Heimskringla - 09.06.1898, Blaðsíða 4

}
HEIMSKRINGLA, 9 JÚNI 1898.
r
0
i
Hafirðu troðfulla tunnu
eða sekk
Aí tápmiklum, íjörugum
drengjum.
Við skulum fata þá alla fyrir þig
og það fyrir mjög litla peninga.
Þú getur nú fengið tvenn föt fyr-
jafnmikla peninga og þú horgaðir
fyrir ein föt áður.—KOMIÐ MEÐ
PRENGINA YKKAR HINGAÐ
The Commonwealth.
Corner Hain Str. A Cify Hall Nqnare.
Winnipeg.
Hra. S. Benediptseu frá West Sel-
klrk h§6r yeriO fyrii heldina
f érindum lyrir mánaðarrit sitt Freyju.
Hr. ölftfsson, Westbourne.
ihíðúf gátum vér ekki tekið æfi-
iiiiniiinéfibft f þetta blað. Vér látum
hana k'oma næst.—Ritstj.
Þeir herrar: P. Eiríksson, Mark-
land; A. M. Freeman, Vestfold ; Guðm,
Bjarnason, Mary Hill, og Sveinn Guð-
mundsson, Lundar, heimsóttu Heims-
kringiu í vikunni sem leið.
Nýmeðtekið bréf frá merkum íslend-
ing í Minneota getur þess, að íslending-
ar þar muni alment hallast að 2. Agúst
sem þjóðminningardegi. þótt óvist sé að
nokkuð verðí úr hátíðahaldi þar í sumar
Vér biitum kafla úr þessu bréfi í næsta
blaði. _____________________
Hálstauið bjá okkur er ljómandi;
sex mánuði erum vér á undan keppi-
nautum vorum með móðinn hjá
Common wealth.
Sir Charles Hibbert Tupper var hér
1 bænum tvo daga í þessari viku. Heim-
ili hans er í Victoria, B. C. Hann kom
austan frá Ottawa af þinginu, og held-
ur heimleiðis. Kona hans hafði dvalið
nér nokkurn tíma, en fer nú heimleiðis
með manni sínum.
Þrjá eða fjóra daga i þessari vikn
hefir N. P. fólksflutningalestin að sunn-
an verið 9—12 klukkutimum seinni en
vanalegter. Ástæðan er sú, að voða-
rigning steyptist yfir part af hrautinni
vestur af Duluth og skolaði brautinni í
burt. Nú er búið að gera við þetta,
svo lestin kemur nú hingað á vanaleg-
um tíma. I
Notaðu tækifærið, og líttu eftir $6
fötuDum hjá Commoawc«lth.
!Hr. Stigur Thorwaldsón, kaupmaður
frá Akra. N.D., kom hingað seintí fyrri
viku og hélt heimleiðis aftur á sunnu-
daginn. Hann kom hingað til þess að
vitja um konu sína sem liggur veik hér
á spitalanum ; sagði hann oss að hún
væri h$ldur í afturhata, en þó mjög lítið
enn sem komið er,
Hr. Björn Halldórsson og kona hans
og synir, Magnús og Halldór, lögðu af
stað héðan heim til siti (til Dakota) með
C. P. R. lestinni á sunöuxlaginn. Þótt
veðrið væri hraklegt óg hellirigning, þá
voru þó allmargir vinir þeirra á braut
arstöðvunum til að kveðja þau og árna
Dr. Halldórsson heilla.
Fallegu hattarnir, [sem þú sérð á
mönnum hér á strætunum, eru allir
keyptirhjá Commonwealth.
í þessu blaði endar sagan “Maximy
Petrov”, semvér höfum haft neðanmáls
í blaðinu. Vér vonum að öllum kaup-
endum vorum hafi fallið hún vel í geð,
enda hafa fjölmargir látið það í ljósi við
oss. Nýir kaupendur geta fengið blað-
ið með þessari sögu allri ókeypis, ef
þeir borga árgang af blaðinu fyrirfram.
—I næsta blaði byrjar ný ágæt sa«a,
sem einnig fer fram aðallega á Rúss-
landi.
S. G, Northfield, 538 Ross Ave., er
nú á förum úr bænum. En áður en
hann fer býðzt hann til að stækka
vandaðar og fallegar litmyndir, eptir
Photographs, mikið billegar en hægt
er að fá það nokkurstaðar annarstaðar,
billegar nú en hann sjálfur hefir gert
það fyrir að undanförnu. Takið tæki-
færið, sem ekki kemur aftur fyrir á
þessari öld.
Þessir ný-íslendingar hafa verið hér
á ferð þessa dagana: J óseph Freeman,
Kristmundur Benjaminsson, Karvel
Halldórsson, Halldór Karvelsson, Jón
.Jónsson, kapteinn, Jóseph Sigurðson.
Rldur kom upp í hyggingum þeirra
Dyson & Gibson, hér í bænum, á laug-
ardagsmorguninn kl. 3. Álitið er að
hapn hafi byrjað í nánd við gufuvélina
og brauzt hann þ»ðan á svipstundu út
um alla byggingnna, sem var öll úr tré;
brann hún á fáum mínútum. Af hinni
byggingunnl sem stóð fasfc yið hliðina,
en bygð úr múrsteini, brann að eins
þakið. Mikið af varningi þeirra félaga
brann þarna inni, þó miklu væri bjarg
að. Einnig brann fjós þeirra með
tveimur bestum, er báðir fórust. Tjón-
ið metið um (810,000.
Vér viljum vpkja athygli lesenda
yorra á anglýpipg í þpssju frá hr,
3. L. Baiáwínson um íund á Korthwest
Hall á miðvikudagskvöldið kemur, til
þess að kjósa íslendingadagsnefnd fyrir
þetta ár (2. Ágúst), og minna menn á að
fjölmenna þangað.—17. Júní klíkan hér
vinnur nú tvf alpði að J>yí að reynp a.ð
eyðileggjft hiMðina t ár. Forsprakkar
þfessa flokks eru ekki svo drenglyndir,
að beygja sig Undir skýran vilja almenn-
ings, en reyna nú með allskonar brðgð-
um ög lygaslúðri að telja mönnum hug-
hvarf í þessu máli. Vonandi fá þeir
maklega útreið fyrir umstang sitt.
Dr. Ó. Björnsson, sem undanfarið
ár hefir verið læknir á almenna spítal
anum hér í Winnipeg, biður oss að geta
þess, að hann sé nú farinn af spítalan-
um, og að íslendingar geti leitað til sín
Hann hefir fyrst um sinn ‘Office’ sitt i
húsi Mr. H. Paulsons, 618 Elgin Ave.,
og verður þar kl, 1 til 2.30 e. h. og kl.
7 til 8.30 e. h. Alla aðra tíma sólar
hringsins geta menn leitað hans í húsi
Mr. M. Paulsons, 679 William Ave.
Það var glatt og gaman að vera
á Unity Hall á föstudagskveldið var.
Var þar saman komið yfir 50 manns af
vinum og kunningjum Dr. M. B. Hall-
dórssonar, að árna honum ánægju og
gæfu á hinni nýju starfsbraut hans, og
til að kveðja hann og foreldra hans og
bróðir áður en þau legðu af stað heim
til sin til Dakota. Það voru þvi nær
eingöngu trúbræður Dr. Halldórsons úr
Unitarasöfnuðinum sem þarnu komu
saraan, því hann hefir, eins og alt hans
fólk, ávalt staðið trúr og einbeittur með
þeirri hreyfingu. Nokkrar konur i söfn-
uðinum stóðu fyrir veitingum og gerðu
það með hinni mestu rausn og prýði.
Séra M. J. Skaptason og Mr. B. L.
Baldwinson mæltu fyrir minni heiðurs-
gestsins, og um leið afbenti Mr. Bald-
winson honum laglega gjöf frá nokkrum
vinum hans; var það úrkeðja og ‘locket’
úr gulli og grafnir á stafirnir: m. b. h.,
með skrautletri. Siðan þakkaði Dr.
Halldórsson með nokkrum velvöldum
og innilegum orðum fyrir gjöfina og
heiður þann er sér væri sýndur.og kvað
sér ekki mundi úr minni liða þær hinar
mörgu ánægjustundir er hann hefði átt
að fagna meðal vina sinna hér í Winni-
peg-
Eftir að staðið var upp frá borðum.
skemtu menn sór á ýmsan hátt fram
undir morgun.— Var þetta sarasæti yfir
höfuð hið ánægjulegasta og skemtileg-
asta, og sýndi berlega, hve hlýjan vinar
og bróðurhug samsætismenn báru til
heiðursgestsins og félagsbróður síns,
Dr. Halldórssonar.—Þau sistkyni, Mrs.
Merrel og Guðmundur og Stefán Ander-
son.skemtu með hljóðfæraslætti ogsöng.
Þess yar getið i Hkr, 12. Maí. að
hra. Hjörleifur Stefánson hefði komið
til Winnipeg með fjölskyldu sína frá
Whatcom í Washington-fylkinu. Hann
hefir veriðhér i bænum síðan, en þar
sem honnm sýndist hér ekki lífvænlegt
fyrir sig, lagði hann af stað héðan og
til Seattle, Wash., núna í vikunni.
Hann hefir mikið álit á Kyrrahafs-
ströndinni og segir mikið hægra að
eignast eitthvað þar en hér. — Hann
varð aðnjótapdi hip? lága fargjalds með
N. P. vestur,
Vér höfum frétt að 17. Júní klíkan
hér í bænum hafi haldið fund með sér á
fösoudagskvöldið til að ræða um hvað
gerp skyldi til þess að reyna að yfirbuga
vilja, glmennings hér í íslendingadags-
máJÍBn, Þpð mun hafa verið um 40
manns á þessujp fundi, og hafði Sigtr.
Jónasson rölt á milli þessara gœöinga
ro§§ fHBflftrboðið, pg yar farið með það
að ðllu sem leynilegast, syð ftð aðrir en
þeir sem kallaðir voru og útvaldir, vissw
ekkert um fundinn fyr en daginn eftir.
Voru þar haldnar snjallar ræður og
langar og ósparfc kftstað hnútum að 2.
Ágústmönnum, enda voru þeir hvergi
nærri til varnar, og það viagn rwðugarp-
arnir og voru þvl hinlr Öruggustu.
Helzt mun fundurinn hafa verið á þvi,
að “celebrata” með Selkirkingum í sum
ar, en þó var það ekki fastákveðið. Var
kosin 7 manna nefnd til að semja lög og
reglur fyrir þetta 17. Júní bræðra og
systrafélag, og hafa á hendi aðrar nauð-
synlegar framkvæmdir, og lætur hún
eflaust til sín heyra á næsta laumufundi.
Yér höfum heyrt að Sigtr, Jónasson
og nokkrir aðrir gangi um og reyni að
telja fólk á það að vinna að því af alefli
að 2. Ágúst hátíðin hér í sumar mis-
lukkist og verði Islendingum til skamm-
ar, og hugsa þeir sér að hefna sín þann-
ig á fólkinu sem ekki vill láta kúgast til
að aðhyllast 17. Júní. Þetta er ljót og
illa valin aðferð, ef satt er, og verður ef-
laust þeim mest til skammar sem beita
slíkum brögðum. En vér erum raunar
ekkert hræddir um að þessum mönnum
takist að eyðileggja hátíðina hér i sum-
ar; vilji almennings og áhugi fyrir sín-
um eigin sóma, mun hér eflaust sigra
allan undirróður og fláræði Sigtryggs
Jóuassonar og fáeinna manna sem fylgja
honum hér að verki.
Fundarboð.
Hérmed auglýsist, að miðvikudag-
inn 15. þ. m. (Júní), kl. 8 e. h., verður
haldinn opinber fundur á North-West
Hall til að kjósa nefnd manna til þess
að standa fyrir íslendingadagshaldi hér
í Winnipeg 2. Ágúst i sumar.
íslendingar eru vinsamlega beðnir
að fjölmenna á þennan fund.
Winnipeg, 8. Júní 1898.
B. L. Baldwinson.
Forseti íslendingadagsnefndarinnar
/
Islendingar athugið
Þrátt fyrir hið afarháa
verð á mjöli, þá sel ég
nú (í nálftunnum) tví-
bökur 12c. pundið og
hagldabrauð á 8c. pd.
Ég legg og sjálfur til
tunnuna alveg ókeypis
G. P. Tbordarson.
mmmmmmmmmmYmmmmi^
Fyrír 25 cent getur þú keypt þér beztu TWEED SLIPPERS ^
sem fást i bænum, Ágætar fyrir kvennfólk og börn. ^
Fyrir 40 cent færðu beztu tweed buskin.
Fyrit’ 45 cent færðu ágæta reimaða skó handa börnum nr. 6—10
Fvril' G0 cent Samskonar skó, nr. 11—2. 'X
Fyrir 75 cent Ágæta skó fyrir karla og konur. Z
Reimaðir karlmannaskór $1,25. Hneptir karlmannaskór 81,00. ^
Kvennmanna Oxford-skór með öllu verði. 75c. og yfir. ^
Vér þökkum svo vinum vorum fyrir góða og mikla^ verzlun, en mæl- ^
umst til að þeir hafi fæturnar með sér næst, svo vér getum útbúið þá ^
með hæfilega skó, Yðar einlægur. ^
E. KNÍGHT <5 CO. 1
35) Main St. ^
jlUUUUUUUUUUilUUUUUUUiUUUUUUURUUUUUlUliUt^
ÞETTA HORN VERÐUR
HREIÐUR FYRIR * * *
The
Red Bird
FYRIR ARID 1898.
The G00LD BICYCLE C0NPANY,
484 MAIN STREET.
FRED B. SflITH, Manager.
Storkostleg Kjorkmp
The BLUE ST0RE,
Merki: Blá stjarna. 434 Hain Str
YIÐ þrotaverzlunar-sölu, sem haldin var i Montreal á hinum stórkost-
legu vörubyrgðum J. H. Blumenthal & Co., sem sjálfsagt voru hinir
stærstu kiæðasölumenn í Canada, var THE BLUE STORE svo
heppin að ná í ákaflegar byrgðtr af vörum fyrir að eins 474 cent dollars
virðið. Það hafa víst allir séð hrúguna af kössunum sem kom til vor
núna í vikunni og sem allir voru fullir af fatnaði. Ef nokkur efast um
þetta, þá komi hann einungis inn í búðina svo við getum sannfært hann.
Þessar vörur hljótum vér að selja strax, fyrir peninga, þar af leið-
andi fáið þið stórkostleg kjörkaup á eftirfylgjandi vörum.
Karlmannaföt. Drengjaföt.
Karlmannaföt, $8.50 virði fvrir $4 25 Drengjaföt $13,50 virði fyrir $8.50
$12.50 virði fyrir $7.50 Drengjaföt $9.50 virðí fyrir $5.50
Svört spariföt, $18.00 virði fyrir $10.00 Drengjaföt $6.50 virði fyrir.... .$3.50
ISF’ Barnaföt
Mjög vöndnð föt, $7 00 virð á $4.22 ^alleg flanelsföt, $5.50 virði fyrir $3.50
Falleg “Sailor Suits,” með lausum kraga $4.25 virði fyrir að eins $2.75.
-----Góð “Sailor Suits” fyrir $1.00--
H2P* Buxur! Buxur! Buxur!
Karlmanna-buxur, $1.75 virði á $100 Drengjabuxur, mjög fallegar, $1 50
Svartar karlm.buxur, $3 virði, á $1,90 virði, fyrir að eins........$2.75
Fallegar tweed-buxur $4.50virði, $2.75 Góðar drengjabuxur..........$1.00
Hvítar stífaðar skyrtur fyrir 45 og 65 cents fullkomlega $1 til $1.50 virði
Mislitar skyrtur, áður seldar fyrir $1.50, nú á 75 cents.
Það bezta mesta og ódýrasta upplag af regnkápum sem nokkurntima
hefir sést í Winnipeg, fyrir $4.00 og þar yfir.
Pantanir með pósti afgreiddar fljótt og vel. Munið eftir
Merki: BLA STJARNA
434 inain Str.
A CHEVRIER
*****#•#*#*#*«##*«#**##*»*
* *
# Fimm dollarar ^
kaupa einn “Bicycle”-fatnað hjá FLEURY.
#
#
m
m
m
m
m
m
m
m
Fimm dollarar
kaupa einn góðan karlmannsklæðnað hjá FLEURY.
Tveir ojf lialfnr dollar
kaupa ágætis buxur hjá FLEURY.
Kinn dollar
kaupir mjög góðar buxur hjá FLEURY.
m
m
m
m
m
Mjúkir hattar, harðir hattar, strá hattar, stórir hattar, litlir hattar, #
eð hvaða aðrar sortir af höttum sem þig vanhagar um hjá
13. W. F-H.EXJKY,
504 Main Street Beint á móti Brunswick Hotel. #
*##•****#****#•#*•##•*•**•
—138 — — 143— —142— —139 —
eýndust ætla að springa út úr höfðinu. Hann
ætlaði ekki að geta náð andanum, og það var
skjálfti og óstyrkur í hverjum einasta vöðva á
líkama hans. Hann var búinn að tapa öllu.—
heimili, audæfum, vinum, stöéu og áliti. Hin
hræðilega örvinglun og angistarkvalir sem hann
leið, er ekki hægt að lýsa.
Vladimir var milli heims og helju að sjá
tipp á húsbónda sinn, þennan drambsama til-
finningalausa mann, sem aldrei hafði brugðið við
neitt fyrr á æfi sinni, að sjá honum bregða svona
voðalega við þetta bréf, — hvilíkur árekstur og
hvílíkt strand! “Þér er ilt!” hljóðaði hann.
“Eg næ i lækninn undireins”.
•‘jíei—nei. — Biddn, —biddu svolítið !” sagði
Maximy Petrov. Hann reyndi að rísa á fætnr,
og loks tókst honum það. “Ég er að koma til”,
sagði hann. “Það ætlaði að verða yfirlið, en ég
sigraði það. Það gera vondar frettir, sem ég
hefi fengið. Ég verð að fara með fyrstu járn-
brautarlestinni til Berlínar. Hún mun fara
klukk&n tiu. Útvegaðu ökuvagn fljótt. Vladi-
inir. Láttu hann bíða í bakstrætinu við b.iðið á
garðinum. Kondu svo eins fljótt og þú getur
tílmín aftur”.
Vladimir flýtti sér út úr herberginu, en Maxi-
my Petrov settist rið skrifborðið aftur og tók
bankabók upp úr skúffu og fór að hamast við að
skrifa í hana. Þvi næst hrifsaði hann pappirs*
hlað og hripaði fáeinar línur á það. Reif svo
hlaðið úr bókinni, braut það ásamt pappírsblað-
inu og lét umslag utan um hvorttveggja.
“Það kom sér velað ég hafði búið alt undir
og háttvirtu embættismanna. Og svo komu
langar skýringar á þrautum og þjáningum, og
smá ævintýrum, sera sakleysingjarnir Ivor Pet-
rov og Nicholas Gogol hefðu þolað og gegnu n
gengið í fangavistinni i Síberíu.
Það má segia rússnesku stjórninni til heið-
urs, að hún gerði alt sem í hennar valdi stóð, til
að bæta málefni þessara tyeggja sakleysingja,
sem orðið höfðu fyrir óréttindum.
Samt sem áður verður að skoða þá kaptein
Saltstein og Uarion Reschogen sem aðal hyrn-
ingarstein réttvísinnar. Ivor og Gogol voru báðir
fundnir sýknir saka, og þegar hinn fyrnefndi
framlagði hina lögmætu erfðaskrá, sem hafði
geymzt ósködduð á sinum stað í húsi Maximy
Petrovs, afhenti stjórnin honum óskert eignar.
vald og umráð — samkvæmt ákvörðun föður
hans — á erfðafénu, með eins litlum umsvifum
og framast var unt.
Ivor vildi gefa Gogol allmikla peningaupp-
hæð. en hann vildi ekki þiggja hana, en sam-
bykti með mestu ánægju lífstíðar þjónustu hjá
Ivor, ,’og var síðan miklu fremur skoðaður sem
einn af beztu vinum þessarar ættar, og leiðtogi,
heldur en þjónn.
Maximy Petrov var dæmdur i lífstíðar út-
legð og þrældóm í Síberíu. Hann þverneitaði áð
sjá bróðurson sinn, Ivor Petrov, og fór úr Pét-
ursborg sem hjartalaus og harðsvíraður stór-
glæpamaður.
Umsvif og annir i sambandi við auðlegð og
fjárumsjóo hélt Ivor Petrov fjötruðum heima í
Pétursbo: g þangað til í September. Þegar hann
grenjaði Kósakkinn, og veifaði skjali i vinstri
hendinni, ‘‘Takið hann umsvifalaust”.
“Með formælingarorð á vörum stökk Maxi-
my Petrov til hliðar og ætlaði að ná marghleypu
upp úrvasasfnum. Lögregluþjónarnir réðust
að honum, gripu sinn um hvorn handlegg hans
oir ógnuðu honum með uppdregnum skammbyss-
nm, Þeir drógu hann með sér, fölan og skjálf-
andj, í gegn um skrílmergðina og áhorfendurna,
sem safnast höfðu saman utan við vagnstöðvarn
ar á svipstundu, og yfir að lögregluvagninum,
sem beið hans. Og eftir fáein augnablik féll
þunga dýflisuhurðin með marri og braki að hæl-
um Maximy Petrovs. Hönd réttvísinnar hafði
loks gripið hann.
Morguninn eftir var öll Pétursborg í upp-
námi út af glæpum Maximy Petrovs. Viðleitni
lögreglunnar að hylja eða draga úr þessari glæpa
sögu var árangurslaus. Dagblöðin voru óspör á
að gæða lesendum sínum á útskýringum á þess-
ari glæpasögu. Fyrst teygðu þau eins mikið og
þau gátu úr því, þegar þessi stórglæpamaður
hefði vérið gripinn með mesta snarræði af hern-
um og lögreglunni á Berlinar-vagnstöðvunum.
Og hvernig þjónn hans Vladimir hefði verið tek-
inn fastur þegar hann kom út úr Imperial-bank-
anum meðávísun í vasanum, sem numdi 49,000
rúblum. Og enn gæddu þau æðstu borgurunum
i Pétursborg á því, hvernig hinn alkunni og heið-
nrsverði Feodor Gunsberg hefði framið sjálfs-
mc-ð, þegar snekkja lians var tekin við Kron-
stadts-vitann. Blöðin gleymdu engu frá upp-
hafi til enda í glæpasögu þessara tveggja heiðurs
að fara af stað í dag”, sagði hann í hálfum hljóð-
um. “Kg verð að koinast undan, — ég verð að
flýja. Alt er þó betra en fara til Siberíu. Það
kemur sá dagur «ð ég skal hefna min á----”.
Hann hætti að taia við sjálfan sig, því að
Vladimir opnaði dyrnar.
“Hefurðu vagninn til ?” spurði hann áferg-
isiega.
“Hann biður aftan við húsið”, svaraði þjónn
iun.
“Þaðerágætt! Hérna, taktu nú eftir því
sem ég hefi að segja þér. Farðu með þetta bréf
til gjaldkerans á Imperial bankanum. Hann
býr á öðru lofti i byggingunni. Það er orðið
framorðið, en hann þorir ekki annað en gefa þér
ávísun fyrir mína hönd, upp á 40,000 rúblur, stil
aða á tiltekinn banka í Paris. Þú hefir ekki tíma
til að ná i iestina, sem fer kl. 10, en þú skalt
koma með næstu iest og hitta mig á Hotel Con-
tinental i París. Hér er passi þinn og peningar
fyrir far þitt og önnur útgjöld, sem ferðin hefir
í för með sér”.
“En kofortin þín. — allur farangurinn þinn?”
spurdi þjónninn vandræðalega.
“Ég sé um það alt saman. Farðu að fara og
gera það sem ég hefi sagt þér, og mundu að
koma ekki nálægt þessu húsi aftur. Kauptu
þér keyrslu frá bankanum á járnbrautarstöðv-
arnar”.
Þessi orð voru töluð í fullrí meiningu, og
Vladimir fór umsvifalaust út úr herberginu.
Honum var vel við húsbónda sinn og var trú-