Heimskringla - 10.02.1898, Blaðsíða 1

iieimsknngla.
XII. ÁR
WINNIPEG, MANITOBA, 10. FEBRUAR 1898
NR 18
F II E T T I li.
C'anada.
Sambandsþingið kom saman á
fimtudaginn var í viðui vist fjölða á-
horfenda.
Þingsetriingarræða landstjórans var
fáorð ojí heldur tilkomulítil að þvi er
mörgum þykir.
I henni var minst á framfar.r Ca-
nada á umliðnu ári og hve lánstraust
ríkisins væri nú gott erlendis, og hve
auðvelt væri að fá lán með lágum vöxt-
um. Enn fremur var drepið & það hve
vel stjórnarformanni Canada hefði ver-
tekið á 60 ára ríkísafmæli drotningar-
innar á Englandi í sumar, og hve vel
Englendingum hefði fallið niðurfærslan
á tolli á vörum, sern fluttar eru frá
Bretlandseyjum til Canada.
Mikil ánægja er látin í ljósi yfir
því að verzlunarsamningarnir milli
Breta á aðra hlið og Þjóðverja og Belga
á hina, verði upphafnir, svo að Canada
þurfi ekki að gefa þessum þjóðum sömu
hlunnindi sem gefin eru Bretum.
Þá er talað um gullið í Klondike,
og þörfina á samgöngufæruni þangað,
á gnægð(?) uppskerunnar á síðastl. ári,
og ýmislegt annað, er hngsæld þykir
hafa hlotizt af.
Aðal lagafrumvörpin, sem minst er
á, að stjórnin ætli að leggja fyrir þingið
eru lög um breytingu á eftirlaunalög-
unum, breytingu á kosningalöfjunum
og atkvæðagreiðslu urn vínsölubann.
Um þau atriði sem tekin eru fram í
ræðunni má segja þetta. Þó stjórninni
hafi tekizt að fá lán rneð lægri rentum
en að undanförnu, þá hefir henni
ekki tekizt að stjórna landinu með
minni kostnaði en áður, því þrátt fyrir
allan sparnaðinn, sem Sir Charles Cart-
wright ætlaði að hafa, hafa útgjöldin
hjá Liberölum orðið um 2 miljónum
meiri, heldur en þau urðu nokkurntíma
hjá Konservatívum. Um gleði Breta
yfir tollniðurfærslunni og gaínið sem
það ætti að vinna ríkinn er
það að segja að hún fór öll í mola þegar
það kom upp úr kafina að nærri allar
verzlunarþjóðir heimsins gætu sætt
sömu kjörum og þeir.
Kosningalögin mætti bæta að sjálf-
sögðu, en ef þau verða færð í sama horf
ið og Liberalar ;hafa fært þau í hér í
Manitoba, þar sem als konar ranglæti
má í frammi thafa að ósekju, þá væri
eins gott að láta þau ósnert.
Eftirlaunalögin 'eins og þau komu
frá Konservatívum hafa Liberalar
brúkað dyggilega síðan þeir náðu völd-
um. hvernig svo sem þeir ætla að
breyta þeim nú. Atkvæðagreiðslan um
vínsölubannið hefir alt af verið og er
enn að eins leikfang, og það sjá allir
bindindismenn sem athuga það, Kjós-
endur hér í fylkinu voru t. d. látnir
sýna með atkvæðagreiðslu fyrir nokkr-
um arum síðan hvort þeir væru með
vin&ölubanni, og var mesti fjöldi með
þvi, en síðan hefir það víst ekki verið
nefnt á nafn á þingi og engar sjáanleg-
ar líkur til að Mr. Greenway hreyfi við
því úr þessu, úr því hann er ekki búinn
að því.
Samkomulagið milli Bandaríkja-
manna og Canadamanna vestur við haf
ið er heldur stirt um þessar mundir.
Þeir sviftast á um flutning og verzlun
þeirra er til .Klondike fara, og þykir
sem þeir geri hvor öðrum óskunda.
kaupm. norðan og sunnan landamær-
anna keppast við að gefa gullnemum
sem bezta Kosti, og fara þá einatt með
ósannindi hver um annars verzlun.
Nýlega héldu menn fund mikinn í
Victoria og voru sjö ákvarðanir þar
teknar, sem að sjálfsögðu verða sendar
til Ottawa. Þeir mældu fastlega a móti
því að tirabur frá Bandaríkjunum væri
tollfritt. að Bandaríkin fengju að senda
matvæli tollfrítt til Klondike, þar eð
engin neyð væri þar. Fara fram á að
Bandaríkjamönnum sé borgað í sömu
mynd fyrir það sem þeir tolla Banda-
ríkja-vöru, sem flutt er á kanadiskum
skipura. Að þrætulandinu vestra sé
stjórnað að tilhlutun beggja ríkjanna,
og að Bandaríkja-skipum sé fyrirboðið
að ílytja varning milli hafna í Canada.
Hvað mikið af þessu nær framgangi,
leiðir timiuní ljós.
Eitt af því sem valdið hefir sundr
urlyndi meðal Cauadamanna ogBanda
nkjamanna vestra er það, að B ,nda
Hkjamena hafa .si-nt umsjónarmenn
Stteð liverri kanadiskri varningsles! er
'arið hefir gegn um þrætulandið við
Skagway, og heimtað $9 á dag fyrir
fylgdina. Þettfi þykjast þeir fara til að
fyrirbyggja tollsvik. Nýjar reglugjðrð-
ir hafa nú verið gefnar út. í Washington
aðeinhve.ju leyti í samrærai við saran-
inga við Siftou r&ðtrjafa í Ottawa on
segir þar svo. að ferðamenn geti kom-
ist hjá þeSsu með þvf að yefa toll|jjón
um Bandarikjanna peniriKalega trygg-
inp;u fyrir að þeir fari með dót sitt út
úr þrætulandinu inn í Canada o.; sé
því atriði fullnægt, fáist það enáurgold
ið. Þetta fyrirkomulag mun nokkuö
betra en hið fyrra. en saint, er það ekki
fullnægjandi að þvi er séð verður. Það
líta flestir sem í lilut eitra þannig á. að
þetta sé að eins peningamilla. Fyrst
er það,ið engum sem til Klondike ætlar
dettur í hug að skilja nokkuð eftir af
dóti því er h'inn tekur með sér nlður
við sjóinn, eða láta það til annara, og
svo er hitt að þetta er þrætuland, sem
ekki er víst enn hvort tilheyrir Canada
eða Bandaríkjunnm. Margir eru æflr
yfir þessura óþægindum ferðamannanna
og þykir stjórnin í Ottawa sein á sér að
fá þetta lagfært. Einn náungi vestra
sejrist halda að fljótlegast yrði að lag-
færa þessar retlugjörðir Washington-
stjórnarinnar með því að tollstöðvarnar
í Chilkoot- og Wfiiteskörðuin væru
tluttar til Glenora við Stickinfljótið. og
skörð þessi síðan skipuð varðliði, sem
sendi allaþangað sem til Klondike ætla.
Blaðið Free Press lætur í veðri vaka.að
ef Ottawastjórnin láti nú ekki til sín
taka ojí rétti hluta Canadamanna.muni
húu fá að kenna a því áður en langt
líður.
Nýkomin frétt segir að þegar þing
ið kemur næst saman í British Colum-
bia verði beðið um leyfi til að byggja
járnbraut frá Observatory Inlet, B. C,
til Glenora og tengja hana við Feslin
Lake brautina, og verður þá leiðin öll
iiinan landamæra Canada.
Fyrsti telegrafþraðurinn til Klon-
dike verður fulhrerður um miðsumar að
sumri eftir því sem sagt er. Félagið,
sem legL'ur hann, er Pacific Tostal Te-
legraph-félagið, sem er í rauninni sama
sem C. P. R.félagið, þó það gangi undir
ofangreindu nafni.
Bamlarikin.
Á mánudaginn í fyrri viku gekk
voðastorraur með snjókomu yfir austur
hluta Bandaríkjanna og gerði skaða á
eignum sem metinn er á 5—7 miljónir
dollara. Verst var veðrið i kring um
Boston. Fannkoman var 24 þumlung-
ar, & að gizka, og birði veðrið snjóinn
saman í skafla, sem að því er blöðin
segja, urðu sumstaðar frá 2C til 30 feta
þykkir. Strætisvagnar teftust, vírar
slitnuðu niður og kveiktu víða í húsum,
og skemdir á skipum á höf ninni i Bost
on urðu stórvægilegir. Hræddir eru
menn um að miklii skipskaðar hafi orð-
ið við austurstrendur Ameríku í yeðr-
inu. Þessi bylur er hinn versti sem
koinið hefir á þessu svæði síðan vetur-
inn 1888.
Sundurlyndið milli Bandarikjanna
og Japan út af Hawaii er nú á enda.
Samningurinn sem gerður hefir verið,
hefir enn ekki verið opinberaður, en bú-
ist er við að hann gantri út á það, að
Japanítar hafi jafnan rétt við Banda-
ríkjamenn til að setjast að á Hawaii-
eyjunum.
Síðustu skýrslur yfir uppskeru í
Bandaríkjunum á arinu 1897 eru nýút-
komnar frá stjórnardeíld akuryrkjumál-
anna í Washington, og eru þær í stuttu
máli þannig :
Mais—80.095,101 ekrur, 1,902,967,933
bu^hel. S61.072.952 virði.
Hveiti—39.406,086 ekrur, 530.149,168
bushel, $426,547,121 virði.
Hafrar—25,730,375 ekrur, 698,767,809
bushel, 8147.974,419 virði.
Bigg—2,719,116 ekrur. 66.685,127
bushel, $25.142.139 yirði.
"Buckwheat"—717,835 ekrur, 997,451
bushel, Sii.3L9.188 virði.
Kartöflur—-2,537.577ekrur,164,015.!i(i.')
bushel, $89.648,059 virði.
Hey — 42,426,770 ekrur, 60.684,876
tons, 1401,890,728 virði.
Utlontl.
Óeirðirnar álndlandi halda alt af
áfram, og þó þær dofní um stund, þá
taka þær sig upp annað slagið. Það
fer ýmsum sögum af þesstim óeirðum.
Sumir se<rja að þær fari vaxandi og að
herliðið sé alsendis órrog til að bæla
Þ»r og að þetta sé að kenna afskifta-
leysi o ; sljóskygni vissra manna, sem
reiðir cru við herstjórnina. Nokkuð er
[>að, að lierliðið virðist engu nær með
að bæla uppreistina en áður, þó það
hafi oft leikið uppreistarmenn grátt
þegar í verulega orustu hefir komið.
Menn eru nú farnirað vakna til með-
vitundar um að nauðsynlegt sé að
næuilegan herafla til að útkljá
þessar oeirðir þe eð útlit sé fyr-
ir styrjaldir annarstaðar.
Frá löiidtim
MOUNTAIN, N. D„ 29. JAN. 1898.
Herra ritstjóri.
Síðan ét; skrifaði héðan síðast hefir
sama veðurblíðan haldizt fram á þenna
dag; engina snjór. svo allir verða að
ferðast á vöanum. og er það nýtt á þess
um tíma ársins.
Jarðarför Níels J. Viium fór fram
að Mountain þarin 13. Janúar, undir
forstððu ThingvallaLodge A. O, TJ. W.
félngsins. sem Níels heitinn var með-
liinur í, og hafði liann lifsábyrgð hjá fé-
lagi þessu Unp á $2000, setn ekkjan fær
núna þessa dagana.
l'ann 18. þ, m., sem er merkisdag-
ur A. O. TJ. W. félagrsins, var haldinn
aukafundur hjá Verkamannafélaginu
að Mountain, og 88 nýir meðlimir tekn-
ir inn. Meðlima tala félafísins er nú
83. sem til samans hafa lífsáliýrgð upp
á $160,000.
Rnsku blöðin hér segja að Park Bi-
ver-búar hafi kallað fund nýlega, til að
ræða um tilboð tíl íslen^ka skólans til-
vonandi. Bæjarbúar höföu áður beðið
$4000, ef skólínn yrði settur þar, en for-
stöðunefn vildi fá $6000 tilboð, en það
varð til þess að ósamlyndi kom upp
meðal ^æjarbúa, svq fundi var slitið áð-
ur en noxkvr ákvörðun var gerð, og alt
útlit fyrir að ekkert Jilboð til skólans
komi frá Park River búum.
Kvenufélagið að. Mountain hefir
auglýst að það haldi mikla skemtisam-
komu í kyrkjunni að Mountain þann
3l.þ. m,,og að Miss Ólafía Jóhanns.
dóttir haldi þar ræðu.
Mr, Björn Halldórsfon og Siðurður
Hjaltalíu lögðu af stað til Winnipeg í
daít, Sá fyrnefndi ætlar að dvelja i
Wínnipeg um tíma hjá börnum sínum
og kunningjum.
S. Gubmundsson.
Hvernig tala þeir í Was-
hington ?
I ræðn sem Clayton (Dem., Ala.)
hélt til stuðnings Tellers-uppástung-
unni.sem gekk út á að gera ríkisskulda.
bréf Bandaríkjanna innleysanleg í silfri,
en sem var feld, eins og áður hefir verið
getið um, segir hann :
''Fall uppástungunnar var fyrirhug-
að og fyrirskipað af foringjum Repú-
blíkana. sem nýlega sátu að veizlu eitt
kvöld í New York, og átu upp á $100
hver. Það væri eftir mælikvarða vor-
um í Alabama sama sem að þeir hefðu
hver um sig étið einn baðmullarstranga
og tvo múlasna".
Mr. Rhea (Dem., Ky.$ segir í ræðu
um sama efni, þar sem hann minnist á
Sherman-lögin — "glæpinn frá 1873".
"Ef eitt hornið á undirheimum er heit-
ara en annað, þá verður það geymt
handa John Sherman".
Svona tala þeir i Washington þeg-
ar vel liggur áþeim.
Hvernig Frakkar flytja
fanga sína til Guiana.
•Franska flutningaskipið Caledonie
flytur árlega um 2000 fanga frá strönd-
um hins fagra Frakklands í útlegð og
dauðaáSafelyeyjum framundan Guiana
í Suður-Ameríku. Caledonieer járnskip
sem ber 4,400 tons, og hefir verið brúk-
að til að flytja fanga frá Frakklandi ok
Algier til áðurnefndra staða síðastliðin
10 ár.
Fjögur hólf úr járni. sem hvert tek-
ur um 150 manns. eru niðri i skipinu og
eitt sem tekur um þrjátíu aftur á því.
og er það ætlað fyrir kvennfólkið. Það
er farið dáindis vel með kvennfólkið, en
karlmönnum er lítil urahyggja sýnd, þó
fá þeir nokkurnvegin ætilegan mat, og
sofaá hengirumi úr segldúk.
Eitt af því sem menn hryllir mest
við a þessu skipi er útbúnaðurinn sem
brúka má til að verjast föngunum ef
þeir reyna til að brjótast út. Gufupíp
um er þannig háttað við útganginn úr
im hólfum, að á svipstundu má
láta sjóðandi vatn eða gufu dynja yfir
fangana. Það hefir samt aldrei komið
f.vrir að þurft hafi að beita þessum út-
búnaði eins og nia. en stundum hefir
fðngunum siinit veriðsýnt á hverju þeii
n.settu ei'tta von, ef þ°ir óhlýðnuðusi
yfirmðnnunum, og vanaletfa d'ig;a hinir
¦ :'ðmeim. sein á skipinu eru, til að
halda föngunum í skefjum.
Ef upphlaup væri gert, geetu varð-
mennirnir á svipstundu dregið upp alla
Stigana sem lifccyja upp á dekkið. og lok
að ölllum dyrnm á því, en undir há-
dekkinu er vélahúsið oir vopnabúrið.
Hefðu þeir þannig óvinnandi kastala,
þvi hvergi vaeri hægt að komast upp
hina bröttu og háu veggi og gætu skip-
verjar þannig skotið fangana niður að
vild, eða ausið ytir þá sjóðandi vatni.
Þannig er útbúnaðurinn á þessu
fijótandi fangahúsi Frakka, sem alt af
í tíu ár. hefir haldið áfram að flytja
menn og konur frá eymdinni á einum
stað tii dauðans & hinum,
ÍHlands-fréttir.
Eftir Bjarka.
Seyðisfirði, 27. Nóvember, 1897.
Síldarafli er sagður nokkur á Eyja-
firði.
Maður hrapaði til dauðs í Mjóafirði
18. þ. m., JÁsmundur bóndi Jónsson á
Stórudölum. Hann var vitavörður á
Dalatanga. Hafði hann um morguni
inn gengið að fé, og er hann var ekki
kominn heim seinna um dagin-\ var þeg
ar farið að leita hans; en likið fanst
ekki fyr en a þriðja degi- Sagt er að
önnur urgan hafi verið sptin úr brodd
inum á öðrum fætinum og það hafi
valdið slysinu.
4. Desember.
Þann 24. f. m, brann hús hr. út-
vegsbónda Ólafs Guðmundssonar ís-
felds. "Akur'* við Hesteyri í Mjóafirði.
Flestu af þvi, sem í húsinu var
niðri, var bjargað, Húsið var vátrygt
og flest af því sem í húsinu var í því
félagi, ¦ em hr. St^-fán Th ,T6n«son er
agent fyrir.
13. Des.
Mannalát. Gunnþórunn Guðjón
sen, dóttir Péturs fyr\-. verzlunarstjóra
Guðjónsfns, andaðist á Vopnafirði, 26.
Nóv. úr brjóstveiki eftir langvinnar
þjáningar.
Andrés Nielsen, útvegsbóndi í Leið-
arhöfn í Vopnafirði, dó nýlega, á sjó-
tugsaldri, og um sama leyti andaðist
móðir hans á níræðisaldri. Andrés
Nielsen var efnabóndi og velmetinn.
18. Des.
Schierbeck á að hafa verið spurður
að, úr hverju hann Jón hafi daið.
"Og eiginlega held ég að hann hafi
dáið úr misskilningi. Hann átti sem sé
að drekka ínjólk með litlu af konjakki
í, endrakk konjakk með litlu af mjólk
Frá holdsveikisspitalanum
í Tracadie, N. B.
[Eftirfylgjandi bréfkaflar eru frá Jón]
Guðmundssyni, sem fluttur var héðan
síðastl. sumar á holdsveikissjúkrahúsið
i N. Br., og birtast þeir hér samkvæmt
ósk höfundarins].
TRACADÍE, N. B. 27. SEPT. 1897.
St. B. Jónsson.
Það er af mér að segja að ég er alt
af við sömu heilsu og ég var, en sárin
eru mikið til gróin. Við illu raátti ég
búast, en ekki datt mér i hug að það
rauiidi verða svona níðslegt, að ég
mundi verða tekinn og fluttvir tvö þús-
und milur í læknislaust nunnuklaustur.
Þessi læknir. sem hér á að vera, sést
aldrei, og er heldur ekkert gagn að hon
um; hann er ekkert nema svikin og
lýgin — hann er víst mikið líkur Jú
dasi, því alt sem hann sagði okkm
reyndist ósatt .— Fæðið er bæði óholt
og slæmt oa úldið. og ef það væri hag
stæður vindur, þá mundir þú finna lykt
ina af því.
Svo eru hér allir franskir, og ramm
kaþólskir,eg er þá ekki við góðu að bú-
búast. — Við skrifuðum Löebergi í
siimar bréf.^til þess að blaðið aðvaraði
uin að lata ekki læknir þennan ljúga
fleiri Eslendinga hingað npp á þessar
trakteringar, En það hefir Úklega ekki
fengið bréfið, eða ekki viljað ansa því.
TRACADIE, N. B., 26. JAN. 1898.
Það er af mér að segja að ég er alt
af við sömu heils, hvorki verri eða
óttiskritið að við skyld-
uiu in-fnn |»>tia hús nuiinuklaustur. en
okkur tiiist ekki vera nein ástæða til að
kalla það hospital. Það er svo ólíkt
mls aðferð bjér sem ouðið getur;
fæðið er bæði svo vont oa óþverralegt.
að þaðer viðbjóður að v'ta það; kjötið
var i sumar alt svo úldið. að |>aö var ó-
étandi. en er það svart og blóðhlaupið:
svo er brauð alt svo eldhert og stund-
uin svo hiátt að það ma Imoða það uþp
eins og kökudeig á hoiðiuu,' svo er
grautur einu srnni á dtg;hann er búinn
til úr bv'KKÍ og hráum baunum o^ mais:
hér er brúkað 'molaeses' i staðinn fyrir
sykur út á grautinn og í t«iö. en við Is-
lendingar höfum ekki viljað það, og hef-
ir þeim þótt það hart af okkur. Svo
faum við aldrei mjólk nonia stundum í
teið. Stundum er fiskur og kartöflur,
stappað saraan, í morgunmatinn, en
það er svo vont að það er óétandi. Ef
maður étur ekki þ^tta rusl. * þá fær
inaður ekkert. I suraar reiddist ég og
tíeyiíði diskinum með úldna kjötinu til
kerlingarinnar; reiddist hún þá líka og
sótti prestinn sinn, og skipaði hann
henni að skamta mér vatn og brauð.
o<í var það gert þrisvarsinnum. Seinast
henti ég vatnsbollanum út fyrir dyr.
Þessi læknir sem sótti okkur i vor,
sagðist ráða yfir þessu húsi, en nú er
hann orðinn tvísaga, um daginn <»agð-
ist hann engu ráða hér, og svona reyn-
ist alt lygi sem hann sagði vestur frá,
Hann sagði við mættum fafa hvert sem
við vildum, en þegar hingað kora mátt-
um við ekki vera nema á svolitlum til-
teknum bletti, og okkur voru allar
bjargir bannaðar hér. Hér gætum við
fengið nóg af góðum meðölum, ef við
hefðum peninga. Smith sagði að þeir
fengju svo litla peninga frá stjórninni
að þeir gætu ekki útvegað meðöl og
ekki fætt eða klætt betur. en að hún
væri skyldug að láta okkur fara eða
leggja okkur til peninga fyrir meðöl.
Við skrifuðura Sigtryggi Jónas
syni fáar línur í sumar og báðum hann
að setja það í blaðið, en hann hefir ekki
gert það. Þetta voru bara fáeinar lín-
ur, þess efnis að vara fólk við þessum
svikum, því komið getur fyrir að fleiri
geti orðið veikir en við, en ée vildi ekki
unna neinum svo ils að ljúga hann
hingað.
Það kom einn Islendingur hingað í
sumar í Júli. Hann heitir Guðmundur
Kristjánsson, frá Selkirk; var hann
sendur hingað eins og við frá konu og
börnum. Það eru allir svo hræddir um
að þetta sé ' smittandi'. en mér finst
að nægar ástædur fyrir að svo sé ekki.
Það er vinnukona hér, sem sefur i
sama herbergi og þessar veiku stúlkur,
og svo þvær hún alt af þvi veika, og er
rneð því dag og nótt. Svo er maður,
sem er búinn að vera hér í 20 ár næsta
sumar, og er hann heilsugóður, nema
það er lítið eitt kreftír á honum sumir
fingurnir; vinnur hann alla vinnu sem
fyrir kemur og smíðar alt sem honum
dettur i hug og verður aldrei misdæg-
urt, Svo var 4 ára gömul stúlka sett
hér inn af því það komu rauðir flekkir
út um hana öðrumegin, erl svo hurfu
þeir eftir lítinn tíma, þó hún brúkaði
engin meðöl. Svo var henni haldið hér
inni í 13—14 ár. Sex manuðum eftir að
hiin fór héðan giftist hún, [svo það sýn-
ir hvað það er "smittandi',
Það eru læknar hér til sem treysta
sér til aðlækna þessa sýki, en þær eru
eítthvað svo magnaðar þessar stelptir
og þessi langi kaþólski prestur og lækn
isgarmurinn.að það getur enginn lækn-
ir gefið sig við því A meðan það er
svona og er það hart að fyrirmuna
manni þetta, það hefði veri betra að
senda mann með skammbyssu i vasan-
um austur í vor. til að skjóta okkur
heldur en að fara svona með mann. En
það verður líklega ómögnlegt að koma
neinu lagi á þetta, því Philip Johnson,
.">l!i Elgin Ave., Wiunipeg, fór til
þeirra(V) í sumar og klagaði þetta, en
það hefir engan árangur haft. Sjúk-
lingarnir eru með okkur i þessu málefni
Við skulum ábyrgjast þetta alt að það
er satt, og við viljum fegnir eiga þig
að með þetta að lagfæra það
Ég man ekki eftir að það væri neitt í
hinu bréfinu sem við getum ekki staðið
við.
Eg vona að Hkr. taki þetta. þó að
sperruleggurinu vildi ekki taka það.
—Sjúklingarnir eru 24."
Jón Guðmundsson, Þórður Þorsteinson.
V'ottar: Guðniundur Kristjánsson. Ir-
ain|iiille Lecler. Oliver.Plourde, Stanis-
las Plourde, Gertnaine Plourde, Joseph
Plourde. John Baptiste Plourde, Joseph
Gione.tSérinus Plourde.
Address.' Hospital Traciidie, X. B.
P. S. Við þuifum ekki að vínna
nokkurt handaitak; við fánin heldur
ekkert að gera. Við faura vkki að læsa
bréfunum okkar sjálf.ef við læsum þeim
|>á rífa þær utan afjeim oi: reyna a^
lesa þau, en það vill svo vel til að þær
Keta lítið lesið. Þær segja að póst-
m^istarinn taki þau ekki, ef við sláum
utan um þau. Það var eitt bréf. sem
Mrs. Freeman skrifaði manni sínum,
það kom aldrei til skila. I->ar voru nöfn
okkar allra i því og fleiri'
gátu séð, cii víð getum ekki beinlínis
sannað ne.itt u))i> á 1 ir en póst-
meistarann. euda þó viðsjaum hvernig
þær eru í öllum greinum.
J. G.
Hvað inikið er rétt í ofanrituðum
bréfum vitum vér okki, en þar eð ætla
iná að kvai tanirnar um illa meðferð séu
ekki alsendis ástseðulausar, þá höfum
vér gefið þessum bréfum rúm í blaðinu.
Vér getnm búizt við því að einstæðings-
skapur og leiðindi meðal sjúklinganna
eystra valdi því, að þeim finnist með-
ferðin verri en hún er, en alt um það
ættu þeir sem mest eiga hér hlut að
niáli, að gera gangskör að því að kom-
ast að hinu rétta í þessum sökum. og fá
leiðréttingu á þvi sem óhæfa er í. Sé
meðferðin eins og henni er lýst í bréfinu,
þá er hún vítaverð, og því fyr sem rann-
sókn er hafin því betra. Það er nóg að
þetta fólk er tekið frá vinum og vanda-
mönnum og flutt í útlegð til ókunnra
staða, þó ekki sé farið illa með það þar
að auki. Það verður ekki komist hjá
þvi að taka þetta fólk frá heimilum sín-
um og hafa það aðskilið frá heilbrigðu
fólki, því veikin er sóttnæm, að svo
miklu leyti sem menn framast vita, eu
það er nauðsynlegt að sjúklingunum sé
látið líða sem bezt. Það ma búast við
því sð ef það sannast að meðferðin á
sjúklingum þessum sé slæm, þá reyni
þeir sem sýkina hafa að dylja sig sem
mest, svo þeir verði ekki sendlr á þá
staði, þar sem þeir þjást bæði af sýkinni
og slæmum aðbúnaði, enþettaer hættu-
legt fyrir þá sem sjúklinivarnir búa sam-
an við, þar eð sýkíu er sóttnæm eins og
áðnr er sagt. Frá almennu sjónarmiði
skoðað er því hyggilegt að hefja rann-
sókn í málinu og gera umbætur ef þarf,
og frá mannúðarinnar sjónarmiði er
það sjálfsagt.
"ÞAÐ HIÐ BEZTA SEM
NOKKTJR VANN SMAKKA"
er þorskalýsið sem ég fékk miklar
byrgðir af i þessari viku, ásamt
öðrum fleiri vörum, svo sem
grænsápu, ullarkömbum, spuna-
rokkum, skósvertu (Whale Amber)
meðmeiru. Þessir hafa það til
sölu : Þorsteinn M. Borgfjörð,
Geysir. Man. og Gísli Jónsson
Glenboro, Man.
G. SVEINSSON,
131 Higgin Str.
WINNIPEG, - - - MAN.
Alt fyrir ein 30 cts.
Sendið mér 30 cents í silfri, peninga-
ávisun eða frímerkjum, og ég skal senda
ykkur eftirfylgjandi yörur, flutnings-
gjald bor<að af mér : 1 X rays mynda-
vél, sem hægt er að sjá í gegnum fólk
með; 1 íslands-f áni; 1 pakki af mjög
fallegum "cards" (Val-*ntíne, afmælis-
daga, lukknóska og elskenda-körð); 48
fallegar myndir, af forsetum Bandarikj-
anna, nafnfrægum konum og yndisleg-
um yngismeyjum ; 1 söngbók rneð nót-
um ; 1 draumabók ; 1 matreiðslubók ; X
orðabók ; 1 sögubók ; hvernig eigi að
skrifa ástabréf; hverniir hæ«t sé að ná
ástum karls eða konu ; hvernig þú get-
ur séð ókomua æfi þína og annara, og
hundrað aðra eigulega hluti. Ef mögu-
legt er þa sendið peninga eða peninga-
ávisun.
J. LAKANDER.
MaplePark, Kane Co., 111., tj.S.A
LÁTIÐ RAKA YKKUR
OG HÁRSKERA HJÁ
S. J. ScheVÍllg, 206 Rnpert Str.
Alt fert eftir nýjustu nót-
um og fyrir lægsta verð.
S. G. Geroux,
Eigandi.
Þegar þú þaifnxer fyrir l.lerangn
|)á fnrðu til------
Hann er sá eini útskrifaði augnfrteðing-
ur af hásbólammi i Chicago, sem er hér
í vesturlandinu. Hann velur gleraugu
við liæfa hvers eins.
\\. R. Inmaii & Co.
WIXXIPEG, MAX.