Heimskringla - 09.06.1898, Page 1

neimskrmgla.
XII. AR WINNIPEG, MANITOBA, 9. JtJNI 1898. NR 35
STRÍDID.
Ekkert verulega stórkostlegt hefir
borið til tíðinda milli Bandamanna
og Spánverja síðan blað vort kom út
síðast. Dewey situr við sinn keip í
Manila, en ekki alveg aðgerðalaus
samt. Hann er nú búinn að ná 3
spánskum herskipum með mUnnum
og vopnum, án þess að þurfa að eyða
einu skoti til þess. Hann heflr því
núorðið töluvert laglegann flota, og
þegar hann fær í viðbót herskipið
C'harleston og Monitorinn Monteroy,
sem er áJítið eitt hið öflugasta bar
dagaskip í lieímimim, og sem nú eru
4 leiðinnl til hans, þá getur maður
haft góða von um að enginn taki
Manila úr greipum hans, án þess að
hafa töluvert fyrir því.
Síðasta fréttin frá UeWéy segir,
að uppreistarmenn hjá Manila hafi
unnið stórkostlegan sigur á Spánverj-
um, drepið um 600 af þeim og tekið
um 1800 til fanga, og náð miklu af
vopnum og vistum. Þetta er áreið-
anleg frétt og sannar hún það, að
engin hæfa hefir verið í því sem Spán-
verjar sögðu, að uppreistarmenn þar
myndu snúast á móti Dewey og hans
mönnum.
Fátt heyrist markvert af viður
eigninni við strendur Cuba. Banda-
ríkjaflotinn, undir umsjón Commodore
Schley, skaut á virkin við hafnar-
mynnið hjá Santiago de Cuba, og
sketndi þau mikið. Skutu þeir að
eins um 30 skotum, en þau virtust
öll gera stórskörð í vígi Spánverja.
Landvirkin svöruðu með um 300
skotum, en ekki eitt einasta hitti
skipin. Einnig sendu hin spánsku
herskip sem liggja inni á aðalhöfn-
inni, alimikla kúlnahríð i áttina til
Bandaríkjaflotans, en ekkert þeirra
gerði hinn minsta skaða. Eitt
spánska herskipið, sem aðmíráll Cer-
vera er sjálfur á, lét sjá sig utarlega
á höfninni; sendi þá herskipið Iowa
því óðara nokkur skot, hitti eitt þeirra
skipið um miðjuna og kviknaði í því
samstundis, en Spánverjum tókst að
slökkva eldinn og svo héldu þeir hið
bráðasta í skjól við hæðirnar sem
liggja fram með höfninni, og létu
ekki sjá sig framar.
Skömmu eftir þetta kom admir-
áll San.pson þangað og tók við yfir
stjórn flotans. Hann var búinn að
sjá að ómcgulegt mundi vera að
komast inn á höfnina vegna sprengi-
vélanna í sjávarbotninum, svo hann
hugsaði sér að láta í dyrnar svo
Spánverjir færu ekki út aftur. Með
því augnamiði fékk hann 7 menn til
þess að fara á göndu kolaskipi inn í
þrengslin í hafnarmynninu og
sökkva þvl þar. Álitið var að þeir
sem fóru för þessa royndu allir far
ast með skipinu, því bæði mátti bú-
ast við skothríð úr landvígunum og
frá skipum Spánverja á hötninni, og
svo þar að auki vélar I botninum.
En þrátt fyrir alt þetta héldu þessir
7 menn skipi sínu þangað, sem það
átti að fara, og sprengdu sjálflr gat
á það, svo það sökk, en þó undarlegt
megi virðast, komust þeir allir Ijfs
af, en.lentu samt I höndum Spán-
verja. Ylirmanni Spánverja, Cer-
vera. fanst svo mikið um djarfleik
þessara manna, að hann sendi undir
fflann sinn á einu skipi til admíráls
Sampsons, til þess að láta hann vita
að menn hans væri allir á lífl og I
sinui umsjón, og að hann bæri mikla
virðingu fyrir þessum makalausu
betjum, sem hefðu offrað lífl slnu
fyrir föðurlandið og gengið glaðir
út I það, sem hefði sýnzt vera opinn
dauðinn.
Talið er vlst að þessir menn fái
bráðlega frelsi sitt aftur, þv( Banda-
menn hafa nóg af stríðsföngum til
Þess að skifta fyrir þá. begar þeir
koma til sinna nianna aftnr, meiga
Þeir eiga von á þeim heiðri fyrir
bugrekki sitt, sem fáuin hefir verið
sýndur; þeir eiga það líka sannar-
!ega skilið.
Nú eru Bandaríkin búin að
senda fleiri þúsundir hermanna til
Cuba, er því búist við að bærinn
bantiago de Cuba íalli I hendur
þeirra bráðlega, og um leið hin
spánsku herskip sem þar eru.
Þar næst mun floti Bandamannr
snúa sér að San Juan á Porto Rico.
Þeirri eyju þurfa þeir að ná áður en
Spánverjar biðjast friðar.
Allra slðustu fréttir frá Was-
hington segja, að admiráll Sampson
hafl algjörlega eyðilagt hin spánsku
virki við Santiago de Cuba á mánu-
daginn, og einnig sökt einu skipi
þeirra, Maria Theresa, sem var
þeirra langbezta herskip. Það líður
þá ekki á löngu þangað til Banda-
menn hafa umráð yfir því sem eftir
er af flota Spánverja.
Frjettir.
Markverðustu viðburðir
hvaðanæfa.
Óeirdir og upphlaup hafa átt sér
stað I Belfast á írlandi. Sagter að um
200 manns hafi meiðztl einu upphlaup-
inu.
Miss Eva Booth, yfirmaður sálu-
hjálparhersins, sem hélt til Vancouver
ekki als fyrir löngn með þeim sáluhjálp-
ar hermönnum. sem ætluðu til Klon-
dike, er nú á leiðinni austur aftur.
Hún fór í gegn um bæinn á þriðjudag-
inn. Mikið lét húb yfir þeim góða á-
rangri sem ferð sín hefði borið. Mörg-
um Indiánum hafði þetta fólk snúid til
kristni. og svo fóru þessir Indiánar og
prédikuðu f.yrir sínum tíokki,
Fellibylur gerði töluveröan skaða á
eignum manna I Moorhead, Minnesota
á fimtudaginn var. Sagt er einnig að 5
manns hafi mciSst töluvert.
Hon. John Sherman, fyrverandi ut-
anríkisráðherra Bandaríkjanna, var I
St. Paul á föstudaginn á leið norður til
Alaska. Kona hans var I för með hon-
um. Ekki sagðist Mr. Sherman ætla
sér að grafa til gulls, en sig langaði til
að sjá þetta viðfræga gullland.
Frétt frá London segir að hópur af
Spánverjum hafi grýtt J. B. Richardson
yfirmann enska stórskotaliðsins I G-ibr-
altar og annan Englending sem var með
honum á gangi sjö mílur norðvestur af
Gibri ltar. Með mestu herkjum og tölu-
verðum meiðslum komust þeir samt
undan þrælunum. Ef fréttin er sönn,
þá er liklegt að Spánverjar fái að borga
ríflegar skaðabætr, eða þá að “Jón boli”
hirtir þá öðruvísi.
Fréttir frá Victoria segja, að fólks-
Hutningaskipið “Jane Gray,” sem sigldi
frá Seattle 16. Mai, og ætlaði til Kotze
bue Sound I Alaska, hafi farist, um 90
mílur vestur af Cape Flattery, þann 22.
Maí. 28 manns komust af á skipsbát-
unum, en 33 fórust með skipinu. Flest
af þessu fólki ætlaði til gullnámanna.
Prins Albert frá Belgiu hefir verið
í Ottawa og Montreal fyrirfaraudi daga.
Honum var tekið eins og stöðu hans
hæfði af öllum.
Leynilögregluþjónar Bandarikja-
stjórnar hafa náð i bréf, sem Mr. Car-
ranza. einn af þjlnum Senor Polo, fyr-
verandi sendiherra Spáuverja í Was-
hingtou, og sem nú er staddur i Mont-
real, hafði skrifað til sjómálastjóra
Spinverja I Madrid. Bréf þetta er all-
langt «kjal, og auðséð er sð ritari þess
er nákunnugur ástandínu. ekki einung-
is heima á Spáni, heldur einnig í Banda-
ríkjunurn. Einnig lýsir það megnri ó-
ánægju yfir útbúnaði spánska Hotans
og ásigkomulagi sumra herskipanna
sem það segir að þurfi aðgerð hið bráð-
asta. Þar næst færir það rök fyrir því
stóra glappaskoti, sem Cervera tíota-
stjóri Spánverja gerðí, þegar hann hélt
inn á höfninaí Santiago de Cuba, og
lét setja sig þar fastann, í stað þess að
halda beint til Havana, sem bréfið
sýnir að hafi um það leyti að eins verið
varin af fáura ogléiegum óvina skipum.
Þar næst er lýst hvernig spánskir
njósnarar snuðri upp alt sam geti orðið
að gagni fyrir þá i Bandaríkjunum; er
þar getíð þess tjóns sem Jieír hafi beðið
af bandvömm tveggja sinna ötulustu
manna, annars I VVashíngton og hins i
Key West.
Þar næst náðleggur Mr Carranza
að biðja um frið hið fyrsta og sleppa
Caba algjörlega; með því móti heldur
hann að Spánverjar myndu halda Porto
Rico og Philippine-eyjunum, og einnig
koinast hjá að borga skuldir Cuba, sem
þeir standa I ábyrgð fyrir, Hann læt-
ur I ljósi það áiit sitt að ef ófriður hald
ist mikið lengur, þá muni Bandaríkin
snúa sér að Porto Rico næst, en láta
Cuba eiga sig fyrst um sinn; með því
móti gætu þeir neytt Spánverja til þess
að borga þungar skaðabætur að stríðs-
likum, eða þeir héldu eignum þeirra,
Þessi hugmynd Mr. Carranza kem-
ur alveg heim við stefnu Bandaríkja-
stjórnar. og sýnir því fyllilega að mað-
urinn veit vel hvað fram fer I Was-
hington.
Með þessu bréfi er álitið að Banda-
rikjastjórn hafi nóga ástæðu þess að
heimta að Englandsstjórn að þessir fé-
lagar séu reknir burt úr Canada, og
munþaðverða gert bráðlega. -
Önnur skipun sviplík þessari keraur
frá konunginum í Siam, þár sem hann
býður, að ráðherrasinn, Tchan Pleirex,
leggi niður embætti sitt, að allar hans
“orður og titlar” séu teknar af honum,
að skegg hans skuli vera rakað af hon-
um. og sjö dögum eftir þá athöfn skuli
hann settur til þess að bera hey handa
hinum “heilögu fllum” konungsins, og
þann starfa skuli hann hafa til dauða.
Spánverjar hafa lagt $25000 til höf-
uðs Auguinaldo foringja uppreistar-
manna á Philippine eyjunum. Upp-
hæðin er há, og þvi er hætt við að ein-
hver af þessum hálfviltu hermönnum
hans kunni að ginnast á boðinu og ráða
hann af dögum.
Ástaheimur skáldanna.
Edens sæla og eilíft vor,
Er ástaheimur skáldmæringa.
Þar ræður öflugt andans þor,
Öllu sem vill hugann þvinga.
Alt sem þar fyrir augað ber, .
Er yndi og dýrð I stærstu myndum,
Þar skáldið gleymir sjálfum sér
í svásum draumi ofar vindum.
Alheims ríka unaðs sól
I eldrós breytir daggar skýjum,
Imyndunar undrahjól
Óðfleygt snýst, með iitum nýjum.
Þar er aldin, ilman, blóm.
Og elfa, er hverjum þyrstdm svalar.
Náttúran sætum svana róm
Sérhvers hjarta máli talar.
Inst I þessum undra lund
Augað skáldsins staðar nemur,
Þar una þeirra ástheit sprund,
Sera engilverum likjast fremur;
Og tilfínninga tendra bál
Með töfrabros og roða’ í kinnum,
Og augun deyfa eggjað stál,
Því aflið stenzt ei móti kvinnum.
Þá er skáld á þessum stað
Þrumu lostið og sér gleymir,
Og alt sem það fær ályktað
Br vistin þar I sælu heimi.
Svo er hrifin hugsjónin,
Að hjartað ástar tendrast báli,
Og ávarpar þar engil sinn
Elskunnar á rósamáli.
Og Ijóðin eru lífsins orð,
Leugur vara þau en annað.
Alt um heimsins yfirborð
Óma dýrð og fegurð svanna,
Sem æðstu lífsins unaðsemd
Öllum fegJi heimsins auði.
Að ná ei sprundi er hrakleg hefnd,
Hór er þá ei {nema dauði.
Fyrst að skálda Ijóða lof
Ljómar yfir kvennþjóðinni,
Þá er máské ekki’ um of
Þótt aðrir hjá þeim galla finni.
Við hverfum frá þeim helga stað
Heimili þeirra sjálfra að skoða,
Með ósk að þar sé uppljómað
Af yndisskærum sólarroða.
Vonin bregzt oft, vinur minn,
Þá velsæld er á stigi lágu.
Hvað sé ég fyrst, þá eg kem inn ?
Ekta-víf og börnin smáu.
Áður svanna eðlið heitt
í unaðsbrosi lék á vörum,
En nú er öllu orðið breytt,
Og ásýnd lýsir hörðum kjörum.
Hvar er skáldið ? hugði ég.
Hann flaug bnrt i svölu-llki;
Mór líst nú alt á annan veg,
En yndi og sæla þarna riki.
Ég færist síðan reit af reit
Og reika um staði nýja og forna.
Óvíðast þó en ég leit
Engla skálda á höndum borna.
Hvað þýðir alt það orða glamm
Og lof um hverja hringalínu;
Hvi eru skáld að falla fram
Og fórna konum hjarta sinu,
Þau ef loksins eftir alt.
Engilmyndum svifta af snótum,
Ef hjartað eins og ís er kalt
Og ástin hvergi föst á rótum.
Undantekning á sér stað,
Eins I þvi sem flestum greinum,
Eru skáld sem enda það
Alt, er lofa hringareinum.
Haltu vinur heit við sprund,
Með hlut þinn fenginn vertu glaður,
Og gjörðu’ að einum Eden-lund
Þinn eigin bústað, góði maður.
Þorsteinn M. BoRaFJðRÐ.
j §PARID pENINGA. j
Þið getið það með því að fara til STEFÁNS
JÓNSSONAR, á Norð-austur horni Ross Ave.
og Isabel Str., þegar þér þurflð að að kaupa
eitthvað af álnavöru (Drygoods). T. dæmis:
Musi!insá4, 5, 8ogl0 cts. Prints 5, 6, 8, 10,
12ic. (sum lOc. print næstum yard á breidd).
Einnig Ijósleitir, tvlbreiðir kjóladúkar á 5c.
ljómandi fyrir sumarið fyrir kvenntreyjur
og kjóla handa litlum stúlkum. Þá eru dökk-
leitir dúkar á 12J og 15e. hreinasta afbragð.
Ótal aðrar tegundir af dúkvöru sem ómögu-
legt er upp að telja, með mjög lágu veiði.
Ógrynni afljómandi fallegum stráhöttum fyr-
ir litlar stúlkur og konur, eins lágt og 15 og
20c. Þér getið vissulega sparað peninga
yðar með þvl að kaupa hjá mér góða vöru
með lágu verði. Gleymið því ekki að koma
við hjá mér og sjá hvað ég er að bjóða við-
skiftavinum mínum þetta sumar.
Með vinsemd og beztu óskum.
5TEFAN JONSSON.:
Æ.
Norð-austur horn Ross Ave. og Isabel Str.
Frá löndum.
SPANISH FORK, UTAH, 1. JÚNÍ.
(Frá fréttaritara Hkr.).
Óvanalega miklar rigningar hafa
geDgið hér síðustu dagana af Maí; lá
nærri að alt færi á flot, og uppfyltist
spádómur Brigham Youngs, að sú tíð
mundi koma, að svo mikið regn mundi
falla í Utah, að vatnsveitinga þyrfti
eMti lengur með. En nú er aftur kom-
ið blíðviðri.
Já, mikið er nú talað um stríðið
hér nú á dögum, eins og annarstaðar,
þó það virðist litið gagn gera, að öðru
leyti en því, að mörgum hefir þar af
leíðandi farið mikið fram í landafræði
op framburði á útlendum nafnorðum,
Hinn 26. f. ra. fór hér i gegn um
Utah hinn nýkjörni Governor genoral
Philippine-eyjanna, Major General Mer-
rit, og var honum fagnað (%; tekið með
raikiili viðhöfn af Governor Wells hér I
Utah.
“Memorial”-dagurinn, 30 Mai, va.r
hér haldinn;! ár með mikilli viðhöfn og
tilhlýðilegum skemtunum. Landar
vorir höfðu dans um kvöldið I Christin-
son & Johnsons Hall, og gekk ágætlega
alli-höfðu góða skemtun. Forstöðu-
nefnd Lestrarfélagsins stóð fyrir sam-
komunni og dansinum og lej-sti það
heiðarlega af hendi.
Forstöðunefnd Þjóðminningar dags-
ins hafði fund í C, & J. Hall síðastliðið
laugardagskvöld, og cerðist þar ekkert
sögulegt, nema það kviknaðí I einum
nefndarmanninum reglulegur ættjarðar
ástr.r og þjóðminningar eldur ! sem þó
nefndinni til allrar hamingju lukkaðist
að slökkva með ísvatni, forsjálni og ó-
bifanlegri staðfestu, sem hún hefir í
ríkuglegum mæli ætíð við hendina.
ÞF’Uninningardagurinn verður haldinn
hér 2. Ágúst. og engu tilsparað að alt
verði sem fullkomnast, löndum vorum
hér til ánægju og sóma, og til þakklátr-
ar endurminningar um þjóð vora heima
og föðurlandið forna norður í hafi —
vort kæra ísland.
Útilegumenn—já guð sé oss næstur—
ræntu Springville-bankann, 0 milurhéð-
an, á laugardagsmorguninn var, kl. 10
og 5 mínútum fyrir miðdag. Þegar þeir
frömdu ránið, var ekki nema einn mað-
ur í bankanum, og miðaði annar ræn-
inginn byssu á hann, á meðan hinn lét
greipar sópa um alla sýnilega peninga í
bankanum. Náðu þeir þannig $8020 og
flýðu siðan til fjalla. Bæjarmenn I
Springville og fleiri næstu bæjum söfn-
•iðu liði eins fljótt og kostur var á, og
urðu nær 100 að tölu, allir ríðandi, og
fór með þá eins og sagt er um Þorgils
Hölluson og félaga hans, að þeir tóku
reið mikla og náðu ræningjunum uppi I
gili einu 4—5 mílur frá bænum ; drápu
þeir þar annan ræningjann, en liand-
tóku hinn og settu I járn, en samt var
það ekki gert fyrri en að lokinni all-
skæðri orostu milli ræningjanna og
bj'gðarmanna. Sá ræninginn sem drep
inn var, skaut einn af bj-gðarmönnum í
lærið, og féll hann við skotið til jarðar,
en var samt svo harður, að hann fékk
skotið til rænmgjans úr bj-ssu sinni,
liggjandi, og varð það skot honum að
bana því það kom I hjartastað. Mest af
peningunum náðist aftur, en þó vantaði
4—5 hundruð upp á töluna síðast þegar
fréttist, sem búist er við að hafi verið
silfur, sem þeir henda oft fyrir þyngsla
sakir, þegar þeim liggur mikið á að
flýta sér.
Nöfn þessara þorpara, eru enn ekki
augljós orðin, svo nokkur vissa sé á. Sá
sem er lifandi segist heita Carter en aðr-
ir halda hann sé I. Maxyell, alræmdur
nauta- og sauðaþjófur, og einn af
“Robber-roost” flokknum, sem fleiri
hundruð dollarar hafa verið lagðir til
höfuðs. Mr, J. W. Alleu, sá sem skot
inn var í lærið I slagnum við ræningj-
ana, var fluttur á sjúkrahúsið i Salt
Lake City, og fóturinn tekinn af fyrir
ofan hnéð, en saint er óvist enn hvort
hann muni lifa, þegar þetta er ritað.
Hann er familíumaður og á heima í
Spririgville, fátækuren velliðinn. Haldi
hann lífi, borgar bankinn alla læknis-
hjálp og meðul og skaffar honum kork-
fót, en rikið sér honum fyrir lifvænlegri
atvinnu, auk þeirra $500 sem lagðir
höfðu verið til höfuðs hinum dauða ræn-
ingja.
Innbrotsþjófnaður var einnig fyrir
skemstu framinn í Prqvo, og $700 virði
af gullstássi stolið, sem haidið er að
sami ræningjaflokkurinn sé valdur að.
BRANDON, MAN„ 5. JÚNÍ 1898.
Herra ritstj.
Sem fréttir, í tilliti til íslendinga-
dagsins 17. Júní I Brandon, bið ég yður
svo vel gera, að tilkynna I blaðí yðar,
að íslendingadagsnefndin hér hefir gert
þá samninga viðC. P. R. félagið, að
ef 25 farseðlar eru seldir til fólks, sem
vill taka þátt í hátíðarhaldi Brandon-
íslendinga, verður fargjaldið lj (einn
og einn þriðii). Hver sá sem kaupir
farbréf, borgar fult fargjald til Bran-
don og fær um leið kvittunarseðil þar
fj-rir, sem sýna þarf forseta nefhdarinn-
ar hér, og verður þá fargjald til baka J
(einn þriðji).
Vér höfum ágætis ‘Program’,
Yðar einl.
J. G. Goodman.
WESTBOURNE, MAN. 27. MAÍ ’98
Herra ritstjóri: —
Það er ekki oft að við i þessu bygð-
arlagi ónáðum ykkur blaðamennina.
Það litur út eins og hér sé tiltölulega
litið um framfarir eða viðburði sem í
letur séu færandi. En þó hefi ég hug-
mj-nd um að hér séu eftir ástæðum eins
miklir framfaramenn, bæði i andlegum
og verklegum skilningi, eins og hvar
annarstaðar. Ég gæti vel sannað þetta
með mörgum dæmum, en læt samt
nægja að geta þess, að blöðin Heims-
kringla og Lögberg eru hér vel kej-pt og
stöku menn kaupa einnighérlendu blöð-
in, Með framförum getur það talist,
að bráðum er búið að byggja hér tvo
bavnaskóla; annar var bygður I fj-rra
en hinn er í smíðiun. Pósthús eru tvö í
smíðum. Einnig mynduðum við hér
lestrarfélag I vetur sem dafnar með degi
hverjum; að því styðja allir bygðar-
menn. Svo má einnig geta þess, að nú
eru allflestir að reyna að festa sér hér
lönd, annaðhvort keypt eða ieigð. nokkr-
ir fá þau enn sem heimilisréttarlönd.
Til skilningsauka skal þess getið, að
mörg af þessum löndum hér eru eign
fj-lkisios. og fást þau ekki keypt eða
leigð. Svo er hér mikið af löndum sem
kynblendingar hafa tekið ábúðarrétt á,
en yfirgefíð siðan fj-rir mörgum árum
en af þvi að þeir hafa ekki afsalað sér
þeim til stjórnarinnar, þá koma þeir nú
fram úr skúmaskotum sínum og heimta
þennan rétt sinn endurnýjaðan, það er
að segja heimta tafarlaust eignarrétt.
Ekki er það samt meining þeirra, að
fara að búa á þessum löndum, heldur er
tilgangurinn sá að þröngva kosti okkar
íslendinga svo við verðum annaðhvort
að kaupa eða fara, og þó ólíklegt megi
virðast, þá er alt útlit fyrir að stjórnin
verði við bón þessara flakkara, sem al-
drei hafa nent að gera ærlegt handtak á
þessum löndum sínum svokölluðu.
Efeki er mikill áhugi í mönnum hér
með að flytja vestur I Svan River dalinn
en þó hefi ég lieyrt að tvo eða þrjá langi
þangað. Þeir sem hafa á móti þessu
héraði færa það fram sem ástæðu, að
þeir þykjast vera búnir að fá nokkurn-
vegin vissu fyrir, að þar séu talsverð
næturfrost alla suraarmánuðina, og því
óhugsandi að stunda þar hveitirækt; en
um griparækt er ekki að tala, þar sem
hvert einasta land (quarter section) er
opið til heimilisréttar. Það virðist því
vera eini vegurinn fyrir þá sem vilja
vera nálægt markaði og stunda land-
búnað, að rej-na að sitja kyrrir. í sam-
bandi við þetta mætti geta þess, að ef
fylkisstjórnin hefði staðið við loforð sín
við okkur hér, um að skifta við Domini-
on stjórnina á löndum sinum hér, og
hún svo snúið þeim upp I heim'lisréttar-
lönd, þá væru margir orðnir ujaldþegn-
ar fylkisins, sem undir nú verandi fj iir-
komulagi eru skattfriir. Það liggur því
beinast við að segja, að stjúrnm skaði
mest sjálfa sig á loforðasvikum Iwssum.
en svo spillir það einnig fyrir framlörum
bj-gðarinnar.
Það hefir verið auglýst í Lögbergi
að við her ætlum að halda Islendinga-
dau I sumar. Fyrst kom nokkurs konar
yfirlýsing frá Mr. Th. Símonarson þess
efnis, að allir(!) hér mundu vera með
17. Júní. Siðan kom fundargerningur
frá sarca manni þessu til staðfestingar.
Ég vil ekkert út á þetta setja nú, en bið
raenn I hinum ýmsu borgum og bj gðar-
lögum að gæta þess, að þetta er í fyrsta
sinni að Islendingadagsmálið hefir kom-
ið til opinberrar umræðu hér i bygð. Ég
vi) því segja að það sé ekki útrætt hér
enn. og að enginn fastur grundvöllur er
lagður fyrir 17. Júní. Enda er það
Vestur-íslerdingum til skammar að
vera að halda íslenzkan þjóðminningar-
dag á meðan samkomulagið er eins og
það er. Ég fyrir mitt leyti vil engan
þjóðminningardag halda á meðan það
er ekki útkljáð, sem bezt væri með als-
herjar fundi. En að ræða meira um það
i blöðunum er til litils, nema til að anka
flokkaríg meir og meir, og halda á lofti
persónulegum, meiðandi umyrðum um
vissa menn.
Jæja, herra ritstjóri, ég liefi til þessa
svikist um að votta þér þakklæti mitt
og margra liér í þessu bygðarlagi, fyrir
þrek og kjark er þú sýndir i því, að
reisa Heimskringlu aftur á fætur; við
vorum sannarlega farnir að finna til
þarfarinnar á tveimur íslenzkum blöð-
um, og vissulega mun þér farnast vel í
baráttunni fyrir tilveru blaðsins, eins
lengi og þú beldur áfram að gefa út gott
og heiðarlegt blað, eins og að undan-
förnu. Og svo vildi ég biðja þig að úti-
loka allan persónulepan óþverra frá
Heimskringlu.
Með beztu óskum.
INIIIM. ól.AFSSON.
VICTORIA, B. C.,4. JÚNÍ lSúa
Herra ritstj. Hkr.
Annríkis vegna (ég viun 12 kl. st.,
en er um 14 klst. að heiman á hverjum
sólarhring vikunnar. að sunnudögT-T-«
meðtöldum), er roér, þvi miður, ómögu-
legt að svara strax þriggja dúlka de u
“Foxwarren”-tíónsins I 17. nr. Lögb.
þ. á.; en það mega menn reiða sig á,
og “tíónið” “hengja sig upp á” (lög-
berskur lista stýll !), að ég, roeð lej'fi
þínu, herra ritstj., ætla mér við fyrst*
hentugleika að stinga viðeigandi bita
upp í hið sí-spúandi gleiða gin þess.
J. A. J. Lindal.
Ódýr reiðhjóL
Stefán B. Jónsson hefir nú á boð-
stólum alveg ótrúlega ódýr ný reiðhjól,
f.vrir menn ogkonur á öllum aldri. er
hann pantar beint frá verkstæði i Chi-
cago. — Til sönnunar fyrir þvi að þetta
er ekkert auglýsinga-skrum. þá getur
hann sýnt það svart á hvítu, að ung-
linga hjól. sem hann selur nú á $12 hér
í Winnipeg, hafa kostað $20 i Chicago,
að undanförnu, fyrir fulla borgun út f
hönd.
Það virðist því sanngjarnt að ætl-
ast til að menn kynnist þeim'kjörum,
sem hann hefir að bjóða, áður en menn
ákveða að kaupa annarstaðar.