Heimskringla - 31.03.1898, Blaðsíða 3

HEIMSKRINGLA, 31. MARZ 1898
-sér í mjúkinn hjá honum, en um leið til
að koma þeirrihngmynd inn hjá fólk-
inu að Mr. Walters væri svo huglaus,
að hann þyrði ekki að taka neitt í blað-
ið sem kæmi í bága við kokkabók Lög
bergs. Og svo til aö árétta þessa dá-
sömu þrenningu, illgirnina, undirferlið
og smjaðrið, segir hann: “Oss skilst
sem sé að ástæðan fyrir byltingunni.
sem orðin er á Hkr. sé sú, að Mr. Wal-
ters hafi viljað útiloka óþverrann, en
E. Ólafsson viljað hafa hann”.
Ef blaðið hefði viljað segja sann
leikann, þá hefði það átt að bæta neð
an við svona lagaðri athugasemd: -‘Vér
vitum ekki lifandi baun hvað vér erum
að blaðra um þessi mál. Það er líklega
alt haugalýgi, þvi vér höfum búið það
til sjálfur, en vér höfðum ekki á reiðum
höndum neina lygi, nema lressa, sem
væri rétt mátuleg i hálfan annan dáik,
svo vér létum hana fara. Vér köllum
alt óþverra sem aðrir segja; það er ó-
frávíkjanleg lögbergska. og það er svo
sennilegt að þeim hafi eitthvað borið á
milli út af því sem fara átti í blaðið, að
það er langbezt að slá því föstu sem
sannleika. Vér höfum oftast orðið að
ljúga án þess að hafa líkur, en hér þarf
þess ekki við, og því má ekki þetta
tækifæri úr greipum ganga. Hér er
líka tækifæri til að "bita í hæl”, og er
þá tilganguriun orðinn tvöfaldur, eins
og blaðið sjálft”.
Iiögb. hugsaði sér að skáka í því
hróksvaldinu, að ég hefði nú ekki tæki-
færi til að svara fyrir mig, og í von um
að sú yrði reyndin, otaði það að mér
vargsklónum sínum. Ef þessi lúalegi
hugsunarháttur hefði ekki legið til
grundyallar fyrir þessu áhlaupi. 'þá
hefði ég gefið þyí lítin gaum, en af því
mðr fanst þessi hugsunarháttur svo á *
takanlega Lögberskur og frumlegur, þá
gat ég ekki stilt mig um að draga at-
hygli manna að honum, enn betur en
gert hefir verið,
Skammir frá Lögb. eru mér ekki
þungbærar, enda eru þær mér fremur
til sæmdar en vansæmdar, og þess vildi
ég óska, meðan Hkr. tórir og heldur
fram sömu málum og að undanförnu,
að hún eignist aldrei svo ónýtan rit-
stjóra að hann fái hrós hjá núverandi
ritstjóra Lögbergs fyrir blaðamensku
sína.
Eg hefi góða von um að Mr. Wal-
ters verði svo lánsamur að fá ekki
meira hrós hjá Lögb. heldur en komið
er, og þau huggunarorð get ég lagt
Lögb í skaut, að hann (Walters) er
mjög líklegur til að ljá mér rúm fyrir
þ ið sem ég vil segja, þó Lögb. skræki
um bannfæringu ogvæli um vægð. Svo
og, ef Hkr. hættir að gefa mér búsa-
skjól hefi ég góða von um að einhver
blaðsnepill einhversstaðar verði til þess
og má þá segja, að vonir ritstjóra Lög
bergs hafi illa brugðizt.
Nú sígur á seinnihlutann og er lítið
eftir annað en að kveðja. En þá er vert
að minna á óuppfyltu loforðin. Fjós-
karl Löghergs skrifar á fjóshurðina, að
hann ætli að skrásetja ritstjórasögu
mina þegar honum skreppur verk úr
hendi. Þetta vona ég að hann geri sem
fyrst. Eg er sein sé að hugsa um að úl-
búa aðra ritstjórasögu, en þar eð ég er
með öllu óvanur þesskonar ritsmíði, þá
datt mér í hug að leggja fyrirheitnu sög-
una til grundvallar hvað formið snertir.
Orðin og hugmyndina veitégekki hvort
ég get notað ; það sannast á sínum tíma
Eg vil nú samt ekki ofþyngja á ritstjór-
anum, og þó mér þætti vænt um að sjá
söguna meðan ég er viss um að vera í
nánd við höfundinn, þá skal ég vera svo
eftirlátur að bíða með þolinmæði þang-
að til hann er búinn að endurskoða
stjórnarreikningana nýútkomnu, og
sýna hve vísdómslega fé fylkisins er út-
hlutaö. En svo maður fari ekki of fljótt
yfir sögu : Hvern þremilinn var Green-
■vvaystjórnin að gera með nautið hans
Ólafs Nordal í Selkirk, sem hún borgaði
fyrir $6.00 toll úr fylkissjóði ? Var ver-
ið að auka hjörðina á Lögbergi, eða
hvað ? Þetta ætti Lögberg að útskýra
raeð myndum ekki seinna en í næsta
jólanúmeri sínu, og láta fylgja greini
lega frásögu um árangurinn. Þarna er
ljómandi verk fyrir fjósakarla stjórnar
innar. Það er eins og það hafi verið
fyrirhugað frá upphafi og ég dreg ekki i
efa að það verði dyggilesra unnið.
Skýrslur Lögbergs, þær í vetur, sögðu
að Lögberg væri heldur i vexti, það lít-
ið það væri, en þá vissu menn ekkert
hvernig á þessu stóð, því um það leyti
höfðu engar sögur borizt frá Selkirk.
Nú geta stjórnarsinnar séð hvað það
þýðir að eiga naut. Þau eru alt af brúk-
leg í stjórnarþjónustu “for six dollars a
piece.” Það er vonandi að öllum vildar-
mönnum fjárglæfrafélagsins verði gefið
tækifæri næsta ár, og að á fjósinu verði
fest upp svolátandi auglýsing.meðstóru
letri og rituð á hérlendri isíenzku :
Xiiut vantar
AÐ LÖGBERGI.
STJÓRNIN BORGAR
SEX DOLLARA OG ÞAR YFIR.
Svo kveð ég fjósakarl Lögbergs í bráð-
ina og bíð eftir texta fyrir næsta ávarp.
Winnipeg, 26. Marz 1898.
Einar Ólalsson.
Manhattan Ilorse and Cattle Food
er hið bezta þrifafóður handa gripum.
Tilbúið af R. H. Peel, Winnipeg, Man.
Mr. Gunnar Sveinsson mælir með
þessu gripafóðri.
Er auglýsing okkar í maerikönsku blöð-
unum, og lesendur þeirra hafa mætur á
því sem Noregur framleiðir einna mest
af, nefnilega
Hvalambur-ábui ður.
Það er óviðjafnanlegt sem áburður á
als konar leður; einnig ágætt til þess að
mýkja hófa á hestum. Það mýkir,
svertir og gerir vatnshelt bæði, skó,
olíuklæði og alt þess kyns.
Smér- og osta-litur,
góður og ódýr.
Larson’s Balsam,
óyggjandi giktarmeðal.
Kökujárn—aðeins 50c.
Það er fljótlegt og þægilegt að brúka
þau. Send í fallegum umbúðum með
góðum leiðbeiningum. Það ættu allir
að eignast þau.
Glycerin-böð
fyrir gripaþvott
læknar ýmsa sjúkdóma og verja kindur
hesta og nautgripi fyrir pöddum og
tíugum og varnar úlfum. Er ágætt til
að verja pest i fjósum og hæsnahúsum.
Verð 50c. og $1, með pósd 65c. og $1.25.
Norsk litarbréf.
Allir litir, til að lita með ull. bómull og
hör. Bréfið lOc , 8 bréf fyrir 25c.
Innflutt frá Noregi
Hljómbjöllur, beztu í heimi, 25c. til $1.15
Ullarkambar .................1.00
Stólkambar...................1.25
Kökuskurðarjárn........lOc. og 20c.
Sykurtangir, síld. fiskur og sardínur,
uiðursoðið. Innflutt svensk sagarblöð,
30 þuml. löng, með þunnutn bakka.
Allskonar kökujárn, mjög falleg og
þægileg, með mismunandi verði.
Skrifið til
Alfred Andresen & Co,
The Western Importers,
1302 Wash Ave. So, Minneapolis, Minn.
Eða til
G. Swanson,
131 Higgin St. Winnipeg Man.
Aðal-umboðsmanns í Cauada.
AGENTA VANTAR.
##########################
#.
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
■ #
D. W. FLEURY,
5(t4 Main Street'
Beint á móti Brunswick Hotel.
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
9
##########################
Hann hefir nú tengið í búð sína mikið af nýjum og mjög falleg.um
karlmanna og drengjatötum, einnig höttum og húfum og flestu
öðru sem karlmenn þarfnast fyrir vorið. Komið og lítið yfir
vörurnar. Oss er ánægja að sína yður þær þó þér kaupið ekkert
13. W.
N. B. Hr. Jón Stefánsson vinnur í búðinni og þætti mjög vænt
um að sjá landa sína koma við, og skoða vörnrnar.
Þegar þú þarfnast fyrir t» lerangn

■---þá farðu til-
iiviviAwr.
Hann er sá eini útskrifaði augnfræðing-
ur af háskólanum í Chicago, sein er hér
í vesturlandinu. Hann velur gleraugu
við hæfi hvers eins.
VV. K. Innmn & Co.
WINNIPEG, MAN.
DREWRY’S
Family Porter
er alveg ómissandi til að styrkja
og hressa þá sem eru máttlitlir og
uppgefnir af erfiði. Hann styrkir
taugakerfið, færir hressandi svefn
og er sá bezti drykkur sem hægt
er að fá handa mæðrum með börn
á brjósti. Til brúks í heimahús-
um eru hálfmerkur-flöskurnar
þægilegastar.
Eflwarfl L. Drewry.
Redwood & Empire Breweries.
Sá sem býr til hið nafntogaða
GOLDEN KEY BRAND
ERATED WATERS.
B. G. SKULASON
ATTORNEY AT LAW.
SKRIFSTOFA í BEARE BLOCK.
(wrand Forks, N. D.
EDMIJND L. TAYLOR,
Barrister, Solicitor &c.
Rian Block,
492 Main Street,
WlNNIPEG.
China Hall
Nú eru nyju vörurnar okkar
komnar. Makalaus kjörkaup
og mikið til að velja úr.
China Hall
572 Main St.
L. H. COMPTON, ráðsmaður
Beliveau & Go.
VIN-KAUPMENN,
620 MAIN STR. WINNIPEO.
Komið inn og lítið yfir það sem við
höfum af allskonar
Víni og Vindlum
Spíritus fyrir $4.00 gallonan.
Fíntvín “ 1.25
Það borgar sig að muna eftir staðnum,
því vér seljum ódýrara ennokkrir aðrir
Bezta vínsöluhúsið
Paul Sala,
eftirmaður H. L. CHABOT,
513 Maiu Street 513
Giegnt City Hall, Minnipeg.
Beztu berjavín og áfengi.
Bezti spíritus.
Bezta Whiskey
í Manitoba.
PAUL SALA,
531 Main Str.
«###«»*#*****###*****•**##
* *
| Hvitast og bezt f
# -er- l
! Ogilvie’s Mjel. !
% Ekkert betra jezt. f
# . #
##########################
LÁTIÐ RAKA ykkur
r OG HÁRSKERA HJÁ
S. J. Scheving, 200 Rupert Str.
Alt gert eftir nýjustu nót-
um og £yrir lægsta verð.
S. G. Geroux,
Eigandi.
Steinolia
Ég sel steinolíu hverjum sem hafa vill
ódýrara en nokkur annar í bænum. Til
hægðarauka má panta olíuna hjá G.
Sveinssyni, 131 Higgin Str.
D. McNEIL,
38 MCDONALDST.
John O’Keeíe,
prófgenginn lyfsali,
CAVAVIER, N-D.
Meðöl eftir læknisfyrirskrift afhent
á hvaða tíma. sem þarf.
Búðin opin nótt og dag.
John O’Keefe.
602 Jlain St.
Kaupir og selur fisk og fugla af öllum
tegundum. Aðal-fiskmarkaður bæjar-
ins. Peningar borgaðir út í hönd fyrir
hvað eina,
W. J. GUEST,
GETA SELT TICKT
Til vesturs,
Til Kooteney plássins, Victoria, Van-
couver, Seattle, Tacoma, Portland og
samtengist trans-Pacific-línum til Ja-
pan og Kína og strandferða- og
skemtiskipum til Alaska. Einnig
fljótasta og bezta ferð til San Franc-
isco og annara Californiu staða; Pul-
man-vagnar alla leið til San Francis-
co. Fer frá St. Paul á hverjum mið-
vikudegi. Þeir sem fara frá Manitoba
ættu að leggja af stað sama dag. —
Sérstakur afsláttur (excursion-rates)
á far8eðlum alt árið um kring.
Til suðurs
Hin ágæta braut til Minneapolis, St.
Paul, Chicago. St. Louis o. s. frv.;
eina brautin, sem hefir borðstofu og
Pullmans svefnvagna.
Til austurs.
Lægsta fargjald til állra staða í Aust-
ur-Canada og Bandaríkjunum í gegn
um St. Paul og Chicago eða vatnsleið
frá Duluth. Menn geta haldið stanz-
laust áfram, eða geta fengið að
stanza í stórbæjunum ef þeir vilja.
Til gamla landsins
Farseólar seldir með öllum gufuskipa-
linum, sem fara frá Montreal. Boston
New York og Philadelphia til Norð-
urálfunnar; einnig til Suður-Ameríku
og Ástralíu.
Skrifið til eða talið við agenta North-
ern Pacific járnbrautarfélagsins, eða
skrifið til
H. Swinford,
General agent.
WINGIPEG - - - MAN.
Fatnadur og
Halsbunadur
Fyrir karlmenn, fæst hvergi
betri og ódýrari en hjá - - -
Weir & Co.
51»H Main Strcet.
Ganadian Pacific
RAILWAY-
“KLONIME”
Skrifið eftir bókinni sem lýsir Yukon-
héraðinu, telur upp siglingadaga og gof
ur aðrar áætlanir og up;Jýsingar.
SlGLINGA-ÁÆ
Cottage City.... 10. March
Alki ............ 11.
Islander......... 12.
Thistle ......... 14.
Australian....... 15.
Victorian........ 16.
Pakshan.......... 17.
Danube........... 19.
Queen............ 20.
Ning Chow........ 23.
Allir umboðsmenn þessarar brautar
geta selt ykkur farseðla, sem innibinda
bæði máltíðir og rúm.
Snúið ykkur til næsta C. P. R. um •
boðsmanns. eða skrifið til
Robert Kerr,
Traffic Manager,
Winniprg, Man.
Norttism Pacific R’y
LME table.
MAIN LINE.
Alrr. l,00a 7,55a 5,15a 4,15a 10,‘20p l,15p Arr. l,30p 12 Ola ll,00a 10,55a 7,30a 4,05a 7,30a 8,30a 8,00a 10,30a Winnigeg Morris Emerson Pembina Grand Forks Wpg Junct Duluth Minneapolis St. Paui Chicago Lv l,05p 2.32p 3,23p 3.37p 7,05p 10,45p 8,00a 6,40a 7,15a 9,35a Lv 9,30a 12,01p 2,45p 4,15p 7,05p 10,30p
MORRIS-BRANDON BRANCH.
Arr. Arr. Lv Lv
ll,00a l,25p Winnipeg 1.05p 9,30p
8.30p Il,50a Morris 2,35p 8.30a
5,15p 10.22a Miami 4,06p 5,U5a
12,10a 8,26a Baidur 6,20p 12, Op
9.‘28a 7.25a Wawanesa 7.23p 9,28p
7,00a 6,30a Brandon 8,20p 7,00p
PORTAGE LA PRAIRIE BRANCH.
Lv.
4,45 p.m
7.30 p.in
Winnipeg I
Port la Pra;rie
Arr.
12.55 p.m.
9,30 a.m.
C. S. FEE, H. SWINFORD.
Fen.Pass. Ag..St.Paul. Gen.Ag.,Wpg,
50 YEARS’
EXPERIENCE
Patents
IRADE mARKS
Designs
COPYRIGHTS &C.
Anyone sendlng a sketoh and descriptlon may
qulckly ascertain our opinion free whether an
invention is probably patentable. Communica-
tions atrictly confldential. Handbook on Patents
sent free. Oldest atrency for aecuring patents.
Patents taken through Munn & Co. receive
special notice, without Charge, in the
Scientific flmcrican.
A handsomely illustrated weekly. Largest cir-
culation of any scientiflc lournal. Terms, $3 a
vear ; four months, $L Sold by all newsdealers.
MUNN & Co.36lBroad*a> New York
Branch Offlce, 625 F St.. Washlngton, D. C. '
— 60 —
ann, þreif af honum byssuna, og sló henni fast
á annan handlegginn á þrælmenninu.
“Flýjum, Ivor”, hrópaði hann, og með það
sama voru þeir komnir á harða hlaiíp og hálf-
fluttu kerlingar á glerhálu hjarninu.
Rustein og félagar hans veittu þeim óðara
eftirför, með ópi og óhljóðum, til að vekja eftir-
tekt lagsmanna sinna að koma, en flóttamönn-
unum skilaði vel undan. Þeir runnu næstum
hringinn í kring um kolabyrgin, til að ná skógar-
beltinu, sem lá fjalllengis neðst 1 hlíðinni. Þeir
voru öruggari af því þeir vissu að Rustein og
Þeir tveir er honum fylgdu voru vopnlausir.
Myrkrið hjálpaði þeim til að komast undan eftir-
förinni. Þegar þeir höfðu náð furuskógarbelt-
inu og kafað þar inn á milli trjánna, vissu þeir
að þeir voru óhultir um stund, en þeir héldu
samt áfram i einar tíu mínútur. Þá stönzuðu
Þeir og hlustuðu. Þeir gátu ekki heyrt nokkuð
nær eða fjær.
‘‘Þeir hafa hætt við að elta okkur”, sagði Go-
gol. “Þeir hafa engan tíma til ofurs, og það
vita þeir líka. Þeir verða að hraða sér til Kasso-
bow, en erum við frjálsir".
“Við verðum að komast þangað á undan
þeinj”, hrópaði Ivor. “Það var ógæfa að við
skyldum taka öfuga stefnu”.
“Sannarlega. Ég hugsaði ekkert um það í
svipinn”, sagði Gogol, samþykkjandi. “Samt
sem áður er ekki vogandi að snúa þangað.
Cndirlendið milli fjallanna og strandarinnar er
l"Jög mjótt, og þar er fyrirsátur fyrir okkur.
er einungis einn vegur, sem vig getum far-
— 61 —
“Hver er hann ?”
“Fara upp á fjallseggina og svo ofan eftir
næsta daldraginu, sem liggur suður á við. Það
liggur út úr fjöllunum eina mílu hérnamegin
við Karsokow”.
Þessa ályktun ræddu þeir ýtarlega og sam-
þyktu hana að síðustu. Hinir þrjátíu Kósakkar
—eða hvað þeir voru annars margir, sem gættu
herskálans og fangahússins—, áleit Gogol að
uppreistarmennirnir mundu taka fasta og loka
þá inni, eða á einhvern annan hátt gera sig ó-
hætta fyrir þeim, Meðan þeir væru að því,
græddu þeir félagar dálítinn tíma fyrir ferð sína.
Én þrátt fyrir það va» þeim sönn nauðsyn á að
fara eins hratt yfir og kraftar þeirra framast
leyfðu. Það var vogunarspil að reyna að kom-
ast fram hjá fvrirsátursmönnunum þarnamegin
f jallanna, því að það var áreiðanlegt að Rus-
tein hafði vörð á þessari leið.
Uppreistarmennirnir höfðu diepið undirfor.
ingja Berg og verkstjórann á grimmúðlegasta
hátt, og sýnt með því hversu voðaleg leikslok
vofðu yfir Karsokow, ef þeir næðu að komast
þangað án aðvörunar. Þeir Ivor og Gogol jréðu
því af að leggja alt í sölurnar, til að verra fyrri
þangað, og gera skyndi aðvörun, og án tafar
héldu þeir upp flallshlfðina. Og til allrar ham-
ingju var fjallið ekki mjög bratt þarna, |svo eft-
ir tuttugu mínútur höfðu þeir náð efstu brún-
inni.
Þeir hvíldu sig þarna eitt augnablik, til að
blása mæðinni. Þá heyrðu þeir draugalegan
skotdrun í vesturátt og sáu rauðieitar rákir
- 64 —
urinn myndi gæta mestu varhygðar með að ráð-
ast á bæinn honum að óvörum. Þetta vissu
þeir Iyor og Gogol, og meðan þeir voYu að troð-
ast innan um skóginn, óttuðust þeir þá og þeg-
ar að heyra áhlaupið byrja. En kyrðin og værð-
in varaði þegar þeir náðu útjaðri bæjarins, og lét
falla á þá fláræðis svefnhöNva trausts og var-
hygðarleysis. Auðvitað kusu þeir heizt af öllu
að flytja landshöfðingjanum sjálfum uppreistar-
fregnina, og svo að það gengi sem allra greiðleg-
ast, ákváðu þeir að forðast alveg alla verði og
vaktir í kriDg og á varðstöðvunum, og komast
að húsi landsstjórans án eftirtektar. Alt hefði
farið betur, ef þeir hefðu óðara gert hættuna
kunna að herstöðvanum og fangabyggingunum;
þá hefðu þeir—að öllum líkindum—komið í veg
fyrir allar þær skelfingar, sem þessi nótt geymdi
í skauti ’sér.
Það var ekki örðugt að komast óséður um
bæinn. AlmenninKur var genginn til hvílu, og
strætisljósabirtan þrengdi sér ekki langt út fyrir
gangstéttir strætanna. Með því að leggja leið
sína eftir bakstræti aðalstrætisins, máttu hrað-
boðarnir vera vissir um, að varðmennirnir tóku
ekki eftir þeim. Þeir höfðu ekki farið míkið u m
bæinn, þegar þeir fengu- óræka sönnun um, að
upplýsingar, sem sakamönnunum voru gefnar
um þetta kvöld, stóðu nákvæmlega heima að
ölluleyti. Að eins helmingur af varðmönnunum,
sem áttu að gæta fangahússins, var nú þar. Og
við hermannaskálana sást að eins einn varðmað-
ur á varðstöðvnnum; Þessi vesalingur þramm-
aði þunglamalega fram og aftur, auðsjáanlega á-
— 57 —
okkur”, sagði Ivor. “Þá ætlar þú að aðvara
Berg undirforingja ?” hélthann áfram með ákafa.
“Ég vissi það að þú myndir ekki láta þessa blóð-
þyrstu uppreistarmenn koma vilja sínum fram,
Gogol. Þú yðraðist þess alla þína æfi”.
, “Já, ég ætla að skakka leikinn áður en það
er um seinan”, svaraðiiGogol festulega. “Guði
sé lof að augum mín hafa opnast í tíma! Ein-
mitt í kvöld ætla ég að gripa tækifærið og tala
um þetta vlð Berg undirforingja”.
En það var um seinan. Þegar Gogol leit á
sakamennina, sem voru dreifðir í smáhópa, gáfu
augu hans það til kynna, að óveðrið var þegar
skollið á.
“Ivor”, hvíslaði Gogol. “Það er eitthvað öf-
ugt við alt þetta. Þeir eru að setja upphlaupið á
stað. Rustein og Schmidt eru að gefa hinum
bendingar. Lirtu á Kósakkana, hvernig þeir
verma sig við eldinn, en geyma riflana sína í sex
feta fjarlægð. Getur það verið mögjilegt að
þorpararnir hafi logið að mér um hinn ákveðna
upphlaups tíma-----”.
Skerandi blístur kæfði orð Gogols. Það var
Rustein, sem hafði blístrað, og á sama augna-
bliki sást hvað það þýddi. Fult hundrað af
sakamönnunum, sem höfðu raðað sér í kring um
eldinn í fyrirhuguðúm tiigangi, ruddust fram, og
áður en hægt var að deplB augunum, höfðu þeir
gripið riflana og snerust sem óðir að forviða
varðmönnunum.
Undirforingi Berg og yfirverkstjórinn Krid-
loff voru hugrakkir menn, og upp í opið ginið á
þessari óvæntu og háskalegu liættu mistu þeir