Heimskringla - 08.09.1898, Blaðsíða 3

J3EIMSKEINGLA, 8. SEPTEMBER 1898
vera dauðadrukknir. Árlega dóu þá
200 manns í drykkjuæði. Þá voru 1500
manns öreigar fyrir drykkiuskap. Þá
voru 300 glæpamenn í fangelsunum og
víndrykkja var að spilla velferð mikils
hluta íbáa ríkisins. En nú eru ekki
einn maður af hverjum 300 drykkju-
maðar—og þeir sem deyja af drykkju-
æði eru nú fyrir innan 50. Fækkað
hefir og að mun glæpamönnum og ör-
eigum, þrátt fyrir mikinn innflutning
útlendinga og flökkumanna.”
I;‘ Maine telja skýrslurnar færri
glæpamenn en i nokkru öðru ríki Band-
ríkjanna og miklu færri en í Canada.
Og einlægt fer þeim fækkandi. í skýrslu
frá ríkisfangelsinu árið 1892 stendur
svo : Tala glæpamanna hefir aldrei ver-
ið eins lág í mörg ár. Meðaltalið þetta
ár er 16 minna en árið á undan.
Árið 1892 var í Canada einn glæpa-
maður af hverjum 3989 íbúum. En
sama ár var í Maine einn glæpamaður
af hverjum 6959íbúum.
Oftast eru lögin um vínsölubannið
brotin i sumum hinna stærri borga, þar
sem yfirvöldin eru vinsölubanninu mót-
snúin, E rfiðast er að fylgja þeim fram
í borgunuvn Portland, Lewiston, Bang-
or og Biddeford. Er Portland hafnar-
borg og mikið þar af sjómönnum. En
í Lewiston og Biddeford er mikið af út-
lendingum. í Bangor er trjáviðarsala
mjög mikil og mikið er þar einnig af
sjómönnum. En hvað staði þessa snert-
ir þá sést það af skýrslunnm, að lögin
hafa þó hamlað vínsölunni mikið og oft
eru þar í frammi höfð allra handa brögð
og prettir af seljendum og kaupendum
til þess að leyna lagabrotum þeirra.
Aðstoðar marskálkurinn í Lewiston lýs-
ir aðferð þeirra á þessa leið :
“Hér hafa menn ekki opinberlega
vínsölu. Vínsöluhorðin eru á bak við
húðina en svo hafa þeir “sterk” her-
bergi, sem þeir kalla. með 6—7 þuml-
unga þykkum hurðum og slagbröndum
fyrir, Vanalega þekkja þeir gesti sína
vel og opna fyrir þeim dyrnar þegar
þeir vilja fá sér drykk. Hafa þeir holu
litla til að horfa í gegn um og ef að þeir
þekkja að það er þeirra maður, þá opna
þeir dyrnar og hleypa honum inn og
reka svo jafnharðan slána fyrir. Stund-
um kemur löggæzluvörðurinn inn að
leyta. og á meðan hann er að reyna að
brjóta upp þessa sterku hurð, þá hefir
vínsalinn nægann tíma til að taka vín-
ið og hella því rennuna og þegar svo
löggæzluvörðurinn loksins er inn kom-
inn í herbergið, þá finnur hann þar ekki
neitt er saknæmt sé.”
Að lögin hafa borið góðann árangur
þrátt fyrir alL erfiðleika er ljóslega
sannað af mótstöðumönnum laganna
sjálfuin. Rannsóknarnefndin er stjórn-
in setti spurði 88 vitni í ríkinu. Þrír
fjórðu þeirra lýstu því hiklaust yfir að
vínsölubannið hefði verið til stórmikilla
heilla. Skal hér tilgreina framburð
hinna helztu þeirra :
Staples borgarstjóri í Biddeford seg
ir: “Ein afleiðingin af lögunum um
vínsölubann er sú, að afnema með öllu
vínsölu í smábæjum.
Beale borgarstjóri í Bangor segir:
“Að svo miklu leyti sem ég þekki til i
sveitum úti, þá er lögunum um vínsölu-
bann framfylgt þar, og gefast þau hin
beztu”.
Newell, fyrverandi borgarstjóri í
Lewiston, segir: “í útsveitum ríkisins
ætla ég að lögin um vínsölubann gefist
mæta vel”.
Mr. P. H. Brown frá Portland seg-
ir: “Eg verð að játa það hiklaust, að
lögin hafa gefist ágætlega í sveitabæj-
uno”.
Það væri ógerningur að fara að
taka allan vitnisburðinn þessara §
hluta vitnanna. sem hiklaust lýstu yfir
góðum áhrifum laganna í þessu ofur-
stutta ágripi, og tökurn vér því að eins
fáein orð eftir nokkra menn.
Byskup Healv (kaþólskur) segir :
“í smábæjum okkar og sveitum, þar
sem almannarómur er málinu hlyntur,
hafa lögin borið hinn bezta árangur”.
Séra Matt. S. Hughes frá Portland
segir: “Söfnuður minner hinn stærsti
af 7 eða 8 söfnuðum í borginni. Og ég
veit ekki af einni einustu familiu í söfn-
uðinum, sem í sé drykkfeldur sonur
En safnaðarnefndin segir mér að í sókn
minni séu fimmhundruð familiur, og
síðan ég kom hingað, hefi ég ekki þurft
að rekast í neinum afleiðingum vín-
drykkju á einu einasta heimili.
Cram lögreglustjóri f Cumberland
segir .' “Þó aðmenn færu um tíu smá-
bæi i norðurhluta héraðs þessa, þá
mundu menn ekki fá einn einasta pela
af víni, en þó var það selt í tunna- og
ámutali í þorpinu Baldwin, þar sem ég
varfæddur, áður en lögin fengu gildi”.
A. L. Bangs frá Augusta segir:
“Vínsölubannið er. hvernig sem á það
er litið í ríkinu Maine, til hinna mestu
heilla, bæði hvað snertir velmegun og
siðgæði, á því er enginn vafi”.
Af þvilíkum vottorðum mætti fylla
heilar bækur. Síðan lögin komu í gildi
hafa allir ríkisstjórarnir lýst því yfir í
embættisskýrslum sínum, að lögin
væru góð, Og það eru menn sem ættu
að vita um það, og sem ekki myndu
fara að segja annað en þeim findist
sannast.
Þannig segír ríkisstjóri F. Davis
1880: “Vínsölubann hefir svo lengi ver
ið á stefuuskrá ríkisins og þótt svo
heppilegt til að brjóta á bak aftur og út-
rýma vínsölunni, !aú nú dirfist enginn
flokkur eða stétt manna að hafa á móti
því”.
Frederick ríkisstjóri Robie segir
1883: “I miklum hluta ríkisins, hjá
meira en | hlutum íbúanna, er vínverzl-
un algerlega óþekt”,
“Ríkisstjóri Bodwell segir 1887: “í
| til 4/5 af borgum ríkisins er lögunum
vel framfylg*-, og hafa þau þar alger-
lega afnumið sölu vínanda og drykkj i,
sem af malti eru gerðir,
Ritstjóri Burleigh segir 1889: “Bæði
í hinni Mmennu stjórnarskrá og sér-
stökum lagahoðum, hefir ríkið Maine
um aldur og æfi banuað tilbúning og
sölu áfengra drykkja, nema til lækn-
inga og smíða. Löng reynsla hefir þeg-
ar sýnt viturleika og heillanæmar af-
leiðingar stefnu þessarar.
Hver sem fordóraalaust kynnir sér
allar skýrslur rannsóknarnefndarinnar,
hlýtur að sannfærast um það, að þessi
skoðun meirihlutans, sem svo ótvíræði-
lega er i ljósi látin, sé á góðum rökum
bygð. Allir báru það hiklaust fram,
að með banninu hefði miklu góðu verið
til leiðar komið. Og þegar litið er til
framburðar þeirra, þá sjá menn að
minnihluti nefndarinnar hefir fylstu á-
st æðu til þessara ályktana er hér skal
greina: Ef að menn geta álitið það ó-
ræka sönnunfyrir þvi að yínsölubann
sé heppilegt, að vínsala minkar, aðhið
margvíslega böl minkar, sem af sölunni
leiðir, að tilfinningin styrkist, sem
stríðir á móti því að leyfa sölu víns
með lögum og svo það, að alþýða lætur
skýlaust í ljósi vilja sinn á móti vin-
sölu, þá getur nefndur hluti þessi, með
alt þetta fyrir augunum, ekki varist
þeirri sannfæringu, að þrátt fyrir alla
ófullkomleika og yfirtroðslur laganua
um vínsölubann 1 Maine, þá hafa þau
heppnast ágætlega yfir höfuð. Þau
hafa stórum dregið úr vínnautn í rík-
inu. Þau hafa vakið sterka tilfinningu
hjá alþýðu á móti því að drekka og
selja áfenga drykki, Þau hafa útrýmt
drykkjustofunum úrjmeira en § hlutum
ríkisins. Þau hafa sett vinsöluna í svo
mikla niðurlægiugu og óvirðingu, að
enginn heiðarlegur maður vill við hana
fást. Þau hafa takmaraað vínsöiuna
meira og betur en nokkurt annað ráð,
sem reynt hefir verið. Þeim hefir fylgt
friðsemi, alsnægtir og vellíðan, og þau
hafa mælt fram með sjálfum sér við
meiri hluta ibúanna sem heilladrjúg
lög, aukandi að stórum mun velferð og
velmegun allrar alþýðu manna.
GETA SELT TICKET
Til vesturs
*
Til Kooteney plássins, Victoria, Van-
couver, Seattle, Tacoma, Portland og
samtengist trans-Pacific-línum til Ja-
pan og Kína og strandferða- og
skemtiskipum til Alaska. Einnig
fljótasta og bezta ferð til San Franc-
isco og annara Californiu staða; Pul-
man-vagnar alla leið til San Francis-
co. Fer frá St. Paul á hverjum mið-
vikudegi. Þeir sem fara frá Manitoba
ættu að leggja af stað sama dag. —
Sérstakur afsláttur (excursion-rates)
á farseðlum alt árið um kring.
Til suðurs
Hin ágæta braut til Minneapolis, St.
Paul, Chicago. St. Louis o. s. frv.;
eina brautin, sem hefir borðstofu og
Pullmans svefnvagna.
Til austurs.
Eægsta fargjald til allra staða í Aust-
ur Canada og Bandaríkjunum í gegn
um St. Paul og Chicago eða vatnsleið
frá Duluth. Menn geta haldið stanz-
laust áfram, eða geta fengið að
stanza í stórbæjunura ef þeir vilja.
Til gamla landsins
FarseOlar seldir með öllum gufuskipa-
línum, sem fara frá Montreal. Boston
New York og Philadelphia til Norð-
urálfunnar; einnig til Suður-Ameríku
og Ástralíu.
Skrifið til eða talið við agenta North-
ern Pacific járnbrautarfélagsins, eða
skrifið til
H. Swinford,
General agent.
WINGIPEG - - - MAN.
FYRIR
FJ«L-
SKYLDR
Heimavinna
Við viljum fá margar fjölskyldur
til að vinna fyrir okkur heima hjá
sér, stöðugt eða að eins part af
tímanum. Vinnuefnið sem við
sendum er fljótlegtog þægilegt.og
sendist okkur aftur mtð pósti þeg-
ar það er fullgert' Hægt að inn-
vinna sér mikla peninga heima hjá
sér. Skrifið eftir upplýsingum.
THE STANDARD SUPPLYCO.
Dept. B., — London. Ont.
Þegar þú þarfnast fyrir hleraugn
•--þá farðu til-
IKTIVIAIV.
Hann er sá eini útskrifaði augnfræðing-
ur af háskólanum í Chicago, sem er hér
í vesturlandinu. Hann velur gleraugu
við hæfa hvers eins.
VV. R. Inman & €o.
WINNIPEG, MAN.
Maurice’ y Opið dag og nótt
Agætt kaffi Restaurant.
517 MAIN STR.
Þið fáið hvergi jafngóðar og ódýrar
máltíðir í bænum.
JTaurice Nokes
eigandi.
Til skiftavina.
Ég er nýbúinn að fá miklar byrgðir
af Roger Bros. silfurtaui. Ómögulegt
er að fá heppilegri brúðkaups eða afmæl-
isgjafir, en eitthvað af því. Komið inn
og skoðið vörurnar hvort sem þér ætlið
að kaupa nokkuð eða ekki.
Munið einnig eftir
að R. Branchaud, úr- og gullsmiður í
Cavalier, N. D., gerir betur ag ódýrar
við úrin, klukkurnar eða gullstássið
ykkar heldur en nokkur annar.
R. Branchaud,
Cavalier, N. Dak.
POLYNICE OLIfl
--LÆKNAR--
BAKVERK, HÖFUÐVERK
OG ÖLL ÞESSKONAR VEIKINDI,
GIGT OG MELTINGARLEYSI.
Þessi nýja franska uppfinding hefir
verið brúkuð og sýnt góðan árangur á
Bellevue spítalanum í New York, How-
ard spitalanum í Philadelphia.Marvland
og John Hopkins háskólunum í Balti-
more, bæjarspítalanum í Montreal og
mörgum öðrum spítölum í stórborgum.
Það sem læknirinn segir.
John Hopkins University,
Baltímore, 5. Apríl 1897.
Reynsla sú sem hefir verið gerð hér á
spitalanum, undir minni umsjóu, ,á
Polynice Olíu. hefir gefist ágætlega. Ég
ráðlegg því öllum að brúka hana við
allri gigt.
(Undirskrifað). Dr. F. L. ROGER.
POLYNICE OLIA
sendist — flutningsgjald borgað — við
móttöku verðs 50c., af hinum nafnfræga
franska læknir,
Dr. A. A/exanc/re,
1218 Gr Street, N. W.
Washington, D.C., U.S.A.
Stærsta Billiard Hall í
Norð vestrlandinu.
Fjögur “Pool"-borð og tvö “Billiard”-
borð. Allskonar vín og vindlar.
I.emion & Hebb,
Eigendur.
Mauhattan Horse and Cattle Food
er hið bezta þrifafóður handa gripum.
Tilbúið af R. H. Peel, Winnipeg, Man.
Mr. Gunnar Sveinsson mælir með
ressu gripafóðri.
John O’Keefe,
prófgenginn lyfsali,
CAVAVIER, N-D.
Meðöl eftir læknisfyrirskrift afhent
á hvaða tíma sem þarf.
Búðin opin nótt og dag.
John O’Keefe-
Steinolia
Ég sel steinolíu hverjum sem hafa vill
ódýrara en nokkur annar í bænum. Til
hægðarauka má panta olíuna hjá G.
Sveinssyni, 131 Higgin Str.
D. McNEIL,
38 MCDONALDST.
Ef þér viljið fá góð og ódýr
Vinfong*
Þá kaupið þau að 6!ÍO Nain St.
Beztu Ontario berjavín á $1,25 gallonan
Allar mösrulegar tegundir af vindlum,
reyktóbaki og reykpípum. Verðið mis-
munandi eftir gæðum, en alt ódýrt.
Beliveau & Co.
Corner Maine & Logan Str.
DREWRY’S
Family Porter
er alveg ómissandi til að styrkja
og hressa þá sem eru máttlitlir og
uppgefnir af erfiði. Hann styrkir
taugakerfið, færir hressandi svefn
og er sá bezti drykkur sem hægt
er að fá handa mæðrum með börn
á brjósti. Til brúks í heimahús-
um eru hálfmerkur-flöskurnar
þægilegastar.
Eflwarfl L. Drevry.
Redwood k Empire Breweries.
Sá sem býr til hið nafntogaða
GOLDEN KEY BRAND
ERATED WATERS.
Grand Pacific Hotel.
R. I*. O’Donohoe, eigandi.
Ágæt herbergi og öll þægindi sem beztu
hotel geta veitt, Beztu vín og vindlar.
larket Síreet Gescnt City Ilal
---WINNIPEG, MAN.----
OLI SIMONSON
MÆLIR MEÐ SÍNU NÝJA
Skandinayian Hotel.
718 .11 n i ii Str
Fæði $1.00 á dag.
B. G. SKULASON
ATTORNEV AT LAW.
SKRIFSTOFA í BÉARE BLOCK.
Graiul Forks, \. D.
ROMIÐ inn hjá Harry Sloan,
RESTAURANT
Dunbar hefir umsjón yfir vínföng-
unum, og þið fáið meira fyrir pen-
inga ykkar hjá honum en nokkrum öðr-
um í bænum.
—523 Main St.—
Canadian Pacific
RAILWAY-
Austur yfir stórvötnin Mikið niður-
sett fargjald.
Þessi gufuskip fara frá Fort William.
Alberta hvern Föstndag
Athabasca hvern Sunnud.
Manitoba hvern Þriðjud.
Lestin kemur frá Winnipeg til Fort
William kl. 8.50 e. h. hvern Fimtudag.
Laugardag og Mánudag.
Klondike
Beinaleið með C. P. R. til
.Wraiiel, Glenora ci Skajway
S. S. Tartar og Athenian.
Hin stærstu skip sem höfð eru ti
Yukon ferða, sérstaklega til þess ger,
Þau sigla frá
VAFCOUVER og VICTORIA.
hvern laugardag
Skrifið eftir bókinni sem lýsir Yukon-
héraðinu, telur upp siglingadaga og gef’
ur aðrar áætlanir og upplýsiugar.
Allir umboðsmenn þessarar brautar
geta selt ykkur farseðla, sem innibinda
bæði máltíðir og rúm.
Snúið ykkur til næsta C. P. R. um •
boðsmanns. eða skrifið til
Robert Kerr,
Traffic Manager,
WlNNlPRG, MAH.
lÉern Pacific R’y
CME TABLE.
MAIN LINE.
Alrr. Arr. | Lv Lv
l.OOa l,30p Winnigeg l,05p 9,30a
7,55a 12 Ola Morris 2,32p 12,01p
5.15a ll,00a Emerson 3,23p 45p
4,15a 10,55a Pembina 3,37p 15p
10.20p 7,30a Grand Forks 7,05p 05p
l,15p 4,05a|Wpg Junct 10,45p 130p
7.30a!Duluth 8,00a
8.30aí Minneapolis 6,40a
8,00a St. Paul 7,15a
10.30a(Chicago 9,35a
MORRIS-BRANDON BRANCH.
Arr. Arr. Lv Lv
ll.OOa l,25p Winnipeg 1.05p 9.39p
8.30p ll,50a Úorris 2,35p 8.d0a
5,15p 10.22a Miami 4,06p 5,115a
12,10a 8,26a Baldur 6,20p 12, Op
9.28a 7.25a Wawanesa 7.23p 9‘28p
7.00a 6 30a Brandon 8,20p 7,00p
PORTAGE LA PRAIRIE BRANCH.
Lv. Arr.
4,45 p.m Winnipeg 1 12.55 p.m.
7,30 p m Port la Pra’rie 9,30 a.m.
C. S. FEE, H. SWINFORD.
Een.Pass.Ág.,St.Paul. Gen.Ag.,Wpg.
— 100— —101— —104— —97 —
þangað þorði Basil ekki að leita, Hann rendi
sér úr skipakró einni ofan á ísinn og tók til að
hlaupa, En það var seint um kvöld, og voru fá-
einir sleðar á ferðinni upp og niður fljótið. Basil
kallaði á nokkra þeirra, en hróp hans heyrðust
ekki fyrir bjöllunum á sleðunum. Svo komst
hann yfir fljótið, en datt ofan um tviskæning og
varð blautur upp i mitti áður en hann kæmist
upp á bakkann, og svo hljóp hann eftir hakkan-
um.
Það sem efst var í huga hans var að komast
tii lögreglustöðvanna eins fljótt og hann gæti og
senda lögregluflokk til Vébjarga. Lengra náðu
ráð hj.ns ekki. Vonbrigðin voru nærri búín að
géra út af við hann.
Áfram hljóp hann einlægt þrátt fyrir kuld-
ann og dofann og þreytuna, sem færðust um
Iimu hans. Hann var allur marinn og meiddur
og þreyttur, en aldrei linaði hann á sprettinum.
Sneri hann frá bakkanum og fór fram hjá stræt-
unum skuggalegu, einu á eftir öðru með olíu-
lömpunum; öll lét hann þau að baki sér. Varð-
mennirnir stóðu undrandi og störðu á hann
grunsamir, en hann hvarf þeim áður en þeir
voru búnir að ráða við sig hvort þeir skyldu
elta jhann.
Loksins komst Basil á hið bjarta og tígulega
Nevskoi Prospekt og hraðaði sér eftir hinu breiða
stræti þar til hann kom á lögreglustöðina. Stóð
þar langur sleði með tjaldi yfir, og þegar Basil
kom inn. varð hann forviða, er hann sá ysinn og
þysinn þar inni. Gekk hann í gegnum hópa af
lögregluþjónum og varðmönnum inn í annað
herbergi innar af, og var þar hálfdimt inni.
Hið fyrsta sem hann kom aui a á var maður
kunnugur, rog var það litlí lögregluspæjarinn.
Það var Pashua sjálfur.
Hann var fölur mjög í andliti og handlegg-
urinn og höfuðið var vafið blóðugum umbúðum.
Er hann sá Basil varð hann enn þá fölari. Svo
stökk hann upp og faðmaði Basil að sér,
“Eg hélt að þú værir dauður !” stundi Basil
upp.
“Og ég hélt líka að þú værir dauður”,hróp-
aði Pashua. "Hvernig gaztu sloppið ?”
Leiddi hann Basil svo út í horn og hlustaði
þar á sögu hans. Svo sagði hann hvernig hann
sjálfur hafði undan komist, og var þar stutt yfir
sögu að fara:
"Þegar við hlupnm undan hurðinni”, mælti
hann, þá hljóp ég { blindni eitthvað til hliðar og
rak höfuðið á raúrvegginn. Ég rotaðist og hneig
niður meðvitundarlaus. Morðingjarnir hljóta
að hafa farið hjá mér án þess að sjá mig, Brátt
vitkaðist ég þó aftur og skjögraði að hliðinu.
Þaðan komst ég hindrunarlaust út á strætið.
Gekk ég til Vébjargabrúarinnar, fór yfir hana
og fann þar varðmenn nokkra. Þeir útveguðu
mér sleða og keyrðu mig á lögreglustöðina. Og
hér er ég uú. Alt er undirbúið seinasta slaginn.
Þú komst f tæka tíð, því að öðrum kosti hefðu
ráð okkar 311 orðið ónýt”.
“ Við hvað áttu ?” spurði Basil áfergislega.
“Það er þetta”, svaraði Pashua, “Helztu
foringja samsærisins ættum við að taka fasta á
heimilum þeirra — ef að þeir hafa þá ekki fengið
Pashua varð þur og kaldrandalegur við þennan
skell, eins og hann var vanur.
“Það er áreiðanlegt að hún getur ekki verið
komin langt burtu úr borginni”, sagði Pashua
við Basil, “Fyr eða seinna jfinnum við fylgsni
hennar. Við þuifum til þess einn dag — kanské
viku. En l>egar við finnum hana, þá finnnm
við frænda þinn líka. Ég er viss um það, að
hann er hjá henni. Ég veit það, að þetta eru
þér vonbrigði mikil. En þú verður að vera þol-
inmóður. Ég skal leita að Sofiu Karr sjálfur, og
á meðan skaltu vera á starfstofu þinni, svo að ég
geti fundið þig þegar ég vil. Farðu ekkiheim til
föður þins”.
Basil var ráðum þessum samþykkur. Var
hann argur mjög og sár, af því að vonir haus
höfðu brugðizt, en hann sá það glögt að eina
ráðið var, að láta Pashua öllu ráöa.
Þeir keyrðu nú mjög hratt aftur til lögreglu-
stöðvanna. Lögregluflokkurinn, sem sendui
var til Vébjarga hafði koroið með bandingja tvo
—Kriloff og honn hans, En Borikin og félagar
hans höfðu sloppið. Ekki sá Basil bandingjana
og höfðu þeir verið fluttir i kastalann.
Beið hann nú á lögreglustöðinni tvær eða
þrjár stundir, og 'k þeim tíma kemu lögreglu-
þjónarnirinn með fimm samsærismenn, og þekti
Pashua þá alla þegar í stað, Var litli lögreglu-
spæjarinn hæst ánægður með veiðina, þótt ekki
væri meiri; því að hann þóttist viss um að ná
hinum innan fárra daga. Enginn skortur var á
sökum á hendur þeirra, því að lögreglan fann
heilmikið af skjölum á matsöluhúsi Kriloffs, og
líkindum bana beðið, því að væri ekki svo
mundi hann hafa fylgzt með Basil.
Basil nam st»ðar allra snöggvast og var að
hugsa um að snúa aftur. En þá heyrði hann
kallað lágt nálægt sér og fótatak manna á hlaup-
um, og tók það fyrir allanefa og hik hans. Hann
þaut á stað aftur og fór nú miklu harðara en
fyrr og kom þá alt í einu að horni á hinni háu
girðingu, sem fgerð var umhverfis. Leit hann
fljótlega i kringum sig og sá hann þá hvert var
hið eina ráð til undankomu. Skamt þar frá var
borðahlaði jafnhár girðingunni. Hinummegin
við girðinguna, rétt við hana, var að því er séð
varð, einhver bygging með flötu þaki. Bílið á
milli þaksins á byggingunni og borðahlaðans var
töluvert, en Basil var hár vexti og liðugur, og
hélt að hann gæti stokkið það. Girðingin sjálf
var of slétt og of há, til þess að klifrast yfir
hana.
Basii ætlaði að fara að klifra upp á hlaðann,
þegar hann sá Kriloff koma fyrir annað hornið.
Var annar handleggnr Níhilistans í.fatla, en f
hinni hendinni hélt hann á hnífi einum - - sveðjn
mikiili.
“Hérna er hann”, hrópaði hann til félaga
sins, sem heyrðust koma á eftir honum. Svo
stökk hann á Basil, en hann þreif fastara um
bareflið og hljóp á móti honnm.
Kriloff gat að eins heyrt vinstri handarinn-
ar og var því ver kominn. Lagði hann hnífnum
til Basils, en misti hans, og var þá knífurinn
sleginn úr hendi hans. Kom þá hvert íóhljóðið
& eftir öðru, er Basil lét barefiið ganga um höfuð