Norðurljósið - 01.01.1969, Blaðsíða 93

NORÐURLJÓSIÐ
93
trúaður væri. Þá vildi ég spyrja: „Langar yður ekki til að eignast
þessa sælu, sé hún fáanleg? Eigið þér þessa sístreymandi friðar-
lind, sem ég hefi reynt að lýsa?“ Ef ekki, þá langar mig til að sýna
og sanna, að þetta eru ekki andlegir loftkastalar, heldur er sér-
hverju barni Guðs heimilt og skylt að njóta þessa sigursæla lífs.
Ritningin talar um þá, sem „ríkja í lífi“ (Róm. 5. 17.), og hún
segir: „Synd skal ekki drottna yfir yður“ (Róm. 9. 14.). Um þján-
ing, þrenging, ofsókn, hungur, nekt, háska og sverð (Það er: um
vondar kringumstæður) er sagt: „í öllu þessu vinnum vér meira en
sigur fyrir hann, sem elskaði oss.“ (Róm. 8. 37.). Vér sjáum hér
og víða i ritningunni, að það er ekki vilji Guðs, að börn hans lifi
því kraftlausa lífi, sem sumir játendur Krists lifa, heldur hitt, að
þau skulu fyllast gleði, friði og fögnuði heilags Anda og „ríkja í
lífi“, hrósa sigri yfir göinlum freistingum og venjum. og vaxa dag-
lega í líkingu Krists. Oss langar til að benda hér á nokkrar reglur,
sem rnunu, með blessun Guðs, vísa þreyttri sál á veginn til takmarks-
ins.
1.
Tryggðu þér það umfram allt, að þú sért sannarlega kristinn, sért
endurfœddur af anda Guðs.
Hér má enginn vafi vera. Það er enginn sigur, enginn fögnuður í
heilögum Anda, ef þú ert ekki fullviss um sáluhjálp þína. Það er
ekki nóg að vona, að þú sért endurfæddur, eða að halda, að þú sért
það, af því að þú ert alinn upp á góðu heimili og fylgir hinum ytri
siðum kirkjunnar. Þú mátt ekki hugsa, að þú sért Guðs barn, af því
að faðir þinn og móðir hafi verið guðrækin. Ekki má heldur neinn
ætla, að hann sé endurfæddur, af því að faðir hans eða bróðir eða
sonur er prestur, eða vegna þess að hann er sjálfur prestur; og
prestskonan má ekki hugsa, að sál hennar sé hólpin vegna þess, að
maðurinn hennar er prestur. 1 þessum málum er ekkert rúm fyrir
óvissu. Vér verðum að vita, á hvaða grundvelli vér byggjum von
vora um sáluhjálp í fyessum heimi og eilífa sœlu í hinum komandi.
Margir, sem eru uppaldir þar, sem Guðs orð er haft um hönd, eru
efalaust endurfæddir, en ekki vegna þessara hluta. Það var einu
sinni ferðamannaflokkur, sem var á leiðinni frá Jerúsalem til
Galíleu, og fólkið hélt áfram áhyggjulaust, af því að það hélt, að
Jesús væri með samferðafólkinu, en sú varð raunin á, að Jesús var
ekki með. (Lúk. 2. 42.—45.) Þér er ekki nóg, kæri lesari, að ætla,