Norðurljósið - 01.01.1965, Blaðsíða 15

Norðurljósið - 01.01.1965, Blaðsíða 15
NORÐURLJÓSIÐ 15 ekkert annað en endurtekið í sífellu: „Ég get ekki trúað þessu! Ég blátt ófram get ekki trúað þessu!“ Síðan Amelia læknaðist, hefir hún aldrei orðið sjúk nokkurn dag eða tekið svo mikið sem eina aspirintöflu. I nálega tíu ár hefir hún aldrei þurft að leita læknis. Þetta er kraftaverk Guðs, framkvæmt af honum sem svar við eftirvæntingarfullr.i trú eins barns hans. „Ekki með valdi né krafti, heldur fyrir Anda minn, segir Drottinn hersveitanna.“ (Sak. 4. 6.). Hve vel vér þekkjum sannleika þessara orða. Frá djúpi hjartans þökkum við honum fyrir þessar dásamlegu opin- beranir máttar hans og strengjum þess heit, að gefa hon- um dýrðina um aldir alda. Úr bókinni: 1 Believe in Miracles. (Ég trúi á kraftaverk). ------------------------x-------- KRAFTAVERKALYFIÐ „Ekki er Drottinn seinn ó sér með fyrirheitið, þótt sumir ólíti það seinlæti, heldur er hann langlyndur við yður, þar sem hann vill ekki, að neinir glatist, heldur að allir komist til iðrunar." (II. Pét. 3. 9.). Pensilínið er nútíma kraftaverkalyf. Allir, sem þarfnast þess, geta fengið það. Þetta lyf er ekki nýtt. Löngu áður en Kólumbus fann Ameríku, var pensilín í notkun hjá Indíánum í Suður-Ameríku. Nafn þess var Cuxum. Til eru margar tegundir af pensilíni. Annað gamalt læknislyf er til, sem allir geta fengið, sem þarfnast þess. Það er kröftugra en pensilín. Lyf þetta læknar þúsundir af vonlausum og sundurkrömdum manna- hjörtum, og sálunum veitir það undursamlega hvíld. Þetta lyf boðar bandingjum lausn. (Lúk. 4. 18.). Þetta læknislyf er Kristur. Hann er hinn eini, sem læknað getur mannleg hjörtu. Hann er heilsugjafi sálarinnar, þegar hún er sjúk af synd. Hann er kominn til að frelsa synduga menn. Hann er uppspretta hins sanna lífs. Kraftur hans til að frelsa er meiri en mannlegur skilningur nær. Trúarjátning margra manna er á þessa leið: „Ég trúi, að Kristur hafi dáið fyrir allt mannkynið. Ég lifi ólastan- legu lífi, er meðlimur í kirkjunni og var skírður þar og borga mín gjöld og gef til líknarstarfsemi. Ég trúi því, að ég komist til Guðs eins og flestir aðr.ir.“ Má ég segja yður, að þér komist aldrei inn í himin Guðs vegna þessa. Biblían segir: „Af NAÐ eruð þér hólpnir orðnir fyrir trú, og það er ekki yður að þakko, heldur Guðs gjöf, ekki af verkum, til þess að enginn skuli geto þakkað sér sjólfum." (Efes. 2. 8., 9.). Menn frelsast og endurfæðast fyrir laug endurfæðingar og endurnýjunar heilags Anda. Trúarjátning endurfæddrar mannssálar hljóðar því þannig: „Ég er syndugur maður, en frelsaður af náð, af því að Kristur dó fyrir mig, vegna minna synda. Og „ekki er hjólpræðið í neinum öðrum, því að eigi er heldur annað nafn undir himninum, sem menn kunna að nefna, sem oss sé ætloð fyrir hólpnum oð verða"." (Post. 4. 12.). Þetta er leiðin, sem Faðirinn á himnum hefir opnað oss til hjálpræðis. Hann gerði það af kærleika, því að #,svo elskaði Guð heim- inn, að hann gaf son sinn eingetinn, til þess að hver, sem á hann trúir, glatist ekki, heldur hafi eilíft líf." (Jóh. 3. 16.). Guð vill ekki, að neinir glatist, þess vegna segir ritn- ingin: „Hann er langlyndur við yður, þar sem hann vill ekki, að neinir glatist, heldur oð allir komist til iðrunar." Kristur vill koma inn í mannshjartað til að vera frelsari allra þeirra, sem veita honum viðtöku. Þess vegna segir hann: „Sjó, ég stend við dyrnar og kný ó. Ef einhver heyrir roust mina og lýkur upp dyrunum, þó mun ég foro inn til hans og neyta kvöldverðar með honum og hann með mér." (Opinb. 3. 20.). Hann vill búa í hjarta mannsins, og tilgang hans sjáum við í þessum orðum heilagrar ritningar: „Svo segir hinn hói og hóleiti, hann sem rikir eilíflcga og heitir Heilagur: Eg bý á hóum og helgum stoð, en einnig hjó þeim, sem hofo sundur- kraminn og auðmjúkan anda, til þess að lífga anda hinna auð- mjúku og til þess að lifga hjörtu hinno sundurkrömdu." (Jes. 57. 15.). Þegar maðurinn hefir fengið fyrirgefningu synda sinna og Kristur býr í hjarta hans, þá gleðst hann og fagnar yfir Guði, og hann syngur: „Lofa þú, Drottin, sóla min, og allt, sem í mér er, hans heilaga nafn. Lofa þú, Drottin, sólo min, og gleym eigi neinum velgjörðum hans, sem fyrirgefur allor misgjörðir þinar, læknar öll þin mein, leysir lif þitt fró gröfinni, krýnir þig nóð og miskunn, sem mcttar þig gæðum, þú yngist upp sem örninn. Drottinn fremur réttlæti og veitir rétt öllum kúguðum." (Sálm. 103. 1.—6.). Allar þessar blessanir Guðs standa þér til boða. Af kærleika sínum vill hann gefa þér þær. Þú þarft ekkert nema að vilja þiggja þær og svo að taka á móti gjöf Guðs, taka á móti Jesú Kristi. Ef þú heyrir eða finnur, að Guð er að tala til þín meðan þú lest þessar línur, minnstu þess þó, að heilagur Andi segir: „I dag, ef þér heyrið raust hans, þó forherðið ekki hjörtu yðar." (Hebr. 3. 7., 8.). Herð þú eigi hjarta þitt, þegar frelsarinn hvíslar: „Komið til min, allir þér, sem erfiðið og þunga eruð hlaðnir, og ég mun veita yður hvíld. Tokið ó yður mitt ok og lærið af mér, þvi að ég er hógvær og af hjarta litil- lótur, og þó skuluð þér finno sólum yðor hvíld; því að mitt ok er indælt og byrði mín létt." (Matt. 11. 28.—30.). En líferni þess manns, sem tekur á móti Kristi Jesú sem frelsara sínum, verður að breytast. Gamlar syndir og venjur eiga að hætta. Guð segir: „Þvoið yður, hreinsið yður, takið illskubreytni yðar i burt fró augum minum; lótið af að gjöra illt. Lærið gott að gjöra, leitið þess, sem rétt er; hjólpið þeim, sem fyrir ofríki verður, rekið réttar hins munaðarlausa og verjið mólefni ekkjunnar." (Jesaja 1. 16., 17.). Guð býður oss öllum fullkomna hreinsun allra vorra synda. Hann segir: „Komið nú og eigumst lög við, segir Drott- inn. Þó að syndir yðar séu sem skarlat, skulu þær verða hvitar sem mjöll. Þó að þær séu rauðar sem purpuri, skulu þær verða sem ull." (Jes. 1. 18.). Þetta er Guðs fullkomna hjálpræði: Kristur sjálfur með frelsun og hreinsun af allri synd. Þetta er Guðs kröftuga læknislyf. Hefir það læknað þig? Viltu láta það gera það og gera það NÚ? x-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Norðurljósið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Norðurljósið
https://timarit.is/publication/128

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.