Heimskringla - 05.04.1895, Blaðsíða 3

HEIMSKRINGLA 5. APRÍL 1895.
3
Hann hafði ekki hid minsta leyfi til
J>ess að leggja nokkra aðra þýðingu í
nafnið, heldui en þeir leyfðu sjálfir.
Hann þurfti helzt af öllu að sjá trúar-
játning þeirra og vita hvort í henni
væri fólgin trúin á Krist, sem guð. Það
voru Ný-íslendingar, sem um tíma
kölluðu sig þvi nafni, og ég get frætt G.
E. umþað, að íjátning þeirra og í nafni
þessu var ekki fólgin trúin á Krist sem
guð. Nafninu lúterskur var haldið til
minningar um það, að þeir væru af lút-
erskum stofni runnir, rétt eins og menn
halda einhverju ættarnafni, eða ein-
kenna sig hér í Ameríku við sveit þá,
sem þeir eru frá komnir á landinu
gamla. Við höfum æfinlega virt Lúth-
er sem mikinn mann.
Enn segir hann, að það sé mótsögn
hjá mér, að neita eilífu víti, og segja þó,
að guð hegnihverjum manni fyrir hvert
hið minsta afbrot. Þetta ereinnig hrap-
arlegur misskilningur hjá G. E. Það sér
þó hver, sem nokkuð hugsar út í það,
að það er sitt hvað, að hegna með eilíf-
um endalausum kvölum, eða hegna rétt
látlega. Annað er djöfullegt, en annað
er guðdómlega réttlátt. Annað er
kyrkjukenning, en annað er Unitara-
kenning, önnur hegningin hlýtur að
verka eilift hatur, en önnur sívaxandi
betrun.
Enn segir G. E., að með því að segja
að Kristur “hafi dáið fyrir mannkynið”
eða “dáið til að staðfesta kenningu
eína”, þá hefi ég viðurkent guðdóm
Krists. Það hafa þúsundir manna dá-
ið fyrir mannkynið. Allir þeir, sem
börðust í þrælastríðinu fyrir frelsi þræl-
anna, dóu fyrir mannkynið. Allir, þeir,
sem slíta lífi sínu til mentunar og við-
reisnar, eða frelsis þjóðanna, lifa og
deyja fyrir mannkynið. Það hafa mill-
íónir dáið fyrir mannkynið. Það hafa
einnig ótalmargir, liklega í þúsundatali,
dáið til að staðfesta kenningu sína.
Píslarvottarnir dóu til að staðfesta
kenningu sína, Sókrates, Jóhann Húss,
Hieronymus frá Prag, únitarinn Ser-
vetus og ótal fleiri. Svo að úr þessu
getur enginn guð orðið hjá G. E.
En svo kemur seinast hjá G. E., að
hin æðsta kenning Krists hafi verið sú,
að hann væri guð, kominn Itil að endur-
leysa mennina, taka upp á sig allar
þeirra syndir. Ég neita þessu hátíð-
lega, hefi æfinlega neitað því. Hin
æðsta kenning Krists var, að guð væri
“faðirinn”, að vér værum öll börnin
guðs, alveg eins og Kristur sjálfur, Gyð
ingurinn, Únítarinn Kristur. Kristur
vildi lyfta þjóð sinni uþp með því, að
gefa henni hreinni og helgari og kær-
íeiksríkari guðs hugmynd að horfa á, en
hún áður hafði. Að segja að Kristur
hafi kent það, að hann væri kominn til
að endurleysa mennina frá syndum
þeirra, álít ég hina mestu óvirðingu á
Kristi. G. E. fer svo að koma með
sínar sannanir fyrir því, að Kristur sé
guð, og telur þar til þetta eftir Krist:
“Alt vald er mér gefið á himni og
jörðu”. En ef að G. E. gætir betur að,
þá lýsir þetta einmitt að Kristur sé
ekki guð, því að sá hlýtur að vera æðri,
sem valdið gefur, heldur en sá, sem
valdið þiggur.
Að ég hafi gert Krist að ósanninda-
manni eru Guðm, orð en ekki mín.—
Að Kristur sé vegurinn, sannleikurinn
og lífið, rýma Unítarar saman við það,
að hann sé maður.
BRlSTOyS
Sarsaparilla
Cures Rheumatism, Gout,
Sciatica, Neuralgia, Scrofula,
Sores, and all Eruptions.
BFJSTOL’S
Sarsaparilla
Cures Liver, Stomach and
Kidney Troubles, and Cleanses
the Blood of all Impurities.
BRISTOL’S
Sarsaparilla
Cures Old Chronic Cases where
all other remedies fa.il.
Be sure and ask your Druggist for
BRXSTOIj’S
Sarsaparilla
Til þess að finna ósamkvæmni hjá
mér má G. E. lesa miklu betur ofan f
kjölinn en hann enn hefir gert, og til
þess að [fá skýrari hugmyndir um
kyrkjulegar kenningar, þarf hann að
kynna sér skoðanir fleiri trúflokka, held
ur en sína eigin barnatrú. Það er gam-
alt máltæki, að sá sem að eins kunni
eitt mál kunni ekkert, og sá sem að eins
þekki eina trú þekki enga. Og að síð-
ustu til þess að vinna sér inn 10 dollar-
ana þarf hann að koma með sterkari
sannanir og á betri rökum bygðar, en
hann hefir enn komið með.
Kveð ég hann svo með vinsemd og
þakka honum fyrir hógværa og kurt-
eisa grein.
Það hefði mátt gera úr þessu miklu
lengra mál, en ég hefi ekki viljað gera
það, þótti það ekki þess vert.
ATH. — Af því á séra Magnús hafði
verið ráðizt f Lögbergi og af þvi hann
átti ekki kost á að svara fyrir sig í því
blaði, létum vér tilleiðast að taka þessa
grein í Hkr., en svo tökum vér heldur
ekki meira um þetta mál, því vér bú-
umst við svo mikilli mannlegri tilfinn-
ing hjá ritstj. Lögbergs, að hann taki
ekki meira af greinum móti séra Magn-
úsi, úr því honum þykir ótilhlýðilegt að
ljá honum rúm til að svara.
Ritstj. Hkr.
Algert máttleysi.
LÆKNARNIR VORU HISSA Á
ÞESSU SJÚKDÓMSTILFELLI.
Ungur Canadamaður fær limafallssýki
í New York. Fer heim til sín til
London, Ont., dauðvona. Prest-
ur, sem heimsótti hann, benti hon
um á meðalið sem bætti honum.
Fékk Landrys limafallssýki og
komst til heilsu. Almenningur veit lít-
ið hvað það þýðir, en í nugum lækna er
það merkilegur atburður. Þetta var
það sem kom fyrir 0. E. Dallimore, sem
nú á heima í Madison, N. J.
JV\i

■sM and Burns are soothed at once withl
Perry Oavis’
PAIN KIU.ER.
r It takes out the fire, reduces the inflam-l
mation, and prevents blistering. It is|
'the quickest and most effectual remedy for j
pain that is known. Keep it by you.
“ Já, það er satt að ég fékk Land-
rys limafallssýki”, sagði Mr. Dallimore
við fregnritann, sem heimsótti hann,
“eða þá að beztu læknúm í London hef-
ir skjátlast. Að ég sé nú orðinn heil-
brigður er augljóst hvei jum manni, og
um leið stóð hann upp og sýndi sig að
vera eins hraustann, eins og hver heil-
brigður maður.
“Það var 15. Marz síðastl. þegar
ég var. í New York, að óg fann fyrst til
sjúkdómsins. Ég átti örðugt með að
ganga upp stiga vegna máttleysis í fót-
unum. Ég fór til læknis, og sagði hann
mér að ég liti út fyrir að hafa snert af
riðu, ener sjúkdómurinn aðgerðist sagð
hann það væri Landrys limafallsýki, og
þar eð honum voru ljósar afleiðingar
þess sjúkdóms réð hann mér til að fara
heimleiðis. Ég hætti við starfa minn
og lagði af stað heimleiðis til London 1.
Apríl. Ég fékk mér þegar læknishjálp,
en mér versnaði ákaft, og á laugardag-
inn 7. Apríl höfðu nokkrir læknar ráð-
stefnu út af sjúkdómi mínum og til-
kyntu mér á eftir, að ekki væri annað
fyrirsjáanlegt en dauðinn, og aðég ætti
að líkindum ekki eftir meira en 3—6
daga. Samt sem áður hjarði ég enn
þrátt fyrir það þó handleggir og fætur
væru algerlega máttlausir. Ég gat varla
látið á mér skilja hvers ég meðþurfti og
ég gat að eins komið ofan i mig þunn-
meti. Þjáningum mínum verður ekk'
með orðum lýst og dauðinn hefði verið
mér velkominn gestur.
Nú kemur atriðið, sem hefir gert
læknana forviða. Presturinn, sem heim-
sótti mig, Mr. Grundy, sagði mér frá
að tekizt hefði að lækna limafallssýki
með Dr, Williams Pink Pills for Pale
People. Ég byrjaði að brúka pillurnar
28. Apríl og viku síðar fann ég á mér
mikinn bata. Það fór að færast líf og
hiti í fæturna og ég fór að geta hreyft
þær. Mér hélt áfram að batna og 25.
Maí gat ég setið í kerru og keyrt hest-
inn sjálfur. I byrjuðum Júlí gat ég
gengið um húsið og um það leyti tók óg
mér ferð til Niagara.
Smátt og smátt komst ég til minnar
fyrri heilsu, og 11. Okt. 1891 fór ég frá
London til New Yok til að takast á
hendur hinn gamla starfa minn, alger-
lega læknaður af sjúkdóm mínum.
Þessu máli til sönnunar gaf Mr.
Dallimore eftirfylgjandi vottorð :
I fylkinu New Jersey )
Morris County ) 55
Olave Dallimore hefir hérmeð eið-
fest ofanritaða frásögu og segir hana
með því sanna.
Olave E, Dallimore.
Ofanritaður eiður gefin í viðurvist
minni hinn 3. Des. 1894.
Amos C. Rashburn
(Innsigli) Notary Public.
Dr. Williams Pink Pills for Pale
People eru óyggjandi viðriðu, limafalls-
sýki, mjaðmagigt, taugagigt, gigt, höf-
uðverk, eftirstöðvum Ihfiuenzu, hjart-
slætti, taugaveiklun og öllum sjúkdóm-
um, sem orsakast af skemdu blóði, svo
sem kirJaveiki, langvarandi heima-
komu. Þær eru einnig óyggjandi við
sjúkdómum sem eru einkennilegir fyrir
kvennfólk. Þær bæta blóðið og útlitið.
Fyrir karlmenn eru þær góðar við sjúk-
dómum, sem stafa af ofþreytu og óhófi,
af hvaða tagi sem er. Það hefir engar
slæmar afleiðingar að brúka þetta með-
al og það er enda ohætt að gefa það
börnum.
Þessar pillur eru tilbúnar af Dr.
Williams’ Medicine Company, Brock-
ville, Ont., og eru seldar í öxkjum með
vörumerki og nafni félagsíns á umbúð-
unum fyrir 50 cents askjan, eða sex
öskjur fyrir $1,50. Þær fást hjá öllum
lyfsölum og með pósti frá Dr. William’s
Medicine Company.
Yísindalegar uppfind-
ingar til heimabrúks.
Fagrir og glóandi litir.
Af starfi vísindanna um undanfar-
in ár hefir árangurinn orðið meðal ann-
ars hinn nýi fagri Diamond Dye fyrir
bómullardúka: turkey-rautt, scarlat,
dumbrautt, ljósrautt, purpurarautt,
brúnt, gult og grænt.
Þessir litir eru svo sterkir, að þeir
láta sig ekki við þvott eða sólskin. Ef
konur bæðu um Diamond Dye fyrir
bómullardúka og tækju ekki aðra liti,
þá gætu þær litað föt og fataefni svo
varanlegt væri. Hinn sterki Diamond
Dye fyrir bómullardúka er góður á gólf-
teppi og þess vegna ómissandi fyrír
sveitafólk. Þessi litur tekur fram öll-
um öðrum litarefnum, og mörg stór lit-
arverkstæði brúka þá stöðugt.
Óekta litarefni, sem eru í sjálfu sér
ónýt eftirstæling af Diamond Dye, er
selt í sumum búðum; gáið að þvi.
Heimtið að eins Diamond Dye og ekk-
ert annað. Hann er reyndur, áreiðan-
legur, góður, fagur og endist'vel.
E. B. Eddy’s
ELDSPITUR
hafa náð þeirri fullkomnun,
að allir sem brúka þær
eru ánægðir. 4
Þær eru búnar til eftir þeim
fullkomnustu reglum sem
hafðar eru yið eldspýtna-
gerð.
Til Nýja íslands.
GEO. DICKINSON
sem flytur póstflutning milli West
Selkirk og Nýja íslands, flytur og fólk
í stórum, rúmgóðum, ofnhituðum hús-
sleða.
Hr. Kristján Sigvaldason
fer póstferðirnar og lætur sér einkar
annt um vellíðan farþegjanna. Eng-
inn maður hefir nokkru sinni haft
sviplíkt eins góðan útbúnað á þessari
braut.
Sleðinn fer frá W. Selkirk kl. 7
árdegis á þriðjudögum og kemur til
Icelandic River á Miðvikudagskveld;
fer þaðan aftur á Fimtudagsmorgun
og kemur til West Selkirk á Föstudags
kveld.
THE PERFECT TEA
M0NS00I
cA
IN THE WORLO
FROM THE TEA PLANT TO THE TEA CUP
IN ITS NATIVE PURITY.
“ Monsoon” Tea is packed under the supervision
of the Tea growers, and is advertiscd and sold by them
as a sampleof the best qualitiesof Indian and Ceylon
Teas. For that reason they see that none but the
very fresh leaves gro into Monsoon parkages.
Thatiswhy “Monsoon/ the perfectTca, canbe
sold at the same price as inferior tea.
It is put up in sealed caddies of % lb., i lb. and
5 lbs., and sold ín three flavours at 40C., 50C. and 6oc.
If your erocer does not keep it, tell him to write
to STEEL, HAYTER & CO., n and 13 Front St.
East, Toronto.
íslenzkur
skraddari
’AX'A <ái'aliiiiu Str.
Nú er tækifærið til,að fá sér góð föt
fyrir litið verð. — É? bý til föt eftir
máli og ábyrgist að þau fari vel og
og að allur frágangur sé hinn vand-
aðasti. —■ Verðið er er frá
$15 til $28
fyrir samskonar alfatnaði og aðrir
skraddarar selja fyrir
$20 til $38
og þaðan af meira. — Alt það efni
sem ég hefi, er úr alull og á annað
hundrað tegundum úr að velja. —
Komið sem fyrst og sannfærist af
eigin reynd.
S. Sölvason,
213 Graham Str.— Andspæn-
is Manitoba Hotel.
Takið eftir.
fatnaði
AÐ 290 Hain Street
rétt á móti Hotel Manitoba, aðrai
frá horninu á Graham Ave. Ég sel með
eins vægu verði og unt er, bý til skó
eftir máli og geri við gamalt, sem alt
verður bæði fljótt og vel af hendi leyst
Ég mun gera mér alt far um að gera
gamla og nýja viðskiftavini mína á
nægða.
Komið til mín nður en þér kaupið
hjá öðrum.
Sigurður Vilhjálmsson.
James Farquhar.
Húsflutningamaður.
Ábyrgist verkið vel af hendi leyst og
eins ódýrt og ódýrast gerist.
Heimili: 859 Main Street.
Landar í Selkirk.
Ef þið þurfið málaflutningsmanns við,
þá reynið
John O’Reilly, B. A.,
Barrister, Attorney Etc.
Skrifstofa i Dagg-Block,
SELKIRK, MAN.
ÍSLENZKR LÆKNIR
m. M. HALLDORSSON,
Park River — N. Dak.
N
orthern Pacific
RAILROAD.
TIME CARD.—Taking effect Sunday
Dec. 16. 1894.
MAIN LINE.
North B’und STATIONS. Soouth liuutl
Freight iNo.) 153. Daily St. Paul Ex. No.l07Daily.j St. Paul Ex., No.108 Daily. Freight No. 154 Daily. j
1.20p| 3.15p .. Winnipeg.. 12.13þl 5.30a
l.Oðp 3.03p *Portage Junc 12.27p 5.47a
12.42p 2.50p * St.Norbert.. 12.40p 6.07a
12.22p 2.38p *.. Cartier.... 12.52p 6.25a
11.54a 2.22p *.St. Agathe.. l.lOp 6.51a
11 31a 2.13p *Union Point. l.l7þ 7.02a
U.07a 2.02p *Silver Plains 1.28p 7.19a
10.31a 1 40p .. . Morris .... 1.45p 7.45a
10.03a 1.12p .. .St. Jean... 1.58p 8.25a
9.23a 12.59p . .Letellier ... 2.17p 9.18a
8.00a 12.30pj.. Emerson .. 2.35p 10.15a
7.00a 12.20p . .Pembina. .. 2.50p 11.15a
11.05p 8.35a Grand Forks.. 6.30p 8.25p
1.30p 4.55a .Wpg. Junc.. lO.lOp 1.25p
3.45p Duluth 7.25a
8.40p Minneapolis 6.45a
8.00p ...St. Paul... 7 25v
10.30p ... Chicago .. 9.35p
$5, 10
nrr 00 e^ta Confede-
Ls rations-seðlar
seldir á 5 cents hver seðill, $100 og $50
seðlar 10 cent hver, 25 og 50 centa seðl-
ar á 10 cent hver,$l,00og $2,00 seðlar 25
cents hver. Pantanir sendar í góðum
umbúðum, ef peningar fylgja pöntun.
Sendið til Chass & Barker,
West Atlanta, Ga.
vKJUíTs
WkCAVtAlðJ nMUt IyIAKKs
COPYRIGHTS.^
C0PYR1GHTS.
CAW I OBTAIN A PATENT ?
For a
tions strictly confldential. A Handhook of In-
formation concerninff I'ntenta and how to ob-
tain them sent free. Also a catalogue of mechan-
ical and scientiflc books sent free.
Patents taken through Munn & Co. recelve
special noticeinthe Scientific Americn.ii, and
thus are brought widely before the public with-
out cost to the inventor. This splendid paper,
issued weekly, elegantly illnstrated, has by far the
largest circulation of any scientiflc work in the
year* Saniple copies sent free.
Building Edition, monthly, $2.ö0 a year. Single
copies, cents. Every number contains beau-
tiful plates, in colors, and photographs of new
houses, with plans, enabling Duilders to show the
latest designs and secure contracts. Address
MUNN & CO., New Yokk, 361 Bkoauway.
morris-brandon branch
East Bound
S -Ö
rM (D
*CD
r* a
w o
s
M *
® CG
p 2
8ö
Bound.
STATIONS.
1
7.50p
6.53p
5.49p
5.23p
4.39p
3.58p
3.14p
2. lp
2. 5p
1. 7p
1.19p
I2.57p
12.27p
11.57a
11.12a
10.37a
10.13a
9.49a
9.39a
9.05a
8.28a
7.50a
03l5pl.. Winnipeg ,.|12.)5p
1.30p
1.07p
12.42p
12.32p
12.14p
11.59a
11.38a
U.27a
11.09a
10.55a
10.40a
t0.30a
lO.löa
lO.OOa
9.38a
9.21a
9.05a
8.58a
8.49a
8 35a
8.18a
8.00a
. Morris....
* Lowe Farm
*... Myrtle...
...Roland. .
* Rosebank..
. Miami....
* Deerwood..
* Altamont ..
. .Somerset...
*Swan Lake..
* Ind. Springs
♦Mariapolis ..
* Greenway..
.. Baldur....
.Belmont....
*.. Hilton....
*.. Ashdown..
Wawanesa..
* Elliotts
Ronnthwaite
♦Martinville..
Brandon...
West-bound passenger
Baldur for meals.
1.50p
2.15p
2.4 Ip
2.53p
3.10p
3.25p
3.48p
4.01 p
4.20p
4.36p
4.51p
5.02p
5.18p
5.34p
5.57p
6.17p
6.34p
6.42p
6.53p
7.05p
7.25p
7.4öp
6.30p
8.00a
8.44a
9.31a
9.50a
10.23a
10.54a
11.44a
12.10p
12.51p
1.22p
1.54p
2.18p
2.52p
3.25p
4 15p
4.53p
5.23p
5.47p
6.04p
6.37p
7.18p
8.00p
trains stop at
PORTAGE LA PRAIRE BRANCH.
W. Bound
Mixed
No. 143
Every Day
Except
Sunday.
4.00 p.m.
4.15 p.m.
4.40 p.m.
4.46 p.m.
5.10 p.m.
5.34p.m.
5.42p.m.
5.55 p.m.
6.25 a.m.
6.48 a.m.
7.30 a.m.
STATIONS.
.. Winnipeg..
*Port Junction
*St. Charles..
* Headingly..
* White Plains
*Gr Pit Spur
*LaSalle Tank
*.. Eustace...
*.. Oakville..
*. . .Curtis. . .
Port. Ia Prairie
East Bound
Mixed
No. 144
Every Day
Except
Sunday.
12.40p.m.
12.26 p.m.
11.56 a.m.
11.47 a.m.
11.19 a.m.
10.49a.m.
10.40 a.m.
10.25 a.m.
10.00 a.m.
9.43 a.m:
9.15 a.m.
Stations marlted —*— have no agent.
Freight must be prepaid.
Numbers 107 and 108 havethrough
Pullman Vestibuled Drawing Room Sleep
ing Cars between Winnipeg, St. Paul and
Minneapolis. Also Palace Dining Cars
Close connection at Chicago with eastern
lines. Connection at Winnipeg Junction
with trains to and from the Pacific coats
For rates and full information con-
cerning connection with other lines, etc.,
apply to any agent of the company, or
CHAS. S. FEE, H. SWINFORD,
G.P.&.T.A., St.Psnl. G»u Agt. Wpg,
H. J BELCII, Ticket Aeent.
486 Maiu Str., Winnipeg,
210 Valdimar munkur.
ýrða fóstra. ’Vonarijósið var slokknað og um
leið misti hún móðinn.
“Ég var, svei, mér, heppinn að rekast á þig.
Annars hefðirðu máske ratað í einliveijar raun-
ir. Þú ert sjálfsagt á leiðinni til keisarans”. Uin
leið og hertoginn sagði þetta, herti hann á tak-
inu um handlegg meyjarinnar.
í fyrstu kom Iíósolind í liug að slíta sig
lausa og hlaupa leiðar sinnar en er hann herti
á takinu sá hún að slíkt mundi til ills eins
fyrir liana sjálfa.
“Ja, við skulum nú halda heim ! Það fer
betur um þig þar! Og þetta er hún Zenobie
litla !” Zenoúie leit við hertoganum, en svar-
aði engu. og sneri þá Olga máli sína til prests-
ins. “Sjá þú um að meunirnir geri þetta
snemma í fyrra málið, Savotano, en kom þú
heim til mín sjálfur. Ég sver það við hinn
heilaga Pál postula, að ég dreg hitt verkið ekki
lengur”.
Hnípin og sorgþjökuð var svo Rósalind dreg-
in nauðug heim aftur á hertogasetrið.
Valdimar munkur. 211
XVIII. KAP.
Torskilin gáta.
Rúrik Nevel var að dreyma að hann var orð
inn yfirkerforingi og var að leggja vit í orustu.
Álengdar kom hann auga á foringja óvinahersins
og þekti þar hertogann af Tula. Þó var hann
sjálfum sér ólíkur, því liaun hafði ægilega stór-
an lierðakistil og var í prestlegum einkennisbún-
ingi. Þetta þótti Rútik undarlegt i drauinnum
I sama vetfangi hófst orustan og jörðin skalf og
titraði undan liinum stórkostlegu fallbyssuskot-
um. Svo var dynurinn mikill, að livernig sem
Rúrík lirópaði til aðitoðarmanna sinna jog laut-
enanta heyrðu þeir ekki til hans. Dynurinn óx
í sífellu og um síðir hleypti Rúrik fram til á-
hlaups. í því var liestur hans skotinn undir
honum, en hann henti sér úr söðlinum og kom
standandi niður. Við þetta vaknaði hann og heyrði
að nafn hans var kallað í sífellu. Leit iiann þá
UPP og sá hvar Paul stóð við rúmið í rtáttklæð-
Unurn, Rúrik sá þá einnig og fann líka til þiss
með kuldahrolli, að hann hafði i svefninuin
stokkið upp úr rúminu og stóð berfættur á köldu
gólfinu.
“Heyrirðu ekki gauraganginn við dyrnar f”
spurði Paui.
214 Valdimar munkur.
aði Demetrius og hristi höfuðið. “Ég sá það á
svip hans, þegar hann gekk burt, að haun hafði
meira niðri fj’rir, en hann þorði að segja. Eins
víst eins og það, að við sitjum hér, ætlast hann
til að þú komir ekki fyrir keisarann. Ég veit
það, — ég sá það í augum hans”.
“En hann þorir ekki að brjóta boð keisar-
ans”, svnraði Rúrik.
“Jú, jn. Hann vonar að sleppa með lýginni.
Það er vandalaust fyrir hann að sverja, að hann
hafi ekki getað höndlað þig lifandi!”
“Það er satt”, sagði Rúrik.
“Ja, kondu þá með mér”.
“Sendi keisarinn þig?”
“Nei. En ég tek alla ábyrgð á mig, og skal
líka fara með þig beint til lians. Um það máttu
vera viss, að ekki má lengi sitja. Þeir koma áð-
ur en langt líður seppar hertogans. Treystu
mér og alt mun vel fara”.
Hugsaði Rúrik þi málið um stund ogviður-
kendi að vinur sinn hefði rétt.
“Já, en ég ætla að finna móður mína sem
snöggvast og svo kem ég”, sagði hann. Deme-
trius gaf honum fararleyfi, en baðhann að vera
fljótan, því nú væri um að gera að komnst burtu
áður en menn hertogans kæmu. Svo sagði hann
honum einnig að látaekki móður sína vita hvert
ferðinni væri heitið, en að eins það, að hann
kæmi lieim aftur einhvern tíma um kveldið.
Rúvik tók því vel og fór svo inn í kerbergi móð-
Valdimar munkur, 207
búa út skipnn nm að liandtaka Rúrik. Deme-
trius stóð hjá fullur vandræða og leizt illa á, og
ekki voru það nein ástaraugu, sem hann skaut
að kertoganum. Svipur lians lýsti því greini-
lega, að iiann trúði ekki þvi, er Olga bar fram.
“Minnstu þess, að ég vil fá að sjá manninn”,
sagði Pétur! er liann stundii síðar fékk hertogan-
um ski punina um að taKa Rvírik fastan, og lof-
aði hertoginn því.
Ef keisarinn tók ekki eftir hinum einkenni-
lega svip kertogans, er hann sneri til brottgöngu,
þá tók Demetrius eftir konum. Og hann þóttist
skilja hvað niðri fvrir var, en ekki sagði hann
neitt í þaðskiíti. Olgahneigði sig auðsveipnis-
lega, er liann tók við skipuninni, og svo hraðaði
hann sér út. Þegar út kom i garðinn liægði
hann á sér, gekk hægt og þunglamalega og nið-
urlútur. Alt í einu rétti hann úr sér, skelti sam-
an lófunjm og gekk svo hart leiðar sinnar. Þeg-
ar út á torgið var komið staðnæmdist iiann í
grend við lnis, sem haft var til almennra skemt-
ana, og innan stundar kom þar út rnaður, sem
skimaði í kringumsig. Er hnnn þóttist þekkja
hertogann nálgaðist haun og spurði í lágum
róm :
“Ert það þú, Olga?”
“.Tá”, var svarið.
Þó dimmt væri mátti við stjömuljósið sjá
að hér var kominn Savotano prestur kroppinbak-
ur. “Hvernig gengur það ?” spurði liaun svo,
er þeir getigu samleið eftir strætiuu.