Heimskringla - 06.01.1898, Síða 4

HEIMSKRINGLA, 6 JANUAR 1898.
Winnipeg.
Kona hr. Vilhjálms Olgeirssonar, á
Point Douglas, er nýlátin.
Hr. V. Thorsteinssou frá Húsavík,
var hér á ferð fyrripart vikunnar; hélt
heimleiðis á þriðjudaginn.
Hr. Eiríkur Sumarliðason frá Glen-
boro var hér á ferð um nýárið, og fór af
stað heimleiðis á mánudaginn var.
Munið eftir að lesa auglýsingu þeirra
Bergmann og Breiðfjörð á Garðar.
Þeir hafa alt af einhver ný kjörkaup
fyrir fólkið.
B. F. Walters manager Heimskr.
akrapp suður til Dakota á mánudaginn
var, í erindum fyrir blaðið; verður
nokkra daga syðra.
Miss Ólafía Jóhannsdóttir hélt fyr-
irlestur sinn “Um mentun” í Tjaldbuð-
inni á fimtudagskvöldið var, eins og til
stóð. Á eftir, flutti Einar Jochumsson
tðlu.
Miss Ólafía Jóhannsdóttir flytur
fyrirlestur um W, C. T. U. (Bindindisfé-
lag kristinna kvenna) í 1. fsl. lútersku
kyrkjunni, þriðjudagskvöldið í næstu
viku (11. þ. m ) Frír aðgangur. Allir
relkomnir, Samskot verða tekin.
Christian Jacobsen er nu fluttur í
bygginguna á Ross Ave. sem buð hr.
C. B. Juliusar er i. Hann býðst nú til
að binda hækur eins og áður, og biður
Þá sem eiga bækur hjá sór, að sækja
þær og borga sér um leið.
ir hann dráttlist (perspective and plain
drawing) og skrift (ornamental and
business writing).
Tjaldbúðarsöfnuður heldur ársfund
uinn föstudaginn 7. þ. m. (annaðkvöld)
kl. 8 e. h. Á fundiniim fer fram meðal
annars kosning embættismanna safnað-
arins. Allir safnaðarmenn eru beðnir
að mæta.
Þessir landar tóku sér skemtiferð
Heð hr. Kr. Sigvaldasyni norður til
Nýja íslands á mánudnginn var: Jón
Stefánsson ogNikalás Jobuson. Hall-
son, N. D., Gunnar Ólafsson, Bergþór
Kjartansson, S. B. Þorbergsson og Jó-
hann Jónsson frá Winnineg.
Konservatívar ætla að halda Sir
Charles Tupper veizlu allmikla á Le-
land Hotel á laugardagskvöldið kemur,
og verður hún að líkindum bæði fjöl-
menn og skemtileg. Aðgöngumiðar
fást meðal annars á skrifstofu Nor’-
Westers. Samkoman byrjar kl. 8 að
kvöldinu, og að ræðunum afstöðnum
verða krásir frambornar handa þeim
sem vilja neyta þeirra. Borðhaldið
verður siálfaagt vandað mjög og þarf
ekki að fara um það fleiri orðum. Eftir-
fylgjandi minni verða tiutt:
‘‘Drotningin’’;
“Gestir vorir”. Sir Charles Tupper;
“Manitobafylki”. Hon. Hugh J.
Macdonald;
“Kvennfólkið”;
“Blöðin”.
Sem flestir Konservatívar ættu að
vera viðstaddir og heyra Sir Charles
Tupper (the Grand old Man of Canada)
sýna fram á gallana á stefnu Liberala
flokksins og útskýra stefnu Konserva-
tiva flokksins.
Nýársballiö er búið. Það var fjör-
ugt, fjölment og skemtilegt, rétt eins og
það átti að vera og rétt eins og nefndin
ætlaðist til. Nýársböllin eru nú orðin
nokkurskonar þjóðhátíð eða fastahátíð,
og eru ekki miðuð við tunglkomur eins
og t. d. páskarnir. Þau eru ætíð byrj-
uð á siðasta degi ársins og enda á hin-
um fyrsta, það er að segja ef nóttin er
kölluð dagur og því hefir enginn á móti,
þegar þjóðlegar og skemtandi athafnir
fara fram. Engum dettur i hug að
biðja um kaup fyrir “yfirtíma” þegar
Svona Stendur á; því allir finna svo
glögt að þeif éru bara að ljtikft við það
sem þeir áttu eftir ógert 1 fyrra um
$ama leyti, en sem þeím entist ekki tí'mi
til að fullgera, því það dagaði þá of
fljótt ag rofaði fyrir þörfum áhyggjum
Og starfinu, rem alt af er á hælunum á
glaðværðinni og lætur hana aldreí í
friði, — Jæja. ballið var góð hressing
fyrir marga samt, þó það sæi aldrei
dagsbirtu hins nýa árs, og nefndin sem
fyrir þvi stóð á þakkir skilið af öllum S C1 1
sem tóku þátt i þvi, og þeim sem ekki XX.
tóku þátt í þvi, af þvi það var svo
myndarlegt að sómi var að, og af því
það gaf mörgum tilkomumeira tækifæri
til að skemta sér heldur en alment fæst.
Hr Paul Olson stýrði dansinum.
Lengi lifi nýársböllin.
Fundur kappræðufélag9ins á þriðju-
dagskvöldið var vel sóttur. B. L.Bald-
winson og Sigfús Anderson kappræddu.
t næstu viku verður lokaður fundur, en
1 næstu viku þar á eftir opinn fundur,
•g verður auglýst siðar frekar um hann
Til almennings : komið á fundinn þegar
kostur gefst.
Fréttaþráðurinn til Islands.
Eftir því sem stendur í danska
blaðinu “Dannebrog”, gerir Svenson,
formaður fréttaþráðafélagsins norræna
ráð fyrir, að þráðurinn verði lagður hér
á land nálægt Reykjavík, ef til vill á
þeim stað (á suðurströndinni), sem
Hoffmeyer, formaður veðurfræðisstofn-
unarinnar i Khöfn talar um fyrir mörg-
umárum’ að þráðurinn skuli hér lagð-
ur á land. Hann gerði ráð fyrir, að
þráðurinn yrði lagður þaðan yfir land
til Reykjavíkur.
Sama blað segir, að fréttaþráðurinn
verði ekki lagður fyr enn sumarið 1899,
og er það sennilegra heldur en að hann
verði lagður að sumri. þvi undirbúning-
timinn mun vera of stuttur til þess.
Alþingi setti engin skilyrði fyrir
því, að þráðrinn yrði lagður til Reykja-
víknr, sem þó hefði verið vert að at-
huga,
Loks er þess getið, að þráðurinn
verði ekki lagður yfir lanuið, heldur sé
ætlast til, að telefónar um alt landið
taki við af fréttaþræðinum. Það er nú
reyndar alt annað, því telefón er miklu
ófullkomnari en fréttaþræðir, þar sem
jafnvel má senda sex skeyti í einit með
fréttaþræðinum. — Islendingum ér lik-
lega ætlað, að leggja telefónana á sinn
Jcostnað. — Amnars er ékki hægt að
ríeða neitt til hlítar um þetta mál, fyr
enn nánari fregnirjberast.
Eftir Fjallkonunni.
Concert,
Social &
Dance =
.Að 26 Main St.
Fimtudaginn 13. Januar 1898.
Heyri það lýður!
Heyri það allur lýður !
Að S. G. Northfield stækkar myndir
bæði með “Crayon” og “Water Colors.”
Ábyrgist vandað verk og ódýrt. Einn-
ig gefur hann tilsögn fyrir mjög lágt
verð. ef margir fást, í “Pastel,” vatns-
(lit og oliumálingu. Sömuleiðis kenn-
| Sjerstok Kjorkanp. )
Ágætir kvennmanna “GAUNTLET” VETLINGAR. Þeir eru 3
móðins núna ; að eins $1.00. Karlmanna LOÐHUFUR fynr
50, 75, 1.25, 1.5°* 2.25, 3.00 dollara.
Með vetlinga og hanska skðrum við fram úr öllum öðrum. Beztu ^
MOCCASINS fyrir drengi á 75 cts., fyrir bðrn 50 cents. 3
Komið, sjáið og sannfærist ^
DREWRY’S
Family Porterl
er alveg ómissandi til að styrkja
og iiressa þá sem eru máttlitlir og
uppgefnir af erfiði. Hann styrkir
taugakerfið, færir hressandi svefn
og er sá bezti drykkur sem hægt
er að fá handa mæðrum með börn
á brjósti. Til brúks i heimahús-
um eru hálfmerkur-flöskurnar |
þægilegastar.
Eðwarfl L. Drewry.
Redwood & Empire Breweries.
Sá sem býr til hið nafntogaða
GOLDEN KEY BRAND
ERATED WATERS.
Sérstök kjörkaup
- - - - Á ALLSKONAR - -
1
t
t
t
t
t
t
\
t
t
t
t
t
t
t
t
CHINA HALL.
572 ?Iain Str.
L- H- COMPTON,
ráðsmaður.
(Ltd)
THE'
Hart Company
Bóka og rit-
fanga-salar.
Farið til þeirra þegar þið þarfnist hóka |
og ritfanga. Númerið er
364 Main St.
WINNIPEG.
Munið eftir Því
að heza og ódýrasta gistihús (eftir
gæðum), sem til er í Pembina Co. er
Jennings House,
Cavalier, N. Dak.
PAT. JENNINGS, eigandi.
Programm :
Instrumental Music.... ........
Bæða.............Séra H. Pétursson
Soio.............Miss M. B. Hallson
Upplestur........Mr. Joh. Bjarnason
Solo..............Mr. Jón Jónasson
Comic solo........Mr. Th. Johnston
Upplestur.......Mr. S. J. Magnússon
Solo...............Mr. S. Helgason
Instrumental Music.............
Veitingar .. ..................
...............................
Verzlunin
Þegar þér þurfið að kaupa
t
E. KKTIGHT cfc
Andspænis Port. Ave. 351 Main Street. ^
j4^44UUUii4UiUUAUiAAUUUUiA4UUU4UUAUUU4U4UUUU4K
Spunarokkar!
Spunarokkar!
Spunarokkar
eftir hinn mikla rokkasmið Jón sá..
ívarsson. sem að öllu óskaplausu smíð-
ar ekki fleiri rokka í þessum heimi.
Verð : $3.00, með áföstum snældu-
stól $3,25. Fást hjá
Ennfremur hefi ég norska ullar-
kamba sem endast um aldur og æfi ef
þeir eru ekki of mikið, brúkaðir. Þeic
kosta einungis einn dollar.
Þessir hafa kamba til sölu fyrir mig:
Stephan Oliver, West Selkirk ; Thorst.
Borgfjörð, Geysir; Thorst. Thorarinson,
Búð A. Friðrikssonar, Winnipeg. —
Agenta vantar alstaðar hérnamegin á
þessum hnetti.
G. Sveinssym,
131 Higgen Str.. Winnipeg.
FAHEY,
558 Main street.
Gleraugu, Meðalaefni og
Tilbúin meðul, eða Kviðslits-belti,
-Þá farið til-
W. R. Inman & Co.
CENTRAL DRUG HALL
t
t
{ City Hall Square Winnipeg $
BLUE STORE.
Merki: ^
Blá stjarna.
434 MAIN STREET.
$ 10,000
Við megum til með að fá $10.000 í peningnm fyrir vissan dag; sama
hvað það kostor,—við megum til með að hafa það. Og við SKULUM
hafa það. Til þess að geta það hljótum við að selja mjög ódýrt. Skoðið
eftirfarandi verðlista, þá munið þið sannfærast um að við meinum þetta.
sem stöðugt eykst. hlýtur að.haf
eitthvað við sig. Viðóskumefti
verzlun þinni af því við kaupum
fyrir peninga út f hönd, og seljum I
fyrir peninga út í hönd, og seljum
fyrir nið lægsta mögulega verð —
Sparið peninga yðari og kaupið |
STÍGVÉL, SKÓ, VETLINGA,
VETLINGA. HANSKA. MOCCA-
SINS, YFIRSKÓ, KISTUR. -;hjá
BUXUR 50% ódýrari en hjá öðrum f bænum.
ALKLÆÐNAÐIR fyrir karlmenn 40% ódýrari en hjá öðrum.
KARLMANNA FUR COATS frá 12 til 55 dollara.
KARLMANNA FUR LINED COATS á 18,50 til 90 dollara.
KVENMANNA FUR JACKETS 12,50 til 48,50 dollara.
Og alt eftir þessu.
The Blue Store.
Þeir sem þurfa að
kaupa - harðvöru,
ættu að sjá okkur
áður en þeir kaupa. |
Við seljum meðal annars
HITUNARVELAR,
HÚSBÚNAÐ,
LEIRTAU.
GLERVARNING, &c.
Alt með lægsta hugsanlegu verði.
Merki, Blá stjarna.
434 Main Street.
A. Chevrier.
Briinswick Hotel,
á horninu á Main og Rupert St.
Er eitt hið ódýrasta <>g bezta gistihús í
IA/ / P in X, Pn I bænum. Allslags vin og vindlar fást
W. U. uruiy Oc U U. þar jnót sanngjarnri borgun.
Cor. Main & Logan st. I McLaren Bro’s, eigendur.
OLI SIMONSON
MÆLIR MEÐ SÍNU NÝJA
StanflinaYian Hotel.
Fæði $1.00 á dag.
718 Hain Str.
— 98 —
benti hann þjónunum að fara og urðu þeir tveir
einir eftir.
“Herra minn”, sagði hann svo lágt að varia
heyrðist; “dauðinn hefir lagt á mig hendi sina.
Eg fór sjúkur á fætur í morgun og bjargaði þér
<rá hinum unga prins Gonnatzl; ég get ekki
bjargað þér aftur. Þú ert í hættu hér. Þjóð
min hefir fengið vonda uppskeru, og kenna þeir
iinð reiði guðanna fyrir það, að ég hefi haldið þig
sem gest og ekki viljað gjöra þjóna þína að þræl-
vim. Þegar ég er dauður, herra rainn, þá verður
alt hér öðruvisi. Ég er hræddur um að Gonnatzl
xýni þér enga vægð”.
“Ég hefi sent eftir honum. Hann ætlar að
ganga að eiga frænku sína, hana Imozene litlu,
og þar eð hún er vinur þinn, þá getur hún máské
tengið liann til að vægja þér”. Nú fór gamli
maðurinn að tala hægt ov hristi höfuðið. “En
liessi ungi prins er ekki orðinn eins ákafur með
nðgiftast frænku sinni. einsog hann var áður.
Eg er hræddur um að hann verði henni ekki góð-
ur. Ef að þú getur einhverntíma orðið henni til
l.ðs, þá vona ég aðþú hikir ekki við að hjilpa
henni”.
"Eg er þjónn hennar, prestur góður”. svar-
aði Keeth og hneigði sig.
“Vertu þá sæll, hviti maður. Eg get ekki
sagt meira, — ég get ekki gert meira. Ég er að
missa hald á ilífinu. Þessi heitnur er að hverfa
sjónum mínum, ó, svo fljótt, sonur góður”. Svo
horfði hann stundarkorn á Keeth. Móðan sýnd-
ist hverfa af augum honum og brá þar fyrir fjör-
glampanum, sem gestur hans hafði séð fyrsta
— 103 —
Var þá Ford á gægjum og kom og hélt á böggl-
inum til hýbýla sinna. Á leiðinni aftur til her-
bergja sinna gekk Keeth fram hjá unga prinsin-
um Gonnatzl nálægt herbergisdyrum æðsta
prestsins. Gonnatzl hafði augsýnilega verið að
vitja gamla mannsins. En ekki gat Keeth get-
ið sér til hvaða áhrif bænir hins deyjandi Inzal-
kls hefðu haft á þennan ákaflynda mann, því að
prinsinn sneri andlitinu frá honum þegar haun
gekk fram hjá.
Allan seinni hluta dagsins heyrði Keeth ekk-
ert um það hvernig hinutn deyjandi presti liði.
Hann fór að reyna að sofa, þ\í að hann vissi það
að ef að alt gengi vel, þá mundi hann verða á
fótum alla hina komandi nótt. En hann var svo
órólegur af því að hugsa um Imozene og um
hættu þá, sem biði þeirra félaga, að það var ó-
mögulegt. Hin skerandi orð garola prestsins —
líklega hin síðustu sem hann mundi heyra af vör
um hans—hljómuðu enn í ej’rum honum.
"Æ, þjóð mín, þjóð min ! Hún er dæmd.
Þitt fólk, ó, sonur minn, mun sópa burtu hörn-
um Incaanna sem fisi. En Imozene hún litla
Imozene mín. Annastn hana, sonur minn, ég
skora á þig — annastfu hana !
Keeth tók þessi orð upp aftur og aftur með
sjálfum sér. Hvað hafði nann átt við, gamli
maðurinn ? Með undarlega leyndarfullu afli
hafði Inzalkl litið ínn í ókomna tímann og séð
einhverja mikla hættu ógna sonardóttur sinni ?
Við Keeth stgði bann, að hann skyldi komast lífs
af. Vissi hann þá þetta?
Amerikumanniuum var óroögulegt að sofa
— 102 —
“Við erum í klípu, það er ejfki hægt að neita
því”, mælti Keeth í lágum rómi. “Við verðum
að fara í nótt. Viljið þið hætta á það?”
“Eg hefi sagt að ég vildi það og ég er eins
búinn nú og þú”, sagði Ford.
“Náttúrlega förum við”, sagði Ford. ‘Held-
ur þú að við ætlum að bíða hérna og láta Gonn-
atzl steikja okkur á altarinu einhvern góðan veð-
urdag ? Eg býst við að þú viljir reyna að kom-
ast eftir árfarveginum ?”
“Það virðist vera hinn eini möguleiki — og
ef satt skal segja. drengir, — þá er ég vonlítill”.
“En ef að Rodrigues —” byrjaði Ford.
"Við erurn ekki vissir um að maðurinn, sem
þeir segja að farizt hafi, hafi verið Jose”, greip
Keeth fram i. "En hvernig sem því er nú varið,
þá legg ég til að við rejmum það í nótt”.
“Ég er með þér”. svaraði Fitch ofur rólega.
Ford kinkaði kolli. “Ekki verð ég einn eftir”,
mælti hann. "Við Fitch höfum safnað þarna
saman heilmiklum böggli af matarforða, nokkru
af kjöti og brauði. Svo þurfum við að hafa blys,
eða er ekki svo ?” ,
“ Jú, og ábreiðurnar okkar. Eg skal útvega
blysin”, sagði Keeth, og nú fóru þeir að leggja
saman ráð sin. Skoðuðu þeir hverja nppástungu
vel og vandlega, og þegar Keeth skildi við þá,
voru þeir búnir að leggja niður hvað eina.
Keeth hélt kyrru fyrir í herbergi sínu þang-
að til um hádegi, og sætti liann þá færi og greip
fult fang sitt af blysum úr hiúgu i göngunum
þar skamt frá; vafði utan um þau ábreiðu sinni
og bar þau að hliðardyrum einum á musterinu.
— 99 —
kvöldið þegar presturinn sýndi honum hið undar
lega dularfulla afl sitt, En nú var það ekki sála
Keeths, sem bundin var. Útlimir gamla manns-
ins stirðnuðu. augu hans brunnu sem kol á glóð-
um. Hægt og hægt opnaði hann munninn, hann
fór að tala og ætlaði Keeth varla að þekkja
röddu hans.
"Ertu þarna, sonur minn ? Hlustaðu á !
Ekki skaltu óttast leið þá, er þú ætlar að ganga.
Dauðinn býður þín ekki — vertu ekki hræddur”.
Svo þagði hann stundarkoru og stirðnaði andlit
hans en meira; hann gat varla hreyft varirnar.
“Ég — ég sé það, sem þú getur ekki sóð. Æ
þjóð mín, æ, þjóð min! Hún er dæmd. Þín
þjóð, ó, sonur minn, mun sópa burtu börnum In-
caanna eins og fisi. En hún Imozene — tiún
litla Imozene min. Annastu hana, sonur minn;
ég skora á þig — annastu hana.
Orð hans urðu nú óskiljanleg. þó að varirnar
iiærðust. Keeth lagði ej'rað að munni hans, en
hej-rði ekkert. Stífu drættirnir linuðust smám-
saman. Hann dró léttara andann, svo stundi
gamli presturinn og sneri andlitinu að veggnum.
Harm hafði sofnað rólega, og læddist þá tKeeth
Mit úr herberginu.
12. KAFLI.
Inn í hellismunnann.
Þegar Keeth kom til hýbýla vina sinna, þá
kom hann eiumitt i tæka tíð til þess að sjá sjón