Heimskringla - 22.09.1898, Side 3

flEíMSKRINGLA, 22. SEPTEMBER 1898
brúka þessa peninga fyrir einhverjar
aðrar vörur: Verzlunarmagn landsins
mnndi stór-aukast og tekjur af því auk
ast að sama skapi. Tekjur stjórnarinn
ar hvíla mestmegnis eða nærri eingöngu
á verzlunarmagninu. Munurinn yrði
þvi að eins sá, að í stað þess að stjórn-
in fengi þennan part af tekjum sínum
af áfengisverzlun, þá fengi hún hann nú
af annari vörutegund. Landssjóður
mundi þvi ekki tapa neinu. Þjóðin
yrði mörgum millíónum ríkari af pen-
ingum en áður, auk þess sem hún
græddi í siðferðislegu tilliti meira en
tölum verður talið.
Ríkin Kansas og Maine hafa haft
vínsölnbann í fjölda mörg ár. Það er
hreint undravert hversu almenningsá
litið í þessum ríkjum hefir breytzt á því
tímabili. í stað þess að vínsölnbanns-
lögin mættu megnri mótstöðn, nins og
þau gerðu fyrst framan af, þá eru þau
nú orðin svo vinsæl, að það þarf ekki
að hugsa til að fá þau afnumin. Mót-
stöðuflokkurinn er að mestu dáinn út
og horfinn. Menn sem yoru ákveðnir
mótstöðumenn vínsölubannsins í upp-
hafi, eru nú þess öruggustu stuðnings-
menn. Það eru til ritaðir vitnisburðir
frá ý msum háttstandandi og mihilhæf
um mönnum í Kansas, svo sem dómara
W. C. Webb, senator Buchon, HonJ.
W. Hamilton, fyrv. ríkisstj. John A.
Martin o. fl., sem hreinskilnislega segja,
að þeir hafi verið eindregnir mótstöðu-
menn vínsölubannsins fyrst framan af,
en hafi, við það að sjá afleiðingarnar,
breytt skoðun sinni, og séu nú alger-
lega ákveðnir að vera með lögunum
framvegis. Þeir segjast nú sjá að úti-
lokun áfengis hafi flutt almenningi vel-
gengni og blessun. Og einn þessara
manna (Hon. J. W. Hamilton) bætir
því við, að hann skilji ekki í öðru, en að
hver sá sem átt hafi heima í Kansas 5
síðastl. ár, sem annars hafi heilbrigða
skynsemi, og hafi veitt eftirtekt þeirri
breytingu sem á hafi orðið, hljóti að
vera eindreginn með víntölubanninu,
svo blessuuarrfk hafi áhrif þess verið.
Það sem er allra hættulegast þegar
um svona atkvæðagreiðslu eraðræða,
sem hér liggur fyrir, er grannsýni
manna, og að menn láti afvega leidda
tilfínningu hafa áhrif á atkvæðagreiðsl-
una. Mönnum hættir svo mjög við að
vera of eigingjarnir, láta það er þeim
finst gott fyrir sjálfa sig ráða of miklu.
Menn verða að gera sér grein fyrir
hvað sé rétt, og gera svo það sem rétt
er. Það er skylda sem hver og einn
hefir að inna af hendi við þjóðfélagið
og komandi kynslóðir,
“Feðranna dáðleysi er barnanna böl
og bölvun í nútíð er framtíðar kvöl”
Það kunna sjálfsagt allir Islending-
ar þessar gullfallegu línur úr kvæðinu
“Vorhvöt” eftir Stgr. Thorsteinson.
Það er 3annarlega vert; að hafa þær i
huga, þegar svona stendur á. Það hefir
miklu meiri og dýpri þýðingu fyrir hina
uppvaxandi og komandi kynslóð, ef
víusölubann kemst nú á, en það hefir
fyrir þá sem nú eru á fullorðins árum.
Þetta er reynslutfmi þjóðarinnar. Dáð
hennar verður nú reynd. Feðurnir geta
nú sýnt hvort þeir vilja að þeirra nú-
tjðarbölvun skull vera framtíðarkvöl
barna þeirra. Dómsvaldið er nú hjá
þjóðinni sjálfri. Hver einstaklingur
hefir part af þessu valdi i hendi sinni
og getur beitt því sjálfum sér til sóma
og niðjum sínum og komandi kynslóð-
um til blessunar.
New York, 12. September 1898.
J ÓHANN BJARNASON.
r
Utdráttur
úr ræðu eftir B. Benediktsson, flutt 18.
Ágúst á afmæli “Bróðernisfé
lagsins í Brandon.
Heiðraða samkoma, konurog menn.
Það er oftast vani, þegar menn
halda ræður, eð byrja á töluverðum
formála eða inngangi. En ég ætla að
leyfa mér að fara aftan að siðunum í
þetta sinn og losa tilheyrendur mína
undan þeirri ánauð að draga ísur yfir
löngum inngangf. Það mætti og varla
heimta minna af nokkrum ræðumanni,
en það að málefni það er hann ætlar að
flytja, liggi svo skýrt fyrir honum, að
hann geti gert sig skiljanlegann afsak-
ana- og formálalaust. Komum þá til
efnisins.
Hinn 29. þ. m. verður lagt fyrir
yður eitt >af hinum þýðingarmestu
spursmálum, sem nokkru sinni hefir
uppi verið á dagskrá þjóðarinnar. Slag-
æðar henuar eru farnar að slá tfðara en
vanalegt er. Það er auðséð að einhver
mikil hreyfing er á ferðum, einhver
kappleikur, sem menn eru óþreyjufullii
yfir og langar til að sjá fyrir endann á.
Vér vitum ekkert, nú sem stendur,
hvernig leikslokin verða, en það er und
ir glímumönnunum. málsaðilunum,
komið, hvernig leikurinn lyktar. Ann-
arsvegar stendur siðuð og þróttmikil
þjóð, hinsvegar tröllkarlinn Baccus, á-
trúnaðargoð Prússa og Pólverja, dýrð.
lingur Ása og Einherja, kjöltubarn
Híndúa og kynblendinga, nauðbeygja
Nóa garola og Slembidjákn allra slark-
arapresta.
Þegar þið nú, háttvirtu íslending-
ar, vinnið allir í einum anda. þá er ég
viss um að fylkingar riðlast, þar sem
þér sækið að. Og það er ótrauð von
mfn, að enginn skerist úr leik til þess
að ganga á móti morðingjanum Bacc
usi, sem á ým^um tfmum hefir höggið
all-nærri sérhverjum þeirra er orð mín
heyra i kvöld.
Til þess að skýra mál mitt betur,
vil vég segja yður svolítinn þátt úr ein-
um af fornsögum ókkar. Það atriði er
náskylt umtalsefni minu.
Ég veit að þið hafið <311 lesið þátt-
inn af Þorsteini Uxafæti. Það var ein-
hverju sinni, er hann var með Noregs-
konungi, að sú saga barst til konungs,
að uppi á öræfum lægi ægilegur jötunn
er bannaði mönnum leiðir, eyðilegði fé
og farangur, lemstraði og dræpi ferða-
menn. Hét konungur þá á kappa sfna,
að reyna sig og leggja tröllið að velli og
firra þjóðiua siíkum vandræðum. Máli
konungS svaraði Þoosteinn uxafótur og
kvaðst reiðubúinn að berjast við jötun-
inn og drepa hann, eða láta lífið ella.
Bjó hann skjótt ferð sína og fylgdi hon-
uin fóstbróðir hans, Styrkárr frá Gims-
um. Segir svo ekki af ferðum þeirra
fyrr en þeir koma siðla dags að stórum
skála á Heiðaskógi. Bjuggust þeir þar
um og skiftu með sér verkum. Þor-
steinn sækir vatn, en Styrkárr kveikir
eld. Það er frá Þorsteini að segja. að
hann gekk til vatnsins, og varð þá var
tveggja trölla, er gugnuðu þegar þau
sáu heljarmanninn, og tóku á rás heim
til skálans. Þorsteinn rann á eftir
heim og eru þá flögðin komin inn og
tekin að segja tíðindin jötninum föð-
ur sínum; heyrir Þorsteinn samtal á
þessa leið: "Hyi farið þið svo ótt?”
segir jötuninn. “Því að maður elti
okkur, er kom yfir fjallið á skíðum og
sáum við þá tvo á ferð”. “Ekki óttast
ég hann” segir jötunn, “en þó er einn
sá, er ég hefi lítinn beig af, en hann er
nú úti á Islandi. Þaðer Þorsteinn son
ur þeirra Ivars ljóma og Oddnýar”
“Ólíklegt er það, faðir, að hann komi
nokkurntíma hér upp á öræfi”. “Ekki
veit ég það, dóttir, en það er eins og
mér hangi blað fyrir augum um öll mín
forlög, að ég muni þungt af þessum
manni bíða”, En eins og sagan ber
með sér, veitti Þorsteinn jötuninum
bana og öllu tröllakyninu á Heiðar-
skógi.
Mér hefir æfinlega þótt svo undur
skemtilegt að lesa þáttinn af Uxafæti.
Mér hefir fundist að þessi atburðurboð-
aði eitthvað mikilfenglegt sem ætti eftir
að koma fram. Mér finst eins og Þor-
steinn Uxafótur eigi eftir að koma yfir
fjöllin enn þá, á skíðum sínum og gera
eitthvert hervirki. Og mér flnst aldrei
meiri þörf á honum en einmitt nú. Hinn
mikli óvinur mannkj-nsins, Backus.sem
hefir legið svo afarlengi á þjóðbrautum
og vegum úti, og lagt svo margan góð-
an dreng að velli—mér finst hann hinn
langskæðasti jötun sem nokkurn tíma
hefir uppi verið. Og því finst mér al-
varlega þörf að spyrja konungsspurn-
ingunni: “Hver vill vinna sér til fjár
og frama og leggja tröllið að velli ?”
Ég vona að Þorsteinn Uxafótur sé
kominn á stað og að hann reiði til voða
höggs 29. September næstkom. Þokan
er svört á fjöllunum ennþá, en það er
auðsjáanlega að glaðna til og geizlarnir
lýsa bráðum byggðarlögin, — lýsa vegi
kappans er ætlar að ganga á hólm og
geta sér stærri sigur heldur en nokkru
sinni hefir verið áður unnínn.
Ég ímynda mér, að þið munið brosa
að þessari hugmjmd og þér munuð
naumast hugsa að þessi Þorsteinn muni
verða utan af íslandi. En hins er að
gæta, að jötninum Backusi er farin að
förlast sýn. Honum eins og hangir blað
fyrir augum, um forlög sín, og hann er
farinn að kvarta um það við drengi og
dætur sínar. Ég er ekki trúmaður, en
þó hefi ég óbilandi trú á því, að íslond-
ingar í Canada ásamt hérlendu fólki,
verði í andvígisfylking hins skaðlega
vínguðs. Og engum- gæti ég fremur
unnt sigursins heldur en íslenzkum
Uxafæti.
Það er annars næstum hlægilegt
að siðmenningin skuli ekki vera lengra
á veg komin en svo, að endilega þurfi
að ganga til orustu til að firra menn vít-
um vínsins. Vínið, sem i sjálfu sér er
gott meðal, gera menn sér að argasta
voða, og þann voða þarf að taka frá
mönnunum með stríðsáhöldum.
Ég get skilið að mörg sú konan og
börnin, sem nú fara alls góðs á mis fj’r-
ir óreglu húsföðursins, geti notið
margra ánægjustunda þegar “Backus
er skriðinn burt úr garði.” Ég get skil-
ið, að hinn hrörlegi kofi, sem stendur
ber fyrir sólaihitanum og opinn fyrir
vetrarnæðingunum, geti þá orðið skýld-
ur skógarhríslum og búinn umhverfis
blómahringura ; og að síðustu get ég
skilið, að öll þau heimili, sem nú eru
jurtagarður ófriðar, hungurs og harma-
gráts, verði þá bústaður bliðu, yndis og
allsnægta,
iHeimavinna
FVRIR
FJÖL-
SKYLDR
Við viljum fá margar fjölskyldur
tfl að vinna fyrir okkur heima hjá
sér, stöðugt eða að eins part af
tímanum. Vinnuefnið sem við
sendum er fljótlegtog þægilegt.og
sendist okkur aftur með pósti þeg-
ar það er fullgert' Hægt að inn-
vinna sér mikla peninga heima hjá
sér. Skrifið eftir upplýsingum.
THE STANDARD SUPPLY CO.
Dept. B., — London, Ont.
Þegar þú þarfnast fyrir (Jlerangn
----þá farðu til-
IlVlVIAKr.
Hann er sá eini útskrifaði augnfræðing-
ur af háskólanum í Chicago. sem er hér
í vesturlandinu. Hann velur gleraugu
við hæfa hvers eins.
W. K. Innian «| Co.
WINNIPEG, MAN.
Maurice’ $ Opið dag og nótt
Agætt kafíi
Restaurant.
517 MAIN STR.
Þið fáið hvergi jafngóðar og ódýrar
máltíðir í bænum.
flaurice Nokes
eigandi.
Til skiftavina.
Ég er nýbúinn að fá miklar byrgðir
af Roger Bros. silfurtaui. Ómögulegt
er að fá lieppilegri brúðkaups eða afmæl-
isgjafir, en eitthvað af því. Komið inn
og skoðið vörurnar hvort sem þér ætlið
að kaupa nokkuð eða ekki.
Munið einnig eftir
að R. Branchaud, úr- og gullsmiður í
Cavalier, N. D., gerir betur ag ódýrar
við úrin, klukkurnar eða gullstássið
j’kkar heldur en nokkur annar.
R. Branchaud,
Cavalier, N. Dak.
POLYNICE OLIA
-LÆKNAR-
yyiIKIÐ af haust og
* * *■ vetrar - varningi
nýkomið í verzlunina.
Verðið lœgra en ann-
arstaðar, eins og vant
er. Komið og skoðið.
John Stephanson,
630 Hnin Str.
BAKVERK, HÖFUÐVERK
OG ÖLL ÞESSKONAR VEIKINDI,
GIGT OG MELTINGARLEYSI.
Þessi nýja franska uppfinding hefir
verið brúkuð og sýnt góðan árangur á
Bellevue spítalanum í New York, How-
ard spítalanum í Philadelphia.Marvland
og John Hopkins háskólunum í Balti-
more, bæjarspítalanum í Montreal og
mörgum öðrum spítölum í stórborgum.
Það sem læknirinn segir.
Joiin Hopkins University,
Baltímore, 5. Apríl 1897.
Revnsla sú sem hefir verið gerð hér á
spítalanum, undir minni umsjón, , á
Polynice Olíu, hefir gefist ágætlega. Ég
ráðlegg þvi öllum að brúka hana við
alh-i gigt.
(Undirskrifað). Dr. F. L. ROGER.
POLYNICE OLIA
sendist — flutningsgjald borgað — við
móttöku verðs 50c., af hinum nafnfræga
franska læknir,
Dr. A. Alexandre,
1218 G Street, N. W.
Washington, D.C., U.S.A.
Stærsta Billiard Hall í
Norð vestrlandinu.
Fjögur “Pool”-borö og tvö “Billiard”
borð. Allskonar vín og vindlar.
I.eiinon & Hebb,
Eigendur.
Maiiliattan Horse and Cattle Food
er hið bezta Þrifafóður handa gripum.
Tilbúið af R. H. Peel, Winnipeg, Man.
Mr. Gunnar Sveinsson mælir með
þessu gripafóðri.
John O’Keefe,
prófgenginn lyfsali,
CAVAVIER, N-D.
Meðöl eftir læknisfyrirskrift afhent
á hvaða tíma sem þarf.
Búðin opin nótt og dag.
John O’Keefe-
Steinolia
Ég sel steinolíu hverjum sem hafa vill
ódýrara en nokkur annar í bænum. Til
hægðarauka má panta olíuna hjá G.
Sveinssyni, 131 Higgin Str.
D. McNEIL,
38 MCDONALDST.
Ef þér viljið fá góð og ódýr
Vinföng’
Þá kaupið þau að 620 llain St.
Beztu Ontario berjavín á $1,25 gallonan
Allar mögulegar tegundir af vindlum,
rej'któbaki og reykpípum. Verðið mis-
munandi eftir gæðum, en alt ódýrt.
Beliveau & Co.
Corner Maine & Logan Str.
DREWRY’S
Family Porter
er alveg ómissandi til að styrkja
og bressa þá sem eru máttlitlir og
uppgefnir af erfiði. Hann styrkir
taugakerfið, færir hressandi svefn
og er sá bezti drykkur sem hægt
er að fá handa mæðrum með börn
á brjósti. Til brúks í heimahús-
um eru hálfmerkur-flöskurnar
þægilegastar.
Eflvard L. Drewry.
Redwood & Empire Breweries.
Sá sem býr til hið nafntogaða
GOLDEN KEY BRAND
ERATED WATERS.
Grand Pacific Hotel.
R. P. O’llonohoe, eigandi.
Ágæt herbergi og ðll þægindi sem beztu
hotel geta veitt. Beztu vín og vindlar.
larket Sf.reet Gegnt City llall
---WINNIPEG, MAN.-----
OLI SIMONSON
MÆLIR MEÐ SÍNU NÝJA
718 Hain 8tr.
Fæði $1.00 á dag.
Canadian Pacific
RAILWAY-
Austur yfir stórvötnin. Mikið niður-
sett fargjald.
Þessí gufuskip fara frá Fort William.
Alberta hvern Föstndag
Athabascahvern Sunnud.
Manitoba hvern Þriðjud.
Lestin kemur frá Winnipeg til Fort
William kl. 8.50 e. h. hvern Fimtudag,
Laugardag oe Mánudag.
Klondike
Beinaleið með C. P. R. til
Wranpl, Glenora oí Skapay
S. S. Tartar og Athenian.
Hin stærstu skip sem höfð eru ti
Yukon ferða, sérstaklega til þess ger,
Þau sigla frá
VAFCOUVER og VICTORIA.
hvern laugardag
Skrifið eftir bókinni sem lýsir Yukon-
héraðinu, telur upp siglingadaga og geí>
ur aðrar áætlanir og upplýsingar.
Allir umboðsmenn þessarar brautar
geta selt ykkur farseðla, sem'innibinda
bæði máltíðir og rúm.
Snúið ykkur til næsta C. P. R. um *
boðsmanns. eða skrifið til
Robert Kerr,
Traffic Manager,
Winniprg, Man.
Nortlieru Paciflc R’y
rT‘ CME TABLK
MAIN LINE.
Arr. Arr. Lv Lv
ll,00a l,30p Winnigeg l,05p 9,30a
7,55a 12 Ola Morris 2,82p 12,01p
5,15a ll,09a Emerson 3,23p 2,45p
4,15a 10,55a Pembina 3.37p 4,15p
10,20p 7,30a Grand Forks 7,05p 7,05p
l,15p 4,05a Wpg Junct 10,45p 10,30p
3.50n Duiuth 7,30a
8,10p Minneapolis 6,35a
7,30p St. Paul 7,15a
MORRIS-BRANDON BRANCH.
Dep, 10,30a Arr. 4,00
12,15p .... Morris 2,20
l,18p .... Roland 1,23
l,36p .... Rosebank 1,07
l,50p .... Miami 12,53
2,25p .... Altamont 12,21
2,43p .... Somerset 12,03
3,40p .... Greenway 11,10
3,55p .... Baldur 10,56
4,19p .... Belmont 10,35
4,37p .... Hilton 10,t7
5 OOp .... Wawanesa 9.55
5,23p ... .Rounthwaite 9,34
6,00p .... Brandon 9,00
PORTAGE LA PRAIRIE BRAISCH.
Lv. 4,45 p.m 7,30 p.m | Arr. Winnipeg | 12,55 p.m. Port laPrairie 9,30 a.m.
C. S. FEE, H. SWINFORD.
Fen.Pass.Ág.,St.Paul. Gen.Ag.,Wpg.
PATENTS
IPROMPTLY SECUREDI
CKT RICH QUICKLY. Wrlte toöey foi
tmr beeutiful lllustratcd llook on Patenta antl
the fasctnattng sto-y of a poor Inventor whd
made f2öð,000.00. Scnd us a rongh alcetoh
or model of your inviintion and wo wlll
promptly toll you FREE if it is ncw and
probahly patentable.
Ifohambug. Honest Servioe. Spocialty t
Tongh cases rejectod in other handa and
foreign applicationa. Jtefercnoes: Uonor-
able T. Berthiaume, prop. of “ La Þresse.*
Honorahle D. A. Itoes, tho leading nows-
papcrs, Banks, Express Companios & clients
In any locality. All PatentSBoeurod through
our agoncy are brought beforo tho publio Dy
a spcdal notice in over 300 newspapers.
MAltlON & MARION, Patent Kxperts.
Tomple Building,185St. James St., Montreaí.
The only ílrm ot Graduate Knglneers in
the Domlnlon transocting patunt Ininlnoss
xclusivoly. Mentionthispapor.
— 116 —
— 117 —
— 113 —
En þeir læknirinn og Basil reistu hinn dej’jandi
mann upp við svæflana og heltu nokkrum drop-
um af brennivíni á milli yara hans.
“Já, ég skal_ gera yfirbót gjörða minna”,
hvísladi hann. “Ég skal játa það alt saman,'—
já, alt saman. Kondu nær, frændi minn.
Krjúptu hérna niður svo að þú heyrir það sem
ég ætla að segja”.
Gregory Orfanoff kom nú nær honum ; var
hann þungbúinn og alvarlegur, og leit til Basils
snögglega og var sem honum brigði, er hann hálf
kannaðist við hann. Hvaða samband gat verið
á milli þessa unga málara og lögregluspæjarans,
var hann að furða sig á.
“Enu þá einn til ætti líka að vera hér”,
sagði hinn deyjandi maður i veikum rómi,
“Henni hefi ég einnig gert mikið illt’,
Basil hvislaði í eyra honum og gaf svo Lu-
bin merki, og fór hann skyndilega út úr saln-
um, Að vörmu sporikom hann aftur og fj’lgdi
honum þá Natalia. Var stúlkan náföl í andliti,
en hiklaust og óttalaust gekk hún þangað sem
Michael Strelitz lá. Þá misti hún valdið á sjálfri
sér, og runnu höfug tár niður kinnar hennar.
Einhverjum ánægjusvip brá yfir andlit hins
deýjandi manns, er hann sá þau Basil, Gregory
Orfanoff og Natalíu komin þarna í kringum sig.
“Öllum ykkur hefi ég ilt gert”, hóf hann
máls, “og ég verð nú að þola hin réttlátu gjöld
synda minna. Þig svifti ég syni”, — og nú lelt
hann til frænda síns — "en þig” — og sneri föla
and litinu til Natalíu — “Svifti ég manninum, er
var þér kærari en sonurinn er föður sinum”.
Gregory Orfanoff og Natalía lutu nú fast að
honum og vildu ekki ,missa af einu orði. Var
sem þan vissu ekki af þvi, að Basil var þar við*
staddur lika. En þó að Michael.Strelitz oft yrði *
að hætta fyrir kvölunum, þá sagði hann þó i
heyranda hljóði frá öllu því sem lesarinn þekkir
—frá hatri hans og öfund til Dmitri.og öllu ráða
brugginu að eyðileggja hann.
“Það var ég sem framdi glæpinn, en ekki
hann”, stundi hann upp. “Ég stældi undir-
skriftina. en kom Dmitri til að trúa því, að
hánn hefði sjálfur gert það í ölæði. Hann v*r
saklaus af þvi öllu saman”.
Natalía byrgði andiitið á milli handa sér.
en Gregory Orfanoff riðaði j’fir að veggnum, og
bar svipur hans svo mikinn vott um reiði og við-
bjóð, að voðalegt var á að líta.
“Þú—þú gerðir þá þetta”, ruddist loks fram
úr honum í ákafa mesta, og glej’mdi hann þá
um stund öllu öðru en eigin sorgum sínum. —
Illmennið þitt, það varst þá þú, sem stalst nafn-
inu mínu undir ávísunina, en Dmitri sonur
minn var saklaus. Og þú ert .svo djarfur að
segja mér það núna, þegar það er of seint —
þegar sannleikurinn gerir mér seinustu dagana
enn þá heiskari. Getur þessi auma játning þin
vakið aumingja drenginn minn upp úr gröf
sinni ?”
Hann var alveg á valdi tilfinninga sinna
og riðaði í áttina til frænd síns, en þá gripu
heyrði meira en skipunina að opna dyrnar, þvi
að þegar Basil þagnaði, heyrðist marra í ein-
hverju, eins og gluggi væri opnaður.
Pashua greip öxina af Lubin og mölvaði lás-
inn og braut upp hurðina með nokkrum högg-
um. Stukku þeir þá inn og sáu skugga nokk:
urn bera við opinn gluggann. Því næst sáu
þeir rauðan blossann fram úr skammbyssukjafti,
og að vörmu spori kváðu við tvö skot neðan úr
garðinum. Maðurinn á gluggasyllunni rak upp
hljóð, hné fram úr glugganum og hvarf. Svo
heyrðist bresta í greinunum og eitthvað byltist
niður, svo varð þögn á eftir.
“Þeir hafa banað honum”, hrópaði Pashua,
hljóp svo að glugganum og handfangaði signið-
ur eftir vínviðartágunam. En Basil skalf svo
mikið að hann treysti sér ekki til að fara þar nið-
ur. Fjdgdi hann þvf Lubin til baka frá einu
herbergi til annars. Neðst á tröppunum kom
Gregory Orfanoff til þeirra og skunduðu þeir
svo illir saman út um framdyrnar og út í storm-
inn.
Við hornið á höllinni mættu þeir Pasliua og
varðmönnunum tveimur og báru þeir mann
einn hreyfingarlausann.
“Er hann dauður ?” hrópaði Basil.
“Nei, en særður til ólífis”, sagði Pashua.
“Hann rej’ndi að sleppa út um gluggann og
skaut á varðmennina, en þeir skipuðu honum að
snúa inn aftur. En svo skutu þeir á móti, asn-
arnir þeir arna, og hittu hann í brjóstið”.
Færði þá Gregory Orfanoff sig nær or horfði
á særða manninn. “Þið hafið gert óttalegt mis-