Norðurljósið - 01.01.1969, Blaðsíða 7
NORÐURLJÓSIÐ
7
urinn, sem áfengið hefir fjötrað. Drekki báðir foreldrarnir, vita
sum börn naumast, hvað þau eiga af sér að gera, þar sem þau fyrir-
verða sig svo fyrir foreldra sína.
Hvernig geta menn fengið af sér að leiða slíkar hörmungar og
ógæfu yfir sig og aðra? Bókin getur um eina ástæðu, sem ekki
héfir enn verið nefnd. Maður nolkkur rannsakaði mikið allt, sem
lýtur að ofnautn áfengis. Hann ritaði langt mál um rannsóknir sín-
ar og klykkti út með þessum orðum: „Bað kemur í ljós, að vínsýk-
in er sjúkdómur í sálinni.“ Sjálfur vil ég fremur segja: Hún er eilt
einkenni sjúkdóms, sem hrjáir mannkynið og hefir gert það lengi.
Ljótt þykir nafn 'hans, en biblían nefnir hann: synd. Ein af synd-
um mannanna er sjálfselska eða eigingirni. Síðan Adam tók sjálfan
sig og Evu fram yfir Guð, er sjálfselskan samgróin eðli mannsins.
Þar á vínsýkin, ofdrykkjan upptöik sín. Drykkfelldur maður elskar
vínnautn sína meir en konu sína, meir en börnin sín. Þangað til vín-
sjúklingi getur þótt vænna um eitthvað en sj álfan sig, má búast við,
að hann drekki, því miður.
Hvernig stendur á því, að menn, sem hafa drukkið mikið, hætt
því og verið í bindindi um lengri eða skemmri tíma, byrja á nýjan
leik að drekka? Þetta er vandamál, sem Jerry G. Dunn hefir glímt
mikið við og jafnvel beðið Guð að gefa sér skilning á því.
Með langvarandi athugun sá Dunn, að þeir, sem þetta gerðu,
fóru eins konar hring í fjórum áföngum.
Sú löngun og ákvörðun, að drekka aldrei framar, er fyrsti áfang-
inn. Maðurinn hefir fengið nóg. Aldrei framar skal hann lenda i
þessu aftur. Hann rifjar það upp fyrir sér og forðast áfengið.
Það er næsti áfanginn, að maðurinn tekur að verða hreykinn af
sér, hvað þetta gangi vel, hvað hann sé stöðugur á svellinu. Hann
er viss um, að hann bragði aldrei framar dropa víns. Hann er ör-
uggur um sig. En biblían segir: „Oflæti veit á fall.“
Þriðji áfanginn tekur við, þegar kvíði fer að ásækja manninn,
óttinn, að það geti komið fyrir, að „hann detti í það.“ Hann vill
það ekki, en sjálfsálit hans særist, ef það kemur fyrir. Allt í kring-
um hann flóir vínið. Hann stendur sig samt og smakkar það ekki.
Svo fer hann að verða viss um, að fullnaðarsigur sé nú loksins unn-
inn.
Fjórði áfanginn tekur við, þegar maðurinn er fullviss um, að
hann sé úr a'llri hættu. Allt gengur vel. Hann langar svo sem ekkert