Heimskringla - 14.07.1898, Page 1
XII. ÁR
NR 40
Heimskringla.
WINNIPEG, MANITOBA, 14. JtJLI 1898.
STRIDID.
Síðan Hkr. kom út síðast, hefir lítið
markvert borið við í stríðinu. Shs^^-
hershöfðingi hefir verið að smás^Ba
skipanir til Toral hins spánska hershöfð-
ingja i Santiapjo að gefast upp, en hann
neitar stöðugt. Shafter hikar við að
skjóta á bæinn samt, því hann sér þær
voðalegu afleiðingar, ef landherinn og
sjóherinn ynnu að því í félagi.
Smábardagar hafa átt sér stað dag-
lega svo að segja. og hafa Spánverjar
hrakist undan í öllum þeim viðureign-
um, Bandamenn færa sig með hægð
altaf nær og nær hinum spánska höfuð-
stað.
Fréttsú sem barst hingað í siðustu
viku og sem vér settum i Hkr., um það
að Dewey hefði tekið Manila-bæinn 4.
Júlí, reyndist ósönn. Hann áleit ekki
tima kominn enn þá til þess að taka
bæinn meðan að alt liðhans var ekki
komið. Hann vill vera alveg viss um
að hafa nægan liðsafla til þess að geta
séð um að uppreistarmenn fremji ekki
nein hryðjuverk, þegar Spánverjar í
Manila komast í hendur þeirra.
Floti Bandamanna eftir hinn á-
gæta sigur við Santiago yfir spánska
flotanum, gerir ekki annað en sketnta
sér.
Commodore Watson er búist víð á
hverjum degi að leggi af stað til Spánar
með flota sinn. Hann mun eiga að fá
mörg beztu skip Bandarikjanna í flot-
ann, svo sem : Iowa, Oregon, Massa-
chussetts, New Ark. Minneappolis, New
Orleans og ef til vill fleiri. Maður gæti
trúað að Spánverjar vöknuðu við illan
draum þegaa Watson ber að dyrum
hjá þeim.
Naumast leiðréttingarvert.
Herraritstj. Heimskringlu.
Út af dálitilli fregngrein er stóð í
síðasta blaði Hkr., viðvíkjandi hag For-
ester-stúkunnar ísafold. No. 10481, 0.
F.,hefir fæðst. alveg þóað ástæðulausu,
ofurlítill misskilningur meðal 'lýðsins’,
og hefir mér verið falið sð leiðretta
hann í blaði yðar, fjrrir stúkunnar
hönd. Það sem þér segið í fregninni er
auðvitað orð fyrir orð alveg eins satt
og orð geta verið, en í sambandi við
það. er þér getið þess. að margir af
meðlrmum, sem gengu inn í stúkuna á
síðasta fundi, hefðu áður verið meðlim-
ir félagsins Mutual Reserve (sem nátt-
úrlega var satt) og hætt við það félag,
hefir ‘óupplýstum almúganum’’ skilist
að einhver t. a. m. af embættismönn-
um félagsins eða stúkan í heild sinni
'hafi sent yður þessa fregn og orðað
hana þannig í því skyni aðdraga hugi
manna frá hinu félaginu (Mut. Res.) og
jafnvel til að draga meðlimi út úr því.
Eins og þér vitið. hefir enginn embætt
ismaður stúkunnar átt, neinn þátt í því,
að senda yður þessa saklausu grein, og
það sýnist naumast veta ‘'flóna færi”,
að draga svona hugmynd út úr jafn ó-
flókinni grein, ,en þó hefir það lánast,
Þar af leiðandi óska ég að mega lag-
færa þen.nan misskilning, með því—ég
vona eitt skifti fyrir öll—, að lýsa yfir
því, að samkvæmt lögum og reglum
Foresterfél., sem og að ítrekuðura á-
minningum aðal forstöðumanna þess,
er hverjum Indipendent Forester sið-
ferðislega bannað að spilla fyrir öðrum
félögum, eða á nokkurn hátt að telja
meðlimi þeirra á að hætta við þau. Hitt
er enginn sök talin, þó öllum sé gert að
gengilegt að kynna sér sjálfir kosti þá
sem foresterfélag þetta hefir fram yfir
önnur lífsáb.vrgða og hlunninda félög.
Á það er og lögð mikil stundun að um-
bæta félagið svo að það verði sem allra
lengst á undan öllum öðrum fálögum
af sama eða líku tagi. Þeir 30 nýir með
limir, sem ísafold bættust á 2 siðustu
mánuðum, Mai og Júní, sepi og allir
þeir er enn eru óteknir inn, en lagt hafa
fram inntökubeiðni (application) í stúk-
una, vita þessar reglur félagsins og eru
hér með ámintir um að muna þær.
TJm leið og ég, herra ritstj., læt yð-
ur í ljósi þökk fyrir hverja vinsamlega
fregn er þér hafið fært og framvegis
munuð færa i sambandi við stúkuna
Isafold, er ég yðar
með virðingu,
J. Einausson.
R. S. stúkunnar ísafold.
Frjettir.
Mavkverðnstu viðburðir
hvaðanæfa.
Senatið í Washington er búið að
samþykqja inntöku Hawaii-eyjanna í
sambandið, og McKinley . foi seti er bú-
inn að staðfesta það með undirskrift
sinni. Nokkrar herdeildir verða sendar
nú þegar þangað og er búist við að
þær verði látnar þar eftir, McKinley
forseti hefir tilnefnt 3 þingmenn, sem
fara til Hawaii-eyjanna og sem eiga í
sambandi við forseta eyjanna, Mr. Dole
að rnynda stjórn þar og setja alt á
laggirnar, samkvæmt lögflm Banda
Bandaríkjanna.
Leo páfi hinn XIII. er hættulega
veikur um þessar mundir. Sagt er að
ófriðurinn milli Spánverja og Banda-
manna hafi haft töluverð áhrif á heilsu-
far hans. Læknar þeir er stunda hann
telja óvíst að hann lifi nógu lengi til
þess að sjá frið. En það er það sem
hann þráir mest.
Rikisst.jóri McCord í Arizona hefir
fengið lauwn frá embætti sínu til þess
að geta gengið í sjálfboðaliðsdeild. sem
nú er verið að mynda þar i ríkinu. —
Annað eins og þetta sýnir glöggt hvern
ig ættjarðarástin i Bandaríkjunum
gengur á undan öllu öðru hjá þeim
æðstu sem þeim lægstu borgarar
þeirra.
Tvö gufuskip, Newfoundland og
Regulus, lögðu af stað frá Halifax á
sunnudaginn hlaðinn vistum; er búist
við að þan ætli að reyna að komast inn
á einhverja böfn á Cuba, fram hjá varð
skipurn Bandamanna. Þau fengu samt
skipspappíra sína að eins til Samaica og
Vera Cruz.
Hinn spánski flotastjóri Cervera og
800 af liðsmönnum hans hafa verið
fluttir norður á skipinu St. Louis. Er
sagt að Cervera og aðrir yfirmennirnir
verði látnir vera í Annapolis, þar sem
sjöforingjaskóli Bandaríkjanna er, og
að þeir verði sem frjálsir menn. Her-
mennirnir er búist við að vérði settir á
Seaey-eyjuna skamt frá Washington.
Járnbrautarlest rendi á hestavagn
sem ung stúlka keyrði og hafði hún 8
börn i vagninnm hjá sér. Eitt af börn-
unum dó. tvö meiddust mjög mikið, en
hin gátu bent sér út úr vagninum áður
eu lestin rakst á hann. Slys þetta viidi
til hjá Grand Valley í Ontario.
Kafteinn McKenna. yfirmaður á
b-ezku skipi nýkomnu frá Porto Rico.
S“gir að ástandið þar sé hroðalegt.
Hungursneyð hin mesta; hann segir
ennfremur að eyjarskeggjar óski eftir
því að Bandaríkin sigri Spánverja sem
fyrst, því þeir þ.vkjast sannfærðir um
aðþeir muni sleppa undan oki Spán-
verja svo fljótt sem stríðið endi og frið-
ur verði saminn.
Uppreistin í Kína er farin að verða
nokkuð stórkostleg. Uppreistarmenn
hafa þegar tekið 9 borgir og sitja nú um
Woo Chou, Þeir hafa rekið herliðið á
flótta alstnðar þar sem þeir hafa barizt.
Spanska ráðaneytið er búið að segja af
sér aftur, og er búist við að Sagasta í
sambandi við drottninguna mjmdi nýtt
ráðaneyti hið fljótasta. Óeyrðir eru
hinar mestu á Spáni, og ekkert gæti
verið hættulegra fyrir stjórnina en að
láta þjóðina sjá að hún ætti ervitt með
að mynda ráðaneyti.
Kosningaúrslitin í British Colum-
bia urðu þau að stjórnin tapaði. Eftir
siðustu fregnum aðdæma standa flokk-
arnir þannig: Stjórnarsinnar 15. and-
stæðingar stjórnarinnar 19 og 2 óháðir;
eftir að heyra frá 2 kjördæmum.
Eldur kom upp í bænum Riasan,'
skamt austur af Moscow í Rússlandi.
Meirihluti bæjarins er algerlega eyði-
lagður, íbúatala var um 30,000. Skað-
inn er sagður að vera svo tuguin milí-
óna rúbla skiftir.
Fimtán menn biðu bana í púður-
verkstæði í New York á þriðjudaginn
og margir meiddust stórkostlega. Var
ætlast til að verkstæðið springi alt í
loft upp, því dynamite-kulu hafði verið
komið inn í bygginguna á hentugum
stað. Önnur sprenging átti sér stað
fyrir nokkru síðan í sama verkstæðinu
og mistu 6 menn lífið. Hermenn hafa
síðan verið á verði kringum byggingui a
en ekki verið nógu aðgætnG.
Fréttir frá Montreal segja, að sök-
um ákaflegs hita er sé þar á hverjum
degi. þá sé raeira um veikindi. einkura
á börnum. heldur en nokkru sinni áður.
Fjöldi af börnum deyja þar á hverjum
degi, og vikuna sem le.ð dóu fleiribörn,
heldur en þar hefir nokkurn tima átt
sér stað.
Þrjú flutningsskipin, sem færa
menn, vopn og vistir til Dewey, eru nú
komin til Manila. Skipin eru þessi:
City of Sidny, City of Peking og Aust-
rah'a. Þau byrjuðu að afferma sig 1.
Júlí. Herskipið Charleston fylgdi þeim
alla leið. Þau komu við á Ladrone-
eyjunum, sem eru eign Spánverja, og
tóku hermennirnir iandstjórann og alla
hans embættismenn fasta og fluttu þá
með sér til Manila, en skildu eftir
marga af sfnum mönnum þar, til þess
að halda reglum, og ef þyrfti að sjá um
að Spánverjar næðu ekki eyjunum
aftur.
Dewey hefir tilkvnt yfirmönnunum
á þýzku herskipunum á Manila-höfn.að
þeim sé betra að skifta sér ekkert af
viðureign sinni við Spánverja. þvi hann
hlyti að álíta það óvináttumerki, sem
auðveldlega gæti leitt til þess, að haun
yrði að skjóta á skip þeirra. Flotastjór-
inn þýzki svaraði með mesta fagurgala,
að sér kæmi ekki til hugar að gera neitt
nema með samþykki og leyfi Deweys.
Sagðist hann einungis vera þar kominn
til þess að vernda þýzka borgara, ef á
þyrfti að halda. Síðan hefir frétst að
hann hafi sent 3 herskip sín í burtu og
eru þá eftir tvö.
, Charles Lewis, 17 ára gamall sonur
hótelseiganda í Stratford, Ont., féll út
um glugga á svefnherbergi sínu sofandi
á aðfaranótt laugardagsins. Hann
hafði dregið rúm sitt fast út að glugg-
anum um kvöldið er hann háttaði, því
hiti mikill hafði verið um daginn ; en í
svefnórum sínum hafði hann bylt sér út
um gluggann. Hann meiddist töluvert
á hægri handlegg og nokkur rif brotn-
uðu ; er talið óvíst um líf hans.
Dúfa var notuð sem fréttaberi á
milli Chicago og Toróhto á iaugardag-
inn. Vegalengdin er 500 mílur, og þá
leið flaug hún á tæpum 12 klukkustund
um. Dúfan er eign J. Kemps í Toron-
to, og er þetta sú fyrsta dúfa í Canada.
sera hefir ferðast svona langt á einum
degi.
Tvö flutningsskip Bandaríkjanna.
Iroquois og Cherokee, komu með 625
særða Bandaríkjahermenn frá Cuba í
vikunni sem leið. Þeir voru allir settir
á hospítalið í Ivey West. Þaðan verða
send nöfn mannannanna og staða. á-
samt skýrslum yfir sár þeirra, beina
leið til Washington.
Hobson og hinir djörfu drengir
hans 7, sem sökktu skipinu Merrimac í
hafnarmynninu lijá Santiago, eru nú
frjálsir og komnir til félaga sinna um
borð á skipum Bandamanna. Spán-
verjar fengust loks’ns til þess að skifta
þeim fyrir aðra fanga, sem Baudamenn
höfðu, á föstudaginn var. Þeir voru
ttuttir í gegnum landherinn, og þegar
menn vissu hverjir fóru þar. glumdu
við fagnaðaróp í heila hernum.
Tveir menn mistu lífið á fimtudag-
inn var. skamt frá Lakefield í Minne-
sota. Voru þeir að grafa brunn og
ætluðu sér að brúka 1 pund af dyna-
mite til þess að flýta fyrir. þegar þeir
voru búnir að grafa nokkuð diúpt nið-
ur. En áður þeir gætu látið það ofan
í brunninn voru þeir að þjappa því í
litla kollu; hafa þeir sjálfsagt farið held
ur hranalega að verkinu, því dynamitið
sprakk í höndunum á þeim, Tættist
annar þeirra sundur í smá agnir, sem
þeyttust iangt í burtu; hinn mistí báða
fæturna og hægri handlegginn, og dó
hann eftir hálftíma.
Tvö skip. Florida og Tenta, eru
kominn heilu og höldnu úr ferð til
Cuba. Þau fiuttu vopn og vistir til
General Gomez, sem hefir mikinn her-
afla ekki all-langt frá Havana. Búist
er við þegar Sentiago-striðinu er lokið,
að Bandamenn haldi þangað og í sam
bandi við hann taki Havana.
Yfirhershöfðingi Bandarikjanna
Miles, með öllum sínum undirtyllum,
lagði á stað frá Washington til Cnrles-
ton i Suður-Carolina á fimtudaginn;
þaðan heldur hann tilCuba. Ekki býst
hann við að taka við herstjóru þar,
nema því að eins að heilsa General
Shafters fari versnandi. Hann er rojög
heilsulasinn þessa dagana.
Emil Zola, hinn franski rithöfund-
ur, hefir verið sektaður á uý um 50.000
franka og þar að auki 15 daga fangelsi.
eða 2,000 franka sekt meir.
Fjallkonan um stríðið.
Kunningjum Fjailkonunnar þykir
henni vera farið að förlast, og komin á
hana elliglöp. Það er ákaflega leiðin-
legt fyrir menn sem einu sinni héldu af
Valdimar Ásmundssyni. að sjá hann
setja fram aðrareins vitlej-sur, eins og
nú eru í Ameriku-fréttum hans hér og
hvar. Það er eins og maðurinn viti
ekkert hvað hann er að skrifa um, eða
hirði ekkert um hvað það er sem hann
setur í blaðið. Vér skulurn taka til
dæmis það sem hann segir í Fjallkon-
unni 9. Maí siðastl. “Þess er getið að
Bandamenn hafi tekið kaupför fyrir
Spánverjum áður en þeir sögðu þeim
stríð á hendur. Spánverjum var hægt
að gera hið sama. en gerðu það ekki, og
þykjast vera betri menn en svo að þeir
lítils virði svo þjóðaréttinn”.
Hvenær hefir Spánverjum verið
hægt að taka skip Bandamanna ? Er
það ekki barnalegt að segja, að þeir hafi
ekki viljað gera það, þar sem það er al-
kunr.ugt að þá hefir alt af dauðlangað
til að gera út ræningjaskútur, en aldrei
þorað það, og að það er öllum heimi
jafnkunnugt, að á Parisarfundinum
þegar talað var um ,og samið um að
hætta sjóránum, þá voru Spánverjar
einir Jæirra fáu sem úr leik gengu; þeir
vildu einmitt senda út ræningjaskip á
ófriðartímum.
F.ða þar sem Fjallkonan segir að
Bandamenn hafi skotið sprengikúlum
fyltum steinolíu á Spánverja í Manila-
bardaganum. Það er ekki nokkur hæfa
fyrir þessu, Ritstjórinn hefir látið ein-
hverja kerlingarsöguna hlaupa með sig
í gönur þegar hann ritaði þetta, eða
fór að trúa öðru eins. og harðari
mundi honum hafa þótt kúlur Deweys,
ef hann hefði verið á skipum Spánverja
þegar þær sprungu, en steinolíu gusa
En þó tekur út yfir í Fjallk. 7, Júni.
Þar segir sj-o: "Það vakti mikla at-
lij-gli að herdeild ein, sem í eru ein-
göngu auðmannasj-nir frá New York,
lOOOaðtölu, neitaði sakir hugrekkis-
brests að berjast gegn Spánverjum”.
Þetta er svo mikil óhæfa, og það sýnir
svo mikla vanþekkingu og kæruleysi
um sannleikann. að það má ekki ganga
þevjandi fram hjá þvi. Það hljóta að
vera Roosewelts Rough Riders. sem nú
eru á Cuba, sem hér er átt við. En ef
þeir vissu hvað ritstj.Fjallk.segirumþá.
Þá mundi hollara fj-rir hann að vgrða
ekki á vegi þeirra. Varla mun hann
svo hermannlega vaxinn eða ægilegur í
sjón að sjá, að þeir rynni frá honum.—
Þetta er svo mikil fásinna og lýsir svo
átakanlega hinni nauðalitlu þekkingu.
sem sumir hinna helztu íslendinga
heima hafa á Bandamönnum, og það
hefði engu 7 ára gömlu skólabarni um
þvera og endilanga Ameríku komið til
hugar að sýna fávizku sína með að láta
aðra eins heimsku og þetta uppi við
nokkurn mann. Þessi herdeild sem
Fjallk. talar um, er einmitt álitin að
vera lang-djarfasta sveitin í heila hern-
um, og hún saman stendur af úrvals
mönnum. Enginn má þar minni mað-
ur vera en 6 fet á hæð. Og þessir auð-
mannasynir. sem allir hafa verið ýmist
á Harvard. Cornell eða Yale hássólun-
um, hafa haft hinar beztú líkams æf-
ingar og skarað fram úr í öllum atí-
raunnm. Hinn hluti deildarinnar eru
hinir alkunnu 'Cowboj-s’ (hjarðmenn)
úr vesturrikjunum. Þeir eru svo þekt
ir yfir heim allan fj-rir snarleik, hreysti
og djörfung, að meira þarf ekki að
segja um þá. Shafter hershöfðingi seg-
líka um þá, að hvergi fáist betri her-
menn í heimi. Við Santiago genguþeir
berserksgang á undan öllu liðinu og
sópuðu Spánverjum fyrir sér, þó marg-
falt liðfleiri væru, Ekkert stóðst við
þeim.
Ritstj. skal vita það, aðþað þarf
nokkuðtilað skara framúr,
þar sem menn sýna aðra eins hreysti og
Bandamenn hafa sýnt, og þar sem var
að keppa við aðrar eins hersveitir eins
og 21. New York herdeildina; sem stóð
«########################
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
Gjaldþrota=5ala.
Vér erum að selja út hinar miklu bjTrgðir af
Stígvélum og skóm
#
#
#
#
#
#
#
sem Thos. H. Fay hafði að 558 Main St, og sem voru #12.450 virði. ^#
Karlmanna- og drengja-fötum.
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
Svo höfum vér og eihnig aðra stórsölu að 252 llnin St., þar sem
F. Cloutier hafði hina stóru búð sína, fulla af hinum beztu
#
*
Þessar vörur allar voru keyptar fyrir G0I, cent dollars virðið #
(miðað við heildsölu verð), og vér ætlum að selja þær svo ódýrt, #
að hver einasti maður sjái sér hag í að kaupa af okkur.
Munið eftir búðunum :
#
I
*
#
#
#
#
#
P. FINKLESTEIN. |
##########################
Skor og Stigvjel 558 Main Str.
Fatnadur 252 Main Str.
eins og óbifanlegur steinveggur undir
kúlnadrifu Spánverja, til þess aðvernda
stórskotaliðið, sem var að koma fall-
byssum sínum í lag á bak við þá, og
sungu á meðan þjóðsöng sinn með
stakri ró, og sem með hinni sömu ró
gerðu áhlaup móti gínandi fallbyssu-
kjðptunum og kafþykkri kúlnahrið
Spánverja; þegar þeir tóku eina hæð-
ina eftir aðra og einn viggarðinn eftir
annan, alt inn að takmarkum Santiago
Það þarf hrausta menn til þess að
skara fram úr öðrum eins drengjum, en
það gerðu Roosewelts Rough Riders,
sem ritstj. Fjallk. vill leggja bleyðiorð
á bak. Hann ætti nú sem allra fjTrst
að biðja lesendur sína forláts á binni
glæpsamlegu og ónáttúrlegu heimsku
sem hann hefir borið á borð fyrir þá i
þessum stríðsfrétturn sínum.
Frá löndum.
MILTON, N. D„ 7. JÚLÍ 1898.
Tíð .rfar hefir verið hér með bezta
móti i sumar og eru landar j-firleitt
mjög ánægðir með útlit fvrir hið kom-
andi uppskeru ár, og sama er <íð segia
um hej'skapar horfur manna.
Mentalíf er hér fjörugt. Margir
ungir menn eru á góðum vegi með að
verða færir menn, en lítið leggja þeir
rækt við íslenzku, en eru ræðurcenn
liprir á enskri tungu, Allir kaupa hér
Winnipeg blöðin islenzku. Flestir segja
að Heimskringla sé mikið skemtilegri
og kurteisari í ritun eu Lögberg, nema
hvað strðngustu kyrkjumenn kunna að
segja að Lögberg sé ekki verra, en
sanngjörnum mönnum þykir þá Lög-
bergi hælt alt of mikið. — Nokkuð er
hér keypt af íslenzku blöðunum að
heiman, og líka mönnum þau misjafnt,
en sérstaklega fékk þetta fj-rsta hefti
af Sunnanfari góðar viðtökur. þó að
stöku menn væru búnir að fá mjög
háa hugmynd um Grettis-ljóð séra M.
Jochumsonar, og aðrir sem búnir voru
að fá ranga hugmynd um hinn marg-
umtalaða fyrirlestur Jóns Ólafssonar.
— Hér eru nokkrir ungir menn og svo
stúlkur, se.~. hafa mikinn mentahug
og eiga sjálfsagt mikla og góða framtíð
fyrir höndum, svo framarlega sem þau
halda djarft i sama horfið og gefast ekki
upp. Hér er ágætt lestrarfélag í bygð
inni til uppbyggingar fyrir alla þá sem
vilja.
Bindindismál eru hér í góðu lagi,
síðan Miss Ó. Jóhannsdóttir kom hing-
að síðastl. vetur. Hér var siðar mynd-
uð Good Templar stúka, nú með 50
meðlimum; rejTndar höfðum við ekki
bráða þörf fyrir þá stofnun, þvi hér
voru alls engir drykkjumenn.
Með beztu óskum til ritstj. og
Heimskringlu.
A. J. S.
KATHLEEN, B, C., 27, JÚNI 1898.
Stuttu eftir að ég ritaði frá Vernon
fluttum við Svb, Loftssontil Peachland;
smíðuðum ‘dalla’ og fluttum þar á alt
fólk og farangur, — Það var bj-rjað að
fiyggja Peachland í vor. Eru þar nú
19 hús og nokkur fleiri verða bygð í
sumar. Ég keypti lóð og kom upp
húsi. — Peachland er fast við Okana-
gan-vatnið að vestanverðu; er þar að-
alstöð Canadian American gullnáma-
felagsins. Hvort Peachland á nokkra
framtíð fj-rir hendi er alt undir því
komið hvernig námurnar reynast, —
Eg fekk strax vinnu eftir að ég kom til
Peachland. Kaup $2 á dag fýrir al-
genga vinnu. Var ég ekki nema tvær
vikur í Peachland; fór þaðan með nokkr
um mötinum 24 milur upp að námum;
fóru þeir þar að bj-ggja hús fyrir náma
menn, og er ég matreiðslumaður hjá
þeim. með $35launum um mánuðinn.
Það er mikið álit á þessari Katli-
leen-námu, en svo vita mennekki hvern
hún kann að revnast. — Landslag er
hér ljótt, alt bratt, skógi vaxið og
grýtt. Með fram vatninu er sléttir
blettir á stöku stað, og er þar hægt að
rækta flestar aldina tegundir. — Fiski-
veiði er sögð mikil í vatninu um tíma á
haustin, annan tíma árs mjög h'til. —
Þeir sem kunna að fara með byssu
skjóta dýr ótæft, því hér er mikið til af
þeim. — Gufubátur, sem C. P. R. félag-
ið á, gengur eftir vatninu frá Vernon
til Penticton þrisvar í viku; eru því
samgöngur eins greiðar og þörf er á.—
—Okanagan-vatnið hefir ekki lagt í 6
ár, svo það hlýtur að vera mikill mun-
ur á tíðirfarinu hér og í Manitoba.
Ef það eru nokkrir af mínum kunn
ingjnm, sem dettur í hug að flytja
hingað, vil ég heldur ráðlegeja þeim að
trera það ekki. Hér er ekkert að gera
fyrir marga menn, en allar riauðsj-njar
dýrar.
Th. Thorlakson,
DANARFREGN.
Þriðjud. 28. f, m. andaðist ekkjan
Sigríður Einarsdóttir að heimili sínu,
169 Walter Str.. hér í bænum.
Sigríður sál. var 76 ára og 9 mánaða
gömul. Hún var ættuð úr sveitinni
Kjós á Islandi. Ólst hún þar upp hjá
foreldrum sínum og fluttist þaðan til
ReykjavÍKur. Þar giftist hún Jósepi
Helgasyni. Þau bjutrgu á sjálfseignar-
jörð sinni Hlíð í Norðurárdal. Eftir 11
ára ástríka sambúð misti hún mann
sinn. Bjó hún síðan að Sveinatungu í
Norðurárdal. þangað til hun flutti hing
að vestur 1876. — Þau hjón eignuðust
3 börn. sem öll eru komin hingað vest-
ur: Þorsteinn Jósepson. Cartwright,
Man.; Mrs, J. Polson. 169 Water Str.,
Winnipeg, og Miss Þórunn Jósepson,
sama Istaðar.
Eftir að Sigríður sál. kom hingað
vestur var hún fyrst í Dakota og Nýja
íslandi, en 16 seinustu ár æfi sinnar var
hún hér í Winnipeg hjá dóttur sinni,
Mrs. J. Polson. Fyrir 12 árum byrjaði
sjúkdómur sá, er varð banamein henn-
ar. að þjá hana, og bar hún þann kross
með stöku þolgæði. Hún var jarð-
sungin af séra Hafsteini Pétursj-ni i
Brookside grafreitnum 30. f. m.
Sigríður sál. var guðhrædd kona,
trygglj-nd og vinföst; gestrisin og mjög
góðgerðasöm, og vel látin aföllum, ei
kyntust henni. — Blessufí veri minning
hennar.
Vinur hinnar látnu.