Heimskringla - 11.07.1901, Síða 1

HeimKkringla er gef-
in ut hvern íimtudag af:
Heimskringla News and
Publishing Co., að 547 Main
St., Winnipeg, Man. Kost-
ar um 4rið ijil.SO. Borgað
fyrirfram.
Nýir kaupendur fi í
kaupbætir sögu Drake
Standish eða Lajla og jóla-
blað Hkr. 19u0. Verð 35 og
25 cents, ef seldar, sendar
til íslands fyrir 5 cents
XV. ÁR WINNIPEG, MANITOBA 11. JÚLl 1901. Nr. 40.
Heil sittu Heimska!
Heíðar & tiudi.
Frjettir.
Markverðustu viðburðir
hvaðanæfa.
Enn þ& eru Tyrkir að fremja grip-
deildir og morð í Armeniu. Fréttir
segja þeir hafi eyðilagt nokkur þorp og
drepið þar tugi manna.
Edward konungur á, að krýnast i
í London á Englandi i Juní nsesta ár.
2 dagar eru ætlaðir tilþeirrar athafnar.
Búar, fangar á eyjunni St. Helena,
hafa byrjað að gefa þar út viku frétta-
blað og koca fyrsta blaðið út7. Júni.
Blaðið heitir “Dekrajsgevangene", sem
þýðir: “Herfanginn“. Blaðið þykir
vel frá gengið að rithætti og efni.
Tveir drengir, 13 og 15 ára, fundust
á flækíngi suður í Bandaríkjum fyrir
nokkrum dögum, Deir kváðust vera
frá Winnipeg, en sögðust hafa verið
barðir svo mikið af föður sínum og
stjúpu þar, að þeir hefðu orðið að flýja
úr föðurhúsum og treysta á náðir
vandalausra i ókunnu landi
Sjóflotar Bússa, Þjóðverja, og
Frakka ætla að hefja heimsókn að Gi-
braltar til æfinga þar. Bretar svara
með þvi að auka stórum setulið sitt á
staðnum, en taka að öðru leyti er.gan
þátt í æfingum stórþjóðanna.
Óeirðir halda enn þá áfram í Kíira.
Bardagar hafa verið háðir 1 Manchuria
og á* landamærum Be Chi fylkisins í
Norður-Kina. Áhlaup hafa verið gerð
á kristna menn þar og keisarinn i Kína
hefir látið auglýsa um alt landið, að
stórþjóðirnar hafi borið sigur úr býtum
þar eystra, og að það sé skipun sín að
kristnir roenn í landinu seu látnir veia
óáreittir, og að hann ætli sér að hegna
öllum þeiin sem ráðist a kristið fólk
þar,með lífláti.
Bússastjórn hefir látið þá ósk sína
í ljós, að samkomulag geti komist á
með henui og Bandarikjunum i tolllög-
gjöf beggja þjóðanna.
Bretar hafa fundið upp aðferð til
að eyðileggja köfunarbáta sem kunua
að verða notaðir í sjóbernaði. Enn þá
vilja þeir þó ekki láta uppskátt á hvern
hátt eyðilegging köfunarbátanna sé
gerð. En fullyrt er að hún sé áreiðan-
leg. Sjóflotaforingjar Breta hafa um
nokkurn tima verið önnum kafnir í að
reyna þessa nýju aðferð og segja hana
óyggjandi.
Liberal-flokkurinn i Englandi er á
völtum fæti um þessar mundir. Sum-
ir foríngjar flokksins eru svo sundur-
leytir í skoðunum að þeir talast ekki
við og forðast að mæta hver öðrum.
Mr. H. C. Bannermann ei orðinn leið-
ur af leiðtogastöðunni, en flokksmönn-
um þykir Hartcourt of gamall til að
taka við stjórn llokksins og er þá um
að eins 2 menn að velja: Boseberry eða
Asi|uith. Sá síðar nefudi er talinn lík-
legnr til foringja.
Hitaalda sú, sem gekk yfir Banda-
ríkin í síðustu viku var mannskæðari
en dæmi eru til áður.
í St. Louis dóu 4 en 33 sýktust
“ New Ark, N.J. “ 41 “ 60
“ Hoboken “ 8 " 52
" Jersey City “ 12 “ 30
“ Elisabeth 6 “ 15
“ Troy “ 6 •' 7
“ gyracuse “ 2 *
“ New York “220 “327
“ Pittsbarg “ 12 “ 68
Hiti 104 stig.
í New Englands-ríkjunum dóu um
70 manna auk hínna ofan töldu, en
margir sýktuct. í Philadelphia vaið
hitinn 107J stig i skugga. Víða annars
staðar varð hitinn ákaflegur og mann-
dauði talsverður.
Brezka stjórnin hefir frá því Búa-
8trfðið byrjaði einatt verið í óvissu um
hve Búaherinn væri manumargur og
hvernig hann væri úfbúinn að vopnum
og vistum. Það var í fyrstu álitið að
her þeirra væri svo fámennur að ófrið-
urinn mundi ekki vara leugnr en 3 eða
S mesta lagi 6 mánuði. En að þeim 6
mánuðum euduðum stoðu sakir svo að
Bretar höfðu ekki haldið sinu fyrir Bú-
um, eins og herforingjar þeiria sjálfir
játa. En þetta tfmabil sunnfærði Breta
um það, að bæði var Buaherinn
miklu manntieiri en hann var í fyrstu
álitinn að vera og var það orðið degin-
um Ijósara að hann var prýðis vel út-
búinn að nýjustu og skæðustu vopnum
og hafði marga æfða E vrópuhermenn
til umráða, helzt þýzka og franska.
Tóku þá Bretar að senda óspart lið og
hergögn þangað suður þar til komnir
voru um 300,000 æfðra hermanua víðs-
vegar úr hinu mikla brezka veldi. Frá
þeim tíma fór stöðugt að halla á Búa.
Menn þeirra týndust á ýmsan hátt;
sumir féllu í bardögum, aðrir voru
handteknir, ýmsir gáfust upp eða
gengu fríviljuglega á hendur Bretum
og unnu hollustueiða sein brezkir þegn-
ar. En þrátt fyrir alt þetta, þá var þó
sve mikið afl i liðí Búa, e.d það var ekki
sjáanlegt að þeir væru miklu veikari
en fyrr. Þeir ýmist töpuðu eða þeir
unnu í vopnaviðskiftum; en þó var tap
þeirra nú tiðar en vinningar. En um
mannafla þeirra vissi enginn með
neiuni vissu. En þegar Bretar voru
búnir að vinna borgirnar Pretoria,
Bloemfontein, Kronstadt, Jóhannes-
burg og Stranderton og yfirfara skjöl
þau. er þar fundust við. samanburð
þeirra skjala, komust Bretar að því a
tala Búahersins mundi vera sem næst-
65,000 manna. Þ*ð er og víst að fyrir-
liðar Búanna sjálfir hafa aldrei vitað
nákvæmlega hve marga vigfæra menn
þeir höfðu á að skipa og að getgátum
þeirra munaði svo nam 10,000. Að
vísu taldist Boberts lávarði svo til að
Búar mundu hafa haft í byrjun stríðs-
ius alt að 72,000 vígfæra menn, en sið-
arí rannsóknir hafa fært þá ógizkun
niður í 65,000, eins og að framan er
sagt. Þar með taldir hinir svonefndu
útlendu hjálparmenn, sem stjórnuðu
aðallega stórskotaliði Búa. En þeir
eru samt ekki taldir, sem stunduðu
særða og sjúka hermenn, en sem oft
báru vopn og hafa ef tll vill beitt þeim
við hentug tækifæri raóti Bretum. En
tala þessara var eftir skýrslum Búanna
1760 menn og 360 konur. Búaherinn
myndaðist af 28 000 manns frá Trans-
vaal. 22.000 frá Free State Colony, 8000
frá Cape Colony og 6000 útlendingar.
Alls 65,000 manns. Áætlun Breta um
hvað af þessum mönnum hafi orðið er
á þessa leið: Fallnir i bardögtim og
dánir af sárum og sjúkdómum 11,000
manns; herteknir 16,000; í fangelsum
fyrir landráð og aðra glæpi 4000; látnir
ganga lausir eftir að hafa tekið hollustu
eiða við krúnu Bretlands 6400; útlend
ingar sendir úr landi á kostnað Breta
2500; flúnir 500, faldir 5000 Þess.'r síð-
asttöldu eru flestir svo sárir eða á ann-
an hátt heilsubiiaðir. að þeir e.u ófærir
í orustur. Eru þá því 44,400 manna
úr sögunni, svo að ekki fleiri en 20.000
manns eru enn þá undir vopnum. Þessi
áætlun var gerð siðasla Febrúar síðast-
liðinn. En nú eru liðnr 4 mánuðir síð-
an og á þeim tima hefir ýmislegt sögu-
legt gerzt þar syðra. 5000- fangar hafa
verið teknir á þessu tímabili, 11,20 hafa
fallið f bardögum og 600 dáið af sárum,
2500 hafa gerzt brezkir þegnar, svo að
alls eru Súum tapaðir 53,500 menn og
hafa þeir þá eftir að eins 11,500 vopn-
færa menn, sem enn þá geta varist og
barist um stuttan tírna, Þessir menn
eru dreifðir um 500,000 íerh.milna
svæði. En þess er að gætaí sambandi
við bessa áætlun, að Búar hafa haft
hjálp margra þúsunda manna, er ekki
hafa borið vopn, en að eins verið notað-
ir sem vinnumenn, til að hlaða viggarða
grafa skurði, byggja brýr og flytja
vopn og vistir frá einum stað til ann*
ars. Hugsanlegt þykir að 1500 þessara
manna kunni að grípa til vopna svo að
Búar hafi enu þá alt að 14;000 manna
á vígvellinum. En með þvi að þeir era
dreifðir yfir afarstórt svæði, pá er
hugsanlegt að það geti tekið Breta
nokk.urn tima að spekja þá og enda
þannig ófrið þann sem nú hefir staðið
yfir nærri tveggja ára tíma. Þessar
skýrslur Breta sýna að tæp 13,000 Bú-
arhafifallið fyrir vopnum eða dáið af
sárum. En gerum að 15,000 þeirra
hafi látið lífið í þessu stríði, sem talið
er að muni kosta Breta nm 8500 milí-
ónir. Hefir þá hver fallinn Búi kostað
hið brezka riki yfir $30,000, og eru það
ærin manngjöld eftir fornu mati.
Le Moniteur Universe, eitt hið
elsta blað á Frakklandi hefir lýst þvi
yfir að það ætli að hætta að koma út
lengur og blaðið Loleil taki við áskrif-
endum sinum. Moniteur byrjaði að
koma út árið 1798 og fylgdi keisara-
stjórniuni þar tii hún leið að fullu und-
ir lok 1871.
Fyrir síðustu máuaðamót var þurk
samt á Bretlandi og víðar um JEvrópu,
en um mánaðamótin komu heliirigning-
ar, svo viða ætlaði alt á flot. Sumstað-
ar á meginlandinu hafa þurkar verið
svo miklir, að útlít er fyrir að upp-
skerubrestur verði víða allmikill. —
Haglstormar hafa gert mikinn usla í
Portugal, og segja hraðfregnir að bæði
menn og fénaður hafi iarizt þar á sum-
um stöðum.
Kæningjar stöðvuðu mannflutn-
i ngslest á Great Northern járnbraut-
inni í Montana og náðu þaðan $4000
eftir að hafa skotið og sært nokkra
menn og konur. Fréttir um þetta voru
sendar með telegraf til næstu stöðva og
lögreglulið sent til að leita ræningjanna
Þeir fundust nokkru síðar í auðum hús
um úti á landi, en komust undan og
héldu suöur 3 saman og voru ónáðir
er síðast fréttist.
Veizla mikil var haldin i Rochester,
N. Y.,þann4. Júli síðastl. og er hún
talin sú fyrsta af þeirri tegund, sem
haldin hefir verið í Ameríku. Það var
“Snake“-veizla i stað þess að hafa
blómvönd á miðju 'borði, þá var látin
veraþar stór glerkassi með 3 lifandi
eitursnákum í honum, og aðal veizlu-
maturinn var snákakjöt. Gestirnir, er
voru 20 talsins. máttu velja um hvort
þeit vildu heldur soðna, steikta, hráa
eða stappaða snáka, Flestir kusu
steikta, og svo sagðist þeim frá að þeir
hefðu verið líkir fiski á bragðið. Allir
gestirnir voru snáka vinir og vísinda-
menn, sem höfðu eytt miklum tíma í
að rannsaka eðli þessara dýra.
14 menn og 2 konur hafa verið
handtekin í Singapore í norður-Kína,
kærð um að hafa verið í samsæri með
að ræna peningum úr Hong Kong'
bánkanum. Einn af þjófunum hefir
siglt áleiðis til Madras með $250,000, en
hinir sistja heima með sína hluti og hef-
ir lögreglan fundið nokkuð af fénu.
Bandaríkjaríkjastjórnin hefir sett á
fót formlega stjórn á Filipseyjunum,
Wm. H. Taft er landstjórinn; 3 leyjar-
skeggjar eru í stjórnarráðinu. Em-
bættistið þeirra býrjar ekki fyrr en 1.
Sept. næstkomandi.
Á föstudagskveldið sem leið var
Mr. Jas. Argue þingmanni tyrir Avon-
dale haldin stór veizla í Sowden Hall í
bæaum Souris. Var þar margt heldri
manna fylkisins saman komið, og má
fyrstan nefna stjórr-arformanninn Mr.
B,. P. Roblin. Hann hélt þar langa og
skil merkilega ræðu og skýrði frá ýms
um störfum stjórnarinnar, sem gert
hefði og hún ætlaði að gera. Eitt af
stjórnmálum er það, að fylkisstjórnin
ætlar að stefna sambandsstjórninni í
Ottawa f skólalandsmáli Manitobafylk-
is. Fylkið á hjá stjórninni i Ottawa
$111, 000 rentur af skólalands andvirði,
sem sambandsstjórnin hefir neitað að
greiða fylkinu, en leyft fylkisstjórninni
að leita úrskurðar í fjármálarétti ríkis-
ins um þetta mál. Þessar $111,000 eru
beinar rentur af skóllandssjóðnum, er
sambandsstjórnin geymir, en hún neit-
ar að borga.
Nú er það fullyrt að Kruger gamli
sé hættur við að ferðast til Bandarikj-
anna. Liggja þar til ýmsar ástæður.
Aldamóta lofdýrð heimsk-
unnar.
Heil sittu Heimska!
í hæsta veldi.
Lýðir þér lofsöng
Af lífi og a&l ílytja.
Fórnar Þér fjöldinn
Frelsi og tíma,
Athöfnum öllum
Og orða varningi.
Heil sittu Heimska!
í hásölum flóna.
Frá kóngi og keisara
Til kotungsins lægsta
Öndvegin áttu
Og alsherjar málumj
Lýkur til lykta
Með lýða atkvæðum.
Heil sittu Heimska!
Heimskasta drotning!
Þitt veldi er vidd
í vizku öræfum,
Sólar í sorta
Og sannleika ofar,
Lengst frá Ijósi
Og lifandi þekking.
Lýðir þér lúta
Sem lifanda guði.
Tignuð og tilheðin
Tryggara ertu
En höfundur heimsins
Og hugsjónir dýrstar.
Heil sittu Heimska!
í huga og sftlnm—
Einvalds drotning—
Er stýrir og stjórnar
Styrkri með mundu,
Ogteknum tökum
Trúlega heldur.
Heil sittu Heimska!
Heims aldur allan,
Allra á meðal
Elskenda sinna
Fórnir þigg þægar
Af þegnunum góðu.—
Við blóði ei býður
Því blind varstu alin.—
Heil sittu Heimska!
Og hlustað’u á liðið
Pískrið og pultrið
Og pappírs skrjáfið.—
Hræsni og Hálfvelgja,
Hirðmeyjar þínar,
Duga hér djarflega
Dimmum í skotum.
Heil sittu Heimska!
Á heimsvegum öllum,
Og mundu að miðla
Meðlagi hverjum
í ómagasveitum
Sem ábyrgð keypti
í fylgd og forum
Og félagsskap þinum.
Heil sittu Heimska!
Hjörð þina va.kta,
Þú drottning drotninga
í dimmu og smáu.
Þú myrkrið mannheima
Og mannanna bölið.
Af þegnskyldu þoki
Þjóðir sér úr heimi!!
Kr. Ásg. Benediktsson.
Orðahókin, skólahugmyndin,
bókasafn kirkjufélagsins.
Það er nú búið að ræða svo
mikið um orðabókarmálið, I “vestur-
íslenzku blöðunum”, að eDgum
blöðum er lengur um það að fletta,
að orðabók sú sem þar er verið að
ræða um á að vera „íslenzk-íslenzk
orðabók“. Slík bók yrði nærri því
hreint og beint frumsmíði, eða því
sem næst. Reyndar mun Jón Grunr.-
víkingur—að því er ég hygg— hafa
samið talsvert í þá átt. En bæði er
það að þetta orðabókarsafn hans er í
handriti, og svo mun það aldrei
hafa verið fullgert. Það liafa heyrst
raddir sem hafa undrað sig á því að
ekki skuli vera til á íslenzku siík
orðabók. Ea mér virði9t það ekki
svo undravert, þegar hver einasti
maður, sem skilur hið daglega mál,
getur lesið —næstum — hverja ein-
ustu bók á málinu, bæði hin gömlu
og nýju rit. Ekki þar fvrir að ég
Álíti að bókin geti ekki orðið Austur-
íslendingum til mikils gagns og fs-
lenzkum bókmentum verður hún til
stórmikils sóma, verði hún gefin út á
vísindalegan hátt, og með sómasam-
legum frágangi að öðru leyti. Enn
auðvitað verður þetta fyrirtæki—fái
það framgang — Vestur íslendingum
sórstaklega til heiðurs, og svo líka
til gagnsmuna, því mér virðist það
mundi hafa mikinn árangur til þess
að viðhalda íslenzkri tungu, og þá
um leið ísienzku þjóðerni, hérna
megin hafsins,
Það sem mér þykir ekki hafa
verið tekið nógu glögglega fram í
æssu máli, er það, hvernig eigi að
koma þessari orðabókarhugmynd í
verk, og vil því í fám orðum leyfa
mér að láta hugsanir mínar í því
efni koma íyrir almennings sjónir,
Mér virðast tveir vegir til þess
hugsanlegir, nú sem stendur. Fyrri
veguriun er sá að nokkrir Vestur-
íslendingar, segjum 10—20 menn,
gengju I félag til að koma þessu
orðabókar fyi irtæki áfram sem fyrst.
Þannig að þeir kysu nefnd úr sín-
um flokk sem hefði málið til með-
ferðar, og að nefnd sú leitaði sam-
skota um allar íslendinga bygðir
hér vestan hafs, svo og hjá hérlend-
um mönnum, er búast mætti við—
eða líkindi væru til—að værn mál-
inu hlyntir. Þegar samskotin væru
komin svo á veg, eða gengju svo
greiðlega, að tiltök væru að byrja.
Þá að leita álits og upplýsinga hjá
þeim mönnum heima á íslandi, er
bezt skyn bæru á hvað samning
slíkrar orðabókar mundi kosta, jafn-
framt því að svipast eftir því-hverjir
færir væru að taka verkið á hendur
og með hvaða kjörum. Sem sagt
virðist mér réttast og sjálfsagt að
samning bókarinnar væri falin ís-
lenzkum mönnum heima á Islandi,
því maður getur vænt þess að til
elíks bókarsamnings séu þar ætíð
nógir kraftar, að minsta kosti mun
það vera svo nú. Eg ætla mér ekki
að þessu sinni að benda á nöfn þeirra
manna er ég álít færa til þess en
geymi það síðari tímum, er á þarf
að halda.
Síðari vegurinn er sá, að láta
málefnið bfða eftir stofnun „íslend-
ingafélags“ í Vesturheimi. En
bæði er það að fél. getur lfkliga tæp
ast heitið myndað enn þá, og þess
vegna óvíst um tilveru þess, og svo
hitt að dráttur á framkvæmdum 1
réttu áttina á slíkum fyrirtækjum
sem þessu orðabókarmáli, getur oft
orðið bezta líkræða yfir málinu og
það svo kröftug líkræða, að það risi
aldrei, eða þá fjarska seint, upp aft-
ur, og það sjá víst allir skynberandi
menn, að þó það verði verið að
ræða mftlið I blöðunum fram og aft-
ur um óákveðinn tíma, án þess
nokkur framkvæmd í verkinu eigi
sér stað, en litlu eða engu liklegra
til cð nálægja málið framkvæmdar-
takmörkum sínum heldur en til að
fjarlægja það því.
Skólahugmynd Vestur-Islend-
inga er þegar búin að vera allengi á
prjónunum, og talsverður sjóður
safnaður í því augnamiði að koma
skólanum á fót. En hvað því mál-
efni líður nú sem stendur er mér
ekki fullljóst. Væri nú ekki reyn-
andi fyrir kirkjufélagið sem hefir
það mál til meðferðar, að leita sem
fyrst samninga við einhvern há-
skóla hér í Ameríku, helst Manitoba-
háskólann í Winnipeg, um að þar
yrði stofnað kennaraembætti í ís-
lenzku, og það orðið að samingum
jafnt því að laun kennarans |yrðu
borguð úr sjóði háskólans virðist
mér eins og málið horflr nú við—
skólasjóðnum bezt varið til styrk-
veitinga handa nemendum er stund-
uðu fslenzkunám við skóla þenna,
það er að segja vextirnir, því höfuð
stólinn ætti ekki að skerða, heldur
að auka við hann. Auðvitað ætti
kirkjufélagið að semja reglur um
meðferð sjóðsins eftir þvf sem því
þætti við eiga.
Ég hefi bent á Manitobaháskól-
ann fremur öðrura skólum, af þeirri
ástæðu að ég býzt við að Manitoba
verði fyrst um sinn aðalaðsetur ís-
lendinga f Vesturheimi, mætti því
búast við fiestum nemendum þaðan,
og svo að íslendingar í fylkinu yrðu
sjóðnum langtum fiemur hlyntir
með fjárframlög af þeirri ástæðu að
hann er innanfylkis.
Þvl hefir verið hreyftað íslenzk-
an muni ekki eiga langan aldur hér
vestan hafs- Ég skal að svo stöddu
ekkert um það segja hvað alþýðu
snertir. En það virðist liggja í
augum uppi að langt muni umlíða
þar til mentaðir íslendingar hér
vestan hafs hafa að öllu 'agt nám fs-
lenzks bókmáls niður, eða mftlfræð-
ingar yfir höfuð, þeir sem lesa vel
og til hlftar, þurfa ætíð leiðbein-
ingu.
Sem sagt geri ég ráð fyrir að
kirkjufélagið, ef til kemur, muni
áskilja sér rétt til að skipa hinn
fyrsta kennara, sem hér er um að
ræða. Það er engum efa undir orpið
að maður sá er skipaður yrði i þá
stöðu ætti að vera íslendingur sem
fengið hefði alla sfna unkirbúuings-
mentun heima á íslandi. og svo lært
við Kaupmannahafnarháskóla. Mað-
urinn þarf umfram alt að vera vel
að sér í Islenzku. Þyí miklu varð-
ar að kenslan sé vel af hendi leyst,
og að þörf sé á þessari kenslu mun
er.gum blandast hugur nm. Það
þarf ekki annað en líta á fslenzuna
sem hinir yngri mentamenn vcstan
hafs, sumir hverjir, eða hestir, rita.
Til að sjá vott um það, að þeir hafi
ekki lært íslenzkuna til hlýtar, enda
hygg ég þá sárast finna til þess að
sérstaka íslenzku kenslu vantar
hérna mégin hafsins.
Yrði framkvæmd úr því að sett-
ur værí íslenzkur kennari f fslenzku
við Manitobaháskólann, eða annan
háskóla, virðist mér réttast, að bóka-
safn kirkjufelagsins væri lagt við
bókasafn þess háskóla, sem viðauka-
safn „Additamentum”. Það var
þarft verk þegar kirkjufélagið réðst
í að Kaupa hið ágæta bókasafn séra
Eggerts sál. Briem á Höskulstöðum,
sem alkunnur var að því hvorsu
sýnt honum var um að safna bökum,
og færa sér þær í nyt. í sambandi
við þetta vildi ég mega benda á það,
öllum þeim íslendingum hér vestra
er eiga gamlar bækur, hvcrt hcldur
handrit eða prentaðar bækur, að þeir
létu safn þetta fá bækur þessar, ann-
aðhvort að gjöf eða þá með sem væg-
ustum kjörum, ef safnið vill kaupa
iær, sem ég efast ekki um, með þvf
gæt imargri gamalli og góðri bók verið
varnað frá glötun og eyðileggingu.
Ég sé á sfðasta blaði Sameiningar-
innar að íslenzknr alþýðumaður í
Winnipeg hefir þegar riðið á vaðið
og kann ég honum þakkir fyrir.
Ekki ættu menn á láta það
hamla sér frá að .senda safniuu bæk-
ur, þó þær væru ekki heilar, eða
gallaðnr að einhverju leyti. Það
hefir oft tekist að ná heilli bók sam-
an f eitt með því að fá ýmsa hluta
hennar sitt úr hverjum stað.
Ritað 29. Júní 1901.
Halldór Daníelsson.
Fólksins skemtistaður.
Ekkert sem á umliduum árumhefir
farið fram á Winnipeg sýuingunni
kemst í nokkurn samjöfnuð við það S6m
þar á fram að faraíisumar: Kapphlaup,
pallskemtanir og skrautlýsingar verða
langtum betri í ar en nokkru sinni áður.
það er þegar’fengin vissa fyrir því að
gripa- akuryrkju- og handiðna- sýing-
arnar verði með langbezta móti í suinar
mentamála- og starfs- sýningar verða
og með besta móti. Verðlisti og ailar
upplýs ngar fást njá:
F. W. Thompson, F. W. Heubach.
President. Manager.
WINNIPEG.
Uppboðssala.
H.nn 10. næsta mánaðar (Ágúst
1901) höfum við undirskiifai'ir ákveðið
að salja verzlun okkar að Hnausum i
Nýja íslandi, Man., hæstbjóðanda við
opiubert uppboð. Það, sem selt verður,
samanstendur af sölubúð, vörugeymslu
húsum, vörum á hendi og ölluin áhöld-
um í sambandi vid verzlunina. Borgun-
arskllmála geta lysthafendur íengið að
vita með þvi að snúa sér til undirskrif-
aðra, og einnig fengið skrá ytír það sem
selt verður.
Þeir sem vildusinna þessu boði, en
getaekki verið viðstaddir á u; pbofinu,
getaseutfnn sknfleg tilboð Iviir 31,
þ. m. og skulu þaú tekin tilgrtina
Hnausa P. O., M»n,. 3. Júlí 1901,
Sigijrbsson HliOS,