Norðurljósið - 01.01.1965, Blaðsíða 69

Norðurljósið - 01.01.1965, Blaðsíða 69
N ORÐURLJ ÓSIÐ 69 hreiður. Fimmtu kynslóðinni var sleppt út í náttúruna. Þeir fuglar fóru þegar í stað að búa sér til hreiður, alveg eins og forfeður þeirra. Svo margbrotin og vönduð eru hreiður sumra fugla, að því verður naumast trúað, að þau séu gerð af eðlishvöt, en ekki af viti og hugsun. Baltimore gullþrösturinn býr sér til hreiður, sem líkist litlu hengirúmi, þegar það er fullgert. Reykháfa múrsvalan býr sér til hreiður innan í holu tré eða ónotuðum reykháf. Hreiðrið límir hún fast við vegg- inn. Hvaðan fékk svalan límverksmiðju í gogginn? Hvers vegna hefir hún þetta lím í goggnum, en ekki aðrir fuglar, t. d. hrafninn eða dúfan? Hún hlýtur að hafa verið sköpuð þannig. EINKENNILEGIR fuglar, ólíkir öllum öðrurn, bera vitni um Guð og sköpunina. Vatruiþrösturinn (Water ouzel) flýtur eins og korkur ofan á vatninu. Allt í einu sekkur hann eins og steinn niður í straumhröðum læk og gengur þar fram og aftur að vild. Hann getur að v.ild flogið um í loftinu, synt á vatni og gengið um niðri á botni þess. Þannig getur hann aflað sér fæðu. Ef þessir hæfileikar þróuðust, af því að það var gott fyrir fuglinn, hvers vegna þróuðust þeir ekki hjá öðrum fuglum, sem hefðu haft gott af að geta þetta? Svarið er auðvitað: Guð skapaði fuglinn svona, að hann getur tæmt líkama sinn af lofti og því sokkið eins og steinn. KIWI fuglinn í Nýja Sjálandi þótti brezkum vísinda- mönnum ótrúleg saga, þegar þeir fréttu fyrst um hann. Hver hafði nokkru sinni heyrt um fugl, sem hefir veiðihár eins og köttur, nasir við endann á löngu, bognu nefi? Hvar átti heima fugl, sem grefur niður í jarðveginn líkt og jarð- grís (ground hog), og verpir eggi, sem að þyngd er einn fjórði hluti þyngdar hans sjálfs? Hver hafði séð fugl, sem er án stéls, fugl, er hefir þumlungslanga, gagnslausa vængi, hulda í silkimjúku, hárlíku fiðri? Samt er það staðreynd, að slíkur fugl er til, Kiwi fuglinn. Hann á frænda í Astralíu, sem nefndur er flatnefur, en telst þó til spendýra. Þeir eiga það sameiginlegt, að enginn getur gert grein fyrir því, hvernig þeir hefðu átt að þróast — og verða svona — út af nokkru dýri eða fugli, sem verið hefir til. Guð virðist hafa skapað þá til að gera að engu hugmyndir manna um þróun! KÓLÍBRÍ fuglinn, minnsti fugl í heimi, getur haldið sér hreyfingarlausum í loftinu, Og auk þess að fljúga áfram, flogið til hliðar og aftur á bak. Enginn annar fugl getur þetta. Ef þetta er gagnlegt fyrir kólibrí fuglinn og kom vegna þróunar, hvers vegna geta aðrir fuglar þetta ekki? Þetta er þó tegundinni tíl gagns. FARFUGLARNIR vitna um Guð, ekki þróun. E. G. F. Sauer, fuglafræðingur og kennari við háskólann í Frei- burg í Þýzkalandi, ritaði árið 1958 grein um þýzku „Garð- söngvarana". Hver fugl flýgur aleinn og einungis að nætur- lagi frá Þýzkalandi til Suður-Afríku. Tilraunir hafa sann- að, að hann hefir stjörnurnar sér til leiðbeiningar. Eftir vissri afstöðu þeirra til jarðarinnar hefur hann ferð sína haust og vor. Enginn kennir öðrum, því að allir fljúga einir, ungarnir jafnt sem hinir fullorðnu. Sauer prófessor dregur það í vafa, að þróun hafi komið þessu til leiðar. SÖNGFUGLARNIR veita mönnum margar unaðar- stundir með söng sínum. Lærðu mennirnir kenndu áður fyrr, að karlfuglarnir syngju til að hæna kvenfugla til sín, og þannig hefði söngur þeirra smátt og smátt orðið til. Nú er sannað, að þetta er ekki rétt. Auk þess mætti benda á fugla, sem gefa frá sér söng á öðrum tímum en um varp- tímann. HÁÐFUGLINN (mockingbird) hermir eftir öðrum fugl- um svo nákvæmlega, að naumast verður greint á milli hans og þeirra. Einn háðfugl hermdi eftir 32 tegundum annarra fugla, meðan hann söng látlaust í 10 mínútur. Þegar kaflanum um fuglana er að ljúka, stendur í bók- inni: „Vísindamenn eru að lokum komnir að þeirri niður- stöðu, — úr því að „náttúruvalið“ er ekki skýringin og ekki heldur kenningin um „áunna eig,inleika“, þá HLJÓTI það að vera „stökkbreytingar“ — eða þá GUÐ.“ .... „Flestir nútíma vísindamenn viðurkenna, að kenningin um þróun verður ekki sönnuð, en þeir vilja heldur hafa þessa kenningu en kannast við GUÐ og sköpunarverk og verk hans.“ Þeir hittast enn, Arni og Bjarni, er þeir höfðu kynnt sér alla bókina: „Hvers vegna vér trúum á SKÖPUN, ekki á þróun.“ „Satt er það, aldrei hafði mér dottið í hug, að svona margt væri til, sem virðist sýna sköpun, en ekki þróun,“ varð Bjarna að orði. „En ég get ekki skilið, að það sé rétt, sem biblían seg.ir, að Guð hafi skapað allt, ef hann er til, fyrir 6000 árum eða svo. Vísindin hafa sýnt, að það er óra- langur tími, síðan jörðin okkar varð til.“ „Hvar stendur það í biblíunni, að Guð hafi skapað allt fyrir 6000 árum eða svo?“ spurði Árni. „Ja, ég veit það ekki, en þetta hefi ég heyrt,“ svaraði Bjarni. „Það er nú samt ekki satt,“ mælti Árni. „Ég hefi lesið alla biblíuna. Það stendur þar ekki. Biblían segir: ,í upp- hafi skapaði Guð himin og jörð.‘ Hún nefnir ekkert, hvé- nær það upphaf var. Annars hefi ég heyrt, að það séu til margar skýringar á sköpunarsögu biblíunnar. Ein þei'rra er á þá leið, að sagan af sköpuninni sé saga af því, þegár Guð hafi endurskapað allt. Mannkyn hafi verið til á jörð- inni á undan okkar mannkyni. Það hafi syndgað á móti Guði og hann hafi látið það deyja og allt, sem á jörðinni var. Þegar þetta hafi gerzt, hafi verið liðinn óralangur tími frá því, að Guð í upphafi skapaði himin og jörð, og það geti vel verið, að Guð hafi látið þessa fyrri sköpun taka óralangan tíma. En svo, þegar hann skapaði allt upp aftur, þá hafi sú sköpun ekki tekið nema þessa sex daga, sem biblían talar um. Sé þetta rétt skilið, þá er engin mót- sögn á milli nútíðarvísinda og biblíunnar." „Þetta er merkilegt að heyra, en ég get ekki hugsað mér, hvernig Guð hafi orðið til,“ varð Bjarna að orði. „Ef þú getur hugsað þér, að allur heimurinn hafi orðið til af sjálfu sér, þá líklega getur þú hugsað þér, að Guð hafi ekki þurft neinn til að skapa sig,“ mælti Árni. „Mér dettur
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Norðurljósið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Norðurljósið
https://timarit.is/publication/128

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.