Heimskringla - 04.08.1898, Blaðsíða 2

2
A ,. jUjR-KíN<.tLA, 4. AUGU.sT i8'J8
Ferð blaðsins í Canada og Banda'. Si-ð'j
nm árið (fyrirfrain borgaði iSent til
Islands (fyrirfram borgað af kanpend
ub> blaðsins hér) $1.00.
Peningar seudist í P.O. MoneyOidei
Keeistered Letter eða Bxpress Money
Order. Bankftávísaniv k aðra banka pn •
Winnipee að eins teknar með aSöllum
B. F. Wm.tkrs,
ÚtKefaudi.
Ofiice : Cornei Piincess & James.
p.O BOX 305
íslendingadagurinn.
Þá er hann kominn o« farinn. Með
sólar uppkomu 2. Á(jást voru fleátir
nefndarmennirnir koinnir á fiakk, til
þess að yera hinar síðustu ráðstafanii
fyrir þi,ssari Þjóðhátíð ídendinza. Dag:
inn áður var i'eður drumraieet oi; þykt
loft. ok voru margir hrwddir við rign-
ingu. en það var eins ok alt, leKÖist »
eitt med að geif duginn sem án»*jnleK
astann, ok aldrei hefir sólin skinið hjart
ar og loftið verið hreinna ok fetjuna. en
einraitt 2. ÁKÚst. Fólkið hefir eflaust
séð það á íaleudiniíadaKsnefndínni, að
hún var ánægð með sjálfa sig’, að
hún var ánægð yfir að hafa getað
búið betur undir þetta hátíðahald,
heldur en nokkurntíma áður hefir
verið gert, að hún var ánægð vfir
að geta boðið margbreyttara pró-
gramm og margfalt hærri verðlaun
fyrir allar íþróttir, heldur en nokk-
urn tfma hefir verið gert á íslenzkri
Þjóðhátíð, en ef ánægjnbros var sjá-
anlegt á forstóðumönnum hátíðar-
innar að morgni 2. Ágústs, þá höfðu
þeir sannarlega ástæðu til að vera
enn þá ánægðari að lokinni hátíð-
inni, því ekki einungis var alt eins
mikilfenglegt og þeir höfðu búist
við, heldur fór það langt fram yfir
allar vonir þeirra í því efnir~
Eins og auglýst hafdi verið var
garðurinn opnaður kl. 8,30 og hátíð-
in byrjuð kl. 9,30 með lipurri ræðu
af forseta dagsins, hra. B L. Bald-
winson. Byrjuðu þá undireins kapp
hlaupin, og voru þau tekin fyrir eft
ir röð, eins og auglýst var á pró-
gramminu og í hliiðunum, og var
haldið áfram með þau til kl. 12 (há
degi). Hnattleikurinn bvrjaði um
kl. 10 og var úti um kl. 12.30
Drengiinir að stinnan reyndust of
góðir hnattleikarar fyrir Winnipeg-
drengi og unnu því leikinn með
belmingi meiri vinning en hinir
höfðu. Btðar hliðar lóku mjög vel,
en auðséð var að sunnaiimenn hefðu
valdata lið, jafnara og betur æft,
það var því strax í byrjun hægt að
3já hvernig leikurinn mundi fara.
Dakota-drengir tóku einnig þátt í
stfikkunum og fengu þeir P. Berg-
-man frá Garðar og Skúli G. Skúla-
son frá Mountain öll fyrstu og önnur
verðlaunin í þeim stökkum er þeir
tóku þátt í.
Ræðurnar byrjuðu eins og aug-
lýst hafði verið kl. 2 e. m.; fyrsti
ræðumaðurinn var G. A. Dalmann
frá Minneota, Minn. Sýndi hann það
með hinni snjöllu ræðu sinni að þeir
vinir hans hér og íslendingadags-
nefndin höfðu ekki sett traust sitt til
hans til einskis, því ræða hans var
að öllu leyti mikilfcngleg. Næsti
ræðumaður Ilon. Skapti B. Brvnjólfs
son frá Hallson, N D.. kom fram ai-
veg eins og búist var við af honuin,
mælskasta Islending á íslenzka
tungu vestan hafs. Þriðji ræðumað-
urinn hra. Einar Ólafsson. Þó hann
sc ekki eins mikill mælskumaður
einsogsáerá undan honum hafði
talað, sýndi þá eins og endranær að
hann rannsakar hvert m I nákvæm-
lega áður en hann ,gefur úrskurð
ainn, og í þessari ræðu sinni kom
það frain jafnvel betur en nokkru
sinni áður, að lmnn hefir gnægð af
þvi semenskurinn kallar “good hard
Common sense”. Allar þessar ræð
ur verða prentaðar í Ilkr. síðarmeir,
og geta þá lesendur vorir dæmt um
þær sjálfir.
Vér heyrðum marga sem stadd-
ir voru á Þjöðhátíð vorri 2. Ágúst,
hafa upp hið gamla íslenzka spak-
mæli: “Það gefur hverjum eins og
hann er góður til”, ef máltækið er
rétt, og ef vér heimfærum það upp
á málefnið, sem vér berjumst fyrir
og sem liggur beinast fyrir, þá meg-
um vér vera fullvissir um að vér
höfum á réttu að standa, því yndælli
dag og ánægjulegri höfum vér ekki
s. ð lengi. Alt viitist lænda lil |.ess
aö 2. Ágú.-ts menn væru óskiilxirn
hamingjunnar í fylsta skilningi
N'áttúran gaf os„ af sinni ríkdóms
gnægð einn hinn fegursta suniardag
sinn, og lagði frani allan sinn töfi'-
andi vndisleik, til þess að draga o '
Iaða tólkiðað þessari Arle u hátíð Is-
lendinga. Hin angandi blóin, hin
skrúðklæddu tré, og hinar græn-
klæddu ilmandi grundir ge.ðu sitt
til að hylla og töfra hinn ánægða
hóp, sem tók þátt í hátiðahaldinu 2
Ágúst. Hornleikaraflokkurinn ís-
lenzki, sem lék hin algengustu ís-
lenzk sönglög á ur>'! n og eftir
hverri ræðu snerti ósj ilfrátt hinar
instu og dyrmætustu tilfinningar
hvers íslenzks hjarta, sem framleidd'
endurminningar svo dæmalaust kær
arog velkomnar um hið forna feðra-
láð, sem vér allir eLkum og virðum,
þó við séum borgarar í annari
heimsálf'u, og sein hvatti oss enn
fremur til framsi'iknar í því máli,
sem getur þannig á hverju ári inint
oss á þa:r skyldur, sem vér eignm
að ynna föðurlandinu.
Þá voru hinar fjörugu og marg
breyttu ræður, sem lyftu hug manna
upp yttr hin daglegu störf þeirra,
lyftu þeim svo langt upp að armæða
og andstreymi lífsbaráttunnar
gleymdist alveg, síðan snertu þær
tilfinningarnar, leiðandi og bendandi
í þá áttina sem ræðuinennirnir
vildu fá hugann til þess að beina
flugi sínu í. Hvort heldur það var
til föðurlands vors Islands, með öll-
um sínum göllum og gæðum, með
öllura sínum dýrmætu endurminn-
ingum, með allri sinni margbreyttu
og ógleyinanlegu náttúrufegurð, eða
til fóstrunnar hérmegin hafsins,
fóstrunnar með blíða og mjúka faðm-
inn, fóstrunnar sem vefur hvern
nvtann dreng og nýta konu að brjóst
uin sér, og býður þeim alt það bezta
sem frelsi, þekking og auðæfi hafa
getað framleitt, fóstrunnar sem veit-
ir hverjum uppskeru eftir því hverju
hann sáir; eða þá þeir vilja að hug-
urinn beíni flugi sínu inn á við til
sjálfra okkar, þar sem hann geti ó-
v.lhalt rannsakað hvernig við stönd-
um í stöðu vorri sem borgarar þessa
lands, þar sem vér getum séð sj Ifa
oss í spegli, séð hvort okkur niiðar
áf am, hvort við stöndum í »tað. eða
að við höfum neyðst til að láta und
an síga í framsóknarbar-ttunni.
Þegar ræðumennirnir geta þannig
hugfangið okkur og leitt okkur með
sér, og látið okkur líta inn í hin
instu fylgsni hugskota vorra, þá er
takraarkinu náð.
Um eða vflr 2000 manns sótti
hátíðina 2. Ágúst, og er það ef til
vill heldur fleira en nokkru sinni
áður hefir sést á Islendingadegi.
Það gefur betri hugmynd en fiest
annað gæti gert um afstöðu flokk-
aima hér í Winnipeg viðvíkjandi
Islendingadagsinálinu: En hvað sein
því líður, hefir hátíðin sjaldan farið
betur fram en nú, og óhætt er að
fullyrða að allir sem þar komu, fóru
ánægðir burt aftur, hvort sem þeir
voru með 2. Ágúst eða 17. Júní.
Fólkið á sannarlega þakklæti
skilið fyrir hve margt og mikið það
heíir lagt fram til þess að gera ís-
lendingadaginn sem ánægjulegast-
ann, og nefndin hlýtur að vera hæst
ánægð með alt sitt starf og strit, þeg
ar hún fékk að sjá árangurinn, þeg-
arhúnsáhinn einbeitta vilja og á-
huga hjá fólkinu með að láta ekki
fáeina uppvöðsluseggi kúga sig und-
ir það ok sem því var óljúft að
bera. Og það er alveg óhætt að
spá því, að næsta ár fá Winnipeg-
menn að sjá enn þá veglegri og full-
komnari íslenzka þjóðhátíð 2. Ágúst
þrátt fyrir allar mótspyrnur, þrátt
fyrir allar lygar og allan rógburð
frá hendi sumra 17. Júní manna.
Það er auðséð á síðasta Lögbergi,
að ritstjóri þess er orðinn andlega
sji kur, og það er jafn auðséð að
það sem að honum gengur er ekk-
ert annað en SANNLEIKS FÆLNI-
I upphafi greinar sinnar, sem hann
kallar “Þrætueplið”, játar hann að
vísu, að Islendingadagsnefndin hafi
starfað mikið, og ekkert tilsparað,
að géra hátíðahaldið sem fullkomn-
ast í sumar, en um leið segir hann
að mest háfi unnist með æsing og ó-
sannindum, og sem dæmi upp á
það vill hann henda fóiki á þá dæma
lausu lygi. sem llkr. hari furið '
þegíii það hati verið sngt, uð 1 ;
Júnínienn væru að ieyna að sp'.IIa
fyrir 2. Ágúst.
Það þýðir lítið fv:ir hinn volaða
sj '.kliiig Lögl'e.gs að ivyna uð kasta
fjðru eins lyki <>g þetta i augu al-
niennings, þar setn hægt er að sanra
að hann sj.lfurog fieiri 17 Júui
menn hafa boiið fram örgustu lýg'
og svivirðingar viðv.kjandi þessu
fslendingadagsmáli, ekki eiimjigis
ineðal landa sinna. he'dur eini ig
haía þessir sö'nu n>enn verið sv
bíræinir og óskaunnfcilnir, að l.'.ta
sér það nm munn fara.við hátutaiid
andi og heiðvi ða ensknniælaiid
menn, að þeir einir af íslend'ngun .
se.n héldu með 2. Ágúst, væru trú-
leysingjar og úrhrak ínannfélagsiiis.
Það er vissulega ekki hægt að búast
við neinu góðu af þeím raönnuin, e>
leyfa sér annað eins og þetta gagri
vart sinni eigin þjóð, og þeir hafa
sýnt það enn fremur, með því að
svíkja út gjafir hjá ýmsum verzlun
armönnum bæjarins undir því yfir
skyni, að Selkii k-úthaidið, seiu þeir
kölluðu ‘ Pic-nic”, yrði sú eina hátið
sem íslendingar héidu á þessu ári.
Hvað viðvíkur því, þar sem rit
stjórinn er að reyna að gefa það í
skyn, að hugleysi hafi haldið oss frá
að fara til Selkirk 17 Júnl, þá vilj-
um vör segja það eina, að ef hann
væri ekki annað eins kvígu-grey
eins og hann í rauninni er, og ef
ekki væri búið eins oft og er, að
veltahonum í saurnum, svo að hann
er lítt þrifalegur til meðferðar, þá
kyntmm vér að fjalla svo um hann,
að honum yrði minnisstætt.
Vér prentum hór á eftir samþykkt-
ir þær, sem gerðar voru á hinum
nafnkunna laumufundi sem haldinn
var á Central Hall (þar sem ekki
fengu aðrir að vera en hinir fáu út-
völdu), og sem ltefir verið minnst á
áður hér í blaðinu, með nöfnum
þeirra,— helztu styrktarmanna 17
Júní,—sem skrifuðu urtdir þessar
amþykktir. Þær eru sem fylgir:
“Vér unditskrifaðir lýsum hér
með yfir þvf, að vér álírum hinn 17.
daK júuímánaðar mpstan merkisdag í
söku hinnar ísl þjéðar af eftirfylKj-
ai.di ástæðum : l. að þann dag var
h ð fyrsta nlþinri setr á ÞiiiKvelli árið
93" ok þannig stofnað allsherjar ríki á
íslandi—h ð fyrsta lýð< eldi í norður-
hl ita Evróp i —ok u á [7. júnf þann'K
teljast fæðiligsidagur hitmar íslenzku
þjóðar. þ' í að i því að stofi a óhúð
þjóð' pldi eða aiLhpijar líki á Is'audi
felst ó'iiótmHtlaiileK ytírU' ->■ um pað
af hálfu hiima fo'iiii ísleiid.i'g'. fo
feðra vona, að þeir og land|'e..ia
væri óháð móðurlaiidiuu, Noregi.
Norerskonunsru’n og öllum ðði utn
þ óðum, þjóðhöfðiiiKjuin eða útlendu
yaldi. 2. að hinu 17. júní er fæðiitK
aidagnr hins n.esta föðui la'.dsvinar,
sein Islendingar hafa átt, þjóðhetj
uunar Jóus SÍKurðssonar. er Kerúi
það að lífsst.ai fi sínu að heiiuta stjórn-
arhót fyrir Island af Dönum og byggði
kröfur sínar um stjórnarbót og sjálfs-
forræði á því, að ísland hefði til forna
verið sérstakt og óháð lýðveldi, sem
einungis hefði gengid í samband við
Noreg undir satneigiulegura konungi,
en aldrei samþykkt að verða undir-
lægja NoreKS, Dann erkur eða nokk-
urs annars ríkis, og þess vegna álít-
urn vér að stjórnarskráin frá &. janúar
1874 sé ávöxtur af lífsstarfi Jóns Sig-
urðssonar að heimta þau réttindi,sem
hinir fornu Isl. áunnu sér, sent sér-
stök þjóð, þerar-þeir stofnuðu alls-
hetjar tíki a Islandi árið 930—réttindi
sem hin ísl. þjóð aldiei afsalaði sér.
hvorki með "gamla sáttmála” né
neiuum öðrum samningi.
Af þessum ástæðum lýsum vér
yfir því, að vér viljum halda hinn 17.
Júní sera érlegaun þjóðminningar-
dag eða Islendingadag, en höfnum 2.
Ágúst og öðruni dögum, sem stungið
hefir verið npp á í þessu skyni, og vér
skuldbindum oss til að ganga { félag,
sem ákveðið var að stofna á fundi hér
í bænum hinn 3. þ. m. (í gær) í því
skyni að koma því á, að VVinnipeg-ís-
lendingar og íslendingar hvervetna
anuarsstaðar velji og haldi 17. Júní
sem árlegan þjóðminningardag, og
skuldbindum vér oss að vinna að þessu
augnainiði félagsins, og að vinna á
móti og styrkja ekki é neinn hátt það
sem er andstætt því að 17. Júní verði
hinneiui, altnenni, árleKÍ þjóðminn-
inKardagur eða íslendingadagur með-
al þjóðar vorrar.
Wínnipeg, Man,, 4. júni 1898.
Á Friðriksson, Sigtr. Jóriasson, Jón
Bjarnason, Gísli Ólafsso", A. Freeman
Ktistján Ólafsson, Bened Pétursaon,
Stefán Thorson, Johann Polson, Mag-
nús Pálsson.G.Thomas, Stefén Gunn-
arsson, Dr. Ó. Stephensen, Einar Guð-
mundsson, G. P. Thordarson, J.Briem
Kr. Kristjánsson, L. J. H. Laxdal,
Frank Friðriksson, Jón A. Blöndal
Sveinn Sveinsson, J. J. Vopni, H. S.
Bardal, P. S. Bardal, A. S. Bardal,
Iv i' Jói.sso’i .JaVi.li Joh soii ÓLi
S Th 'i p.rsso'i. Tóiiiks G'slaso:. Sig-
■ hjorn S k'"j""s-on V'lhj iin"i 01
kp r-ison. Sigi'tðut LsXiImI Árui
V»ldaso M.'KHÚs Kap' KSÍI'SSOII. As-
Lj.ii i. Ezkpi fssou H"i .'ri t Oia's -/11.
JÓIl Ál ilitSOll 0 f li' E .aP'.ISSii:i .1
W Fi iðriksso'i Kol' <> rho d
Harald i OLo' . Jóu .l-tian pssou.
Sveiun Tiiot vbi'Tii son H ald .. Sig
uiðsoii. T v.kví S' "i 's"n. öunn-
Liwiii Jóhaiiiisson J Th"iíe'LfO.i.
Steián Thoi ni uissoii ”
Vór vonuin að tölk geti séð á
þessari satnþykt 1<. júní ittanna, að
það voru engaröfgar. þ i sjetið v-æú
til að þeir mytidu starta á móti 2.
Ágúst; Jiað sem þeir iiaí'a sett nöfn
o'n undir hér, ber það með sér, að
;.eii hafá buiidist í félag einniitt til
þess að vinna á móti 2.' Ágúst, og
þ<5 ritstj. Iy'igbergs langi tii að koma
'peirri fiugu inn hjá almenningi, að
þeir hafi látið 2 Ágúst afskiftalaus-
ann, þá gerir hann sig og félags-
btæður síná því aigari í attguni allra
nýtra drensrja, því itteð því j'tar
hann að þeir séu liðhlaupar, reglu-
legar kvígur, sem ekki hafi haf't
þi ek til þess að framfvlgja því sem
þeir höfðu samþykt og skrifað undir.
Það er Þýðingarlaust fyrir rit-
stjóra Lögbergs að vera að reyna að
sleikja sig upp við 2. Ágúst metin,
með því að reyna að korna þeim til
að trúa því að hann spilli ekki fyrir
Íslendingadags-hátíðinni ef hann
getur. Maðurinn er orðinn svo vel
þekturjað því, að vera óvandur að
meðölum þeim sem hann beitir, til
þess að koma sínu málefni fram, að
engum manni með háltu viti dettur
í hug að taka nokkurt mark á því
sem hat>n segir í gagnstæða átt.
Klondike-bréf.
DawSON Citv, 14. Júní, 1S98.
Góði kunniogi M. Pétursson :—
Við löKðum af stað frá Lake Benn-
ett 29. Maí. eftir að hafa verið þar í
mánuð. Ekkert bar til tíðinda þar til
við koranra
er um 4 mílur fyrir ofan ‘Hvíta hestinn’
(White Horse). Þar brá mörgum í
brún, og það korn krippa upp úr sumum
sem áður þóttust færis t fiestan sjó.
Ekki veit ég hvort það er satt sem sagt
var, að tveir tnenn hafi dtppið sig þar
sama dagimi og" við koinuui þangað
En það veit ég að er satt að marKÚ
brutu báttt síua og töpuðu ölh: því seni
þeit höfðu. Margir peir sem höfðu áð
'ir farið þar i Keyu tóku aðsér að stýra
báiuin og tiOrtUtn (Scow-i) yfir aljúfrii',
og seldu það fi á $20—$30. Þai vai lika
braut meðfram ánni. sem hestavaKnar
geiiKu eftir. ok kostaði 2c. á pundið að
flytja eftir henni.
Jón Bíldfell, Hjörtur Jónsson og
Jón Valdimarsson keyptu vanan tnanu
til að taka sína báta í gegn ; annan
þeirra hálffylti, en samt skemdust vör-
urnar ekki mikið. Hinn báturinn var
átinn fara mannlaus með töluvert af
svínakjöti, og heppnaðist það vel. Þetta
gerðu margir sem ekki vildu hafa sjálfa
sig í hættu. en auðvitað brotnuðu marg
ir af þessnm rnannlausu bátum. Ég
fór með minn bát sjálfur og hafði Jón
Höpðdal rneð mér. Ek er hræddur utn
að enginn hefði viljað ábyrgjast líf okk
ar eða eignir, því ef vel er, þurfa tveir
menn að róa og sá þriðji að stýra. En
samt gekk okkur ferðin vel og kom ekki
dropi inn. Eg skal taka það fram, að
þeir sera fara þessa leíð, þurfa að sjá
hana fyrst, þvi sumstaðar eru steinar
nærri upp úr, sumstaðar sandeyrar, og
það sem verst er, brot sem ekki eru
nógu djúp. ' Á einum Stað voru 5 bátar
hlaðnir hver upp af öðrum, en vörurnar
úr þeim flutu út um alla á. Mér var
sttgt af fleka sem var hlaðinn en festist
á steini i gilinn p þar ofan á kom barði
með hesta og menn,—alt stáð fast eng-
inn komst neitt, og hundrað feta háir
hamrar, svipmiklir og ókleifir eru á
báðar hliðar. Ég var farinn ofan hjá
þegar þetta átti að hafa skeð, og veit
því ekki fyrir víst hvort þaðer satt.
Á þessu fjögra mílua svæði sem ég
hefi nefnt hér að framan.stóð nær óslit-
inn manngaröurinn alla leið; mátti þar
heyra org og fagnaðarlæti þegar kunn-
ingjum þeirra fórst vel. Fyrir neðan
aðalfossinn er mjög hættulegt að mann
hreki á klðppina á vinstri hönd, og tók
ég eftir að menn töpuðu sér þar,—vissu
ekki hvernig þeir áttu að taka í árina.
Þegar kemur ofan fyrir “Lake Le-
barge,” er áin mjög hættuleg, bæði
steinótt og grunn, á 32 mílum ofan að
Hotaliiig' a. Þ A V'- -o-aÍPat að sjá
i.ar h "i a b a ..._ ri.-ka eftii aó Peir
höf'lii 'ó ko1" st i kpk" tiin aðalha ttuna
ojr ves li < • e. n o« komir stóðu hnip-
• i f .l.iiwá bökkunuiti. ýfir litluni
y .• -.1 öi u sinni
Ek1. Vai »ð frétra iiin Kiill af
fl.’tal i.g-ia Mei.n koniu |>at í gptn Oj.
tiið" e:.ki vatii við neitt. Eii sanit ætl-
Iiðu s ." að fara har upp. Sama ei
ð seuja mi' H _ S.ilii On” ána. Þat
..i... u'i' i'li i■. eu »lt vai þar freinur
d»uft A Stewanl R'ver” urðu fjöld»
marKÍr efrtr, og þa; ú ineðal Jónarmi
_ ;íi o„ Hjðitu*. En niér leist ekkert á
það Það ei ljóta vei kið að draga báta
á mót: straum Katinske 100 mílur eða
leeiia ok vi'a S' Oekki hvoit nokkuð er
npp út þvi að hafa, Eg fór svo einn
niiiis lið ofaii t 1 D.iwson City. og kom
h iiKað í daK.
Ég er |>egar búitin að sjá ok heyra
hé’. mai'Kt Hé eru þúsundir ntanna
satnan koiunir ok varla möKulegt að
komast að landi á margra inílua svæöi
fyrir hátum. Það er sannleikur, að
menn ern hér al' eg ráðalausir. “Hvað
eiguin víð að Keta V” ‘Hvert eigum við
að far» ?”—það eru spurninKarnar sem
alt.af klingja hér fyrir ej'rum manns.
Alt land er þegar fyrir löngu tekið,
þar sem enn hefir fundist gull, svo að
ómögulegt er að ná sér í námalóð,
nema ef til vill Bandatíkjamegin, enda
fara fjöldi manna þangað upp á von og
óvon.
Vinna er hér svo sera engin og verð-
ur ekki fyr en í haust, því rnenn eru
bráðum búnir að þvo út það sem þeir
grófu í vetur. Kaupgjald er $1.00—$1.25
á klukkutímann, en það eru ekki nema
fáir af fjöldanum sem ujóta þess. Ég
heyri sagt að hægt sé að fá skógarvinnu
en ekki veit ég bvernig hún er borguð.
•
Margir eru að ganga hér upp með
lækjunum og leita sér að vinnu og sjá
sig um. Ég heyri sagt að færðin sé
slæm og hitinn er svo mikill á daginn,
að menn verða að nota næturnar til að
ganga um og leita. F.% hefi heyrt
marga segja að þeir seldu alt sitt og
færu strax til baka ef þeir gætu. En
lej'si fyr en í haust að frís. Ekki skulu
menn samt hugsa að þeir séu allir ónytj
ungar og letingjar, — nei. hér er mikið
mannval og ég er óvissum að Napóleon
mikli hafi haft hranstari drengjum á að
skipa. Þeir gætu rifið niður kastala á
fáeinum mínútuin, ef þeir vissu hvernig
ætti að gera það.
Það sem ég hefi sagt um krinKum-
stæð'irnar hér, er ekki neina náttúi Wt
ltaö komu hing tð of margir í einu og
þp'is vetfiiH verður dvuft þaugttð til <
haust. Ef eitthvað nýtt finnst í sumar
þá verður það ekki nema fyrir þá sem
þar eru, því nógu margir verða með
hverjum læk, og svo þarf stjórnin að fá
sinnskeifaf landinu. Ég hefi hej’rt
sagt að tveir nýir lækir iiafi reynst vel,
jafnvel fyrii tak. Það eru “Sulphuri’og
“Dominion”-lækirnir, Það er sagt að
það sé tækifæri til að vinna upp á hlut
með hvaða læk sem er. Þeir gefa 35%
til 75%, eftir því í hvað góðum stað það
er, en eins og þeir segja, verður ekki
unnið þar til í haust, því holurnar fyll-
ast jafnóðum með vatni.
Ég kom inn á nokkur hótel í dag til
að sjá hvar þar væri verið að gera. Þar
var auðvitað fult af mönnum og fast
var drukkið og spílað, en þó sá ég ekk-
ert ölæði. Drykkurinn kostar hér $1.00
og raáltíðin $2.50. Nóg var gullið, en
þeir fóru flestir varlega með það. Einn
maður var þar að kasta teningum og
tapaði á lítilli stundu öllu sem hann
hafði.
Það er enginn efi á því. að hér er
mikið gull. og það er ekki fast í hönd-
um þeirra setn hafa það. Menn verða
að hafa einhverja verzlun, það er hæði
léttara og fljótar að græða fé á þann
hátt, heldur en að sækja gullið í jörðu.
Þó ég sé ekki búinn að vera hér dag, þá
hefi ég séð nóg til þess.
Það er ekkert vaman að renta hér
lóðarskika. Á Aðalstrætinu kostar
$10 um mánuðinn fetið á frambrúninni
á lotinu. . 10 feta breitt lot kostar $100
um mánuðinn. Það er nokkuð dýrt
tjaldstæði !
Ekki sé ég neitt eftir að hafa farið
hingað. Auðvitað líkar mér samt illa
hinir ýmsu örðugleikar, og vatnið—það
er nógu vont til að drepa uxa. Það er
hálf teskeið af ieir eftit í kaffibollanum
þegar ég er búinn að drekka úr honum,
og þó hefi ég pokakaffi.
Ég get ekki sagt um hvað hlut'r
kosta hér nema hveiti; það kostar $8.00

Ábyigön itO þolu hviiða eklbað sem
er. Allar stærðir. Fvrir trl5,00 og
upp. Komið inn og skoðið þær eða
sendið eftir príslista.
Kar! K Aíbcrt,
V\s<e.:ii A^ent.
14HI*i-íim < YV inuipeg;.
Brn mvícK
á hornin i » Main "
R pert St.
Ei eitt hið ódýra-i. • 1» zl» gist hús i
bænum. AllsLgs vin ig " dlar fást
þar mót -anngjarnri horgun.
McLartTl Bro’s, eigendur.
Munið eftir Því
að beza og ódýrasta Kistihús (eftir
gæðum), sem til er í Pembina Co. er
Jennings House,
Cavalier, N. I>ak.
PAT. JENNINGS. eigandi.
National Hotel.
Þar er staðurinn setn öllum ber saman
um að sé hið ódýrasta ogþægilegastaog
skemtilegasta gestgjafahús í bænum.
Fædi ad eins § i .OO a dng.
Ágæt vín og vindlar með vægu verði.
Munið eftir staðnum.
NATIONAL HOTEL.
HENRY McKITTRICK,
—eigandi.—
Góðir landar!
Komið á hornið á King & James
St. Þar er margt sem ykkur girnir að
sjá. Þar fáið þið ait sem lítur að hús-
btmaði, stAj sem'flÚ MSTÆt)I með ölltt
tilhej’randi, HLIÐARBORÐ, ný og
og ötnul, STÓLA, forkunnar fagra,
MATBEIÐSLUSTÓR af öllum mögu-
legum stærðurn, OFNAR og OFNFÍP-
UR, ijóuiandi LEIRTAU. og margt
fleii a sem hér yrði of langt upp að telja.
Alt þetta er selt við lægsta verði.
Við vonuui að þið gerið okkur þá
áiia'gju aö koma iun og líta á samsafnið
áður en [iiö kttupið annat staðar, og þá
sjalfsaKt að kanpa ef ykkur vanhagar
uui eitthvað.
Gætið l>ess að kaupa ekki köttinn i
sekknutn.
Yðar þénustu reiðubúnir
Pálson & Bárdal.
Islemliniar!
Lítið á eftlrfylgjandi verðlista á
hinni nafnfrægu Lisk’s Blikkvöru,
sem er ábyrgst að riðga aldrei. Hún
fæst í harðvörubúðinni hans
TRUEMNER,
—i Cavalier.
Mr. Truemner ábyrgist vöruna sjálfur
og lofar að gefa ykkur nýjann hlut fyrir
sérhvað eina sem þið kaupið af Lisks
Blikkvöru og sem riðgar hjá ykkur með
sómasamlegri brúkun.
Áður seldar Nú á
16 potta fötur 90 cts. 67 cts.
14 potta fötur 75 “ 55 "
12 potta fötur 70 “ 52 “
14 “ “ með sigti $1.10 78 “
17 potta diskapönnur 90 ct. 70 “
No. 9 þvatta Boilers $2.50 $1.90
J. E. Truemner
Cavalier, N-Dak.
Kaupið þér
gott brauð ?
Það er spurning sein hver heimil-
isfaðir ætti að íhuga nú, þegar
brauð er svo ódýrt ekki nema
5-6 c. braudid.
Því þá ekki að kanpa það bezta
brauð sem búið er til i Canada,
sem er áreiðanlega brauðið hans
Boyd’s
Þá fyrst finnur þú raismuninn
sem er á brauðum ýmsra bakara.
Kallið á einhvern af keirurum
rorum og verzlið við hann.