Heimskringla - 06.10.1898, Blaðsíða 3

flEIMSKRINGLA, 6. OKTOBER 1898
bragði svo sem ekkert Ijótt við það,
heldur að eins heimskulega vandræða-
legt, þó að þessir ‘íslands-féndur1 visi
þeím löndum sínum hér vestra, er hafa
einurð á að andæfa bulli þeirra og
brigsli um ættjörðina og fleira, heim til
Islands en þegar vel er athugað hvaða
álit að báðir þessir náungar hafa látið í
ljósi á íslandi og öllu þar, að þeir
skoða ísland sem kvalastað, er enginn
maður geti né ætti að lifa á, og að þeir
vísa því engum þangað nema andmáls-
mönnum sínum og óvinum, þá fer það
óneitanlega að lita svo út, að þeir muni
leggja sömu eða svipaða merkingu i
það, að yísa mönnum til Islands, og að
vísa þeim til helvítis! Þetta; Farðu til
íslands, sé að eins nýuppfundin finyrði
af ritstj. Lögb., sem hann og hans nót-
ar ætla sér að brúka framvegis við mót-
stöðumenn sina, í staðin fyrir hin
slitnu grófyrði: farðu tilhelv,!
Ef Austur-íslenzku málfræðingarn-
ir nentu nokkurntíma að semja íslenzk
íslenzka orðabók, þá mættu þeir sann-
arlega ekki gleyma að geta um þessa
þýðingarmiklu málbreytingu, er ritstj.
Lögb. hefir gert með þessari setninga-
hausavíxl sinni!
í niðurlaginu á hinu óbundna níð-
bulli Tóugerðis-tuddans um mig, stend-
ur þessi Jekta nataniska klausa:
“Þeim ferst ekki að hrópa hátt og
flagga með föðurlandsást. sem aldrei
báru ást í brjósti, heldur sýndu hina
mestu vanrækt í þeim efnnm, er nátt-
úran býður öllu óspiltu manneðli að
sýna ást og ræktarsemi".
Meini tuddinn þetta til mín, er lít-
ill efl mun á yera, þá skora ég hér með
á hann, að s a n n a þessa ærumeið-
andi ákæru sína og hafa gert það fyrir
næstkomandi jól. En takist honum
það ekki, og fari því í •jólaköttinn' með
alt sitt endemis botnleysu-þvaður, þá
hlýtur hann að dæmast af hinum
‘stranga dómi‘ almenningsálitsins,sem
ærulaus erkilygari. að því er þessa á-
kæru hans snertir.
Ég skal taka það hér undireins
fram, tuddanum til leiðbeiningar, að
hversu marga og magnaða óþokka sem
hann kann að fá í lið með sér, og hve-
mikið sem hann og þeir kynnu að
koma með af ærumeiðandi dylgjum.róg
burðarsögum og lygaslúðri um mig, þá
tekur enginn það, hvorki ég né aðrir, er
nokkurt vit og nokkra sanngirni hafa
til að bera, sem sannanir fyrir ofan
nefndu æruleysis brigzli heldur þvert á
móti. Það yrði áliiið—eins og það líka
væri—sem algerð sannana vöntun, og
viðbjóðsleg vandræða aðferð til að klóra
ofan yfir kölskalega árás á saklausan
mann.
Ég fer svo ekki fleiri orðum um
þetta ályga Jatriði að sinni, en bíð ó-
hræddur átekta.
Það er í sannleika viðbjóðslegt að
sjá annað eins Urþvætti, og Tóugerðis-
tuddann, fara að brigsla manni að á-
stæðulausu um ástarskort og ræktar-
leysi, en hafa [sjálfur ‘sýnt hina mestu
vanrækt í þeim efnum', bæði að því er
ættjörðu hans og sifjaliðsnertir. 011-
um er nú þegar kunnugt orðið hvernig
hann hefir talaðjtim ættjörð sína, hvaða
ást og iæktarsemi hann ber í bi jósti til
hennar, en hitt er auðvitað almenningi
ekki Ijóst, að h«nn sýndi sifjaliði sínu,
‘sem náttúran býður öllu óspiltu martns
OMIÐ inn hjá llarry Slnan,
rÍl'X RESTADRANT
Dunbak hsfir umsjón yfir vínföng-
unum, og bið fáið meira fyrir pen-
inga ykkar hjá honum en nokkrum öðr-
um í bænum.
Sloans Restaiirant
—523 Main St.—
eðli að sýna ást og ræktarsemi', það
ástarleysisins og vanræktunar óþokka-
bragð, að hlaupa (að ég ekki segi
strjúka) brott frá því, heimilislausu og
því sem næst alveg efnalausu, vestur
um haf til Vesturheims ! Og hefði það
ekki verið fyrir hina drengilegu hjálp
tengdaföður |tuddans, sem sótti strax
sifjalið hans og flutti það heim til sín,
undirhélt það svo heilt ár, auðvitað fyr-
ir ekkert. og sendi honum það síðan til
Vesturheims, þá hefði þ.ið að öllum lík-
indum farið á sveitina. Fleiri dæmi
þessu lík, þó finna mætti, finst mér
ekki þörf að nefna, til að sýna mönn-
um að /el megi svona kumpánar hrópa
hátt um hegðun náungans ! til að sýna
mönnum Fariseann í fullri stærð!
Um leið og ég lýk við grein þessa,
sem er nú orðin talsvert lengri en ég í
upphafi bjóst við, vil ég geta þess, að
þegar ég gerði stökurnar, ‘íslands-fénd-
ur' (I), sem út komuí 27. nr. Hkr, þ.á.,
þá vissi ég als ekki hver þessi náungi
var,’sem ritað hafði níð þvættinginn
um íslandí 7. nr. Lögb. þ. á., og sem
áðurnefndar stökur voru svar upp á, þó
neðan undir honum stæði nafnið J.
Líndal, því það er um fleiri en einn eða
tvo menn að ræða hér vestan hafs, sem
átt geta það nafn. Það var því auð
vitað ekki, eins og allir geta séð, af per-
sónuegri óvild til níð-höfúndar þessa,
að ég gerði hinar áminstu stökur—enda
var ekkert persónulegt í þeim—, heldur
var ástæðan fyrir tilveru þeirra bein-
línis sú, að ég var orðinn dauðleiður og
lúinn á að lesa og heyra þessar sífeldu,
heimskulegu hrottaskammir og níð um
ættjörð mína i Lögb. —þessari andlegu,
fúlu forarvilpu. Mér stóð því alveg á
sama hver þessi mannræfill var og hve.ð
hann hét fullu nafni; hann asnaðist út
í það óþokka verk, með ritstj. Lögb.,
að úthúða íslandi og Austur íslending-
um, og það var mér nóg. En þegar að
síðari skammadella Tóugerðis-tuddans
birtist í Lögb., botnuð með persónulegu
brigsli og níði um mig, þá fór mig að
langa til að vita hver þessi kauði væri,
og með eftirgrenslun komst ég svo lc.ks-
insaðþví, að “Foxvarren”-flónið eða
tuddinn í Tóugerði var enginn annar
en JakobLíndal Hansson, Natanssonar
hins alræmda, er drepinn var!
Þessi mannorðs- og ættjarðar-níð-
ingur er því í stuttu máli: Natan vor
Vestur-íslendinga.
Að síðustu vil ég taka það fram. að
þurfi Tóugerðis-tuddinn lengi að bíða
eftir næsta svari mínu — þ.e- a. s. sjái
ég annars nokkra ástæðu til aðsvara
honum framar—, þá getur hann hengt
sig—eins og Hannes bróðir hans gerði
—upp á það, að ég er þá að einhverju
leyti forfallaður.
Victoria, B. C., 10, Sept. 1898.
Jóh, Ásg. J, Líndal.
EDMUND L. TAYLOR,
Barrister, Solicitor &c.
Rian Block,
492 Main Stbeet,
WlNNlPEG.
**************************
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
FIJLT,
Borð hillur og bekkir, með ágætis Fatnadí
fyrir menn og drengi. Alklæðnaðir ög yfir-
hafnir af öllum tegundum. Einnig miklar
byrgðir af kvenna og karlmanna #
úr lambskinnum frá Búlgaríu, ^UU KUJJU lll,
hundskinnum frá Rússlandi, úlfaskinnum frá
Rúmaníu, bjarnarfeldum frá Ástralíu, o. fl.
Við getum ékki nefnt hér alt. Komið og sjá-
ið byrgðirnar.
*
*
*
0
*
*
f
*
*
*
D. W. * a
564 Main Strcet Beint á móti Brunswick Hotel.
* *
**************************
LUKKU MERKI
er það kallað, þegar þú lítur yfir vinstri öxlina á þér og sérð NÝTi' TUNGL.
En það er ennþá meira lukkumerki ef þú lítur yfir hægri eða vinstri öxlina á
þér og sérð hinar miklu byrgðir af nýjum vörum sem við höfum. Betri varn-
ing gætyrðu ekki séð þó þú yrðir 100 ára gamall. Tunglið stækkar reglulega
og að sama skapi aukast kjörkaupin hjá okkur. Komið öll og athngið þau.
Við gefum án efa betri kaup en nokkur annar og okkui langar eftir viðskiftum
ykkar.
SCHWEITZER BRO’S,
CAVALIER, 3NT IDA K:.
#
*
*
*
Hvitast og bezt
—ER-
**************************
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
* *
**************************
Ogilvie’s Mjel.
1 Ekkert betra jezt.
*
*
m
*
Wilkins & Dinwoodie
Ef þér þurfið oð kaupa eitthvað af því
sem venjulega er selt í akíúgjabúð-
um, svo sem
AKTÝGI,
KEYRI,
KISTUR,
TÖSKUR,
Þá fáið þér það hvergi ódýrara en hjá
WILKINS <5
DINWOODIE
594 Main Str.

B. G. SKULASON ATTORNEt at law. SKRIFSTOFA í BF.ARE BLOCK (Irand Forlcs, IV. D.

,Heimavinnas» Við viljum fá margar fjölskyldur i [ til að vinna fyrir okkur heimalijá ] i sér, stöðugt eða að eins part af ( i tímanum. Vinnuefnið sem við l ] sendum er fljótlegt og þægilegt.og ] sendist okkur aftur með pósti þeg- ( ar það er fullgert' Hægt að inn- i vinna sér mikla peninga heima hjá ] , sér. Skrifið eftir upplýsingum. i ÍTHESTANDARD SUPPLY CO.! [ Dept. B., — London, Ont. ] i i i
Þegar þú þarfnast fyrir (jllerangn
—: þá farðu til-
JLi%nvLAixr.
Hann er sá eini útskrifaði augnfræðing-
ur af háskólanum í Chicago, sem er hér
í vesturlandinu. Hann velur gleraugu
við hæfa hvers eins.
VV. R. Innian & Co.
WINNIPEG, MAN.
PÖLYNICE OLIfl
--LÆKNAR-
BAKVERK, HÖFUÐVERK
OG ÖLL ÞESSKONAR VEIKINDI,
GIGT OG MELTINGARLEYSI.
Þes.si nýja franska uppfinding hefir
verið brúkuð og sýnt góðan árangur á
Bellevue spítalanum í New York, How-
ard spítalanum í Philadelphia.Maryland
og John Hopkins háskólunum í Balti-
more, bæjarspítalanum í Montreal og
mörgum öðrum spítölum í stórborgum.
Það sem læknirinn segir.
John Hopkins University,
Baltímore, 5. Apríl 1897.
Reynsla sú sem hefir verið gerð hér á
spítalanum, undir minni umsjón,,á
Polýnice Olíu, hefir gefist ágætlega. Ég
ráðlegg því öllum að brúka hana við
allri gigt.
(Undirskrifað). Dr. F. L. ROGER.
POLYNICE OLIA
sendist —- flutningsgjald borgað — við
móttöku verðs 50c., af hinum nafnfræga
franska læknir,
Dr. A. Alexandre,
1218 G Street, N. \Y.
Washington, D.C., U.S.A.
Stærsta Billiard Hall í
Norð vestrlaudinu.
Fjögur “Pool”-borð og tvö “Billiard”-
borð. Allskonar vín og vindlar.
læiiuon & Hebb,
Eigendur.
Mankttan Uorse aud Cattle Food
er hið bezta þrifafóður handa gripum.
Tilbúið af R. H. Peel, Winnipeg, Man.
Mr. Gunnar Sveinsson mælir með
þessu gripafóðri.
Canadian Pacific
RAILWAY-
Austur yfir stórvötnin Mikið niður-
sett fargjald.
Þessí gufuskip fara frá Port William.
Alberta hvern Föstndag
Athabasca hvern Sunnud.
Manitoba hvern Þriðjud.
Lestin kemur frá Winnipeg til Fort
William kl. 8.50 e. h. hvern Fimtudag.
Laugardag og Mánudag.
John O’Keefe,
prófgenginn lyfsali, ’
CAVAVIER, N-D.
Meðöl eftir læknisfyrirskrift afhent
á hvaða tíma sem þarf.
Búðin opin nótt og dag.
John O’Keefe-
Steinolia
Ég sel steinolíu hverjum sem hafa vill
ódýrara en nokkur annar í bænum. Til
liægðarauka má panta olíuna hjá G.
Sveinssyni, 131 Higgin Str.
D. McNEIL,
38 MCDONALDST.
Ef þér viljið fá góð og ódýr
Vinföng
M kaupið þau að 620 flain St.
Beztu Ontario berjavin á $1,25 gallonaú
Allar mögulegar tegundir af vindlum,
reyktóbaki og reykpipum. Verðið mis-
munandi eftir gæðum, en alt ódýrt.
Beliveau & Co.
Corner Maine & Logan Str.
DREWRY’S
Family Porter
er alveg ómissandi til að styrkja
og bressa þá sem eru máttlitlir og
uppgefnir af erfiði. Hann styrkir
taugakerfið, færir hressandi svefn
og er sá bezti drykkur sem hægt
er að fá handa mæðrum með börn
á brjósti. Til brúks í heimahús-
um eru hálfmerkur-tíöskurnar
þægilegastar.
Eflwarfl L. Drewry.
Redwood & Empire Breweries.
Klondike
Beinaleið með C. P. R. til
Wraipl, Glenora oi Skapaj,
S. S. Tartar og Athenian.
Hin stærstu skip sem höfð eru ti
Yukon ferða, sérstaklega til þess ger,
Þau sigla frá
VAECOUVER og VICTORIA.
hvern laugardag
Skrifið eftir bókinui sem lýsir Yukon-
héraðinu, telur upp siglingadaga og gel<
ur aðrar áætlanir og upplýsingar.
Allir umboðsmenn þessarar brautar
geta selt ykkur farseðla, sem innibinda
bæði máltíðir og rúm.
Snúið ykkur til næsta C. P. R. um *
boðsmanns. eða skrifið til
Robert Kerr,
Trafíic Manager,
Winniprg, Man.
Horöwsni Pacific R’y
rr CME TJYSJ1ÆL
MAIN LINE.
Arr. Arr. Lv Lv
ll,00a l,30p Winnigeg l,05p 9,30a
7,55a 12 Ola Morris 2,32p 12,01p
5,15a U,09a Emerson 3,23p 2,45p
4,15a 10,55a Pembina 3,37p 4,15p
10.20p 7,30a Grand Forks 7,05p 7,05p
l,15p 4,05a Wpg Junct 10,45p 10,30p
3,50p Duluth 7,30a
8,10p Minneapolis 6,B5a
7,3öp St. Paul 7,15a
MORRIS-BRANDON BRANCH.
Dep, Arr.
I0,30a .... Winnipeg 4,00
12,15p .... Morris 2,20
1 18p .. . .Roland ........ 1,23
l,36p ... .Rosebank 1,07
l,50p ... .Miami 12,53
2,25p .... Altamont 12,21
2,43p ... .Somerset 12,03
3,40p .... Greenway .... 11,10
3,55p .... Baldur 10,56
4,19p . . . .Belmont 10,35
4,37p .. .. Hilton 10,17
5.00p .... Wawanesa .. . 9.55
5,23p ... .Rounthwaite . 9,34
6,00p .... Brandon 9,00
PORTAGE LA PRÁIRIE BRANCtt,
Sá sem býr til hið nafntogaða
GOLDEN KEY BRAND
ERATED WATERS.
Grand Pacific Hotel.
K. I*. O'IIoiioIiop. eigandi.
Ágæt herbergi og öll þægindi sem beztu
hotel geta veitt. Beztu vín og vindlar.
larket S'reet, Oe«:iit City Hall
---WINNIPEG, MAN.------
OLI SIMONSON
MÆLIR MEÐ SÍNU NÍ.IA
718 Wlaiu 8tr.
Fæði $1.00 á dag.
Lv.
4,45 p.m
7,80 p.m
I Arr.
Winnipeg | 12,55 p.m.
Port laPra’rie 9,30 a.m.
C. S. FEE, H. SWINFORD.
Fen.Pass.Ág.,St.Paul. Gen.Ag.,Wpg,
PATENTS
IPRDMPTLY SEGUREÐl
C^T BICH QUICKLY. Write to-day foi
our bcautiful illustratcd Bookon Patents and
the fasclnating sto- y of a poor Inventor who
made $250,000.00. tíend us a rough sketcb
or model of your invéntion and wo wdu
promptly tell you FKHiU if it is new and
probaDly patentable.
Nobumbug, Honcst Servíce. Sperialtyi
Tousb cases rejcctcd in othcr hands and
forágn applications. Refercnces: Honor-
able T. Uerthiaume, prop. of “La Presse,*
lljnorable D. A. Hoss, tho leading ncws*
Íiapcrs, lianks, Kxpress CJompanies & clients
n any locality. All Patents socurod througb
our agcncy are brought beforo tho public by
a spccial notice in over 800 ncwppapers.
MAJIION & MARION, Patent Fxperts,
Tcmplc Duilding,18ó St. Jarnes St,, Montreai.
rihe only lirrn of Oraduato Engtoeers in
the Dominion transacting pat.ent Lusiuoas
xclusivcly# Mentionthisjíapcr.
— 12 —
flokki voru þeir Maximo Gomez og Jose Marti.
En að hugur þinn fylgir máli Cubamanna, vita
menn, og—þarf ég þá að segja meira ?”
“Já, töluvert meiraj ef þú vilt gera svo
vel”.
Svo gekk hún skrefi nær honum, lækkaði
róminn og hvísiaði:
“Einmitt það, að þú vildir finna mig—Am-
para Orbe — eins og þú gerðir, það er sönnun
fyrir því, að þú vilt fá fregnir þær sem ég ein er
fær um að segja þér. En um það skulum við
tala seinna. Nú get ég sagt þér það, að spánsku
yfirvöldin vita hvert erindi þitt er. Menn vita
það, að þú komst hingað beint frá því aðtala
viðforseta Bandaríkjanna og—”
En þá hætti liún, því að barið var á dyrnar,
og voru þær þegar opnaðar að utan og inn komu
fimm hermenn hver á eftir öðrum,
Preston stökk á fætur, en sá þegar að hann
var i gildru genginn og svaraði því engu, er
einn þeirra gekk til hans og sagði honum að
hann væri bandingi. Enginn vissi það betur en
hann sjálfur, hve þýðingarlaust það var í landi
þessu að spyrja hvers vegna menn eru fastir
teknir. En aftur sneri hann sér við og leit al-
vailega á konuna og sagði kuldalega á ensku:
“Ef að þú ert Ampara Orbe, þá talaðu
enskn. Hvað á þetta að þýða?”
“Ég veit ekki”, svaraði húnásama máli.
“Ég vissi að þú varstí hættu, en ég bjóst ekki
við henni svona fljótt”.
Svo brosti Preston og hneigði sig, en sagði
ekki meira, Hann rankaði alt í einu yið sér, því
—-13 —
að hann mundi þá eftir því að að Ampara Orbe
gat ekki talað ensku, Það hafði verið leikið á
hann, en hann kærði sig ekki um, að hún vissi
að hann sæi hvernig hann hafði verið brögðum
beittur.
Það var komíð.kolniðamyrkur, þegar [hann
og foringjarnir komu út á strætið. Þar var
hann rekinn inn í lokaðan vagn, sem þaut af
stað alt hvað aftók á leið ofan til sjávar.
Hann spurði einnar spurningar, en fékk
ekkert svar, og átti svo ekki við það meira þang-
að til ofan að höfninni kom, en þá vissi hann að
leiðinni var heitið til Morro-kastala, - og bjóst
hann við að þar mundi hann settur incomuni-
cado, sem þýddi það, að hann hvorki gæti séð
eða talað við nokkurn manu.
Hann krafðist þó þess, að mega hafa tal af
yfirkonsúlnum Williams, en fékk ekki annað en
hið óumflýjanlega spánska svar ‘Manana’, sem
þýðir: á morgun — á morgun, en aldrei kemur
sá morgun; og svo var hann rekinn útibát,
fluttur yfir höfnina og þaðan í vacni til Morro.
“Jæja”, hugsaði hann, þegar hann var lát-
inn í fúla dýflissu með rottur einar og pöddur
fyrjr herbergisnauta. “Þetta er dáfalleg byrjun
á erindi mínu, En hamingjunni sé lof að ég sá
Pancho, hann veit hvað af mér hefir orðið og ef
á þarf að halda er hann líka viss að berjast við
ofurstann’.
Til allrar hamingju hafði hann borðað góðan
miðdagsverð, því að það var komið fram undir
hádegi daginu eftir þegar loksins var komið með
mat handa honum.
— 16 —
í dýílissuna og með honum voru þrír varð-
menn.
‘Ert þú Mr. Preston?” spurði hershöfðing-
inn. og þegar því var játað, bætti hann við.
“Kondu með mér. Þú ert frjáls”,
‘ Hamingjunni só lof fyrir það, hershöfðingi!
Þú komst alveg mátulega. Að augnabliki liðnu
hefði ég verið búinn að fremja rjálfsmorð —”, og
nú brosti Preston kuldalega. .
“Ég sé það” mælti hershöfðinginn.
Svo var ekki talað meira þangað til þeir
voru komnir vel á veg til Havana, en þá rauf
Preston þögnina.
“Er enginn vegur til að stöðva þessi fúl-
menskuverk, hershöfðingi ?” spurði hann,
“Ég held ekki, Ef að ég hefði ekki komíð
einmitt á þessu augnabliki, þá hefðir þú fundist
þarna dauður, og öll líkindi til þess, að þú hefðir
fyrirfarið sjálfum þér, Svo hefði verið hrúgað
saman ákærum á móti þér, og þar sem þú varst
dauður gaztu ekki hrakið þær, og bæði þú og á-
burður þessi hefði svo fallið í gleymsku”.
“Fara þeir svoua með Englendinga og Þjóð-
verja ?”
“ Nei. H ver ertu, herra Preston ?”
“Samúel Preston”.
“Hvað ’er erindi þitt hingað?”
“Þeirri spurningu get ég ekki svarað. hers-
höfðingi. Ollum öðrum Jníundi ég svara þvi, að
óg væri að ferðast að gamni mínu”.
“Já. Og Jallir vissu Tað það væru ósann-
indi. Eg hefi verið í þrjá daga [að reyna að
fá þig lausan. En það lá við sjálft að ég
— 9 —
Það var nærri orðið aldimt þegar hann kom
heim til sín, og settist hann í málstofuna og fór
að éta miðdegisverð sinn, en þá var honum íærð-
ur miði.
Miðinn var ritaður á spönsku og hljóðaði
þannig:
“Frúin, sem ekki mundi eftir þér í kvöld,
man nú eftir þér. Gerðu það fyrir hana að fylgja
bréfberanum”.
Undirskrift var engin, en þjónninn sagði
Preston að sendimaðurinn biði eftir svari.
“Láttu hann koma hingað”, mælti hann. Og
þegar sendimaðurinn- kom bætti hann viðt
“Segðu frúnni, að það sé ómögulegt”.
En sendimaðurinn var auðsjáanlega ekki
eins heimskur og hann leit út fyrir, því að hann
hikaði sér og sagði svo lágt á góðri ensku:
“Frúin bað mig fyrir munnleg skilaboð líka,
senor”.
“Gott og vel, láttu heyra þau”.
‘‘Hún sagði að þú vildir kanské ekki finna
hana, af pví að þetta kom fyrir í kvöld, og svo
baðhún mig að segja þér, að það væri mjög á-
ríðandi fyrir þig að verða við bón hennar’.
“Er það svo ! Sagði hún þér hvers vegna?”
“Ja, menn vita um sendiför þína til Cuba,
og líf þitt er í hættu. Það er alt sem ég veit”.
“Hverertu? Mér er það ljóst að þú ert
ekki það sem þú sýnist vera”.
“Éger sendimaður frúarinnar, sem sendi
mig hingað. Viltu fara með mér, senar ?”
Preston hugsaði sig skyndilega um. Það var
nærri því jafnilt að bregðast að mæta sendi-