Heimskringla - 21.07.1898, Blaðsíða 2

2
ií*JiMSKKÍM(iLA, 21. JÚLl 1898
Verð blaðsins í Canada og Bandar. S1.50
um árið (fyrirfram borgað). Sent til
Islands (fyrirfram borgað af kaupend-
um blaðsins hér) $1.00.
Peningar seudist í P. 0. Money Order
Kegistered Letter eða Expresg Money
Order. Bankaávisanir á aðra banka en í
Winnipeg að eins teknar með afföllum
B. F. Walters,
Útgefandi.
OfRce
Corner Princess & James.
p.o. BOX 305
Vér notum þetta tækifæri til að
þakka öllum löndum vorum sem
komu hér á sýninguna og sem sýndu
oss þann beiður og ánægju að koma
við á skrifstofu Heimskringlu og
heilsa oss. Margir af þessum sýning
argestum skrifuðu sig fyrir Heims-
kringlu,og sögðu þeir oss hver um sig
að eflaust mundu margir fleiri á eftir
koma og kaupa blaðið, þá er haust-
aði að og menn færu að hafa meiri
skildingaráð, því nú væri Heims-
kringla mjög vinsæl meðal a'.lra
þeirra manna, sem heldur vilja hafa
gott, einart og sannsögult blað, held-
ur en örþvættis stjómartusku sem
aldrei er að trúa. — Oss er stór á-
nægja í því að sem flestir utanbæjar-
menn komi og tali við oss, þegar þeir
eru hér á ferð; og vér teljum þá
ekki eftir oss smá ómök eða tafir, ef
vér getum eitthvað leiðbeint íslenzk-
um ferðamönnum sem koma bingað
til bæjarins. — Því miður töpuðum
vér lista með nöfnum allmargra sýn-
ingargesta sem komu við á skrifstofu
Heimskripglu, og getum því ekki
sett nöfn þeirra í blaðið, og biðjum
vér þá hina sömu menn velvirðingar
á þessu.
Þá er nú hin mikla “Western Ca-
nada Industrial Fair” fyrirárið 1898
búin að vera — en ekki glevmd.
Sýningin í ár verður lengi í minnum
höfð meðal þeirra sem sáu hana. —
Bændur og bændakonur, bændadæt-
ur og bændasynir, smákaupmenn,
. vinnumenn og vinnukonur, — allir
geta haft þessa miklu hátíðisför sína
til Winnipeg borgar árið 1898, fyrir
samkvæmisræður og rðkkursögur
handa börnum sinum og barnabrirn-
um. Því þótt þessi sýning ekki kom-
ist að neinu leyti í nokkurn samjöfn-
uð við hinar afarmiklu heimssýning-
ar ýmsra annara landa, þá er þó
margur sá maðurinn, og það meira
að segja í þessu stór-viðburðanna
iandi, sem aldrei á æfinni hefir tæki
færi til að sjá neitt annað er jafnist
'við eða taki fram þessari sýningu.
Veður var hið inndælasta alla vik-
una ; sólin skein sífelt í heiði, fugur
og tignarleg, svo að menn gátu í-
myndað sér að þeir væru komnir á
einhverja suðræna grund, þar sem
altaf er sól og sumar. Og sýningar-
nefndinni hefði fráleitt hugkvæmst
að búa til betra veður, þótt hún hefði
sjálf haft ráð til þess í hendi sér.
Það er ekki gott að gera neina
vissa áætlun um það, hvé margir
sýningargestir hafl komið til bæjar-
ins alla vikuna. En vér höfum heyrt
greinda menn gizka á, að það muni
hafa verið um 30—40 þúsundir f alt.
Mest var aðsóknin að sýningunni á
flmmtudaginn og föstudaginn, —
“Citizens day” og “American day”,
og er sagt að yflr 20 þúsund manns
hafi borgað aðgang að garðinum
hvern daginn fyrir sig.
Sýningarnefndin á sannarlega
hafs tækju sig samanogfæru skemti-
för heim til Islands núna um alda-
mótiu. Eins og flestum iöndum vor-
um mun kunnugt, þá verður haldin
stórkostleg heimssýning í hinni fögru
Parísarborg á Frakklandi árið 1900,
og má án efa búast við afarmikið nið-
ursettu fargjaldi þangað hvervetna
héðan frá Ameríku. Það var hug-
mynd hr. Thorwaldsons, að Islend-
ingar sem heim vildu fara, gætu not-
að þetta niðursetta far austur að haf-
inu, og leigt siðan skip þaðan og
héim til Fróns, ef nógu margir væru
í hópnum. Gæti skipið lent við
Frakkland á leiðinni og haft þar
nokkra viðdvöl, svo að ferðamönn-
unum gæflst kostur á að sjá hina
miklu Parísarsýningu.
Þetta mál er mjög umfangsmikið
og þyrfti langann og góðann undir-
búning, ef í það væri ráðist. Og
ómögulegt er að svo stöddu að gera
nokkra áætlun um, hvað ferðin
mundi kosta fyrir hvern einn, því
það færi auðvitað mikið eftir því,
hve margir væru í hópnum, hvaða
leið farin væri o. s. frv.
En óneitanlega væri það framúr-
skarandi ánægjulegt að geta komið
þessu á. Og sá mun enginn Islend-
ingur í þessu landi, sem ekki væri
það hugðnæmt öllu öðru fremur, að
sjá einu sinni aftur föðurlandið og
æskustöðvarnar, frændur og vini,
að geta tekið undir með skáldinu :
Og dalirnir opnast með engi og tún
Og íslenzkar fornkappa sögur.
Þetta land,—fósturland vort—erauð-
a og arðmeira en föðurlandið,
því verður ekki neitað með rökum,
og vér höfum svarið þessu landi holl-
ustu-eið. En það er líka alveg eins
satt, að okkar gamla föðurland er
fagurt og tignarlegt, og að því helg-
um vór margir hverjir okkar beztu
hjartans tilfinningar ; — við getum
ekki að því gert fremur en barnið
sem elskar móður sína öllum öðrum
fremur, þótt hún sé fátæk og van-
burða og geti ekki séð því farborða.
Vér sjáum ekki betur en að þessi
för ætti að geta tekist, ef vel væri að
unnið og samtök væru almenn. 0g
þetta er mál sem ekki ætti að þurfa
að verða nein sundurþykkja eða rifr-
ildi út af. Við ætturn allir að geta
íunzt hér á ndðri loið sem Islonding-
atí og ekkert annað.
Heppilegast mundi að kjósa nefnd
manna til þess, að gangast fyrir sam-
tökurn og sjá um allan undirbúning
í þessu máli. En h ernig eða af'
hverjum sú nefnd ætti að vera kosin,
um það viljum vér engar tillögur
gera að svo stöddu. Vér lofuðum
vini vorum, hr. Thorwaldson, að
vekja máls á þessu, og væri gott að
sem flestir vildu ræða þetta í blöðun-
um hér, og gera tillögur sem svo
mætti vinsa úr er til framkvæmda
kæmi. Heimskringla tekur þakk-
samleg á móti öllum skynsömum
greinum sem lúta að þessu.
vetna þar sem það hefir náð fótfestu
og fjárhagur þess er allblómlegur.
Það hafa ýmsir spurt oss að því,
hvort vér ætluðum ekki að svara
þvættingnum um íslendingadags-
málið í síðasta Lögbergi. Nei, í
þetta sinni ætlum vér ekki að svara
því miklu; það hefir litla þýðingu
að eiga orðastað við ritstj. Lögbergs
um þetta mál. Það er eins og veif-
að sé rauðri dulu framan í mannýg-
ann bola í hvert sinn og sagt er satt
orð um viðureign og afstöðu flokk
anna hér í Winnipeg um þetta mál,
því þá bölsótast Sigtr. um og rótar
upp flaginu í Digbergi. Þessi síð
asta tilraun hans að reyna að veiða
fólk á sitt mál í gegn um trúarof-
stæki eða pólitík, er alveg jafn sví
virðileg eins og hún er heimskuleg.
Allir menn hér í Winnipeg vita það
ofurvel, og Sigtryggur veit það lfka,
að þessi flokkaskifting hér f Winni-
peg út af íslendingadagsmálinu lcem
ur ekki nokkra ögn við pólitík eða
trúmálum. Og 2. Agústmenn hafa
oss vitaulega aldrei reynt að blanda
því inn í málið. í flokki 2. Ágúst-
manna eru margir menn, sem standa
mjög framarlega í safnaðarmálum
Lutherana hér í báðum kyrkjunum,
alveg eins og góðir og gildir Únítar-
ar eru í flokki 17. Júní 'manna.
Þetta vita allir, og er óþarfi að nefna
nokkur nöfn því til sönnunar. 0g
hvað pólitfkina snertir, þá á sér al-
veg sama stað.
Þessi síðasti vanskapnaður í
Lögbergi ætti að réttu lagi að verða
rothögg það sem Sigtryggur ekki
risi fljótt undan. En vér ætlum ekki
að segja meira um það í þetta sinn,
því það er ætlan vor, að Islendinga-
dagspefndin muni bráðlega láta til
sfn heyra um þetta mál og sýna 17.
Júní mönnum sjálfa sig í spegli.
Yið olnbogann á
Schley í orustunni.
Sjóorustan við Sanfiago eftir manni
sem var á Brooklyn, dreka Schleys.
Suimuda'.'smorKuninn 3. júli hafði
Greinin frá hr. ,j. Einarssyni, senl
birtist í síðustu Hkr., kom of seint til
vor til þess að vór gætum komið þess-
ari athugasemd að, en nú gerum vér
það þá.—Já, það er enginn efi á þvf,
litla fréttagreinin um “ísafold” í
Hkr. 7. þ. m. var “naumast leiðrétt-
ingarverð,” enda játar hr. J. E., að
“hvert orð hafi þar verið eins satt og
töluð orð geta verið.” Vér vitum að
hr. J. E. hefir ekki gengið nema gott
til með þessari “leiðrétting,” en hins
vegar finnst oss það alls ekki þess
vert að eyða rúmi í blöðum til að
Ieiðrétta það, sem eitthvert flón kann
heiður skilið fyrir hina ágætu f'rammi I að misskilja í alveg sönnum og rétt-
stöðu sína og ráðsmennsku alla. Þar
gekk alt eins og í sögu, og ekkert
slys vildi til svo vér höfum heyrt
þess getið, sem þó vill svo oft til hér
í landi, þar sem slíkur manngrúi er
saman kominn.
Já, sýningin var hin fullkomnasta
og bezta í alla staði, og Winnipegbæ
og fylkinu, já, og landinu yflr höfuð
til hins mesta sóma; og sá mun eng-
inn vera, sem ekki óski þessu fyrir-
tæki langrar og góðrar framtíðar.
Vér áttum hér nýlega tal við einn
málsmetandi mann og vin vorn frá
Dakota, hr. Stíg Thorwaldson, kaup-
mann frá Akra, og færði hann það í
tal við oss, hvort ekki mundi tiltæki-
legt að reyna að koma á samtökum
um það, að íslendingar hér vestan
um fréttagreinum. Oss datt auðvit
að aldrei í hug að kenna meðlimum
stúkunnar “ísafold” um það, þótt
þeir sem hafa haft lífsábyrgð f Mutu-
al Iieserve hætti nú við það félag og
taki í staðinn lífsábyrgð í Foresters-
félaginu. Orsökin til þes/. er auðvit-
að blátt áfram sú, að þessir menn
hafa þá skoðun, að það sé að ein-
hverju levti heppilegra og tryggara,
að hafa lífsábyrgð í Forestersfélag-
inu heldur en í Mutual. Þeir um það,
vér skulum ekkert um það dæma.
Það var spáð illa fyrir Mutual Re-
serve félaginu í Heimskringlu hér
einu sinni á árunum, og má vera að
þær hrakspár hafi ekki verið alveg
út í bláinn.—Það er satt, að vér álít-
um Foresters gott félag og heppilegt
fyrir fátæka menn, enda eykst það
nú stórum að meðlimafjölda hver-
austur á við og voru skipin Massáchus
etts. New York, New Orleans og New
ark horfin sýnum, Hafdi Sampson að
míráll farið á New York aust-.r til
Atlazes átta mílur frá herk\ íagarðinum.
hannáttifeið í herbúðir Bandamanna
þar Hin skipin, sem ekki koma við
orustuna, voru á Guantanamo firði 40
rnilum austar.
Skipin, sem f hergarðinum voru,
voru þessi: Bryndrekarnir Iowa, Jnd-
iana, Oregon og Texas og foringjaskip
Schleys Brooklyn og smájaktirnar
Glouchester og Vixen. Lág Iowa mílu
utar en hinn flptinn og var að laga
fremri turninn stóra með 12 þumlunga
byssunum sero hafði úr lagi gengið og
Indiana var að gera hið sama við fram-
turn sinn með 13 þumlunga byssunum.
Hin élnn stórskip sem helzt var að
beita í orustunni voru þau OregOD,
Texas og Brooklyn, en seinna í orust-
unrii komu þeir þó til sögunnar kaft-
einarnir Evans og Taylor með skip sín.
Skipsmenn voru fyrst kallaðir upp
á þilfar klukkan 9.15 um morguninn og
komu þeír þá allir. Varðmaðurinn í
mastrinu á Brooklyn hafði fyrir nokkru
séð reyk inni á höfninni, en það hafði
oft komið fyrií áður og var því ekki
gaumur gefinn. JÞau Brooklyn og
Vixen voru einu skipin vestan við
fjarðarmynnið hin höfðu ðö rekið aust
ur á við þó töluvert. Á, skipsbrúnni
stóð Hodgson siglingameistari á Brook-
lyn og kallar hann skyndilega til varð
mannsÍDs:
“Er ekki reykur þessi á hreyfingu?,’
Miðaði þá varðmaðurinn kíkir sínum á
reykinn svo sem eina mínútu og grenj-
aði svo af miklum móði:
“Það er stórt skip á leiðinni út úr
höfninni, herra minn!”
Hodgon er ekki maður sem verði
uppnuma fyrir öllu og horfði hann fyrst
á það sjálfur stundarkorn og greip svo
(kallarann)Júðurinn og hrópaði: “Eftri
brúamenn, segið foringjanum að flotí
óvinanna sé á leiðinni út.”
Schley sat undir tjaldinu yfir skutn-
um. Gekk hann til brúarinnar og
sagði: “Gefið flotanum merki,” en
sneri sér svo að Gook kafteiní sem stóð
hjá honum og sagði: “Búið skipið til
bardaga.” Gekk hann syo fram eftir I á þessum litla tíma.)
skipinu og nam staðar á sillu nokkurri
erlágutan um skipsturninn, var hún
úr tré og nafði hann látið gera hana
handa sér.
Hann var svo klæddur að hann var
íbláum buxum.svarti i alpaca treyju og
húfu hafði hann á höfði boiðalausa.
Skipsmenn septu af fögnuði er
hver hljóp til byssu sinnar og voru skip-
anir skjóclega gefnar. En Schley hafði
kíkir og horfði á skipin*er þau komu út
úr fjarðarrnynninu og sá að fremsta
skipið stefndi vestur. En ekki gaf
hann undireins merki til að skjóta eða
halda á stað. Oregon byrjaði að senda
13 þumlunga sprengikúlur sínar og Ind-
iana og Texas tóku þá í sama streng-
inn. En skotfærið var langt. Brook.
lyn beið enn þá. En undír þiljum
niðri var kolunum helt á eldnna og
hver einasti ketill kyntur sem mest
mátti verða og hver einasta fallbyssa
hlaðiu og búin til að skjóta.
Schley vildi fyrst vita hvaða leið
þau stefndueða hvert þau myndu dreifa
úr sér. En á meðan var Oregon farið
að stefna vestur og Texas hafði haldið
nær og sendi hvert skotið á fætur öðru
á fremsta skipið Infanta Maria Teresa.
“Þau stefna öll til vesturs” hrópaði
Iieutenant Sears og í þeim svifunum
fór að rigna á oss skotum úr skotgörð-
unum vestan við fjarðarmynnið.
“Fulla ferð áfram farið að skjóta,”
kallaði svo commódórinn. '‘Skjótið
vandlega og eyðið engu skoti til ónýtis,”
bætti hann við. En undirforingjarnir
fluttu skipanir hans til raannanna í
skotturnunum. Á augabragði fóru skot-
in að dvnja úr hinum voðalegu 8 og 5
þumlunga fallbj'ssum á bakborða en
skipið stefndi í veg fyrir fremsta
spánska skipið og lét hríðina dynja á
því en tvö fremstu spönsku skipin skutu
á móti af miklu kappi.
Sá þá Schlej- commódór að fremsta
skipið stefndi út frá ströndinni og beint
á fBrooklyn augsýnilega til þess að
renna á það, en þá brá hann snar-
lega við,
“Stýrið á bakborða” hrópaði Schley
og að vörmu spori fór drekinn að snú-
ast í hring en kafþykkir reykjarmekk-
irnir sentust upp úr reykháfunum. Skip
ið snerist fljótlega við og stefndi stál-
trjónunni beint á spánska skipið.
Varð þá Infanta Maria Teresa undan að
halda og upp að landi. því annars hefði
S«hle3r rent á hana, En nú voru
sprengikúlurnar frá Oregon og Texas
farnar að vinna á henni ug hinn voða-
legi sprengikúlnabylur frá Brooklyn.
Reykjarmekkirnir voru að koma upp
hér og hvar á þilfarinu því að kviknað
var í henni.
En meðan þetta gerðist var jaktin
litla Glouchester að mölva upp torpidó
barðana (torpedoboat-destroyers) voða-
legu, sem komið höfðu út með seinasta
skipinu. Þegar klukkan var orðin 10
var allnr flotinn frá Cape Verde kominn
út úr höfninni og stefndi til vesturs alt
hvað af tók.
Ekki gátu þau Iowa og Indíana
farið svo hratt, að þau fylgdu spán-
verjum. En Oregon strikaði áfram að
þiálpa Broóklyn, ér áttí við ramman
að etja, því að klukkan 10,05 sóttu þau
öll að Brooklyn Infanta Maria Teresa.
Cristobal Colon og Vizcaya. Kl. 10,11
sendu þau öll saman kúlur sínar á
Brooklyn og var þaö hin voðalegasta
rigning af sprengikúlum sem þá dundi
yfir.
Schley commódór stóð rólegUl1 á
þilfarinu í allri þessari sprengikúlna-
drífu og spurði hann þá eitt sinn ungan
mann einn Ellis að naftll, í-em stóð við
hlið hans með lengdarmæli í hendinni:
"Hvað er langt til Vizcaya”?
Maðurính horfði að því á mælirinn
og sagði svo: “Tuttugu og tvö hundr-
að yards, herra minn,” ett I þvl hvein í
lofti og small í þegar átta þumlunga
sprengikúla skelti af honum höfuðið,
"Þetta fór illa!” mælti Schley, er
búkurinn féll að fótum honum, en hélt '
þó kíkirnum upp að auganu og bætti
við. “Fyrsta skipið er búið að fá nóg,
það er að renna á land upp.”
Maria Teresa var að renna beint
upp að ströndinni og á einu augnabliki
var skip það alt í björtu báli. Var
skipstnönnum þá boðið að skjóta ein-
göngu á Almirante Oquendo en Oregon
hjálpaði drjúgum til og að 10 mínútum
liðnum var Almirante Oquendo alt i
logandi báli og rendi á land skamt frá
Santiago. En á meðan hafði Iowa
komið að og sökt öðrum torpedó-barð-
anum en hinn hafði Glouehester litli
rekið í strand með voðalegri sprengi-
kúlnadrífu. (Skaut nærri 1,500 skot
Klukkan 10 49 fór Brooklyn að gefa
gaum að Vizcaya. Var þá Cristobol
Colon komin framhjá því skipi og kom-
ið spölkorn á undan suðVestur með
ströndinni. Þá sáust ekki önnur skip
Baridamanna frá Brooklyn, en Oregon
eina mílu á eftir og Texas 3 mílur á
eftir. En af orustunni er það að segja
að kl. 10,54 hitti 8 þuml. sprengikúla
frá Brooklyn Vizcaya og sópaði þilfar-
ið að endilöngu. Onnur sprakk uppi á
skipinu og deyddi 80 manns. Skipið
stóð alt í björtu báli og kl. 10,55 stefndi
það upp að Aseraderos og rendí þar í
rtrand. En Brooklyn nam ekki staðar,
heldur hélt áfram strikinu á eftir Crist-
obol Colon og Oregon á eftir með brun-
andi ferð.
Þá voru hin skipin orðin þetta frá
sex til átta inílum á eftir, en aðmíráls-
skipið Sampsonar New York sásthvergi,
Klukkan 11,15 hætti Brooklyn að
skjóta og var lítið skaddað af skotum
óvinanna. Byrjaði þá eftirförin komu
skipverjar á þiljur upp og tóku að æpa
sigurópi og skeyttu ekkert þótt sprengi-
kúlur Spánverja þytu þeim hvínandi
um eyru. Hrópuðu þeir húrra fj-rir
Schley, og húrra fyrir Cook kafteini og
húrra fyrir Oregon og sendu Oregons-
menn kveðjuna aftur af sínu skipi.
Var þá rent upp flaggi á Oregon er
stóð á: “Munum eftir Maine” segið
þeim að við séum búnir að því sagði þá
Schley, er hann sá flaggið, og var gert
óp mikið þegar svarið var dregið upp
störigina.
Klukkan 11,55 stóð eftirförin sem
hæzt Skipverjar voru allir á þiljum
uppi og voru kátir mjög. Var Colon í
fimm milna fjarlægð og rann með
ströndinni, en loks bauð Schjpy Oregon
að halda á eftir Colon en lét Brooklyn
taka beina stefnu að Cruz-höfða því að
fyrir höfða þenna þurfti Colon að kom-
ast ef það átti að sleppa.
Oll voru þá skipin á brunandi ferð
og þyrluðust kafþykkir reykjarmekk-
irnir upp úr reykháfum þeirra Á klukku-
stundu höfðu þau bæði dregið Colon,
Brooklyn og Oregon. En á meðan sat
Schley á framanverðum skotturninum
með 8 þuml. byssunum og barði fóta-
stokkinn og var hinn kátasti og bað þá
gefa Oregon merki að þeir skyldu reyna
13 þuml. byssurnar sinar. Að vörmu
spori heyrðist voða hvellur en sprengi-
kúlan hentist fram hjá Brooklyn og
biðu Ktftiin nú wlnuílrtiU.»r,, p-..n: ui'. til
húrraóp dundu við því að kúlan hafði
komið niður í kjölfarinu rétt aftan við
Colon fjórar mílur í burtu. Var þá
reynt annað skot sem liitti Spánverjann
og var þá nóg af húrraópum. Tók þá
Brooklyn að slsjóta aftur með hinum
fremri 8 þuml. fallbj-ssu...sínum ogsáu
menn eina sprengikúluna fara í gegn
um járnborðið á Colon.
Kl. 1,05 voru þau Brooklyn og
Oregon í óða önn að láta hríðina dynja
á Colon, en Colon sendi aftur alt hvað
það gat en linaðist þó einlægt og að 10
mínútum liðnum rendi skipið að laudi.
Ki. 1,15 var spánski fáninn dreginn
niður á Colon, og þutu menn þá út úr
skotturnunum á skipum Bandamanna
með áknflegum gleðiópum og héldu
þeim áfram í fullar 10 mínútur, því að
þá var sópur dreginn upp mastrið á
Brooklyn til merkis um að nú yæri bú-
ið að sópa burtu fiota Spánverja.
Þegar þetta gerðist voru bin einu
skip sem sáust. auk Broóklyli og Ore-
gon, þau \ixen, hér urn bil fimin míl-
ur í burtu og Texas nálægt 7 mílur,
New York sást ekkl. En þegar stór-
skipin beygðu inn á vfkina að gera út
af við Colon þá sást reykurinn úr New
York bera við loft til austurs en sjálf-
sagt 12 rnílur i burtu.
Dr. M. B. Halldorson,
—HENSEL, N.-DAK.—
Skrifstofa uppi yfir Minthorn’s
lyfjabúð.
/
Islendingar athugið
Þrátt fvrir hið afarháa
verð á mjöli, þá sel ég
nú (í hálftunnum) tví-
bökur 12c. pundið og
hagldabrauð á 8c. pd.
Eg legg og sjálfur til
tunnuna alveg ókeypis
G. P. Tbordarson.
Heyrnarieysi
og suða fyrir eyrnm læknast
—með því að'l.i úka—
Wilsons Common
5ense Ear Drums
Algerlega ný uppfinding;
frábrugðin öllum ððrum
útbúnaði. Þetta er sú
eina áreiðanlega hlust-
{>ípa sem til er. Ómögu-
egt að sjá bana þegar
búið er að láta hana í eyr-
að. Hún gagnar þar sera læknarnir
geta ekki hjálpað.—Skrifið eftir bækling
viðvíkjandi þessu. Verðið er, með full-
komnum útbúnaði, $5.00 parið.
Karl K. Albert,
P. 0. Box 589 503 Main St.
WINNIPEG, MAN.
M. li. Pantanir frá Bandaríkjunum
afgreiddar fljótt og vel. Þegar þið
skrifið þá getið um að auglýsingin hafi
verid í Heimskringlu.
Góðir landar!
Komið á hornið á King & James
St. Þar er margt sem ykkur girnir að
sjá. Þar fáið þið alt sem lítur að hús-
búnaði, svo sem RÚMSTÆÐI með öllu
tilheyrandi, HLIÐARBORÐ, ný og
og ^ömul, STÓLA, forkunnar fagra,
MATREIÐSLUSTÓR af öllum mögu-
legum stærðum. OFNAR og OFNPÍP-
UR, ljómandi LEIRTAU, og margt
fleira sem hér yrði of langt upp að telja.
Alt þetta er selt við lægsta verði.
Við yonum að þið gerið okkur þá
ánægju að koma inn og líta á samsafnið
áður en þið kaupið annarstaðar, og þá
sjálfsagt að kaupa ef ykkur vanhagar
um eitthvað.
Gætið þess að kaupa ekki köttinn i
sekknum.
Vðirr þénutitu rolilul.t'ttíip
Pálson & Bárdal.
OLí SiMONSON
MÆLIR MEÐ SÍNU NÝJA
Ll
Fæði $1.00 á dag,
718 JUaiu 8tr.
Lítið 4 eftirfylgjandi verðlista 4
hinni nafnfrægu Lisk’s Blikkvöru,
sém er ábyrgst að riðga aldrei. Hún
fæst í harðvörubúðinni hans
TRUEMNER,
■■■■ i Cavalier.
Mr. Truemner ábytgist vöruna sjáífut
og lofar að gefa ykkur nýjann hlut fyrir
sérbvað eina sem þið kaupið af Lisks
Blikkvöru Og sem riðgar hjá ykkur með
sómasamlegri brúkun.
Áður seldar Nú á
16 potta fötur 90 cts. 67 cts.
14 potta fötur 75 “ 55 "
12 potta fötur 70 “ 52 “
14 " “ með sigti $1.10 • 78 “
17 potta diskapönnur 90 ct. 70 11
No. 9 þvatta Boilers $2.50 $1.90
J. E. Truemner,
CavaJier, N-Dak.
gott brauð ?
Tuttúgu og sex skot hittu Brookíý'íi
en aðeins einn maður féll og annar
særðist.
Colon rendi þaf A land, sem skips-
höfnin á Virginius reyndi að lenda og
ynr bandtekin fyrir nokkrwm árum síð-
an. Eltingaleikurinn og bardaginn bÓl'
hafði st’a-ðið yfir í fjórar klukkustundir I I
og höfðu skipin Brooklyn, Öregon,
Texas og Glöttcbester bjargað Banfia-
ríkjunum frá þéirri smán að spönsku
skipin slippu — Öí-egon og Brooklyn
með þessari skinandí sftirför og voða-
legri skothríð og svo Iwnu hvað þeir
voru vissir að hæfa hver sem fjarlægðin
var, Texas með aftgangi SÍBnm og ó-
feilni við tvö skipin er fyrst' komu út
og Glouchester litli með aðdáantegu á-
ræði og hreisti að taka á móti og eyði-
leggja hina voðalegu torpedobarða.
Kl. 10,30 lagðist Alrnirante Oquendo
á hliðina og rnölvaði kvikan það við
klettian í brimrótinu.
Það er spurning sem hver héímiÚ
isfaðir ætti að íhuga nú. þegar
brauð er svo ódýrt, ekki nerna
5-6 c.
Því þá ekki að kanpa það bezta
bráuð sem búið er til í Canada,
Sern er áreiðanlega branðið hans
Boyd’s
Þá fyrst finnur þú mismuninn
sem er á brauðum ýmsra bakara.
Kallið á einhvern af keírurum
vorum og verzlið við hann.