Ekki eitt orð hefir hann að segja þvi rugli síim
til leiðréttingar, en eitt atriði í grein minni í
10. bl. Fjallk. hrekur hann gersamlega: að
hann sé ekki gersneyddur allri blygðunarsemi.
Það skal eg nú fúslega taka aftur, og er það
í fyrsta sinn, sem eg hefi haft ástæðu til að
taka orð mín aftur. Skal eg gjarna trúa því
hér eftir, að „Dv.“ sé hundspott, sem ekki kaua
að leggja þegjandi niður rófuna og skammast
sín, er því er veitt makleg ráðning, — og að
þýðingarlaust sé að eyða orðum við slíkt nátt-
úrunnar afbrigði.
Björn Bjarnarson.
Steinkolanáma fundin
hér á landi.
Þessi enski námafræðingur, Bíack, sem kom
á dögunum ásamt norskum manni er Kloster
heitir, þykist hafa fundið steinkolanámu rétt í
túnfætinum á Stafholti í Borgarfirði, í hamra-
belfci við Norðurá, sem Stafholtskastali er nefnt.
Þetta á að vera dýr og góð kolategund („beztu
kolíEvrópu“, segja þeir), „anthracit“-kol, sem
eru ákaflega hitamikil og því mjög notuð undir
gufukatla og sömuleiðis ásamt öðru eldsneyti
til heimilisnotkunar víða, einnig á Norðurlönd-
um nú á síðari árum. Stafholtskastali er dá-
lítið fjall, og reynist þessi fregn áreiðanleg og
að í kastalanum sé svo mikið af kolum, sem
þeir félagar gera s.ér von um, mundu þar vera
nægar kolabirgðir fyrir ísland um langan tíma,
enda ekki ólíklegt, að þá séu víðar kolanámur
hér, og sagt er að samskonar steintegund sé í
Langavatnsdal (en þaðan er örðugt um flutn-
ing)-
Væri hér um kolanámu að ræða, væri það
stórkostleg viðreisn fyrir landið, og stór hægð-
arauki væri að því, að fara má á skipurn eða
bátum alla leið frá sjó fast upp að sjálfri nám-
unni (eftir Hvítá og Norðurá).
„Gfarðars“-félagið“ á Seyðisfirði. Félag þetta
er stofnað af þýzkum eða hollenzkum manni,
Hermann, sem áður hefir staðið fyrir fleiru en
einu flskifélagi og stóð fyrir skömmu fyrir fiski-
félaginu „Frem“ í Esbjærg. En félög þessi
munu flest eða öll hafa orðið að hætta. Garðars-
félagið ætlaði að koma upp stórum fiskiflota og
veiða með botnvörpum og ýmsum öðrum ný-
justu áhöldum. Það lét byggja bryggju á Seyðis-
firði um 120 feta ianga og um 150feta breiða,
íshús 150 álna langt og 40 álna breitt og fleiri
byggingar. Hafði félagið safnað um 800 þús.
kr. í félagshlutum, en sagt er að nú sjáist lítill
staður þessa fjár, hvað sem af er orðið. Nú
hefir félagið sett framkvæmdarstjóra sinn, Her-
mann, frá þeirri sýsian, en hann kveður það
ólöglegt, og er að sögn í málatilbúnaði á hendur
stjórn félagsins (hér þeim Haneen konsúl á Seyðis-
firði og Þorsteini Erlingssyni o. fl.), og hefir tekið
sér Skapta ritstjóra Jósepsson fyrir ráðanaut
og málaflutningsmann. Hann hafði líka viljaðfá
bæjavfógeta þar vikið úr dómaraíiæti, af því hann
væri við félagsstjórnina riðinn, en hefir að sögn
ekki fengið áheyrn, sem honum hefir líkað.
Sjálfur segir Hermann, að hér sé um stór-
kostlegan fjárdrátt að ræða, að því er virðist
af hálfu félagsstjórnarinnar, sem líka hefir að-
setur erlendis (í Lundúnum?). — Þeir kons.
Hansen af SeyðiefLrði og Þorst. ritstj. Erlings-
son hafa nú lengi verið í ferðalagi erlendis
(suður í löndum) á kostnað félagsins.
Bánir í Árnessýslu: Sigríður Ófeigsdóttir
(hreppstjóra í Fjalli) ekkja eftir Guðbrand sál.
Árnason í Míðdal. Hún dó á Bjarnastöðum í
Grímsaesi hjá Yngvari syni sínura á sjötugs-
aldri. — ófeigur ófeigsson, bróðir Sigríðar sál
Hann hafði lengi búið á Fjalli hálfu með konu
sinni Vilborgu Eyjólfsdóttur (frá Auðsholti), er
lifir eftir mann sinn. „Áttu þau mörg börn og
efnileg, bjuggu góði búi og nutu almennrar
hylli og virðingar“. Hann var nálægt sjötugu. —
Þuríður Jónsdóttir, kona Erlings Pálssonar fyr
bónda í Árhrauni og móðir Þorsteins skálds
Erlingssonar, dó á Efra-Apavatni hjá Páli syni
sínum. Var orðin háöídruð og hafði lengi þjáðst
af þungu heilsuley ,i. — Jónína Gísladóttir,
kona Páls bónda Grimssonar á Flóagafli dó að
afstöðnum barnburði, lætur eftir 5 börn, öll
ung. „Húa var á bezta aldri og merkiskona".
Influenzan gengur nú alment hér í bæn-
um og Iiggur mikil þorri bæjarmanna; í fjölda
húsa alt heimilisfólkið. Enn sem komið er hefir
veikin verið væg og fáir eða engir dáið.
KvennaWaðið getur ekki komið út fyrr en eftir há-
tíð vegna veikindanna.
I. Paul Liebes Sagradavín og
Maltextrakt með kínín og járni
hefi eg nú haft tækifæri til að reyna með
ágætnm árangri. Lyf þessi eru engin leynd-
arlyf (arcana), þurfa þau því ekki að brúk-
ast í blindni, þar sem samsetning þessara
lyfja er ákveðin og vitanleg. Sagradavínið
hefir reynst mér ágætlega við ýmsum maga-
sjúkdðmum og taugaveiklun, og er það hið
eina hægðalyf, sem eg þekki, er verkar án
allra ðþæginda, og er lika eitthvað hið 6-
skaðlegasta lyf.
Maltextraktin með kinín og járni er hin
beita styrkingarlyf, eins og efnin benda á,
hið bezta lyf gegn hvers konar veiklun, sem
er, sérstaklega taugaveiklun, þreytu og lúa,
afleiðingum af taugaveiki, þróttleysi magans
o. s. frv. — Lyf þessi hefi eg ráðlagt mörg-
um með bezta árangri og sjálfur hefi eg brúk-
að Sagradavínið til heilsubðta, og er mér
það ómissandi lyf.
Reykjavik 28. nðv. 1899. L. Pálsson.
Einkasölu á I. Paul Llebes Sag-
radavínl og Maltextrakt með kínín
og járnl fyrir ísland hefir undir
skrifaður. Útsölumenn eru vinsam-
lega beðnir að gefa sig fram.
Reykjavík í nóvember 1899.
Bjðrn Kristjánsson.
Til lesenda Fjallkouuimar.
Vegna atvika hefir nú orðið drátt-
ur á útkomu palladómanna og al-
þingisrímnanna í þessu blaði, en í
næsta blaði og úr því verður þessu
hvorutveggja haldið áfram, þó það
verði ekki í hverju blaði.
Sundmagar
vel verkaðir verðakeyptir íyrirpen-
inga við verzl. „EDINBORG11 í
Keflavík, Stokkseyri og Reykjavík.
Ásgeir Sigurðsson.
V. Christensens verzlun
hefir allar nauðsynjavörur
og alls konar niðursoðið,
bæði Ávexti og Matvæli.
Osta og Pylsur, Flesk,
reykt og saltað.
Siujör og Margarine.
Vottorð.
Ég hefi þjáðst af sting fyrir
brjóstinu á annað ár og taugaveikl-
un, og stöðngt btúkað fjölda meðala
á þvi tímabili, án þess uokkur æski-
legur árangur hafi orðið af því- Fór
ég þá að brúka China-Livs-Elixír
Valdemars Petersens, og eftir að
ég hefi brúkað hálfaðra fiösku af
honum, finn ég mikian bata á mér
og er það bitternum að þakka.
Guðljörg Jónsdóttir,
Arnarholti.
Kína-lífs-elixírinn fæst hjá flest-
um kaupmönnum á íslandi.
Til þess að vera viss um, að fá
hinn ekta Kína-lífs-elixír, eru kaup-
endur beðnir að líta vel eftir því, að
standi á flöskunum í grænu
lakki, og eins eftir hinu skrásetta
vörumerki á flöskumiðanum: Kín-
verji með glas í hendi, og firraanafnið
W&ldemar Petersen, Nyvej 16, Kjö-
benhavn.
Sundmaga kaupir hæstu
verði sem að undanförnu
fyrir peninga
V. Christensens verzlun,
í skófatnaðarverzlun
Rafns Sigurössonar
kom nú með „Laura“ mjög mikið af allskonar skófatnaði, þar á meðal
ósköpin öll at Kvennsumarskóm, Kvenfjaðraském af ýmsum tegund-
um, Ungiingaském margar tegundir, mikið af Brúnelskóm, fleiri
hundruð pör af Barnaskóm. mjög margar tegundir o. m. m. fl.
Meö Hólar um daginn korrm
400 pör af hinum alþektu
Ttír istaskóm
karla og drengja. Eun fr. TÚR.ISTASK.Ó-
ÁBURÐUR af sex litartegundum. Mjög mikið af
karlmannaskóm, unnum á vinnustofu verzlunarinnar.
Allar pantanir fljótt og vel afgreiddar.
Betra að koma í búðina, áður en annað er farið.
V. Christensens verzlun
hefir Vín Yiudla og Tóbak,
beztu tegundir.
Skóverzlun
L. G. Lúðvíkssonar
hefir nú mjög miklar birgðir af út-
lendum skófatnaði, haldgóðum og
mjög ódýrum. Með Laura kom í
viðbót kvensumarskór margar teg-
undir og allskonar kven- og barna-
skór. Karlmanns Táristaskór 3,00
4,00, 4,60, 4,75, o. m. fl.
„Fj ölnir“.
6. árgang af „Fjölni kaupi eg háu
verði.
Vald. Ásmmdsson.
Saltfiskur
vel verkaður, stór og smár, og ýsa,
verður keyptur í sumar fyrir pen-
inga við verzl. „EDINBORG“ í
Keflavík, Stokkseyri og Reykjavík.
f
Tækifæri.
‘1
^ Hvergi fá menn eins ódýrt og vand-
Q að sanmuð fót sín eins og í
i Saumastofunni í Bankastræti.p
á Þar fást lika alls konar fataefni
a| pantað með innkaupsverði og sent
kostnaðarlaust.
5—600 ljómandi sýnishorn.
^ Guðrn. SÍKiirðsson.
Útgefandi: Vald. Ásmundarson.
Félagsprentsmiðjan.