Norðurljósið - 01.01.1969, Blaðsíða 107
NORÐURLJ ÓSIÐ
107
Þegar vér mastum freistingu næst, skulum vér trúa því af hjarta,
að hún hafi ekki lengur vald yfir oss vegna sigurs Jesú Krists, og
þess vegna skulum vér troða hana niður sigrihrósandi í nafni hans!
Þá fáum vér að reyna hina hughreystandi áminningu og fyrirheit:
„Ottizt ekki og látið ekki hugfallast; verið hughraustir og öruggir,
því að svo mun Drottinn fara með alla óvini yðar, sem þér berjist
við.“ Jósúabók 10. 25.
Það eru þrenns konar freistingar, sem Guðs börn mæta og eiga
að sigrast á: freistingar frá heiminum, frá holdinu og frá djöfl-
inum.
(a) Vér eigum að geta sigrazt á öllum freistingum, sem koma frá
„heiminum", ef vér erum sannarlega endurfæddir (1. Jóh. 5. 4.),
„því að sá er meiri, sem í yður er, en sá, sem er í heiminum.“ (1.
Jóh. 4. 4.). Drottinn Jesús hefir valdið, og Imnn berst innra með
oss gegn freistingunni, ef vér viljum aðeins Ijá honum rúm í hjart-
anu.
(b) Vér eigum að geta sigrazt á öllum freistingum af hálfu
holdsins. Postulinn segir: „Framgangið í Andanum, og þá fullnægið
þér alls ekki girnd holdsins.“ (Gal. 5. 15.), og „þeir, sem eru Krists
Jesú, hafa krossfest holdið með ástríðum þess og girndum." (Gal.
5. 24.)
„Holdið girnist gegn Andanum, og Andinn gegn holdinu, því að
þetta stendur hvort gegn öðru.“ Holdið í oss (hið gamla, syndum-
spillta eðli) getur aldrei orðið Guði þóknanlegt, enda er hyggja
holdsins „fjandskapur gegn Guði.“ (Róm. 8. 7.). Það vill alltaf
berjast gegn Anda Guðs. En Andi Guðs striðir einnig gegn holdinu.
og hjá þeim mönnum, sem framganga í Andanum“, — það er: lifa
lífi sínu í samfélagi við Anda Guðs - hjá þeim er Andinn hið
sterkara aflið, svo að freistingar holdsins mega sín einskis.
(c) Vér eigum að geta sigrazt á öllum freistingum sem koina
beinlínis frá óvininum sjálfum. Allar freistingar eru að vísu eignað-
ar honum. En þær freistingar, seim eru þess eðlis, að menn verða
ekki varir við neina mótstöðu eða árás, eru þó í ritningunni sérstak-
lega taldar koma frá hinum vonda sjálfum. Kristinn maður mun,
til dæmis, vita undir eins, ef hann þarf að berjast gegn holdlegri,
syndsamlegri tilhneigingu eða freistingu til að stela eða ljúga. En
vér verðum stundum fyrir freistingu, sem kemur til vor í dular-
klæðum. Hún virðist alls ekki vera nokkur freisting, heldur hrein