Norðurljósið - 01.01.1969, Blaðsíða 105
N ORÐURLJ ÓSIÐ
105
anda myrkranna, sem fyrstur reis upp á móti Guði sínum og skap-
ara.
(c) Hann ónýtir vitnisburð margra trúaðra manna með því að
koma þeim til að þverskallast gegn boðorði Krists: að vér eigum að
viðurkenna hann með munni vorum. Þar kemur hann oftast fram
sem ljósengill og hvíslar að mönnum eitthvað á þessa leið: „Vertu
ekki að fleipra út úr þér öllum þínum hjartans málum. Þau eru of
heilög, til þess að um þau sé talað; haf þú trú þína út af fyrir þig.“
Þess vegna tala menn um alla skapaða hluti, en forðast sem heitan
eldinn að tala um það, sem fremur öllum öðrum málefnum getur
orðið náunganum til gagns og uppörvunar. Sá, sem lætur ginnast á
þennan hátt, getur ekki búizt við, að lifa neinu sigursælu lífi.
(d) Hann táldregur marga, unga kristna menn með því að telja
þeim trú um, að engin þörf sé á því, að slíta félagsskap við óendur-
fædda félaga sína. Um þetta mál er ítarlega rætt í kaflanum hér á
undan. Vér verðuin að vaka og biðja til þess að láta ekki þessa
tælandi freistingu villa oss.
(e) Hann ónýtir vitnisburð margra trúaðra manna með því, að
koma þeim til að hætta að lesa daglega Guðs orð og taka sér tima
til 'bænar. Vér höfum nógu margar áhyggjur fyrir voru líkamlega
lífi, hvernig vér eigum að afla oss alls þess, sem með þarf til lífs og
viðurværis. En vér þurfum engu síður að bera umhyggju fyrir þörf-
um hins andlega lífs. Þær eru ekki síður áríðandi en likamlegu þarf-
irnar.
Ef vér vanrækjum það, að taka oss tíma á hverjum degi til að lesa
Guðs orð, biðja og rannsaka sálu vora til þess að dæma allt, sem
vér höfum gert rangt, þá getum vér alls ekki gert oss nokkra von um
að „ríkja i lífi.“ Líf vort verður kraftlítið og árangurslítið, þegar á
allt er litið, jafnvel þótt fyrir manna sjónum vér vinnum mikilvægt
starf fyrir Guð. Job gat sagt með sönnu: „Frá skipun vara hans
hefi ég ekki vikið, hefi varðveitt í brjósti tnér orð munns hans.“
(Job. 23. 12.) Þess vegna stóðst hann eldraunina, sem hann varð að
reyna. Lætur þú lestur Guðs orðs sitja í fyrirrúmi eða þín eigin
áform?
Óvinurinn á til fleiri brögð en þau, sem hér hafa verið talin. Ef
vér „vökum og biðjum,“ þá föllum vér ekki í freistni, eins og orð
Drottins í grasgarðinum gefa í skyn, — og þá lijum vér hinu sigur-
sœla lífi.