Heimskringla - 08.03.1900, Qupperneq 1

XIV. ÁR
WINNIPEG, MANITOBA 8 MARZ 1900.
Frjettir.
Markverðustu viðburðir
hvaðanæfa.
Brezka stjórnin heflr beðið þing'ð
vun £80 miliónir (160 miliónir dollars),
tilað auka herskipaflota sinn. Mr.
öoschen, aðal herflotaráðgjafinn, sagði
þinginu, að ef nanðsyn virtist
bæta við þessa upphæð, þá
stjórnin að biðja þingið um meira
til flotans.
|in- og olíuvöru-
rétt við Paris
til að
ætlaði
fé
Eldnr kom upp ítf
hús i þorpinu St. Qneí.
á Frakklandi. Eldurinn læsti sig a
svipstundu í nærliggjandi 6 stórhýsi og
eyðilagði þau. Hátt á annaö hundrað
manna hrann og meiddist af eldi þess-
um, og raa>-gir þeirra hata dáið síðan
brunin varð, 24. þ. m.
Útnefning til þingmensku fór fiam
i Neepawa 28 f. m. Hon. J. A. David-
son sækir undir merkjuin Conserva-
tiva og Mr John Crawford sækir sem
Indepeddent. Kosningin fer fram 10.
þ. m.
Lake of the Wcods Milling félagið
hefir fengið beiðni um 25,000 sekki af
hveitimjöli, sem e;ga að sendast til
Suður Áfríku tafarlaust. l’að þarf 50
járnbrautarvagna til að flytja það tail
skips.
O’Hara, lögmaður fráTo'-edo i Óhio,
var í Ottawa þann 1. þ. m. að semja
um land í Norðvestur Canada handa
500 manna frá þvi riki, sem hafa í hug
að setjast að í Norðvestur Canada á
komanda sumri. Mr. O’Hara segir nú
land ófáanlegt í Ohio-rikinu og því
hneigist hugur manna eðiilega til Ca
nada.
Stjórnin í Rússiandi heflr tekið 25
milíónir dollara lán hjá auðmönnum í
New York. Bretar, Þjóðverjar og
Frakkar buðu fram peningana, en Rúss
ar kusu heldur að eiga við Bandamenn
um þetta lítilræði.
Canada Kyrrahafsbrautarfélagið
seldi nálega 20,000 ekrnr af iandi í síð-
astl, mánuði fyrir tæp $62 000.
Gufuskipið Californian, eígn Allan-
linunnar, strandaði nýlega að nætur-
lagi á kletti viðRan eyju, nálægt Port-
land i Maine. Farþegjar allir og skips
höfn komust af. En skipið og vörur
þess er talid mikiðskemt,
Mánaðamótin síðustu munu lengi
verða sérstaklega minnisstæð í sögu
Breta, því áð Febrúar endaði með því
að Cronje hershöfðingi Búanna gaf sig
með berdeildir sínar skilyrðislaust á
vald Breta. Hann hafði varist lengi
hraustlega — svo hraustlega, að Bretar
sjálfir játa að öll mannkynssagan þekki
ekki sliksdæmi,þar semhann hafðiekki
fleirí en 1 mann á móti hverjum 10
Bretum. En svo var honum og mönn-
um hans tekið vel í heibúðum Breta
og þar sýndur allur sá sómi, sem staða
Cronjes og hreysti manna hans verð
skuldaði, Sagt er að lið Cronjes hati
verið 400í' manna raeð 46 yfirmönnúm
en stjórniö, sem nú vissi að þjóðin
mundi vera í góðu skapi yfir þessum 2
stór héppum í Afrlku, lagði fyrir þing-
ið heiðni um rúmlega 8o7 miliónir doll-
ars til frekari herútbúnaðar. Stjórnin
lét þess getið, að hún hefði i hyggju að
senda út til Afríku nær 60,000 manna i
viðbót við allan þann skara, sem þar
er nú, og i viðbót við þær 300,000 her-
manna, sem nú eru á leiðinni þangað,
verða þá um 250 000 manna þar syðra.
28,000 menn hafa nú stöðuga atvinnu
i vopnagerðarverksmiðjunni í 'Wool
wich á Englandi Stjórnin hefir pant-
að 224 nýjar fallbyssur, og eiga 140
þeirra að notast á herskipin, en hinar
til landvarnar. Mælist þetta mjög vel
fyrirá Englandi og fær stjórnin ein
dregið fylgi þjóðarinnar i öllum sinum
hernaðaráformum og útbúnaði.
Fannfergi mikið varðíNew York
í síðustu viku, varð snjórinn yfir 3 fet
á jafnsléttu og hefti mjög járnbrauta
og aðrar samgöngur. Er það talinn
mestur snjór sem þar hefir komið í 35
ár. í borginui Cleveland í Ohio gerði
og snjókingi mikið, braht niður tele
graph- og telephorie staura og hefti
fréttasamband við útheiminn um stund-
arsakir.
Brezki herforinginn Clements hefir
tekið Colesburg náði hann þar litlum
flokki af óviniihernum og talsverðu af
hergögnum. Svo er að sja af blöðunum
að lítil fyrirstaða hafi verið veitt við
bæ þennan af hálfu Búanna, mest alt
lið þeirra hafði verið farið burtu úr
bænum.
Það sem sérstaklega er markvert
við þennan atburð er það, að það eru
Canadamenn, sem hófu síðustu sókn
inaað Cronje. Þeir þokuðu sér áfram
nokkur bundruð yards að næturlagi
og komust í 46 yards fjarlægð frá skot-
görðum Cronjes-manna, og bjuggu svo
um sig þar, að Búar sáu sér ekki fært
að reka þá til baka, cg tóku eina væn-
lega ráöið, að gefast upp. — Með þess-
um atburði er Búaliðið við Paardeberg
horfið af vígvellinum og barda«ar þar í
grend á enda. Það er hrópað fagnað-
aróp yfir frækilegri framgöngú Canada
manna i bardaga þessum, bæði í efri
og neðri málstofunni og úti á strætun-
um í Lundúnum. þvi að Roberts hérs-
höfðingi hafði í hraðfrétt, seni haön
sendi hei málaráðgjafanum í Lnndún-
um, látið þess getið, að það hefði verið
Canadamenn. sem hefðu gért siðasta á-
hlaupið, og mælti hann vel nm öt-
ula framgöngn þeirra og hugprýði.
En tæplega var bessi fregn, um
uppgjöf Cronjes við Paardeherg. komiu
út á Englandi, fýr en öönur fregn, seni
ekki var Bretum minná fagnaðarefni,
flaug út um öll lönd þann 1. þ. m- um
að Bretar hefðu kpmist til Ladysmith
og leyst þá borg úr umsátí Búánnal
Það var Dundonald hershöfðingi, sem
komst þangað með 2 herdeild'tr að kveld
síðasta Febrúar. Ufifc’ að þfeioá tfma
höfðu Bretar mist í þessu stríði nálaga
13000 manna. þar af 120 frá Canada.
Þessi frétt .um lausn Ladysmith var
tæplega kominn út um alt Bretland fy
“Victoria Crons" er það sæmdar-
merki sem að eins þeir hermeun geta
öðlast sem vínna eitthvert framúrskar-
andi frægðarverk í hernaði, J . 1' itz-
maurice i enska hernum hefir náð þess-
uin heiðri. Hann tók eftir því i bar-
daganum við Belmont þann 23. Nóv.
síðasl. að flokksforingi hans hafði orðið
viðskila við flokk sinn og var um-
kringdur af Búum. Fitzmaurice sneri
þegar þangað skaut tvo Búa til dauðs
stakk þann þriðja með sj jóti og hræddi
hina burtu. Tók síðan foringja sinn,
sem var bæði 'orðinn móður og mikið
særður, og bar hann til sinna inauna
og batt um sár hans, Foringinn ritaði
siðar til brezku stjórnarinnar og mælti
með að nianni þessum væri launað með
því að sæma hann Victoriakrossinum.
All miklar óspektir urðu í Mont
real á föstndaginn var, og tóku náras
piltar frá McGill og Laval háskólunum
mestan þátt i þeim. McGill háskólinn
er enskur, og stúdentar þar komust
svo mikla fagnaðaræsingu út af lausn
Ladystnith úr4 niánaða umsáti Bú
anna og öðrum sigurvinningum Breta
þar tyðra. að þeir gengu spor lengra en
góðu hófi gengdi og gerðu ófriðlegar á
rásir á Laval-háskólann, sem er fransk
ur, og gerðu þar mikil spell á eignum
skólans og stúdentanna. Kennurunum
á McGiU-skólanum líkaði þessi aðferð
námspilta sinna mjög illa og rit.uðu
strax afsökunaibréf tll Lavalskóla
kennaranna. En það hafði ekki til
ætluð áhrif. Námspiltar Laval-skól
ans tóku sig upp og hófu “takt”-göng
um bæinn Voru þeir á þriðja þúsund
talsins. Létu þelr all-ófriðlega með
söng og ólátum lnngt fram á nótt, og
gengu með alskonar barefli og skamm-
byssur. Rifu þeir niður brezka fán-
ann af einni dagblaða skrifstofunni og
tirttu hann í sundur, en sungu franska
hersöngva,'. Kvað svo ramt að ólátum
þeirra og yfirgangi, þessara pilta, að
lögregian varð ráðalaus að halda þeim í
skefjum. Varþá.herlið kallað til að
skerast í leikinn. En ekki var það gert
fyr eh stúdentarnir réðust á heræfinga-
skálann til þess að rifa niður brezka
fánann þar og hefja franska fánann í
staöinh. — Óeirðir þessar eru að mestu
leyti kendar ^blaðinu La Patre. Sýn-
ist það blað hafa fyrir aðal markmið að
æsa upp hatur milli Breta og Frak a
þar eystra.
í NéwlYork og öðrum stórbæjuiö á
Atlantshafsströndinni hefir Influenza
veikin sópað fátæklingunum inn á
sjúkrahúsin éí hundraðatali á dag. Á
Bellevue-spítalann í New York sóttu
882 menn um inngöngu á þriðjudaginn
í siðustu vikn, og 998 rnenn komu
þangáð þann sama dag, til að fá ókeyp-
is meðöl. Margir sækja og um fæði á
hjálpatskála bbtg'ariönar. Hundruð
karla og kvenöa koma þangað daglega
til þess að fá fæðl og föt fyrir sig og
börfa sín, ogjer sagt að sum börnin séu
vafiín i pappír, af því foreldrarnir hafi
engin föt til að faylja með nekt þeirra
t— Það eru ekki allir auðugir í New
York.
Ottawastjórnin hefir boðið ensku
stjórninni að leggja til setulið, til að
gæta hervirkjanna við Halifax, svo að
éretar geti tekið alla sína hermenn
þaðan og haft þeirra not á ððrum stöð-
um. Bretar hafa þegið boð þetta með
þökkum. .
2000 verkamenn i baðmullarverk-
smiðju í Falleyfield, Quebec, gerðu
verkfall fyrir 3 vikum, til þessað fá
kaup sitt hækkað um öpr.cent.Nú hafa
þeir unnið mál sitt, og tóúu aftur til
vinnu á mánudaginn var.
Á föstudaginn í síðustu viku var
manni nokkrum, að nafni H. V. Meni-
on, í þorpinu Port Erie, Ont., stolið.
Kl. 11 um kvöldið var barið að dyrum
á húsi hans, og er hann lauk app hurð-
inni var hann gripinn og samstundis
kastað upp i vagn og ekið í burtu, en
brezka tíaggið fest á bust á húsi hans.
Menion hafði látið i ljósi, að hann væri
hlyntur Búunum í striði þeirra við
Breta og óskaði þeim sigurs. Mun til-
tæki þetta hafa átt að vera ráðning
fyrir skoðanir hans á hermálinu. Hefir
hann ekki enn þá komið til skila og
enginn veit hverjir þjófarnir eru
Ein af vagnlestum C. P. R. félag-
ins rann af sporinn á laugardaginn var-
um 47 tnílur austur frá Tororto i Onta
rio. Lestin *var að vaða gegn um 7 feta
háan snjóskafl, og ultu sumir vagnarn
irá hliðina, einn svefnt'avn með fólki i
valt um koll og meiddust þar 25 menn.
en eiigir hættulega.
Sir Charles Tupper gat þess í þing-
inu á fimtudaginn var, að Ocean Acci-
dent félagið væri tilbúið að borga lífs-
ábyrgðir mauna þeirra, sem falliðhafa
Suður Afríku og tilheyrðu 1. herdeild
inni, sem Tupper setti í lifsabyrgð fyrir
1,000 0U0 dollars.
British Columbia-stjórnin hefir sagt
af sár. og var Josepli Martin þá kvadd
ur til að mynda nýtt í aðaneyti. Þetta
átti vel við Joseph. Hann hefir stöð
ugt -unnið að því að verða stjórnai for
maður þar, og í þvi skyni hefir hann
gert sitt til að koma þar á tve mur
stjórnarbyitingum á 15 mánuðuin.
Hetír honura tekist þaö fnllkomlegö
En þegar hann atti að mynda þar ráða.
neyti, þá varð annað upp á teningnum.
Kom þá i ljós. að þegar Mclnnes fylk
isstjóri ætlaði að slíta þinginu, þá varð
það uppistand i þingsalnum, að slíks
eru ekki áður dæmi. Þingmeuu lágu á
dyrunnm.svo fylkisstjóriun komst ekki
inn í pingsalinn, fyr en þeir voru búnlr
að vinna þau verk er þeir ætluðu sér,
eu það var »ð gera vantrausts ytír.ýs
inga á Joseph Martin, og var húnsam
þykt með öllum atkvæðum nema einu.
Að þ-f búnu voru dyrnar opnaðar og
fylkisstjóranum leyft að koma inn i
salinn. í sama vetfangi gengu allir
þihgmenn úr salnum nema Martin.
Hann var sáeini sem mætti fylkisstjór-
anum og hlustaði á ræðu hans. Síðar
um kvöldið lýsti Martin því yfir, að
hann hefði myndað ráðaneytið; voru
þnð, hann sjálfur, J. S. Bates, frá Vic-
toria, og Smith Curtis frá Rossland.
Martin lætur bráðlega ganga til
nýrra kosninga, og verður aðalstefna
haus SÚ, að járnbrautir skuli vera þjóð
eign. að lögákveðinn vinnutími skuli
vera 8 stundir á dag, og að engin laga
tálmun skuli lögð á inntiutning út-
lendra erviðismanna í fylkið.
Það er talið áreiðaölegt að Joseph
Martin geti ekki unnið næstu kosning
ar i British Columbia, vegna þess að C.
P. R. félagið og Kooteney-náma«ig
eödurnir, Vancouver kolanámafélagið,
Dunsmuir klikkan og Khite Pass og
mentaður og lærði læknisfræði á ung-
dómsárum sinum í Ediburg á Skot-
landi og flutti svó þaðan til Banda-
rikjanna ásamt mörgum öðrum ungum
mönnum árið 1809. Þeir eru nú allir
dánir fyrir löngu.
Að útliti er gamli Thompson ekki
meira en 60 ára gamall, og gengur eins
uppréttur og 20 ára gamall piltur, rjóð-
ur í kinnum og kringluleitur. Hann
hefir beztu matarlist og drekkur bjór
með máltíðum, bezt þykir honum hálf
hrá nautakjötssteik með kartöfium og
kafíi og reykir vindla á eftir máltíðum.
Ástæðan fyrir því, sagði gamli
Thompson, að ér er svo gamall og
hraustur, er sú að ég hef uppgötvað
ráð til Jess að geta Jifað að minsta kosti
200 ár við sæmilega heilsu. Ótti fyrir
dauðanum er áð minni hyggju það sem
styttir miklum fjölda af mannkyninu
aldur. Ég held því þó ekki fram að
hægtséað fyrrast alla sjúkdóma, eða
að ráð það sem ég hef fundið við lang-
lífi sé í öllum tilfellum afaerlega ó-
brigðult. Þetta ráð mitt er ofboð ein
falt. Það er innifalið i því að ég leyfi
raér ekki að bera neinar áhyggjur fyr'r
nokkrum sköpum hlut, og hef aldrei
geit það. Enda hef ég verið þannig
settur efnalega í síðastliðin 60 ár, að
ég hef getað lifað áhggjulausu lífi.
Það er síðan ég hætti að erfiða. síðan
hef ég tekið inér eins tií tveggja tíma
sólböð á hverjum degi, hvenær sem sól
hefir skynið.
Á heimili mínu í California hef ég
Nr. 22.
The Höme Life Association
of Canada.
Incorporated by special act of Parliament.
Hon. R. HARCOURT, A. J. PATTISON, Esq,
President. Gen. Manager.
'Höfuðstóll—ein millíón dollars.'
Yfir fjögur hundruð þúsund dollars af höfuðstól HOME LIFE félagsins
hafa leiðandí verzlunar-rnenta og peninga menn í Mamtolia og Norðvestur-
landinu keypt. HOME LIFE hefir þessvegna meira afl á bak við sig í Mani-
toba og Norðvesturlandinu en nokkurt annað lífsábyrgðai fé'ag.
Lífsábyrgðarskýrteini HOME LIFE eru af öllum er sjá þau álitin að vera
hin fullkomnustu lífsábyrgðarskýrteini, er nokkru sinni haía boðist,
Þau eru skírt prentuð, auðskilin, laus við tvíræð orð. Dánarkröfnr borg-
aðar samstundis og sannanir um dauða félagslima hafa borist félaginu. Þau
eru ómótmælanleg eftir eitt ár.
Öll skýrteini félagsins hafa ákveðið peningaverðmæti eftir 3 ár. og eru pen
ingar lánaðir út á þau með betri skilmálum en nokkurt annað lífsábyrgðaifélag
býður.
Leitið upplýsinga um félagið og ábyrgðarfyrirkomulag þess hjá
ARNI EGGERTSSON,
GENERAL AGENT,
Winnipeg. P. O Kox Já45.
w.
H. WHITE,
MANAGER.
Mclntyre Itlnck,
og ofsóknir er slíkir söfnuðir verða
fyrir. — Næsti kaflinn er um Nýmæli
Tjaldbúðarsafnaðar i TFinnipeg. Þessi
nýmælieru: krossbygging kyrkjunnar,
sætaskipun. hitunaraðferð, löggilding
safnaðarins, solo söngur við guðsþjón-
ustur, munnleg — ekki skrifuð — ræðu
Næsti kafli er skrá yfir þau
hjón,
hann
gerð, reglubundnar hátíðir. málfrelsi
útbuinn stað þar sem ég get verið als-1 bvenna bænasamkomur og samtals-
nakinn í sólargeislunun. svo timxxm fund. ■ dun „„glingafélags-o. fi
skiftir, án þess að nokkurt mannlegt ,
auga fái litið mig Þar hefstég við 1— | ným8e •
2 tíma á dag og læt sólargeislana læsa
sig djúft inn í hold mitt og beín, og á sem séra.Hafsteinn gifti meðan
>ann hátt fá þau nýtt líf, afl og fjör. var prestur hér vestra, og nær sá listi
Hörund mitt alt er eins mórautt og sól- yfir 9 blaðsíður. Uppsagnarbréf og
brenteins og á Indíána, það fékk þann ö.inur bréf frá séra Hafsteini til safn
lit strnx og ég tók að tíðka sólböðin. aðarins. kvonfang séra Hafsteins og
Þegar veður er svalt þá fer ég í glerhús s4imar tveir, sem sungnir voru við þá
setn ég hef uppi á þakinu á svefnhusinu atj,gfn Síðast eru myndir af hjónun-
mfnu. Það er þægilega útbúið að um< Bæklingurinn er prentaður á góð-
levti og þar tek ég sólböðin þegar veð- , , .... „ , . „
nr leytír ekki að það sé gert undir beru - P«PPlr 1 slloturrl kaPu'°« « fra«“*
lofti Það er ekkert sérvitringslegt við « allur «óðuf- elns VKnta máttl af
æssa aðferð. Það er að eins að leyfa I séra Hafsteim.
náttúruöfluin skaparans að vinna verk
sinuar köllunar óáreittum. og ég get
boriö um það af eigin reyuzlu aðef sól
argeislarnir fá óhíndrað að Iæsa sig
inn í líkatna mans 1 kl.tima á hverjum
degi, þá hefir það betri áhrif á heilsu-
far, langlítí og ánægju mausins heldur
en stæsta og bezt fylta lyfjabúðir. í
heimi”. Meira hafði Thompson ekki
tíma til að segja, tiann þurfti að sinna
inorgunverði sínuni og vindlínum, og
hlaupa nokkrar mílur að gamni sínu til Lögbergi, um séra Hafstein Pétursson,
að letta sér upp, áður en hann héldi á- en ofboð er hún samt ljót, svo ljót
fram ferð sinni á naSStu vagnlest, því | bdn er engu samboðin
Séra Ilafst Pétuisson
og Lögberg.
Herra ritstj. Hkr.
Hún er ekki ljótari en við mátti
I búast úr þeirri átt, lastgreinin f síðasta
maðurinn réði sér ekki fyrir fjöri og ó-
kyrleik, þó hann væri orðinn 119 ára ]
gamall.
‘A
fei ð off flusú”.
að
nema stöðu og
karakter” Lögbergs-ritstjórans, sem
sýniega hefir vaknað til meðvitundar
um það, að nú ré hentugur tími til að
dreifa dálítið úr haugnum á fjósloftinu
og kasta nokkrum óþverrakögglum að
séra Hafsteini Péturssyni, fyrst hann
uú svo langtf burtu, að hann getur
álitið séra Hafst. vitskertann. Og
þegar.þessi söfnuður var - eftir litstj.
eigin orðum — “mynd ður” af mörgu
fólki, sem éður var í 1. lút. söfnuðin-
um, og sem þess vegna hetir hlotið að
vera orðið kuunugt séra Hafst. skyldi
það hafa farið að yfiigefa séra Jóns
söfnuð og flykkjast að séra Hafst., ef
það hefði álitið hann vitskei tann ? En
hvað veit ritstj. um það, hve margt
fólk úr 1. lút. söfnuðinum var með f
myndun Tjaldhúöarsafnaðar. Sann-
leikurinn er, að flest af meðlimum
Tjaldbúðarsafnaðar er fólk. sem annað-
hvort var búið að segja skillð við 1.
lút. söfnuðinn, eða hafði aldrei tilheyrt
nokkrum söfuuði hér vestan hafs.
Það er “durgslegt” af ritstj. að
hamast á séra Hafsteini út af því, að
Tjaldbúðarsöfuuður færi ekki í kyrkju-
félagið. Fjöldin af safnaðarlimum hef-
ir ekki viliað, og vill ekki enn þá,
ganga í það félRg.
Um starf séta Hafsteins við mynd-
un Tjaldbúðarsafnaðar og alla fram-
komu hans við söfnuðinn er það að
segja, aðen inn af þá verandi íslenzk-
um prestum hér vestra mundi hafa tek-
ist að koma uppslikum söfnuði. Séra
Hafsteinn á sannarlega þökk skilið fyr-
ir alla sína umhyggju fyrir söfnuðinum
og velvild tii lians.
Winnipeg, 26. Febrúar 1900.
Jonas Jonasson.
Svoheitir nýútkomin Ijóðabók eftir
Stephan G. Stephansson -Fjallaskáld- I eÍKÍ{ bráðina borið hönd fyrir höfuð sér,
aðTiudastóll Alberta. Bæklingurþessi |ðavar.ð ^ fyrir lyguln og rógburði
er aeíiun ut 1 Reykjavik á þessu ari, a , .
kostnað Jóns ritstjó.a Ólafssonar 0g Lögbergs-ritstjorai.s, En vist bygg.r
búimi undir pientunaf houum sjálfum. hann á veikum grundvelli, ef hann álít-
Bæklingui iim er tæpar 76 bls. að stærð ur að fólk. með heilbrigðri skynsemi á
og hefir að geyma 18 kvæðakatía og &ð L^. það virðinf;ar og j,akkavert, að
auk3séistök kvæði, Það er svo að . ... , . , _
hann láti nota sig til þess að kasta fram
sjá setn kvæði þessi hafi vakið aðdáun
skáldanna og mentamannanna á ís- órökstuddum öllum þeim illgetum sem
laudi og víst hefir Jóni þótt mikið til hann ber vorum fjarstadda vin, séra
þeirra koma því haun getur þess í eftir jj p Hvar er vitið, sanngirnin eða
mála við kvæðin, að sig langi til að drenBiyndiðí því
gefa bráðlega út aðra kvæðabok eftir . ., ,
T. , séra Hafst. hafi venð vitskertur, og á
Stephan, Meðal annars segir Jón í
eftirmálanum: “Ég dirfist að segja, að hverju byggir hann það að séra hafst.
framtíðin muni skipa þeim óskóla- h ,fi hálfskerta vitsmuni. Kyrkjuþings
gengna bónda vestur undir Kletta- vottorðið uln þetta, frá einhverjum ó
. fjöilum, sem hefir ioikíþessi ijóö meðal ne{ndura lækni; er þvi að eins nokkurs
Yukon-iárnbrautareigendurnir, seu all- aiira.{remstu skálda Islands á 19 old- , , . , „ .... ,
. , , ... , . . i „j virði, að sá læknir hafa siálfur svo ó-
inni.....Alt eftir hann er eins og land, v,,ul' “ J
sem er auðugt af gulli, perlum og gim- skerta sansa og mannorð, að hann geti
steinum.” » talist sjálfur ábyrgðarfullur orða sinna
Kvæðin í þessum bæklingi eru spá- aura Verka fyr og síðar. Þetta get-
ný, áður ópientuð. BækHnguriiin orðið umræðuefni þegar ritstj. aug
kostar 50 cents og fæst á sknfstofu þ . -- . . . ,
„ . , . , Ivsir nafn læknisins og orðrétt vottorð
Hennskringlu. *J,°
Landar vorir sem unna fögrum hans. Hvernig veit ritstj, að það hafi
ljóðum ættu að kaupa þenna bækling. farið fram hjá Argylebúum, að
eitthvað væri bogið við séra Hafstein?
ir á móti honum.
Lífselixer fundinii
dags. 26. |
Ett af Chicgo blöðunum.
febr. síðastl. segir:
Andrew Joseph Thompson frá Santa I Hann er j rýðisfagur að öllum frágangí.
Rosa, California, kom til borgarinnar i
morgun, hann er 118 ára gamall og er á
leið tíl Weyerhanser, Wisconsin, til vera
þar við gifting dittur, dóttur dóttur
sinnar (Great grand daughter) Thomp-
son er fyrir löngu tannlaus og nauð-
sköllóttur, en hann er i öllum limaburð
fam eins léttur og snar eins og 15 vetra
gamall piltur. Með honum eru Vardon
Thompson og E.mer
Tjaldbúðin IV.,
Mundu þeir hafa haft hann fyrir prest
ginn, eins lengi og þeir böfðu hann þar
og mundi hann hafa náð þeim vin
eftir séra Hafstein Pétursson, er ný* I sældum meðal safnaðarlima sinna, að
komin á skrifstofu Heimskringlu. Það | þeir gerðu honum hvert sæmdarboðið
er bæklingur i stóru 16 blaða broti, 30
blaðsiður að stærð. Prentaður hjá S.
Thompson frál L. Möller i Kaupinannahöfn, 1900.
Santa Rosa. Þeir eru sonar synir Efni ritsins er : “Inngangur”, á
gamla mansins og eru 59 og 62 áta að Llg 3. “Nýmæli Tjaldbúðarsafnaðar”
alári. Þeir látavel af heilsu og fjðri | ^ blg 6, ■•Shýrsi-ur” á bis. 10; og mynd-
langafa sinS, segja þeir að hann Keti 1 ir nf séra Hafsteini og konn bans, með
hlaupið eína milu vegar á' 6 mlnntnm Li inhandarriti „afn þeirra beggja neð-
og aðhann'kénfai sér einskis meins og “
húiát við að lifa önnur hundrað ár; an un lr' . í
Gamli Thompson er auðugur maður Inngangurmn er lys.ng á markm.ð,
hann græddiá gullnámaf grefti Calf- TjeJdbúðarsafnaðar, starfsemi hans og
forniaá fyrri dögum. Hann er veD áhrif á trúarlíf kristilegs félagsskapar.
á fætur öðru, til þess að reyna að halda
honum sem lengst hjá sér, ef þeir hefðu
álitið hann vitskertann. Eða voru það
þessir vitskorts hæfileikar, sem séra J-
Bjarnason gekst fyrir þegar hann kaii-
aði séra Hafstein til að þjóna Winni-
peg söfnuði, meðan hann lá sjúkdóms-
legu sína; og þegar séra Jón fékk heils
una aftur. mundi hann þá hafa fengið
sérá Hafstein til þess að mynda sérstak
l an söfnnð hér í bænum, ef hann hefði
Vottorð.
Heimskringlu eru hvaðauæfa að
berast vottorð um Jiað, hveinig raf-
magnsbeltin góðu reyn> st þeim sjúkl-
ingum sem nota þau. Vér setjum hér
tvö vottorð fiá skilrikuni konuni.
“Ég finn mér skylt að votta hér með
að rafmagnsbeltið sem ég fékk á skrif-
stofu Heimskringlu fyrir rúml 8 vikum,
hefir reynst mér ágætlega—margfalt
betur en ég hafði gert mér nokkra von
um að orðið gæti.
Éghefværið meira og rainna veik
svo árum skiftir. Höfuðverkur, tann-
pína, meltingai leysi og verkur íhry-ggn-
um og nnili herðablaðanna og ýmis.
konar önnur óhægð, hefir alt lagt sam-
an að þjá mig og gera mér lífið alt
annað eu arðsamt og ónægjulegt. I
einu orði mun mega kalla þetta tauga-
veiklunar sjúkdóm.
Sjálf hef ég ekki haft sterka trú á
meðulum, eu fyrir ítrekaða eggjan vina
minna keypti egeittaf rafmagnsbeltum
J. Lakander. og fann biáðan batamun
eftir að hafa haít það á mér 10 til 15
minútur Ég hef nú brúkað bcltið j
réttar 3 vÍKUi\og get ekki sagt að ég
hafi kent nokkurs meins siðan ég fyrst
setti það á mig. Verkun þess hefir
verið algertega undraverð, svo að ég
hefði ekki trúað því, hefði ég ekki
reynt það sjálf. Eg get ekki hælt Jiesa-
um beltum of mikið, og ég álít að þau
ættu að vera i hv-ers nians eigu, þau
kosta svo undurlítið, aðeins$1.25, en
áhrif þeirra verða ekki metin til pen-
inga.
45 Aikin St. Wiunipeg, 26. Feb. 1900
Mrs. Ingun Bergson.”
I'.Éggleymdi ekki að setja á okknr
béltin, ég var í bæliuu af alslags eymd
þegar þau korau, en nú er ég svo frísk
að ég kenni einskis meins, hjá því sem
áðilr var, þotta er ótrúlegt. eftir eina
viku, en égget ekki sannara sagt, og
sama er um föður þinn, hann tinnur
stór bátainerki á sér. Kvölin sem hann
heflr haft í handleggnum i annan vetur,
er algerlega horfin. Af þessu getur þú
séð að dygð þín er ekki til ónýtis orðin
á okkur.
Gteysir P. O. 20 Febrúar 1900.
Mrs. Lilja Þorsteinsson,”
(Úr bréfi til dóttur hennar sem vinn-
ur hér í bœnum og hafð* sent foreldr-
um sínum 2 belti—frá Heimskringlu).