Heimskringla - 28.06.1895, Blaðsíða 3

HEIMSKKINGLA 28. JÚNÍ 1895.
3
Mikael
Strogoff,
“Ja, þaö er rétt; óvinir”. En þangað til sknlum við vera
sarahentir og ekki gera tilraunir til að eyðileggja hvor ann-
an. Samt sem áður lofa ég því að haldn leyndu öllu, sem
ég kann að sjá--------
“Og ég öllu, sem ég kann að heyra”.
“Ertu ásáttur með þetta?”
“Ég er asáttur”.
“Gefðu mér hendina”.
Rigning! Solskin!
Solskin! Rigning!

Síberíu-förin.
Eftir
Jules V?rne.
hjólin mátti þetta fólk ekki koma, og fram fyrir hvelfinguna
leizt 1. káetu mönnumekki árennilegt að ganga í þetta sinn
vegna þrengslanna.
Sem sagt gekk ferðin greitt niður ána, enda gengu vél-
arnar undir fylsta gufuþrýstingi. Fram hjá fór litil
lest af allskonar bátum og 1 ‘prömmum”, sem gufubátar
drógu á móti straumnum til Nijni-Novgorod og annara
staða enn lengra upp í landi. Annan sprettinn fór Kákasus
fram hjá endalausum röstum af eldiviðar-flekum. Allar
þessar vörur voru á leið til markaðarins mikla i Nijni-Nov-
gorod, sem fyrir óhagkvæma skipun keisarans var nú ekki
lengur til í ár.
Með köflum voru árbakkarnir lágir og sef og stör gekk
langt út í fljótið, flugu þaðan í loft upp, með ys og þys og
gargi, heilir herskarar af öndum, þegar öldurnar, er skipið
myndaði á hinu slétta yfirborði, veltust inn i sofið og ókyrðu
vatnið. Þess á milli voru bakkarnir háir og þaktir beltum
af grönnum trjám, elri-trjám, bogvið og öspum, og fyrir
handan runnana hjarðir af rauðum og svörtum nautgripum,
snöggkliptu, blökku sauðfé og mislitum svínum. Enn fjær
sáust akrar með gysnu bókhveiti og þar fyrir handan rækt-
arlitlar og hrjóstugar hæðir. Útsýni þetta var óumbreytan-
legt og þess vegna lítið verkefni fyrir útsýnis-málara, ef ein-
hver slíkur hefði verið á Kákasus í leit eftir efni í nýja
mynd.
Kákasus hafði farið fulla ferð nær tveimur klukkustund-
um, þegar Li voniu-stúlkan sneri sér að Strogoif og ávarpaði
hann þannig :
“Ætlar þú til Irkutsk, bróðir?”
“Já, systir”, svaraðí hann. “Við förum bæði til sama
staðar. Þess vegna fer þú líka hvert sem ég fer”.
“A morgun skaltu bróðir frétta hvers vegna ég yfirgaf
strendur Eystrasalts til þess að ferðast austur yfir IJral-
fjöll”.
“Ég krefst engra upplýsinga, systir".
“En þú skalt fá að heyra sögu mína alla”, svaraði hún
með veiklulegu brosi. “Systirin hefir ekki rétt til að dylja
bróðurjsinn neins. En ég treysti mér ekki til þess í dag. —
Sorg og þreyta hafa bugað mig svo”.
“Viltu þá ekki fara inn í herbergi þitt og hvíla þig
spurði Strogoff.
“Jú, jú, en á morgun.....”.
“Komdu þá--------”.
Hann hikaði við og lauk ekki setningunni, eins og vildi
hann enda hana með nafni meyjarinnar, en sem hann ekki
vissi hvað var.
“Nadia”, sagði hún og rétt honum hendina.
“Komdu þá, Nadia”, svaraði Strogoff, “og hagnýttu
bróður þinn, Nikulás Korpanoff, á hvern veg sem þú getur”.
Og hann leiddi hana inn í herbergi út frá setustofunni. Svo
hraðaði hann sér út á þilfar aftur, því hann fýsti að heyra
fréttir, ef nokkrar fengjust frá þeim stöðvum, er hann átti
að leggja leiðir um. Hann fór aftur og fram meðal farþegj-
anna, en gaf sig sem minst á tal við þá. Væri hann spurður
einhvers um sig og ferð sfna, gaf hann nafnið og stöðuna,
sem ákveðin var í vegabréfinu, og kvaðst vera á leið austur
að landamærum. En frá því þótti honum ekki ráðlegt að
segja, að hann hefði sérstakt leyfi tif að halda áfram ferð-
inni austur. Útlendingarnir allir gátu ekki um annað talað
en skipunina og afleiðingar hennar, og var það von. Þessir
vesalingar voru tæpast búnir að hvíla sig eftir þreytandi
ferð austan úr Mið-Asíu þegar þetta háska-boð kom út, að
þeir mættu til að hverfa heim aftur. Að þeir klöguðu ekki
yfir þessu upphátt, var því einu að þakka, að þeir þorðu
ekki að kvarta. Öttinn og Jlotningin hélt þeim í skefjum.
Það var alt eins líklegt að lögregluþjónar í dularbúningi
væru á skipinu og því var heppilegast að segja sem allra
minst um hörku stjórnarinnar, þvi burtreksturinn og alt
tjónið var eftir alt saman sætleikur í samanburði við varð-
og fangelsi. Af þessu leiddi, að annaðtveggja sátu menn
Þegjandi eða töluðu svo á víð og dreif og svo óákveðið um
atburð þennan, að ekkert var að græða á samtalinu. Stro-
goff frétti því lítið úr þessari átt. Menn vissu ekki hver
hann var, og ef hann nálgaðist lióp af útlendingum, datt
samtal þeirra niður. Innan skamms heyrði hann samt á tal
eins manns, sem virtist standa á sama þó allur heimurinn
heyrði á ræðu lians. Hann talaði rússneskti, en með áherzlu
sem auðkendi hann sem útlending, og hann var að tala við
annan mann, sem einnig mátti heyra að ekki átti rússnesk-
una fyrir móðurmál, og var sá hinn sami freinar stuttur í
svörum og fáorður.
“Hvað !” sagði hinn málhvati. “Ert þú hér lika, minn
góði vinur ! sem ég hitti i keisara-veizlunni f Moskva, og sá
bregða fyrir i Nijni-Novgorod ?”
“Já, það er ég !” syaraði hinn fáorði.
"Ja, óg er orðlaus ! Mér datt sizt í hug að þú myndir
fylgja mór svona fast eftir”.
“Einmitt! En ég er nú ekki að elta þig. Ég er á und-
an þér!”
“A undan, undan ! Látum okkur ganga samhliða og
stíga spor fyrir spor eins og hermenn á skrúðgöngu og fyrst
um sinn að minnsta kosti skulum við koma okkur samaii
um að hvorugur skuli fara fram fyrir hinn”.
“Þvert á móti skal ég fara fram fyrir!”
“Við skulum nú sjá til, þegar á leikvöll byltingamanna
kemur, en þangað til skulum við vera samferðamenn, Eftir
það er nægur tími til að gerast keppinautar”.
“Óvinir!”
“Óvinir ; jæja, ef þú svo vilt. Mér falla orð þín vel.
vinur góður, þau eru svo reglubundin. Maðnr veit æfin-
lega á hverju maður á von hjá þér”.
“Hvað gerir það?”
“Gerir ekki nokkurn skapaðan hlut. Og svo ætla ég að
að biðja þig um leyfi til að skýra afstöðu okkar frá mínu
sjónarmiði”.
“Seg sem þér sýnist”.
“Þú ætlar til Perm—eins og ég”.
“Eins og þú”.
“Það er líkast að þú farir frá Perm til Ekaterenborgar,
af því það er hættuminnsta leiðin yfir Uralfjöll ?”
“Ekki ólíklegt”.
“Þegar víð komumst yfir íjöllin erum við í Síberíu,__
meðal byltingamanna”.
‘,Við verðum það”.
“Jæja, þá. en fyrrj ekki, er tími til kominn að segja :
Sjái hver um sig, og guð...
“Hjálpi mér !”
“Þér einum—eingöngu—, nú, jaja ! En fyrst við nú
höfum vikutíma, og ekkert sérlegt að gern, því litlum
freguum rignir vísc yfir okkur á leiðinni, þá látum okkur
vera vini til þess tíminn kemur að verða keppinautar”.
“Óvinir!”
“Hér er liún”.
Málhvati maðurinn rétti fram hönd sína alla, þ. e., fimm
fingra breiða, en hinn orðfái rétti að eins fram tvo fingur, er
hinn tók í hönd sína og hristi með ánægju. “Eftir á að
hyggja”, bætti sá málhvati við, “ég gat í morgun sent orð-
rétta skipunina til frænku, klukkan 7 minútur eftir 10”.
“Og ég sendi hana orðréttatil “Daily Telegraph” klukk-
an 13 mínútur eftir 10”.
“Bravo, vinur Blount!”
“Ágætt, vinur Jo'.ivet!”
“Égskal reyna að vinna það upp!”
“Það verður ervitt!”
“Samt skal ég reyna það”,
Og um leið hneigði Fransmaðurinn sig með virktum
fyrir Englendingnum, sem beygði svírann litið eitt og þyrk-
ingslega.
Skipunin gerði þessum mönnum ekkert til. Þeir voru
ekki þegnar Rússa og ekki af Asíu-þjóðum. Þeir voru blátt
áfram frétta-veiöimenn og gátu farið ferða sinna þrátt fyrir
skipunina. Báðir lögðu út í ferð þessa í sama tilgangi og
ekki nema eðlilegt að þeir tækju sömu ferðafterin austur að
Síberíu-sléttunum. Þeir voru því samferðamenn og ekkert
annað þangað til í veiðistöðina kæmi, hvort sem þeir vora
vinir eða óvinir. Þegar í veiðistöðina kom, byrjaði leikur-
inn, og þá hlaut sá að sigra, sem betur mátti. Fransmað-
urinn varð fyrri til að bjóða bræðralag, og þó Englendingur-
inn gengi að því, var það með kulda og þyrkingi. Þó lag-
aðist samlyndið nokkuð við miðdagsverðarborðið, þó Frans-
maðurinn væri þar sem annarsstaðar helzt um of orðmarg-
ur, og Englendingurinn aftur á móti of orðfá*-. En að mál-
tíðinni lokinni sátu þeir saman að drykkju við borðið og
tæmdu eina Cliquot-flöskuna, sem þar kostaði dollar, á
eftir annari, En það var nýtt og ferskt, búið til úr birki-
vökva fengnum í grendinni. Þá stundina voru þeir beztu
vinir.
Þegar Strogoff hafði heyrt á tal þessara náunga, leizt.
honum svo á, að þeir væru opinskáir og óvarkárir, og þess
vegna heppilegast að kynnast þeim sem minnst.
Livoniu-stúlkan—Nadia—kom ekki til miðdagsverðar,
húnsvafinnií lierbergi sínu og Strogoff vildi ekki vekja
lni.na. Það var því komið kvöld þegar hún kom upp á þil-
far aftur.
Ljósaskiftin á þeasu hnattmælistigi eru löng, og er þá
loftið hreint og svalt, enda kom fæstum farþegjunum í hug
að fara inn í herbergin, en sátu á bekkjunum og stólunum
og önduðu að sérhinu svala kvöldlofti, sem var svo hress-
andi eftir hitann um daginn. Milli sólseturs og sólar upp-
komu varð á þessum tíma aldrei myrkara en svo, að stýri-
maðurinn sá til að þræða fram milli skipanna á allri stærð,
sem, eins og Kákasus, voru á ferð eftir ánni. Af því nýtt
tungl var, var samt nærri dimmt í þetta skifti frá kl. 11 til
2 um nóttina. Farþegjar flestir voru þá sofandi á bekkjun-
um og hvar annarsstaðar sem sæti var að fá, og var ekkert
að heyra nema þyt vélanna og gauragang lijólanna, er þau
skelltu vatnið. Strogoff var vakandi og gekk um gólf aftir í
stafni. Einu sinni fór hann svo langt áfram, að hann var
samhiiða vélahúsinu, og var þá um leið kominn yfir tak-
mörk farþegjanna á fvrstu káetu. Þar virtust allir í svefni,
ekki síður en aftur á skipinu. Lágu menn þar á bekkjunum,
á vöruböggum og enda á nöktu þilfarinu og sváfu. Yarð-
mennina bar við loftið, þar sem þeir stóðu á há-þiljunni og
hovfðu til beggja handa og frnmuudan sér. Tvær luktir,
önnur rauð, en hin græn, héngu að venju í reiðanum, sín
yfir livorri hlið skipsins, og köstuðu daufri skímu niður á
borðstokkana og með fram þeim. Maður máttl vera varkár
til þess að stíga ekki ofan á eða snerta neinn af sofendunum
á þilfarinu. Þeir voru flestir þjónar og lausamenn, vanir
illu og þótti því þilfarið sæmilegt rúm, en sarnt mátti búast
við illyrðum, ef maður í ógáti ræki fót í einhvern þeirra og
vekti hann. Strogoff var því sérlega varkár, því hann hélt
áfram göngunni fram eftir skipinu, í þeim tilgangi að halda
sér vakandi.
Hann komst slysalaust fram að stiganum, sem lá upp á
háþiljuna, og var í þann veginn a'S ganga þar upp, þegar
itann heyrði hljóðskraf manna í grendinni. Hann nam
staðar; orðasveimurinn barzt að eyrum hans frá vissum hóp
farþegja, er allir voru vafðir i kápum og ábreiðum, svo ó-‘
mögulegt var að greina hvaða menn það voru. En með
köflum, þegar duglega var látið í eldinn svo að óslitinn eid-
straumur gaus npp úrreyklráfnum meðal reistanna og varp-
aði í svipinn eldlegri blæju yfir alt á þilfarinu, virtist Stro-
goff sem geislabrot þessi lýstu upp þúsund spengur og skildi
á bviningi trúðauDa og giftanna, og það einmitt i þeim flokki
á þilfarinu, þar sem samtalið var í næturkyrðinni. Eftir
litla viðstöðu var Strogoff í þann veginn að ganga upp stig-
ann þegar hann lieyrði skýrt og skilraerkilegt samtal á
sömu málizkunni, sem hann hafði heyrt kvöldinu áður i
Nijni-Novgorod. Þá fór hann að hlusta fyrir alvöru. Hann
stóð upp við vegginn á stýrlmaunshúsinu í skugga, og var
þessvegna ómögulegt að sjá hann. Hann gat heldur ekki
séð þá sem töluðu, en varð að láta sér nægja að heyra orðin
sem þeirtöluðu.
Fyrstum sinn höfðu þau enga þýðingu aðra en þá, að
hann þóttist þekkja málróm stóra giftans og konunnar, er
hann rakst á kvöldið áður. og varð það til þess, að hann
lagði sig betur eftir að heyra livað þau sögðu. Honum þótti
það ekki neitt undarlegt þó þau og margir aðrir giftar og
trúðar, sem bönnuð var vist í Nijni-Novgorod, væru á Ivá-
kasus, þaðvar ekkert eðlilegra, enað þeirafþeim, sem ráð
liöfðu á, tækju sér far með skipinu svo langt sem efnin
lirykkju.
Þaðvar heppilegt að hann hlustaði, því á meðal þess er
hann heyrði var þetta:
“Það er sagt að hraðboði sé kominn á ferðina frá Moskva
til Irkutsk”.
“Svo er nú sagt, Sangarre, en annaðtveggja kemst hann
alls ekki austur. eða þa að hann verður of seinn”.
Þessi orð snertu Strogoff svo mikið, að þaðvarekkió-
náttúrlogt, þó honum yrði hverft við þetta svar mannsins.
llann reyndi til að sjá hvort þetta væru lijónin, sem liann
hann útti við kvöldið áður, en svo var skuggsýnt, að honum
tókst það ekki. Hann hætti við uppgönguna á háþiljurnar,
en sneri aftur í stafn og lét liöfuð í hendur liníga. Til að sjá
mátti álíta hann sofandi, en hann var þó glaðvakandi og í
óða-önn að velta þessari spurningu fyrir sér:
“Hver get.ur vitað um för raína og hverjum getur veríð
hér áríðandi að vita um hana?”
8. KaPÍTULI.
Ferðin upp eftir Kamn.
Morguninn eftir, 18. Júlí, klukkan 40 mínútur gengin
sjö, var Kákasus bundinn við bryggjuna frarn undan Kasan,
er var 7 versts frá sjúlfum bænum, Brer þessi er við mót
ánna Volga og Kasanka. Er það aðal-bærinn £ liéraðinu ;
sitja þar umboðsmenn stjórnarinnar, þar er og liáskóli og
Framhald.
Þetta er það sem venjulega skiftist á I Júnímánuði. Vér höfum búist við
því, og höfum, eins og vér áður gátum um, mjög mikið af ódýrura
- - - Regnkápum -----
svo góðum, að hver sem þær brúkar hefir bara gaman af að vera úti í
hinum fossandi þrumuskúrum Júnimánaðar. — Vér höfumjeinnig
ljómandi sólhlífar
scm senda sólargeislana svo langt í burtu, að hver sem þær brúkar, getur
sagt: “Sólskic, hvar er nú þinn stingur.” — Sirs og kjólatau höfum
vér svo góð, að þau þola þetta hvorttveggja.
<a. JOHNSON,
South-West corner Ross & Isabel Str.
Náttúrusteinar
TIL SÖLU. — Náttúrusteinar
með undarlegum krafti hefir
Gunnar Sveinsson 131 Higgin St.
til sölu. Komið, skoðið og kaup-
ið undraverkfæri þetta.
Ég sendi varning til allra
staða i landin.
Athugið vel
hvers þið þarfnist fyrir jólin
og nýjárið.
Sparið peninga.
Að spara peninga er sama sem
að innvinna sér peninga.
Kaupið vindla og vín í inni alkunnu búð
H. L. CHABOT
Gegnt City Hall--518 Main Str.
ÍSLENZKR LÆKNIR
m. M. IIALLDORSSON,
Park River — N. Dak.
Wm. Anderson
118 Lydia Str. Winnipeg,
Hinn eini ísl. agent fyrir allskonar
hljóðfærum og Music.
Ábyrgist að útvega löndum sínum hljóð
færi fyrir lægra verð enn þeir geta feng-
ið hjá öðrum í bænum. Gömul hljcðfæri
tekin sem borgun upp í ný.
THE PERFECT TEA
THE
FIMIIT TC»
IN THE WORLD
TROM THE TEA PLANT TO THE TEA CUP
IN ITS NATIVE PURITY.
“ Monsoon” Tea »s packed underthe supervísion
of the Tea growers, and is ad vertiscd and sold by them
as a sampleof the best qualitiesof Indian and Ceylon
Teas. For that reason they see that none but the
vcry fresh leaves go into Monsoon packages.
That is why “Monsoon.* the perfectTea, canbe
sold at the same príce as infcrtor tea.
It is put up in sealed caddies of lh., i lb. and
5 Ibs., ana sold in three tíavours at 40C., soc. and 6oc.
If your grocer does not keep it, tell him to write
to STEEL. HAVTER & CO., 1« and 13 Front St.
East, Toronto
W.
---- 131 Higgin Ntreet ------
gefur hverjum sem hafa vill T_T_sem sannað getur að
mjöl, gripafóður og eldivið •*■ «/ 1 O hann sejjj ekl£Í ó(jýr.
ari vörur, eftir gæðum, en nokkur annar í þessum bæ.
Wateriown Marble & Granite Works.
Selur marmara 0g granit minnisvarða, bautasteina, jámgirðingar,
blómpotta, Etc.,
Legsteinarnir kosta" $12,00 til $300,00. Fjögra — fimm feta háir
legsteinar kostá $50.00 til $100,00, uppsettir í kyrkjugarðinum “af
umboðsmanui félagsins án aukagjads. Mismunandi verðj eftir stærð
og frágangi.
Aðal-nmboðsmaður félagsins er
ÍSL. V. LEIFUR,
Glasston, N. Dak.
eldspitur
hafa náð þeirri fullkomnun,
að allir sem brúka þær
eru ánægðir.
Þær eni búnar til eftir þeim
fullkomnustu reglum sem
hafðar eru við eldspýtna-
gerð.

mícAvtAlð.lnAUtMARKs^p
V COPYRJGHTS.^
CAIV I OBTAIN A PATENT ? For a
prqmpt »n»wer and an honest optnlon. wrlte to
MUNN CO., who have had nearly flrty years*
experience in the patent businesa. Communioa*
tlona strictly confldenttal. A Handbook of In-
formation ooncerninu Patentn and how to ob-
tain them eent free. Also a catalogue Of mechan-
ical and acientiflc books sent free.
Patents taken tbrough Munn & Co. receive
epecial nottceinthe Scientiflr Amerirnn, aml
thus are brought widely before the publlc wltb-
out coat to the inventor. Thls splendld paper.
isaued weekly. elegantly illnstrated, has by far the
largeat circulation ot anv Bcientiflc work ln the
world. ^3 a yeer. Sample oopies sent free.
Buildinu; Edition, monthly, #2.50 a year. Slngle
copiea, Uo cents. Every number contatns beau-
tifnl plates, in colors, and photopraphfl of new
houses. wtth pians, enablinff huilders to show the
latent deslgns aud secure oontracts. Address
MUKN & CO„ Nkw Yohk, 361 Bboahway.
N
orthern Paciíic
AILROAD
TIME CARD.—Taking effect Sunday
Dec. 16. 1894.
MAIN LINE.
North B’und Soouth Bund
4* 3 W-3 — q 8TATIONS. ** ««
M . •S<!2 CÍ3 oí 0 P-l d ■SP rH
1.20p| 3.15p .. Winnipeg.. 12.15þ 5.30»
1.05p 3.03p *Portage Junc 12.27p 5.47»
12.42p 2.50p * St.Norbert.. 12.40p 6.07»
12.22p 2.38p *. Cartier.... 12.52p 6.25»
U.54a 2.22p *.St. Agathe.. l.lOp 6.51»
11 31a 2.13p *Union Point. l.l7p 7.02»
U.07a 2.02p *Sllver Plains 1.28p 7.19»
10.31a 1 40p .. .Morris.... 1.45p 7.45»
10.03a l.i2p .. .St. Jean... 1.58p 8.25»
9.23a 12.59p . .Letellier ... 2.17p 9.18»
8.00a 12.30p|.. Emerson .. 2.35p 10.15»
7.00a 12.20p . .Pembina. .. 2.50p 11.15»
U.05p 8.35a Grand Forks.. 6.30p 8.2öp
1.30p 4.55a .Wpg. Junc.. lO.lOp 1.25p
3.45p Duluth 7.25a
8.40p Minneapolis 6.45a
8.00p ... St. Paul... 7 25
10.30p ... Chicago ., 9.35p
MORRIS-BRANDON BRANCH
East Bound W. Bound.
/ r— tm J
■3»® ® 00 £p*: STATIONS. Freight Tus.Thur.8a
J? a O M ® % OQ r cu 3 07 . S d
Dominion of Canada.
ALylisj artlir okayPis íyrir milionir maia.
200,000,000 ekra
í hveti og beitilandi í Manitoba og Vestr-territóríunum i Canada ókeypisfyrir
landnema. Djúpr ogfrábærlegafrjósamr jarðvegr, nægð af vatni og skógi, og
meginhlutinn nálægt járnbrautum. Afrakstr hveitis af ekrunni 20 bushel, ef
vel er umbúið. “
í inu frjóeama belti
í Rauðárdalnum, Saskatcliewan-dalnum, Peace River-dalnum og umhverfis-
liggjandi sléttlendi eru feikna-miklir flákar af ágætasta akrlendi, engi og beiti-
landi—innvíðáttumesti fláki í heimi af líttbygðu landi.
Málmnámaland.
Gull, silfr, járn, kopar, salt, steinolía o. s. frv. Ómœldir flákar af kolanáma-
landi;eldiviðr því tryggrum allan aldr.
Járnbraut frá hafi til hafs.
Canada-Kyrrahafs-járnbrautin í sambandi við Grand Trunk og Inter-Colonial-
brautirnar mynda óslitna jámbrautfrá öllum hafnstöðum við Atlanzhafí Ca-
nada til Kyrrahafe. Sú braut liggr um miðhlut frjósamabeltisins eftir því endi-
löngu og um hina hrikalegu, tignarlegu fjallaklasa, norðr og ver n
og um in nafnfrægu Klettafjöll Vestrheims.
Heilnœmt loftslag.
Loftslagið í Manitoba og Norðvestrlandinu er viðikent ið heilnœmasta í Ame-
ríku. Hreinviðri og þurviðri vetrogsumar. vetrinn kaldr, en bjartr og stað-
viðrasamr; aldrei þoka og súld og aldrei fellibyljir, eins og sunnar í landinn.
Sambandsstjórnin í Canada
gefr hverjum karlmanni yfir 18 ára gömlum og hverjum kvennmanni, sem heflr
fyrir familíu að sjá,
160 ekrur af Inndi
alveg ókeypis. Hinir einu skilmálar eru, að landnemi búi á landinu ogyrk
það. A þann hatt gefet hverjum manni kostr á að verða eigandi sinnar ábýlis
jarðar og sjálfetæðr í efnalegu tilliti.
íslenzkar uýlendur
f Manitoba og canadiska Norðvestrlandinu eru nú þegar stofnaðar í 6 stöð m
Þeirra stœrst er NYJA ÍSLAND, liggjandi 45—80 mílur norðr frá Winnipeg’á
vestrströnd Winnipeg-vatns. Vestr frá Nýja íslandi, £ 30—25 raílna fjarlægð
er aLFTAVATNS-NYLENDAN. í báðum þessum nýlendum er .mikið af ó-
numdu landi, og báðar þessar nýlendr liggja nær höfuðstað fylkisins, en nokkr
hinna. ARGYLE-NYLENDAN er 110 mílur suðvestr frá Winnipeg; ÞING-
VALLA-NYLENDAN, 260 mílur norðvestr frá Winnipeg; QU’APPELLE-NÝ-
LENDAN um 20 mílur suðr frá Þingvalla-nýlendu, og ALBERTA-NÝLEND-
AN um 70 mílur norðr frá Calgarv, en um 900 mílur vestr frá Winnipeg. í
síðast töldum 3 nýlendunum er mikið af óbygðu, ágætu akr- og beitilandi.
Frekari upplýsingar í þessu efni getr hver sem vill fengið með þvi. að
skrifa um það:
Eða 13- L
CoinmÍNSionei* ot‘ Itoininion þands.
Baldwinson, isl. umboðsm.
Winnipeg
Canada
7.50p
6.5bp
6.49p
5.23p
4.39p
3.58p
3.14p
21p
2 5p
17p
19p
2.57p
2.27p
ll.57a
•il.l2a
Í0.37a
0.13a
9.49a
9.39a
9.05a
8.28a
7.50a
1.30p
1.07p
12.42p
12.32p
12.14p
11.59a
U.38a
lf.27a
11.09a
]0.55a
10.40a
tO.SOa
lO.löa
í 0.00a
9.38a
9.21a
9.05a
8.58a
8.49a
8 35a
8.18a
8.00a
, .Morris ..
Lowe Farm
... Myrtle...
..Rolnnd. .
Rosebank..
.. Miami....
Deerwood..
Altamont ..
Somerset...
*Swan Lake..
* Ind. Springs
♦Mnriapolis ..
* Greenway ..
... Baldur....
. .Belmont....
*.. Hilton....
*.. Ashdown..
Wawanesa..
Elliotts
12.15p
1.50p
2.15p
2.4lp
2.53p
Ronnthwaite
♦Martinville.
Brandon..
West-bound passenger trains stop at
Baldur for meals.
8.10p t0.23a
8.25p
3.48p
4.01 p
4.20p
4.36p
4.51p
5.02p
5.18p
5.34p
5.57p
6.17p
6.34p
6.42p
6.53p
7.08p
7.25p
7.45p
5.30p
8.00»
8.44a
6.31»
9.50»
10.64»
11.44»
12.10p
12.51p
1.22p
1.54p
2.18p
2.52p
3.25p
4 15p
4.53p
5.28p
5.47p
6.04p
ö.87p
7.18p
8.00p
PORTAGE LA PRAIRE BRANCH.
W. Bound Mixed No. 143 Every Day Exci-pt Snnday, STATION8. fv East Bound Míxed No. 144 Every Day Except •Sunday.
4.00 p.m. .. Winnlpeg.. 12.40p.m.
4.15 p.m ♦Port.Iunction 12.26 p.m.
4.40 p.m. *St. Charles.. 11.56 a.m.
4.46 p.m. * Headingly.. 11.47 a.m.
5.10 p.m. * White PlaÍDs 11.19 a.m.
5.34p.m. *Gr Pit Spur 10.49a.m.
5.42p.m. *LsSalle Tank 10.40 a.m.
5.55 p.m. *.. Eustace.. 10.25 a.m.
6.25 a.m. *.. Oakville.. 10.00 a.m.
6.48 a.m. *.. .Curtis. . . 9.43 a.m;
7 30 a.m. Port.la Prairie 9.15 a.m.
Stations marked —*-— have no agent
Freight inust be prepaid.
Numbers 107 and 108 have through
Pullman Vestibuled DrawingRonm Sieep
ing Cars between Winnipeg, St. Paui and
Minneapolis. Also Pnlace Dining Cars
Close connection at Chicago wlth easteru
lines. Connection at Winnipeg Junction
with tfalns to and from the Pacific coats
For rates and fuil information con-
cerning connectlon witli linos, etc.,
apply to any agent of tlie company, or
CHAS. S. FEE. H. SWINFORD,
G.P.&.T.A., St.Pful. G ‘ii a gt Wpg
H. J BELCH, Ticket * ent.
486 Maiu Str., Winnipeg,