Heimskringla - 02.06.1898, Blaðsíða 2

Heimáringla.
ferð blaðsins í Cana/la oj? Bandar. $1.50
uin árið (fyrirfram borgað). Sent til
Islands (fyrirfram borgað af kaupend-
—m blaðsins hér) $1.00.
Peningar seudist í P. 0. Money Order
Registered Letter eða Express M oney
Order. Bankaávísanir á aðra banka en í
Winnipeg að eins teknar með afföllum.
B. F. Walters,
Útgefandi.
Office: Corner Prinoess & James.
p.o. BOX 305
“Sækjast sér um líkir,
Saman níðingar skríða.”
Síðasta Liigberg færir lesendum
sínum all-langa grein frá G. J. Aust
fjörð í Astoria, Oregon, til ritstjóra
Hkr. Reynir Mr. Austfjörð að sýna
þar, að vér höfum farið með lygi og
gert oss seka í mannorðsþjófnaði,
grein þeirri er birtist í Hkr. 24. Marz
s.l., þar sem vér skýrðum frá að
Guðm. Austmann (átti að vera Aust-
fjörð) hefði farið með peninga Einars
Jochumssonar vestur að Kyrrahafi.
Sómatilfinningin er ekki enn svo
þrotin hjá Mr. Austfjörð, að hann þori
að neita því, að hann hafi farið með
peninga gamla Einars vestur.en hann
reynir samt að klóra ofan yfir strák
skap sinn með því, að gefa það í skyn
að hann hafi gert ráðstöfun fyrir því,
að Einar fengi sína peninga þegar
hann kæmi til Selkirk. Mr. Aust
fjörð veit vel, og vér vitum það einn
ig, að hann fer hér með ósannindi, að
því leyti, að ráðstafanir hans voru
eigi nægilegar til þess, að Einar gæti
eða haíi fengið peninga sína frá Sel
kirk.
Um þetta atriði höfum vér fyrir
oss sögusögn hr. Bjðrns Jónssonar frá
AVestfold, bróður hr. Austfjörðs, sem
vér nöfum enga ástæðu til að rengja
að nokkru leyti, og til skýringar skal
þess getið, að Bjöm sagði oss, að bróð
ir sinn hefði beðið hr. Thorarinson í
Selkirk, að innkalla nokkrar smá-
skuldir fyrir sig, sem hann átti þar
útistandandi, og láta $8,50 af þeim
peningum ganga til Einars Jochums-
sonar, þar eð hann hefði sjálfur farið
með peninga Einars vestur. Það var
snemma í Febrúar sem hr. Austfjörð
tók við peningum þessum. Síðan
hefir Einar komið þrisvar sinnum til
Selkirk, og staðið þar við fleiri daga
í hvert sinn, en þó hefir engum af út
sendurum hr. Austfjörðs tekist að
láta karltötrið vita um, að hann ætti
nokkra peninga í vændum frá Aust-
fjörð eða þeim, og enn þann dag í
dag hefir hann enga vitneskju fengið
um slíkt, hvorki frá Austfjörð sjálfum
eða öðrum. Þetta sannar fyllilega,
að ráðstafanir hr. Austfjörðs hafa
ekki verið svo útbúnar, að hann gæti
með nokkurri vissu búist við því, að
Einar fengi skaða sinn borgaðann.
Vér getum því ekki séð að vér höfum
farið með nokkur ósannindi, þó að
vér staðhæfðum, og staðhæfum enn,
að hr. Austfjörð hafi ekki farið að
sem vandaður maður, með þv! að
hafa á burt með sér annars manns fé
án þess að gera nokkra sanngjarna
ráðstöfun fyrir endurborgun þess.
Þá er upphæð peninganná sem
hr. Austfjörð segir að vér ljúgumum
líka. f sjálfu sér gerir upphæðin ekki
svo mikið til, alt svo lengi sem hann
þarf ekki að svara fyrir misgjörð sína
fyrir rétti. En vér viljum samt skýra
það svo að allir geti séð, hve miklu
vér höfum logið um þetta. I pening-
um tók hr. Austfjörð við $8,50, en
þar að auki tók hann við og seldi um
$2,00 virði af ritlingum Einars, svo
eftir því hefir hann haft undir sig
vel $10 virði.
Áhugi Mr. Austfjörðs fyrir því
að geta kallast ærlegur maður, sézt
best á því, að jafnvel þó hann sjái og
lesi greinina um sig í Hkr. seint í
Marz og taki sér góðann tíma til að
semja skammagrein til vor, dagsetta
20, Apríl, og birta í Lögb. 26. Maí,
þá kemur honum ekki til huear á
öllu þessu tímabili, að gera Einari
Jochumssyni aðvart að hann muni
einhverntíma borga honum, né held-
ur hefir honum tekist að herða svo á
innheimtumanni sínum í Selkirk, að
hann gerði Einar þess áskynja, að
borgunina fengi hann þótt seint yrði.
Nei.ekkert slíkt heyrist frá Austfjörð,
fyr en Bjöm Jónsson bróðir hani
þessa $8,50,—sama daginn og fallega (represent) og sem búa í svo mikilli f jar-
greinin hans er prentuð í Lögbergi, l*gð frá Rómaborg, að þeim er ekki
og eftir að Björn hafði skrifað honum fullljóst hvað þarf að gera til að halda
og beðið hann að skýra sér frá hvern fram málstað þeirra og uppfylla skyldu
ig á því stæði, ef satt væri, að hann sína gagnvart páfastólnum. Af þessum
hefði farið með peninga annars manns ástæðum er það, að ég leyfi mér að rita
með sér frá Selkirk. yður það sem hér fer á eftir :
Með þessum línum höfum vér ‘‘Fyrir nokkrum dögum birtu cana
svarað efninu í grein Mr. Austfjörðs. disku blöðin frétt um það, að hans hei
Það munu allir sjá og viðurkenna, lagleiki páiinn hefði gefið út bréf, hvar
að vér höf'um farið mjög vægilega í hann lýsti óánægju sinni á mjög ein-
með hann, eftir því sem hann hafði dreginn hátt yfir því, hvernig skólamál
tilunnið með grein þeirri, er nafn Manitoba hefði verið útkljáð. Nokkr-
hans stendur undir í Lögbergi. En um dögum síðar birtist yfirlýsing með
vér vildum ekki láta hann gjalda valdslegu útliti þess efnis að slíkt bréf
þess, þó hann væri brúkaður fyrir væri alls ekki til. Jafnvel þó hin fyrri
lepp, af ritstjóra Lögbergs, sem hefir frétt væri ekki bygð á neinum grund-
samkvæmt náttúrufari sínu, þurft að velli, þá hefir hún samt æst svo hugi
geta af sér, með fullkominni stærð, manna, að yfirboðarar mínir álíta að
Sínum vanalega og vikulega óburði, þeir gerðu ekki skyldu sína gagnvart
og sem hann svo oít hefir mátt kalla páfanum, ef þeir ekki virðingarfylst
eingetinn vegna þess að enginn hef- legðu fyrir hann sínar málsástæður.
ir viljað gangast undir faðernið með Erindi mitt er að draga athygli yðar að
honum; en hér bauðst tækifærið, hér þvf máli sem ég hefi svo oft ritað yður
gat ritstjórinn “öðlast meðhjálp eftir um, 0g láta yður vita, að slík bannfær
sinni mynd”, og þar af leiðandi fær ;ng mUndi hafa hin skaðlegustu áhrif á
nú Mr. Austfjörð [að sjá nafnið sitt á friðinn í Canada og fyrir mentamál ka-
prenti í Lögbergi. þólíka í því landi, og jafnframt orsaka
Það er engin staðhæfing út í blá óeining meðal sjálfra kaþólíka. \ ér
inn, sem vér förum með, þegar vér mælumst ekki til þess. að hans heilag
segjum að ritstjóri Lögbergs hafi hér leikiviðurkenni sem fullkomna þásamn-
fengið meðhjálp, og að Mr. Austfjörð >uga, sem nú hafa verið gerðir í skóla-
sé I e p p u r. Hrossamark Lögbergs málinu, en að hann af sinni vizku megi
ritstjórans er svo alræmt orðið, að *áta sér þóknast, að líta á þetta sem
allir þekkja það; jafnvel þó hann upphaf réttlætis, og að með hjálp tím-
hafi orðið að soramarka með því, og ans og að hin sivaxandi umhyggja ka-
það getur engum dulist að hinn þólíka í Manitoba megi vonast eftir að
vanalegi hroki, ósvífni og óþverra- mál þetta fái góða endalikt. Bannfær-
skapur, sem ætíð skieytir greinar mfí þeirra samninga sem þegar eru
Lögbergsritstjórans, gægist út úr gerðir mundi hafa þau áhrif—(ég er beð-
hverri línu í þessarri Austfjörðs >nn að leggja áherslu á þetta atriði)—að
grein. engar frekari eftirgjafir (concessions)
mundu verða fáanlegar.
Skipanir mínar leggja mér á herðar
Fyrir utan öll þessi einkenni
greinarinnar, sem öll sverja sig í ætt
við ritstjórann, þá höfum vér full-
vissu Björns Jónssonar, bróður Aust-
fjörðs, sem segir oss, að þó greinin
sé svívirðing, og í mesta máta ó
að endurnýja við yður þá ósk, sem ég
hefa áður látið í ljósi við yður, að páfan-
uin megi þóknast að senda fastan sendi-
herra til Canada, sem væri búsettur þar
merkileg, þá sé það ofvaxið bróðir Ien hefði en«in afskifti af Þarlendum
sínum að búa annað eins til. Vér málum, og sem á þann hátt gæti með
álítum að Björn muni fara nærri um me'r' vizku leiðbeint kaþólíkum gegn-
hæfileika bróður síns, og að öllum I um örðugleika sem þeir verða aúyf-
líkindum jafnnærri um varmensku 'rv'nna- er °8 annað atriði sem ég
Lögbergs rirstjórans; og þar eð hann v°8a a^ mælast til að þér yfirvegið, að
gaf oss fyllilega í skyn, að bróðir I Þeúar er h'ð latínusamda skjal páfans
sinn væri ekki meira en svo sendi-1verður birt' raunu koma fram ýmsar ó
bréfsfær, þá er auðvelt að sjá hvaðan
greinin hefir komið.
samstæðar útleggingur, og ég er viss
um að óheillavænlegar þrætur munu
þegar eíga sér stað um það. hvaða skiin-
I ing eigi að leggja í orð páfans. Til þess
að koma í veg fyrir sllka ógæfu, þá bið
Lögberg og skólamálið ég leyfis að mega benda yður á hversu
ákjósanlegt það væri, að með hinu latn-
Hinir íslenzku kjósendur muna ef-1 eska páfabréfi væru látnar fylgja útlegg-
laust eftir því, að það var mikið upp í ingar á ensku og frönsku. Þessari
ritstj. Lögbergs um og fyrir síðustu reglu hefir verið fylgt, ef ég man rétt, í
kosningar út af því sem hann þá hélt ýmsum tílfellum þar sem Frakkland og
fram, að Conservativi flokkurinn væri England áttu hlut að máli. Ég fer frá
að leggja skólamálið undir úrskurð I Rómaborg á laugardaginn, en fram að
páfans og þótti honum, sem von var, þeim tíma er ég gersamlega á valdi
þetta vera mjög óheiðarleg aðferð og yðar.”
ganga landráðum næst. Og þeir voru gvona er nú bréf Mr Russells og
ekki svo fáir sem létu gabbast til að geta menn af þvi ^ hver flokkurinn
trúa þessu, eins og svo mörgum öðrum það var sem sendi hann til Rómaborgar
pólitiskum lygum Lögbergs. Á hinn og lagði m41 þetta undir úrskurð páfans
bóginn var það sannað strax eftir kosn- p;nda varð Laurier að játa það á þing-
ingarnar, að Mr. Laurier og um eða ná- inUi að bréf frá honum sjálfum sem
lægt 40 af hans kaþólsku fylgjendum, fja.lla.di um þetta mál, hefði slæðst með
höfðu sent langt skjal til páfans og beð- öðrum skjölum til Rómaborgar ! !
ið hann að senda mann til Canada til að *, . , , . . ,. ., . ,
.b.g get ekki um þetta mál hér með
athuga skólaástand kaþólíka í Canada , , ... , , .
1 þvi augnamiði, að vekja nyjar umræð-
en sérstaklega í Manitoba og ennfremur
til að biðja páfann að andmæla ekki
þeim samningum sem Laurier og Green-
way gerðu í málinu. Maður sá sem
fenginn var til þess að flytja málið fyrir
páfastólnum, var Mr. Charles Russell,
frá London á Englandi, og er bréf það
sem hér fer é eftir,—eins og það var les-
ið upp í Ottawaþinginu fyrir skömmu
og birt I tlaðinu Nor’ Wester,—eitt af
þeim sem hann ritaði«til páfastólsins um
skólamálið. Bréfið hljóðar þannig :
“Ég hefi rétr nú komið tii Róma-
borgar einu siiiiii ennþá, samkvæmt
strangri beiðni kaþólskra meðlima
stjórnarinnar og þingsins í Canada, í
hverra nafni ég hefi nú þegar gert mig
yður kunnugan. Jafnvel þó eg hafi
komið svo lancan veg. þá þori ég ekki
að heimsækja yðar hátign vegua þess,
að ég vildi ekki undir neinum kringum-
stæðum láta líta svo út, að ég væri að
fyltfja fram máli mínu með ákefð, eða á
nokkurn hátt að hindra hið fullkomna
frjálsræði hans heilagleika, páfans. Ég
ur um það milli Heimskringlu og Lög-
bergs, heldur til þess að sýna fólki, hve
frámunalega lygið og ósvífið Lögberg er
I öllum pólitiskum málum, þegar þa.ð
væntir sér hagsmuna af því að ljúga
upp á og rægja Conservativa-flokkinn.
Lögberg má því nú snúa öllu þvi lasti
er það jós yfir Conservativa út af þessu
máli, upp á S'nn eigin flokk. Þetta, þó
það sé ekki inikið, ætti að vera nægilegt
tilefni fyrir kjósendur, til að trúa var-
lega framvegis því sem þetta blað
þvættir um pólitík.
B. L. Baldwinson.
S.—Ég mun síðar svura skamma-
dellunni löngu til mín í síðasta Lög
bergi, I sambandi við útflutninga-
störf mín á Islandi.—B. L, B.
Gunnar Gíslason.
gröfina Var það hvorttveggja að eng
inn prestur var í nágrenninn, enda
hafði Gunnar látið þá ósk í ljósi að eng
inn talaði yfir gröf sinni, nema ef vera
skyldi einhver vinveittur leikmaður
Það er ósagt að Gunnar hafi verið or
þódox í trúarskoðunum sínum. en trú
maður var hann virkilegur, þó ekk
vildí hann hafa prest lil að flytja ræðu
yfir moldum sinum. Mun þar hafa ráð
ið skilsmunur á skoðun hans og kenn
ingum klerka.
Gunnar Gíslason var fæddur að
Grenjaðarstað í Suður-Þingeyjarsýslu
23. Maí 1823. Skorti hann þvi 2 mánuði
og 4 daga á 75 ára aldur, er hann andað
ist. Foreldrar Gunnars voru: Gísl
Sigfússon Jónssonar og Margrét Ólafs-
dóttir Guðmundssonar Ólafssonar. Voru
foreldrar hans ættuð úr Reykjadal
Þingeyjarsýslu. Gunnar varð tvíkvænt
ur. Var fyrri kona hans Sigríður Ei
ríksdóttir, frá Ormalóni I Þistilfirði
Eiríkssonar, Þorsteinssonar frá Odd
stöðum á Melrakkasléttu. Varð þeim
Gunnari og Sigríði Eiríksdóttur 6 barna
auðið c.g eru 5 þeirra á lífi, öll gift. í
Nýja-íslandi eru þrjú þeirra, eitt
Winnipeg og eitt,—Gísli, fyrir skömmu
kominn til landsins frá Svíaríki, þar sem
hann hafði dvalið nær 20 ár, og er
kvæntur sænskri konu,—í Assiniboia-
héraði vestra, í grend við hina islenzku
Vatnsdalsnýlendu. Eitt barniðer dáið,
—Jóhann Friðrik—léztí Pembina, N.D
árið 1881, 30 ára að aldri. Fyrri konu
sinni kvæntist Gunnar árið 1819 og fifðu
þau saman 17 ár. Seinni kona hans,
sem er á lífi. var Sigríður Jónsdóttir
Sigurðssonar Sigurðssonar Ólafssonar
Skörvíkings, af Langanesi. Kvæntist
hann henni árið 1873. Ekki varð þeim
hjónum barna auðið, en Sigriður hafðí
áður verið gift Guðmundi Sveinssyni
frá Kollavík í Þistilfirði og með honum
átti hún 5 böm, en sem nú eru öll dáin
nema ein dóttir, Þórdis Sigríður, sem
gift er Jóni Jónssyni (úr Rangárvalla-
sýslu) bónda á Birkivöllum I Árnesbygð
í Gimlisveit, þar sem Gunnar hafði heim
ili sitt hin síðustu árin.
Þess hefir áður verið getið í fáum
orðum, að þessi fornfróði íslendingur —
, . Gunnar Gíslason—hafi látizt að heim-
veit ennfremur hversu annnkt þer eigið m dóttur sinnar og tengdasonar í Mikl-
og með hve míkilli þolinmæði þér hafið ey í Gimlisveit í Manitoba, hinn 19.
svo oft áður hlustað á málsástæður vor- Marz þ. á. Við þá fregn er engu að
ar, og sem þér nú skiljið fullkomlega. I ijæta nema því, að Gunnar var jarðaö-
Ég mundi ekki einu sinni ónáða yður
ur í Arnes-grafreit 28. s. m., að við-
Flest sín búskaparár á íslandi bjó
Gunnar í Þistilfirðinum í Þingeyjar-
sýslu, en skömmu eftir að hann kvænt-
ist I seinna skiftið, flutti hann austur i
Múlasýslur og bjó þai', lengst á Seyðis-
firði, þangað til hann flutti til Canada
sumarið 1887. Tvö fyrstu árin eftir að
hingað kom bjó hann i Winnipeg, en síð
an, eins og fyr er getið, á Birkivöllum í
Árnesbygð í N. Isl. Hafði hann brugð-
ið sér norður í Mikley í kynnisför til
dóttur sinnar, er þar býr, en entist ekki
heilsa og aldur til að ná heim aftur
Gunnar var einkennilegur maður.
Hann var gáfaður og ungur í apda,
gleðimaður mikill og hinn skemtilegasti
að hitta, hvort heldur heima hjá sér eða
á förnum vegi. Hann vildi áfram og
hann vildi að aðrir kæmust áfram, en
skoðanir hans eátu ekki æfinlega sam
rýmst samtíðinni. sizt samtíðinni hér-
megin hafsins. Hann var Islendingur
og ekkert annað og helgaði líf sitt ís
lenzkri sögu og íslenzkri ættfræði.Hann
gat helzt ekki um annað talað og er það
sízt að undra þegar athugað er, fyrst
það, að maðurinn var orðinn háaldraður
og annað það, að á uppvaxtarárum sín
um átti hann við skort að búa og jafn-
fraint því við það almeuna álit, að bók-
vitið væri lítilsvirði, af því það yrði
ekki látið í askana. En Gunnar var
námfús og skarpur og nam því alt er
hönd fest á í bókaskræðumynd, en það
voru helzt fornsögurnar, anriálar og
ættfræðisrit. Þetta voru einu menta-
brunnarnir og af þeim drakk hann svo
dyggilega, að fáir óskólagengnir sam-
tíðamenn hans á Islandi stóðu honum
jafnfætis í þessum fræðigreinum. Nið-
ur í-þessar fræðigreinar sökti Gunnar
sér þegar í ungdæmi og sótti fast námið
því hann var fylginn og kappsamur
hvar sem hann lagðist á. Eðlilega af-
leiðingin var sú, að þegar fram á leið
mátti svo heita, að hann gæti ekki hugs-
að og talað um annað en ætt- og sagn-
fræði. Það voru ósköpin öll sem hann
ritaði á æfinni, einkum þjóðsögur alls-
konar, — munnmælasögur úr öllum
fjórðungum íslands, og ættartölur.
Minst af handritum hans vita menn
með vissu hvar nú eru niðurkomin, en
talsvert er til, bæði hjá börnum hans
hér, og hjá ýmsum fræðimönnijm á ís-
landi, er hann fyrrum hafði bréfaskifti
við og sem hann vann ýmislegt fyrir.
En þrátt fyrir það, að Gunnar var
þanuig allur í hinum liðua tíma, kunni
hann samt að meta alt hið nýja og gagn-
lega, sem heyrir til nútíðinni. Þar kom
hin skarpa dómgreirid hans honum að
liði, þó sjálfann skorti hann hina nýrri
þekkingu til þess að geta tekið jafnmik-
inn þátt í þeim málum, eins og liaun
hafðí vilja til.
Sá sem þetta ritar er lítt kunnur
skáldgáíu Gunnars, því um þau efni
var hann jafnan fámálugur. En Ijóða-
syrpa mikil k"-að liggja eftir hann, og
víst er það á vitorði fjölda manna, að
hann var hagyrðingur góður.
Eins og Vestur-ísl. er kunnugt, þá
hafði Gunnar eitt mál með höndum hin
síðustu árin, sem honum var virkiiegt
kpfjpsmál. Það var að fá safnað efni í
laudnámabók Vestur-íslendinga. Frá
ættfræðilegu sjónarmiði er þetta eflaust
markverðasta málið sem íslendingar
um ætt sína. Menn skifta ýmist um
nöfn eða taka sér ákveðið nafn sem ætt
arnafn og I alt of mörgum tilfellum týn
ist þá ættin gersamlega. En það er
tæplega samkveemt menningarkröfum
íslendinga að láta slíkann menningar
vott glatast að óþörfu—fyrir hirðuleysi
Þetta sá Gunnar og þetta vildi hannfyr
irbyggja. en entist ekai aldur til. Eftlr
er að vita hvort nokkur vill heiðra
minning hans, jafnframt og hann þá
heiðrar sína eigin ætt, með því að halda
áfram þessu þýðingarmikla máli.
Gunnar var elskurlkasti eiginmaður
og ástríkur faðir. Það getur ekkert
barn átt umhyggjusamari föður en hann
var. Jafnvel löngu eftir að þau voru
komin frá honum út í heiminn, lét hann
aldrei af að hugsa um þau og vinna að
velferð þeirra á allan mögulegan hátt
Börn hans og hin aldurhnigna ekkj
harma þvi að verðugu fráfall jafn ást
ríks föður og eiginmanns. Og það eru
fleiri sem harma fráfall hans. Það ger
ir einnig nágrannabygðin öll,—harmar
fráfall ágætis drengs og fræðimanns
sem æfinlega var ánægjaaðsjá og heyra
E. J.
Árnes, Man, í Maí 1898.
íslands-fréttir,
Reykjavík, 16. April 1898.
Dágott vorveður síðan fyrir páska
oftast fagurt. Virðist jörð nú hljóta að
vera komin upp hvar sem er í bygð
hér sunnanlands.
Aflatregt mjög, eða réttara sagt
enginn afl hér á innmiðum. Að eins
vart á Akranesi I vestustn leitum.Aust-
anfjalls einnig nær aflalaust. enda
gæftalaust oftast fyrir brimí.
Dáinn 10. þ. m, (páskadaginn) sýslu-
mannsfrúin í Vesmaunaeyjum (Magn-
úsar Jónssonar) Kristín Sylvia. dóttir
L. E. Sveinbjörnsson háyfirdómara,—
eftir barnsburð, gáfuð kona og vel að
sér, um 27 ára að aldri.
Seyðisfirði, 19. Apríl 1898.
Veðrátta var mjög mild undanfar
andi viku, hitar miklir um daga, undir
20. gr. á R. í sólu. en dálítill froststirn-
ingur á nóttum, og hægur suðaustan-
vinclur flesta daga.
ís er nú enginn úti fyrir Austur-
landi,_ en dálítill hroði inni á fjörðum
sumstaðar.
Afli mátti heita hér góður og hafa
menn hlaðið margir báta sína fyrirfar
andi daga, af vænum fiski, og þó af
hausað, en virðist nú í rénun.
Akureyri,. 6. Apríl 1898.
Látinn er nýlega Geir Jónasson á
Narfastöðum I Rej'kjadal. bróðir Ja
kobs bónda þar; Herborg Ásmundsdótt-
ir, gömul kona ógift á Stóruvöllum í
Bárðardal, hálfsystir Jóns sál. Bene-
diktssonar, sem þar bjó lengi; og hér á
sjúkrahúsinu Margrét kona Daníels
Jónssonar á Eiði á Langanesi.
Hafls töluveiður hafði nýlega kom-
ið inn á Skjálfandaflóa og upp undir
Gjögur.
Ódýr reiðlijól.
Stefán B. Jónsson hefir nú á boð-
stólum alveg ótrúlega ódýr ný reiðhjól,
f.yrir menn og konur á öllum aldri, er
hann pantar beint frá verkstæði f Chi-
cago. — Til sönnunar fyrir því að þetta
er ekkert auglýsinga-skrum, þá getur
hann sýnt það svart á hvítu, að ung-
linga hjól, sem hann seiur nú á $12 hér
I Winnipeg, hafa kostað $20 í Chicago,
að undanförnu, fyrir fulla borgun út I
hönd.
Það virðist því sanngjarnt að ætl-
ast til að menn kynnist þeim kjörum,
sem hann hefir að bjóða, áður en menn
ákveða að kaupa annarstaðar.
Hér er tækifærið fyrir þá, sem
hafa í hyggju að ferðast eitthvað. —
Northern Pacific brautin hefir nú sett
niður fargjaldið austur og vestur, sem
fylgir: Tjl Toronto, Montreal og New
York, á 1. plássi $28,20, á 2. plássi $27,
20. Til Tacorna, Seattle, Victoria og
Vanc;ouver, á 1. pjássi $25, og 2. plássi
$20, yið enda ferðarinnar borgar fé-
lagið til baka þeim sem halda 1. pláss
farseðli $5. og þeim sem halda 2. pláss
farseðli $10. Svo farseðlarnir eiginlega
kosta þá að eins $20 ál.og$10á2.
plássi. Niðursetningin á fargjaldi til
Kyrrahafsins gildir að eins frá stöðum
í Manitoba. Til staða I Austurríkjun-
um yrði fargjaldið að sama skapi hærra
eftir því sem vestar dregur. Það borg-
ar sig fyrir hvern einn að sjá umboðs-
raann N. P. félagsins áður en þeir
kaupa annarstaðar.
Dr. N. J. Crowíord
PHYCICIAN AND
SURGEON .....
462 Main St.. Winnipeg, Man.
Office Hours from 2 to 6 p.m.
hér b"' ,iaf \ prjónunum um undan-
m , ... , ,, ... Istöddum fjölda manns úr nýlendun.ni. farir ' G unar a. réttsýnn í því
þ esa þetta bref, ef eg hefði Engínn pi ->t.ur var viðstaduur, en sam- j eins ot ivo mörgu i' u ^eii sem hing-
ekki verið sérstaklega beðinn að fara til kvæmt ósi. nJ’''' da 3i Eggertl að komu fyrstir s láhve- . og fæstir
kemur til Winnipeg og borgar Einari j Rómaborgar af þeim sem ég vinn fyrirj Jóhannsson nc. .. ' við j þeirra sem hér vaxa upp, vita nok
Munið eftir Því
. be. ódýrasta gistihús (eftir
gæ ',m), sem til er í Pembina Co. er
Jennings House,
Cavalier, Sí. Dak. I
JENNINGS, eigandi.
OLI SIMONSON
MÆLIB MKÐ SÍNU NÝJA
Stanflmayian HoteL
Fæði $1.00 á dag.
718 main 8tr.
Brnnswick Uotel,
á horninu á Main og Rupert St.
Er eitt hið ódýrasta og bezta gistihús i
bænum. Allslags vín og vindlar fást
þar mót sanngjarnri borgun.
McLaren Bro’s, eigendur.
5 Photo=
tgraphs m t

Það er enginn efi á því að
vér getum gert yður á-
nægða bæði hvað snertir
verðið og verkið.
} PARKIN^....J
4 490 flain St. 4
BEN SAMS0N,
—Járnsmiður.—
<^~West Selkirk, Man.
Gerir við og smíðar að nýju vagna,
sleða, “bugy’s,” “cutters,” reið-
hjól, byssur, saumavélar og yíir höf-
uð gerir við flest sem aflaga fer, svo
það lítur út sem nýtt væri
Hann selur einnig tvær tegundir
af Steinoliii með mjög lágu verði
Stríðs-kort.
af heiminum með landafræðislegum upp
lýsingum um Cuba, Spán, Bandarlkin,
Puerto Rico, Kanari-eyjarnar, Cape
Verde eyjarnar, Havanahöfn, Tortugas
eyjarnar, Key West, Philippine eyjarnar
o. s. frv.; þetta er ljómandi fallegt og
stórt kort og ættu allir að eignast það.
Verðið er að eins 10c., í silfri eða fri-
merkjum. Ágæt mynd af Bandaríkja-
herskipinu “Maine” lOc. Hnappa með
Bandaríkja og Cuba-flöggum, lOc. Alt
þetta fritt sent fyrir ein 25c.
J. LAKANDER,
Maple Park, Cane Co., 111., U.S.A.
Canadian Pacific
Railway.
Austur yfir stórvötnin. Mikið niður-
sett fargjald.
Þessi gufuskip fara frá Fort William.
Alberta hvern Föstndag
Athabasca hvern Sunnud,
Manitoba hvern Þriðjud.
Lestin kemur frá Winnipeg til Fort
William kl. 8.50 e. h. hvern Fimtudag,
Laugardag og Mánudag.
Lítið á eftirfylgjandi verðlista á
hinni nafnfrægu Lisk’s Blikkvöru,
sem er ábyrgst að riðga aldrei. Hún
fæst I harðvörubúðinni hans
TRUEMNER,
i Cavalier.
Mr. Truemner ábyrgist vöruna sjálfur
og lofar að gefa ykkur nýjann hlut fyrir
sérhvað eina sem þið kaupið af Lisks
Blikkvöru og sem riðgar hjá ykkur með
sómasamlegri brúkun.
Áður seldar Nú á
16 potta fötur 90 cts. 67 cts.
14 potta fötur 75 “ 55 “
12 potta fötur 70 “ 14 “ “ með sigti $1.10 52 “
78 “
17 potta diskapönnur 90 ct. 70 “
No. 9 þvatta Boilers $2.50 $1.90
J. E. Truemner,
Cavalier, N-Dak.
Kaupið þér
gott brauð ?
Það er spurning sem hver heimil-
isfaðir ætti að íhuga nú, þegar
brauð er svo ódýrt, ekki nema
5-6 c. braudid.
Því þá ekki að kanpa það bezta
brauð sem búið er til í Canada,
sem er áreiðanlega brauðið hans
Boyd’s
Þá fyrst finnur þú mismuninn
sem er á brauðum ýmsra bakara.
Kallið á einhvern af keirvfrum-
vorum og verzlið við hann.