Fjallkonan - 01.09.1900, Síða 1
Komur út -eina sinni
í yikn. Verð árg. 4 kr.
(erlendis 6 kr.eða l1/*
doll.) borgist fyrir 1.
júlí (erlendis fyrir-
fram).
FJA
bændablað
VERZLUN ARBL A Ð
TJppsögn (skrifleg)bund-
in við áramðt, ðgild
nema komin sé til út-
gefanda fyrir 1. oktð-
ber, enda hafi liann þá
borgað blaðið.
Afgreiðsla: Þing-
holtsstrœti 18.
Reykjavík, 1. september. 1900.
Xr. 34.
XVII. árg.
Landsbankinn er opinn hvern virkan dag kl. 11—2.Banka-
atjðrnin við kl. 12—1.
Landsbókasafnið er opið hvern virkan dag kl. 12—2 og
einni stundu lengur til kl. 3 md., mvd. og Id. til útlána.
Forngrigasafnið er i Landsbankahúsnu, opið á mánud.,
miðvikudögum og laugardögnm kl. 11—12 f. m.
Náttúrugripasafnið er í Doktorshúsinu, opið á sunnu-
dögum kl. 2—3 e. m.
ókeypis lœkning á spítalanum á þriðjudögum og föstu
dögum kl. 11—1.
Ókeypis tannlœkning i Hafnarstræti 16, 1. og 3. mánu-
dag hvers mán., kl. 11—1.
FJALLKONAN.
Nýir kaupendur að síðara
helmingi þessa árgangs Ejallkon-
unnar frá 1. júlí til ársloka geta
fengið hann fyrir
2 krónur,
og auk þess í kaupbæti:
sérprentuð þrjú sögusöfn úr eldri
árgöngum folaðsins yfir 200 bls.
Enn fremur einhvern eldri árgang
Fjallk. eftir samkomulagi.
Sögusöfnin fást hjá útsölu-
mönnum út um landið og eru
líka til sölu á 1 kr. (öll heftin).
NB. Enginn getur fengið kaupbæti nema
kaupin hafi áður farið fram, þ. e. and-
virði bUðsins hafi verið borgað að fullu.
Sumir hafi viljað fá kaupbæti áðnr en
þeir borguðu, en þeir hafa þá venjulega
gleymt að borga.
Palladómar um alþingismenn 1899.
x.
Tryggvi Ounnarsson er einn af hinnm elztn
þingmönnum og hefir setið á mjög mörgum
þingum. Hann er þvi svo alkunnnr, að engin
þörf hefði verið að minnast á hann hér, ef
hann hefði ekki nú fyrir skömmu fengið ómak-
lega dóma i öðru blaði, sem skylt er að mót-
mæla.
Hann kom í fyrsta sinni á þing fyrir rúm-
um 30 árum, 1869, og þótti hann þá með hin-
um efnilegustu þingmönnum, eins og sjá má
af ummælum blaðanna þá. — Hann var lengi
í miklu áliti á þingi, en hann hefir, einkum á
seinni árunnm, haft svo mikil og margbreytt
störf önnur á hendi, að hann hefir ekki getað
tekið jafnmikinn þátt i þingmálnm sem hann
annars mnndi hafa gert, þó hann sé allra
manna ósérhlifnastnr. Hann mundi eflanst hafa
orðið með hinum atkvæðamestu þingmönnum,
ef hann hefði getað varið kröftum sínum ó-
skiftum til þingmála, og jafnan hafa tillögur
hans á þingi verið vel metnar. Hann hefir
líka meiri og margháttaðri reynslu en flestir
aðrir þingmenn; var upphaflega bóndi, og var
þá fremstur stéttarbræðra sinna i öllum fram-
kvæmdum. Hann átti manna mest þátt í því,
að Englendingar fóru að kaupa lifandi fé hér
á landi (norðanlands) fyrir meir en 30 árum,
og varð það landinu til stórmikils hagnaðar um
mörg ár, sem kuunugt er. Hann átti manna
mest þátt í stofnun Gránufélagsins, sem óefað
hefir unnið stórmikið gagn, þó það hafi ekki
blómgast eins og menn gerðu sér vonir um í
fyrstu, sem sjálfsagt er mjög mikið að kenna
hinni algengu óskilsemi og óáreiðanleik í við-
skifturo. — Þó hann sé nú orðinn nokkuð
aldraður, er áhuginn hinn sami, og hefir hann
síðan hann kom hingað til Reykjavíkur jafnan
verið manna fremstur í öllum framfarafyrir-
tækjum. Hann hefir allra manna mest stutt
þilskipaútveginn, sem nú má kalla að sé hin
eina viðreisnarvon fyrir landið, meðal annars
gengist fyrir því, að íshús vóru bygð hér á
landi.
1 hinnm stórpólitisku málum er hann fremur
íhaldssamur, eins og eðlilegt er um mann, sem
hefir jafnmikla lífsreynslu og oft hefir hlotið
að verða var við, hversu ýms glæsileg áform
fara út um þúfnr, af því að bkki er nógu
vandlega um búið í upphafi. Hann var þannig
fremur á móti hlutafélagsbankanum, og sömu-
leiðis fréttaþráðarmálinu, eins og það lá fyrir
þinginn, og hafði hann í þessum málum mestan
hluta þingmanna á móti sér.
Það er enn óvist, hvort hann gefur kost á
sér í Árnessýslu. Sýnist þó engin ástæða fyrir
Árnesinga að kjósa fremur einhvern óreyndan
en hann, enda segir svo í bréfi úr Árnessýslu,
dags. 20. f. m.: „Mjög margir hér vilja endur-
kjósa Tryggva bankastjóra, og álíta hann jafn-
nýtan fyrir það, þótt liann verði ekki samferða
þeim stórstígustu í stjórnarskrármálinu, banka-
málinu eða telegraf-málinu, enda hafði hann
engin sýnileg áhrif á þessi mál á síðasta þingi.
En við viljum kjósa hann vegna hans marg-
breyttu þekkingar á atvinnuvegunum og afþví
hann er praktiskur maður, en alt of fáir slíkir
menn eru á þingiu.
Eins er það óvíst, að hann bjóði sig fram
hér í Eeykjavík, enda munu Reykvíkingar ef-
laust ekki verða i vandræðum með þiugmanns-
efni. En það verður að bíða næsta blaðs, að
segja frá horfum kosninganna hér, sem nú er
sem óðast verið að uudirbúa.
Furðuleg er vanþekkingin
hjá norðlenzka sveitabóndanum í Þjóðviljanum
30. júní, sem segir: „Það er mjög munntöm
setning hjá ýmsum framfaraleiðurum(!), að þing-
ið eigi að finna markað fyrir afurðir landbún-
aðarins, krafa sem að vísu ekki mun vera gerð
til nokkurs þings í heimi“.
Hann veit það fyrst og fremst ekki, að eng-
um lifandi manni dettur i hug, að ætlast til
þess, að þingið finni markaðinn, fari sjálft að
leita að honum, heldur að þingið leggi fé fram
til þess að beina verzluninni þannig braut. Svo
fullyrðir hann, að ekkert þing í heimi geri
slíkt.
Hann er þá svo fáfróðnr, að hann veit ekkert
um það, að hvert einasta þing í heimi, sem
skipað er mönnum með viti, lætur sér ant um
framfarir verzlunarinnar og styður hana á allan
hátt, meðal annars með því, að leggja fram
fé til þess, að ryðja henni nýjar brautir og finna
nýja. viðskiftamenn. Til hvers eru konsúlar og
verzlunar-konsúlentar settir af ríkjunum í flest-
um löndum? til hvers eru mörgum mönnum þar
að auki veittir styrkir af ríkjunum til að kynna
sér verzlunarhætti (commercielle stipendier), og
svo eg nefni það sem síðast gerðist í Danmörku
og mun hafa mikii áhrif á verzlun Dana — til
hvers var „Valkyrien“ send til Austur-Asiu?
Það er vorkunn, þó einstaka íramhleypnir
menn kunni að skrifa af svo mikiili vanþekk-
ingn, ef þeir þá ekki gera það gegn betri vit-
und og af innblæstri þeirra manna, sem vilja
láta almenning vaða í villu og vanþekkingu í
verzlunarefnum, en — hitt er rnest furðan, að mað-
ur, sem fengist hefir við blaðamensku í mörg
ár og bjástrað við verzlun nálega jafn-langan
tíma, skuli enga vitneskju hafa um það, að út-
lendar þjóðir verji neinu fé til að finna mark-
aði fyrir afurðir sínar.
Verzlunarmaður.
íslcudingasögur, sem um nokkur ár hafa
verið gefnar út að forlagi Sigurðar Kristjáus-
sonar bóksala hér í bænum, eru nú bráðum
allar komnar á prcnt. Á þessu ári kemur út
Grettis saga og Þórðar saga hræðu, og eru þá
eftir þættir og sögur, sem ekki eru kallaðar
sannsögulegar og mjög margir þættir sannsögn-
legir, sem sumir eru alveg ókunnir á íslandi,
þó þeir séu prentaðir í fágætum útgáfum af
fornritunum. Af sannsögulegum sögum eru
eftir Bandamannasaga og Sturlnnga.
Mest aí því sem ókomið er út af sögunum er
miklu ókunnara en það, sem þegar er komið
út, og ætti því að seljast betur, ef menn eru
ekki alveg hættir að kaupa bækur af andleg-
um og efnalegum aumingjaskap. — Einhver
helzti og elzti bóksalinn hér á landi hefir ný-
lega skýrt svo frá framförunum í þessum efn-
um, að nú sé miklu minna keypt af bókum en
fyrir 10—20 árum og sömuleiðis miklu minna
af blöðum.
í öðrum löndum mundu það ekki taldar fram-
farir.
Póstgufuskipið „Ccros" fór héðau 27. ág.
með fjölda farþega.
Póstgufuskipið „Laura" fór 29. ág. og með
henni fjöldi farþega.
Einn á báti frá Færcyjum til íslands.
Færeyingur nokkur lagði á stað aleinn á átt-
æringi úr Færeyjum (frá Þórshöfn) um mið-
jan júlí í sumar og ætlaði til Islands. Hann
heitir Sámal (Samúel), og er um sextugt.
Fyrir ferðina hafði einhver heitið honum 400
kr., sumir segja 4000 kr., og gefið honum
áttæringinn með vistum til ferðarinnar og
öllum reiða og veiðarfærum.
Hann hefir eflaust ætlað sér til Austfjarða,
og fréttist þá brátt, hvort hann er þangað
kominn.