Heimskringla - 13.10.1904, Blaðsíða 3

HEIMSKRINGLA 13. OKTÓBER 1904
f Keewatin héraðinu. Altsam-
an fyrir $10.00 borgun á ári.
3. Hr. O’Donoughue, pingmanni
1 Selkirk, alt Litla Slave vatn-
ið til 9 ára, fyrir $10.00 árlega
póknun.
4. Hr. Coffee 21. árs fiskiveiða-
einokunarleyfi yfir Saskatche-
wan ánni og Cumberland vötn-
unum fiskisælu í Norðurvestur
héruðunum.
5. Hr. Merrill í Brandon yfir
Winnipegosis vatni.
Hver getui f>á sagt hve langt eða
skamt pess verði að bíða, að Win-
nipeg og Manitoba vötn verði einn-
ig leigð í hendur einstakra manna
til algerðra yfirríða. Svo að menn j
meðfram vötnum f>essum verði að
leita á náðir leigendanna og borga
þeim ærið gjald fyrir að fá að veiða
fisk til sölu eða sæta sektum ella.
Ekkert er líklegra en f>að að f>etta
komi fyrir áður en langt líður, ef
{>að er ekki þegar btiið, f>ó f>að sé
nú ekki orðið uppvíst, eða af hvaða
ástæðu ætti, frá sjónarmiði stjórn-
arinnar, að undanskilja vötn þessi j
einokunar fiskiveiðaleyfi?
Hugsanlegt er nú að vísu, að
Lögberg uppgötvi á síðustu stundu
að f>að sé af einskærri umönnun
fyrir velferð bænda f Nýja íslandi
•g við Manitobavatn að vötn þessi
hafi verið undanskilin og að f>eim
beri því að virða f>að við stjórnina.
En sfi staðhæfing rnufi krefja ein-
hverra röksemda, til þess að lienni
verði trúað.
Sannleikurinn er vitanlega það,
að stjórnin tekur als ekkert tillit
til bænda f nokkrum hluta lands-
ins í sambandi við þessi mál; hún
á f>ar við sérstaka vini sfna ogj
hugsar um þeirra hagsmuni ein-
göngu. En hagsmunir vinanna
koma fram í J>vi, að þeir geta kúg-
að bændur og aðra til þess að veiða
ekki meiri fisk úr hinum leigðu
vötnum en þeir þurfa til eigin
heimilisnota, þvf að það er berlega
tekið fram í samningunum, að eng- j
ir megi veiða fisk í hinum leigðu!
vötnum til sölu eða verzlunar, nema i
leiguliðarnir þeir McNee, Markey,
O’Donoughue, Coffee og Merrill,
eða þeir sem þeir veita fiskileyfi.
Setjum nú svo, að þessir menn
veittu bændum' fiskileyfi, er þá
ekki líklegt, að þeir mundu þoka j
leyfisgjaklinu upp í þá upphæð,
sem þeir teidu sig vel sæmda af,
og að sú upphæð yrði talsvert hærri
en það sem menn hafa á umliðnum
árum orðið að borga stjórninni fyr-
ir leyfi sfn?
Frá voru sjónarmiði eru fullar
líkur til f>ess, að þess verði ekki
langt að bíða, að Winnipeg ’og
Manitoba vötn verði leigð 1 hendur
einstökum mönnum, ef núverandi
stjórn fær völdum haldið.
!3ú eina huggun í máli þessu er
það, að svo framarlega sem íbúar
f>essa rfkis gæta hagsmuna sinna,
f>á má ganga að því vfsu, að Laur-
ierflokkurinn verði losaður við j
völdin, og þá verður rýmkað um!
rettindi f>egnanna f þessu máli og
öðrum.
Misbeilt réttvísi
Það er ekki oft, sem rangsleitni j
kemur fram f dómsmálum Breta.!
En f>ó hefir J>að stundum viljað til |
þar eins og annarsstaðar, og þá i
jafnan, er þess hefir vart orðið, hef-1
ir stjórnin reynt að sætta þá, sem j
liðið hafa raugindin með þvf að1
borga þeim skaðabætur eftir sam- j
komulagi.
Hið sfðasta slíkra mála er það, j
sem áður hefir verið getið um hér í
blaðinu, þar sem Svfi einn að nafni
Adolf Beck var hafður í fangelsi á
Englandi um 7 ára tfma fyrir þjófn-
aðarglæpi, sem honum voru kendir.
Málið er á þessa leið:
Árið 1877 varð Gyðingur einn að
nafni John Smith uppvfs að svik
semi og fjárdrætii frá trúgjörnum
konuin. Rannsóknin sýndi. að
hann fór til kvenna þessara og
kynti sig sem auðugan lávarð að
nafni Willoughby. Hann rcði
konurnar hverja á fætur annari og
gaf þeim rfflega bankaávísun til að
staðfesta satnningana. En um
leið fékk hann lánað hjá konum
þessum alls konar gullskraut, dem-
antshringa og brjóstnálar og pen-
inga undir ýmsu yfirskyni. Svo
seldi hann skrautið og dró það á-
samt peningum þeirra f vasa sinn.
En ávísanir þær, sem hann gaf
konunum, voru einskisnýtar.
Maður þessi var handtekinn og
hneptur f fangelsi. Svo leið tím-
inn, þar til árið 1896, að sataikyns
svikabrögð voru framin á Eng-
landi, en með þeim mun, að lávarð-
urinn hét þá Wilton. Þá var það
að Beck var tekinn fastur, grunað-
ur um að hafa framið glæpina.
Lögregluþjónninn, sem handtók
Smith árið 1877, sór að Beck væri
sami maðurinn; hið sama gerðu
ýmsar konur, sem orðið höfðu fyrir
fjártjóni við vistarráðin. Beck
bauð að sanna sýknu sfna, að hann
hefði verið í Suður-Ameríku um
þann tfma (1877), þegar Smith var
á Englandi. En dómarinn áleit ó-
nanðsynlegt að ieita nokkura sann-
ana um þetta og dæmdi Beck f sjö
ára fangelsi. Þegar þangað kom
voru föt hans merkt, svo að þau
sýndu, að hann hefði verið þar áð-
ur; en hann sannfærði stjórnina
um, að það hefði ekki verið sannað
fyrir réttinum, og því ekki rétt að
merkja föt sfn þannig. Markinu
var breytt og við það vaknaði efa-
semd um sekt hans, en samt var
honum haldið í fangelsi, þar til
fyrir nokkrum mánuðum sfðan, að
hann hafði útendað tfma sinn þar.
En svo var hann tekinn aftur
skömmu síðar og á ný kærður um
svipaða glæpi. Við rannsókn þessa
sfðasta máls komst lögreglustjórinn
í Lundúnum að þvf, að Beck væri
sýkn saka, og um leið varð hann
þess vís, að Beck hefði verið sak-
laus af fyrri kærunni og þvf rang-
lega hafður í fangelsi um 7 ára
tíma. Þetta gekk svo langt, að lög-
reglustjórnin aflaði sör fullra sann-
ana um þetta og opinberaði þær
sannanir.
Blöðin tóku þá upp máíið, og
livert einasta blað heimtaði, að
rannsókn væri hafi og allur sann-
leikurinn leiddur í ljós. Stjórnin
bauð Beck 2000 pund f skaðabætur
og láta svo málið falla niður. En
blaðstjórarnir hvöttu hann til að
neita því boði og eitt Lundúna-
blaðið (Daily Mail) bauð að gefa
honum 2000 pund, svo hann tapaði
engu við neitun sfna.
Það þykir þvf líklegt, að rann-
sókn verði hafin í málinu og Beck
verði algerlega sýknaður, en vitn-
um þeim, sem framkomu til að
sakfella hann, verði maklega liengt.
Lögreglan í Lundúnum náði manni
sem nefndist Thomas, og sannaði,
að hann var sami maðurinn, sem
áður nefndist Smith, og að hann
einn var valdur að öllum glæpun-
um, þótt honum hefði tekist að
dvlja sig fyrir lögreglunni um 26
ára tíma.
Þsð er alment álit, að einhverjir,
sem enn eru ekki orðnir uppvísir,
liafi beitt áhrifum á vitnin móti
Beck, til að fá hann sakfeldan, og
að þeir séu í þjónustu stjórnarinn-
ar. Það er nú verið að leita þess-
ara manna, og lögreglan vonar að
geta gert þá uppvfsa við komandi
rannsókn málsins.
Til hvers er
að kaupa 6-
brent grænt
kaffi og tapa einu pd. af hverjum fimm
pundum við það að brenna það sjálfur
og eyða þessutan eins miklu eða meiru
við ofbrenslu, að ótöldu tfmatapinu.
PIONEER KAFFI er tilbrent með
vél og gerir það betur en yður er mögu-
legt, svo það verður smekkbetra.
Biðjið matsalann um Pioneer Kaffi.
Betri tegundir eru Mocha ogJava
Kaftí, til brent. Það er það beza, sem
fæst í þessu landi.
Haldiö saman uCoupons,,og
skrifiö cftir verölistanum.
The Blue Ribbon Mfg. CQ.
WI3ST17IPEG
mmmmmmMMmmumMMMtium^
“Lögbergs Mangi?”
Einusinni enu er Lögbergs-
ritstjórinn kominn á kreik. Svo
var mál með vexti, að Mr. B. L.
Baldwinson þurfti snöggva ferð
ofan í Nýja Island fyrir helgina,
Mangi komst að þessu og hefir
skálmað ofan til Free Press og
fært henni eina söguna enn þá.
Hún er sú, að margt sem B.L.B
hefirsagtum G. T P. samning-
ana sé ramvitlaust þýtt. Svo
koma klausur, sem eiga að vera
þýddar úr Hkr., og sfðan skýring-
ar „Free Press-inga“ með vana-
lega sannleiks-keimnum á sér.
þumlunga breiða planka, plastur og |
gips, þá verð ég að álíta að honum j
skjótist þar stórlega.
Heldur annars ekki ritstjóri Lög-
bergs, að þessir plankar, plastrið j
og gipsið mundi taka sig vel út í j
miklum jarðskjálftum og stórviðr- j
um, sem hvorttveggja er títt heima
á Islandi? HelduKu ekki að þessi
þrenning tæki sig vel út, þegar svo-
leiðis náttúru-afbrigði væru nyaf- j
staðin, þvf ekki er að efast um frá- j
ganginn ?
Eg vil ráðleggja hr. ritstj. Lög-!
bergs að fara, heim til íslands og j
skyma þar dálítið 1 kring um sig í,
björtu áður en hann kemur með!
fleiri slfkar staðhæfingar og þessa j
um húseignir íslendinga.
Náttúrlegaer heila bullið slúð-
ur og ranghermi, og svertir Mr.
B. L. B. ekki nokkuð hjá þeim
sem skyn bera á málin og ís-
lenzku og ensku skilja. En hitt
er meira vert um Manga garminn,
hvernig náttúran eðlast fljótlega
við ótuktarskapinn ef tækifæri
gefst. Strax og hann veit að Mr.
B. L. B. er hvergi nálægt, laumast
hann að honum. Þetta er gamla
aðferðin hans og hana munu
margir. kannast við. Virði hana
hana hver eftir velþóknunan sinni.
Mr. B. L. Baldwinson er maður
fær fyrir Manga, ef sóknin er liafin
að framan.
Asnaleg staðhæfiDg
Asnaleg staðhæfing er það sem
ritst. Lögbergs gerir í 38. nr. blaðs-
ins þ. á., þar sem hann segir að f-
búðarhús hr. J. J.Vopna sé stærsta
og vandaðasta íbúðarhús, sem ís-
lendingar eigi bæði austanhafs og
vestan, hvað svo sem ég eða aðrir
segi um það, og hvort sem það í
raun og sannleika er svo eða ekki.
Hann segir enn fremur, að svo
standi á með hús þau, er ég mintist
á f 49. nr. Heimskringlu, að þau
séu öll verzlunarhús og hótel.
Eg sagði í 49. nr. Heimskringlu,
að það væri ranghermi, að hús hr.
J. J.Vopna væri stærsta og vand-
aðasta hús, er Islendingar ættu; en
nú ætla ég að segja, að þetta sé al-
ger lýgi, og eins er hitt missögn,
að það séu alt hótel og verzlunar-
hús, sem ég hefi áður talað um. í
húsi M. Kristjánssonar og Sigtrygs
Jóhannessonar er alls ekki verzlað
með neitt og ekki heldur veitt. Og
hvað stærð snertir á húsi hr. J. J.
Vopna, þá eru ekki að eins fbúðar-
hús heima stærri, heldur margir
tugir húsa.
Það ersagt, að hús hr. J.J.Vopna
kosti 10 þúsund dollars, og er það
ekki meira en 37 þús. og 50 krónnr
og er þó ekki rétt að reikna verð-
mæti þess á þann veg, þvf mér
skilst, að heima megi byggja hús
fyrir 12 þús. kr. jafnstórt og vandað
og hér fyrir47 þúsund dollara. Vel
má vera að þetta sé ekki rétt en
nærri mun það fara. En nú skul-
um við reikna verðmæti húss hr. J(’
J. Vopaa f krónutali og segja það
kosti 37 þús. og 50 kr., og skal ég f
sambandi við það benda ritstjóra
Lögbergs á íbúðarhús þeirra Jóns
Sveinssonar í Reykjavfk og Péturs
Þorsteinssonar á Bíldudal, er kosta
hvert 75 þús. krónur, og er ekkert
gert með annað en búið í af eig-
endum þeirra. Hvað segir hin
sannleikselskandi ritstjórn Lög-
bergs um það? Heldur hún ekki
að íbúðarhús lir. J. J. Vopna sé
stærra. og vandaðra en þessi hús,
þrátt fyrir það þótt það kosti að
eins 37 þús. og 50 ícr., en hin 75
þúsund hvort, eða réttum helmingi
rninna?
Ef að ritstj. Lögbergs álftur ekk-
ert annað efni til vera, sem gerir
hús dýr og vönduð, aDnað en 3.
WinaipeK I. okt. 1904
Agvst Eivnrssoti
Dánarfregn
Dáin er húsfreyja Margrét Jóns-
dóttir, kona Jóh. Bjömssonar, póst-
afgreiðslumanns við Tindastól P.
O. Hún andaðist 10. þ. m. eftir
þunga og langvinna sjúkdómslegu.
Banamein hennar var sullaveiki.
Samkvæmt ósk hennar var verið
að flytja hana til sjúkrahússins f
Red Deer bæ, en hún lifði ekki til
að komast þangað, heldur andaðist
skamt frá bænum. Lfkið var flutt
til bæjarins, en daginn eftir til
baka heim á heimili hinnar látnu.
Útför hennar, sem var hin veg-
legasta, var ger 13. þ.m. f grafreit
bygðarinnar, að viðstöddum flest-
um Islendingum, sem lifa í bygð
þessari. Sýndi það meðal annars
hve vinsæl þau hjón hafa verið
meðal bygðarbúa, að menn sóttu
til af yztu takmörkum hennar til
að heiðra minni hinnar látnu.
Margrét sál. var fædd 8. ágúst
1852 að Saurbæ í Kolbeinsdal.
Faðir hennar var Jón, sonur Páls
Jónssonar, sem lengi bjó í Viðvfk f
Skagafiröi, hinn merkasti maður.
Jón faðir hennar bjó lengst af sfn-
nm búskap á Frostastöðum í
Blönduhlfð; munu þeir feðgar hafa
verið komnir af hinni alkunnu
Hjaltdæla ætt. Móðir Margrétar
sál. var Guðrún dóttir Helga frá
Keflavfk, Ámasonar frá Fjalli í
Sæmundarhlíð. Systkyn hennar
munu hafa verið 7, sem lifðu til
fullorðins ára, og munu 2 þeirra
komin til Ameríku.
Til Amerfku fluttist Margrét sál.
árið 1883, en giftist eftirlifandi
manni sfnum að Eyford í N. Dak,
9. des. 1887. Árið eftir fluttu þau
hjón vestur hingað til Alberta, ein
af hinum allra elztu landnemum
hér og hafa búið hér sfðan góðum,
sjálfstæðum búnaði.
Margrét sál. var ein af merkustu
konum þessarar bygðar, vönduð og
trúföst, en fyrirleit alt yfirlæti og
hégómaskap; hún var búsumsýslu
kona hin mesta, og mátti ætfð sjá
á heimili þeirra hjóna, að þar bjó
þriön og umhyggjusöm kona, ekki
síður en duglegur og framkvæmd-
arsamurbóndi. Hún lætur eftir sig 2
börn, stúlku 15 ára og pilt 13 ára.
Minning hinnar látnu lifir
heiðri og virðingu hjá bygðarbú
um. J. J. H

Sjúkdómar
Þessir sjúkdómar stafa f rá.
skemdri lifur: Skóf á tungunni,
höfuðverkur og flugstingir í höfði,
teppa í innýflum, velgja á móti
fæðu, ógleði og velgjuköst, upp-
þemdur magi og þyngsli f maga,
gulur og guljarpur andlitslitur,
amasemi og kvfði á geðsmunum,
HINN AQŒTI
‘T. L.’ Cigar
er laugt á undan, menn ættu ekki að reykja
aðra vindla en þá beztu. Búnir til hjá :
í WESTERN CIGAR FACTORY
i Thos. læe, eignndi, WINNIPEG.
■Msro
DEPARTMENT OF AGRICULTURE
AND IMMIGRATION
MANITOBA
með járnbrautakerfi sfnu, sem veitir bændum létt að koma
landafurðum sfnum til markaðar, bfður óviðjafnanlega hagn-
aðarkosti öllum þeim sem verja fé sfnu í fylkinu.
Fylkisstjórnarlönd eru ennþá fáanleg fyrir $3.00 til $6 00
hver ekra.
Ræktuð búlönd f öllum lilutum fylkisins fást keypt fyrir
$10.00 til $40.00 hver ekra.
Þessi lönd fara árlega hækkandi í verði.
NOKKRAR RÁÐLEGGINGAR
Hyggilegasta aðferðin fyrir þá, sem koma til Manitoba
með þeim ásetningi að fá sér búlönd, er að vera nokkra daga
f Winnipegog kynna sér legu og gæði landa þeirra, sem fáan-
leg eru, hvort heldur til kaups eða sem heimilisréttarlönd.
Til eru liéruð, sem liafa verið bygð um margra ára tíma,
þar sem enn má fá heimilisrettarlönd og lönd til kaups. Sum
af löndum þessum eru sléttur, sem hægt er að rækta með litl-
um tilkostnaði, og sem hafa eins mikla frjósemi til, að bera og
þau lönd, sem bezt eru þeirra er áður eru tekin. Önnur lönd
hafa góðar byggingar og eru yrkt að parti, svo auðvelt er að
setja sig niður á þau.
Til eru fylkisstjórnarlönd og rlkisstjórnarlönd og járn-
brautarlönd, sem enn eru fáanleg.
Verðið er mismunandi. Frá $3.00 til $40.00 ekran. Verð-
ið fer eftir afstöðu landanna og f tilliti til timburs, vatns, járn-
brauta og kauptúna, er á þeim eru eða í grend við þau.
Allar upplýsingar um heimilisréttarlönd fást á Dominion
Land skrifstofunni.
Upplýsingar um fylkisstjórnarlönd fást á Þinghúsinu.
Upplýsingar um C.P.R. og C.N.R. járnbrautalönd fást á
skrifstofum þessara brautafélaga.
Landagentar gefa upplýsingar um landeignir einstakra
manna.
Upplýsingar um atvinnu gefur
J. «X. GOLDEAI,
Provincial Immigration Bureau,
617 Main St., Winnipeg
geðvonzka og reiðigirni, gulur litur
á augnahvftunni, óeðlilega mikið
þvag með breytilegum litum, í-
hlaup og sárindi (verkir) aftan f
herðunum, hitakiist með öskulituð-
um hörundslit, ásamt fleiru og fl.
Hver sú manneskja, sem finnur til
verkjar undir herðablöðum, ólystar,
velgju, vanstillingar á geðsmunum
og flugverkja í liöfði, er hætt kom-
in, ef liún leitar sér ekki lækninga
í tíma.
Einn af inerkustu heilsufræðing-
um, sem uppi hefir verið, hélt því
fram, að sá maður sem hefði ó-
skemda lifur, gæti ekki fengið far-
aldsóttir eða smittandi sjúkdóma,
og hefir það æ komið betur og bet-
ur í ljós, að álit hans er nær þvf
undantekningarlaust rétt og satt.
Það er hlutverk lifrarinnar að leggja
smiðshöggið á að breyta fieðunni 1
blóð. Sé húnósjúkog í góðu á-
standi gerir hún það trúlega. Sé
hún spilt og sjúk getur hún ekki
gert það, og fara þá ýmsar óhollar
og eitraðar tegundir úr fæðunni út
f blóðið og úr þvf út um lfkamann.
Þær verða annaðtveggja, að grafa
út úr honum eða að setjast að.
Setjist þær að, þá valda þær sjúk-
dómum og dauða að endingu.
Til þess að halda lifrinni heil-
brigðri og f góðu ástandi eru engin
meðöl bet'i en “ L. E.” meðöl Dr.
Eldreds. Þau eru líka sannreynd
að þvf, að lækna lifrar sjúkdóma
betur en öll önnur meðöl, sem þekt
eru. Sendið $1.00 (að eins dollar)
til Kr. Ásg. Benediktssonar, 372
Toronto st., Winnipeg, og fáið lifr-
arveikis meðöl frá honum. Þið
munið fljótt sannfærast um ágæti
þeirra meðala, þegar þið hafið reynt
þau.
Bústaður Heimskkinglu er sem
stendur að 727 Sherbrooke St.
MfíRKET HQTEL
1411 PRINCESS ST.
A móti nutrkaónum
P. O. CONNEI.I., eigandt. WINNIPEG
Beztu tnií'.ind i «f vf föngnm og vindl-
um, aöiilyunjuj, (tóö 0g húsiö endur-
b<ett og uppbú d að nýju
DOJVHNION HOTEL
<'ar«,oll A .Hpence, Eigendur
Æskja viöskipta íslendinffa, gristinff ódýr
svefnherberKi,—éffætar máltföar. Þetta H<
er gen«:t City Hall, hefir bestu * lfftn« og Vio
peir sem kanpa rnm. þurfa ekki nauösynl
aö kaupa méltíöar, sem eru seldar sérstakai
DISG DRILLS
Nú er tímuiu t 1 sumarplergmga. Og
HveisveguK skylduö þér þá ekki fá
JOHN OEERÉ eða áioliue plóg og
spara yður óparfa þreytugaug ?
Sé land yðar mjög iímkent, þá gefst
JOHN DEERE Disc Plógur bezt. Þeir
eru léttir og h«glega uotaðir og rteta
eins breitt. far og hveijum þóknast og
eru hinir beztu í snúuingum.
Það eru beztu plógariur, sem nú era
á markaðnum.
C. Drummond-Hay,
IMPLEMENTS & CARRIACES,
BELMONT ~M~ ATSþ
Bonnar& Hartley,
Lögfræðingar og landskjalasemjaror
494 Hain 8t, • - - Winiipcg,
R A. BONNKR. T. L. HARTLJIV.