Heimskringla - 21.06.1895, Blaðsíða 3

HEIMSKRINGLA 21. JÚNÍ 1895.
3
Mikael Strogoff,
eða
Síberíu-forin.
Eftir
Jules F?rne.
tyegga til tyrknesku Asíu, Persíu, eöa inn í Turkestan-hér-
uðin. þeir fengu ekki að fara um Uralfjalla-skörðin, eða
nokkurn þjóðveg austur yfir landamseri Evrópuinnan Rvíss-
lands, heldur urðu þeir að farayfir 1000 versts áður en þeir
máttu livíla sig eða á hestum sínum sem frjálsir menn.
Rétt í því að lögreglustjórinn enti við lestur skipan-
anna kom Mikael Strogoffí hug það sem stóri giftinn hafði
sagt við konuna kvöldinu áður. Það var nokkuð einkenni-
legt. Það var rétt eins og honum hefði verið kunn þe3si
fyrirætlun. “Faðirinn sjálfur sendir okkur þangað sem við
viijum fara”, hafði hann sagt. En “faðirinn” er enginn ann-
ar en keisarinu, er aldrei er annað nefudur meðal alþýðu.
Hvernig gátu giftarnir vitað um þessa fyrirætlun áður en
htín varð almenningi kunn, og hvert vildu þeir þá fara ?
“Það er grunsamlegt fólk þetta”, hugsaði Strogoff, “og mér
sýnis^t ekki betur, en þessi skipun sé sumu afþví meir til
þægðar en óþægðar og skaða”. En svo liugsaði hann nvi
ekki til lengdar um þetta, þó tilgáta hans væri alveg rétt.
Honum datt annað í hug í þessu sambandi og stí hugsun
rýmdi öllum öðrum hugsunumúr liuga hans. Hann gleymd
giftunum og þeirra grunsamlegu samræðu, en fór að hugsa
um Livoniu-stúlkuna ungu. sem hann kynntist í gær. “Ves-
lingurinn I” hugsaði haun. “Það er btíið með það, hún fær
ekki að fara yfir landamærin fyrst um sinn”.
Hann hafði getið rétt til um ætt hennar ; lnin var frá
Riga í Livonia, og var þar af leiðandi rússnesk og mátti því
ekki samkvæmt þessu beði fara rir héraðinu, sem hún var í.
Leyfið sem hún hafði var auðsælega ónýtt nú eftir 3ð þetta
bann kom tít. Öll hhð á Síberíu voru ntí miskunnarlaust
lokuð fyrir henni og hvað brýnt sem erindi hennar var til
Irkutsk, þá fékk hún nú ekki að fara þangað. Þnð var
ekki fiítt við að þessi hngsun ónáðaði Strogoff. Honum datt
í hug, að skeð gæti að hann gseti komið lienui til hjálpar án
þess hann í nokkru tefði sína eigin för, og honum gazt vel
að hugmyndinni, en hugsaði þó jafnframt um hætturnar, er
gætu komiðsér. þó hraustur væri, á kné, og þá ekki síður
vanburða unglingsstúlku. Hún hlaut að fara sömu leið og
hann ætlaði að fara og smjúga um sömu fjandmanna-fylk-
ingarnar og hann ætlaði að reyna að smjúga um. Það var
líklegt—enda alveg víst, að hún hafði ekki aðra hlíf né út-
búnadtil varnar, en þær sem nægja á friðartímum. Hvernig
gat htín þá búizt við að komast austur eins og nú stóð ?
‘ Jæja”, hugsaði hann, “hún ætlar að fara um Perm og
þá er lítt hugsanlegt að ég hitti liana ekki. Skal ég þá líta
eftir henni án þess liana gruni það og þar sem henni virðist
engu síður ant um þaðen mér, að nátil Irkutsk á sem styst-
um tíma, þá er ekki víst að ég hafi nokkra töf af henni”.
Ein hugsun fæðir af sér aðra. Til þessa hafði hann hugs
að um það eitt að koma henni til hjálpar, að gera henni
þægð án þess að hugsa um sjálfan sig, en nú datt honum
annað í hug, og því lengur sem hann hugsaði um það, þess
ljósari varð hugmyndin, Honum datt í hug að hann kyuni
að hafa stóran hag af samfylgd hennar og þá fór honum að
lítast svo á, að hann hefði enda meira gagn af henni, en hún
af honum. “Nærvera hennar mundi draga grunsemi frá
mér. Því æfhilega er hætta á að einn maður á ferð um Sí-
beríu verði grunaður um vinnu í þarfir keisarans. Ef hún
verður mér samferða verð ógí augum fjöldans sannur Niku-
lás Korpanoff. Já, hún má til að vera í för með mér. Eg
má til að leita hana uppi. Að líkindum or hún liér enn, því
ólíklegt er að hún haii fengið hesta og vagn síðan í gær-
kveldi. Ilamingjan gefi að ég finni hana !”
Klukkan var orðin niu um morguninn þegar lu'r kom
og Strogoff yfirgaf markaðs-ílötinn, þar sem alt var í upp-
námi, og ailir kepptust við, knúðir til þess af Kósökkum og
lögregluþjónum, að hlýöa boði keisarans. “Kákasus” fór
ekki af stað fyrr en klukkan 12 á liádegi, svo enn hafði Stro-
goff 3 klukkustundir til að leita stúlkunnar og 'það var ekki
til neins að leita hennar á stöðvunum í grend við markaðinn.
Hann fór því yfir ána aftur og leitaði þar hvervetna, þar
sem líkur voru til að gestir væru. Þar leitaði hann á öllum
alfaravegum og fór inn í hverja kyrkju, sem þar eru alls-
herjar hæli þeirra sem þjáðir eru, sem gráta í einrúmi. En
hvergi fann liann Livonia-meyna. Samt trúði ;hann ekki að
hún væi i burtu úr bænum og hélt hanu þannig áfram leit-
inni í 2 klukkustundir. Honum kom í hug, en þótti þó und-
ireins ólíklegt, að hún hefði ekki heyrt um þessa skipun.
Henni var svo ant ura að komast leiðar sinnar, að hún
mundi ekki setja sig úr færi að athuga það sem gerðist og
skipun þessi, sem kom eins og þruma úr heiðskíru lofti,
varð öllum mönnum í bænum kunn innan fárra mínútna.
En væri nú svo, »ð liún vissi ekkert um skipunina, hlaut
hún innan einnar klukkustundar að koma ofan á bryggju og
þá að líkum fá þvert nei, er liúnbeiddi um fararleyfi. Hann
ásetti sér að koma í veg fyrir það, ef nokkur kostur væri,
en allar tilraunir hans voru árangurslausar og hann gafzt
upp að siðustu og hélt það væri úti um alla von.
Klukkan var nú orðin 11 og þó það í rauninni væri þarf-
laust datt honum í hug, að fara með vegabréf sitt á lög-
reglu-skrifstofuna. Vitaskuld vissi hann að í því var gert
ráð fyrir öllum mögulegum skipunum, er ónýtt gætu venju-
leg vegabréf, en svo vildi hann vera alveg viss í sinni sök og
það gat líka hent sig, að Livoniu-stúlkan væri þar eða í
Þeirri grond. Ilann fór því yfir ána aftur og í áttina til lög-
reglu-skrifstofunnar, en þar umhverfis var illt að komast á-
lram, svo mikil var mannþröngin. Asíu-mennirnir, sem
gerðir voru burtrækir þurftu sem sé að fá fararleyfí hjá lög-
reglustjóranum áður en þeir hélduaf stað. Og þetta var ó-
umflýjanlegt, því án þeirrar skoðunar hefði rússneskur mað-
ur. som hlyntur var uppreistarmönnam, getað komizt burt
með kaupmönnum eða farandmönnum í dularbúningi. Án
þessa nákvæma eftirlits hefðu því skálkar þeir, sem skipun-
in átti að fastsetja, komist burtu eftir som áður og skipunin
því um leið orðið einskisvirði.
Inni og úti fyrir lögreglustöðinni var því meir en lítil ös
af Asíu-mönnum, sem allir tróðust áfram—allir vildu verða
fyrstir til að komast af stað, enda var það lífsspurnsmál
margra þeirra, sem voru upp á aðra komnir með flutning á
farangri og sjálfum sér. Hefðu þeir ekki alt til búið á á-
kveðnum tíma, var hætt við að þeir kæmust ekki af stað á
tilsettum tíma og það hafði i för með sér óbærilega meðferð
af hálfu umboðsmanna governorsins.
Af því Strogoff var sterkur í öxlum og olnbogum gekk
honum vel að komast upp að dyrum stofunnar, en svo var
nú þyngri þrautin að komast þaðan um þveran salinn upp
að litla glugganum, sem skrifarinn var við. En svo hvísl-
aði hann einhverju að dyraverðinum og útbýtti nokkrum
rúblum þar sem þær komu sér vel og hafði hvorttveggja í
sameiningu þau áhrif, að vegur opnaðist inn um salinn.
Fylgdnrmaöur hans nam staðar í biðsalnum almenna, sem
var fullur af fóiki, og fór svo að kalla á skrifara. Á moðan
hann beið þarna leit Strogorf í kringum sig og sá þá, sem
hann svo lengi hafði leitað að. Livoniu-stúlkan hans var
þar hnigin niður á bekk í mannþyrpingunni, uppgefin og ör-
væntingarfull; það þóttist hann sjá á svip hennar og til-
burðum, þó hún sneri sér upp að veggnum. Hún hafði ekki
heyrt um þessa skipun, liafði komið á skrifstofuna full af
von og tilhlökkun, en þá neitaði lögreglustjórinn að skrifa
upp á bréf hennar. Þeir viðurkendu • að leyfi hennar væri
gott og gilt það sem það næði, en þessi skipun gerði það ó-
nýtt í bráð, lokaði öllum þjóðbrautum til Síberíu fyrir henni
eins og öðrum.
Strogoff fagnaði yfir þessum fundi og nálgaðist hana.
Hún kom auga á hann jafn-snemma og var sem birti yfir
henni er hann gekk til hennar. Hún stóð á fætur og ætlaði,
eins og maður, sem er að drukkna og grípur um stráið, að
biðjahann um liðveizlu. Ení því vartekiðíhandleggStrogoffs
og honum tilkynnt að lögreglustjórinn biði hans. “Það er
ágætt”, svaraði Strogoff, sneri sér við og gekk burt án þess
að mæla orð við meyna, án þess að gefa henni minnstu bend-
ingu—því alt var að varast á þessum og þvílkum stað. Von-
arljós hennar slokknaði nú alveg. Eini maðurinn í þessari
þröng, sem henni leizt tiltækiegt að biðja um lið, hvarf
þannig aftur án þess að segja eitt orð.
Innan þriggja mínútna var Strogoff kominn aftur og var
fylgdarmaður hans. með honum. I hendinni hélt hann á
vegabréfi sínu, sinni Podorojna, sem sló opnum fyrir honum
öllum hliðum á þjóðvegum til Síberíu. Aftur nálgaðist hann
Livoniu-meyna, rétti út hendina og sagði : “Systir”.
Hún skildi, Hún stóð snögglega á fætur, tilbúin að
fylgja honum hvert á land sem var.
"Systir”, sagði hann aftur: “Við liöfum hér leyfi til að
ferðast til Irkutsk. Viltu koma?”
“Já,bróðir. óg vil fylgja þér”, sagði hún, og lagði litlu
hendina sína í hans stóru og sterku hönd. Og innan stundar
voru þau burtu úr lögreglustofunni.
7. KAPÍTULI.
Ferðin niður eftir Volga.
Laus; fyrir hádegið drógu köll gufubátsins óvanalega
mikinn fjölda fólks ofan á bryggjuna. Ekki einungis voru
þeir þar komnir, sem vildu fara austur og suður, heldur einn
ig fjöldi þeirra, sem ekki vildu, en sem voru neyddir til að
fara burt. “Kákasus” var ferðbúinn. og hvít-gráir gufu-
stólpar stóðu út úr hverri pípu upp af vélum hans. Þess er
óþarft að geta, að lögregluþjónarnir voru þar viðstaddir, til
að athuga þá sem fóru fram og sýndu þeim litla vægð, sem
ekki svörúðu spurningum þeirra fljótt og greinilega. Kó-
sakka flokkar voru þar á ferðinni, en til þeirra þurfti ekki
að taka. Lögregluþjónunum var engin mótspyrna sýnd. Á
mínútunni klukkan 12 blés Kákasus í seinasta sinn og
jafnframt voru landfestar leystar, hjólin fóru að snúast hægt
og seint fyrst, en smámsaman með meiri hraða, og innan
fárra mínútna var skipið á fullri ferð niður fljótið milli bæj-
anna.
Þau höfðu tekið sér far með skipinu Mikael Strogoff og
Livonia-mærin, og gekk þeim vandræðalaust að komast um
borð, því eins og lesarinn man var svo ákveðið í vegabréfi
Strogoffs, að Nikulás Korpanoff væri fi-jáls að ferðast með
föruneyti sínu. í augum lögreglustjórnarinnar í Nijni-Nov-
gorod voru þau þá syskini á ferðinni til Irkutsk með sér-
stöku leyfi frá lögreglustjórn keisararis. Þau tóku sér sæti
uppi á þilfari aftur í stafni og horfðu til bæjarins, sem þau
komu frá og sem nú var óðum að fjarlægjast og hverfa sjón-
um þeirra. Til þessa hafði Strogoff ekki talað neitt við
stúlkuna, ekki spurt hana neins, en beið eftir að hún áva-tp-
aði sig þegar lieuni svo sýndist. Hún var áfram um iþað að
losast úr Nijni-Novgorod, en þar hefði hún nú mátt sitja í
fangelsi, ef hann hefði ekki lijálpað henni svo drengilega.
Samt sagði hún ekkert við hann enn, en svipur hennar og
augnatillit iýstu því hve þakklát hún var.
Fljótið Volga, sem fornmenn nefndu Rha, er talin stærsta
áin í allri Evrópu ; lengd hennar er um eða yfir 4000 versts
(um 2,700 enskar mílur). I efri hluta hennar er vatnið talið
óheilnæmt mjösr, en tekur miklum bótum þegar kemur nið-
ur fyrir Nijni-Novgorod, því þar fellur í hana áin Oka vest-
an úr míðhluta Rússlands, straumhörð á með hreinu og góðu
vatni.1 Ám og skipaskurðum í Rússlandi hefir verið líkt við
tré mikið með löngum og breiðum greinum, sem ná út yfir
meginhluta veldisins. Áin Volga er í þeim skilningi tréð og
hin önnur vatnsföll greinarnar, því hún er skipgeng nærri
upj3 að upptökum sínum—til þorpsins Iljef í liéraðinu Tver.
Ferðin frá Nijni-Novgorod til Kasan, 350 versts (235
milur) gekk fljótt og vel, því þar bætir straumþungiun full-
um 2 mílurn enskum á klukkustund við ferð skipanna
sjálfra. En skarnt fyrir neðan Kasan verða skipin, sem
ætla til Perm, að yfirgefa Volga og beyja austur og upp eftir
ánniKama. Vélarnar í KákasuS voru hinar beztu. en þó
þær gerðu sitt ýtrasta gátu þær ekki gert ferðina meiri á
móti straumnuin en sem svaraði 10 mílum á klukkustund.
Að meðtalinni klukkustundarbið í Kasan mundi því Káka-
sus verða 00 til 62 klukkustundir á ferðinni frá Nijni-Novgo-
red til Perm.
Kákasus var haglega búinn fyrir farþegjaflutning, var
skift í 3 ólíkar deildir handa farþegjum, svo allir gætu sniðið
sér stakk eftir vexti, ef svo má að orði kveða. Strogoff tók
sér far á 1. káetu og gat því mærin gengið til herbergis síns
og verið þar þegar henni svo sýndist.
Á skipinu var alt farþegjarúm upptekið, því allir Asíu-
kaupmennirnir, sem mögulega gátu, yfirgáfu Nijni-Novgo-
rod strax og tóku sér far með skipinu til Perm. Á 1. káetu
skípsins mátti sjá margvíslegan búning manna, Armeniu-
menn í síðum skikkjum með nokkrrrskonar byskupa-húfur á
höfði, Gyðinga, sem auðkennilegastir voru fyrir uppmjóu
húfurnar, ríka Kinverja í sínum sérlega silkiskrúða, bláum,
fjólubláum eða dökkum, víðum kyrtli, opnum að aftan og
framan, og utan yfir honum aftur í öðrum styttri með fevki-
lega víðar ormar ; Tyrka með sitt einkennilega höfuðfat;
Hindúa með ferhyrndar húfur og einfaldan spotta um mitt-
í stað beltis, og sumir liverjir, sérstaklega þeir, sem kallaðir
voru Shikarporis, halda í hendi sinntallri verzlun í Mið-Asíu,
og að síðustu Tartarar, í stígvélum miklum, með marglita
borða á brjósti og útflúr margskonar heklað og ofið í borða
og bryddingar. Allir þessir lcaupmenn fluttu með sér það af
vörum sínum, sem einhvernveginn varð haugað einhverstað-
ar í skipið, og varð því fargjald þeirra að öllu samlögðu
ærið hátt, því frí-flutning fékk enginn farþegi á meir en 20
purida þungum böggli. Það voru lög félagsins.
í framliluta skipsins vrar þjóðflokka safn engu ó-
blandaðra, en á 1. káetu. Þar voru og margir rússneskir
þegnar á heimleið til staða innan lióraðsins, því innan tak-
marka þess voru þeir frjálsir, þrátt fyrir boðskapinn. Þar
voru þjónar og lausamenn með húfur á höfði, í rúðóttum
skyrtum undir síðri kápu ; bændur úr Volgár-héruðunum, í
bláum buxum, og tróðu skálmunum ofan f stígvélin, í rós-
rauðum bómullarskyrtum, bundnum með dregli um mittið
og með flókahatt á iiöfði. Konur voru þar ogjnokkrar í rós-
óttum léreftskjólum, með skrautlitar svuntur, og með fjöl-
litan klút í skýlu um höfuðið. Þetta fólk flest var á 3. ká-
etu og átti fæst af því langa leið fyrir höndum, En margt
var það, svo að stöðu-rúm var trauðlega fáanlegt á þeim
hluta skipsins, fyrir framan hjólhvelfinguna * og aftur fyi ir
*) Það voru síðu-hjól á skipinu, og lijól-Iivelfingu kalla
ég hulstrið umhverfis hjólin fyrir ofan vatnsborð. Þýð.
Framhald.
Rigning! Solskin!
Solskin! Rigning!
Þctta er þnð sem venjulega skiftist á í Júnímánuði. Vér höfurn búist við
því, og höfum, eins og vér áður gátum um, mjög mikið af ódýrum
- - - Regnkápum - - -
svo góðum, að hver sem þær brúkar hcfir bara gaman af að vera úti í
hinum fossandi þi’umuskúrum Júnímánaðar. — Vér liöfum'einnig:
Ijómandi sólhlífar
sem scnda sólargeislana svo langt í burtu, að liver sem þær brúkar, getur
sagt: “Sólskir, hvar er nú þinn stingur.” — Sirs og kjðlatau liiifum
vér svo góð, að þau þola þetta hvorttveggja.
<a. JOHNSON,
South=West corner Ross & Isabel Str.
[ortliern Facifle
JÁRNBRAUTIN."
HIN ALÞÝÐLEGA BRAUT
— TIL —
ST. PAUL
MINNEAPOLIS
CHICAGO
Og allra staða í BANDARÍKJUN-
IJM og CANADA, einnig til
KOOTENAY gullnámanna
Pullman Palaee Yestibuled
svefnvag'nar og- borðvagnar
MEÐ FÓLKSLESTUM TIL
Toronto,Montreal,
Og allra staða í AUSTUR-CANADA
St. Paul, og Chicago.
Tækifæri til að fara í gegnum hin nafn-
kunnu St. Clair-göng. Farangur
er sendur yfir íinuna, án
tollrannsóknar.
ÚTVEGUÐ FARBRÉF
Og káetu pláSs með öllum helztu skipa-
linum frá Englandi, og öðrum
stöðum í Evrópu, Kína
og Japan.
HIN MIKLA MEGINLANDSBRAUT
TIL KYRRAHAFSSTRAND-
ARINNAR.
Farbréf og upplýsingar fá^t hjá
öllum umboðsmönnum félagsins eða
H. J. BELCH,
Ticket Agent, 486 Main St., Winnipeg.
H. SWINFORD.
General Agent, Winnipeg.
CHAS. S. FEE,
Gen. Passenger &Ticket Ag’t. St. Paul.
Ég sendi varning til allra
staða í landin.
Athugið vel
hvers þið þarfnist fyrir jólin
og nýjárið.
Sparið peninga.
Að spara peninga er sama sem
að innvinna sér peninga.
Kaupið vindla og vín í inni alkunnu búð
H. L. CHABOT
Gegnt City Hall-513 Main Str.
TH E PERFECT TEA
m m m m m
3W i P m © & II i!
TSE
F’.NfST TEA
íi\ THE WORLD
rnOM THE THA FLANT TO THE TFA CUP
IN IT5 NATIVE PUSJTY.
“ Monsoon” Ter. i5? packed undír the superx-ision
ofthe Tea growers, and is ;«Jvcrtised ani* so!d by them
;ts a sampleof the best qualitiesof I nJian and Ceylon
Teas. For that reason they see that none but the
very frcsh lcuves go into Monsoon packagcs.
Thnt ís why ** Monsoon,’ thc perfoct Tca, car. bc
so!d nt tiiö snmc price as inferior tea.
It is pnt up in scaled cnddies of }4 lb., i lb. and
5 IL>s , and sold :n threc flavcurs at .|oc., S'jc.’ and 6oc.
If your gr .■'cpr doos not l-oep it, tell himto write
to STEEL. HAYTER & tO., uand 13 Frcnt St.
East, Toronto
íslenzku blöðin 1895.
“ÞJÓÐÓLFUR”
— ritstj. Hannes Þousteinsson, og
“ÞJÓÐVILJINN UNGI”
— ritstj. Skúli Tiióroddsen, fást .hjá
undirrituðum. “Þetta ár er verð “Þjóð-
ólfs” með 5 heftum aögusafns, — þar á
meðal hin fróðlega þjófa og bófa saga
“Kambsránssaga” (2hefti) 31-65 til rtýrrn
kavpenda. Verð “Þjóðviljans unga,” á-
samt 80 bls. sögusafns $1.00.
Aðalkostir ritstjóra þessara blaða
Báðir eru öruggir sjálfstjórnarmenn og,
lýsa bölvan yfir öllu útlendu kúguuar-
valdi. Menn og konur Islands eiga þar
tvo góða hauka í horni. — í sumar verð-
ur alþing liaidið og að líkindum snarpur
Þingvaljafundur fyrir þing, því ættu
Vestur-Islendingar þeir, er vilja fá
greinilegar þjóðmálafréttir, að panta
blöð þessi i tíma—uokkur eint “Þjóðv.”
eru handbær, frá byrjun árs. en "Þjóð-
ólfur” hefir runnið út, eins og silungur
úr greip.
Bezt er að pöntunum fylgi að
minnsta kosti helmings verð.
J. E. Eldon.
ÍSLENZKR LÆKNIR
DR. M. HALLDORSSON,
Park River — N. Dak.
Látið ckki tælast.
Kaupið Elgin úr.
einveldi er nú
brotið á bak
aftur, og vér
getum nú selt
E lg i n úr ó-
dýrra en áður
< Verzlun vor
S er hin elzta
Z gullstássverzl
O un sem nú hef-
^ ir viðskifti við
2* yður, og vér
o mælumst til,
(A að dður en þcr
pdntiö úr hjd
-rf öörum klippið
þér þessa aug-
lýsingu úr blaðinu og sendið oss, ásamt
nafni yðar og utanáskrift. Ef þér gerið
það, sendum véryður fritt, tilskoðunar,
úr með 14 k. '’Gold filled” umgerð fall-
ega skreyttri með útskuröi (áreiðanlega
hin fallegasta umgerð sem boðin hefir
verið fyrir það verð), og með ekta Elgin
verki, gerðu ai The Elgin National
Watcii Co., sem gengur í mörgum
steinum og hefir allar nýustu umbætur:
dregið upp og fært méð liöldunni. Ef
þér viljið hafa úrið, þá getið þér horgað
express-agentinum, sem það verður sent
til, heildsöluverð vort á því, $9,50; ef
yður líkar það ekki, þáborgið þér ekkert.
Þér leggið ekkert í hættu. 20 nra skrifleg
ábyrgö tylgir hverju Ari. Ef 50 cts. auk
úrverðsins eru send með pöntuninni,geta
menn fengið $3.00 gullplataöa festi, eða
efþérsendið $9.50 fyrir úrið, fáið þér
festiria frítt. Pantið þessi úr og sann-
færist. Segið hvort þér viljið karlmans
eða kvenmans-úr.
FRITT ! — Ef þér kaupið eða fáið
kunniugja yðar til að kaupa G úr, fáið
þér eitt frítt. Það má græða á þessum
úrum; ýmsir selja þau fyrir $25 til $40.
RED STAR WATCH CO. Dept.
(Löggilt.)
194 E. Van Buron St., - - Chicago, 111.
W. BLil.CIÍAÐil.K
» -— 131 IIigKin Strret -
gofur hverjum sem hafa vill pU-U-sem sannað getur að
mjöl, gripafóður og eldivið 1J U hann selji ekki ódýr-
ari vörur, eftir gæðum, en nokkur annar í þessum bæ.
Wateriown Marble & Granite Works.
!
Selur marmara og granit minnisvarða, bautasteina, járngirðingar,
blómpotta, Etc.,
Legsteinarnir kosta) $12,00 til # $300,00. Fjögra — fimm feta háir
legsteinar kosta $50.00 til $100,00, uppsettir i kyrkjugarðinum ! af
uinboðsmanni félagsins án aukagjads. Mismunandi verðj eitir stærð
og frágangi.
Aðal-umboðsmaður félagsius er
ISL. Y. LEIFUR,
Glasston, N. Dak.
E.6.

s
eldspitur
hafa náð þeirri fullkomnun,
að allir sem brúka þær
eru ánægðir.
Þær eru búnar til eftir þeim
fullkomnustu reglum sem
hafðar eru við eldspýtna-
gerð.
9A.TENTÍ
míCAVtAIð,lúAUtMARkSjW I
'W COPYFUGHTS.^
CAN I OBTAIN A PATENT ? For a
experienco m tne patent Duamesa. Coramuntciv-
tlons strietly oonfldential. A Ilandbook of In-
formation ooncerniu« PatentH and bow to ob-
tain them sent free. Also a catalogue of mecban-
ical and scientlflc books sent free.
Patents taken tbrouKh Munn & Co. reccivo
special noticeinthe Hcientiflc American, and
thus are brought widely beforethe publicwith-
out cost to the invontor. This splendid paper.
issued weekly, elegant ly illustrated, has by far the
largost circulation of any scientiflc work in the
world. 93 a year. Sample copies sent free.
Building Edition, monthly, $2.50 a year. Single
copies, 25 cents. Bvery number cohtnlns beau-
tiful platos, in colors, and photoirraphs of new
houses. with plans, enabling builders to show the
latest deslims and secure contracts. Address
MUKN & CO„ NKW Yoiut, 3öl Broadway.
N
orthern Pacific
AILROAD
TIME CARD.—Taking effect Sunday
Dec. 16. 1894.
~ MAIN LINE.
North B’und
Freight JNo.'l 153. Daily St. Paul Ex. No.l07Daily. j STATIONS.
1.20p| 3.15p .. Winnipeg..
1.05p 3.03p ♦Porta^e Junc
12.42p 2.50p * St.Norbert..
12.22p 2.38p *. Cartier....
11.54a 2.22p *.St. Agathe..
11.31a 2.13p *Union Point.
11.07a 2.02p *Silver Plains
10.31a 1.40p ... Morris ....
10.03a 1.12p .. . St. Jean...
9.23a 12.59p . .Letellier ...
8,00a 12.30p|.. Emerson ..
7.00a 12.20p . .Pembina. ..
11.05p 8,H5a Grand Forks..
1.30p 4.55a 3.45p 8.40p 8.00p 10.30p .Wpg. Junc.. Duluth Minneapolis .. .St. Paul... ... Chicago ..
Soouth Bund
W 73
=S
d
-4-3 Cð
■SP
■5$
12.15þl
12.27p'
12.40p
12.52p
l.lOp
1.17p
1.28p
1.45p
1.58p
2.17p
2.35p
2.50p
6.30p
lO.lOp
7 25a
6.45a
7 25.
9.35p
5.30«
5.47«
6.07«
6.25«
6.51«
7.02«
7.19«
7.45«
8.25«
9.18«
10.15«
11.15«
8.25p
1.25p
MORRIS-BRANDON BRANCH
East Bound
S'g
O/ öö
P p
53
ÖTATIONS.
W. Bound.
o> -J
§ s
£3
*© ^
3p
7.50p
6.53p
5.49p
5.23p
4.39p
3.58p
3.14p
2 lp
2 5p
1 1 7p
19p
2.57p
2.27p
!l.57a
ll.l2a
10.37a
10.13a
9.49a
9.39a
9.05a
8.28a
7.50a
1.30p
1.07p
12.42p
12.32p
12.14p
11.59a
11.38a
11.27a
11.09a
10.55a
lO.lOa
I0.80a
10.15a
10.00»
9.38a
9.21 a
9.05a
8.58a
8.49a
8 35a
8.18a
8.00a
VVinnipeg ,.|12.i6p
Ég 1.50p
2.15p
2.4 Ip
2.53p
3.10p
3.25p
3.48p
4.01p
4.20p
4.36p
4.51 p
5.02p
5.18p
5.34p
5.57p
6.17p
6.34p
6.42p
6.53p
7.05p
7.25p
7.45p
.Morris ....
* Lowe Farm
*... Myrtle...
...Roland. .
* Rosebank..
... Miami....
* Deerwood..
* Altamont..
. .Somerset...
*Swan Lake..
* Ind. Springs
♦Mariapolis ..
* Greenway ..
... Baldur....
. .Belmont....
. Hiltcn....
. Ashdown..
Wawanesa..
* EUiotts
Ronutlnvaite
*Martiuville..
.. Brandon...
West-bound passenger
Baldur for meals.
5.30p
8.00»
8.44«
9.31«
9.50«
10.23«
10.54a
11.44a
12.10p
12.5Ip
1.22p
1.54p
2,18j
2.52p
3.26p
4 15p
4.53p
5.23p
5.47p
6.04p
ö.37p
7.18p
8.00p
traÍDS stop at
PORTAGE LA PRAIRE BRANCH.
W. Bound Mixed No. 143 Every Day Except Sunday. STATIONS. East, Bound MGed No. 144 Every Day Except Sunday.
4.00 p.m. .. Winuipeg.. 12.40p.m.
4.15 p.m. *Port.l unctíon 12.26 p.m.
4.40 p.m. *St. Charles. . 11.56 a.m.
4.46 p.m. * Headingly.. 11.47 a.m.
5.10 p.m. * VV hite Plaius 11.19 a.m.
5.34p.m. *Gr Pit Spur 10.49 a.m.
5.42p.m. * LaSalle Tank 10.40 a.m.
5.55 p.m. *.. Eustace... 10.25 a.m.
6.25 a.m. *.. Oakville.. lO.OOa.m.
6.48 a.m. *. . .Curtis. . . 9.43 a.m:
7 80 a.m. Port.Ia Prairie 9.15 a.m.

_ ,---------------------uuve no ageni
Freight must be prepaid.
Numhers 107 and 108 have througi
Pullman Vestibuled Drav inc-Room Sle.ei
ing Cars between Winniperi, St. Paul an<
Minneapolis. Also Palace Dining Care
Close connection at Chicago with easíeri
lines. ConnectioD at Winnipeg Junctioi
with trains to and from the Paciíic coate
Forrates and full information con
cerning connection with nther lines, etc.
apply to any agent of the company, or
CHAS. S. FEE, H. SWINFORD.
G.P.&.T.A., St.Psul. G“i» A gt. Wpa
H. J BELCH, Ticket Acent.
486 Maiu Str., Winnipesr,