Heimskringla - 14.04.1898, Blaðsíða 1
XII. ÁR
Friðfinnur V. Jóhannesson
— OK —
Þórdís K. Kjærnested.
(Ort á fyrverandi heimili þeirra.)
Af sorganna landi í sælunnar stað
Með sólhvörfum burt nam liða,
Sem litfagurt. fölnað liljublað
Sem lengi er búið að stríða,—
Svo hvarf okkar sjónum hún og hann
Sem höfðu bústað í þessum rann.
Nú minnast svo fáir af fjölda þeim
I fátækt sem oft þau glöddu
Og tóku með ástúð oft til sín heim
Og trúlega klæddu og söddu,
Þess minnast nú fáir— en heilög hönd
Ei hefir samt slitið þau kærleiksbönd.
Og margoft fær óþokkinn meira hrós,
En mannvinir sannir og hreinir.
Og helzt ef þeir kunna’ ei við kyi’kj-
unnar ljós
Að krjúpa,—og verða svo einir.
Þv’ heimurinn æsist svo oft við þann
Sem eigi með honum hræsna kann.
En sofið nú vært hinn siðsta blund
TJnd svörð og grænnm meiði.
Og þökk fyrir frjálsa’ og forna stund
Og fögnuð á lífsins skeiði.
Og vaxi þau ungblóm af ykkar mold
Sem æ mega skreyta laufga fold.
JÓN Kj.krnested.
Fanginn.
Hinn djarfi’ er áður engu kveið
Og æsti bardagann,
Nú dauða síns í böndum beið
En blóð úr sárum rann.
Hann leiddur var á landsins þing,
Þar lýstu bálin heit,
Um særða og bundna hetju’ í hring
Stóð heiðin þrætasveit.
Þar höfðinginn stóð hringnum i
Með harða níðingslund,
Og þrælum bauð á báli því
Að brenna hinn “kristna hund.”
Þá heyrðist sölum hallar frá
Ein hvell og fögur raust,
Og þangað tróð með bjarta brá
Ein brúður tafarlaust.
Og þar sem bíður bragnafans
Hin bjarta kemur mær.
Hún hrópar snjalt til höfðingjans :
‘‘Minn heyrðu faðir kær.”
‘‘Lát haturs þig ei brenna bál,
Né blinda grimdar-reik.
En hlíddu mitt á hjartans-mál
Og heftu þrælaleik.
“Ó, brendu’ ei þennan bundna mann
Sem buga sárin ljót.
Sem gest þinn taktu og græadu hann
Og griða sýndu hót.
“Þín virðing ekki vaxa mun
Og veldis sigur krans,
Né bætast dýrra drengja hrun
Við dauða þessa manns.
“Nær böðlar þinir leika ljóst
Að lífi hins unga manns,
Þú særir með því saklaust brjóst
Er saknar viðkvæmt hans,
"Hann þráir máske ástmey ein
Og aldin móðir kær,
Er hyggur fallinn hraustan svein,
Og harmur brjóstið slær.
“Að brenna þann er bundinn stár,
—ó, blind er grimdin sterk—
Og blóðug æsa tregatár,
Er tvöfalt níðingsverk.”
Þá mýktist föður hjartað hart,
Ogheiftin flúin var,
Af bandingjanum böndin snart
Hann burtu sjálfur skar.
En sveinninn ungi’ er frelsi fékk,
Þann fegins-bikar saup,
Og fljótt til meyjar fríðrar geuk,
Að fótum hennar kraup.
Hann klökkur meyjar kysti fót,
Því kunni’ ei orðin nein,
Þá brosti hlýtt hin blíða snót
Og bljúgan reisti svein.
Nú ríkti’ í huga sjóla sátt,
Hann síðan mæla vann :
"Mín dóttir góð, þú græða mátt
Vorn gest í þínum rann.”
Hann lagður var í svása sæng
Með silki fagurt skraut,
Og undir meyjar verndarvæng
Hann værðar-sælu naut.
Hin milda snót með geðið glatt
Hans gætti hverja stur d,
Hún sjálf hans þvoði sár og batt
Og sæmdi á alla iund.
Og sveinn fékk ást á ungri snót,
—Hann engri bundinn var—
Hú sömu blíðu sýndi’ á mót
Er saklaust hjartað bar.
Og þann sem fyrri faldaströnd
Nam forða kvaladeyð,
Sér festi nú með hjarta og hönd
Og helgum kærleikseið.
En heit sin betur hélt ’hann ei
Þá heim hann síðar dróg,
I leyni sveik hann Ijúfa mey,
Og loks af sorg hún dó.
X.
Heimskringla.
WINNIPEG, MANIT0B4, 14. APRIL 1ÍS98.
NR 27
Ljtojfejitejte.jifc.*fej<fcj«fej{fcj8tejifejifcjtte.rttejifc.>ífcj*k.jttejltejtkgtfcjifcjlfcjifc,r
Furner’s
I
*
I
I
í
*
%
*
Millinery.
522 Main Street
WINNIPEG, MAN.
*
*
$
*
►
&
*
I
*
*
£
*
Frjettir.
Markverðnstu viðburðir
hvaðanæfa.
Hin nafnfræga Canadiska leikkona
Margaret Mather, dó mjög snögglega í
Charleston, W. Virginia, 7. Apríl.
Slys vildi til á Crows Nest braut-
inni 7. þ. m. Ný brú sem vari smíðum
yfir St. Mary ána, féll um um koll, og
með henni 9 verkamenn. Af þeim dóu
3 strax, en hinir skaðlega meiddir og
talið óvíst að þeir haldi lífi.
Herskipið Amerigo Vespucoi frá
Ítalía, sást á ferð framundan Cape
Henry í Virginia, á leið sinni til Was-
hington. Ekki vita menn hvaða erindi
það hefir til Bandaríkjanna.
Fréttir frá Cairo á Egyptalandi
segja. að herlið Breta hafi nú nýskéð
unnið stórann sigur á herliði Dervish-
anna. Þeir tóku til fanga Mahmoud
hershöfðingja þeiira, einnig náðu þeir
mestum hluta af farangri þeirra og
öllum hinum stærri skotvopnum. Os-
man Digma, sem er aðalmaðurinn i
þessum ófriði, komst undan á flótta.
Bretar urðu einnig fyrir töluverð'
um mannskaða. Nokkrir yfirmenn
þeirrr féllu, þar á meðal kafteinn B. C.
Urquhart, sem fyrmeir var aðstoðar-
maður Aberdeen lávarðar.
Staðhæft er, at áður en langt líði
muni stjórnirnar í Canada og Banda-
ríkjunum setja uefnd manna, sem skuli
gera út um öll þrætumál milli þessara
nágrannaríkja. Helztu málefuin, sem
sú nefnd mundi taka fyrir verða: sela-
veiðamálið og Alaskamálið, bæði við-
víkjandi landamærum.og ýmsum málum
sem snerta báða málsparta sérstaklega,
og sem myndast hafa siðan flutningar
jukust til gulllandsins; þá verkamanna-
iögin og fiskiveiðalögin á stórvötnun-
um.
Timbursölumenn í Cánada heimta
af stjórninni að setja toll á alt timbur
flutt inn frá Bandaríkjunum, sem nemi
að minsta kosti S2 á 1000 fetum,
General Woodford. sendiherra Banda-
ríkjanna á Spáui, er búinn til heimferð-
ar hvenær sem hann verður kallaður.
Hann afhendir sendiherra Breta til um-
sjónar alt það sem er mest áríðandi og
sem hann gæti ekki flutt meö sér.
Sömu aðferð hefir einnig konsúll Lee í
Havana ; hann skilur plögg sín eftir i
höndum Breta.
Bandaþingsmaður Wheeler bar fram
þá uppástungu í þinginu á föstudaginn
“að þingið þakki konsúl Lee fyrir þann
djarfleik, dugnað og skarpskygni, sem
hann hafi sýnt í starfi sínu sem konsúll
í Havana.” Búist er við að uppástung-
an gangi greiðlega i gegnum þingið.
Hermálaráðgjafi Spánverja segir :
“Af tvennu illu er stríð ákjósanlegra.
Það er betra að berjast við útlendinga
heldur en að berjast við sína eigin þjóð,
sem mundi rísa upp til að verjast þeirrj
smán, að sjá heiður sinn og réttindi fót
umtroðin.”
Lögreglustjóri McCullough í New
York hefir tilkynt öllum undirmönnum
sínum, að þeir verði að vera tilbúnir a
hvaða tíma sem þeir kunni að verða
kallaðir til löggæzlu. Hann býst við að
ef stríð hefst milli Bandaríkjanna og
Spánar, að hann muni þurfa alt sitt lið
til að vernda Spánverja sem búa í New
York.
Sendiherrar hinna helztu Evrópu-
þjóða heimsóttu McKinley forseta á
fimtudaginn var. Færðu þeir honum i
nafni stjórnanna stutt ávarp þess efnis
að hvetja forsetann til þess að viðhalda
friðnum milli Bandarikjanna og Spánar
svo lengi sem mögulegt er, og reyna af
fremsta megni að koma á samningum,
sem gætu verið aðgengilegir fyrir alla
hlutaðeigendur. — Forsetinn svaraði
þessu svo að enginn efi gat leikið á fyr-
irætlun hans. Hann sýndi fram á hvað
blóðbaðið á Cuba þýddi fyrir hinn ment-
aða heim, en þó sérstaklega fyrir Banda-
ríkin. Hann lét í ljósi von sína um, að
stórveldin mundu taka til greina mál-
efuið sem hér væri um að ræða, og síð-
ast lét hann þá vita, að friður gæti því
að eins haldist, að Cubamenn fengju
fult frelsi sitt.
Þá er nú Bandaríkjakonsúll, gener-
al Lee, farinn frá Cuba. Hann fór það-
an á laugardaginn.
Árið 1890 voru á eftirlaunalista
Bandaríkjannafrá þrælastríðinu,537,944
»ein, sem borgað var eftirlaun, en
nú eru þeir orðnir 996,000. Á átta árum
hafa þeir því fjölgað um 458,056. Árið
sem leið var þessum mönnum borgnð
140 miljónir dollara i eftirlaun, en þetta
ár þurfa þeir 8 miljónum meira. Hvar
skj-ldu annars þessi eftirlaunasvik
nema staðar á endanum ? Skyldi þjóð-
in í Bandaríkjunum ekki fara að opna
augun bráðum þessu viðvíkjandi?
Blaðið “World” í Toronto segír að
sambandsstjórnin hafi verið að hugsa
um fyrir nokkrum dögum síðan aðleysa
upp þingið og stofna til nýrra kosninga.
Segir blaðið að hinn alræmdi Tarte hafi
verið helzti hvatamaður þessa. því hann
taldi stjórninni vísan sigur í Quebec ef
hún hefði fyrir heróp sitt “niður með
Senatið.” Margir hinna helztu stjórnar-
sinna stóðu fastlega á mótí þessu, og
sögðu að það hlyti að verða pólitiskt
sjálfsmorð fyrir stjórnina. — Stjórnin er
nú sem stendur í slæmri klípu vegna
afdrifa Stickinebrautar-málsins. En
búast má við að þeir Sifton og Suther-
land sem eru svarnir vinir þeirra Mc-
Kenzie og Mann, muni fitja upp á ein-
hverju í þess stað, sem verði reynt að
koma í gegnum þingið.
Jarðskjálfti á Ungvðrjalandi skamt
frá Libochowitz. I þorpinu Klaffal
hrundu nokkur hús til grunna; um 40
fjölskyldur standa uppi húsnæðislausar.
Maður að nafni Dennis Clifford var
myrtur á sunnudagsmorguninn í Mont-
real. Maður þessi og bróðir hans áttu
töluverðar fasteignir í bænum, þar á
meðal verzlunarbúð, sem kona nokkur
að nafni Mrs. O’Hara leigði að þeim.
Konan skuldaði þeim um $1500 i leigu
eftir búðina, létu þeir þvi setja vörur
hennar fastar, þar tilskuldin yrði borg-
uð; var það gert á laugardaginn. Nú
bjóst Clifford við að vinir hennar
myndu ef til vildi reyna að koma vör-
unum burt um nóttina; bjóst hann því
til að halda vörð heima hjá sér, því að
eins fá fet voru frá húsi hans og að
búðinni. Um kl. 2 á sunnudagsmorg
uninn var hann á pallinum framan við
hús sitt, kom þá Mrs O’Hara þar og 3
vinir hennar. Gerðu þau háreysti mikla
og ásökuðu Clifford fyrir meðferð hans
á málinu. Við hávaðann vaknaði dótt-
ir Cliffords og klæddist hið skjótasta, til
þess að vita hvað [á gengi. Komst hún
að dyrunum rétt í því að faðir hennar
var sleginn um koll. Hljí.p þá einn af
mönnunum til að reisa hann á fætur;
var hann borinn inn í hús sitt og dó
eftir fáeinar minútur. Læknar þeir er
skoðuðu líkið sögðu að haun hefði verið
rotaður með einhverju sívölu eða hnött-
óttu verkfæri. Konan og þessir 3
menn voru undireins tekin föst og bíða
rannsóknar.
Kaupmaður í Hamilton, Ont.,
var sektaður um 1 cent af lögreglurétti
bæjarins. f.yrir að hafa selt eitt par af
skóm eftir kl. 7 kvöldið áður.
Sir Wilfrid Laurier hefir verið mjög
lashurða fyrirfarandi. Læknir hans
ráðleggur honum að fara til Lakefield í
New Jersey sér til heilsubóta.
Smábardagi varð milli Rússa og
Kínverja skamt frá Kiu Chou. Ekki
er búÍ3t við neinum illum afleiðingum,
þar eð þelr sem tóku þátt í slagnum
voru mestmegnis ruslaralýður.
Hall Hotel í Douglas, Ont., brann
til ;kaldra kola á sunnudagskvöldið.
Skaði metinn $2000.
Á föstudaginn langa brann íbúðar-
hús í Mull River, skamt frá Halifax.
Brunnu þar inni tveir drengir, 7 og 3
ára gamlir.
Kardínáli Taschereau, yfirmaður
kaþólsku kyrkjunnar í Canada, dó á
þriðjudagskvöldið var að heimili sínu í
Montreal. Hann hafði verið lengi veik-
ur og menn búist við dauða hans í fieiri
mánuði. Hann var 69 ára að aldri.
Heilsufar Mr. Gladstones hefir ver-
ið svipað þessa siðustu viku og að und-
anförnu. Enginn verulegur bati, en
kvalalítill hefir hann verið.
Skipaeigendur á stórvötnunum aust-
urfrá eru mjög órólegir yfir hinni iniklu
lækkun Superiorvatnsius sem nú á sér
sjað. Er það álit flestra sem nokkuð
þekkja ti!, aðsamgangur muni vera úr
Superiorvatni í Huronvatnið, þaðhækl:-
ar stöðugt eftir því sem hitt lækkar.
Konsúll Lee, sem nú er kominn til
Washington, hefir borið fram fyrir þing-
inu í Washington, að enginn efi sé á því,
að Spánverjar hag verið orsök í afdrif-
um herskipsins Maine. Hann langar til
að fara til Cuba hið bráðasta aftur, ekki
sem konsúll, heldur sem hershöfðingi
Bandaríkjanna.
Yoða-fregn.
Hraðfrétt frá Skagway segir þær
fréttir, að stórkostlegt snjóflóð hafi átt
sér stað á Chilkoot-brautinni, 2J mílu
fyrir ofan Sheep Camp, og mjög skamt
frá húsum Oregon Inprovement-íélags-
ins. Grenjandi hríð hafði staðið í
nokkra daga og snjómegnið fjarskalegt;
bleyta var töluverð í snjónum, er sjálf-
sagt hefir verið aðalorsökin til þess að
leysa snjóþyngslin frá fjallabrúnunum.
Smá snjóskriða gerði vart við sig
snemma þennan samadag,sem eyðilagði
nokkur smábýli, varð hún til þess að
margt af fólkinu sem þarna var hafði
sig til ferðar, þó vond hríð væri, og ætl-
aði að komast til Sheep Camp, en áður
það kæmist nokkuð áleiðis, skall þessi
voða skriða með öllum sínum skelfing-
um yfir það; er talið víst að fleiri hundr
uð manns hafi þar mist lífið. Svo fljótt
sem hægt var byrjuðu fleiri þúsund
manna að moka burt snjódyngjunum,
þar semlíklegast þóttijað findust þeir
sem kynnu að vera með lífsmarki, eða
þá lík hinna dánu. Siðasta frétt segir
að búið sé að ná 75 m^.nns lifandi und-
an snjóflóðinu og mörgum tugum
dauðra. Fjöldi manns hafði lagt af
stað frá Skagwaý og Dyea til þess að
veita alla þá aðstoð sem hægt væri við
að bjarea mönnum og farangri. Þó er
talið víst að fjöldi af líkum komi ekki í
ljós fyr en sumarhitinn getur þítt ís-
breiðuna. Mannlegur kraftur megnar
ekki að kanna hana til hlítar; er hún
víða sögð um 50 fet á þykt. Álitið er
að um 10,000 tons af farangrí hafi lent
undir skriðunni.
Nöfn margra þeirra, sem dóu, hafa
birztí blöðunum; ekki höfum vér getað
fundið þar nein, sem vér höfum borið
kensli á,
BoðsFapur McKinleys.
Þá er hið lengi þráða skeyti frá Mc-
Kinley forseta komið í hendur þingsins.
Það er alllangt, en miður afgerandi.
Hann fer yfir alla rauuasögu Cuba, og
sýnir undandráttarlaust hina þrælslegu
aðferð sem Spánverjar hafa ætið brúk-
að í tilraunum sinum til að kúga Cuba-
menn til hollustu við sig. Hann álít-
ur að Bandarikin hafi fullkomin rétt til
þess að skerast í leikinn og heimta uppi
hald á ófriðnum.
Hunn biður um leyfi þingsins til
þess að mega kalla út sjó- og landher
Bandaríkjanna með því augnamiði, þeg
ar Jhann álíti tíma kominn til þess.
Ekki finst honum hægt að viðurkenna
sjálfstjórn Cuba enii sem komið er;
ekki heldur er það álit hans að heppi-
legt sé að taka eyjuna inn í ríkjasam-
bandið; þá vill hann einnig gefa Spán-
verjum tækifæri til þess að reyna að
koma á friðarsnmningum við eyjar-
skeggja, þvi nú hafa þeir skipað vopna-
hlé í nokkra daga, til þess því hetur að
geta unnið að þfi takmarki. Forsetinn
heldur lika að með þessari aðferð muiii
stórveldin í Evrópu, og blessaður páf-
inn, lýsa velþóknun sinni yfir aðgerð-
um sínum í þessu máli.
Nú er eftir að vita hvað þingið ger-
ir við þennan boðskap forsetans. Ef
dæma má af því sem áður hsfir komið
fram í ræðum allra hinna helztu þing-
manna, þá er óhætt að geta til. að á-
kvæði þingsins verða ekki eins hikandi
og óafgjörandi, eins og ávarp forsetans.
Það mun óhætt að fullyrða, að þingið
lætur hann ekki leika lausbeizlaðann
mikið lengur, sjálfum sér og þjóðinni
til vanvirðu. Þingið álítur eins og all-
ir betri menn Bandaríkjanna, að tím-
inn sé kominn einmitt nú, til þess að
hefta drápsæði Spánverja á Cuba. Þeir
vita einnig mjög vel að .frelsishetjurnar
á Cuba taka ekki neinu boði frá liendi
Spánverja nema fullkomnu frelsi, og að
það er því þýðingarlaust að vera að
draga það á langinn sem hlýtur að
koma fram áður en laugt líður. For-
setinn ætti því að eins að fá yfirráð yf
ir hernum, að hann hafi þrek til þess
að beita honum strax eins og á við.
Góð vinnukona
getur fengið vistað 236 McGee St.
MRS. S. VALGARÐSON.
Frá lönclum.
BRÚ, MAN., 5. APRÍL 1898.
Það er ekki oft að sjást linur héðan
úr austurparti bygðarinnar í blöðunum,
sízt í Heimskringlu, þó ég reyni að taka
saman fréttapistil, þá verður hann létt-
ur á metaskálunum, en ég vona samt
að þessar línur fái að koma í eitthvert
horn á Heimskringlu.
Tíðin er talsvert köld nú um tíma,
en alveg má heita snjólaust, eins og
kalla má að hafi verið í allan vetur, s,7o
að hægt verður að fara að vinna á ökr-
um óðara er tíð batnar.
Hér í austurparti bygðarinnar rétt
hjá Brú pósthúsi, er verið að byggja
samkomuhús, sem lestrarfélagið og
kvennfélagið hefir stofnað til, og er á-
kveðið að halda fyrstu sainkomuna í
þvi í þessum mánuði.
Beztu þakkir eigið þið Heimskringla
og Winnipegingurinn skilið fyrir að
birta almenningi fylkisreikningana, svo
menn geti séð og vitað hvað landar hafa
fyrir stafni í þarfir stjórnarinnar, og
hvað margir þeir eru, og er það talsvert
mikil ánægja fyrir Islendinga, að þeir
skuli vera svo vel að sér að komast að
slíkum störfum, þar sem þeir þurfa litið
að leggja á íkamann. en hafa heldur
góð daglaun. Eu slíku láni ná fáir.
Svo kveð ég þig Heimskringia mín
með beztu heillaóskum.
Andrés Jóhannesson.
Þakkarávarp.
Hér með votta ég mitt innilegasta
þakklæti öllum þeim sem réttu mér kær-
leiksríka hjálparhönd í hinni þungbæru
banalegu mannsins míns sál. En sér-
staklega nefni ég heiðurshjónin Mr.
Eyjólf Eyjólfsson og konu hans Mrs.
Signýu Eyjólfsson, að 522 Notre Dame
Ave., Winnipeg, sem tóku hann S hús
sitt og veittu alla umsjón og hjálp um
tveggja mánaða tíma Ján þess að vilja
heyra talað um nokkurt endurgjald
fyrir.
Einnig finn ég mér skilt að þakka Dr.
ÓI. Björnson fyrir læknishjílp sem hann
veitti án þess að taka borgun fyrir, á-
samt þeirri miklu mannúð sem hann og
stúdent M. B. Halldórsson auðsýndu
okkur. Einnig þakka ég Mr. Elis
Thorwaldson og konu hans þeirra höfð-
inglegu gjafir og aðra hjálp veitta mér
og mínum. Og ennfremur þakka ég
alla þá hjálp og umönnun sem meðlimir
A.O-U.W. félagsins að Mountain veittu
okkur hjónum bæði með því að leggja
fram peninga að upphæð $40 og sjá um
að kosta útförina án alls endurgjalds
frá mér, og nú hefir mér verið afhent
$2000 sem maðurinn minn sál stóð í
lífsábyrgð fyrir hjá félaginu. Öllum
ofannefndum persónum, ásamt mörgum
fleiri sem réttu mér hjálparhönd í bana-
legu míns elskaða manns, bið ég guð af
gæzku sinni að launa og blessa á þann
hátt sem hans alvizka sér hentast og
einkum er þeim liggur roest á.
Mountain, N.D., 2. Apríl 1898.
BjöRG Wiiidm
íslands-féndur.
(Sjá Lögberg Nr. 7 þ. á., og fleiri tölubl.
♦ af því makalausa málgagni.)
“ Létt skal verAa Ijúðið mitt
Ijóst að hverju’ eg stepii,
sv(> að veslings vitið þitt
villist hvergi’ d efni.”
—St. G. St.
íslenzkt flón í Foxwarren *
Föðurland sitt níðir,
Ærlegir sem allir menn
Elska lífs um tíðir.
Gikklegasta glópsku-raus
Gleypti skamma-hitin,
Endemis.þá einkum kaus
ísland troða’ í skítinn.
Aðsent niðið eykur við
Örgn lyga-slúðri
Skamma-hítar “skunk”-dýrið,
Skamt er þyrfti’ af púðri.
Páls þó bréfi Bergssonar
Bölvi Islands féndur,
Sannleikur er sagður þar,
Sem um eilífð stendur.
Þó eitri spúi’ á land og lýð
Lögberg, sú er bótin,
Aldrei trúir á þess níð
Ærubúin sjótin.
./. A. J. Lindal.
*) Þeim, sem ekki kynnu að vita
hver fjandinn þetta "Foxwarren” væri
vil ég gefa þá upplýsingu, aðnafn þetta
er samsett af tveimur nafnorðum. ul
"fox”=refur, og "warren”=dýragarður
“Foxwarren” þýðir því Refdýragarður
eða Tóugerði, og tjáir einn spánýr ís
landsóvinur, í Lögb., sig eiga þar beim
ilisfang ! — sem og enginn mun rengja,
því sé það ekki bókstaflegt, þá er það að
minsta kosti andlegt heimilisfang allra
föðurlands-níðinga.—J. A. J. L.
TÆRING LÆKNUÐ.
Gömlum lækni nokkrum, sem var
hættur við vanaleg læknisstörf sín, var
útvegað af kristniboðara f Aust-Indíum
forskrift fyrir samsetning á jurtameðali,
sem læknaði tæring. Bronchites, Ca-
tarrh, Asthma og öll veikindi, sem
komafrá hálsi eða lungum, einnig alla
taugaveiklun. Et'tir að hann hafði sann
færstuin hinnmikla lækningukraft þess
þá áleit hann það skyldu sína að láta
þá sem þjást af þessum sjúkdómum
vita af þessu meðali, bvðst hann því til
að senda hverjum sem bafa vill ókeypis
forskrift þessa á þýzku, frönsku eða
ensku, með fullum skýringum hvernig
það eigi að brúkast. Þegar þið skrifið.
þá sendið eitt frímerki og getið þess að
auglýsingin var í Heimskringlu.
Utanáskriftin er :
W. A. Neves, 820 Pewers Block,
Rochester, N. Y.
Hér er tækifærið fyrir þá, sem
hafa í hyggju að ferðast eitthvað. —
Northern Pacific brautin hefir nú sett
niður farejaldið austur og vestur, sem
fvlgir: Til Toronto. Montreal og New
Ýork. á 1. plássi $28.20, á 2 plássi $27,
20. Til Taconia. Seattle, \ictoria og
Yam ouver, á 1. pjássi $25, og 2. plássi
$20, Viðenda ferðarinnar borgar fé-
Jagið til baka þeim sem halda 1. pláss
farseðli $5. og þeim sem halda 2. pláss
farseðli $10. Svo farseðlarnir eiginlega
kosta þá að eins $20 á 1. og $10 á 2.
plássi. Niðursetningin á fargjnldi til
Kyrrahafsins*ildir að eins frá stöðum
í Manitoba. Til staða í Austurríkjun-
um .yrði fargjaldið að saina skapi hærra
eftir því sem ' estar dregur. Það borg-
ar sig fyrir hvern einn að sjá umboðs-
raatin N. P. félagsins áður en þeir
kaupa annarstaðar.
Heyrnarleysi
og suða fyrir eyrum læknast
—með því að brúka—
Wilsons Common
5ense Ear Drums
Algerlega ný uppfinding;
frábrugðin öllum öðrum
útbúnaði. Þetta er sú
eina áreiðanlega _ lilust-
pípa sern til er Ómögu-
legt að sjá hana þegar
búið er að láta hana í eyr-
Hún gagnar þar sem læknarnir
geta ekki hjálpað.—Skrifíð eftir bækling
viðvíkjandi |ressu. Verðið er, með full-
komnum útbúnaði, $5.00 parið.
Karl K. Albert,
P. O. Box 589 503 Main St.
WINNIPEG, MAN.
IS.lt. Pari tanir frá Batidaríkjunum
afgreiddar fljótt og vel. Þegar þið
skrifið þá getið um að auglýsingin hafi
verið í Heimskringlu.
Úrmakari.
Thordur Jonson,
sem í undanfarin átta ár hefir unnið uð
úrsrníði hjá Geo Andrew hér i bænnm,
vill nú gera löndum sínum kunnugt, að
hann er byrjaður fyrir sjálfan sig. og er
nú reiðubúinn að gera við úr.klukkur og
ífllskonar gullstáss o.s.frv., fynr lægsta
verð, og vouar að sem tíestirjgefi sér
tækifæri og reyni sig. Alt verk velður
fljótt og vel af hendi leyst.
Vinnustofa að
262 McDermot Ave.
Beint á móti Stovels prentsmiðjunni.