Heimskringla - 10.02.1898, Qupperneq 1

xri. ár
NR 18
neimskringla.
WINNIPEG, MANITOBA, 10. FEBRUAR 1898
F R E T T I R.
Canstda.
Sambandsþingið kom satnan á
fimtudaginu var í vidurvist fjölða á-
horfenda.
Þingsetningarræða landstjórans var
fáorð og heldur tilkomulítil að þvi er
mörgum þykii.
I henni var minst á framfar.r Ca-
nada á umliðnu ári og hve lánstraust
ríkisins væri nú gott erlendis, og hve
auðvelt væri að fá lán með lágum vöxt-
um. Enn fremur var drepið á það hve
vel stjórnarformanni Canada hefði ver-
tekið á 60 ára ríkísafmæli drotningar-
innar á Englandi í sumar, og hve vel
Englendingum hefði fallið niðurfærslan
á tolli á vörum, sem fluttar eru frá
Bretlandseyjum til Canada.
Mikil ánægja er látin í ljósi yfir
því að verzlunarsamningarnir milli
Breta á aðra hlið og Þjóðverja og Belga
á hina, verði upphafnir, svo að Canada
þurfi ekki að gefa þessum þjóðum sömu
hlunnindi sem gefin eru Bretum.
Þá er talað um gullið í Klondike,
ogþörfina á samgöngufærum þangað,
á gnægð(?) uppskerunnar á síðastl. ári,
og ýmislegt annað, er hagsæld þjkir
hafa hlotizt af.
Aðal lagafrumvörpin, sem minst er
á, að stjórnín ætli að leggja fyrir þingið
eru lög um breytingu á eftirlaunalög-
unum, breytingu á kosningalögunum
og atkvæðagreiðslu um vínsölubann.
Um þau atriði sein tekin eru fram í
ræðunni má segja þetta. 'Þó stjórninni
hafi tekizt að fá lán með lægri rentum
en að undanförnu, þá hefir henni
ekki tekizt að stjórna landinu með
minúi kostnaði en áður, því þrátt fyrir
allan sparnaðinn, sem Sir Charles Cart-
wright ætlaði að hafa, hafa útgjöldin
hjá Liberölum orðið um 2 miljónum
meiri, heldur en þau urðu nokkurntíma
hjá Konservatívum. Um gleði Breta
yfir tollniðurfærslunni og gagnið sem
það ætti að vinna ríkinn er
það að segja að hún fór öll í mola þegar
það kom upp úr kafina að nærri allar
verzlunarþjóðir heimsins gætu sætt
sömu kjörum og þeir.
Kosningalögin mætti bæta að sjálf-
sögðu, en ef þau verða færð í sama horf
ið og Liberalar 'hafa fært þau í hér í
Manitoba, þar sem als konar ranglæti
má í frammi ,hafa að ósekju, þá væri
eins gott að láta þau ósnert.
Eftirlaunalögin 'eins og þau komu
frá Konservatívum hafa Liberalar
brúkað dyggilega síðan þeir náðu völd-
um. hvernig svo sem þeir ætia að
breyta þeim nú. Atkvæðagreiðslan um
vínsölubannið hefir alt af verið og er
enn að eins leikfang, og það sjá allir
bindindismenn sem alhuga það, Kjós-
endur hér í fylkinu voru t. d. látnir
sýna með atkvæðagreiðslu fyrir nokkr-
um árum síðan hvort þeir væru með
vínsölubanni, og var mesti fjöldi með
því, en síðan hefir það víst ekki verið
nefnt á nafn á þingi og engar sjáanleg-
ar líkur til að Mr. Gxeenway hreyfi við
því úr þessu, úr þvi hann er ekki búinn
að því.
Samkomulagið milli Bandarikja-
manna og Canadaraanna vestur við haf
ið er heldur stirt um þessar mundir.
Þeir sviftast á um flutuing og verzlun
þeirra er til Klondike fara, og þykir
sem þeir geri hvor öðrum óskunda.
kaupm. norðan og sunnan landamær-
anna keppast við að gefa gullnemum
sem bezta kosti, og fara þá einatt með
ósannindi hver um annars verzlun.
Nýlega héldu menn fund mikinn i
Victoria og voru sjö ákvarðanir þar
teknar, sem að sjálfsögðu verða sendar
til Ottawa. Þeir mældu fastlega á móti
því að timbur frá Bandaríkjunum væri
tollfrítt. að Bandarikin fengju að senda
matvæli tollfrítt til Klondike, þar eð
engin neyð væri þar. Fara fram á að
Bandaríkjamönnum sé borgað í sömu
mynd fyrir það sem þeir tolla Banda-
ríkja-vöru, sem flutt er á kanadiskum
skipum. Að þrætulandinu vestra sé
stjórnað að tilhlutun beggja ríkjanna,
og að Bandaríkja-skipum sé fyrirboðið
að flytja varning milii hafna í Canada.
Hvað mikið af þessu nær framgangi,
leiðir timinní Ijós.
Eitt af því sem valdið hefir sundr
urlyndi meðal Canadamanna ogBanda
nkjamanna vestra er það, að B .nda
•’ikjamenn hafa .sent umsjónarmenn
með hverri kanadiskri varningslest er
farið hefir gegn um þrætulandið við
Skagway, og heimtað $9 á dag fyrir
fylgdiua. Þetta þykjast þeir fara til að
fyrirbyggja tollsvik. Nýjar reglugjörð- I
ir hnfa nú verið gefnar út í Washington j
aðeinhvei ju leyti í samræmi við samn-
inga við Sifton ráðgjafa í Ottawa og
segir þar svo. að ferðamenn geti kom-
ist hjá þessu íneð því að gefa tollþjón
um Bandaríkjauna peuingalega trygg-
ingu fyrir að þeir fari með dót sitt út
úr þrætulandinu inn í Canada og sé
því atriði fullnægt. fáist það endurgold
ið. Þetta fyrirkcmulag mun nokkuð
betra en hið fyrra. en samt er það ekki
fullnægjandi að því er séð verður. Það
líta flestir sem í hlut eiga þannig á, að
þetta sé að eins peningamilla. Fyrst
er það,að engum sem til Klondike ætlar
dettur í hug að skiija nokkuð eftir af
dóti því er hann tekur með sér nlður
við sjóinn, eða láta það til annara, og
svo er hitt að þetta er þrætuland, sem
ekki er víst enn hvort tilheyrir Canada
eða Bandaríkjunum. Margir eru æfir
yfir þessum óþægindum ferðamannanna
og þykir stjórnin í Ottawa sein á sér að
fá þetta lagfært. Einn náungi vestra
segist halda að fljótlegast yrði að lag-
færa þessar reglugjörðir Washington-
stjórnarinnar með þvi að tollstöðvarnar
í Chilkoot- og Whiteskörðuin væru
fluttar til Olenora við Stickinfljótið, og
skörð þessi síðan skipuð varðliði, sem
sendi allaþangað sem tii Klondike ætla.
Blaðið Free Press lætur í veðri vaka.að
ef Ottawastjórnin láti nú ekki til sín
taka og rétti hluta Canadamanna.muni
hún fá að kenna á því áður en langt
líður.
Nýkomin frétt segir að þegar þing
ið kemur næst saman í British Colum-
bia verði beðið um leyfi til að byggja
járnbraut frá Observatory Inlet. B. C.,
til Glenora og tengja hana við Feslin
Lake brautina, og verður þá leiðin öll
innan landamæra Canada.
Fyrsti telegrafþráðurinn til Klon-
dike verður fullgerður um miðsumar að
sumri eftir þvi sem sagt er. Félagið,
sem legeur hann, er Pacific Tostal Te-
legraph-félagið, sem er í rauninni sama
sem C. P. ít.félagið, þó það gangi undir
ofangreindu nafni.
Buntlarikin.
A mánudaginn i fyrri viku gekk
voðastormur með snjókomu yfir austur
hluta Bandaríkjanna og gerði skaða á
eignum sem metinn er á 5—7 miljónir
dollara. Verst var veðrið í kring um
Boston. Fannkoman var 24 þumlung-
ar, á að gizka, og barði veðrið snjóinn
saman í skafla, sem að því er blöðin
segja, urðu sumstaðar frá 2C til 30 feta
þykkir. Strætisvagnar teftust, vírar
slitnuðu niður og kveiktu víða í húsum,
og skemdir á skipum á höfninni í Bost
on urðu stórvægilegir. Hræddir eru
menn um að miklir skipskaðar hafi orð-
ið við austurstrendur Ameríku í yeðr-
inu. Þessi bylur er hinn versti sem
komið hefir á þessu svæði síðan vetur-
inn 1888.
Sundurlyndið milli Bandaríkjanna
og Japan út af Hawaii er nú á enda.
Samningurinn sem gerður hefir verið,
hefir enn ekki verið opinberaður, en bú-
ist er við að hann gangi út á það, að
Japanítar hafi jafnan rétt við Banda-
ríkjamenn til að setjast að á Hawaii-
eyjunum.
Síðustu skýrslur yfir uppskeru í
Bandaríkjunum á árinu 1897 eru nýút-
komnar frá stjórnardeild akuryrkjumál-
anna i Washington, og eru þær i stuttu
máli þannig :
Mais—80.095,101 ekrur, 1,902,967,933
bu»hel. 861,072.952 virði.
Hveiti—39,465,066 ekrur, 530.149,168
bushel, $426,547,121 viröi.
Hafrar—25,730,375 ekrur, 698,767,809
bushel, $147.974,419 virði.
Bigg—2,719,116 ekrur. 66,685,127
bushel, $25.142.139 virði.
“Buckwheat”—717,835 ekrur, 997,451
bushel, $6.319.188 virði.
Kartöflur—2,587.577 ekrur, 164,015,965
bushel, $89.643,059 virði.
Hey — 42,426,770 ekrur, 60.664,876
tons, $401,390,728 virði.
Utlond.
Óeirðirnar á Indlandi halda alt af
áfram, og þó þær dofni um stund, þá
taka þær sig upp annað slagið. Það
fer ýmsum sögum af þessum óeirðum.
Sumir segja að þær fari vaxandi og að
herliðið sé alsendis ónég til að bæla
þær og að þetta sé að kenna afskifta-
leysi og sljóskvgni vissra manna, sem
reiðir eru við herstjórnina. Nokkuð er
það, að herliðið virðist engu nær með
að bæla uppreistina en áður, þó það
hatí oft leikið uppreistarmenn grátt
þegar í verulega orustu hefir komið.
Menn eru nú farnir að vakna til með-
vituncUr um að naud.synlegt sé að
næuilegari lieraíia til að útkljii
þessar óeirðir þe^ar. þar eð útlit sé fyr-
ir styrjaldir annarsta^ar.
Frá löndum
MOUNTAIN, N. D., 29. JAN. 1898.
Herra ritstjóri.
Síðan ég skrifaði héðan síðast hefir
sama veðurblíðan haldizt fram á þenna
dag; eriginu snjór. svo allir verða að
ferðast ávögnum. og er það nýtt á þess
um tíma ársins.
Jarðarför Níels J. Viium fór fram
að Mountain þann 13. Janúar, undir
forstöðu Thingvaila Lodge A. O, U. W.
félagsins. sem Níels heitinn var með-
limur í, og hafði hann lífsábyrgð hjá fé-
lagi þessu unp á $2000, sem ekkjan fær
núna þessa dagana.
Þann 18. þ, m., sem er merkisdag-
ur A. O. U. W. félagsins, var haldinn
aukafundur hjá Verkamannafélaginu
að Mountain, og 38 nýir meðlimir tekn-
ir inn. Meðlima tala félagsins er nú
83. sem til samans hafa lífsábýrgð upp
á $160,000.
Ensku blöðin hér segja að Park B.i-
ver-búar hafi kallað fund nýlega, til að
ræða um tilboð til íslen íka skólans til-
vonandi. Bæjarbúar höföu áður beðið
$4000, ef skólínn yrði settur þar, en for-
stöðunefn vildi fá $6000 tilboð, en það
varð til þess að ósamlyndi kom upp
meðal "æjarbúa, svo fundi var slitið áð-
ur en noxkvr ákvörðun var gerð, og alt
útlit fyrir að ekkert filboð til skólans
komi frá Park River búum.
Kvenufélagið að Mountain hefir
auglýst að það haldi mikla skemtisam-
komu í kyrkjunni að Mountain þaun
3l. þ. m,, og að Miss Ólafía Jóhanns-
dóttir haldi þar ræðu.
Mr, Björn Halldórsfon og Siðurður
Hjaltalíu lögðu af stað til Winnipeg í
dag, Sá fyrnefndi ætlar að dvelja i
Winnipeg um tima hjá börnum sínum
og kunningjum.
S. Guðmundsson.
Hvernig tala þeir í Was-
hington ?
I ræðn sera Clayton (Dem., Ala.)
hélt til stuðnings Tellers-uppástung-
unni.sem gekk út á að gera ríkisskulda.
bréf Bandaríkjanna innleysanleg í silfri,
en sem var feld, eins og áður hefir verið
getið um, segir hanp. :
“Fall uppástungunnar var fyrirhug-
að og fyrirskipað af foringjum Repú-
blíkana, sem nýlega sátu að veizlu eitt
kvöld í New York, og átu upp á $100
hver. Það væri eftir mælikvarða vor-
um í Alabama sama sem að þeir hefðu
hver um sig étið einn baðmullarstranga
og tvo múlasna”.
Mr. Rhea (Dem., Ky.} segir í ræðu
um sama efni, þar sem hann minnist á
Sherman-iögin — “glæpinn frá 1873”.
"Ef eitt hornið á undirheimum er heit-
ara en annað, þá verður það geymt
handa John Sherman”.
Svona tala þeir í Washington þeg-
ar vel liggur áþeim.
Hvernig Frakkar flytja
fanga sína til Guiana.
Franska flutningaskipið Caledonie
flytur árlega um 2000 fanga frá strönd-
um hins fagra Frakklands í útlegð og
dauðaáSafelyeyjum framundan Guiana
í Suður-Ameríku. Caledonieer járnskip
sem ber 4,400 tons, og hefir verið brúk-
að til að flytja fanga frá Frakklandi og
Algier til áðurnefndra staða síðastliðin
10 ár.
Fjögur hólf úr járni. sem hvert tek-
ur um 150 manns. eru niðri i skipinu og
eitt sem tekur um þrjátíu aftur á þvi.
og er það ætlað fyrir kvennfólkið. Það
er farið dáindis vel með kvennfólkið, en
karlmönnum er lítil umhyggja sýnd, þó
fá þeir nokkurnvegin ætilegan mat, og
sofa á hengirumi úr sealdúk.
Eitt af því sem menn hryllir mest
við á þessu skipi er útbúnaðurinn sem
brúka má til að verjast föngunum ef
þeir reyna til að brjótast út. Gufupíp
umer þannig háttað við útganginn úr
þessum hólfum, að á svipstundu má
láta sjóðandi vatn eða gufu dynja yfir
fangana. Það hefir samt aidrei komið
fyrir að þurft hafi að beita þessum út-
búnaði eins og má, en stundum hefir
föugunum sarnt veriðsýnt á hverju þeii
u.ættu eiga von, ef þ“ir óhlýðnuðust
yfirmðnnunum, og vanalega d"ga hinir
80 varðmenn, sem á skipinu eru, til að
halda föngunum í skefjum.
Ef upphlaup væri gert, gæt.u varð-
mennirnir á svipstundu dregið upp alla
stigana sem liggja upp á dekkið, og lok-
að ölllum dyrum á því, en undir há-
dekkinu er vélahúsið og vopnabúrið.
Hefðu þeir þannig óvinnandi kastala,
því hvergi væri hægt að komast upp
hina bröttu og háu veggi og gætu skip-
verjar þannig skotið fangana niður að
vild, eða ausið yfir þá sjóðandi vatni.
Þannig er útbúnaðurinn á þessu
fljótandi fangahúsi Frakka, sem alt af
í tíu ár- hefir haldið áfram að flytja
menn og konur frá eymdinni á einum
stað tii dauðans á hinum,
/
Islancls-fréttir.
Eftir Bjarka.
Seyðisfirði, 27. Nóvember, 1897.
Sildarafli er sagður nokkur á Eyja-
firði.
Maður hrapaði til dauðs í Mjóafirði
18. þ. m., 'Asmundur bóndi Jónsson á
Stórudölum. Hann var vitavörður á
Dalatanga. Hafði hann um morgun>
inn gengið að fé, og er hann var ekki
kominn heim seinna um dagin*v var þeg
ar farið að leita hans; en líkið fanst
ekki fyr en á þriðja degi- Sagt er að
önnur urgan hafi verið sþtin úr brodd
inum á öðrum fætinum og það hafi
valdið slysinu.
4. Desember.
Þann 24. f. m, brann hús hr. út-
vegsbónda Ólafs Guðmundssonar ís-
felds. “Akur‘‘ við Hesteyri í Mjóafirði.
Flestu af því, sem í húsinu var
niðri, var bjargað, Húsið var vátrygt
og flest af því sem í húsinu var i því
félagi, ■ em hr Stefán Th, -Tónsson er
agent fyrir.
13. Des.
Mannalát. Gunnþórunn Guðjón-
sen, dóttir Péturs fyrv. verzlunarstjóra
Guðjónséns, andaðist á Vopnafirði, 26,
Nóv. úr brjóstveíki eftir langvinnar
þjáningar.
Andrés Nielsen, útvegsbóndi í Leið-
arhöfn í Vopnafirði, dó nýlega, á sjö-
tugsaldri, og um sama leyti andaðist
móðir hans á niræðisaldri. Andrés
Nielsen var efnabóndi og velmetinn.
18. Des.
Schierbeck á að hafa verið spurður
að, úr hverju hann Jón hafi dáið.
“Og eiginlega held ég að hann hafi
dáið úr misskilningi. Hann átti sem sé
að drekka mjólk með litlu af konjakki
i, endrakk konjakk með litlu af mjólk
í".
Frá holdsveikisspitalanum
í Tracadie, N. B.
[Eftirfylgjandi bréfkaflar eru frá Jóqi
Guðmundssyni, sem fluttur var héðan
síðastl. sumar á holdsveikissjúkrahúsið
i N. Br., og birtast þeir hér samkvæmt
ósk höfundarins].
TRACADÍE, N. B. 27. SEPT. 1897.
St. B. Jónsson.
Það er af mér að segja að ég er alt
af við sömu heilsu og ég var, en sárin
eru mikið til gróin. Við illu mátti ég
búast, en ekki datt mér í hug að það
mundi verða svona níðslegt, að ég
mundi verða tekinn og fluttur tvö þús-
und mílur í læknislaust nunnuklaustur.
Þessi læknir. sem hér á að yera, sést
aldrei, og er heldur ekkert gagn að hon
um; hano er ekkert nema svikin og
lýgin — hann er víst mikið likur Jú
dasi, þvi alt sem hann sagði okkui
reyndist ósatt .— Fæðið er bæði óholt
og slæmt og úldið. og ef það væri hag
stæður vindur, þá mundir þú finna lykt
ina af því.
Svo eru hér allir franskir, og ramm
kaþólskir, eg er þá ekki við góðu að bú-
búast. — Við skrifuðum Lögbergi í
sumar bréf,#til þess að blaðið aðvaraði
um að láta ekki læknir þennan ljúga
fleiri Isiendinga hingað upp á þessar
trakteringar. En það hefir líklega ekki
fengið bréfið, eða ekki vdjað ansa því.
TRACADIE, N. B„ 26. JAN. 1898.
Það er af mér að segja að ég er alt
af við sömu heils, hvorki verri eða
betri. — Þér þótti skritið að við skyld-
uiii nefna þetta hús nutinuklaustur, en
okkur tinst ekki vera neiu ástæða til að
kaila það hospital. Það er svo ólíkt
ho pitals aðferð hér sem or.ðið getur;
fæðið er bæði svo vont og óþverralegt.
að það er viðbjóður að éta það; kjötið
var i suinar alt svo úldið. að það var ó-
étandi. en er það svart og blóðhiaupið;
svo er brauð alt svo eldhert og stund-
um svo hrátt að það má hnoða það uþp
eins og kökudeig á borðinu; svo er
grautur einu Sfnni á dag;hann er búinn
til úr bvggi og hráum baunuin og mais;
hér er brúkað ‘molaeses1 í staðinn fyrir
sykur út á grautinn og í teið, en við Is-
lendingar höfum ekki viljað það, og hef-
ir þeim þótt það hart af okkur. Svo
fáum við aldrei mjólk nema stundum í
teið. Stundum er fiskur og kartöflur,
stappað saman, í morgunmatinn, en
það er svo vont að það er óétandi. Ef
maður étur ekki þatta rusl. þá fær
maður ekkert. í sumar reiddist ég og
fleygði diskinum með úldna kjötinu til
kerlingarinnar; reiddist hún þálíkaog
sótti prestinn sinn, og skipaði hann
henni að skamta mér vatn og brauð,
og var það gert þrisvarsinnum. Seinast
henti ég vatnsbollanum út fyrir dyr.
Þessi læknir sem sótti okkur í vor,
sagðist ráða yflr þessu húsi, en nú er
hann orðinn tvísaga, um daginn sagð-
ist hann engu ráða hér, og svona reyn-
ist alt lygi sem hann sagði vestur frá.
Hann sagði við mættum faía hvert sem
við vildum, en þegar hingað koin mátt-
um við ekki vera nema á svolitlum til-
teknum bletti, og okkur voru allar
bjargir bannaðar hér. Hér gætum við
fengið nóg af góðura meðölum, ef við
hefðum peninga. Smith sagði að þeir
fengju svo litla peninga frá stjórninni
að þeir gætu ekki útvegað meðöl og
ekki fætt eða klætt betur. en að hún
væri skyldug að láta okkur fara eða
leggja okkur til peninga fyrir meðöl.
Við skrifuðum Sigtryggi Jónas
syni fáar línur í Sumar og báðum hann
að setja það í blaðið, en hann hefir ekki
gert það. Þetta voru bara fáeinar lin-
ur, þess efnis að vara fólk við þessum
svikum, því komið getur fyrir að fleiri
geti orðið veikir en við, en ée vildi ekki
unna neinum svo ils að ljúga hann
hingað.
Það kom einn íslendingur hingað í
sumar i Júlí. Hann heitir Guðinundur
Kristjánsson, frá Selkirk; var hann
sendur hingað eins og við frá konu og
börnum. Það eru allir svo hræddir um
að þetta sé 1 smittandib en mér finst
að nægar ástæður fyrir að svo sé ekki.
Það er vinnukona hér, sem sefur í
sama herbergi og þessar veiku stúlkur,
og svo þvær hún alt af þvi veika, og er
með því dag og nótt. Svo er maður,
sem er búinn að vera hér í 20 ár næsta
sumar, og er hann heilsugóður, nema
það er lítið eitt kreftír á honum sumir
fingurnir; vinnur hann alla vinnu sem
fyrir kemur og smíðar alt sem honum
dettur í hug og verður aldrai misdæg-
urt, Svo var 4 ára gömul stúlka sett
hér inn af því það komu rauðir flekkir
út um hana öðrumegin, eil svo hurfu
þeir eftir lítinn tima, þó hún brúkaði
engin meðöl. Svo var henni haldið hér
inni f 13—14 ár. Sex mánuðum eftir að
hún fór héðan giftist hún, 'svo það sýn-
ir hvað það er “smittandi’,
Það eru læknar hér til sem treysta
sér til aðlækna þessa sýki, en þær eru
eítthvað svo magnaðar þessar stelpnr
og þessi langi kaþólski prestur og lækn
isgarmurinn.að það getur enginn lækn-
ir gefið sig við því Á meðan það er
svona og er það hart að fyrirmuna
manni þetta, það hefði veri betra að
senda mann með skammbyssu 1 vasan-
um austur í vor. til að skjóta okkur
heldur en að fara svona með mann. En
það verður líklega ómögnlegt að koma
neinu lagi á þetta, því Philip Johnson,
549 Elgin Ave., Wiunipeg, fór til
þeirra(?) f sumar og klagaði þetta, en
það hefir engan árangur haft. Sjúk-
lingarnir eru með okkur í þessu málefni
Við skulum ábyrgjast þetta alt að það
er satt, og við viljum fegnir eiga þig
að með þetta að lagfæra það
Eg man ekki eftir að það væri neitt i
hinu bréfinu sem við gotum ekki staðið
við.
Eg vona að Hkr. taki þetta. þó að
sperruleggurinu vildi ekki taka það.
—Sjúklingarnir eru 24."
Jón Guðmundsson, Þórður Þorsteinson.
Vottar: Guðmundur Kristjánsson, Ir-
anquille Lecler, Oliver.Plourde, Stanis-
las Plourde, Germaine Plourde, Joseph
Plourde, John Baptiste Plourde, Joseph
Gione,tSérinus Plourde.
Address-' Hospital Tracadie, N. B.
P. S. Við þurfum 'ekki að vínna
nokknrt handartak; við fáum heldur
ekkert að gera. Við fáum ekki að læsa
bréfunum okkar sjálf,ef við læsum þeim
þá rífa þær utan af þeim og reyna að
lesa þau, en það vill svo vel til að þær
geta litið lesið. Þær segja að póst-
meistarinn taki þau ekki, ef við sláum
utanumþau. Það var eitt bréf. sem
Mrs. Freeman skrifaði manni sínum,
það koui aldrei til skila. Þar voru nöfn
okkar allra í því og fleira sem þær
gátu séð, en víð getum ekki beinlínis
sannað neitt upp á þær fremur en póst-
meistarann. enda þó við sjáum hvernig
þær eru í öllum greinum.
J. G.
Hvað mikið er rétt í ofanrituðum
bréfum vitum vér okki, en þar eð ætla
má að kvai tanirnar um illa meðferð séu
ekki alsendis ástæðulausar, þá höfum
vér gefið þessum bréfum rúm í blaðinu.
Vér getnm búizt við því að einstæðings-
skapur og leiðindi meðal sjúklinganna
eystra valdi þvi, að þeim finnist með-
ferðin verri en hún er, en alt um það
ættu þeir sem mest eiga hér hlut að
máli, að gera gangskör að því að kom-
ast að hinu rétta í þessum sökum. og fá
leiðréttingu á þvi sem óhæfa er f. Sé
meðferðin eins og henni er lýst i bréfinu,
þá er hún vítaverð, og því fyr sem rann-
sókn er hafin því betra. Það er nóg að
þetta fólk er tekið frá vinum og vanda-
mönnum og flutt í útlegð til ókunnra
staða, þó ekki sé farið illa með það þar
að auki. Það verður ekki komist hjá
þvf að taka þetta fólk frá heimilum sín-
um og hafa það aðskilið frá heilbrigðu
fólki, þvf veikin er sóttnæm, að svo
miklu leyti sem menn framast vita, en
það er nauðsynlegt að sjúklingunum sé
látið líða sem bezt. Það má búast við
því sð ef það sannast að meðferðin á
sjúklingum þessum sé slæm, þá reyni
þeir sem sýkina hafa að dylja sig sem
mest, svo þeir verði ekki sendlr á þá
staði, þar sem þeir þjást bæði af sýkinni
og slæmum aðbúnaði, en þettaer hættu-
legt fyrir þá sem sjúklingarnir búa sam-
an við, þar eð sýkfn er sóttnæm eins og
áður er sagt. Frá almennu sjónarmiði
skoðað er þvf hyggilegt að hefja rann-
sókn f málinu og gera umbætur ef þarf,
og frá mannúðarinnar sjónarmiði er
það sjálfsagt.
“ÞAÐ HIÐ BEZTA SEM
NOKKUR VANN SMAKKA”
er þorskalýsið sem ég fékk miklar
byrgðir af i þessari viku, ásamt
öðrum fleiri vörum, svo sem
grænsápu, ullarkömbum, spuna-
rokkum, skósvertu (Whale Amber)
með meiru. Þessir hafa það til
sölu : Þorsteinn M. Borgfjörð,
Geysir, Man. og Gísli Jónsson
Glenboro, Man.
G. SVEINSSON,
131 Higgin Str.
WINNIPEG, - - - MAN.
AFt fyrir ein 30 cts.
Sendið mér 30 cents í silfri, peninga-
ávísun eða frímerkjum, og ég skal senda
ykkur eftirfylgjandi yörur, flutnings-
gjald bor. að af mér : 1 X rays mynda-
vél, sem hægt er að sjá í gegnum fólk
með; 1 íslands-fáni; 1 pakki af mjög
fallegum "cards” (Val-ntíne, afmælis-
daga, lukkuóska og elskenda-körð); 48
fallegar myndir, af forsetum Bandarikj-
anna, nafnfrægum konum og yndisleg-
um yngismeyjum ; 1 söngbók með nót-
um ; 1 draumabók ; 1 matreiðslubók ; 1
orðabók ; 1 sögubók ; hvernig eigi að
skrifa ástabréf; hvernig hægt sé að ná
ástum karls eða konu ; hvernig þú get-
ur séð ókomna æfi þfna og annara, og
hundrað aðra eigulega hluti. Ef mögu-
legt er þá sendið peninga eða peninga-
ávisun.
J. LAKANDER.
Maple Park, Kane Co., 111., tJ.S.A
Látið raka ykkur
OG HÁRSKERA HJÁ
S. J. Scheving, 206 Rnpert Str.
Alt gert eftir nýjustu nót-
um og fyrir lægsta verð.
S. G. Geroux,
Eigandi.
Þegar þú þarfunst fyrir <>leraHgn
---þá farðu til-
IHMAKT.
Hann er sá eini útskrifaði augnfræðing-
ur af háskólanum í Chicago, sem er liér
i vesturlandinu. Hann velur gleraugu
við hæfa hvers eins.
W. K. Iniiian «V Uo.
WINNIPEG, MAN.