Heimskringla - 10.02.1898, Side 4

HEIMSKRINGLA, 10 FE3RUAR 1SC3.
f
*
*
)
i
\
\
*
*
t
*
*
$
*
é

KJORKAUP
Þessa viku bjóðum við sérstakt tækifæri til þess að kaupa
Qod karlmannaföt fyrir lagt verd.
Við höfum valið úr 40 alklæðnaði, sem áður seldust á
810,00, $12,00, $13,50, og $15,00, og seljum þá nú alla fyvir
£■ A Komið fljótt ef þið viljið ná í /V
H' L/ • \J þessi dæmalausu kjörkaup. *r
Sérstök kjörkaup á húfum, vetlingnm, hönskum, nærfötum o. fl.
The Commonwealth.
Hoover & Co.
Corner iWnin Str. & City llall Square.
Winnipeg,.
Hr. Markús Guðnason frá Selkirk
var hér á ferð um helgina.
Bjarki er nýkominn, og er nú stækk-
aður að mun; síðan 13X9 þumlungar.
Hr. Gisli Jónsson frá Glenboro var
hér í bænum nokkra daga. Hélt heim-
leiðis í gær,
“Hvítabandið” hefir fupd á Unity
Hall, cor. Pacific og Nena, á miðviku-
dagskvöldið í næstu viku.
Séra M. J. Skaptason er væntanleg-
ur úr Nýja-íslandsferð sinni ,k langar-
daginn og verður því messa hjá Únitör-
um á vanalegum tíma á sunnudaginn
(13. þ. m.)
“The Labor Party” hefir fengið Rev.
Mr. Spence til að halda ræðu í Central
Hall, cor. Pacific og Isabel St. í kvöld
(fimtud.) kl. 8. Hann talar um verka-
mannamál og trúmál. Allir velkomnir.
Miðvikudaginn 2. þ. m. gaf séra
Hafsteinn Pétusson saman i hjónaband
hér í bænum Mr. Halldór K. J. Hall-
dórsson og Miss Rósborgu Salome
Magnúsdóttir, bæði til heimilis í West
Selkirk.
í þessum mánuði er von á kvenna-
blaðinu “Freyja” sem Mr. og Mrs.
Benediktsson eru að byrja að gefa út í
Selkirk. Þeir sem eru viljugir að ger-
ast útsölumenn blaðsins eru vinsamlega
beðnir að tilkynna útgefendunum það
sem fyrst.
JAKOB GUÐMUNDSON,
bókbindari,
35 McDonald St. Winnipeg.
VIL FÁ
tvo menn til að fletja lax, menn sem
hafa fengist við að fletja fisk áður.
Skrifið undir eins til
JOSEPH CARMAN,
P. O. Box 1014. Winnipeg, Man.
Þeir herrar James McCabe frá Gias-
ston, N. D. og J. D. Trenholme frá
Bathgate, N. D., heilsuðu upp á Heims-
krinflu á laugardaginn var. Mr. Mc-
Cabe er vel efnaður hveitikaupmaður og
á eitthvað 4 hveitihlöður (Elevators) í
Pembina County. Mr. Trenholme þar
á móti hefir verið lögmaður f Bathgate,
og er mjög vel efnum búinn. Samt sem
áður hafa þessir menn fastráðið að fara
tii Klondike nú þegar. Þeir vilja geta
farið frá Vietoria, B. C., 1. Marz næst-
komandi.
Á [föstudagskvöldið, 4. Febrúar,
setti umboðsmaður stúkunnar Heklu
Ó. Ólafsson, eftirfylgjandi meðlimi i em-
bættifyrir komandi érsfjórðung:
F. Æ. T. Mr. B. M. Long;
Æ. T, Mr. Jóh. Bjarnason;
V. T. Miss G. Jóhannson;
G. U. T. Mrs. G. Friðriksdóttir;
R. Mr. G. G. ísleifsson;
A. R. Mrs. Svanborg Pétursdóttir;
F. R. Mr. P. Thomsen;
G. Mrs. B. M Long;
D. Miss S. Eggertsdóttir;
A. D. Miss Þ. Eiríksdóttir;
K. Miss Þ. Þorgeirsdóttir;
V. Mr. G. Benson;
U. V. Mr. B. Johnson.
Góðir og gildir meðlimir stúkunnar
nú 133; fékk 20 nýja meðlimi á seinasta
ársfjórðungi, og vonandi að hún fái
aðra 20 á þessum nýbyrjaða ársfjórð
ungi. Komið bæði konur og menn og
gerist meðlimir í stúkunni Heklu, og
hjálpið með því góðu málefni áfram.

■■ i» <« j?
i;))M «5
« « :
Oð •
*
CÖ
X o
:G
U
• wmri .SKUl* S

tJTBURÐUR.
Á Simcoe stræti hér í hænum býr
maður að nafni Sveinn Sigurðsson.
kvæntur maðuren barnlaus. alt þangað
til á sunnudagsmorguninn var, að þeim
hjónum var sonur borinn á einkennileg-
an hátt.
Klukkan þrjú á sunnudagsmorgun-
inn vöknuðu þau hjón við það. að barið
var hastarlega á framglugga hússins
eins og komumanni lægi mikið á að
komast inn. Konan fór þegar á fætur
til að vita hverju þetta sætti, og er hún
kom fram í fofdyrið, rak hún sig á tvo
bögla, og kom hljóð úr öðrum þeirra.
Hún greip böglana og bar þá í skyndi
inn að arninum, og opnaði þá þegar.
Og sjá ! Innan úr öðrum stranganum
kom mikið og frítt nýfætt sveinbarn,
vel lifandi og vel klætt. I hinum bögl-
inum voru þrír nýir fatnaðir úr fínasta
efni og $15 í peningum.
Hver færði þeim barnið og hverrar
ættar það er, er ekki ljóst, og verður
máske æfið leyndardómur, en þau hjón-
in hafa tekið barnið að sér og hafa það
framvegis, eftir því sem heyrzt hefir.
Óskemtileg samkoma.
Hún var nú svo sem frumleg sam-
koman hans Eldons & Co., sem haldin
var hérna um kvöldið. Þar rak hver
vitleysan aðra eftir stafrofsröð. Það
var ekki alt af þetta sama með nýja
laginu, þessum sönglögum tízkunnar,
heldur undir ekta rímnalagi, sem því
miður er að aflegejast, að Jón Eldon
segir, og sjáJfsagt dytti algerlega úr
sögunni, ef ekki væri hanntil aðhlaupa
undir baggann og rétta því hjáiparhönd
Það lá nú að, að það yrði dábtið
mannsmót að viðhöfninni, þegar hann
Eldon fór af stokkunum til þess að
fræða og skemta fólkinu! Hann hafði
verið svo heppinn að ná i tvo fábjána
sér t’l styrktar, og svo hafði hann
“strammað upp” nokkra miður hyggna
menn þar að auki, til að spila með.
(auðvitað er hér ekki átt við þá sem
spiluðu). Sjálfur var hann foringinn og
forsetinn á þessari veglegu samkomu.
Það er víst óhætt að segja það, að
það sem fólki var boðið að hlýða á á
samkomunni, var það afmánarlegasta
og óþverralegasta sem enn hefir átt sér
stað meðal íslendinga i Winnipeg. En
aftur er það engin furða þó þessir menn
álitu það fullgott. Ófétið og auladóm-
urinn átti þar svo einstaklega hægt
með að mynda sina forarvilpu. Og for-
setinn stóð og stiklaði i veitunni, svo
einstaklega hýr og glaðlegur á svipinn,
eins og hann annars æfinlega er, (ægar
eitthvað er á ferðinni sem slær á hans
tilfinningastrengi fremur venju.
Það er mál manna að það þurfi að
vera meir en í meðallagi ógeðslegt, sem
ofbýður velsæmistilfinningum vissra
pilta, en þó fór það svo, að þegar eitt
ræðufíflið guðlastaði sem ákafast, að
forsetinn þaggaði niður í því. En til
þess að ekki yrði hlé á fögnuðinum.spjó
Eldon rímu einni fram á pallinn; lof-
söng um Island og íslendinga heima, en
nið um allan íslanzkan félagsskap hér,
og svo um ýmsa menn, er hann nafn-
greindi.
Ef þetta skyldi gert í hatursskyni
við Lögberg. þá er aðferðin nokkuð
einkennileg til þess að rétta (jlut sinn
gagnvartblaðinu, en þetta eru nú samt
vopnin sem sumir eru farnir að beita
hér um pláss.
Þessi rímu á að skilja sem svar
móti “Braearímu” séra Matth. Joch-
umsonar, er stóð í Lögb. fyrir skömmu
FiAJjóðasmíðis sjónarmiði er hún samt
þaCTskásta af því sem ég hefi heyrt eft-
ir höf.; í henni er heldur minna af þessu
sem örninn misti á fluginu, sællar
minningar, en í öllu öðru. sem höfund
urinn hefir samansett. Þetta skal hon-
um til heiðurssagt!
Það er vonandi að slíkar samkom-
ur, sem þessi áminsta, eigi sér ekki
stað oftar meðal landá hér í Wjnnipeg.
því það er nóg annað til þess að dtepa
fegurðartilfinning og smekk Wmnipeg-
Islendinga, þó svona samkomum sé
ekki bætt á það.
Kr. Stefanssox.
Spurning.
Getur sá maður, sem á yfir 5 mílur
að skóla, sagt sig úr skólahéraðinu, og
ef svo er, hver er hin rétta aðferð til að
fá því framgengt ?
14 X 18
SVAR : Það getur enginn sagt sig
blátt áfram úr sambandi við það skóla-
hérað sem hann er í, hversu langt sem
hann er frá skóla. En samkvæmt lög-
unum (127. kap. endurskoðaðra laga
fyrir Manitobabgetur sveitarráð þeirfa
sveita, sem skólahéraðið er í, breytt
landamerkjum skólahéraðanna þannig,
að hlutur eins skólahéraðs falli til ann-
ars; en tilkynna verður öllum hlutað-
eigandi í skólahéruðum þeim, sem um
er að ræða, hina fyrirhuguðu breytingu
og gerast verður hún með þeirra sam-
þykki. Ef fimm eða fleiri gjaldendur
skólahéraðanna eru óánægðir með
breytinguna, geta þeir fengið County
Court dómara til að taka málið fyrir,
og er þá undir kringumstæðum komið
hvort ákvæði hlutaðeigandi sveitar-
stjórnar álítast réttmæt. Aðferðin til
að losast við eitt skt lahérað og komast
i samband við annað, er því sú. að biðja
sveitarstjórnina að breyta takmörkum
skólahéraðanna, með aukalögum, sem
hún getur gefið út, þegar hún er búin
að fá til þess samþykki þeirra sem í
hlut eiga, samkvæmt núgildandi lög
um.
Ritstj. Hkr.
“ Bjarki.”
I vikunni sem leið fékk ég Bjarka,
Nr. 48—53. Hann hefir nú stækkað all
mikið, en verðið þó hið sama ($1.00).
Nú fer að koma út í Bjarka fram-
haldið af ferðasögu hr. Þorst. Erlings-
sonar til Ameríku : “Á sjó og landi,”
sem svo margir hafa óskað eftir. Og nú
flytur Bjarki (neðanmáls) sögu eftir hið
fræga norska skáld, Alexander Kielland.
Eg sendi engum Bjarka, utan Winni-
peg, nema borirað sé fyrirfram. Ti.
hægðarauka geta menn snúið sér tll
eftirfylgjandi manna viðvikjandi kaup-
um á Bjarka :
Mr. K. S. Askdal, Minneota, Minn.
“ Sigfús Bergmann, Garðar, N. D.
“ J. G. Davíðsson, Milton, N. D.
“ Guðm. Einarsson, Hensel, N.D.
“ Magn. Bjarnason, Mountain, N.D
“ G. Gunnarsson. Peinbina, N. D.
“ Gisli Sæmundsson, Seattle, Wash.
“ St. G. Stephanson, Tindastóll.Alta
Útsölumenn óskast “út og suður,
austur og vestur,” einkum hér í Canada.
Sanngjörn sölulaun gefin.
6. Febr., 1898.
Magnús Pétursson.
P. O. Box 305.
WINNIPEG, MAN,
B. G. SKULASON ATTORNEY AT LAW. SKRIFSTOFA í BEARE BLOCK. <«raiid Forks, IV. I). John O’Keefe, prófgenginn iyfsali, CAVAVIER, N-D.
EDMUND L. TAYLOR, Bárrister, Solicitor &c. Rian Block, 492 Main Street, WlNNIPEG. Meðöl eftir læknisf'yrirskrift afhent á hvaða tíma sem þarf. Búðin opin nótt og dag. John O’Keefe-
Manhattan Horse and Cattle Food er hið bezta þrifafóður handa gripunr. Tilbúið af R. H. Peel, VVinnipeg, Man. Mr, Gunnar Sveinsson mælir tneð þessu gripafóðri. Beliveau & Go. VIN-KAUPMENN, 620 MAIN STR WINNIPEO-
Dr. N. J. Crowford PHYCICIAN AND SURGE0N 462 MainSt.. Wixnipeg. Man. Office Hours from 2 to 6 p.m. Kornið inn og lítið yfir það sem við höfum af allskonar Yíni og Vindlum Spíritus fyrir $4.00 gallonan. Fínt vín “ 1.25 “ Það borgar sig að muna eftir staðnum, þvi vér seljum ódýrara en nokkrir aðrir
“Stock-Taking Sale”
‘er nú á ferðinni í
Fleury’s Winnipeg Clothing House,
Allar okkar vörubyrg-ðir hljóta að seljast fyrir hvað sem er, til þess við
getum tekið á móti vorvarningi þeim sem við eigum von á innan skamms
MUNIÐ EFTIR STAÐMUM
Fleury 5Ó4ÍTain St.
Andspænis Brunswick Hotel.
M. I. Millcr
Selur demanta, gullstáss, úr,
klukkur og allskonar varning
úr gulli og silfri. Viðgerðir
allar afgreiddar fljótt og vel.
- - - Búðir í - - -
Cavalier Pembina.
■ANp
bicV/E
##########################
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
Hvitast og bezt
ER—
Ogilvie’s Mjol.
Ekkert betra jezt.
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
##########################
— 7 —
“Feodor”, sagði hann lágt. “við erum í
hættu. Það getur að eins verið ein orsök til
þess að frændi minn er komínn til Rússlands.Það
getur verið að hann viti fleira en við höfum hug-
mynd um. Þú getur búizt við því. að það væri
voðalegt ef alt kemst upp núna. Það væri þá
úti um okkur”.
“Alveg áreiðanlegt”, sagði Gunsberg. “Haltu
áram”.
Petrov hikaði um stuod.
“Frændi minn vill sjálfsagt sjá okkur undir-
eins”, bætti hann við, “Fyr en það skeður get-
um við ekki vitað neitt með vissu. Það er að
eins til eitt ráð fyrir okkur, einmitt það sem þú
bentir á áðan”.
“Fg skil þig ekki”, sagði Gunsberg. “Lof-
aðu mér að skilja þig betur”.
Petrov skalf nú á beinunum og svitinn rann
af andliti hans. Hann þurkaði sér i framan með
vasaklútnum sínum, og tók síðan til máls aftur
mjög æstur í skapi:
"Hugsaðu þig um, Feodor. Þú veizt hvað
ég meina. Þú ert aðstoðarmaður lögregluráð-
yjafans. Þú hefir ,7öld og getur haft áhrif. Þú
getur auðyeldletra sent menn til Síberíu. Skil-
urðu mig nú? Ef frændi minn reynist okkur.
hættulegur verðum viðað koma honum af okkur
Það er óhjákvæmilegt bæði fyrir þig og mig.
Svaraðu mér, er þetta ekki mögulegt?”
Gunsberg virtist vilja komast hjá að svara
þessu. Hann gekk um gólf um ístund siðbrýnd-
ur mjög, vék sér síðan að félaga sínum og sagði:
‘ Það er mögulegt. Ef frændi þinn reynist
— 6 —
Hann kora í morgun og heldur til á veitingahús-
inu ‘Royal’. Eg sá nafnið hans í gestalistanum
Ivor Petrov”.
“Þá er úti um okkur. Hann grunar eitt-
hvað. Hann hefir vafalaust komið til að fá kröf
um BÍnum fullnægt”.
“Heimska !” hreytti Gunsberg fram úr ser .
“Fyrst og fremst getur hann enga kröfu gert, og
svo var það ekki nema rétt sem við gerðum”.
"En hann hefir máské komízt að einhverju,
sem við höfum enga hugmynd um”. mælti Pet-
rov, og fór hrollur í gegn um hann. "Það er
jafnvel mögulegt að hann liafi erfðaskrána”.
Það kom litbreyting á andlitið á Gunsberg
við þessi síðustu orð, og hann virtist að hafa orð
ið hræddur sem allra snöggvast. “Þetta er
heimska, Maximy Petrov”, sagði hann í sterkum
rómi. Að eins einn maður veit hvað varð af
erfðaskránni og hann er nú í Síberíu. Þó hún
finnist einhverntíma þá kemst hún ekki í hendur
frænda þins”.
“Ég vildi að raunin yrði sú”, sagði Petrov.
“Mór dettur stundum í hug að við höfum verið
heldur fljötir á okkur með að kenna Nicholas um
þjófnaðinn. Samt sem áður er það gott að hann
er hvergi nærri”.
“Já, útlagar í Síberíu eru eins og dauðir
menn — þeir segja engar sögur”, tautaði Guns-
berg og beit á jaxlann. ‘Ef í það versta fer—”.
Hér stanzaði hann altí einu og fór að ganga um
gólf í ákafa.
Petrov stóð upp, tók um handlegg félaga
síns og horfði beint framan í hann.
1. KAFLI.
».
Aðalstöðvar konunglega klúbbsins i St. Pét-
ursborg eru á Morskaiastræti, fimta langstræti
hinnar rússnesku höfuðborgar. Föstudagur er
aðalsamkomudagurþeirra er klúbbnum tilheyra,
og þannjdag vikunnar er ekki óvanalegt að sjá
eitt til tvö hundruð manns þar samankomin.
Föstudag einn snemma í Marzmánuði 1890,
gekk alt til eins og vant var. Frá klukkan 3 til 4
um eftirmiðdaginn mátti sjá ýmsa af samkomu-
gestunum við gluggana á hinum mikla klúbbsal,
þar sem þeir stöðu og spjölluðu saman um hina
margbreyttu vagna, sem fóru fram og aftur um
stræðið. Klukkan 4 fengu gestirnír sér dálitla
hressingu, og hálfri klukkstundu síðar settust
þeirniður við löng matborð, hlaðin krásum: og
þegar búið var að drekka skál keisarans og seðja
matarlystina með nautakjötssteik, svinakjöts-
steik og öðru góðgæti, var rent niður nokkrum
giösum af frönsku vini ofl rúgöli.
Frá roatborðunum færðu gestirnir sig nú
inn í spilakompurnar, til þess að skemta sér það
sem eftir var af kvöldinu og framundir morgun
næsta dag. eins og vani var til. Úr öilum átt-
um heyrðist stöðugur kliður, — sumir töluðu í
ákafa. aðrir klingdu glösum saman, og enn aðrir
hringluðu í gullpeningum, sem verið var að spila
um, en spilin féllu mjúklega, eitt eftir annað nið-
ur á mahogniborðin og gerðu sitt til að auka há-
vaðann.