Norðurljósið - 01.09.1913, Side 5
Norðurljósið
69
JVIunnurinn.
MunnsHóf (framhald).
Við munnskóf er best að nota bórglycerín, sem á
að fást í öllum lyfjabúðum. Pað er nóg að bera ofur-
lítið af því á munnhúðina eftir að búið er að hreinsa
munninn þegar barnið er hætt að drekka. Pað þarf
sjaldan að gefa barninu neitt inn, því eitthvað af bór-
glyceríni hlýtur að fara ofan í barnið, þegar það er
borið á munninn, og það hefir bætandi áhrif.
Þessi veiki getur auðvitað orsakast af vanheilsu móð-
urinnar. Yfir höfuð að tala er best að venja barn af
brjósti, ef móðirin er ekki með góðri heilsu, en þó er
vissara að leita læknisráða, áður en það er gert.
^leinsemd í munninum.
Þessi kvilli kemur stundum fyrir á börnum frá 2 til
6 ára, þegar þau hafa ekki gott viðurværi og búa þar
sem loftið er rakasamt, eða þar sem þröngt er um
rúm og loftið ilt,
Bólgan byrjar í gómunum og verða þeir hvítleitir
og linir. Igerð kemur fljótt og breiðist út um gómana
og kjálkana. Kinnarnar og varirnar bólgna og verða
oft að harðri hellu. Stundum detta tennurnar úr. And-
inn verður mjög daunillur og eitlarnir undir kjálkunum
bólgna og sárna.
Það er nauðsynlegt að leita læknis, nema að veiki
þessi sje á mjög lágu stigi, það er að segja, ef bólgan
breiðist lítið út og ígerð er lítil. Það á að hreinsa munn-
inn oft, — til dæmis á hverjum klukkutíma, — með
karbólvatni, fimm dropum af sterkri karbólsýru í kaffi-
bolla af vatni. Það má alls ekki láta barnið sjálft skola
munninn með þessu; það er betra að taka hreina rýju
og dýfa í karbólsvatnið og þurka munninn að innan
með henni. Sjúklingnum á að gefa sterka kraftsúpu
eða hrátt egg þeytt út í stóran kaffibolla af mjólk, eða
aðra styrkjandi fæðu.
Þess skal gætt, að fullorðnir fá stundum meinsemd
í varirnar, tunguna og kinnarnar, einkum ef þeir eru
berklaveikir. Það er ekki hægt að beita neinum heim-
ilislækningum við slíkar meinsemdir, og eiga menn að
leita hinnar béstu læknishjálpar tafarlaust, því afleiðing-
arnar geta orðið alvarlegar, ef það er ekki gert.
Stomatitis hjá barnfóstrum.
Þegar konur hafa barn á brjósti (og enda stundum áður
en barnið fæðist), geta þær fengið bólgu í munnhúðina
og verður hún svo sár, að þær þora ekki að borða,
jafnvel þótt matarlystin sje í besta lagi. Stundum breið-
ist þessi bólga út og keniur upp í maganum og görn-
unum.
Fyrst finnur sjúklingurinn til í munninum, eins og
hann hafi brent sig á heitu vatni, tungan verður Ijós-
rauð, en munnhúðin er vanalega dekkri. Munnvatnið
verður beiskt og ef það kemur við hörundið á and-
litinu, verður það ofurlítið sárt. Eftir nokkurn tíma kem-
ur ígerð í munninn. Hægðirnar eru tregar, nema þeg-
ar veikin er í maganum og görnunum, því þá kemur
niðurgangur.
Þessi veiki hverfur hjerumbil æfinlega þegar barnið
er vanið af brjósti, en þess gerist sjaldan þörf. Það á
að hreinsa munninn með bómolíu og karbólsýru, (25
partar af bómolíu með 1 parti af karbólsýru), eða bór-
glyceríni. Sjúklingurinn á að neyta ávaxta, ef þess er
k°s*ur- (Framhald.)
Kirtlaveikismeðalið.
Allir þeir, sem hafa fengið meðal við kirtlaveiki
frá mjer, eru vinsamlega beðnir að minnast þess,
að meðölin voru send þeim með þeim skilmála, að
menn Ijetu mig vita um árangurinn, þegar meðölin vœru
búin. Það eru líklega fleiri en hundrað börn, semjeg
hefi ekki ennþá fengið að vita um, og jeg vil mælast
til þess, að menn rouni eftir loforðinu og segi mjer
með fám orðum frá áhrifum meðalanna. svo framarlega
sem þeir hafa getað dæmt. Gott er að nota tækifærið,
þegar menn senda mjer áskrifendagjaldið fyrir 1914.
Ritstj.