Heimskringla - 07.07.1898, Síða 1

Heimskríngla.
XII. ÁR
WINNIPEG, MANITOBA, 7. JÚLI 15S98.
NR 39
Storkostlegur Sigur.
Spánski flotinn eyðilaoður,—Cervera handtekinn og 1700
hermenn með honum,—300 drepnir.
Borgirnár Santiago og Manila
Umkringdar á*alla vegu og að eins óteknar.
‘' Glorious Fourth !''
Xii er heldur farið að þrengja að
SpAnverjum, ræflunura. Admiráll De-
wey er maður sem stendur við orð sin.
Hann var búinn að segja að hann ætl-
aði sér að halda 4. Júlí hátiðiaa í Ma
nila og hann gerði það líka. Hann var
búinn að fá þann liðstyrk sem hann
þurfti í bráð, og til þess að eyða ekki
púðurkerlingum til einskis á sjálfan 4.
Júlí, þá skaut hann þeim á Spánverja,
sem nrðu fljótlega fegnir að gefa Ma-
nila í hendurhonum; gat hann svo
haldið innreið sína í borgina á sjálfann
hátíðisdag Bandaríkjanna.
Enn þá stórkostlegri var viðureign
þeirra ‘ Cervera flotastjóra Spánverja,
sem var búinn að liggja á höfninni í
Sentiago de Cuba meira enn 6 vikur
með flota sinn, og aðmíráls Sampsons,
sem lá með flota sinn undan suður-
strönd Cuba 1 nánd við Santiago de
Cuba.
Hinn spánski flotastjóri áleit ekki
ráðlegt fyrir sig að bíða eftir því að
General Shafter tæki bæinn af landi;
var þá ekki hugsandi að hann gæti var-
ist tvöfaldri átás, svo heldur en að
svelta þarna sem refur í greni, þá hugs-
aði hann sér að reyna að gera tilraun
til þess að hleypa skipum sínum fram
bjá flota Bandamanna. Hann vissi
líka að skip sín voru mjög hraðskreið
og vel útbúinn að öllu leyti, og því lík-
legra að fyrirtækið hpppnaðist.
Á sunnudaginn var skömmu fyrir
miðdag, lagði Cervera skipum sínum út
af höfninni. Fjögur hin miklu herskip
Spánverja héldu þarna hvert á eftir
öðru, og tveir torpedo bátar , komust
öfl þessi skip slysalaust framhjá flakinu
af “Merrimac,” sem Hobson sökkti þar
í hinu mjóa hafnarmynni, og sem álitið
hafði verið að mundi algerle. a banna
skipagang út og inn. Bandankjaflot-
inn var eins og áður um 7—10 milur
undan landi. og ugði sér einskis, þvi
síst var að búast við að Cervera mundi
leggja út um hádag. Varðmaður á
Brooklyn var sá fyrsti sem sá til ferða
Spánverja. Var þá tíjótlega gert aðvart
öllum helztu skipunum, og nær því á
sömu mínútu voru þau komin á fuJla
ferð, og hver einasti maður á sínum
stað, þar sem hann átti að vera þegat
til orustu kæmi. Undir eins og Cervera
slapp út úr höfnínni, lagði hann skip-
um sinnm vestur með landi, sem næst
ströndinni og með svo mikilli ferð, sem
þau gátu roögulega farið. Hugði hann
að sleppa franihjá óvinafiotanum án
þess að þurfa að fara í bardaga. Jafn-
framt skutu þeir úr öllum þeim f«U-
•byssum sem hægt var að miða á Banda-
rikjaskipin. En alt þetta kom fyrir
ekkert. Hinir tröllauknu bryndrekar
Bandaríkjanna færðust skjótt nær, og
óðar en þeir komu í skotfæri, sendu
þeir Spánverjum kúlnadrífu. Þeir tóku
hraustlega á móti og skutu eins hratt
og mögulegt var ; en eins og ætíð áður
kom það nú í Ijós, að þeir gátu ekki
hitt Bandaríkjaskipin.
En nú leið ekki á löngu að hin
þungu skot frá bryndrekum Banda-
manna fóru að sina spor sín á hinum
Stálvörðu búkum spánsku skipanna
Og eftir örstuttan tíma sást að þrjú af
þeim voru nær því komin að sökkva.
og einnig sást eldur ejósa upp í fleirum
en einum stað á hverju skipi. Alt fyr
ir bað hömuðust Spánvei*jar að skjóta
á óvini sína, þangað til þeim var ekki
lengur viðvært; rendu þeir þá skipum
sínum á grunn og hentu sér í svo í sjó
inn og syntu til Jlands, eða að bátun
þeim sem Bandamenn höfðu sett út ti)
þess að bjarga þeim, þegar þeir sáu
hvað verða vildi.
Meðan á þessu stóð hafði lítil
snekkja Bandamanna eyðilagt báða
torpidobáta Spánverja. Höfðu þeii
einnig rent á land; var roönnnm öllum
bjargað sem hægt var. Cervera sjálfui
var tekinn og fluttur um borð á
snekkjuna. Kafteinninn hafði áðui
verið einn af yfirmönnum á Maine þeg-
ar hún var sprengd í loft upp í Havana:
greip hann í hönd Cervera og þakkaði
honum fyrir drengilega vörn á móti
sliku ofurefli. Karl ætlaði að svara. en
gat það ekki, því tilfinningar hans yfír
buguðu hann, og hinn hrausti og prúð
mannlegi Cervera grét eins og barn
Fjórða skip Spánverja, hið hraðskreið-
asta og bezta, Cristobal Colon. komst
nokkuð á undan hinum þremur, og leit
út fyrir um tíma að það mundi sleppa
en Brooklyn og Texas héldu á eftir því
og eftir snarpa hríð fór það sömu för-
ina og hin öll.
Alitið er að um 3—401 Spánverjai
hafi mist lífið, um 1700 teknir til fanga.
og þar á meðal flestir yfirmenn þeirra.
Bandamenn aftur á móti mistu e i n n
mann og tveir særðust lítið eitt, en
ekkert skip skemdist hið minsta.
General Shafter með landher sínum
á Cuba hefir unnið hvern sigurinn á
fætur öðrum, og er nú kominn fast að
Santiago de Cuba; Hann hefir þegai
heimtað að bærinn gæfist upp, eða af
öðrum kosti að floti Bai darikjanna
eyðíleggi hann. Yfirforingi Spánverja
neitaði að gefa upp bæinn; er búist v:ð
að það verði þó útslagið á endanum
—Víssar herdeildir í her Bandamanna
hafa sýnt dæmafáa hreystiog hugrekki.
má þar tilfæra bina nafnkunnu ‘Rough
Riders’, og 21. herdeildina frá New
York (sjálfboðar), sem sungu hinn al
kunna þjóðsöng: • The Star Spangled
Banner” meðan þeir stóðu undir hinni
grimmustu skothrið frá Spánverjum.
Shafter segir líka í skeyti sínu til Gen
Miles í VVashington, aö betri hermenn
sé óhugsandi að finna nokkurstaðar
Þeir hafi ekki æfingu, en þeir hafi áræð
og karlmensku.
_ Þegar fréttir um allar þessar ófarii
bárust heim til Spánar, urðti hin mesti.
uppþot þar og gauragangur. Ráða
neytið er skift, vilja sumir frið um fram
ale, en aðrir að barist sé til hinssiðasta
Hei liðinu er haldið undir vopnum nóti
og dag, svo það sé viðbúið að stilla all
ar óeirðir. Sagt að Sagasta sjálfur sé
mjög áfrara með að semja frið við
Bandaríkin sem fyrst. Það herðir líka
á þt-im þar sem þeir nú eiga von á flota
frá Bandamönnunfiheim til sin, en eru
alveg varnarlausir fyrir.
Frjettir.
Markverðnstu viðburðir
hvaðanæfa.
Á laugardaginn brann dómhúsi'',
fangahúsið og allar skrifstofttr þar til-
heyrandi í St. Thoraas í Ont. Skaðinn
er álitinn að vera um 820,000. Ábyrgð
'im $11 000.
Nú er fullyrt að Frakkar, Rússar
og Þjóðverjar séu búnir að koma sér
-aman um hvað gera skuli viðvíkjandi
Philippine eyjunum. Þremenningar
liessir ætla sér að sitja hjá og horfa á
leikinn meðan Bandamenn og Spánverj-
ar bei jast, en þegar þeir hætta, þá ætla
þeir að leggjast allir á eitt með það, að
Bandamenn hvorki geti haldið eyjunum
sjálfir, né látið Englendingum þær eft-
Þeir ætlast til að helztu þjóðir Evrópu
verði teknar með í ráðin, þegar til frið
arsamninga kemur. og þá þykjast þeir
eiga heimting á að fá dáh'tinn bita út
úr Philippine-eyjunum. Hætt er við
að þremennlngarnir fari of fljótt yfii
söguna. Þeir athuga ekxi að hvorki
Bretar né Bandamenn vilja láta kné-
setja sig. Þeir hafa ætíð ráðið sínum
eigin málum og svo mun enn verða.
Stóreflis mölunarmylla brann i
Hamilton, Ont,, á laugardaginn. Skað-
inn metinn 812,000. Ábyrgð um $8000.
Klerkalýðurinu á Spáni er nær því
undantekningarlaust æsandi til áfram
haldandi stríðs. Prestarnir berjast um
í stólnm sínum og heita á drottinn að
sökkva þessum vanheilögu Yankees
Og þeir hafa víst fasta trú á því að
hann muni bænheyra þá.
Voðaleg sprengíng varð f stórri
byggingu í New York, sem kölluð er
Postal Telegraph-bygging. Eftir þvf
sem næst verður komist, hefir einhver
óþokki komið sprengiefni inn í bygging-
unaog látið hana þar sem' hann bjóst
við áð það gerði sem mest tjón. Spreng-
ingin var svo stórkostleg, að hún tætti
sundur tvö loftin i byggingunni, og
kviknaði svo í öllu saman á eftír.
Haldið er að Spánverjar muni, ef til vill
hafa átt einhvern þátt í þessu verki.
Blaðið Sun í St. Johns, N. B., get-
ur þess til samanburðar, að Conserva
tívastjórnin í Canada liafi hafteinn inn
flutnings-agent á írlandi, frá 1892 til
1896, og hafi allur kostnaðurinn þau
fjögur ár verið 84,800. Nú hafi Liber-
alstjórnin þrjá agenta þar, sem hafa í
árslaun 82000 hver, og með öðrum auka
kostnaði borgar stjórnin um 810,000 á
ári þeim til viðurhalds. En það sem
bezt er, er að þessir 3 menn hafa ekki
enn þá getað sent hingað eins marga
irska innflytjendur yfir árið, eins og
þessi eini maður gerði áður, þó viðhald
hans væri að eins 1/10. við það sem
stjórnin b_.rgar nú fyrir sama starfa.
Margir af prenturunum i ið flest af
blöðunum í Chicago gerðu verkfall
(strike) i vikunni sem leið fyrir hærra
kanp’. Blaðaeigendur vildu vkki slaka
til strax, svo að bærinn hefir mátt heita
bla laus síðan. Búist er samt við að
samningar komist á með þeitn bráðlega
Prentararnir heimtuðu 84,00 á d*g og
að eins 7 klukkustunda vinnutíma.
Höfðu þeir áður 83,25 á dag og unnu 8
klukkutíma.
Fréttaritari blaðsins Chicago Record,
sem er eitt af hinum áreiðanlegustu
blöðum Bandaríkjanna, skrifar blaði
sinu, að um 15 miljónir dollara virði af
gulli verði flutt burt frá Klondike á
þessu sumri Hann segist hafa gert sér
far um að fá sem allra fullkomnastar
upplýsingar þessu viðvíkjandi, og viða
prófaði hann námana sjálfur, og reikn-
aði svo eftir því, með þeim vinnukrafti
sem námaeigendurnir höfðu, hvað mikið
gull þeir gætu fengið á vissum tíma.
Hann segir því að þessi upphæð u.uni
reynast heldur of lág en of há.
Einhver hin stórkostlegasta tilraun
tíl þess að brúka tollsvik við Banda-
ríkjastjórn er nýkomin í ljós. Mr. E.
C. Crain, einn af umboðsmönnum
Bandaríkjastjórnar á heiður skilið fyrir
að hafa verið einn sá fyrsti sem komst
ásnoðírum þetta. Tveir Bandan'kja-
þegnar höfða farið til Manitoba.til þess
að kaupa nautgripi. Keyptu þeir hver
um sig yfir 800 gripi, og létu reka þá
yfir landamærin. Tollþjónunum fyrir
sunnan sögðu þeir að flest af gripunum
væru kálfar og vetrungar, var því toll-
urinn ekki mjög mikill. þar eð farið er
eftir aldri gripsins. En báðar þessar
hjarðir voru eingöngu 3 og 4 vetra
gamlir uxar. Þar snuðuðu þeir því
stjórnina utn 84000. Þegar Mr. Crain
komst að því að eitthvað mundi bogið
við þessa gripakaupmenn, lagði hann á
stað til þess að ko.nast eftir hvar þessar
hjarðir voru niður komnar. Aðra
þeirra fann hann hjá Suthei land í Snð-
ur Dakota, er hún eign E.H Hyneman
frá Lexington í Ulinois. Hina fann
hann í Deap Cteek héraðinu í Norður
Dakota, og er eirandi hennar Williani
Hill. sem á þar heima. Alla þessa grlpi
tók hann svo fasta og setti varð-
menn til þess að gæta þeirra. Verða
svo gripir þessir vafalaust seldir við
uppboð, en eigendur þeirra fá að kjósa
um tukthúsvist eða 85000 sekt hvor,—
Þetta er ekki í fyrsta sinn sem svona
löguð aðferð hefir verið brúkuð, þó það
hafi ekki komist upp. Kanské menn
greti sín betur hér eftir þegar þeir sjá
afleiðinga rnar.
Þó merkilegt megi þykja, þá eru
hestar notaðir til að draga strætisvagn
ana í borginni New York enn þann dag
i dag. Að eins á Manhattan eyjunni er
dálítill spotti af sþorvegi þar sem raf-
magn er notað til þess að knýja áfram
vagnana. Það hefir töluvert verið rætt
ög ritað um þá hættu sem leiðir af
þeim virþráðafjölda sem eru strengdir
yfir strætunum í öllum hinum stærri
borgum, þár sem fréttaþráðum, mál
þráðum og nær því óteljandi grúa af
öðrum rafmagnsþiáðum ægir saman
yfir höfði manns, ogblöðin í New York
tóku öll í sama strenginn um það, að
koma í veg fyrir, að hinir nýju spor-
vagnar væru látnir ganga á strætuni
borgarinnar, þangað til hægt væri að
koma þvi svo fyrir, að leggja mætti
alla vírana neðanjarðar. Nú er svo
komið að það er hægt og nú í haust et
búist við að fullkomnari og betri stræt-
•svagnar sjáist í New York heldur en
Dokkurstaðar annarstaðar.
Eins og getið var um fyrit nokkru
síðan. að nefnd manna mundi verða
sett af hálfu Bar daríkjanna, Canada og
Bretlands til þess að ræða um og útkljá
þau þrætumál sem hafa verið á mill'
þ^ssara ríkja, þá er nú svo komið, að
Bretar og Canadamenn hafa þegar út
nefnt sína nefndarmenn, og ákveðið
eftir samningum við Bandaríkjastjórn.
& fundurinu skuli baldinn i Quebec.
McKinley hafði einnig gefið i skyn
hverjir mundu sitja í þessari nefnd fiá
Bandarikjunum, og einnig hafði hani,
þegar gert allan undirbúning sem
nauðsynlegt var þessu viðvíkjandi.—
Þetta hafði alt verið gert af forsetanum
i því trausti, að þingið i Washingtoi'
mundi samþykkja að veita 850,000 sem
kostnaðarpeninga til þessa fundar.
Neðrideild þingsins gerði það umrnæla
laust, en efrideildin stiykaði þann lið
út algerlega áður en samþykkt var
frumvarpið sem þetta var innibundið í.
Þegar menn sáu aðfarir efri deildarinn-
ar, þá voru sendar áskoranir úr öllum
áttum landsins, frá meikustu mönnurn-
sem allir kröfðust að peningarnir væru
veittir viðstöðulaust. Þeir sáu sem
var hve mikil hneysa það hefði verið,
ef stjórnin hefði orðið að hætta við á-
form sitt eftir að hafa narrað hinar
þjóðirnar til þess að búa sig undir
þenna fund.
Loks eftir mikið þref og þjark
fékst senatið til þess að endurkalla úr-
skurð sinn, og var svo samþykt að
veita þessa peninga. Það er nú von-
andi að fundur þessi geti útkljáð öll
þrætumál þessara þjóða og með því
trygt enn þá betur bræðraböndin á
milli þeirra.
Fyistu námamenn, sem komið hafa
frá Klondike með gull að nokkrum
mun, komu til Seattle 4. Júlí. Þeir
voru 20 í lióp og höfðu í alt um 8375
þúsur.d. — Vonandi er að þeir hafi glatt
sig og náungann áhátíðisdegi Bandí>
ríkjánna.
Blöðin í Rússlandi eru troðfnll af
smjaðri fyrir Bandaríkjamönnum þessa
dagana. Þau hafa áður farið allhörð-
um orðnm um BaLdartenn, en nú láta
þau svo sem bezt við ætti fyrir Rúss-
land og{Bandaríkin að ganga í sam-
band.f Eftir þeirra sögusögn er stjórn-
in þar hæst-ánægð með að Bandamenn
haldi Philippine-eyjunum og öllu öðru.
sem þeir nái af Spánverjum.
Royal Geographical félagið í Lon
don á Englandi, býst við að senda ein
hvern til þess að leita að suðurpólnum.
Brezka stjórnin hafði verið beðin um
styrk til fyrirtækisins, en Lord Salis-
bury neitaði nokkuri hjálp. Félagið
ætlar því sjálft að hafa saman um
8300.000 til þessa fyrirtækis; er þáð þeg
ar búið að fá loforð fyrir 8100 000. Bú-
ist er við að hefja förina í Júní 1899 á
skipisem verður sérstaklega sroíðað til
þessarar ferðar.
##########################
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
i
#
f
#
#
Qjaldþrota=5ala.
Vér erum að selja út hinar miklu byrgðir nf
#
#
#
f
#
#
f
sem Thos. H. Fay hafði að 558 Main St, og sem voru *l!í. IJO virði. #
----------- 0
0
#
#
#
#
#
f
#
0
#
0
f
#
#
P. FINKLESTEIN. |
Stígvélum og skóm
Svo höfum vér og einnig aðra stórsölu að 5ÍÖ3 JVain St., þar sem
F. Cloutier hafði hina stóru búð sína, fulla af hinum beztu
Karlmanna- og drengja-fötum.
Þessar vörur allar voru keyptar fyrir 60£ cent dollars virðið
(miðað við heildsölu verð), og vér ætlum að selja þær svo ódýrt,
að hver einasti maður sjái sér hag í að kaupa af okkur.
• Munið eftir búðunum :
Skor og Stigvjel 558 Main Str..
Fatnadur 252 Main Str.
##########################
Frá löndum.
ÚR BRÉFI FRÁ WEST DULUTH.
• “Fremur eru tímar dattfirhér, lítil
vinna í bænum nema við sögunarmill-
urnar; menn þvi orðiðað leita burt til
vinnu. — Andlega lífið einnig dofið og
dauðalegt meðal landa; dagar, vikur og
mánuðir líða án þess nokkur merki sjá
ist þess að nokkuð sé gert, lítið talað
eða hugsað um annað en striðið, og
hvernig þ»ð muni enda og hvenær. Það
má líka með sanni segja. að landar hér
hafa ekki orðið tiltölulega eftirbátar
annara með að leggja lið og krafta fram
tilhjálpar þjóð sinni, sem þeir nú kalla
sína frægu fósturjörð, því 5 mjög efni-
legir menn hafa farið i sjálfboðaliðið
héðan vtr VVest Duluth. Nöfn þeirra
eru: Jósep Jóhaunessön, — foreldrai
hans korou hingað frá Nýja Islandi —,
stór maður og friður sýnum, 21 árs að
aldri; Th. Finnbogi Olson (systursonur
Lárusar Guðmundssonar í Winnipeg)
18 ára, full)6 fet á hæð. með framúr-
skarandi kjarkfog áræði; Alexander Is
mann, 25 ára, risi að hæð og þreki og
hefir haft heræfingar hér í nokkur ái;
svo eru 2 bræður. Gunnlaugtir og Björn
uppeldissynir Kristins Gunnarssonar og
Margrétar konu hans, sem búa hér,
báðir um tvítugt, mjög efnilegir menn,
ættaðir úr Eyrarsveit á Vesturlandi. —
Þykir mér sónii að geta þessa fyrir okk
ur íslendima hér, því að allir þessii
menn eru efni í góða liðsmenn og heti
ur og eru mestu atgei vis- og friðleiks
menn.
Ekki hugsum við mikið um íslend
ingadagsmálið. En þakklátir erum við
2. Ágúst-mönnum fyrir að halda í horf-
ið, þar til einhver gildandi ákvörðun
verður tekin á gamla Fróni í þessu
máli. Þvi svo framailega sem dagur-
inn er kallaður Þjóðminningardagur
eða íslendingadagur, þá verðum við að
halda hann á sama tíma og þeir heima,
annars er okkarjdagur hneyksli. Ástin
og endurminningin, sem er ltfiðog Ijós-
ið í málinu, kólnar og deyr þá bráðum.
því það verður að skina að miklu leyti
út í attðann og tilfinninga-dauðann
heim. ferst alveg á mis að austan og
vestan; verður svo ei inlega ekkert sem
geislarnir geta fest sig á, til að kveikja
og viðhalda lífi, elsku og kærleika til
vors merka feðra-fróns og fornstöðva
með vinum og frændum. Látið því
ekki, góðir drengir. dran.b og ofsa
sumra ráðrikis ribbalda draga málið úr
höndum ykkar, Þið, 2. Ágúst-menn.
standið áreiðanlega nær þvf rétta. Að
minsta kosti verður 17. Júnf aldrei
þjóðminningardagur á Islandi. Þann-
ig hugsa menn hér og þannig munu
flestir hugsa. Óska ég svo að hátið
ykkar verði sem allra bezt og myndar-
legust.
SPANISH FORK,UTAH, 24. JÚNÍ
(Frá fregnritara Hkr.)
Nú sem sterdur er hin yndælasta
tfð sem hngsast getur, >g almenn vel
líðan hvervetna.
Heyskapur stendur nú yfir, ogupp
skeruhorfur eru hinar beztu,
Sfðastl. sunnudag, 19. þ. m., koro
upp fjarskamikill ‘eldur f námabænum
?ark City hér f Utah, sem eyðilagði
nær alt sem mögulegt var að gæti
brunnið, Mesti fjöldi af fólki varðhús-
vilt og tapaði aleigu sinni. og er skað-
inn metinn frá 81,500,000 til 82,000,000,
og mjög lítið í eldsábyrgð. sem orsakað-
ist af of háu ábyrgðargjaldi, þvi mest
allar byggingarnar i bænura voru úr
timbri, og mjög þéttbygt f ofanálag.
Park City er einn af mestu og
beztu námabæjum i Utah, ogmunu þar
hafa verið um 7000 íbúar. — Gjafasam-
skot hafa verið gerð fyrir hið nauðlíð-
andi fólk, og gengur ágætlega. Bæjar-
stjórnin f Salt Lake City veitti 81500
af bæjarsjóð og Provo gaf 8500. og
margir fleiri bæir hafa tekið tiltölulega
hlutdeild í þessu svo mjög tilfirinanlega
tjóni Park City-búa. Spanish Foik
hefir ekki gefið neitt enn þá, en það er
engum vafa bui dið, að það verður geit
áður en mjög langir tímar líða, og
vona ég að geta getð skýrslu um það
og fleira, sem þessu fólki verður hjálp-
að, áður en langt líðuT'.
Þrjár miklar stóihátíðir reka nú
hver aðra hér í Spanish Fork, sér-
staklega, 4. Júlí, hin mikla frelsishátíð
Bandarikjanna: þá 24. Júlí: innkomu-
hátfð hinna sfðustu daga heilögu til
Zions, fyrir 51 ári siðan; og að síðustu
Þjóðminninga’ hátíð íslendinga, 2.
Ágúst, sem allir sannir Isleniingar og
þjóðernisvinir vor á meðal eru nú þegi r
farnir að búa sig undir, og.sendi ég f
umboði landa vorra hér lukkuóskir vor-
ar til allra landa vorra í Ameriku, sem
halda sama daginn og vér sameiginleg-
an og hátiðlegan Þjó ðminningar-
dag.
ERTIR “NYJU ÖLDINNI.”
Reykjavík, 21. Maf 1898.
Hret mikið gerði hér að kveldi 18.
þ. m., lá við að gránaði hér um nóttina
niður í sjó, Austur í Byskupstungum
varð alhvítt. Þar voru þá surnir orðr,-
ir svo heylausir, að þeir hötðu orðið að
beita út kúm. Hret þetta stóð 4—5
daga með norðanstan kulda. Má nærri
geta að lömb hafi víða kroknað þar sem
faríð var að btra.
Einhver strjálingur roanna úr
Borgarfírði ætlar til Ameríku nú. Fara
nokkrir með Thyra í nótt. Með henni
fer oe hr. Eyjólfur Nikulásson með
fjölskyldu sína alfarinn vestur aftur.
Hann kom í haust hingað. þoldi vosbúð
og kulda á ‘Hjálroan’ og hefir verið
veikur síðan,
28. Maí.
Stök veðuibliða h\ein dag. “Nú
grær og grænkar í hlíðuru” syngja
fuglarnir.
4. Júni.
Enganfís vaið Vesta vör við nein-
staðar. — Blíðviðri á noiðurlandi og
austurlandi,
Sýslunefi d Norðmýlinga er áhyggju-
söm og fjörtig. Hún veitir 2000 kr. til
spítalans á Seyðisfiiði, og býðst til að
leggja 10.000 kr. til ritsímalagningar
yfir land. ef sfminn verði lagður á land
eystra. Tvo menn styi kir hún og til
Björgvinarfurdar á sýninguna, Aust-
firðingar eiga nú hæpaleið til Björgvin-
ar, enda fóru' þaðan 4 á sýninguna:
Pétur Guðjóhnsen af Vopnafirði, séra
Björn Þorl. á Dvergasteini, Skapti rit-
stjóri og iDgibjörg dóttir hans.
Þorskafli og' hákarlsafli góður á
Seyðisfirði, N. m., en aflalitið við Inn-
Djúpið ájísafirði.