Heimskringla - 22.09.1898, Blaðsíða 1

Heimskringla.

XII. ÁR
WINNIPEG, MANITOBA 22. SEPTEMBER 1898.
NR 50
l Fullkomnasía
t Fataverzlun
4
í bænum, bæði smásalaogheildsala
Alt nýjar vörur. ekki inelótnar eða
gatslitnar af að flæKjast á biiðar-
hillunum. Komið itllii' og sann-
færist, og njótið hinna beztu kjör-
kaupa sem nokkru sinni hafa boð-
ist i þessum bæ. Við höfum allt
sem að fatnadi lítur, stórtog sinátt
Í
í
It
Munið eftir nýju búðinni.
EASTERN
CLOTHING HOUSE
V; Wholesaiæ & Retail. . jp
j ^570 Main Str,—
jj J. (jj-enser, eigandi. ^
Frjettir.
Markverðustu viðburðir
hvaðanæfa.
Emila Zola situr alt af í Svisslandi,
þó fáir viti hvar helzt hann er niður-
kominn. Hann lætur ótvíræðilega í
ljósi það álit þitt að Dreyfus-málið
verði alt endurskoðað, og að þó mál-
móts.aðan sé hörð og mikið í háfi hvað
heiður sumra hershöfðingjanna snertir,
þá stefni þó alt nú í réttu áttina.
Hann kveðst ekki muni fara til Frakk-
lands fyrst um sinn, því hann geti unn-
ið malinu meira gagn á þvi stigi sem
það sé nú, með því að vera kyr. En ef
hann sjái að eigi að kæfa sannleikann.
þá hljóti hann að taka sér pennann í
hönd og ávarpa hina frönsku þjóð, og
þá hiki hann ekki við, ef þörf gerist, að
heimsækja föðurland sitt, þó hann bíði
dauðann fyrir.
Sagt er að William Jennings Bryan
muni segja af sér stöðu sinni í hernum,
til þess að geta tekið þátt i kosningun-
um í haust í Nebraska og víðar, Talið
er víst að herdeildin sem hann tilheyrir,
muni verða send til Cuba til aðseturs,
undir forustu Generals Pitzhugh Lees.
Þykir Bryan þvi mjög slæmt að þurfa
að hverfa heim aftur, en flokksmenn
hans heimta að hann gefi upp stöðu
sína, þar sem stríðið só á enda, og eng-
in líkindi til að hermannaskortur eigi
sér stað.
Einn fallegasti blómsveigurinn á
líkkistu keisarafrúarinnar í Austurríki
var frá forseta McKinley.
Tyrkjasoldáni er það nokkuð nýtt að
þurfa að láta undan öðrum þjóðum að
öllu óreyndu, en þó hefir nú farið svo að
hann hefir orðið að láta að kröf um Eng-
lendinga'og afvopna her sinn á Krítey
og fá Candiu í hendur Bretum, sem hafa
þar hergæzlu fyrst um sinn. Talsvert
margir hafa nú þegar gefist á vald
Breta ogler, sagt að tveir menn í þeim
hóp hafijverið leiðtogar í upphlaupi því
sem gert var í Candia á dögunum, þeg-
hermenn soldánsins og skrillinn þar
réðust a oglmyrtu um hálft þriðja þús-
und kristna^meðborgara sína, þar ámeð-
al nokkra enska^borgara. En það munu
aðallega hafa"verið morð þeirra sem
ýttu undir England og hin stórveldin
að hóta Tyrkjum hðrðu ef þeir ekki
hættu tafarlaust óspektum og ofsókn-
um við kristna menn þar í landi.
Fréttir frá Cairo og öðrum stöðum
fullyrða nú að Frakkar séu orðnir hinir
auðmjúkustu, að því er snertir kröfu til
ítaka i Fashoda meðfram Nílánni í
Afríku. Stjórn Frakka hefir gefið Bret-
um það til kynna, að Major Marchand
með sina frönsku herdeild hafi ekki tek-
ið eða haldi Fashoda í umboði Frakk-
lands, og er því búist við að hann muni
hafa Hð sitt£á burtu þaðan híð allra
braðas}a.
Frá ítalíu'.berast þær fréttir, að hið
mikla eldfjall Vesuvius 3é nú með voða-
nmbrotum og að fólk þar í nagrenninu
sé mjög óttaslegið við umbrotin í þessu
eldtrölli. Gosleðjan rennur út yfir land-
ið a ýmsa vegu og hefir þegar eyðilagt
stóran óg frjósaman dal (Vedarino-dal-
inn). Veðurathuganastöðin, sem áður
stóð 610 metra átt yfir sjávarmál, er nú
að eins 27 metra yfir sjávarmál, og hefir
Þessi lækkun landsins orsakast af elds-
umbrotunum í fjallinu, því landið geng-
nr alt í bylgjum á stóru svæði þar um-
hverfis. gjg eldgýgir hafa myndast í
kring um hinn gamla aðal eldkjaft, og
spú þeir nú allir eldi og brennisteini út
yfir Iandið, og er það svipsð því sem
þar átti sér stað 1872. Einn eldleðju-
straumurinn er um hálfa milu á breidd
og hvíslast hann út yfir nærliggjandi
héruð í þrem greinum. En öskufallið
þvrlast út yfir landið og hylur það. A
kvöldin er alt upptjómað af eldroki og
er sú sjón sögð að vera eins mikilfeng-
lega fögur eins og afleiðingin er voða-
leg fyrir líf og eignir manna.
Óvanalegur hvirfilbylur gekk.yfir
Montreal á sunnndaginn var. Vindur-
inn var A suðvestan og svo sterkur, að
hann braut í sundur stórtré og sleit
önnur upp með rótum ; fylgdi því hagl-
hríð mikil og voru hó'glin þumlung í
þvermál. Gluggar á húsum brotnuðu
hvar sem höglin komu við og er sá skaði
úfc af fyrir sig talinn stórmikill. Öll
umferð um borgina varð að hætta um
tíma. Ekki er getið um manntjón af
veðri þessu.
Blaðið "London Life" flytur þá
fregn, að hinn frægi skáldsagnahöfund-
ur Emil Zola, sé um það leyti að gerast
kaþólskur prestur ; á þess að hafa verið
farið á leit yíð páfann að veita Zola
prestvígslu og hafi páfinn samþykt að
svo mætti vera, eftir svo sem 6 mánuði
hér frá.
Frá Washington koma þær fréttir,
að Col. William Bryan, forsetaefni silf-
urmanna í Bandaríkjunum við síðustu
kosningar þar, sé um það bil að segja af
sér stöðu sinni í hernum til þess að gefa
síg allan við pól'tík. Sagt er að hann
vilji fyrir hvern mun komast heim (til
Nebraska) svo tímanlega, að hann geti
tekið þátt í kosningabaráttunni sem þar
fer fram í haust. Það er ekki ólíklegt
að lyftist brúnin á Demókrötum er þeir
heimta Bryan heim aftur og fá að njóta
hinnar frábæru mælsku hans við kosn-
ingarnar.
Colonel Theodor Rooswelt, foringi
hinnar frægu "Rough Riders" herdeild-
ar, sem svo hraustlega gekk fram í bar
daganum við Santiago á Cuba, kvað
ætla að sækja um ríkisstjóraembættið
í New York undir merkjum Repúblík-
ana nú Kaust; er talið víst að hann nái
útnefningu.
Friðarsamningsnefnd sú sem hefir
með höndum mál Bandamanna á Paris-
arfundinum, hefir nú fengið skipanir
sínar frá Bandaríkjastjórn, og er henni
uppálagt, eitt með öðru, að heimta af
Spánverjum skilyrðislausa uppgjöf á
Luzoneyjunni, og er hún in langstærsta
af Philippine-eyjunum og er borgin
Manila 4 henni.
Frá löndum,
SPANISH FORK, TJTAH, 12. SEPT
(Frá fréttaritara Hkr.).
Helztu tíðindi héðan úr umdæminu
eru lát Wilfords Woodruffs, forseta
Mormónakyrkjunnar hér i Utah, Hann
lézt í bænum San Francisco, Cal., að
morgni hins 2. þ. m. Var hann stadd-
ur þar ásamt fleiri vinum og vanda-
mönnum á skemtiferð, og kom því
fregnin um lát hans eíns og reiðarslag
úr heiðríku loftihingað til "Utah.
Woodruff var 91 ars og 6 mánaða
gamall er hann lézt; fæddur 1. Marz
1807. Hann tók Mormónatrú um 1833,
en var Jgerður að forseta Mormóna-
kyrkjufélagsins i April 1889, og hélt þvi
embætti og ýmsum fleirí til dauðadags.
Ekki veit ég með vissu 'hvað marg-
ar konur Woodruff hefir átt, en sagt er
að hann hafi verið faðir 32 barna, og
lifir 21 af þeim. Hann átti um 90 barna
böru og nokkur barnabarnabörn. Eina
mynd i fjórum liðum hefi ég séð af for-
setanum og af nöfnum nans Wilford-
unum. og var hún íekin 1897. Sýnir
hún fyrst H. Woodruff, sjálfann,2. W
Woodruff, yngri son forsetans; 3. Wil-
ford S. Woodruff, sonarson hans, og 4.
Wilford C. Woodruff, sonarsonarson
hans, og eru það 4 liðir í beinan karl-
legg. Gerirnokkur betur?
Woodruff var álitinn mikilhæfur
maður og vel virtur hvívetna, bæði af
trúbræðrum hans og öðrum erhann
Þektu, bæði fjær og nær.
Sá sem næstur stendur til að verða
spámaður og forseti kyrkjunnar, heitir
Lorenzo Snow, og er einn af hinum 12
postulum, nálægt 50 ára að aldri, vel
liðinn og merkur maður. Hann verður
settur inn í embættið á næsta kyrkju-
þingí, snemma í næsta mánuði.
Lik forsetans var flutt til Salt Lake
City, heimilis hans, og jarðað þar hinn
8, þ. m. í viðurvist eitthvað um 25,000
manns.
Tíðaríarið er hin mesta blíða. Haust-
vinna: uppskera, þresking og sáning
gengnr því í bezta lagi. Hveitiverð er
lágt—45—50 cents í dag.
Heilsufar og höld fjár almennt yfir
í bezta lagi.
Pólitiskur gauragangur kvað nú
vera farinn að gera vart við sig i meira
lagi. En hvernig honum lyktar frétta
menn ekki fyrr en öllu er lokið í haust.
Að öðru leyti tíðindalaust. Friður
og rósemi haustfegurðarinnar baðar
oss nú, eu lifið líður áfram lygnt og ró-
lega.
Fróðlegt sendibréf.
Frá hr. B. B. Gíslason.
Sem nú er í her Bandaríkjanna á Pilip-
pine-eyjunum.
Kæri vinur :—
Þegar ég ritaði þér síðast frá San
Francisco, þá lofaði ég að senda þér
annað bréf þegar ég væri kominn til
Manila. Við erum reyndar ekki komn-
ir þangað enn, en af því að alt er í óvissu
um tíma og tækifæri til ritstarfa þegar
þangað er komið, þá nota ég tækifærið
til að hripa þér þessar línur á meðan við
veltumst yfir öldur Kyrrahafsins áleiðis
til landsins fyrirheitna.
Ég byrja þá. söguna er við lögðum
af stað frá Merrit-herbúðunum i San-
Francisco kl. 11 sunnudagsmorguninn
26, Júni. Loftið var þungbúið og þoka
og suddarigning um morguninn,en birti
til er leið að hádegi; kom þá sólin fram
í allri sinni dýrð og sendi brennheita
geisla yfir herdeild okkar. Það vai ->rð-
ið talsvert áliðið degi þegar við vorum
allir komnir um borð í skipið og af því
að enginn okkar hafði haft tíma til að
hugsa um miðdagsverð þann dag, þá
vorum við orðnir bæði þreyttir og
svangir þ ?gar við vorum búnir að koma
okkur fyrir í skipínu. En þá komu
blessaðar rauða-kross konurnar okkur
til hjálpar, og gáfu hverjum manni
körfu með góðri máltíð í.
Þessi hersveit er hin þriðja er send
hefir verið til Philippine-eyjanna, og eru
í henui fullar sex þúsundir manna, á
sex skipum. General Merrit er yfirfor-
inginn yfir þessu liði. Skip það sem ég
er á, "The City of Para," er hið stærsta
í þessum flota ; það er 300 feta langt og
25 feta breitt. Neðri hluti þess er útbú-
inn með rúmum, en þar er svo loftlaust
að ómögulegt er að sofa þar, og ekki
kem ég svo þar niður, að það minni mig
ekki á "The Black Hole of Calcutta."
Meiri partur af efri hluta skipsins hefir
verið útbúinn fyrir yfirmennina. Þú
getur þvi imyndað þér hve mikið pláss
muni hafa verið ætlað handa hinum
þúsund hermönnum sem þar voru. Við
sofum uppi á þilfari, í skipsbátunum og
uppi { reiðanum, og yfir höfuð hvar sem
við finnum pláss til að leggjast niður.
Mánudaginn 27. Júní, kl. 3 e. h.,
sigldum við af stað með þeirri skipun,
að halda beint til Honolulu á Hawaii-
eyjunum og taka þar kolalorða. Slæmt
var i sjó fyrstu 2 dagana svo að öldurn-
ar gengu yfir skipið; en við fundum
ekki mikið til þess, því við vorum flest-
ir svo veikir af sjósótt, að við hirtum
lítt hvort skipið skreið of an á eða undir
bylgjunum. En eftir það fengum við
hægviðri og sléttan sjó og urðum brátt
heilir heilsu.
Við höfðum vonast eftir að komast
til Honolulu þann 4. Júlí, en þar eð við
náðum ekki þangað þann dag, þá urð-
um við að halda okkar þjóðhátíð um
borð í skipinu. En alt fór það svo ró-
legafram,að við áttum bágt með að
gera okkur grein fyrir því, að þetta væri
hinn mibli frelsisdagur þjóðar vorrar.—
Næsta morgun kl. 3 vöknuðum við við
hróp mikil a þiljum uppi og var hrópað:
"Land i augsýn." Ég var á efsta dekki
og reis upp við olnboga, og sá ég nokkra
svarta fjallahnjúka yzt við sjóndeildar-
hringinn. "Er þetta landið sem drýpur
af mjólk og hunangi," spurði ég sjálfan
mig, "og sem Bandaríkin hafa í nokk-
ur undanfarin ar ráðgert að taka i
bandalag við sig?" En af þvi ekki var
annað að sjá en þessa mænandi f jalla-
hnjúka, þá sofnaði óg aftur, þar til kl.
5 að ég vaknaði við það, að ^kipin voru
úti fyrir hafnarmynninu og hafnsögu-
maður kominn til að beina þeim rétta
leið inn á höfnina. Þegar skip vort
rann upp að bryggjunni, þá gall við fag-
ur lúðrahljómur, sem barst með morg-
unblænum af landi ofan. Var það horn-
leikendailokkur eyjarbúa sem baiið oss
þannig velkomna. Við höfðum gert
okkur ýmsar hugrayndir um eyjar þess-
ar og íbúa þeirra, en við komumst brátt
að raun um það, að hugmyndir fólks í
Baiidaríkjunum um þetta eru fjærri
sanni. Því í stað þess að mæta þar
hálfnðktnm skrælingjum, eins og við
liöfðum ímyndað okkur þessa "Kanaka"
(svo eru eyjarskeggjar nefndir), þá
mættum við þar gáfulegum mönnum
og konum, klæddum í búning mentaðra
þjóða. o^j í stað stráþaktra smákofa
blöstu þar hvervetna við snotur timbur-
hús, umkringd fögrum blómgörðum og
ökrum og i isavöxnum pálmaviðartrjám
í stað þessa að hitta þar fyrir óhreinlátt
óupplýst og hálfvilt'fólk, þá hittum við
þar hreiniáta, gáfulega, siðsama og
mentaða þjóð.
Hawaii-eyjarnar eru 8 talsins, og er
stærð þeirra allra um 6700 ferh.mílur
og fólksfjöldi um 109,000. Borgin Hono-
lulu stendur suðvestan í fjallshlíð á eyj-
unni Oahu. Borg þessi hefir um 29,000
íbúa og eru um 8000 þeirra hvitir menn,
að mestu frá Bandaríkjunum, Tvær
mílur frá borginni, á hægri hönd þegar
af sjó kemur, stendur eldfjallið "Dia-
mond Head" og ber hin svarta gosleðja
sem runnið hefir þar ofan eftir hlíðun-
um þess ljósan vott, að þar hafa ein-
hvern tíma verið stórkostlep- umbrot.
þó að á síðari árum hafi þar ekkert eld-
gos komið V-a rætur þessa eldfjalls, á
þá hlið seiu snýr að borginni, stendur
smáhýsi eitt, og var það um nokkurra
ára tímabil heimkynni hins nafnfræga
skáldsagnahöfunds Robert Louis Stev-
enson. Míllí fjalls þessa og borgarinnar
eru stórir aldingarðar með þéttsettum
röðum af kókohnetu-trjam og banana-
trjám. Rétt á bak við borgina er ann-
að fjall, 3000 feta hátt, sem með sínum
grænu hlíðum gerir útsjónina frá bæn-
um yndislega fagra. Þegar maður horf-
ir af þessu íj,öl( ofan 3'fir bæinn. þá l(t-
ur alt út sem einn stór blómreitur, þvi
húsin eru að mestu hu'.in undir limum
hinna margvíslegu trjátegunda. Fæst-
ar byggingar eru þar verðmiklar, þær
eru að mestu leyti hreinleg og snotur
timburhús, og hefir hvert þeirra sinn
eigin sérstaka skrautgarð með allskonar
blómum og trjám.
Þetta Kanaka-fólk hefir ljós-kopar-
rauðann hörundslit, svart hár og dökk
augu. Það er stórvaxið og hraustlegt
skarplegt og gáfulegt; tæplega er þar
nokkur óupplýstur maður,og nálega all-
ir tala enska tungu reiprennandi og með
gaðum framburði. Kanaka-málið er
mjög óbrotið; stafrof þeirra hefir að
eins 16 stafi, 5 hljóðstafi og 11 raddstafi.
Hljóðstafirnir hafa þar sitt hreina lat-
neska hljóð og heyrast allir i framburð-
inum og sérhvert atkvæði endar með
raddstaf. Þjóðernisskiftingin er þar
ekki eins ströng eins og á milli hvitra
manna og svertingja í Bandaríkjunum.
Kanakar hafa þar jafnt tækifæri við
hvíta menn til allrar vlnn, ef þeir eru
jafnvel til þess færir. Giftingar milli
hvítra manna og innfæddra eru þar all-
tiðar. Áhugi fólksins til að afla ser
mentunar er framúrskarandi mikill.
Einn af háskólakennurunum sem ég
átti þar tal yið, sagði mér, að löngu áð-
ur en innflutningar til eyjanna byrjuðu
höfðu ibúarnir marga skóla, en eftir
því sem tímar liðu hefðu þessir gömlu
skólar og þeirra fyrirkomulag orðið að
víkja fyrir nútiðar fyrirkomulagi, sem
væri að mestu leyti sniðið eftir þvi sem
viðgengist á skólum í Bandarikjunum.
Fyrstu skólalög eyjanna voru samin
1885, og hafa þau meðal annars það á-
kvæði, að ensk tunga skuli kend í öllum
skólum og að tilsögnin skuli fara fram
á því máli á öllum opinberum og prívat
skólum. Ennfremur er það akveðið í
lögum þessum, að öll börn á aldurstfma-
bilinu milli 6 og 15 ára, skuli ganga á
skóla þessa. Mér veittist tækifæri til
að skoða skóla þessa, bæði "High
School" og "College" í Honolulu. Báðir
þessir skólar standa á landspildum sem
hafa verið prýddar svo sem mest ma
verðá. Háskólinn er snotur timbur-
hygging tvíloftuð, og eru þar öll hin
nýjustu kennsluáhöld. Oahu ColleRe
stendur á yndisfögrum bletti í austur-
jaðri bæjarins ; er það þyrping húsa og
veitir Collega þetta í rauninni alla há-
skólamentun, þar með talin tungumála-
kennsla og kenusla í uppdráttarlist.
Ennfremur óru þar prívat barna- og
unglingaskólar. Mér var sagt að yfir
1 manns hefðu notið þar kennslu á
síðasta ári, og að rúmur helmingur
þeirra hefðu vefið innfæddir eyjabuar.
(Niðurlag næst.)
Vínsölubannið.
(Aðsent).
Bindindisfólkið í Manitoba liefir tek
ið upp talsvert pláss í 3 síðustu útgáf-
um af ísl. blöðunum, til þess að sýna
fram á það, að menn ættu að greiða
atkv. með vínsölubanni við kosning-
una 29. þ. m. Ég vonast til að þér, hra
ritstjóri séuð nógu frjálslyndur til þess
að lofa mér einnig að leggja orð í belg í
einu blaði yðar, til þess að sýna nokk-
uð sem mælir með viðhaldi vínnautnar-
innar. Það eru margir mikilhæfir gáfu
menn, Jsem eru sterklega á móti bann-
inu. svo sem Principal Grant. Hann
segir:
"Eftirlanga og ajvarlega umhugs-
un, hefi ég komist að þeirri niðurstöðu,
að vínsölubann mundi reynast skaðlegt
fyrir bindindisraálið og sérstaklega
skaðlegt fyrir siðgæði og ástand al-
mennings. Af því að þetta er sannfær-
ing mín, þá er það sannarlega skylda
mín að greiða atkv. móti vinsölubanni'.
Enn fremur segir hann: "Við höf-
um gert tilraun i Ont. með vinsölub^nn
og þegar Canada var sem strangast
1889, þá voru vfir 7000 manns þar i
fylkinu sektaðir fyrir drykkjuskap á
því ári. En þegar vínsalan var Ieyfð
1894, þá voru að eins 3267 manns sekt-
aðir fyrir drykkjuskap". Þetta Sýnir
að bannið eykur drykkjuskap og spillir
siðgæðialmennings. En intektir af vín-
söluleyfi tapast lands- og fylkissjóði.
Vínsölubaunið getur komið í veg fyrir
opinbera sölu áfengra drykkja. En
laumusöluna getur það ekki hindrað.
Lyfjabúðir mega selja vín tii lækningn
og sakramentis athafna, og það verða
víst margir lasnir þegar þá langar í
vín. Þeir ganga bara eins og Good-
templar hafa stundum gert með læknis-
vottorð upp á vasann, og það veitir
þeim kauprétt til víns. — Viðvíkjandi
ríkinu Maine, þar sem vinsölubannið
hefir verið í gildi í 40 ár, þá er eftir-
fylgjandi yfirlýsing sem gerð var á
bindindismannasamkundu, sem haldin
var í bænum Watswille 30. April 1896;
1" Vér staðhæf um hér með, að ástand-
ið i ríkinu Maine ber vott um svo mik-
ið hirðuleysi, að það er minkun fyrir
menningu fólks þess sem þar býr, al-
gerð fyrirlitning fyrir vínsölubanslög-
unum, og heil héruð í ríkinu hafa nú
opinbera vinsölu, þvert ofan í lögin.
Embættismenn út um landið nota vin-
ið til þess að na inntektum fyrir sveitir
og sýslur; og þessi langvaiandj með-
höndlun vínsins hefir gert það að verk-
um, að mikill fjöldi hinna heiðarlegustu
manna bera nú ekkert traust til laga
þessara. Annað markvert atriði, sem
hér má geta, er það, að í Maine, er hef-
ir 670,000 íbúa, eru 1597 vitfirringar,
627 heyrnar og mfilleysingjar og 672
blindir. En í Ontario, þar sem íbúa-
talan er 2,009,000, þar eru að eins 605
vitfirringar, 30 heyrnar- og mállausir
og 141 blindir. Astæðan fyrir þessum
stóra mismun er sögð að vera sú, að
þar sem vinið fæst ekki frjálsum kaup-
um. þar notar fólkið ýmiskonar meðöl
i víns stað, og það eru þau sem hafa
hin spillandi áhrif a heilsu manna og
vitsmuni. Alt þetta eru ástæður Dr.
Grants, og eru þær flestar vel teknar.
Annar merkur maðui í Canada,
próf. Goldwin Smith, sem nýlega hefir
ritað langt mál til þess að sýna að víu-
sölubannið sé skaðlegt fyrir Canada,
hvernig sem á það sé ltoið. Reynslan
í Kansas-ríkinu er svipuð eins og í
Maine. Það er þar eins og ahnarsstað
ar sannað, að glæpir eru ekki afleiðing
af vínnautn. Þeir sem fóru i fangelsi
fyrir glæpi á árunum 1870—1880, meðan
vín var selt, voru samtals 1808; en a
árunum 1880 til 1890, þegar vinsölu-
bann var i gildi, voru þeir 3428—nálega
helmingi fleiri.
Ekki heldur vex velmegun þjóðar-
innar við bindindi. I ríkinu Mainehefir
ibúatalan staðið i stað um margra ára
tímabil, en glæpir hafa aukist fra 1548
árið 1873, upp í 3672 árið 1884, og fa-
tækragjald er þar hærra en i nokkru
öðru ríki i sambandinu. Það er ekki
bindindi heldur árgæzka sem hefir áhrif
LESID!
75c.
Önnur hrúga af hinum makalausu
Swandown
Blankcts
nýkomið til vor
— kosta að eins
Einnig þung og
góð vetrar teppi—(Þau vigta 7 pund).—
Þau komu beina leið frá verkstæðinu,
og við seljum þau að eins eina viku fyrir
$2.50
Þetta er ekkert auglúsinga-agn. Komið
og skoðið það sem vér höfum á boðstól-
um. Það borgar sig fyrir ykkur.
Gitoson Garpet Store,
574 Main Str.
á hag þjóðanna. Þegar vel árar, þá er
drukkið meira en á öðrum tímum, en
samt vex þá velmegun fófksins og glæp-
ir minka stórum. Ef vínsölubannið
gengur í gegn, þa tapar ríkissjóður ár-
legum inntektura sem nema S8.230.000
Og fylkissjódur tapar árlega 1.400.000
Tekjumissir samtals «9.630.000
Þessi upphæð verður að hafast upp með
beinum sköttum, sem þá koma harðast
niður á fátæka fjölskyldufeður. Þeir
herrar Mr. Laurier og dómsmálaráð-
herra David Mills, hafa baðir lýst yfir
því, að það verði nauðsynlegt að leggja
beina skatta á þjóðina ef vínsölubann
kemst á.
Margir prestar eru á móti vír-öla-
banni, þar á meðal þeir Prof. Clark,
Grant, Baldwin, Millegan.George Hagu
Kloepher, Malholland, og biskuparnir
Dumveelne, Duhannel og Campbell o.fl.
Þeir ráða mönnum til að greiða atkvæði
a móti vínsölubannsþvingunarlögum af
því : J. Að þau skerði persónulegt
frelsi mann; 2. Að þau gerðu það
nauðsynlegt að leggja beina skatta á
þjóðina svo næmi $2 á hvert nef árlega;
3. Að það yrði nauðsynlegt að auka
þjóðskaldina um 20 fcil 45 milj.'doílaiö
til þess að borga þeim sem nú eiga eign-
ir i vinhöndlunar- og vintilbúnings-
áhöldum, og sem yrðu sviftir atvinnu-
vegi sinum ; 4. Að það mundi gera
þúsundir manna yinnulausa og setja þá
í samkepni við þá, sem nú þegar hafa
vinnu af skornum skamti; 5. Að slík
lög hafa alcrei haft tilætluð áhrif, en
hafa leitt til leynilegrar vinnautnar ;
6. Að þau mundu skapa spæjara og
koma mönnum til að sverja ranga eiða,
spilla siðferði og vekja óvild meðal
manna ; 7. Að þau mundu hafa óhag-
kvæm áhrif a ýmislegan iðnað og verzl-
un ; 8. Að þau væru flokkslagaboð og
mundu að ýmsu leyti þröngva frjals-
ræðiskostum almennings ; 9. Að það
mundi þurfa heilan her manna til að
framfylgja lögunum og jafnvel þá yrði
þeim ekki lilýtt; ÍO. Að reynslan er
búin að sýna og sanna, að slik þvingun-
arlög eru hin skaðlegustu og mest sið-
spillandi meðöl sem hugsast geta til
þess að lækna drykbjufýsn fólksins, og
að það kemur mönnum til að drekka
ýmiskonar skaðlegt samsull í stað
víns. —D, S.
Old Qlory and her
brave Defenders
er nafnið á ljómandi myndabók, sem
inniheldur mörg hundruð ágætar ljós-
myndir, bæði af öllum herskipum
Bandaríkjanna, með nákvæmri lýsingu
af þeim, stærð, ganghraða, vopnum og
mönnum o. s. frv., fjölda af kortum og
266 ljósmyndir "af mönnunum sem fór-
ust með herskipinu Maine, og öllum
helztu hershöfðingjuuum i sjó- og
landhernum. Bókin kostar að eins 50
cents. — Ljómandi Ijósmyndir af hetj-
unum Dewey, Hobson og Schley; allar
fyrir 25 cents. Kvennfólkið ætti að
senda eftirjpakka af yndælum silkipjötl
um, ágætum í "Quilts". Stór pakki
fyrir 12 cts., 3 fyrir 30 cents. Mynda-
bókin, ljósmyndirnar 3 og 3 pakkar af
silki, alt fyrir fl. Ég borgaburðargjaldi
Sendið peninga ávfsun, silfur eða
frímerki, til
J. LAKANDER.
Maple Park Kane Co. Ills., U. S. A*
Dr. M. B. Halldorson,
—HENSEL, N.-DAK.—
Skrifstofa uppi yfir Minthom's
lyfjabúð.