Heimskringla - 25.07.1889, Blaðsíða 1
‘3. s»i--
>I;»n
Nr. 30.
iLMENNiR FRJETTIR.
FHÁ ÚTLÖNDUM.
ENGLAND. Eins og skýrt \ ar
frá í síðasta blaði liætti Parm ll við
alla sókn fyrir rannsóknarrjettinurn
í vikmmi er leið, af því hve aug-
sýnilerra dómararnir bönnuðu honum
jafnrjetti. Var það eitt fyrir siir að
þeir neituðu honum að fram leiða
sannanir fyrir upphafinu til ritföls-
inar Pioirots. Það kom Parnell
ekki í huy að mui.di verða g-ert oir
kvaðst aldrei hefði byrjað, ef svo
hefði verið. Sem nærri má jreta er
tiðrætt um þetta, og eru Hestir á
því að Parnell hefði grætt eins mikið
á því að opinbera óánæjrju sína yfir
þessari aðferð dómararma, en halda
eigi að síður áfram.
Sjaldan ef nokkurn tíma hefur
annað eins irengið á í Edínaboro-
eins og hinn 20. þ. m. þegar Parnell
kom þangað og honum færð heiðurs-
þegnrjettindi borgarinnar (Freedom
og the City of EdinburgK). Aber-
deen lávarður var forseti þeirr-
ar samkomu og afhenti Parnell
skjalið. iJar mættu og erindrekar
allra Liberal-fjelaganna á Skotlandi,
er öll færðu heiðursgestinum ávarp.
Ekki var Gladstone á fundi, en sendi
brjef, er Aberdeen lávarður las. í
því segir hann það sitt álit, að
reynsla Parnells um undanfarin 2 ár
eigi ekki sinn jafningja í sögu
Englands um síðustu 2 aldir. Enn-
fremur að hann álíti Parnellítana i
innsta eðli viðhalds og uppbygg-
ingarafl, írlandi til ómetanlega mik-
ils gagns og Englandi til lieiðurs,
en að tíranaskapur ensku stjórnar-
innar auki alltaf viðbjóð íra á Eng-
lendingum.—Fjendur jafnt og vinir
viðurkenna afdráttarlaust, að þessi
ferð Parnells til Edinaborgar sje í
íyllsta skilningi sigurför, og um
annað er nú ekki talað á fundum
andstæðinga hans í London. Er
helzt ráðoert að senda Balfour norður
þangað innan skamms, til þess að
reyna að draga úr dýrðinni og við-
halda jafnvægi skoðananna að því
sem frekast er unnt.
Einti af þingmönnum íra gaf
það í skyn i ræðu um daginn, að
þeir Parnellítar hefðu óhrekjandi
sannanir fyrir því, að á bak við
Piggott rítfalsara stóð heill hópur
manna, er öllu rjeði, en hann engu
mema að framkvæma verkið. Petta
vildu þeir opinbera fyrir rjettinum,
en fengu ekki, og þvi hætti Par-
nell. En líkast er að þessar sann-
anir verði opinberaðar samt.
I>eir þrír útlagarnir í London.
Boulanger, Dillon og Rochefort hafa
nú sent eitt ávarpið enn til alþýðu á
Frakklandi. Auk hinnaalmennu upp-
talninga í því líkum ávörpum, segja
þeir blátt áfram að stjórn Frakka
sje nú að semja víð ritfalsara um að
búa út sakir á hendur þeirra, af því
hún geti ekkert tiltínt með ærlegu
móti.
Rannsóknarrjettur Boulangers í
París hefur nú fengið sök sannaða á
hann i ýinsum málum, og hefur hann
og fjelagar haus, fengið stefnu til
London. Er þeiin boðið að mæta
í Paris á ákveðnum degi (10. ágúst
næstk.?) eða verði þeir gerðir út-
1 igar og allar eignir þeirra upp-
tækar til þess tínia að þeir gefast
UPP _ _____
Úr öllum aiasturhluta Evrópu
koina fregnir um væntánlegan ujip-
skerubrest í ár. Rússlands upp-
skeran er sögð allt að því eyðilögð
fyrir þurka fyrst framan af og svo
fyrir of þungar rigningar og hagl-
storina þegar loksins breytti uni
veðurlag. 11 ngverjalands uppsker-
Winnipeg,
. .) n 1 i 1 s8í).
an er sögð alveg á sama stigi, og
jafnvel um gjörvalt Austurriki. Á
vesturjaðrinuin aptur er uppgkera
góð, eða útlitið gott, einkum á
Frakklandi, svo er og á Englanili.
Hveitinppskeran á Indlandi er og
sögð bæði lítil og ljelegí ár. Eng
lendingar búast þvi við að hveiti
verði í háu verði í haust og vetur,
einkuin þega þess er gætt, að í
byrjun þ. m. voru 15^ tnilj. bush.
ininna af hveiti í afgangi frá fyrra
ári, heldur en árið næsta á undan á
sama tfmabili.
FlíÁ AMEliÍKIJ.
BANDARÍKIN.
Úmsjónarmaður vatnsvega og
hafnabóta í norðvesturríkjunum hef-
ur nýlega afhent Washingtonstjórn-
inni áætlun yfir útgjöld við helztu
vatnsvegaumbætur í Wisconsin, Min-
nesota, Dakota og Montana, á ný-
byrjuði fjárhagsári. Alls nemur
upphæðin $1,683,986 í þessum 4
ríkjum, og þar af geiigur rúmlega
$1 milj. til Mississippifljótsins. 'l'il
Umbóta Rauðár segir hanti þurfi
$59,508, til að fullgera það verk, sem
nú sje verið að vinna, og af þeirri
upphæð biður hann um $40,000 á
þessu fjárhagsári.
Það horfir tii vandræða þraitu—
máls út af lagaskipunum Bandarikja-
stjórnar, er banna canadiskum
verkamönnum er búa við landamær-
in, að ganga til vinnu á dagin inn
yfir landamæri Bandaríkja. í einu
smáþorpi í Vermont fast við Quebec-
landamærin er eini bankinn QÍgn 2
bræðra, er búa í Quebec-fylkinu, 2
mllur frá þessu þorpi, en vinna sem
auðvitað er í bankanum á hverjum
degi. Nú um daginn uar þeiin
bannað að fara til vinnunnar af því
þeir eru til heimilisí Canada og horfir
þar til vandræða af því þeir vilja
ekki flytja yfir Knuna til aðseturs.
Sama varð uppi á teningnum um
daginn í þorpinu Calais í Maine, er
Kggur fast við New Brunswick-
landamærin. í því þorpi vinna að
jafnaði 2—300 canadiskir verka-
menn, sein búa í þorpi er Milltown
heitir, New Brunswickmegin við
landamærin, en svo að segja áfast
við Calais. En þar stendur svo á,
að f Milltown hafa stöðuga vinnu
árið um kríng 4—500 Bandaríkja-
menn, er búa i Calais, en vinna í
verkstæðum í Milltown á daginn.
Þegar canadisku verkainönnunum
var bannað að vinna í Calais hótuðu
verkstæðaeigendurnir að reka úr
vinnunni allá Calais-búa, og þá fór
nú skórinn að kreppa að tánum.
Calais-búar ruku upp til handa og
fóta og urðu voinlii út af þessari
lagaskipun frá Washington og hafa
fengið einn ríkismann til að hleypa
málinu fyrir rjett til að vita livert
þessi lög geta staðist eða ekki.
Hvergi annarsstaðar hefur þetta
! verið reynt.
Samskonar kvartanir hevrast og
hvervetna af stórvötiiumini. Bauda-
[ ríkjastjórn gerir canadiskum skip-
I eigendum lítt mögulegt að fá at—
vinnu með sömu kjörum og Banda-
rfkjamönnum á höfnum innan Banda-
rikja, jafnvel þó Baiidarikjambnn-
um sje veitt öll söniu rjettindi og
Canadamönnum á höfnutn innan
Canada. t>etta og þvf Kkt situr
ekki vel á frjálslyndri þjóðstjórn, og
óhætt mun það, að þjóðin sjálf hef
ur aldrei ætlast til þessa af þeini er
hún kýs til að stjórna sjer.
t>að er ekkert sniáræðismál sem
járnbrautastórbokkarnir í Bamlarfkj-
um að sögn ætla sjer að koma ii n
á næsta þjóðþing Bandarfkja. t>.>!r
eru sem sje að búa út frmnvarp tii
laga, er eiga að leyfa þeiui að síiiii-
eina undir eina aðal-stjórn allar
stærstu þverbrautirnar frá hafi til
hafs, auk aiuiara tleiri. í þessum
klasa eru innibundar allar Ivyrra-
hafsbrautirnar: Southern Pacific.
Union Pacific, NorthernPacific
og Canada Pacific. Aðal-enda-
stöð allra þessara brauta og
allra annara brauta, er fyrirhugaðar
eru í sambandið—verður i Boston,
Massachusetts. Er nieiningiu með
því, að uppbyggja þann stað svo að
hann en ekki New York verði höfuð-
borg Norður Ameríku. I>etta fyrir-
hugaða óskapa saiiieignaríjelag ætlar
s\o að koma upp framúrskarandi
skrautlegri gufuskipalfnu ytír At-
lanzhaf frá Boston til Liverpool, er
á að flytja sem inest að mögulegt
verður af bæði farþegjuin og vörum,
sein járnbrautirnar fiytjaað höfninni.
í frumvarpinu, sein nú er í siníðuin,
er gert ráð tyrir þeini stórkostleg-
asta höfuðstói, er sögur fara af—eins
og líka fjelagshuginyndin sjálf er
Á haun að verða sjö hundruð miljóu-
ir dollars. Inn 1 þetta fjelag á að
draga ekki einungis aiia hjerlenda
auðmenn, lieldur alla þá stærstu á
Englandi, og þannig koma í veg
fynr samkeppni fyrst um sinn.
Hvað Canada snertir, þá er það hug-
inynd forstöðumaunanna, að þetia
verði öruggasta meðalið tii að fá
komið á verzlunareining Bandaríkja
og Canada, og síðanneir er vænt
eptir, að það samband ieiði til al-
gerðrar saineiningar ríkjanna undir
einni og söinu stjorn. A þann
strenyinn mun og verða slegið ef
svona frumvarp keinur til umræðu á
þjóðþingi. Formenn þessa stór-
smíðis auglýsa iíka ótæpt að bug-
mynd þeirra sje að kappkosta ekki
síður að uppbyggja C'anada, ef þetta
kemst á, lieldur en þeir nú kapp-
kosta að uppbyggya Baiidaríkm, og
sú augiýsmg a uattúriega að draga
cauadisku jarnbrautarstjórana í sam-
bandið.
Um stórkostiegar fjeiagseining-
ar tii að lialda uppi háu veröi iietur
opt ver.ð taiað í Ameríku, og mörg
því iík einveldi eru iíka til, en eng-
m þeirra komast í nokkurn sam-
jöfnuð við þessa. Ef þetta verður
nokkurn tíma nema á pappírnum,
' erður sannarlega tróðlegt að sjá
hvað Congressinn gerir. Samþykki
þingmenn annaðeins frumvarp, standa
þeir sanuarlega ekki vei við loforð
siu, að vernda alþýðu fyrir óþörfum
fjelagsskap auðmannanna.
Það eru ekki litlar breytingar
frá almennri veuju sem farið er
iram á af þeim sem nú sitja á þiugi
i Bismarck, til að semja grund-
vallarlög fyrir Norður-Dakota-ríki
tilvonandi. Meðal helztu atriðanna
í frumvarpinu eru: Vínsölubann,
kjörrjettur kvenna, algert vald rík-
ísstjórnarinnar yfir járnbrautum,
sjáifstæð fangelsi [meiniugin er, að
laiigelsin framleiði sjáif nægilegt
ije í viðhaldskostnað, svo ríkið þurii
i engu upp á þau að kostaj, sátta-
I rjettir (Court of Arbitration), cana-
d.ska aðferöiu við seðiakosning,
efri eða ráðherradeiid ríkisþingsms
burtnumin, og að almenningur kjósi
ráðerrana 2 á þjóðþingið i Washing-
ton. Hvað síðasta atriðið snertir,
þá er það gegnstríðandi stjómarskrá
Bandarfkja. í henni er það greiui-
lega framtekið, að þingmenn rlkj-
anna, samaiikomnir á ríkisþingi
skuli kjósa ráðherrana fynr ríkin.
Komist það inn I stjórnarskrá Dak.
að þar verði að eins ein máistofa á
þingi, |>á verður það hið fyrsta ríki
Bandaríkja er innleiðir þann nú
orðið algenga og alþýðlega cana-
! diska sið. En það er nú ekki líkt
því að eitt hvað þá öll ofartöld at-
i riði verði viðtekin og innfærð í
| stjórnarskrána, en líklegt er að
j eitthvert þeirra komist að.
Síöan allar undirborgirnar bætt-
ust við Chicago er stærð bæjarins,
eins oo áður hefur verið iretið um
r*' o
174—175 ferh. mílur. Þarsem hann
er lengstur er hann 24 inílttr, breifi-
astur 10 inílur. l'il sanuinburðar
tná geta þess, að Nevv \ ork ineð
nair 2. milj. íbúa er að flatarmáli
41) milnr, og London á Englandi
með nærri ef ekki alveg 5 milj. í-
búar 140 ferhyrningsmílur. Norska
blaðið Norden I Chicago so.gir líka
hættu á að á þjóðþingi hinu næsta
verði Chicago tekin inn 5 rikja sam-
b indiðsem nýtt riki, af því innati
bæjarlínu sje svo mikið af óræktuðu
iandi.
Frá New York koma þær
fregnir, að Bandaríkjafjelagið, er
um undanfarinn tíma hefur unnið að
Panamaskurðargerðinni sje tilbúið
að taka við stjórninni að öliu leyti
og fullgera skurðinn. Forstöðu-
maður fjelagsins fór til Parísar um
síðastl. helgi til að ra*ða um málið
við yfirmenn hins gjaldþrota Pa-
namafjelags.
Námafjelög í norðurhluta llli-
nois-ríkis eru völd að svo mikilli
neyð að 20,000 manns liggur við
hungurdauða. Verkamennirnir neit-
uðu að aðhyilast niðurfærð laun hjá
fjelögunum hinn 1. rnaí síðastl. og
hafa síðan verið atviiinulausir. Síð-
an hafa þeir og fjölskyldur þeirra
ekki haft annað af að lifa en brauð
og vatn og það af skornum skamti.
Chicago-búar eru nú íarnir að safna
gjöfum handa hinu nauðstadda fólki.
Tala þeirra sem fórust í flóðinu
í Pennsylvania-dalnum í síðastl. júní
mán. er nú stöðugt. að ganga saman.
Er nú inælt að ekki hafi týnt lífi
yfir 4,500 manns.
Allur þorri þeirra er stieymdu
til Oklohama í vor er leið eru nú
komnir burtu þaðan aptur; þóttust
ekki iiafa skipt um til batna^ar.
En til þess að gefast ekki upp við
svo búið, er nú fjelag komið á lagg-
irnar í Kansas, sem ætlar að vinna
að innflutningi svertingja úr Suður—
ríkjunum í hjeraðið.
Gufuskipið Haytian-Republic.,
sem fyrir skömmu var getið til að
hefði farizt austur af Suðurrikjunum,
kom til San Francisco í California í
vikUnni er leið, eptir hraða ferð
kringum Suður Ameríku.—Enn þá
er því óvíst hvaða skip það er sem
fórst fram af Floridaskága fyrir
rúmum niánuði síðan.
Flóð gerði stórtjón I vikuni er
leið I þorpi sem Johnstown heitir, í
New York-ríki. Mörg hús bárust
burtu og tnargar bry'r brustu, og
ætla margir að þó nokkrir meiin hafi
einnig farizt.
C a n a d a .
Allar horfur eru á að saman
[ gangi með Cauada Kyrraháfsfjelag-
j inu og stjórn Breta, að því er
snertir styrk til að koma upp gufu-
j skipalínu á Kyrrahafi frá Vancouver,
j bæði til Japan og Kína og til Ástr-
alíu, er fly.tja skuli Englands póst-
inn. Að því er snertir samninginn
um línuna milli Canada, Japan og
Kína, er liann fullgerður, undir—
skrifaður af aðilum tnálsins. Og
Abott, sem Canadast.jórn sendir til
Ástralíu, á að fá Ástralíustjórn til að
staðfesta ]>ann samninginn. Þar eð
Anderson-fjelagið í London hefur nú
lokið samningum við Catiadastjórn
um stofnun nýrrar gufuskipalínu á
Atlanzhafi, er Canadamönnum þatin-
I ig trvggður flutningur vfir Canada
;á uiegiuhluta jióstflutningi Breta til
j Ástraliu og Aiisturlanda um næstu
10 ár, og ef til vill lengur, því öll
þessi skip, er smíða á fyrir tilvon-
andi Ulínur” eiga að vera jafningjar
þeirra gangmestu skipa, sem nú eru
á Atlanzhafi. En þetta kemur Kka
við fjehirzlu Canada-ríkis (en í
vændum að það borgi sig). Hingað
tii hefur ('anadastjórn ekki goldið
meira en $200—300,000 á ári fyrir
póstflutning yfir hafið, en framvegis
verður hún úti með nærri $800,000:
til Atlanzhafslínunnar, $.[- milj. til
Klna og Japan-linunnar $70,000 og
til Ástrallu-línunnarfull $200,000.
Og nú er stjórnin að stofna
eina póstgufuskipalfnuna enn, frá
Halifax og St. Johns til West Indía-
eyjanna, og þaðan til Brazilíu og
allra annara ríkja á austurströnd
Suður-Ameríku. Endastöð þeirrar
línuaðsunnan verður I Buenoz Ayrez
í Argentinu lýðveldinu. Skiji þess—
arar línu eiga að koma við á öllum
helztu höfnutn í West Indfa-eyjun-
um og verða aðalstöðvarnar þar:
á Jamaica-eynni og f Havana á
Cuba. Á þessari póstleiðT eins og
á Kyrrahafi, eiga skipin að fara eina
ferð fram og aptur á hverjum mán-
uði. Boð, um að takast í fang
þennan póstflutning verða meðtekin
til 31. ágúst næstkomandi.
Horfur eru á að bráðum eignist
Canadamenn sinn eigin frjettaþráð
yfir Atlanzhaf. Forstöðumaður fje
lagsins sem um undanfarinn tSma
hefur verið á Englandi að leita
eptir fjelagsskap til þessa, hefur nú
að sögn fengið allt það fje er liann
bað um, $2 milj.. Sú upphæð, að
viðlögðum framlögum Canadamai)nar
verður að sögn nóg, því þráðurinn
verður lagður að eins til Nýfundna-
lands frá vesturströnd írlatids. I>að-
an á Canadastjórn frjettaþráð til
meginlands og verður hann brúk-
aður.
Sambandsstjórn hefur neitað
ítrekuðum áskorunum Breta að
borga viðhaldskostnað 100 her-
manna í Esquimalt-virkinu í British
Columbia. Canadastjórn býðst til
að verja $75,000 til fullkomnunar
virkinu, en heimtar að Bretar byrgi
það með vopnum, útvegi hermennina
og gjaldi allan þar af leiðandi
kostnað.
Nýlátinn erí Sarnía, Ontario, T.
B. Pardee, um mörg ár landeigna-
umboðsmaður Ontario-fylkisstjórnar,
59 ára gamall.
í hinum nýgerða satnningi sam-
bandsstjórnarinnar við Anderson—
fjelagið f London er ákveðið að
Quebec sje aðalstöðin hjer við land
á sumrum, en Halifax á vetrum.
Þó inun sú grein ekki mjög bundin,
því áður en Atiderson fór til Eng-
| lands um daginn skoðaði liann höfn—
j ina f St. Johns, New Brunswick, og
| leizt mæta vel á hana. Er því eins
vist að þar en ekki í Halifax verði
vetrarstöð fjelagsins.
Rafurinagns sýningin í St Johns,
N. B var opnuð hinn 22. þ. m. ems
og til stóð. Fór sú athöfn fram á
þann hátt, að skotið var af 3 fall-
stykkjum með rafurinagns krapti.
Af hinni fyrstu skaut W. ('. Van
Horne, forseti Can. Kh.-fjel., en sat
þó í skrifstofu sinni í Montreal, af
hinni annari Oppenheimer, bæjar-
ráðsoddviti í Vancouver i B. (’.,
einnig sit.jandi í sinni skrifstofu
vestur við Kyrrahaf. Af hinni 8.
skaut N. B. fylkisstjórinn með því
að styðja á hnapp inn í sýningasain-
um, er jafnframt setti í hreifingu
allan rafurmagnsvjelaklasann.
Virðingarverð skattgildra eig' ;t
í Victorir, British Columbia, in 1 .r
á sfðastl. ári hækkað tnn x i miH.