Heimskringla - 15.03.1895, Blaðsíða 4

4
IÍKLUSKKÍNGLA 15. MAKZ 1S95.
Jhis
13* PicTu#£
OF THE FHMOUS CUHE
FOR SCIATIC PAINS,.
Trt '
ÍT
'fOfí
Á
CkCKACHt
AhEuhatism
’Cjumbago
Níuraigia
\//Mz//#t
Uíí.
✓
IT
fOR
Muacvyö
PainS
ANO
ACHtí
«CH IN AIR TISHT TIN 80X 25*
* 11 ■ ■ ■■ —n r
fflgHTHOL pLA5TCf^y
i
Winnipeg.
W.’: Grein yðar kemur nœst.
Herra Eggert Oliver, verzlunarmað-
ur á Gimli heilsaði upp á oss á miðviku-
daginn. Hefir hann nú lokið samning-
um u.u kaup á þreskivél ogum útvegun
útsæðiskorns fyrir bændur í suðurhluta
Nýja íslands og verður hvorttveggja
flutt ofan að Gimli fyrir lok þessa mán-
aðar. Af útsæðiskorni flytur hann of-
aneftir: af höfrum 300 bush., byggi 150
bush., og hveiti 75 bush. Mr. Oliver
hefir sótt þetta mál knálega og á hann
þakkir Ný-íslendinga skilið fyrir fram-
takssemina og vonandi að þeir láti nú
ekkert ógert sem stuðlað getur að því,
að þetta fyrirtæki heppnist. Á öðrum
stað í blaðinu er skýrt frá fundi þeim,
er hann efndi til á Gimli, til að ræða um
þetta mál.
Ráðsmaður Hkr., E. Ólafsson, kom
heim úr Nýja íslands-ferð sinni um síð-
ustu helgi.
Lögmennirnir Magnús Brynjólfs-
son og Dan. J. Laxdal, í Cavalier, N.
Dak,, komu til bæjarins á laugardag og
fóru lieimleiðis aftur á sunnudaginn.
Hr. Sigurður Jónsson, Hallson, N.
Dak., er hér í bænum að heimsækja
móður sína og systur (Mrs. Kendrick).
Fdr. heim á mánudaginn kemur.
I^r. Jóhann Jóhannsson, Hallson,
N. Dak., kom til bæjarins á laugardag-
inn var, í kynnisför til sonar síns, Egg-
crts ritstj. Jóhannssonar, og dvaldi
vikutíma. Fer lieim eftir næstu helgi.
Fyrirlestur sinn flytur E. Hjör-
leifsson í Argyle-bygð í I Ilekla
skólahúsi fimtudaginn 21. Marz, kl. 3e.
h., og í Ilrá skólaliúsi föstudaginn 22.
Marz, kl. 2 e. h. Aðgangr 25 cents.
SérajMagnús J. Skaptason er vænt-
aalflftir hcitn aftur úr Nýja íslands-ferð
sinni núna þessa dagana fyrir helgi.
Guðsþjónusta fer þess vegna fram í
Unity Hall á venjulegum tíma á sunnu-
dagskvöldið kemur.
Læknaskóla-stúdent Magnús B.
Halldórsson yfirgaf nám sitt í bráð í
vikunni er leið og fór heim til sín til Da-
kota á sunnudaginn var. Námstíminn
á læknaskólanum í vetur er langt lið-
inn, en Mr. Halldórsson þurfti að ná í
kennarastörf við alþýðuskóla í Dakota,
og hætti því við námið á þessu tíma-
bili. ________________________
Á safnaðarfundi í Tjaldbúðinni á
föstudagskvöldið var, var þess getið,
að auk veðskuldarinnar hvíldi á kyrkj-
eigninni alls um $700 skuld. Af þeirri
upphæð voru í loforðum fengnir um
$200 áður en fundur kom saman, og á
fundinum kom saman í loforðum og
samskotum $241.40. Auk veðskuldar-
innar er þá skuld kyrkjunnar nú $258.
60.
Vér leyfum oss að benda mönnum á
auglýsing hr. Guðjóns Thomas á öðrum
sta? í blaðinu. Hann hefir nú flutt í
stóra og fallega búð rétt fyrir norðan
Campbell Bros. harðvörubúðina á Að-
alstrætinu, og mun framvegis hafa
miklu meira á boðstólum af allskonar
gull og silfur varningi, en að undan-
förnu, Þó hann hafi flutt í svona stóra
og dýra búð, verður aðgerð á gullstássi
hjá honum ekki ögn dýrari en áður.
Langdon, Cavalier Co. N. Dakota.
Hér eru enn þá ótekin tíu Town-
ship af fríum heimilisréttarlöndum.
Landið er frjóvsamt og framtiðar út-
litið gott. Á komanda sumri eru inn-
flytjendur líklegir til að taka þetta
land að mestu leyti.
B. Eirickton,
Langdon P. O. Cavalier Co. N. Dakota
býðst til að gefa nánari upplýsingar.
Catarrh.—Brúkaðu Nasal Balm.—
Fljót og viss lækuing ; linandi, hreins-
andi, læknandi. (2
Vér leyfum oss að mæla með að
menn alment kappkosti að sækja hinn
ágæta leik
Ilermaniia gleítui',
sem annaðkveld (laugardag 16. Marz)
verður leikinn í Unity Hall og aftur á
sama stað á þriðjudagskvöldið kemur
(19. Marz). Leikinn þekkja menn að
fornu fari og þess vegna óþarft að mæla
með honum. í þetta skifti verður ritið
leikið til arðs fátæklingum eingöngu
hér í bænum og er það fullkomin á-
stæða til þess, að allir geri sér að skyldu
að sækja jafn ágæta kvöldskemtun.—
Inngangseyrir fyrir fullorðna 35 cents,
fyrir unglinga innan 15 ára 20 cents.—
Aðgöngumiðar verða til sölu við dyrnar
hjá öllum sunnudagaskólakennurunum
í fj-rstu lút. kyrkjunni, og að líkum
ganga nokkrir menn með þá til að selja
hús úr húsi. Leikurinn byrjar kl. 8 e.
h. Hljóðfærasláttur góður mifli þátta.
Samkoman í Unity Hall á laugar-
dagskveldið var prýðisvel sótt, en mörg
um mun hafa þótt kappræðan helzt til
langt út frá aðal-umræðuefninu, er hra.
M. Brynjólfsson með inngangsræðu
sinni sagði að væri : Hvað verður um
íslenzkuna hér vestra í framtíðinni og
hvað eiga menn að legeja í sölurnar til
að viðhalda henni ? Hvort verður
mönnum happadrýgra að láta hana
sitja í fyrirrúmi fyrir hérlenda málinu,
eða láta hérlenda málið sitja í fyrirrúmi
fyrir íslenzkunni ? Þetta var efni þess,
er Mr, Brynjólfsson lagði fram sem um
ræðuefni, þó ekki sóu ofanrituð orð öll
hans, eins og hann talaði þau. Svo
hélt hann því fram, að enskan og al-
gerlega hérlend menning hlyti að ganga
á undan—íslenzkan mætti til að skipa
óæðra bekkinn. An þess gætu menn
ekki staðið hérlendum mönnum jafn-
fætis, og á meðan þeir stæðu þeim ekki
jafnfætis, litu hérlendir menn á þá
fremur sem ókunna menn og útlend-
inga, en sem hérlenda meðborgara. Til
sönnunar sinu máli benti hann á, að
þær bygðir íslendinga, sem lengst væru
komnar, væru dreifðastar og mest
blandnar hérlendum bændum, og að
þeir íslendingar. sem mest hefðu
blandað sér saman við hérlenda, en
minna við íslenzkan félagsskap, væru
mennirnir sem lengst væru komnir f
hérlendri menning, og sem mestri við-
urkenning hefðu náð. Ræða Mr. Paul-
sons, í sjálfu sér ágæt ræða, var hvergi
beint svar upp á þessar spurningar,
heldur leiddist hann til að tala um ís-
lenzkar bókmentir og hvers virði þær
væru, og að sá maður væri menntaðri,
sem kynni tvö tungumál, en sá sem
ekki kynni nema eitt. — Báðir ræðu-
menn voru vel mælskir og höfðu allir
viðstaddir mestu ánægju af.
Wm. Anderson
118 Lydia Str. Winnipeg.
Hinn eini ísl. agent fyrir allskonar
hjjóðfærum^og^Music^
Ábyrgist að útvega löndum sínum hljóð
færi fyrir lægra verð enn þeir geta feng-
ið hjá öðrum í bænum. Gömul hljóðfæri
tekin sem borgun upp í ný.
Almennur fundur
var haldinn á Gimli á þriðjud. 5. þ. m.,
sem hr. Eggert Oliver hafði boðað til að
ræða um akuryrkjumál, og mættu 30
til 40 bændur. Forseti var ltjörinn
sveitarskrifari Guðni Thorsteinson og
skrifari E. Oliver.
Mr. Oliver bar þá fram málefnið, er
fyrir fundinum lá, en það var að sýna
fram á þörf á framsókn í jarðyrkju.
Lofaði hann að útvega þreskivél að
. hausti, ef bændur gætu sýnt að þeir
hefðu nægilegan ekrufjölda undir korni
til að veita vélinni atvínnu. Talaði
hann um hvort ekki væri tilhugsandi
að sveitarstjórnin lánaði bændum út-
sæðiskorn. Ýmsirtóku þátt í umræð-
unum og létu allir í ljósi löngun til
framkvæmda í þes3u efni. Meðal þeirra
er töluðu voru þeir G. Thorsteinson og
Jón Stefánsson. Sýndi hinn síðartaldi
íram á þörfina með því að benda á, að
fóðurbætir kosti eins mikið þangað
fluttur, eins og gripir gefi af 'sér. Af
því væri auðsæ þörfin á breytingu i
búnaðar-aðferðinni. Eftir nokkrar um
ræður fóru bændur að íhuga ekrufjölda,
er þeir gætu sáð í í vor, og í fundarlok
höfðu 30 bændur lofað samtals 180 ekr-
um, eðaumþaðbil. Að lyktum bauðst
Mr. Oliver til að reyna að útvega út-
sæði ogábyrgjast þreskivél í nýlenduna
ef ákveðinn ekrafjöldi fengisí.
Síðar fjölguðu loforðin svo, að þeg-
ar Mr. Oliver fór af stað til Winnipeg
voru 42 bændur búnir að lofa um 210
ekrum. Þar af var áætlað að 100 yrðu
undir höfrum, 60 undir byggi og um 50
undir hveiti.
Nú hefir Mr. Oliver útvegað bæði
útsæðið og vélina og kemur hvort-
tveggja á góðum tíma að Gimli. Má
ætla að hér sé nú stigið markvert spor
í framfaraátt í Nýja íslandi og að
þetta reynist að eins lítilfjörleg tilraun
í samanburði við það sem þar verður
unnið annað vor i sömu átt. Það sem
áríður er, að þeir er nú taka þátt í þessu
geri sér ekki of glæsilegar vonir um
árangurinn í fyrsta skiftið. Það er
naumast að búazt við svo vel undir-
búinni jörð hjá Ný-íslendingum í vor,
að þeir goti vænt eftir því, sem heitið
getur góð uppskera. En í sumar kom-
andi ættu þeir, sem mögulega geta
komið þvi við, að undirbúa jörð til
sáningar vorið 1896. Og það er sjálf-
sagt enginn í Nýja-íslandi færari um
að segja hvernig það skuli gert, en
frumkvöðull þessarar æskilegu breyt-
ingar, Mr. Oliver.
IVTjög mikilsvarðandi aukafund heldur
Stúkan IsiiI'h l<| af I. O. F. í Unity
Hall i kveld (föstudag 15. Marz) á
venjulegum tíma. Mjög alvarlega er
skorað á alla embættismenn að mæta á
réttum tíma, og ennfremur er það
fastlRga hrýnt fvrir öllum meðlimunum,
sem enn hafa eigi fengið ábyrgðarbréf
sín (Policies) né önnur lögákveðin skjöl
frá félagsins hálfu, að koma á fundinn.
Málefni *e,m rœða þarf nú þegar verður
tekið'til meðferðar.
J. Einahsson, II. tee.
BRISTOSo’S
Sarsaparilla
Cures Rheumatism, Gout,
Sciatica, Neuralgia, Scrofula,
Sores, and all Eruptions.
BRlSTSEn’S
Sarsaparilli
Mn—KaiiiMiJiiM 'iinrTjaEa rmi-auji''jrrrac—agBcaBowi
Cures Livcr, Stomach and
Kidney Troubles, and Cleanses
the Blood of all Impurities.
Cures Old Chronic Cases where
all other remcdies fail.
Be sure and ask your Druggist for
YMISLEGT.
Um aindm þratlahalds á eynni Ja-
maica ritar séra J. J. Fuller, svertingja
prestur, í blaðinu “Missionary Review
of the World”, á þessa leið : — “Ég var
8 ára þegar Bretastjórn keypti svert-
ingjunum á Jamaica lausnfyrir, að mig
minnir, £ 20 milj., árið 1834. í það
skifti fengu þó ekki nema börn og ung-
menni innan ákveðins aldurs frelsi. Lög
in um lausn allra svertingja gengu ekki
í gildi fyrr en 4 árum síðar. I>að var 1.
Ágúst 1838 að þau lög náðu gildi, und-
ireins ogklukkan hafði slegið 12 á mið-
nætti, aðfaranótt þess dags. Kristni-
boði í héraðinu, sem ég átti heima í,
hafði búið svo um, að allir svertingjar,
sem mögulega gátu komið því við,
skyldu koma saman kl. 11 um kvöldið,
Jl. Júlí. Hann haf ði sagt, að þar sem
Bretar hefðu lagt svo mikið í sölurnar
fyxir okkur væri tilhlýðilegt að við gæf-
um þræla-öldinni sæmilega útför. Við
gerðum það líka. Við liöfðum smíðað
skrautlega líkkistu úr Mahogani-við,
tínt í hana öll helztu pintunar-áhöldin,
svipu, brennijárn o. fl. o. fl., og höfðum
á samkomustaðnum tekið veglega gröf
tíl að geyma kistuna í. Kl. 114 voru
þar saman komnir 4000 fullorðnir svert-
ingjar og um 5000 börn þeirra, þá frjáls
orðin fyrir 4 árum. Undireins og kl.
byrjaði að slá 12 hrópaði kristniboðinn:
Skrímslið er að deyja !” Þessi orð end-
urtók hann og allflestir viðstaddir við
hvert klukkuslag. Áður en hljómur'
tólfta höggsins varútdáinn sagði hann :
“Skrímslið er dautt, grafið það”. Það
var ekki beðið boðanna. Kistan var
látin síga niður í gröfina og margar
viljugar hendur hjálpuðust að við að
moka ofan í, en allir viðstaddir stóðu
berhöfðaðir og sungu lofgerðar og þakk
lætissálma. Þegar búið var að moka
ofan f, sungum við öll 5000 börnin þetta
stef:
“Send the glad tidings over the sea,
The chain is broke, the slave is free ;
Britannias justice, wealth and might,
Have gained the Negroe’s long lost
right”.
Svo marseraði öll fylkingin frá
gröf þræla-aldarinnar upp að húsi hér-
aðsstjórans, er beið okkar þó miðnótt
væri og las í allra áheyrn stjórnarskip-
un þá, að frá þessari stundu værn allir
negrar á Jamaica frjálsir menn og sjélf-
ráðir”.
— Skipaskurð mikinn eru Rússar að
tala um að gera. Er hugmyndin að
sameina árnar Dvina ^og Dnieper og
gera við þær sjálfar sem þarf, til þess
þærfleyti stórskipum. Verði þetta fyr-
irtæki framkvæmt, geta herskip Rússa
farið beina leið úr Eystrasalti suður á
Svartahaf. i stað þess, eins og nú er, að
fara vestur og suður fyrir alla Evrópu.
Verkfræðingar hafa rannsakað hina fyr-
irhuguðu leið yfir landið og telja fyrir-
tækið gerlegt.
INDIÁNA BIRGÐIR.
TN.NSIGLUÐ BOÐ, send undirrituðum
og merkt "Tender for Indian Sup-
plies,” verða meðtekin á skrifstofu und-
irritaðs þangað til á hádegi á þriðjudag-
9. Apríl, 1895, um varning þann, er
stjórnin þarf á f járhagsárinu, sem end-
ar30Júni, 1896, til útbýtingar meðal
Indíána, á hinum ýmsu stöðum í Mani-
toba og Norðvesturlandinu.
Eyðublöð, sem innihalda allar nauð-
synlegar upplýsingar, fást hjá undirrit-
uðum, hjá Assistant Indian Commis-
sioner í Regina, og hjá umboðsmanni
þeirra mála í Winnipeg.
Þessa auglýsingu má ekki birta
nema samkvæmt boði Queens Printer,
og engin blöð fá borgun fyrir að birta
hana, nema þau hafi umboð hans.
HAYTER REED,
Deputy Superintendent General
. of Indian AfEairs.
Departmenc of Indian Affairs,
Ottawa, February, 1895.
UkES SOUMISSlONS cachetées marqu-
-L'ées “Soumissions pour habilements
de la Police a cheval,” et adressées a
l’Honorable Président du Conseil Privé,
seront recues jusqu’a midi de mardi le 19
Mars 1895.
On pourra obtenir des formules im-
primées de soumission, contenant tous
les renseignements quant anx articles et
les quantités requis, en s’adressant au
bureau du soussigné.
Aucune soumission ne sera recue a
moins d’étre faite sur ces formules im-
primées. •
On pourra voir des échantillons des
articles au bureau du soussigné.
Chaque soumission devra étre ac-
compagnée d’un chéque aeeepté par une
banque canadienne pour une somme
éf/ale a dix. pour cent de la valeur totale
des articles offerts, lequel cheque qera
confisqué si le soumissionnaire refuse de
signer le contrat sur demande de ce
faire, ou s’il néglige de compléter le ser-
vice entrepris. Si la soumission n’est
pas acceptée le cheque sera remis.
II ne sera rien payé aux journaux
qvi publieront cette annonce sans y
avoir été autorisés.
FRED. WHITE,
Controleur,
P. C. N. O.
Ottawa, 15 février 1895.
IVortliern Paciflc
JÁRNBRAUTIN.
HIN ALÞÝÐLEGrA BRAUT
— TIL —
QT PAI II
MINNEAPOLIS
CHICAGO
Og allra staða í BANDARÍKJUN-
UM og CANADA, einnig til
KOOTENAY gullnámanna
Pullman Palace Vestibuled
svefnvagnar og borðvagnar
MEÐ FÓLKSLESTUM TIL
Toronto, Montreal,
Og allra staða í AUSTUR-CANADA
Sþ Paul, og Chicago.
Tækifæri til að fara í gegnum hin nafn-
kunnu St. Clair-göng. Farangur
er sendur yfir línuna, án
tollrannsóknar.
ÚTVEGUÐ FARBRÉF
Og káetu pláss með öllum helztu skipa-
línum frá Englandi, og öðrum
stöðum í Evrópu. Kína
og Japan.
HIN MIKLA MEGINLANDSBRAUT
TIL KYRRAHAFSSTRAND-
ARINNAR.
Farbréf og upplýsingar fást hjá
öllum umboðsmönnum félagsins eða
H. J. BELCH,
Ticket Agent, 486 Main St., Winnipeg.
H. SWINFORD.
General Agent, Winnipeg.
CHAS. S. FEE,
Gen. Passenger & Ticket Ag’t. St. Paul.
Bújörð til sölu
Tvær mílur frá Gimli ; á landinu
eru hús og fjós, 60 tons af heyi og 16
ekrur hreinsaðar, nógur viður og vatn,
og nokkrar girðingar.
Lysthafendur snúi sér til eigandans.
Asmundur Quðlauysson..
Gimli, Man.
1 (i (r. (1 ekta Confede-
v'L rU Aj\J rations-seðlar
seldir á 5 cents liverseðill, $100 og $50
seðlar 10 cent hver, 25 og 50 centa seðl-
ar á 10 cent hver,$l,00og $2,00 seðlar 25
cents hver. Pantanir sendar í góðum
umbúðum, ef peningar fylgja pöntun.
Sendið til Ciiass & Barkkr,
West Atlanta, Ga.
James Farquliar.
Húsflutningamaður.
Ábyrgist verkið vel af hendi leyst og
eins ódýrt og ódýrast gerist.
Heimili: 859 Main Street.
Ég sendi varning til allra
staða í landin.
Athup(ið vel
hvers þið þarfnist fyrir jólia
og nýjárið.
Sparið peninga.
Að spara pening^ er sama sem
að innvinna sér peninga.
Kaupið vindla og vín í inni alkunnu búð
H. L. CHABOT
Gegnt City Hall-----513 Main Str.
IF’IR-ZEL
Nú er timinn til að panta og kaupa
hið bezta FRÆ sem fáanlegt er.
Farið í þess konar erindagerðum
til hins alkunna og áreiðanlega . fræ-
J. M. PERKINS,
241 Main Str.
WINNIPEG.
Landar 1 Selkirk.
Ef þið þurfið málaflutningsmanns við,
þá reynið
John O’Reilly, B. A.,
Barrister, Attorney Etc.
Skrifstofa í Dagg-Block.
SELKIRK, MAN.
Tii Nýja Islands.
GEO. DICKINSON
sem flytur póstflutning milli West
Selkirk og Nýja Islands, flytur og fólk
í stórum, rúmgóðum, ofnhituðum hús-
sleða.
Hr. Kristján Sigvaldason
fer póstferðirnar og lætur sér einkar
annt um vellíðan farþegjanna. Eng-
inn maður hefir nokkru sinni haft
sviplíkt eins góðan útbúnað á þessari
braut.
Sleðinn fer frá W. Selkirk kl. 7
árdegis á þriðjudögum og keinur til
Icelandic River á Miðvikudagskveld;
fer þaðan aftur á Fimtudagsmorgun
og kemur til West Selkirk á Föstudags
kveld.

miCAVLAI ÖJriAUt MARKs^
COPYRIGHTS.^
CAN I OBTAIN A PATENT t For a
prompt answer and an bonest opinion, wrlte to
M IINN iV CO., who haye had nearlr flfty years>
experience in the patent bnainess. Communica-
tlona strictly oonfidentlal. A Handbook of In-
formation conceming I'ntentN and bow to ob-
tain them sent free. Alao a catalogue of mechan-
lcal aml scientiflc books Bent free.
Fatents taken through Munn & Co. receive
speciai notlcein the Wclentlflc Amcricnn, and
tbus are brougbt widely beforo tho publlcwith-
out cont to the Inventor. This splendid paper,
lsHued weckly, elegantly illustrated, bas by far tho
largest circulatiou of any scientlflc worfe in tbe
world. a year. Samplo copies sent free.
Buildins Edition.monthly, $2.fi0 a year. Singlo
cmdes, 25 cents. Every number contains beau-
tiful plates, in colors, and photngraphs of new
houses, wtth plans, enabling huilders to show tho
latcst. desipms and secure contracts. Address
MUUN & COM Nkw Youk, 3öl Buoadway,
184 Valdimar munkur.
samt ekki sjálfráðann, heldur tók sinn í hvorn
liandlegg hans og leiddu hann svo. Þeir gengu
svo um nokkur herbergi og þekkti hann sig í
eiuu þeirra, því er hann beið í, er hann fyrst
kom í jarðhýsi þetta. Þá fóru þeir um langan
gang inn í aukabyggingu, er fyrir nokkru bafði
verið r'fiu til hálfs. Námu þeir þá staðar í stóru
liringmyndnðu iierbergi og var skál mikil í miðju
þess. Þar höfðu menn fyrrum laugað sig. Vegg-
irnir vorn ósléttir og ískyggilegt alt umhverfis
og frostvindurinn næddi um þá gegn um göt og
rifur á veggjunum.
“Hér staðnæmum8t við”, sagði ljósberinn og
setti luktinaofan á brot af súlu, sem enn stóð á
gólfinu. Þettasagði bann í lágum róm, en ein-
hvernveginn svo ónotalegum, að það fór hrollur
um Rúrik. Hann horfði á llósberann, sem nú
kastaði af sér yfirhöfniuní, gekk. svo til félaga
síns og hvíslaði einhverju að honnm.
Var mögolegt að Rúrik skildi ekki þessa
aðferðalla? Gat til verið nema ein ástæða fyrir
því að flytja hann á þennan kuldalega stað ?
Til vinstri handar, þar sem vatnið úr baðkerinu
hafði einu sinni runnið út, var nú gínandi op,
eins og heliismunni, og nmhverfis það hafði safn-
ast haugur af allskonar sorpi og mold. Hve
lientugur staður var það ekki til að hylja dauð-
an líkama ? Þannig hugsaði Rúrik. Hugsnnin
vardökk; en dekkri þó virkilegleikinn, sem
vakti hann upp af hugsun þessari. Annar mað-
urinn hafði tekið barefli mikið, langskepta
Valdimar munkur. 189
rödd og reiddi nakið sverð með hægri hendi, en
hélt á blysinu í hinni. “Hvar er Rúrik Nevel?”
“Hann er hér !” svaraði Rúrik og hljóp
fram í skálann.
“Hvað ! Ileill og lifamli. Guði sé lof!”
sagði Valdimar og varð svo orðfall.
“Já, göfugi. góði vinur. £n höggvið af mér
þessi bönd. Þau merja hold og taugar”, svaraði
Rúrik.
Það stóð ekki á að það væri gert, og fleygði
Rúrik sér þegar í faðm munksins. í það skifti
voru engar spurningar íram bornar, heldurfáorð-
ar þakklætis bænir og svo sneru allir sér að
morðingjunum, sem áttu að vera, og stóðu nú
titrandi af óttá. Þeir voru fljótlega fjötraðir og
fóru svo allir burtu, og á þeirri göngu sagði Rú-
rik alla sína sögu. Valdimar hrylti við og þótti
hurð hafa skolliö nærri hælum. En mikið fanst
honum um þrekvirki Rúriks, er hann, bnndinn
á báðum höndum, forðaði lífinu og slapp undan
þessum tveimur morðvörgum. “En ég var nú
ekki sloppinn og gat ekki komist undan, ef þú
hefði ekki verið svona nálægur”, sagði Rúrik.
“Þeir hefðu ekki verið lengi að finna mig”. Valdi
mar kvað það sanni næst og féll svo niður talið.
en þáspurði Rúrik hvernig Valdimar hefði grufl-
að upp fangelsi sitt. Það sagðist munkurinn
skyldi segja honum síðar, og spurði svo : “Tók
ég rétt eftir, að þú segðir Savotano prest hafa
verið í þessum morðvargaflokki í kveld?”
“Já, hanu kom inn með þeim og það var
188 Valdimar munkur,
“Hann er allur & burt. En bíftum við. Þeir
hafa hugsa ég náð lionum. Heyrirðu ekki skurk-
ið ?”
“Jú, þeir hafa víst fangað einhvern!”
“Og það er hann auðvitað. Hann fór í þá
áttina. Við skulum fara og-------”..
Lengra komst liann ekki, því í sama vet-
fangi var hrópað með hárri rödd :
“Rúrik, Rúrik !”
“Guð komi til !” sagði Orel og saup hveljnr,
svo bilt varð lionum. “llvað getur þetta verið?”
■'Rúrik, Rúrikl"
‘ Eins og við erum hérna”, sagði þá Mikael,
“þá er þetta enginn af okkar mönnum, sem þann
ig kallar. Biðum ! Þeir koma”.
“RÚRIK RÚRIK!"
“Ilvert getum við flúið?" spnrði Mikael.
“Það erekki nema um einn stað að gera—
hérna í seturúminu gamla”, svaraði Orel.
“Komdu, fljótt nú. Andsk....... liafi þennan
byssusmið! Ef hann erekki fjandinn sjálfur, þá
er hann óefað fóstbróðir hans ! Hefirðu fundið
dyrnar?”
“Nei. Þær eru nær þér einhversstaðar.
Hérna, loksins ! Inn með okkur !"
í sama vetfangi lýsti stórt blys allan skál-
ann og var því þýðiugarlaust fyrir fantana að
hreyfa sig, því með Valdimar munk voru tólf
menn efldir og vel vopnaðir, og stóðu þeir í einu
dyrunum til útgöngu.
“Fantar !” sagði Valdimar með þrum&ndi
Valdimar mpnkur. 185
hnyðju, sem Rúrik hafði ekki séð áður, hélt
hann á lienni í annari hendinni.en var i óða-önn
að skyrpa í liinn lófann, til ucdirbúnings und-
ir bardaeann.
“Þú ætlar þó ekki að drepi mig hér svona
með köldu blóði?” spurði Rúrik ogfærði sig lít-
ið eítt fjær morðingjanum, sem spenti hnyðju-
skaptið tveim höndnm og bar sig vígmannlega^
en svaraði engu.
“Talaðu, maðnr! Svaraðu spurningunni,
“sagði Rúrik og hopaði fjær. “Ætíarðu virki-
lega að drepa mig”.
“Ja, lír því þér er svo ant um að vita það”
svaraði fantnrinn ofur rólera, “þá er mér sama
þó ég segi þér það. Já, þú verður dauður maður
innan einnar mínútu”.
‘ Svo þú ætlar þannig að myrða mann, sem
aldrei hefir gert þér nokkurn skapaðan lilut til
meins? Bíddu við, svo lítið! Ef þú vilt vinna
fyrir peningum, þá....”.
‘JHættu þessu”, tók fanturinn fram í. “Það
er þýðingarlaust að ætla að telja okkur ofan af
þessu ! Þú mátt til að deyja, og þess fyrr sem
verkið pr hafið, þess fvrr verður því lokið. Þú
þarft ekkert að óttast Ef þú baraert rólegur.
getum við gertokkar verk svo hreinlega, að þú
þiáist ekki eina ögn. Ilefðir þú bara haldi&
þér saman, þá hefðirðu nú verið dauður maður !’>
Mikið hefði Rúrik viljað gefa til »ð hafa nú
lausan þó ekki vreri nema annan handlegginn.
En um ekkert slíkt var að geraog þess vegna