Heimskringla - 14.04.1898, Blaðsíða 1

Heimskringla - 14.04.1898, Blaðsíða 1
XII. ÁR Friðfinnur V. Jóhannesson — OK — Þórdís K. Kjærnested. (Ort á fyrverandi heimili þeirra.) Af sorganna landi í sælunnar stað Með sólhvörfum burt nam liða, Sem litfagurt. fölnað liljublað Sem lengi er búið að stríða,— Svo hvarf okkar sjónum hún og hann Sem höfðu bústað í þessum rann. Nú minnast svo fáir af fjölda þeim I fátækt sem oft þau glöddu Og tóku með ástúð oft til sín heim Og trúlega klæddu og söddu, Þess minnast nú fáir— en heilög hönd Ei hefir samt slitið þau kærleiksbönd. Og margoft fær óþokkinn meira hrós, En mannvinir sannir og hreinir. Og helzt ef þeir kunna’ ei við kyi’kj- unnar ljós Að krjúpa,—og verða svo einir. Þv’ heimurinn æsist svo oft við þann Sem eigi með honum hræsna kann. En sofið nú vært hinn siðsta blund TJnd svörð og grænnm meiði. Og þökk fyrir frjálsa’ og forna stund Og fögnuð á lífsins skeiði. Og vaxi þau ungblóm af ykkar mold Sem æ mega skreyta laufga fold. JÓN Kj.krnested. Fanginn. Hinn djarfi’ er áður engu kveið Og æsti bardagann, Nú dauða síns í böndum beið En blóð úr sárum rann. Hann leiddur var á landsins þing, Þar lýstu bálin heit, Um særða og bundna hetju’ í hring Stóð heiðin þrætasveit. Þar höfðinginn stóð hringnum i Með harða níðingslund, Og þrælum bauð á báli því Að brenna hinn “kristna hund.” Þá heyrðist sölum hallar frá Ein hvell og fögur raust, Og þangað tróð með bjarta brá Ein brúður tafarlaust. Og þar sem bíður bragnafans Hin bjarta kemur mær. Hún hrópar snjalt til höfðingjans : ‘‘Minn heyrðu faðir kær.” ‘‘Lát haturs þig ei brenna bál, Né blinda grimdar-reik. En hlíddu mitt á hjartans-mál Og heftu þrælaleik. “Ó, brendu’ ei þennan bundna mann Sem buga sárin ljót. Sem gest þinn taktu og græadu hann Og griða sýndu hót. “Þín virðing ekki vaxa mun Og veldis sigur krans, Né bætast dýrra drengja hrun Við dauða þessa manns. “Nær böðlar þinir leika ljóst Að lífi hins unga manns, Þú særir með því saklaust brjóst Er saknar viðkvæmt hans, "Hann þráir máske ástmey ein Og aldin móðir kær, Er hyggur fallinn hraustan svein, Og harmur brjóstið slær. “Að brenna þann er bundinn stár, —ó, blind er grimdin sterk— Og blóðug æsa tregatár, Er tvöfalt níðingsverk.” Þá mýktist föður hjartað hart, Ogheiftin flúin var, Af bandingjanum böndin snart Hann burtu sjálfur skar. En sveinninn ungi’ er frelsi fékk, Þann fegins-bikar saup, Og fljótt til meyjar fríðrar geuk, Að fótum hennar kraup. Hann klökkur meyjar kysti fót, Því kunni’ ei orðin nein, Þá brosti hlýtt hin blíða snót Og bljúgan reisti svein. Nú ríkti’ í huga sjóla sátt, Hann síðan mæla vann : "Mín dóttir góð, þú græða mátt Vorn gest í þínum rann.” Hann lagður var í svása sæng Með silki fagurt skraut, Og undir meyjar verndarvæng Hann værðar-sælu naut. Hin milda snót með geðið glatt Hans gætti hverja stur d, Hún sjálf hans þvoði sár og batt Og sæmdi á alla iund. Og sveinn fékk ást á ungri snót, —Hann engri bundinn var— Hú sömu blíðu sýndi’ á mót Er saklaust hjartað bar. Og þann sem fyrri faldaströnd Nam forða kvaladeyð, Sér festi nú með hjarta og hönd Og helgum kærleikseið. En heit sin betur hélt ’hann ei Þá heim hann síðar dróg, I leyni sveik hann Ijúfa mey, Og loks af sorg hún dó. X. Heimskringla. WINNIPEG, MANIT0B4, 14. APRIL 1ÍS98. NR 27 Ljtojfejitejte.jifc.*fej<fcj«fej{fcj8tejifejifcjtte.rttejifc.>ífcj*k.jttejltejtkgtfcjifcjlfcjifc,r Furner’s I * I I í * % * Millinery. 522 Main Street WINNIPEG, MAN. * * $ * ► & * I * * £ * Frjettir. Markverðnstu viðburðir hvaðanæfa. Hin nafnfræga Canadiska leikkona Margaret Mather, dó mjög snögglega í Charleston, W. Virginia, 7. Apríl. Slys vildi til á Crows Nest braut- inni 7. þ. m. Ný brú sem vari smíðum yfir St. Mary ána, féll um um koll, og með henni 9 verkamenn. Af þeim dóu 3 strax, en hinir skaðlega meiddir og talið óvíst að þeir haldi lífi. Herskipið Amerigo Vespucoi frá Ítalía, sást á ferð framundan Cape Henry í Virginia, á leið sinni til Was- hington. Ekki vita menn hvaða erindi það hefir til Bandaríkjanna. Fréttir frá Cairo á Egyptalandi segja. að herlið Breta hafi nú nýskéð unnið stórann sigur á herliði Dervish- anna. Þeir tóku til fanga Mahmoud hershöfðingja þeiira, einnig náðu þeir mestum hluta af farangri þeirra og öllum hinum stærri skotvopnum. Os- man Digma, sem er aðalmaðurinn i þessum ófriði, komst undan á flótta. Bretar urðu einnig fyrir töluverð' um mannskaða. Nokkrir yfirmenn þeirrr féllu, þar á meðal kafteinn B. C. Urquhart, sem fyrmeir var aðstoðar- maður Aberdeen lávarðar. Staðhæft er, at áður en langt líði muni stjórnirnar í Canada og Banda- ríkjunum setja uefnd manna, sem skuli gera út um öll þrætumál milli þessara nágrannaríkja. Helztu málefuin, sem sú nefnd mundi taka fyrir verða: sela- veiðamálið og Alaskamálið, bæði við- víkjandi landamærum.og ýmsum málum sem snerta báða málsparta sérstaklega, og sem myndast hafa siðan flutningar jukust til gulllandsins; þá verkamanna- iögin og fiskiveiðalögin á stórvötnun- um. Timbursölumenn í Cánada heimta af stjórninni að setja toll á alt timbur flutt inn frá Bandaríkjunum, sem nemi að minsta kosti S2 á 1000 fetum, General Woodford. sendiherra Banda- ríkjanna á Spáui, er búinn til heimferð- ar hvenær sem hann verður kallaður. Hann afhendir sendiherra Breta til um- sjónar alt það sem er mest áríðandi og sem hann gæti ekki flutt meö sér. Sömu aðferð hefir einnig konsúll Lee í Havana ; hann skilur plögg sín eftir i höndum Breta. Bandaþingsmaður Wheeler bar fram þá uppástungu í þinginu á föstudaginn “að þingið þakki konsúl Lee fyrir þann djarfleik, dugnað og skarpskygni, sem hann hafi sýnt í starfi sínu sem konsúll í Havana.” Búist er við að uppástung- an gangi greiðlega i gegnum þingið. Hermálaráðgjafi Spánverja segir : “Af tvennu illu er stríð ákjósanlegra. Það er betra að berjast við útlendinga heldur en að berjast við sína eigin þjóð, sem mundi rísa upp til að verjast þeirrj smán, að sjá heiður sinn og réttindi fót umtroðin.” Lögreglustjóri McCullough í New York hefir tilkynt öllum undirmönnum sínum, að þeir verði að vera tilbúnir a hvaða tíma sem þeir kunni að verða kallaðir til löggæzlu. Hann býst við að ef stríð hefst milli Bandaríkjanna og Spánar, að hann muni þurfa alt sitt lið til að vernda Spánverja sem búa í New York. Sendiherrar hinna helztu Evrópu- þjóða heimsóttu McKinley forseta á fimtudaginn var. Færðu þeir honum i nafni stjórnanna stutt ávarp þess efnis að hvetja forsetann til þess að viðhalda friðnum milli Bandarikjanna og Spánar svo lengi sem mögulegt er, og reyna af fremsta megni að koma á samningum, sem gætu verið aðgengilegir fyrir alla hlutaðeigendur. — Forsetinn svaraði þessu svo að enginn efi gat leikið á fyr- irætlun hans. Hann sýndi fram á hvað blóðbaðið á Cuba þýddi fyrir hinn ment- aða heim, en þó sérstaklega fyrir Banda- ríkin. Hann lét í ljósi von sína um, að stórveldin mundu taka til greina mál- efuið sem hér væri um að ræða, og síð- ast lét hann þá vita, að friður gæti því að eins haldist, að Cubamenn fengju fult frelsi sitt. Þá er nú Bandaríkjakonsúll, gener- al Lee, farinn frá Cuba. Hann fór það- an á laugardaginn. Árið 1890 voru á eftirlaunalista Bandaríkjannafrá þrælastríðinu,537,944 »ein, sem borgað var eftirlaun, en nú eru þeir orðnir 996,000. Á átta árum hafa þeir því fjölgað um 458,056. Árið sem leið var þessum mönnum borgnð 140 miljónir dollara i eftirlaun, en þetta ár þurfa þeir 8 miljónum meira. Hvar skj-ldu annars þessi eftirlaunasvik nema staðar á endanum ? Skyldi þjóð- in í Bandaríkjunum ekki fara að opna augun bráðum þessu viðvíkjandi? Blaðið “World” í Toronto segír að sambandsstjórnin hafi verið að hugsa um fyrir nokkrum dögum síðan aðleysa upp þingið og stofna til nýrra kosninga. Segir blaðið að hinn alræmdi Tarte hafi verið helzti hvatamaður þessa. því hann taldi stjórninni vísan sigur í Quebec ef hún hefði fyrir heróp sitt “niður með Senatið.” Margir hinna helztu stjórnar- sinna stóðu fastlega á mótí þessu, og sögðu að það hlyti að verða pólitiskt sjálfsmorð fyrir stjórnina. — Stjórnin er nú sem stendur í slæmri klípu vegna afdrifa Stickinebrautar-málsins. En búast má við að þeir Sifton og Suther- land sem eru svarnir vinir þeirra Mc- Kenzie og Mann, muni fitja upp á ein- hverju í þess stað, sem verði reynt að koma í gegnum þingið. Jarðskjálfti á Ungvðrjalandi skamt frá Libochowitz. I þorpinu Klaffal hrundu nokkur hús til grunna; um 40 fjölskyldur standa uppi húsnæðislausar. Maður að nafni Dennis Clifford var myrtur á sunnudagsmorguninn í Mont- real. Maður þessi og bróðir hans áttu töluverðar fasteignir í bænum, þar á meðal verzlunarbúð, sem kona nokkur að nafni Mrs. O’Hara leigði að þeim. Konan skuldaði þeim um $1500 i leigu eftir búðina, létu þeir þvi setja vörur hennar fastar, þar tilskuldin yrði borg- uð; var það gert á laugardaginn. Nú bjóst Clifford við að vinir hennar myndu ef til vildi reyna að koma vör- unum burt um nóttina; bjóst hann því til að halda vörð heima hjá sér, því að eins fá fet voru frá húsi hans og að búðinni. Um kl. 2 á sunnudagsmorg uninn var hann á pallinum framan við hús sitt, kom þá Mrs O’Hara þar og 3 vinir hennar. Gerðu þau háreysti mikla og ásökuðu Clifford fyrir meðferð hans á málinu. Við hávaðann vaknaði dótt- ir Cliffords og klæddist hið skjótasta, til þess að vita hvað [á gengi. Komst hún að dyrunum rétt í því að faðir hennar var sleginn um koll. Hljí.p þá einn af mönnunum til að reisa hann á fætur; var hann borinn inn í hús sitt og dó eftir fáeinar minútur. Læknar þeir er skoðuðu líkið sögðu að haun hefði verið rotaður með einhverju sívölu eða hnött- óttu verkfæri. Konan og þessir 3 menn voru undireins tekin föst og bíða rannsóknar. Kaupmaður í Hamilton, Ont., var sektaður um 1 cent af lögreglurétti bæjarins. f.yrir að hafa selt eitt par af skóm eftir kl. 7 kvöldið áður. Sir Wilfrid Laurier hefir verið mjög lashurða fyrirfarandi. Læknir hans ráðleggur honum að fara til Lakefield í New Jersey sér til heilsubóta. Smábardagi varð milli Rússa og Kínverja skamt frá Kiu Chou. Ekki er búÍ3t við neinum illum afleiðingum, þar eð þelr sem tóku þátt í slagnum voru mestmegnis ruslaralýður. Hall Hotel í Douglas, Ont., brann til ;kaldra kola á sunnudagskvöldið. Skaði metinn $2000. Á föstudaginn langa brann íbúðar- hús í Mull River, skamt frá Halifax. Brunnu þar inni tveir drengir, 7 og 3 ára gamlir. Kardínáli Taschereau, yfirmaður kaþólsku kyrkjunnar í Canada, dó á þriðjudagskvöldið var að heimili sínu í Montreal. Hann hafði verið lengi veik- ur og menn búist við dauða hans í fieiri mánuði. Hann var 69 ára að aldri. Heilsufar Mr. Gladstones hefir ver- ið svipað þessa siðustu viku og að und- anförnu. Enginn verulegur bati, en kvalalítill hefir hann verið. Skipaeigendur á stórvötnunum aust- urfrá eru mjög órólegir yfir hinni iniklu lækkun Superiorvatnsius sem nú á sér sjað. Er það álit flestra sem nokkuð þekkja ti!, aðsamgangur muni vera úr Superiorvatni í Huronvatnið, þaðhækl:- ar stöðugt eftir því sem hitt lækkar. Konsúll Lee, sem nú er kominn til Washington, hefir borið fram fyrir þing- inu í Washington, að enginn efi sé á því, að Spánverjar hag verið orsök í afdrif- um herskipsins Maine. Hann langar til að fara til Cuba hið bráðasta aftur, ekki sem konsúll, heldur sem hershöfðingi Bandaríkjanna. Yoða-fregn. Hraðfrétt frá Skagway segir þær fréttir, að stórkostlegt snjóflóð hafi átt sér stað á Chilkoot-brautinni, 2J mílu fyrir ofan Sheep Camp, og mjög skamt frá húsum Oregon Inprovement-íélags- ins. Grenjandi hríð hafði staðið í nokkra daga og snjómegnið fjarskalegt; bleyta var töluverð í snjónum, er sjálf- sagt hefir verið aðalorsökin til þess að leysa snjóþyngslin frá fjallabrúnunum. Smá snjóskriða gerði vart við sig snemma þennan samadag,sem eyðilagði nokkur smábýli, varð hún til þess að margt af fólkinu sem þarna var hafði sig til ferðar, þó vond hríð væri, og ætl- aði að komast til Sheep Camp, en áður það kæmist nokkuð áleiðis, skall þessi voða skriða með öllum sínum skelfing- um yfir það; er talið víst að fleiri hundr uð manns hafi þar mist lífið. Svo fljótt sem hægt var byrjuðu fleiri þúsund manna að moka burt snjódyngjunum, þar semlíklegast þóttijað findust þeir sem kynnu að vera með lífsmarki, eða þá lík hinna dánu. Siðasta frétt segir að búið sé að ná 75 m^.nns lifandi und- an snjóflóðinu og mörgum tugum dauðra. Fjöldi manns hafði lagt af stað frá Skagwaý og Dyea til þess að veita alla þá aðstoð sem hægt væri við að bjarea mönnum og farangri. Þó er talið víst að fjöldi af líkum komi ekki í ljós fyr en sumarhitinn getur þítt ís- breiðuna. Mannlegur kraftur megnar ekki að kanna hana til hlítar; er hún víða sögð um 50 fet á þykt. Álitið er að um 10,000 tons af farangrí hafi lent undir skriðunni. Nöfn margra þeirra, sem dóu, hafa birztí blöðunum; ekki höfum vér getað fundið þar nein, sem vér höfum borið kensli á, BoðsFapur McKinleys. Þá er hið lengi þráða skeyti frá Mc- Kinley forseta komið í hendur þingsins. Það er alllangt, en miður afgerandi. Hann fer yfir alla rauuasögu Cuba, og sýnir undandráttarlaust hina þrælslegu aðferð sem Spánverjar hafa ætið brúk- að í tilraunum sinum til að kúga Cuba- menn til hollustu við sig. Hann álít- ur að Bandarikin hafi fullkomin rétt til þess að skerast í leikinn og heimta uppi hald á ófriðnum. Hunn biður um leyfi þingsins til þess að mega kalla út sjó- og landher Bandaríkjanna með því augnamiði, þeg ar Jhann álíti tíma kominn til þess. Ekki finst honum hægt að viðurkenna sjálfstjórn Cuba enii sem komið er; ekki heldur er það álit hans að heppi- legt sé að taka eyjuna inn í ríkjasam- bandið; þá vill hann einnig gefa Spán- verjum tækifæri til þess að reyna að koma á friðarsnmningum við eyjar- skeggja, þvi nú hafa þeir skipað vopna- hlé í nokkra daga, til þess því hetur að geta unnið að þfi takmarki. Forsetinn heldur lika að með þessari aðferð muiii stórveldin í Evrópu, og blessaður páf- inn, lýsa velþóknun sinni yfir aðgerð- um sínum í þessu máli. Nú er eftir að vita hvað þingið ger- ir við þennan boðskap forsetans. Ef dæma má af því sem áður hsfir komið fram í ræðum allra hinna helztu þing- manna, þá er óhætt að geta til. að á- kvæði þingsins verða ekki eins hikandi og óafgjörandi, eins og ávarp forsetans. Það mun óhætt að fullyrða, að þingið lætur hann ekki leika lausbeizlaðann mikið lengur, sjálfum sér og þjóðinni til vanvirðu. Þingið álítur eins og all- ir betri menn Bandaríkjanna, að tím- inn sé kominn einmitt nú, til þess að hefta drápsæði Spánverja á Cuba. Þeir vita einnig mjög vel að .frelsishetjurnar á Cuba taka ekki neinu boði frá liendi Spánverja nema fullkomnu frelsi, og að það er því þýðingarlaust að vera að draga það á langinn sem hlýtur að koma fram áður en laugt líður. For- setinn ætti því að eins að fá yfirráð yf ir hernum, að hann hafi þrek til þess að beita honum strax eins og á við. Góð vinnukona getur fengið vistað 236 McGee St. MRS. S. VALGARÐSON. Frá lönclum. BRÚ, MAN., 5. APRÍL 1898. Það er ekki oft að sjást linur héðan úr austurparti bygðarinnar í blöðunum, sízt í Heimskringlu, þó ég reyni að taka saman fréttapistil, þá verður hann létt- ur á metaskálunum, en ég vona samt að þessar línur fái að koma í eitthvert horn á Heimskringlu. Tíðin er talsvert köld nú um tíma, en alveg má heita snjólaust, eins og kalla má að hafi verið í allan vetur, s,7o að hægt verður að fara að vinna á ökr- um óðara er tíð batnar. Hér í austurparti bygðarinnar rétt hjá Brú pósthúsi, er verið að byggja samkomuhús, sem lestrarfélagið og kvennfélagið hefir stofnað til, og er á- kveðið að halda fyrstu sainkomuna í þvi í þessum mánuði. Beztu þakkir eigið þið Heimskringla og Winnipegingurinn skilið fyrir að birta almenningi fylkisreikningana, svo menn geti séð og vitað hvað landar hafa fyrir stafni í þarfir stjórnarinnar, og hvað margir þeir eru, og er það talsvert mikil ánægja fyrir Islendinga, að þeir skuli vera svo vel að sér að komast að slíkum störfum, þar sem þeir þurfa litið að leggja á íkamann. en hafa heldur góð daglaun. Eu slíku láni ná fáir. Svo kveð ég þig Heimskringia mín með beztu heillaóskum. Andrés Jóhannesson. Þakkarávarp. Hér með votta ég mitt innilegasta þakklæti öllum þeim sem réttu mér kær- leiksríka hjálparhönd í hinni þungbæru banalegu mannsins míns sál. En sér- staklega nefni ég heiðurshjónin Mr. Eyjólf Eyjólfsson og konu hans Mrs. Signýu Eyjólfsson, að 522 Notre Dame Ave., Winnipeg, sem tóku hann S hús sitt og veittu alla umsjón og hjálp um tveggja mánaða tíma Ján þess að vilja heyra talað um nokkurt endurgjald fyrir. Einnig finn ég mér skilt að þakka Dr. ÓI. Björnson fyrir læknishjílp sem hann veitti án þess að taka borgun fyrir, á- samt þeirri miklu mannúð sem hann og stúdent M. B. Halldórsson auðsýndu okkur. Einnig þakka ég Mr. Elis Thorwaldson og konu hans þeirra höfð- inglegu gjafir og aðra hjálp veitta mér og mínum. Og ennfremur þakka ég alla þá hjálp og umönnun sem meðlimir A.O-U.W. félagsins að Mountain veittu okkur hjónum bæði með því að leggja fram peninga að upphæð $40 og sjá um að kosta útförina án alls endurgjalds frá mér, og nú hefir mér verið afhent $2000 sem maðurinn minn sál stóð í lífsábyrgð fyrir hjá félaginu. Öllum ofannefndum persónum, ásamt mörgum fleiri sem réttu mér hjálparhönd í bana- legu míns elskaða manns, bið ég guð af gæzku sinni að launa og blessa á þann hátt sem hans alvizka sér hentast og einkum er þeim liggur roest á. Mountain, N.D., 2. Apríl 1898. BjöRG Wiiidm íslands-féndur. (Sjá Lögberg Nr. 7 þ. á., og fleiri tölubl. ♦ af því makalausa málgagni.) “ Létt skal verAa Ijúðið mitt Ijóst að hverju’ eg stepii, sv(> að veslings vitið þitt villist hvergi’ d efni.” —St. G. St. íslenzkt flón í Foxwarren * Föðurland sitt níðir, Ærlegir sem allir menn Elska lífs um tíðir. Gikklegasta glópsku-raus Gleypti skamma-hitin, Endemis.þá einkum kaus ísland troða’ í skítinn. Aðsent niðið eykur við Örgn lyga-slúðri Skamma-hítar “skunk”-dýrið, Skamt er þyrfti’ af púðri. Páls þó bréfi Bergssonar Bölvi Islands féndur, Sannleikur er sagður þar, Sem um eilífð stendur. Þó eitri spúi’ á land og lýð Lögberg, sú er bótin, Aldrei trúir á þess níð Ærubúin sjótin. ./. A. J. Lindal. *) Þeim, sem ekki kynnu að vita hver fjandinn þetta "Foxwarren” væri vil ég gefa þá upplýsingu, aðnafn þetta er samsett af tveimur nafnorðum. ul "fox”=refur, og "warren”=dýragarður “Foxwarren” þýðir því Refdýragarður eða Tóugerði, og tjáir einn spánýr ís landsóvinur, í Lögb., sig eiga þar beim ilisfang ! — sem og enginn mun rengja, því sé það ekki bókstaflegt, þá er það að minsta kosti andlegt heimilisfang allra föðurlands-níðinga.—J. A. J. L. TÆRING LÆKNUÐ. Gömlum lækni nokkrum, sem var hættur við vanaleg læknisstörf sín, var útvegað af kristniboðara f Aust-Indíum forskrift fyrir samsetning á jurtameðali, sem læknaði tæring. Bronchites, Ca- tarrh, Asthma og öll veikindi, sem komafrá hálsi eða lungum, einnig alla taugaveiklun. Et'tir að hann hafði sann færstuin hinnmikla lækningukraft þess þá áleit hann það skyldu sína að láta þá sem þjást af þessum sjúkdómum vita af þessu meðali, bvðst hann því til að senda hverjum sem bafa vill ókeypis forskrift þessa á þýzku, frönsku eða ensku, með fullum skýringum hvernig það eigi að brúkast. Þegar þið skrifið. þá sendið eitt frímerki og getið þess að auglýsingin var í Heimskringlu. Utanáskriftin er : W. A. Neves, 820 Pewers Block, Rochester, N. Y. Hér er tækifærið fyrir þá, sem hafa í hyggju að ferðast eitthvað. — Northern Pacific brautin hefir nú sett niður farejaldið austur og vestur, sem fvlgir: Til Toronto. Montreal og New Ýork. á 1. plássi $28.20, á 2 plássi $27, 20. Til Taconia. Seattle, \ictoria og Yam ouver, á 1. pjássi $25, og 2. plássi $20, Viðenda ferðarinnar borgar fé- Jagið til baka þeim sem halda 1. pláss farseðli $5. og þeim sem halda 2. pláss farseðli $10. Svo farseðlarnir eiginlega kosta þá að eins $20 á 1. og $10 á 2. plássi. Niðursetningin á fargjnldi til Kyrrahafsins*ildir að eins frá stöðum í Manitoba. Til staða í Austurríkjun- um .yrði fargjaldið að saina skapi hærra eftir því sem ' estar dregur. Það borg- ar sig fyrir hvern einn að sjá umboðs- raatin N. P. félagsins áður en þeir kaupa annarstaðar. Heyrnarleysi og suða fyrir eyrum læknast —með því að brúka— Wilsons Common 5ense Ear Drums Algerlega ný uppfinding; frábrugðin öllum öðrum útbúnaði. Þetta er sú eina áreiðanlega _ lilust- pípa sern til er Ómögu- legt að sjá hana þegar búið er að láta hana í eyr- Hún gagnar þar sem læknarnir geta ekki hjálpað.—Skrifíð eftir bækling viðvíkjandi |ressu. Verðið er, með full- komnum útbúnaði, $5.00 parið. Karl K. Albert, P. O. Box 589 503 Main St. WINNIPEG, MAN. IS.lt. Pari tanir frá Batidaríkjunum afgreiddar fljótt og vel. Þegar þið skrifið þá getið um að auglýsingin hafi verið í Heimskringlu. Úrmakari. Thordur Jonson, sem í undanfarin átta ár hefir unnið uð úrsrníði hjá Geo Andrew hér i bænnm, vill nú gera löndum sínum kunnugt, að hann er byrjaður fyrir sjálfan sig. og er nú reiðubúinn að gera við úr.klukkur og ífllskonar gullstáss o.s.frv., fynr lægsta verð, og vouar að sem tíestirjgefi sér tækifæri og reyni sig. Alt verk velður fljótt og vel af hendi leyst. Vinnustofa að 262 McDermot Ave. Beint á móti Stovels prentsmiðjunni.

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.