Norðurljósið - 01.01.1969, Blaðsíða 184
184
NORÐURLJÓSIÐ
Ég gleymi því ekki, er bróðir, sem tók þótt í drottinlegri máltíð,
stakk upp á, að sunginn yrði ókveðinn sálmur. Hann endaði svona:
0, viltu fyrir svikult heimslán selja
þá sælu og dýrð, er Guð þér býður nú?
Um líf og dauða verður þú að velja,
hvað velur þú?
í mínum augum átti þetta alls ekki við á slíkri stund, Versinu með
þessum orðum mátti vel sleppa. Þetta voru indæl orð og hvatning
handa ófrelsuðu fólki að velja Drottin Jesúm Krist. En nú voru að-
eins Guðs börn viðstödd. Atti þetta við þau?
Eg segi frá þessu atviki aðeins til að festa öðrum betur í minni:
Sálmar verða að vera viðeigandi, ekki eins og út í hött. Sama er að
segja um bænir, sem fluttar eru. Það á ekki við að fara að biðja
um einkamál, jafnvel ekki bæn fyrir ófrelsuðu fólki, meðan allar
hugsanir viðstaddra eiga að beinast að Drottni Jesú sjálfum. Slíkar
bænir geta komið á eftir, þegar lokið er sjálfri athöfninni: að brjóta
brauðið og drekka af bikarnum.
Drottinn stofnaði mátíð sína í lok páskamáltíðar þeirrar, er hann
neytti áður en hann leið. Frumkristnir menn virðast hafa haft drott-
inlega máltíð um hönd í sambandi við venjulega máltíð í heimahús-
um. Þannig skilja sumir orðin í Post. 2.46.: „Og daglega héldu þeir
sér með einum huga í helgidóminum og brutu brauð í heimahúsum
og neyttu fæðu með fögnuði og einfaldleik hjartans.“
Það liggur í augum uppi, að yfirvöld helgidómsins, musterisins,
hefðu ekki látið viðgangast, að slík athöfn í minningu Jesú frá
Nazaret, hefði farið þar fram. Þess vegna hafa kristnir menn brotið
brauðið, haft drottinlega máltíð um hönd, heima hjó sér.
I 1. bréfi Páls til Korintumanna er rætt um aðra máltíð, sem höfð
var um hönd, sameiginlega safnaðarmáltíð, í sambandi við drottin-
legu máltíðina. Slíkar máltíðir voru nefndar kærleiksmáltíðir, því
að þeir, sem efnaðir voru, áttu að miðla fátæku fólki, auk þræla og
ambátta, með sér af gnóttum sínum.
Þettta var fögur hugsun, en misbrestir urðu á framkvæmd henn-
ar, eins og Korintubréfið sýnir. Mun hún nokkuð snemma hafa
lagzt niður, líklega af því að hugsjón hennar var ekki fylgt. Við
finnum heldur ekki eitt orð frá Drottni Jesú sjálfum, er fyrirskip-
aði, að drottinleg máltíð, minningarmáltíð hans, skuli haldin í sam-