Heimskringla - 14.04.1898, Page 4

HEIMSKRINGLA, 14 APRIL 1898.
*
4
4
4
4
4
•
4
4
4
4
4
4
4
t
4
4
4
4
4
4
4
«
4
4
4
4
4
4
4
$10
Fatnadir.
Vér höfum sérstakar byrgðir af $10.00 fötum. Þau eru vel
gerð, úr góðu efni, og klæða hvern mann ágætlega. Þú
kannske borgar $12—$15 annarstaðar fyrir mikið lakari föt.
Ef þú vilt klæða þig vel fyrir litla peninga, þá komdu til
The Commonwealth.
Hoover & Co.
Comor .M/iiii Str. t'ity llull Sqnare.
i-.............
Winnipeg,í
Hr. Magnús Jónsson frá Glenboro
heimsótti oss núna í vikunni. Hann
dvaidi nokkra daga hér í bænum.
í fyrri viku heimsótti oss hr. Gísli
M. Blöndal frá Brú, Man. Bjóst hann
við að dvelja hér nokkurn tíma.
Hr. Thorlákur Thorláksson kom úr
Dakotaferð sinni á laugardaginn. Ho%-
um leist vel á sig fyrir sunnan, og lét
mjög vel yfir viðtektunum.
Þeir herrar Sæmundur Sæmundson
«Og Halldór Austmann, frá Hallson,
N. D., komu til bæjarins á föstudaginn
Þeir dvelja hér um tíma.
Skóla-aukalögin voru samþykt hér
& þriðjudaginn með 416 atkv. á móti 65.
Hefir þá skólanefndin fult vald til að
taka til láns $100.000 til skólabygginga.
Hinn 6. þ.m. gaf séra M. J. Skaptj,-
son saman í hjónaband Mr. Stefán And-
erson og Miss Arnfríði Jónsdóttir. —
Heimskringla óskar ungu hjónunum til
lukku.
Jón Magnússon lést á heimili tengda-
sonar síns, Magnúsar Paulsonar, á
fimtudaginn var. Nýrnaveiki er sagt
að hafi verið banamein hans. Hann var
67 ára að aldri.
Sérstök járnbrautarlest fór hér um
á sunnudaginn var með nokkur hundr-
uð Kinverja. Þeir voru á leið til New
York, Baltimore, Boston og Bermuda-
eyjanna.
Hr. Runólfur Sigurðson frá Hamil-
ton, N. D., kom til bæjarins í vikunni
sem leið með konu sína. Hann er að
leita henni lækninga og munu þau
dvelja hér nokkurn tíma. ,
Sam Brandson, frá Kalmar P. O.,
Ont., á bréf á skrifstofu Hkr.
Annaðkvöld á Heklu-fundi fiytur
hr. Jón Kjærnested tölu, um að hafa
mætur á bindindisstarfinu, en hr. Wm.
Anderson spilar á fíólín alveg spánýtt
lag um Klondike, og er búist við fjörug-
um fundi.
. Nýdáinn er að heimili sínu í Lin-
coln County, Minn., Gottskalk Þorkels-
son, 60 ára gamall Hann fiutti þangað
árið 1883 og hefir verið þar síðan.
Hann var kvæntur og áttí 3 börn, sem
öll eru á lífi.
Um síðustu helgi byrjaði sáning al-
ment hjá löndum vorum í Norður Dak-
ota. Þeir hafa haft nægan tíma til að
koma ökrum sínum i ágætt lag, því
snjór var svo sem enginn og akrar því
orðnir þurrir fyrir löngu.
Erkibyskup Langevin, og tveir
byskupar úr Norðvesturlandinu, lögðu
af staðMðan á mánudaginn til Parisar
á Fra^^^kdi. Þeir ætla að mæta á
mikilsi^^um.fundi sem haldinn verður
þar í sumar.
Á miðvikud8gskvöldið 20. þ. m. ætla
nokkrir ungir menn að kveðja veturinn
raeð dansleik á North-West Hall, og
vonast þeir eftir að þeir sem boðsbréf
hafa fengið, geri sér þá ánægju að koma,
Hið velþekta Wigsons Stringband spilar
fyrir dansinum.
Ekki nennum vér að vera að jagast
við ritstj. Lögbergs um “skóleðrið.”
En hann er furðu sannspár þar sem
hann getur til að Heimskringla yerði
gerð “upptæk” af almenningi. Hún er
það nú þegar, því alt það sem út er
komið af þessum árgangi blaðsins. hefir
verið “gert upptækt” af nýjum kaup-
endum, sem hafa kepst um það að ná í
það sem til var af upplaginu.
Hra, Jón Markússon á áríðandi
bréf á skrifstofu Hkr,
íslands-blöð og bréf bárust oss í
fyrradag. Helztu fréttir “að heiman”
höfum vér tekið upp í þetta blað Hkr.
Einnig barst oss ofurlítill bæklingur,
sem heitir “Ársrit hins íslenzka garð-
yrkjufélags.” Það höndlar um garð-
yrkju, trjárækt, blómrækt o. fl.
Föstudaginn 22. þ. m, verður ókeyp-
is samkoma í Unity Hall. Verður þar
meðal annars ljómandi myndasýning af
hinum markverðustu náttúruundrum
og mannvirkjum heimsins, söngur og
hljóðfærasláttur. Boðsgestum verða
sendir aðgöngumiðar í næstu yiku.
G. P. Thordarson bakari er að inn-
rétta hjá sér fallegan og rúmgóðan
“Icecream Parlor” og ætlar að opna
hann í byrjun næsta mánaðar fyrir
unga fólkið í vesturhluta bæjarins.
Hann vonar að íslendingar sýni sér
þann velvilja að ganga ekki fram hjá,
heldur jafnvel taki á sig krók, til að
reyna það sem hann hefir á boðstólum,
sem síðar verður auglýst.
Doktor Crawford. hér í bænum-
sem mörgum íslendingum er að góðu
kunnur, hélt af stað til Bandaríkjanna
um helgina. Hann ætlar sér að heim-
sækja helztu spítalana í austurríkjun-
um og kynna sér alt það nýjasta og
fullkomnasta í uppskurðarfræðinni, og
svo hvað annað sem snertir læknis-
störfin.
Hér um morguninn kysti Samúel í
Brakanda Unu sína eins og liann var
vanur. Una þaut upp með andfælum
og sagði : “Þú lætur þetta ófétis tóbak
hrapa í augun á mér, sem ætlar að gera
mig blinda ; þér væri eins gott að kaupa
dósirnar með speglinum í lokinu af hon-
um manni þarna á Híggin Stræti, sem
selur aðfluttu vörurnar, þá sæirðu sjálf-
ur hve kyssilegur þú ert.” “Uss, vektu
ekki krakkann. Ég keypti tóbakíð af
honum, og það er hið bezta sem ég hefi
fengið hér, enda nýkomið að heiman ;
dósirnar gleymdi ég að kaupa. en ég
skal gera það við fyrsta tækifæri.”
Þeir af lesendum vorum sem búa í
vesturhlutanum af Pembina County,
eru eflaust vonbetri nú en þeir hafa
nokkurntíma áður verið, um að þeira
hepnist að draga úr ^reipum Pembina-
búa það hnoss sem þeir svo lengi hafa
kept um, nefnilega byggingar hius opin-
bera, sem nú standa í Pembina og hafa
staðið þar frá því að fyrst myndaðist
nokkur stjórn í héraðinu. Það er alt
útlit fyrir að vesturhluti héraðsins verði
sigursæll i þett sinn, og nái samþjkki
fjöldans til þess að byggja nýtt og hæf-
ara aðsetur fyrir hina opinberu starfs-
menn sína, i Cavalier. Það er ómögu-
legt með nokkurri sanngirni að álasa
Cavalierbúum, eða hinum öðrum sem
standa fyrir þessari hreyfingu. þó að
þeir vilji sjá höfuðstað héraðsins nær
miðpunkti þess en nú á sér stað. Og
það er jafnómögulegt að neita því, að
Cavalierbær er einmitt hinn rétti mið-
punktur. Nú sjáum vér af blöðunum
að sunnan, að fundur hefir veriðhaldinn
í Bathgate til að ræða um þetta málefni.
Komu þar saman um 143 sendimenn frá
ýmsum bæjum og kjördeildum í Pem-
bina County. Kom þar ótvíræðlega í
ljós það álit, að Cavalier væri hentug-
asti staðurinn, og að hinir aðrir smábæ-
ir væru viljugir að veita sitt liðsinni, til
þess ef ske mætti, að vilji meirihlutans
fengi óhindrað að ráða í þessu málefni I
mimmfimmmmmmmmmmwzg
C4— Cw á
3 tc d 0 á iC O Cl,
• O D« æ* 3 1 *3 & • bD . * O CD
-w C * ö -i-j
J) 4—* > tí 3 u u *o * 0 & * tM CQ 2 * G • C Oð cæ tí •
-w 8 0 c3
m > y/ t- r— fc-H
O tc c — A r S £ ■2 3 8. bp iO
iO c5 (•H f6 © > «S 52.fr O 1 s3 cc
s vO 2 'ð
3 ’3 .h .= U m
s vO m tO © g 4-3 k> Os SkS t>c® tt> UU
> ◄

Maple Leaf Conservatívarnir néldu
fund á miðvikudagskvöldið 7. Apríl í
klúbb sínum. Ræðumenn fyrir kvöld-
ið voru þeir Geo. Leary, forseti klúbbs-
ins, og F. H. Turnock. einn af ritstjór-
um Nor’-Westers. Báðir fluttu langt
erindi og snjalt. Mr. Leary talaði um
fínanzfræði Greenwaystjórnarinnar, en
Mr. Turnock um fínanzfræði Dominion
stjórnarinnar. Það hefði verið æski-
legt fyrir suma þá Liberölu að heyra
þessar ræður; þeir hefðu getað fræðzt
töluvert.
ÞETTA HORN VERÐUR
HREIÐUR FYRIR * =.= *
The
Red Bird
FYRIR ARID 1898.
Blaðið Nor’-Wester getur þess, að
Mr. W. McCreary, innflutningaum-
sjónarmaður stjórnarinnar, hafi fengið
bréf frá Mr, W. H. Paulson, emigranta-
agent stjórnarinnar á Islandi, og sem
nú er staddur á Sauðárkrók. Hann
gerir ráð fyrir í bréfi sínu, að fleiri
landar sinir flytji hingað í sumar en
nokkru sinni áður. Fyrsta hópinn
kemur hann með í Júlí. Ef fargjald
væri lægra flyttu þúsundir vestur. —
Ekki þorum vér að staðhæfa að þessi
frétt sé rétt. Oss þykir nokkuð ótrú-
legt um fjölda emigranta.
The G00LD B/CYCLE C0NPANY,
484 MAIN STREET.
FRED B. SniTH, Manager.
Storkostleg Kjorkaup
Ef þú þarfnast meðala til að hreinsa
blóöið, þá gerir þú vel í að fá þér 50 cts
virði til reynslu af OUR NATIVE
HERBS; það endist í 60 daga; $1,25
virði 1 200 daga. Það er hægt að fá
fjölda vottorða. ef þess gerðist þörf, er
hafa brúkað það stöðugt í fleiri mán-
uði. Þeir segja það bæti meltingnna,
lækni nýrun, gefi góða lyst og góðar
hægðir, sé gott fyrir lifrina og í stöku
tilfellum læknar það gigt. Þetta fólk
sem þessi vottorðgefa, eru velþektir Is-
lendingar hér í bænum, og má því ó-
hætt trúa orðum þeirra. — Gerið sem
yður likar bezt. — Miklar birgöir ný-
komnar. Aðalumboðsmenn:
J. Th. JÓHANNESSON.
Gunnlaugur Helgason.
The BLUE ST0RE,
Merki: Blá stjarna. Æafis“Sðinýr’ 434 Hain Str.
YIÐ þrotaverzlunar-sölu, sem haldin var í Montreal á hinum stórkost-
legu vörubyrgðum J. II. Blumenthal & Co., sem sjálfsagt voru hinir
stærstu klæðasölumenn í Canada, var THE BLUE STORE svo
heppin að ná í ákaflegár byrgðtr af vörum fyrir að eins 47i cent dollars
virðið. Það hafa víst allir séð hrúguna af kössunum sem kom til vor
núna í vikunni og sem allir voru fullir af fatnaði. Ef nokkur efast um
þetta, þá komi hann einungis inn í búðina svo við getum sannfært hann.
Þessar vörur hljótum vér að selja strax, fyrir peninga, þar af leið-
andi fáið þið stórkostleg kjörkaup á eftirfylgjandi vörum.
700 Ross Ave., Winnipeg.
Unglingspiltur
ekki yngri en 16 ára, sem er skarpur og
vandaður og fær til að hirða gripi úti og
inni, getur fengið vinnu hjá
K. Valgarðsson,
236 McGee Str., Winnipeg.
Stærsta Billiard Hall í
Norð vestrlandinu.
Fjögur “Pool”-borð og tvö “Billiard”-
borð. Allskonar vín og vindlar.
I.ennon <A Helili,
Eigendur.
AUGLYSING.
Winnipeg, 24. Marz 1898.
A. R. McNichol, Manager.
Mutual Reserve Fund Life Ass.
Kæri herra. Hér með viðurkenn-
ist að Chr Ólafsson. Winnipeg. hefir af-
hent mér $2000 frá félagi yðar. sem er
fullnaðarborgun á lífsábyrgðarskýrteini
—113098,sem maðurinn minn sál. Bjarni
Árnason frá Pembina hafði frá félaginn.
$200 af upphæðinni var mér borgað fá-
uin dögum eftir andlát. hans samkvæmt
beiðni minni. og nú í dag $1800. nokkr-
um vikum áður en nokkuð af upphæð-
inni féll i gjalddaga, samkvæmt lífs-
ábyrgðar skýiteininu og lögum fél.
Gerið svo vel að færa stjórn félags
ins og félaginu i heild sinni kærar þakk-
ir fyrir um.vrðalaus og áreiðanleg skil á
fé þessn. Svo óska ég félaginu góðs
gengis í framtíðinni eins og að undan-
förnu.
Yðar einlæg.
ÁSTA S ÁRNÁSON.
P. S. Ef Bjarni heitin Árnason
bafði tr.ygt líf sitt i “Old System Com-
pany” og borgað sömu upphæð í premí-
urn eins og hann borg*ði Mutual Re-
serve. þá hpfðu erfingja-i hans ginnngis
f°ngið $1038.00. í staðinn fvrir $2000.
Ágóðinn af þvi að vera í Mutual Re-
serve er þá $962.00. Vilj 1, nú skynsamir
menn borga $200 fyrir hlut sem hægt er
að fá fyrir $100 ?
Barnaföt í þúsundatali,
ágætís efni, vel tilbúin.
Drenafjaföt í þúsundatali,
bezta efni. bezti frágangur.
Unglingaföt í þúsundatali, •
beztu tweeds. ágætt snið.
Karlmannaíöt í þúsundatali,
með öllum litum, óviðjafnanlegt verð.
Karlmannbuxur í þúsundatali.
með öllum sniðum, af öllum stærðum.
Unglingabuxur í þúsundatali,
ljómandifallegar og velgerðar.
Drengjabuxur í þúsundatali,
ómögulegt að fá betr kaup í borginni.
Hvítar skyrtur í þúsundatali, 25c. og yfir.
Mislitar “ “ 50c. og yfir.
Beztu og stærstu byrgðir af regnkápum, $5,00 og yfir.
Pantanir með pósti afgreiddar fljótt og vel. Munið eftir
Merki: BLA STJARNA 434 niain Str.
A- CHEVRIER-

#
#
#
§
f
#
#
#
#
#
#
#
Vorvarningur
Vér höfum rétt nýlega keypt feikna-byrgðir af
Ijómandi vor og sumar fatnaði af öllum sortum
Hatta ! Hattar!
Þvílíkir Ijómandi hattar ! Þeir fást hvergi betri
Fáið ykkur einn meðan nóg er til að velja úr.
D. W.
504 Main Street Beint á móti Brunswlck Hotel.
N. B. Hr. Jón Stefánsson vinnur í búðinni.
#########################
#
f
f
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
— 74 —
lengi við okknr, ef við tökum hraustlega á móti
þeim. Áhugi þeirra hlýtur að beinast að því, að
komast héðari sem fyrst, áður en hinn væntan-
legi herflokkur kemur hingað frá Vladiostok”.
“Uppreístarmennirnir eiga ekki von á her-
skipinu hingað fyrr en eftir viku”. svaraði Ivor.
“Þá finna þeir það bráðlega að þeir fara vill-
ir vegar í áætlunum sinum”, svaraði kafteinn-
inn. “Ég er að vona að við getum varizt þeim
þangað til skipið kemst hingað. Það getur átt
sér stað að þeir hafi ekki einusinni tima til að
ráðast á okkur. Þeir geta rænt svo yíða og það
láta þeir sjálfsagt sitja i fyrirrúmi. Ég held við
gerðum réttara i að sofna meðan tækifæri er til
þess. Að eins hafa vörð. Það er nú meira en
miðnætti. Eg ætla samt fyrst að koma upp í
íurninn og sjá hvernig umhorfs er”.
Ivor bað um leyfi að mega fylgja honum, og
honum til stórrar undrunar, fékk haun leyfi til
þess. Einir sex fóru með kafteini Koniaroff upp
í turninn og eftir mjóum stiga, sem stóð hér um
billóðréttur upp á öðru lofti. Turnheibergið
var tæplega nógu stórt. en það hafði átta fer-
hyrnda glugca. Útsýni bæjarins var samt
slæmt þaðan. Strætisljósin báru daufa birtu.
Það var engum efa bundið, að eitthvað stórkost.
legt var í vændum. Engin skot, ekkerc brothljóð
i gltiggum -eða neinu var hægt að heyra. Það
eina sem hægt var að heyra í næturkyrðinni var
vein og stunur dey-jandi manna og særðra, og ó-
teljandi fótatök einhverra i snjónum. Gang-
hljóðið færðist nær og nær. samtalshljómur varð
skýrari og skýrari. Illþýðin voru á ferð á aðal-
— 79 -
an úr húsinu fylgt á eftir þeirri fyrstu, og afleið-
ingarnar voru hræðilegar.
Sakamennirnir hopuðu aftur á bak fjTrir blý-
regninu, og vamarmenn hússins notuðu sér það
tækifæri, og veltu þungri eikarblökk fyrir
brotna gluggann og festu hana með ýmsum hús-
gögnum, og færðu sig síðan til hliðar, þegar ó-
vinirntr ískutu nú fyrst á gluggann. Hundrað
skot riðu af í einu, og æðimargar kúlur komust
inn úr og grófu sig inn í vegg’nn andspænis
glugganum. Einn Kósakki. sem hafði verið svo
óvarkár að ganga Pþvert yfir salinn, fékk kúlu í
gegn um höfuðið, og var dauður á sama augna-
bliki. Það var enginn tími i afgangi til að sýna
þessum atburði sorgartáku eða hluttöku. Líkið
var óðara flutt í afturenda hússins og þakið með
voðum. ,
Skothríðin hætti, og sakamennirnir reyndu
að brjóta niður það sem hinir höfðu sett fyrir
gluggann að innan. En þeir hættu fljótt við
það verk, því að kafteinn Komaroff skipaði sín-
um raönnum að skjóta gegnum dálitla rifu sem
þeir höfðu náð á gluggann, og þeir er voru við
þetta verk, fengu skjóta aftekningu. Það var
töluvert uppihald. Þeir sem inni voru notuðu
sér það vel, og hlóðu nú fyrir gfuggann ýmsUm
húsmunum, sem voru í næstu herbergjum. Það
var áreiðanlegt að þeir máttu ekki eyða löngum
tíma til þess.
-Sakamennirnir gáfu nú alt athygli að öðrUm
gluggn og byrjuðii þar nú áhlaupið seni vitstola
menn, með baidagasleggjunni. Þeir sýndust
ekki vei aá því að hætta áhlaupinu, þrátt fjrir
— 78 —
“Við meirum vera handvissir um, að vér
þurfum að sýna eldheita vörn í nokkrar minút-
ur. Þrælmennin hafa losað upp stólpann úr
grísku kapellunni og ætla að nota hann sem bar-
dagasleggju á húsið. Veggir þess muuu tæplega
standast það. .
e
7. KAFLI.
Tilgáta kafteins Komaroffs sannaðist rétt að
vera. Orðin voru tæplega komin út yfir varir
hans, þegai þeír voru búnir að koma Istólpanum
fyrir og róluðu honum á hlið hússins í sífellu.
Og þó viðirnir í húsinu væru sverir, þá gengu
þeir til og sprungu undir slíkum heljar höggum.
Oaldarlíðurinn grenjaði siguróp, og þrengdi sér
sem fastast upp að húsinu.
Brothljóð ! Einn gluggahlerinn gaf eftir og
féll niður, um leið og hann braut rúðurnar í
gluggauum. Út um gluggann sáu þeir glampa
á villihjörðina og vopn hennar, sem fylti upp öll
nærliggjandi “stræti.
Skipan kafteiris Komaroffs hljómaði skýrt í
gecn um húsið. “Skjótið !” Sextán riflar sendu
morðkúlur sinar í gegn um brotna gluggann. Og
áður en skothljómurinn og lofttitringurinn var
endaður, heyrðust óp rog angistarvein alt i kring
í nætnrloftinu.
Dauðir og deyjandi menn láu í kösum fram-
an við húsið, því óðara hafði önnur skothríð inn-
— 75 —
strætinu beint á móti landstjórahúsinu. Það
glitti óglögt í þyrpinguna, -sem ruddist fram á
við.
Eggjunarhróp foringjanna yfirgnæfðu nú
greinilega allan gauraganginn. "Drepum kaft-
eininn!” hrópaði annar þeirra. "Já, drepum
kafteininn og landstjórann lika !” svaraði hinn.
“Við finnum báða fuglana i sama hreiðrinu”.
Aðrir hrópuðu: "Hefnd, hefnd! Drepum
sveitarforingja Riskin ! Drepum Komaroff!
Drepum landstjórann ! Munum eftir öllu því
ranglæti sem þeir hafa gert okkur, þessir mann-
níðingar !”
Hamslausir af reiði og ærðir af áhrifum
vínsins, hertnþeirnú gönruna. Alt í einu kom
þessi voðasægur fram í ljósbirtuna, sem var í
fimtíu feta fjarlægð frá húsi kafteinsins. En sú
ógnþru ngna sjón og læti! Þeir sýndust útlits
sem bjúpklæddar vofur, sem væru nýstignar upp
úr kyrkjugarði. Hjúpurinn var næturhélan.
Ohljóðin voru voðaleg, og svo glamraði í og blik-
aði á morðtólin i höndum þeirra.
Kafteinn Komaroff var eins rólegur eins og
ekkert væri um að vera, þegat hann hleyfti
rennigluggunum niður i falsið aftur. “Nú er
tími til fað fara ofan aftur, Við skulum sýna
þessum hundingjum, að Korsokow er ekki að
öllu lejti í höndum þeirra enn þá”, sagði hann
stillilega
Þeir fóru ofan í salinn aftur, og flnttu þeim
sem þar voru fréttirnar. og sýndu hvorki
hræðslu né flaustur, Svo heyrðist greinilega til
sakamannanna ulan við húsið. Þeir stönzuðu