Heimskringla - 28.07.1898, Blaðsíða 4

HMMSRRlNðLA, 28 JÚLI 1898.
Næstkomandi þriðjudag rennur upp
Islendinga-
dagurinn,
og vonum vér að hann verði fagur, stór
kostlegur og skemtilegur. Hefir nefnd-
in lyft Þórstökum til að gera alt það
sein unt var, svo að hátíðin 1 ár verði
íslendingum til sóma og ánægju,
Nefndin vonast eftir að allir komi
sem vetlingi geta valdið, og sem mögu-
lega geta það, og sérstaklega skorar
hún á alla islenzka verzlunarmenn hér
í bænum, að loka búðum sinum þann
dag, svo að vinnufólk þeirra geti sótt
hátíðina.
Menn eru beðnir að athuga íslend-
ingadags-prógrammið i þessu blaði, þvi
nefndin hefir enn aukið nokkru við
verðlaunin, svo sem í 5 mílna hjólreið
og víðar.
Nefndin sér um á sinn kostnað, að
hjólreiðabrautin, knattléikvöllurinn og
danspallurinn verði alt í góðu standi,
og yfir höfuð að garðurinn verði svo
þriflegur sem kostur er á.
Nefndin leyfir sér að áminna fólk
um að koma í tíma, svo að hægt verði
að byrja kapphlaupin á tilteknum tíma
(kl. 9J). Prógrammið er svo afarlangt.
og er því mjög áríðandi að byrjað sé
sneroma. Það erueinkum foreldrar er
hafa börn, sem y.ildu taka þátt í hlaup-
utium, sem ríður á að koma i tíma. —
Öllum börnum verður gefið “Candy’ &
“Nuts”.
Eins og sést á lista þeim sem prent-
aður er á öðrum stað hér i blaðinu, þá
hefir nefnd nni orðið einkar-vel til
fanga hvað snertir verðlaunagjafir til
fslendincadagsins. Nefndin þakkar hér
með opinberlega öllum gefendunum, og
vildi hún óska að íslendingar myndu
þessum mönnum rausn þeirra, með
þvi að skifta heldur við þá en aðra, að
öðru jöfnu. Það er annars enginn
vandi orðinn að fá verðlaunagjafir hér
meðal enskra til íslendingadagsins 2.
Ágúst. Þeir vita að þetta er þjóðhátið,
sem kemur fyrir að eins einusinni á ári
og er sjálfsögð að bera upp á þennan
vissa dag, og engan annan, og álíta
þeir það sómaskyldu sína að styrkja
þessa þjóðhátíð eins og þjóðminningar-
hátiðir annarra þjóðflokka hér.
Vér viljum enn þá einusinni draga
athygli vína vorri í Dakota, — þeirra
sem ætla sér að koma hingað fyrir ís-
lendingadaginn — að því sem þeim hef-
ir áður verið bent á, nefnilega, að þeir
sem koma með Northern Pacific braut-
inni frá Psmbina og víðar, verða fyrst
að kaupa sér farseðil til Emerson,
Man., oir þar kaupa þeir aftur farseðil
til Winn peg og taka viðurkenningu
fyrir hjá agent félagsins þar. Sú við-
urkenning verður að komast í hendur
skrifara íslendingadagsnefndarinnar, —
herra Magnúsar Péturssonar, sem sér
þá um að koroa fólki til baka aftur fyr-
ir niðursett fargjald. Sömu reglur gilda
fyrir þá sem koma með Great Northern
járnbraut'tini, að öðru leyti en {vwk að
þeir þ irfa að fá fullgildan farseðii\t'l
Winnipet: og viðurkenning fyrir frá
þeirri stöð, þar sem þeir stigu fyrst á
lestina.
Munið eftir að taka kvitteringu
fyrir þeirri upphæð, sem þið borgið fyr-
ir far ykk ir.
I s! on din gadags-nefndin.
The more
you go
The more
you know.
F
<n því meira sem
þú veizt um búðina
okkar, því minna kær-
ir þú þig um að fara
víðar. Ef þú vilt fá
góðar vörur, þá er þetta
búðin þín. Ef þú vilt
fá regíuleg kjörkaup,
þá er þetta búðin þín.
Það er engar sviknar
eða gamlar vörur í
Commonwealth
Við brúkum engar lyg-
ar eða fals til að selja
vörur okkar. Ti Þessa
viku seljum við dren-
gjafbt svo ódýrt að það
má fremur heita gjöf
en sala.
Cor. Main St. &
City Hall Square.
Hoover & Co.
Winnipeg.
Kaupmaður Benedikt Frímannsson
frá Gimli var hér á ferð um helgina í
v erziunarerindum.
Sérstök kjörkaup á drengjafötum
hjá ConiinonM-ealth.
Þeir herrar, Þorvaldur Guðmunds-
son og Sigurður Gíslascn, frá Selkírk,
heimsóktu Hkr. íþessari viku.
Hefra Kristján Samúelsson frá
Garðar, N. D., kom hér til bæjarins á
sunnudagirin og hélt heimleiðis á
þriðjudag. Hann kom hincað til þess
að sjá emigrauta sem að heiman komu
um daginn.
16. þ. m. gaf séra Hafsteinn Pét-
ursson saman í hjónaband hér í bæn-
um Mr. Guðmund Þorsteinsson og Miss
Ingibjörgu Johnson. Og 21. þ. m. gaf
hann saman i hjónaband Mr. Björn
Matthew, frá Kinosota, Man., og MisS
Guðrúnu Lundal, hér úr bænum.
í grein þeirri í síðasta blaði voru,
þar sem vér sögðum frá slysi því sem
hra. J. E. Eldon hafði orðið fyrir, þá
gátum vét til að hann hefði ekki haft
vátrygging á þessu uýja húsi sínu, sök
um vanskila frá félagi því sem hafði
húsið, sem brann i fyrra, í vátrygg-
ingu, en síðan höfum vér talað við El
don sjálfan, og segir hann að félagið
hafi borgað sér að fullu og gert mjög
vel við sig.
Þú verður ánægður með sjálfan þig
ef þú kaupir fötin þin hjá t 'oni nioii-
wcaltli.
Munið eftir búðinní hans Jóns Stef-
ánssonar að 630 Main St.
Lögberg fer að flytja sig þessa dag-
ana. Það kvað fara á smiðju eða hest-
húsloft einhverstaðar á Elgin Ave. —
“Hæfir skel kjafti”.
Hvítabandsdeildin islenzka heldur
opinn skemmtifund á miðvikudags-
kvöldið kemur á TJnity Hall, kl. 8 e. h.
Skemmtanir góðar, —allir velkomnir.
Inngangur ókeypis, en samskot verða
tekin.
Mrs. W. B. Dean frá Winnemucca,
Nevada-ríkinu, systir ritstj. Hkr., kom
hingað fyrra miðvikudag i kynnisför
til skyldfólks síns, Hún dvelur hér
um tima og heldur svo til Pembina, N.
D., þar sem hún á bæði skyldfólk og
gamlakunningja. Þaðan fer hún beina
leið heim til sin.
Þeir sem hafa enn í höndum sam-
skotalista fyrir íslendingadaginn eða
peningasamskot, eru beðnir að afhenda
hvortveggja nú tafarlaust til féhirðis,
formanns eða skrifara nefndarinnar. —
Sömuleiðis eru menn beðnir að gera nú
sem fyrst grein fyrir hvað þeir hafa selt
af tickets til íslendingadagsins.
Hon. Skapti B. Brynjólfsson og
kona hans, frá Mountain, N. D., komu
til bæjarins á sunnudaginn. Eins og
hefir verið auglýst i blaðinu heldur
hann ræðu hér á Islendingadaginn 2.
Ágúst. Hann kom svona snemma til
þess að geta notið hér lækninga við
augnaveiki sem þjáir hann töluvert.
Þeir sem vinna verðlaun á íslend-
ingadeginum á þriðjudaginn kemur,
geta vitjað þeirra til undirskrifaðs,
skrifara nefndarinnar. Hann er að
hitta á skrifstofu Heimskringlu til kl.
6 að kveldinu og að 709 Alexander Ave.
frá kl. 6 til 8 síðd.
M. PÉTURSSON.
Hra. Þorbergur Fjeldsted og Run-
ólfur sonur hans, sem fóru austur til
New Brunswick fyrir nokkru síðan.
komu heim aftur á sunnudaginn. —
Vinna sú sem þeir höfðu starfað við —
að slægja lax og salta — var þrotin, en
þar eð kaupgjald er með lægra móti þar
eystra, þá vildu þeir ekki vera þar leng-
ur, þó þeim biðist áframhaldandi stöð-
ug vinna.
Hra. Fjeldsted segir að þetta hafi
verið í fyrsta sinn sem fiskifélag þetta
lét salta lax þann, sem átti að flytjast
á Evrópu-markaðinn; — aðallega til
Hamborgar og Kaupmannahafnar —.
áður hafi hann ætíð verið fluttur fros-
inn, í ís. En nú var þessi tilraun gerð,
að salta nokkur þúsund af góðum laxi
og flytja hann þannig. Ef þetta heppn
ast vel, heldur félagið áfram með það.
Mjög líkt sagði hr. Fjeldsted að sér
hefði virzt vera loftslag þar eystra og
heima á garola Fróni, á Suðurlandi, og
fanst honum að hann mundi hafa getað
unað sér vel að búa í New Biunswick.
Þegar þeir feðgar fóru austur, tóku
þeir sér far með C. P. R., en komu til
baka með Grand Trunk og Northern
Pacific brautunum. Mikið fanst herra
Fjeldsted til um hin stórkostlegu mann
virki hinar mannmörgu borgir og hin-
ar fögru sveitir sem hann sá á allar
hliðar fram með brautinni; og vér gizk-
um á að honum raur.di ekkert þykja að
þvi, þó hann væri orðinn samþegn vor
—þegn Bandaríkjanna.
Allar mögulegar tegundir af strá-
höttum hjá Coniinoii wealth.
Lesið nýju auglýsinguna frá K. K.
Albert í þessu blaði. Hann verzlar nú
bæði með rameflda járnskápa og hinar
fíngerðustu heyrnarpfpur. Hann mæl-
ist til þess sérstaklega að Dakota-land-
ar sinir, sem koma hingað um Islend-
íngadaginn, komi við hjá sér og skoði
vörur sínar.
Á föstudaginn var dó að heimili
sínu i Melitanýlendunni Jóhann Gott-
freð Jónasson; hann var svili hra. Eyj-
ólfs Eyjólfssonar hér i bænum. Séra
Hafsteinn Pétursson og hra. E. Eyjólfs
son héldu þangað vestur á mánudag-
inn, til þess að vera við jarðarförina, er
fór fram á þriðjudaginn. Jóhanns sál.
verður sjálfsagt getið frekar í íslenzku
blöðunum síðar meir.
Eins og mönnum hér er eflaust
kunnugt, verður ‘Circus’ hér á ferð-
inni 'á mánudaginn og þriðjudaginn
keraur. Islendingar hér i bænum sem
hefðu i hyggju að sjá þennan ‘Circus’,
ættu að gera það á mánudaginn, því á
þriðjudaginn er íslendingadagurinn, og
þangað koma auðvitað allir. Enda er
ekki óvanalegt, að þessir ‘Circus’-menn
dragi undan af skemtunum síðari dag-
inn, en hafi prógrammið sem allra bezt
fyrri daginn.
Dáin
að heimili sinu, á Young St. hér í bæn-
um að kveldi hins 25. þ. m. ekkjan
Guðríður Lambertsen, úr lungnatær-
ingu. Mrs. Lambertsen hafði þjáðst
af veiki þessari i rúmt ár og verið svo
að segja rúmföst síðastl, nokkra mán-
uði, Hún misti dóttur sína, Magdalenu
úr sömu veiki fyrir fáum mánuðum og
var þá getið um lát hennar og kringum-
stæður móðurinnar hér í blaðinu. —
Mrs. Lambertsen lætur eftir sig einn
son — Níels Lambertson að nafni—, nú
8áragamlann. Vér vildum vekja at-
hygli ísl í Winnipeg á því, að þéssi
drengur stendur nú uppi einmana og
munaðarlaus. En þakklætis tilfinn-
ingin fyrir þau verk, sem faðir hans,
Dr. Niels sál. Lambertsen, vann fyrir
Islendinga í þessum bæ meðan hann bjó
á meðal vor hér, ættu að nægja til þess,
að hvetja nú einhvern landa vorn til
þess að taka son hans og sjá honum fyr
ir uppeldi og mentun. Það væri sóma-
verk, um leið og það er mannúðar- og
kærleiksverk. Með því væri Dr. Lam-
bertsen sál. reistur sá minnisvarði, sem
minning hans og verk i vorar þarfir
eiga 'skilið.
Nágranni.
Góðir landar,
þið frá Dakota og þið frá Manitoba sem
sækið Íslendingadags-hátíðina í ár,
munið eftir því, að það er landi ykkar
sem verzlar að 630 Main St., og að hann
selur góðar vörur með iægra verði en
flestir aðrir. Sérstaklega verður alt
ódýrt hjá mér um íslendinga-daginn.
Komið, sjáið og sannfærist.
630 Main Str.
EDMUND L. TAYLOR,
Barrister, Solicitor &c.
Rian Block,
492 Main Street,
Winnipeg.
Islendinga=dagurirui
2. August 1898.
EXHIBITION PARK = = WINNIPEG.
Veitingar byrja klukkan 9 árdegis.
Heitnr miðdegisverður frá kl. 12—2 síðdegis,
25c. fyrir fullorðna, 15c. fyrir bdrn.
Kvöldverður frá kl. 5—8 síðdegis,
20c. fyrir íullorðna, lOc. fyrir börn.
Kafii sérstakt 5 cent bollinn.
Te sérstakt 5 cent boilinn. x
Smurt brauð og kjöt (Sandwiches) 10 cents.
Vindlar og Sigarettur verður seit á staðnum.
Allskonar svaladrykkir 5 cts. flaskan.
Aliskonar ávextir og niðursoðið kjöt.
H. Peterson.
SYNINGIN
er byrjuð og meðan hún
stendur yflr seljum við með
mikið niðursettu verði
Hjol-lampa, Cyclometers og Bjollur
Skoðið það sem við höfum að bjóða og sannfærist um hið lága verð.
The G00LD BICYCLE C0NPANY,
484 MAIN STREET.
FRED B. SiTITH, Manager.
Victor Safes.
Ábyrgðir að þola hvaða eidbað sem
er. Allar stærðir. Fyrir $15,00 og
upp. Komið inn og skoðið þær eða
sendið eftir príslista.
Karl K. Albert,
Western Agent.
1481’rlncessSt., WinnípejE.
Heyrnarleysi
og suða fyrir eyrum læknast
—með því að brúka—
Wilsons Common
Sense Ear Drums
Algerlega ný uppfinding;
frábrugðin öllum öðrum
útbúnaði. Þetta er sú
eina áreiðanlega , hlust-
Í'ipa sem til er. Ómögu-
egt að sjá hana þegar
búið er að láta hana í eyr-
að. Hún gagnar þar sem læknarnir
geta ekki hjáipað.—Skrifið eftir bækling
viðvíkjandi þessu. Verðið er, með full-
komnum útbúnaði, $5.00 parið.
Karl K. Albert,
P. O. Box 589 503 Main St.
WINNIPEG, MAN.
.N. B. Pantanir frá Bandaríkjunum
afgreiddar fljótt og vel. Þegar þið
skrifið þá getið um að auglýsingin hafi
verið í Heimskringlu.
Við höfum haft svo mikið að gera, að við höfum ekki haft tíma til
að breyta auglýsinbunni okkar. En af því að við höfum dálítið hlé
þennan morgun, þá gripum við tækifærið til að þakka íslendingum
fyrir góða og mikla verzlun.
Um leið viljum vér sýna yður fáséða prísa á nýjum og góðum skóm.
No. 6, 7, 8,—50c. No. 2, 3, 4,—80c.
“ 9, 10, 11,—60c. “ 5, 6, 7,—90c. %
E “ 12, 13, 1,—70c. ^
Sumt af þessum skóm eru nógu stórir handa fullorðnum mönnum
! Allskonar kjörkaup hjá okkur þessa dagana.
| E. KNIGHT á CO. I
"5) Main St.
luuuuuuiuuuuuuuiu mmmmmmammU
— 50 —
Lol-irs fann hann manninn. sem hann svo
mikið hafði langað til að sjá. þriðja kvöldið eftir
fundi þeiri a Lubins. Pashua kom aftur og þeg-
ar Bh>í1 m r búinn að segja lögreglunni frá er-
indi >íun. þá var honuin fylgt í prívat herbergi
þar sero Pushua var fyrir.
Þessa tvo seinustu daga hafði Basil haft
nægu’i tín a til að skoða málið frá öllum hliðum
og haf'M liHnn vandlega hugsað sér hvernig öllu
skyldi tilh ga.
í fyr-t 1 var fundur þeirra þur og þegjanda-
legur. K\aðst Basil vera vinur Lubins, og
mii.ti P«sh ta á samræðu hans við frrenda sinn
um Strelitz kaftein. Bagði hann að Lubin vildi
gjarnan v ta hvað hann hefði frekar getað upp-
götvað. Pashua hlustaði á hann þegjandi og
horfði á ge t sinn skarplega meðan hann talaði.
Leynisprej; rinn var enginn skraffinnur.
“Ég re:la að heimsækja frænda minn”, mælti
hann. “S' gðu honum það. Þú gerir svo vel og
afsakar n ’g; ég á svo annríkt”.
Gekk svo Pashua fram að dyrunum, en Ba-
sil gek k ) á í veg fj rir hann.
“Frær.di þinn kann betur við að þú látir
skilaboðin vera skýrari en þetta”, sagði hann
fljótlega. ‘ Má ég segja honum að þú hafir upp-
götvað roeha, — að grunur þinn sé staðfestur?”
Pashna gretti sig. “Ég hefi ekkert sagt að
segja homitn”, mælti hann stuttlega. "Ég ætla
að iiitta Lubin frænda minn innan þriggja
daga”.
Þetta s ar lét Basil sér nregja. Það kom
heim við þal sem hann hafði úsett sér. Það var
— 55 —
hinum svikafnll i frænda sínum til þess að verja
hana sorgum og sársauka,
Þessar og hundrað aðrar gagDStæðar til-
finningar slitu nú í sundur hjarta Basils allar
þessar löngu 24 klukkustundir næst á eftir.
Hann iæsti sig inni i tnáiarasal sínum og vildi
ekki sjá nokkurn mann. Af heimsóknarspjöld-
unum, sem send voru upp til hans þann daginn
var eitt frá Strelitz kafteini. Það voru liðnir
margir dagar síðan þeir sáust seinast.
Þegar hinir kærkomnu kvöldskuggar tóku
að færast yfir, bjóst Basil til að taka á sig dul-
argervið. Var hann hræddnr við að taka af sér
skeggið, þvi að það sannaði hver maður hann
var. Fór hann því í óvandaðar buxur og slitinn
frakka, roeð háann kraga, sem hann hafði frá
útlagaárum sínura. Var búningur þessi víður
og innanundir bonum var hann i vanafötum
sínum, svo að hann þyrfti enga yfirhöfn. Á höf-
uð sitt setti hann svo linan flókahatt barðastór-
ann. og blá gleraugu.
Klukkan níu fór hann heiman að, því að
hann átti langt að ganga. Nóttin var köld og
fáir fótgangandi menn voru á ferðinDÍ. í stað
þess að fara skemstu leið um völundargöng af
ilia lýstum og illa bygðum strætum, gekk Basil
eftir Nevskoi Prospekt þangað tii hann var nærri
komÍDu að aðmírálsgarðinum og sneri svo til
brúarinnar um Change de Mars. Hann hafði
gengið hægt og klnkkan var orðin hálf eilefu
þegar hann kom á brúna. sem tengir sarran Ve-
bjarga hverfið við meginhluta borgarinnar.
Staður sá sem Basil ætlaði sér til, var skamt
— 54 —
Rej’ndar var það satt að enn þá hafði hann enga
vissu, En frásaga Pashua gerði honum það
ljóst, að Michael Strelitz var að meira eða minna
leyti riðinn við uppreistarhreyfingu einhverja.
En þar sem Michael Strlitz var í svo mikl-
um metum h.iá heidra fólki borgarinnar og yfir-
mönnum hersins, þar sem hann var kvistur svo
göfugrar ættar, erfingi að miklum löndum og
foringi í varðliði keisarans — þá var það furða
mikil að hann skyidi tælast til að láta flækja sig
inn í jafn hættuieg mál og hefði verið óskiljan-
legt, ef að Nihilista og byltingafélögin á Rúss-
landi hefðu ekki innan félaga sinna margan
manninn af göfugnm ættum og ekki svo fáa
foringja úr herliðinu.
Það var ekki ervitt fyrir Basil að trúa hinu
versta á frænda sinn. Hann mintist þess, að
fyrir árum síðan var það vandi Michaels að láta
uppi meðhald með Nihilistum, og reiddist Gre-
gory Orfanoff út af því og þótti það óhæfa hin
mesta, því að liann var eins trúr og dyggur
stjórninni, sem forfeður hans höfðu verið hundr
uðum ára fyrir daga hans. En einkennilega
kom Basil nokkuð til liugar, sem var svo ónota-
legt, að um hann fór kaldur hrollur, Skj ldi
það nú vera öldungis satt sem Strelitz kafteinn
hafði drepið á, að Natalia Davidov elskaði
iiann ?
Basil stundi af angist. Hann elskaði stúlk-
una svo heitt og hjartanlega að hefði liann verið
" viss um að liún elskaði Strelitz kaftein, þá mundi
hann hika við það að reyna að réttiæta sig.
Hann (hefði jafnvel fórnað sjálíum sér og blíft
-51 -
kanské nokkuð fljótræðislegt, en þess bar líka að
gæta, að þeir Pashua og Basil höfðu mikið verið
saman i æsku þeirra og uppvexti, einkum þó á
búgarði einum miklum, nálægt Moscow; hafði
Lubin þar útvegað Pashua stöðu undirúryta í
nokkur ár. En Pashua virti og elskaði þá Gre-
gory Orfanoff 02 son hans nærri eins mikið eins
og Lubin sjálfur. Og með því að Basil var full-
kunnugt um alt þetta, þá varð það, að hann tók
það ráð, sem nú skal greina:
“Pashua”, hvislaði hann. “Þekkir þú mig
ekki ? Ég er Dmitri Orfanoff”.
Það fór að minka þumbaraskapurinn hjá
lögregluspæjaranum. Undrandi starði hann á
Basil roeð opnum augum, tók svo i hönd hans
og þrýsti henni að vörum sér, “Ungi herra
minn !” hrópaði hann upp í geðshræringu mik-
illi, “þú ert þá lifandi enn þá. Það varzt þá
ekki þú sem þeir fundu dauðann í Neva?”
“Nei, vinur góður !” svaraði Basil, “Eg er
lifandi= enn þá. Ég hefi komið heim aftur til
þess að láta réttlætinn fullnægt vptða, Seztu
niður. Ég skal segja þér alt saman”.
Settust þeir þar svo hvor hjá öðrum á bekk
einn inzt í herberginu, og sagði Basil félaga sín-
um alt af létta og duldi hann einskis.
"Þú hjálpar mér til þessa, Basíl, eða er ekkí
svo?” sagði hann. “Þenna ijóta blett getur eng
inn annar afmáð, en Michael Strelitz sjálfur. Og
þangað til ég fínn eitthvert ráð til að koma hon-
um í gildruna, verð ég að dj-ljast og bera þessa.
ranglátu byrði svívirðinganna”.
Pashua lagði hönd á brjóst sér. “Ég skal