Heimskringla - 13.01.1898, Blaðsíða 1

Heimskringla.
XII. ÁR WINNIPEG, MANITOBA, 13. JANUAR 1898.
NR. 14
leik í tómstundum sinum. sem þó voru
takmarkaðar mjög, því hann var sem
verkamaður annara, háður daglegum
störfum hvern virkan dag árið um
kring; en sérstakjega lagði hann þó
stund á alt það sem að hans áliti gat
leiðbeint honum til réttra ályktana um
hin mest verðu spursmál samtíðarinn-
ar, því hann var samvizkusamur mað-
ur og kappkostaði að vera það sem
hann var: réttlátur, sannur og vandað-
ur maður til orða og verka — fremur
en alment gerist —, og það er einmitt
það sem helgar minningu hans fremur
en nokkuð annað. Jón sál var fjör-
maður og þrekmoður til sálar og lík-
ama, djárfur og hreinskilinn, og svo
hressandi var hann vanalega og glað-
lyndur, að það var eins og geislar gleð-
innar stöfuðu út frá honum hvar sem
hann var, og þó var hann jafnframt
hugsandi alvörumaður og tók myndar-
legan þátt i sameiginlegum félagsmál-
um meðborgara sinna eftir beztu sann-
færingu. Og mun óhætt að fullyrða
að ötulli og jafnframt óeigingjarnari fó-
lagsmann en hann var, er ekki að
finna meðal íslendinga hér. Sem ekta-
maki, vinur og húsfaðir var Jón einnig
sönn fyrirmynd landa sinna, enda hafði
hann ótakmarkað traust allra þeirra
sem þektu hann, sem trúverðugur, ær-
legur maður.
Jón Stefánsson eftirlætur konu
sinni 2—3000 dofiara eignir, skuld-
laust heimili og þægilegt, lífsábyrgð
$1000. Og svo eftirlætur hann löndum
sínum fagurt fyrírmyndardæmi sem
sjálfmentaður, vandaður maður, sem
hefir ávaxtað sitt pund þúsundfalt í
akri mannfélagsins, en það er meira en
nokkurra peninga virði. Og moð því
hefir hann og sýnt, hve umkomulitill,
fátækur einstaklingur getur hafið sig
til veglegs gengis. jafnvel í framandi
landi, með heiðarlegum meðölum ein-
ungis, og þannig gert líf sitt að þýðing-
armikilli fyrirmynd fyrir hina eftirlif-
andi á leiðinni frá almennri ómensku til
manndómslegrar fullkomnunar.
Lengi lifi minning Jóns Stefánssonar.
S. B. Jónssos, J. A. Johnson.
Sölvi f>orláksson.
Það var minst á það þegar dánar-
fregn hans var birt í blöðunum hér. að
hans yrði máské getið seinna á prenti,
og það hefði átt að vera búið að því. Eg
sem skrifa línur þessar verð því að
biðja afsökunar á því að annríkis vegna
hefir það dregist,
Sölvi Þorláksson var fæddur 25.
Apríl 1866 á Unastöðum í Kolbeinsdal
í Skagafjarðarsýslu og ólst þar upp hjá
foreldrum sínum, Þorláki Sölvasyni og
Margrétu Jónsdóttir, þar til hann var
15 ára, að hann flutti með þeim að
Fjalli og dvaldi þar 5 ár. Árið 1885
þá hann varjtvítugur, fór hann burt frá
foreldrum sínum, og fór þá á búnaðar-
skólann á Hólum í Hjaltadal og út-
skrifaðist þaðan efsir tvö ár sem bú-
fræðingur, meðgóðum vitnisburði. —
Það sama vor dó faðir hans, og ttutti þá
Sölvi af landi burt til Ameriku sumarið
1887. Næsta sumai flutti einnig móðir
hans og 4 systkini til Ameriku.
“ Stjarnan.”
Allir ættu að muna eftir því, að þetta
kver inniheldur ekki einungis almanak,
heldur líka ýmislegt annað þarflegt.
Það hefir áður verið tekið fram hver
væru hin helztu atriði kversins, sem eru
sérstaklega þarfleg og fróðleg, og skal
því að eins minzt á viðarmdlstöflumar í
þetta sinn. Þessar töflur eru nákvæm-
lega réttar, og af þeim geta menn á
augabragði séð hve mörg fet eru í hverju
borði og hverjum plánka, með þeirri
stærð sem gefin er í töflunni. Þetta er
nauðsynlegt fyrir alla sem þurfa að
kaupa trjávið, og það eru flestir sam
þurfa þess einhverntíma, og þessar töfl-
ur að eins, eru fyrir þá mörgum sinnum
meira virði en það sem þeir þurfa að
borga fyrir alt kverið.
Innihald kversins er þetta :
Almanak, Um frystihús og íshús,
Um straumferjur, Tafla um fargjald og
fleira, Tafla um viðarmæling, Tafla um
peningasendiagar, Listi yfir fallna
banka í Canada, Eitt og annað um
Winnipeg, Éitt og annað um Manitoba,
Eitt og annað um Canada, Eitt og ann-
að um Bandaríkin, Eitt og annáð um
Jörðina, Rikisskuldir heiinsins, Metra-
rpÁH^v tJw gyHinital, Um sunnudags-
bókstaf, Um að mæla vigt gripa, Um
hygging húsa, TJm máling, Um að
brúka vatn og mjóik i farfa f stað olfu,
Ýmislegt (um að mæla út vinkil, um
ferhyrning, um klæðning, um 1000 þak-
spæni, ura lath á 66 yards, um 100 fet
af steinvegg, um plastur á 100 ferh. fet,
um múrpípur, um gaddavír, um ekru af
landi, um flughraða), Fáein orð til
fólksins, Kort af Winnipeg.
Gleðilegt nýtt ár !
Um leið og við gripum tækifærið til
þakka öllum fyrir góð og mikil viðskifti
á gamla árinu, óskum við eftir verzlun
yðar á nýja árinu. Við höfum
meiri og f]öl-
breyttari vörur
en nokkru sinni áður, og seljum nú :
9 pund af kaffi fyrir $1.00
35 pund haframjöl 1.00
35 kassa af eldspítum 25c.
1 pund súkkulaði 25c.
Góða skógar-öxi fyrir 85c.
Ágætt þvottaborð fyrir 25c.
Við kaupum alla- 1
BÆNDAVÖRU,
svo sem nautgripi, húðir, kindargærur,
sokkaplögg og korðvið fyrir hátt verð
Við gefum einnig fallegar
Stækkadar myndir
i kaupbœtir.—
Sólin.
Hvað er það sem harmi slegnum,
Húsviltum og niðurdregnum
Veitir yl svo verður rótt ?
Og lúinn, votur, veikhugaður,
Viltur þráir ferðamaður,
Myrkvið í um miðja nótt ?
Hvað er það sem heimi færir
Hita og Ijós og gjörvalt nærir
Ástarkossum mærum með ;
Er vekur fugla af vetrardvala
Og vermir ungu blómin dala,
Eins og móðir barn á beð ?
Armi sínum alt umvefur,
Ollu líf og krafta gefur,
Bæði um land og loft og sjá ?
Það er sólin sjálf, hin skæra,
Signuð himins drottning kæra,
Móðir lifsins mild og há.
Hún sem öllu hærra situr,
Hennar kveðju geislinn flytur
Guðastóli glæstum frá,
Jafnt til allra jarðarbúa,
Já, og hverju sem þeir trú,
Mun þar gerir engan á.
Tignuð himins brúðir bliða,
Bæði tungl og stjörnur líða
Hennar kringum hásætið;
Henni þrumuleiftrið lýtur
Loftið sem að gegnum þýtur,
Kyssir jörð svo kveður við.
Ó, þú dýrðar ásýnd bjarta,
Ó, þú náttúrunnar hjarta,
Ó. þú ljúfa ljóssins haf.
Allar lifsins æðar streyma
Út frá þér til vorra heima,
Þeim sé vegsemd þig sem gaf.
Þig að blessa er allra iöja,
Ýmsir lýðir þig tilbiðja,
Mörg er villan meiri en sú.
Ekkert það sem augað skoðar,
Éða mannleg vizka, boðar
Almátt drottins eins og þú.
Þér mun lof með ástaróma
Allar tungur lífsins róma
Meðan gyllir mannaheim.
Lögum háð þú ert sem annað,
Einhverntíma verður bannað
Þér að lýsa lengur geim.
Víst mun eftir vissar aldir
Verða þínir dagar taldir,
Týnist alt í tímans hyl.
Þá eru lífsins þrotnir brunnar,
Þá er andlát náttúrunnar,
Þá er líf ei lengur til.
I þvi rúmi ógnar viða
Sem yfir náði vald þitt blíða,
Dauða nótt þá að eins er.
Þó mun aftur, eitt þó hverfi,
Annað myndast sólarkerfi,
Eilífðin því aldrei þver.
X.
Fyrir tuttugu þúsund árum síðan,
segir hinn nafnfrægi fornfræðingur,
prófessor Walters, í blaðinu New York
Sun, að ógurleg voða-orusta hafi verið
á bökkum Arkansasfljótsins í Indian
Territory. Orustu þá háðu þeir haug-
búarnir gömlu og Maya-þjóðflokkur-
inn, og féllu í bardaga þeim 75,000
manns. Hefir prófessorinn komizt að
þeirri niðurstöðu, með því að skoða
eldgamlan grafreit í landi Choctaw-
Indíánanna, og náði grafreitur sá yfir
30 ekrur, og voru þar um eða yfir 75
þúsund beinagriudur. Vakti það fyrst
athygli hans hvað ákaflega mikið þar
fanst af mannabeinum og vopnum villi-
manna frá fyrri tímum, þegar Kansas
City, Pittsburg og Gulf-brautin var
bygð í gegn um ibygðir Chotaw-Indíán-
anna. Þegar verkamennirnir voru að
moka upp hrygginn undir teinana
komu í ljós mannabein í tonnatali og á-
kaflega mikið af vopnum villimanna
frá fyrri tímum, og tók þá prófessor
Walters sig til og fór að rannsaka þetta
í þarfir vísindanna, Varð hann alveg
forviða er hann fann heilan fláka af
\andi fullan af beinum þessara útdauðu
mannflokka. Höfuðkúpurnar voru
gegnum stungnar af spjótnm og örvar-
broddum. f einni höfuðkúpunni stóðu
13 broddar af steinörvum. Og sannar
þetta að menn þessir hafi í orustu fall-
ið. Beinin voru hulin sandi og ofan á
sandlaginu höfðu myndast jarðlög. Af
þessura jarðlögum gat prófessor Walt-
ers ráðið það, hvenær orusta þessi hafi
háð verið. Það sem hann hefir orðið
þarna vfsari um, hefír hann berið sam-
an við niðurstöðu þá er hann hefir kom-
izi aö eftir 17 ára rannsókn sína á
“hausibúum”, og ætlar hann að þetta
séein af hinum inörgu orustum, sem
þess' litt kunni, eldgamli mannflokkur,
haugbúarnir hafi átt við Maya-Indíán-
ana Kn þeir komu annaðhvort frá
Suá 11’- eða Mið-Ameríku í þeim tilgangi
að b jóta uudir sig Norður-Ameríku.
F R E T T IR.
Canaula.
Illa er enn látið af meðferð á vinnnu-
mönnum við Crows Nest Pass-braut-
ína. Á laugardaginn var komu sex
menn þaðan að vestan, sem eiga heima
austur í Ontar’o, og hafa unnið vestra
síðan í Ágústmánuöi. Þeir létu hið
versta af meðferðinni vestur frá. Sögðu
að sér hefðl verið lofað $1.50 á dag og
fæði fyrir $3.50 um vikuna og fríum
rúmfatnaði. í staðin fyrir þetta urðu
þeir að borga $4.00 fyrir fæði og kaupa-
ábreiður fyrir $5.00 til $5,50 hverja eina
eða helmingi meira en þær fást fyrir í
Winnipeg. Viðurværið segja þeir sum-
staðar dágott, en alstaðar of lítið
húsrúm. Segja þeir að 95% af mönnum
mundu óðara fara úr vinnu ef þeir
kæmust burtu sökum peningaleysis, en
alt nm það hafa margir samt hætt vinnu
og lagt af stað fótgangandi, illa klædd-
ir, skólausir og peningalausir að kalla,
Þessir menn. sem að vestan komu,
höfðu enga penjnga eftir útiveruna og
hefðu mátt fara af Btað hungraðir úr
bænum.ef þeim hefði ekki verið gefið að
borða á innflytjenáahúsinu. Trade and
Lahor Council hér í bænum, hefir skor-
að á sambandsstjórnina að láta gera
rannsókn i þessum málum, og hinn 30.
Des. fengu þeir skeyti frá Hon. Wilfrid
Laurier um að ráðgjafi innanríkismála
hsfði þegar tekið málið til íhugunar, og
innan skamms mundi koma tilkynning
viðvikjandi því frá honum. Trades and
Labor Council fer fram á að engir nú-
verandi stjórnarþjónar seu sendirút til
að rannsaka málið, heldur menn, sem
ekki þurfi að óttast að geti orðið hlut-
drægir í dómum sínum. Hvort þetta
verður tekið til greina, er óvíst enn.
Dugas, dómari frá Montreal, sem
er foringi nefndarinnar, sem á að ranu-
saka gerðir þeirra sem hafa á hendi
byggingu Crows Nest Pass brautarinn-
ar, lagði af stað frá Montreal á mánu-
daginn var, og býst við að verða tvo
mánuði í burtu.
Bandarikin.
Durant, Californiu-mor'ðinginn al-
ræmdi, varloksins hengdur ‘hinn 7, þ.
m. og varð hann vel við dauða sinum.
Hann svaf vel og vært nóttina áður en
hann var líflátinn, og át morgunmat
sinn með góðri lyst. Durant tók kaþ-
ólska trú rétt fyrir líflátið, en áðui
hafði hann tilheyrt Baptistum og verið
eftirtektaverður fyrir ákafa sinn í trú-
málum. Eitt af morðunum sem hann
var sakaður um framdi hann.eftir því er
^ólverður, í kyrkjunni sem hanntil-
heyrði. Hann vann í lyfjabúð.og var að
nema læknisfræði, er hann lenti í morð
málunum, sem urðu banihans, o i kom
öllum það óvart að hann skyldi verða
sannur að sök. Það voru tvær súlkur
er hann var sakaður um að hafa
myrt, Dlanche Lamont og Minnie Wil
liams, og hafði hann kynzt þeim meðan
hann var sunnudagaskólakermari i
Emanúel Baptista-kyrkjunni, sem hann
hafði tilheyrt og unnið ákaft fyrir í
mörg ár. Morðið á Minnie Williams,
sem sannaðist á hann, var framið á
hinn hryllilegasta hátt. Stúlkan hvarf
eg fanst ekki fyr en nokkrum dögum
eftir að það hafði verið framið, og var
það af hendinpu einni, Nokkrar konur
sem voru að skteyta áðurnefnda kyrkju
höfðu af tilviljun hróflað við einhverju
dóti, semhaugaö varsaman í bókahlöðu
áfastri kyrkjunni og fundu þar líkið,
alt þakið hnífstungum, og vasaklút
troðið dyggllega ofan í kokið. Grunur-
inn féll á Durant, því kvöldið áður en
hún hvarf hafði hún sést með honum
og eftir mikíð málastapp var hann
dæmdur sekur, eins og að ofan er sagt.
Hin stúlkan hefir aldrei fundízt, en þar
eð kunnugt var að hún var oft i för
með Durunt áðuren húu hvarf, þykir
óefað að hann hafi einnig ráðið henni
bana.
Utlðnd.
Sagt er að spanska stjórnin sé nú að
hugsa um að fá Bandaríkin til að miðla
málum milli sín oguppreistarmannanna
á Cuba, og að innan skamms verði byrj-
að á því. Sagasta er orðinn daufrar
vonar um að nýja stjórnarbótin ætli að
koma að nokkru gagni, en þorir þó
naumast.sökum æsinga á meðal lýðsins,
að biðja Bandaríkin ásjár.
Utlitiðí Havanaer heldur að versna
og stjórnin sýnist að vera að misSa
traust þeirra, sem hafa verið henni
fylgjandi hingað til, Allar tilraunir
Gen. Blanco til að gera samninga við
uppreistarmennina, hafa misheppnast.
Spánverjar virðast vera að þrotum
komnir. Þeir hafa sent til Cuba um
300,000 hermenn, en af þeim eru nú
eftir um 85,000 og þriðjungur þeirra er
í sjúkrahúsum. Það virðist því ekki
liggja annað fyrir, en að fá einhverja
aðra þjóð til að semja um vopnahlé og
síðan um algjöra sátt.
Gen. Gomez veit mikið vel hvernig
á stendur með Spán. Hann hefir sjálf-
ur sagt að stríðið væri búið. Spánverjar
sigraðir, og að hann biði bara rólegur
eftir því að sjá þá snúa heimleiðist.
Nú lítur helzt út fyrir að ve. kfallið
á Englandi sé bráðum á enda, og það
með þeim hætti að verkamenn hafa
tapað.
Fréttirnar eru óljósar enn, og er
þvi ekki hægt að segja mikið um það að
sinni,
Samkvæmt nýustu fregnum hafa
Kússar, Englendingar og Japanítar
jafnað svo málum með sér í Coreu, að
alt er komið í kyrð. McLeary Brown
heldur áfram starfa sínum eins og áður
og brezki flotinn hefir verið kallaður
burt frá Corea.
Bretar ætla að verða fyrstir til að
semja um verzlunarhlnnnindi við
Bandarikin á þeim grundvellii sem gef-
inn er í Dingley tollögunum. Flestar
aðrar þjóðir hafa um tíma látið sér
nægja að formæla þröngsýni laganna,
en Bretar eru nú komnir langt á leið
rneð að fullgera verzlnnarsamninga
sína. og er sagt. að innan skamms verði
fulltrúar frá hinum brezku útríkjum,
sam hlut eiga að máli, kallaðir á fund,
eins og vanalegt er til að yfirfara samn-
ingana áður en þeir eru staðfestir með
undirskriftum.
í austræna málinu hefir lítið gerst
síðan í síðustu viku, annað en það, að
Englendingar hafa gefið til kynna,, að
um leið og þeir gangi inn á að lána
Kínverjum hin áminstu 16 miljón pund
sterling, og um leið og þeir leggi fram
lið sitt til að varna því, að Evrópuþjóð-
irnar skifti Kína í sundur á milli sín,
þá krefjist þeir þess að verzlunarhafn-
irnar þar í landi verði ekki gefnar frjáls-
ar einni eða tveimur sérstökum þjóðum,
heldur öllum heiminum. Þetta álíta
blöðin mjög hrósvert, og segja að hinar
mörgu þjóðir sem hér geta átt hlut að
máli geta ekki annað en fallist á að
þessi krafa er í samræmi við aðalstefnu
Englendinga í seinni tíð, sem er óbund-
in verzlunarviðskifti á sem flestum stöð-
um fyrir sem flesta. Reynslan er búin
að kenna þeim að einkaleyfisverzlun er
ekki ætíð affarasæl, og þeir fara þess-
vegna ekki fram á einkaréttindi fyrir
einn, heldur jöfn réttindi fyrir alla.
Þakkarávarp.
Kveldið áður en ég lagði af stað frá
Spanish Fork, héldu landar þar mér að
óvörum samkomu mikla, sem þeir buðu
mér til. Gengust fyrir því Mr. E. H.
Johnson, Eggert C. Christensen og
Bjarni J. Johnson, Voru þar víst um
40 manns. Var þar skemt og veitt hið
bezta og að endingu gáfu samkoinu-
menn mér um $30, um leið og þeir árn-
uðu mér heilla til heimferðar.
Fyrir þetta er ég þeim innilega
þakklátur. og eins þeim heiðurshjónum
Guðmundi Johnson og konu hans, er ég
var til húsa hjá síðastl. 3 ár, og sem
hafa sýnt mér svo margfalda góðvild
alian þann tíma, einkum meira en ár
nú síðast, er ég var sjúkur. Þessurn og
öllum öðrum sem mér hafa góðvilja
sýnt, vil ég tjá beztu þakkir.
p. t. Reykjavík, 2. Des. 1897.
Þorbjörn Magnússon.
Alt fyrir ein 30 cts.
Sendið mér 30 cents í silfri, peninga-
ávísun eða frímerkjum, og ég skal senda
ykkur eftirfylgjandi yörur, flutnings-
gjald borgað af mér : 1 X rays mynda-
vél, sem hægt er að sjá í gegnum fólk
með; 1 íslands-fáni; 1 pakki af mjög
fallegum “cards” (Val-ntine, afmælis-
daga, lukkuóska og elskenda-körð); 48
fallegar myndir, af ÍQrsetum Bandaríkj-
anna, nafnfrægum konum og yndisleg-
um yngismeyjum ; 1 söngbók með nót-
um ; 1 draumabók ; 1 matreiðslubók ; 1
orðabók ; 1 sögubók ; hvernig eigi að
skrifa ástabréf; hvernig hægt sé að ná
ástum karls eða konu ; hvernig þú get-
ur séð ókomua æfi þína og annara, og
hundrað aðra eigulega hluti. Ef mögu-
legt er þá sendið pen(nga eða peninga-
ávísun. _
J. LAKANDER.
Maple Park, Cane Co., 111., U.S.A
Jón Stefánsson.
Hann fer ósi inn á flugabraut
Sá fleygipgstiðar andi,
Sem fóstrar marga þunga þraut
I þessu slysa landi.
Og þar af leiðir tvenslags tjón,
Og tár og grátleg harma sjón ;
Þá dugir engin bjargráðs bón
I blóðgu lífsins grandi.
Af slysi skarð er höggið hér
I hópinn góðra drengja,— *
En minning Jóns þó eftir er
í ómi hjartna sfrengja.
Sú minning hún er mörgum kær,
Sú minning hún er björt og skær,
Sem straumglöð lindin, ljósblá-tær
Er leikur um völlu og engjar.
Þvi hreinn varst þú í hjarta’ og sál,
Og hreinn í orði' og verki,
Og traustur eins og temprað stál
Barst tígnglegust merki;
Þau merki’ er sýndu’ að þú varst þú
Því þín var stöðugt hugsun sú,
Að vera sannur sjálfs þín trú
Svo sigraði viljinn sterki.
Ei gleymist viðmót glatt og spakt,
Sem gleðja vildi’ og hugga,
Og enginn gat það um þig sagt
Sem á þig brigði skugga,
Og þetta jók þér þor og mátt
Og þvf gat andinn litið hátt,
Þú stefndir svo i sömu átt
Þó syrti að hríðar-mugga.
En þar sem leiðin þrotin er
Er þaninn dauðans vaður.
Að verðung hyíldin vær sé þér,
Þú virkilegi maður.
Og hún, er sárust sorgin sker,
Við sólris ástar birtis þér,
Svo fremi andi anda sér
Og er til sælustaður.
Kb. Stefánsson.
Jón Stefánsson.
Fæddur 13. Jítní 1854
Dáinn 29. Desember 1897.
Jóns Stefánssonar verður að mak-
legleikum lengi saknað, sem eins
hins merkasta og vandaðasta mans
meðal Islendinga í þessum bæ.
Þess var getið í ísl. blöðunum, 3 0.
f, m., að Jón Stefánsson hefði látizt að-
faranótt þess 29, f. m. á þann hátt að
hann hefði orðið undir járnbrautarlest í
Salt Coats, N. VV. T. — Jarðarför h^ns
fór fram frá heimili hans hér í Winni-
peg, 2, Jan. síðastl., með óvanalega rík-
mannlegri viðhöfn og meira fjölmenni,
en venja er til hér meðal Islendinga.
Jón Stefánsson var fæddur 13. Júní
1854 í Klettakotí á Skagaströnd við
Breiðafjörð á Islandi og ólst hann þar
upp hjá foreldrum sínum til fullorðins-
ára. Árið 1876 flutti hann hingað til
lands og hefir dvalið í Winnipeg lengst
af síðan. Árið 1885 (19. Sept.) giftist
hann Kristinu Teitsdóttir, sem nú
syrgir sárlega vin sinn látinn. Þau
hjón eignuðust eitt barn, en mistu það
tæplega ársgamalt.
Þrjú systkyni Jóns sál. eru á lífi.
Vigfús Stefánsson til heimilis hér í
vVinnipeg, og tvö heima á íslandi.
Það er vanalegt að telja fram mann-
kosti hinna látnu til þægilegra endnr-
minniuga fyrir eftirlifandi vini og
vandamenn. En það eru líka oft taldir
þeim látnu til gildis mannkostir, sem
ekki bar mikið á hjá þeim meðan þeir
lifðu. En svo skal þess getið, að við
sem skrifum línur þessar, höfum enga
tilhneigingu til að tileinka Jóni sál.
Stefánssyni aðra mannkosti en þá sem
honum voru svo eiginlegir, að alt hans
líf og hegðun sýndi þá svo berlega öll-
um sem til hans þektu. að ómögulegt
er móti að mæla. En svo er okkur
ljúft að minnast þess þó, hve ekta Jón
sál. var að siðferði-karakter, vegna
þess helzt hve sjaldgæft það er að finna
jafningja hans í því efni.
Jón Stefánsson var í orðsins fylsta
skilningi ærlegur maður, ekki eins og
fólk flest, heldur eíns og fólk flest ætti
að vera. Hann hafði sameinaða i rétt-
um hlutföllum fle9ta þá eiginleika sem
útheimtast til þess að ná vinfengi vand
aðra manna og halda þvi. og sem jafn-
framt eru skilyrði fyrir góðu óflekkuðu
mannorði. En hann sýndi aidrei neina
tilhneigingu til að smjaðra sig upp við
menn; hann var of mikill maður til
þess, og hann fyrirleit af hjarta alt sem
honum virtist ljótt ógöfugt, ósatt og
lítilmannlegt, hvar sem það kom fram.
—Hann var óskólagenginn maður en
hann var í sannleika sjálfmentarur
maður, enda lagði hann sig mjög ein-
læglega eftir alskonar bóklegum fróð-
Fyrstu fjögur árin. sem Sölvi var
hér vestan hafs, vann hann á ýmsum
stöðum við ýmsa vinnu. og ávann sér
alstaðar hylli þeirra sem honum kynt-
ust. En þá byrjaðí aftur að þjá hann
sjúkdómur, sem hann hafði haft við að
stríða sem barn (beinkröm), er síðar
snerist upp í tæringu og varð banamein
hans.
Eftir að heilsan fór að bila fékk
hann sér ?búðarvinnu i Winnipeg oz
vann við þá vinnu við og við. þar til
fyrir ári síðan að honum versnaði svo,
að hann varð að hætta fyrir fult og alt.
Síðustu ár æfi sinnar hélt hann til hjá
Þorláki bróður sínum og þar dó hann,
—eins og áður hefir verið auglýst.
VlNSAMLEGAST
GrARÐAR, N.-DAK.
Það er ekkert of-hól, þó maður
segi að Sölvi hafi verið einn af þeim fáu
sem engan óvin hefir átt, enda var hann
ljúfur í lund og sí-glaður við alla æfin-
lega, en gætti þó hófsins vel. Greind-
ur var hann og lagði sig talsvert eftir
að auka og efla þekkingu sína á bók-
mentum, og yfir höfuð unni hann þeim
öllum, en þó einkum skáldskap, enda
prýðisvel hagorður sjálfur, þó lítið bæri
á því.
Sölva er því ekki einnngis mjög
saknað af móður og systkinum, heldur
lika af félagsbræðrum og systrum i
Good Teraplar stúkunni Heklu, sem
hann hafði mörg ár verið meðlimur í og
stutt af öllum kröftum.
Einn af vinum hans.
Munið eftir Því
að beza og ódýrasta zistihús (eftir
gæðum), sem til er í Pembina Co. er
Jennings House,
Cavalier, X. Dak.
PAT. JENNINGS, eigandi.
Steinolia
Ég sel steinolíu hverjum sem hafa víll
ódýrara en nokkur annar í bænum. Til
hægðarauka tná panta olíuna hjá G.
Sveinssyni, 131 Higgin Str.
D. McNEIL,
38 MCDONALDST•