Heimskringla - 05.10.1905, Qupperneq 1

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
♦ T. THOMAS
♦ lglemkur kaupmaOur ♦
t selur Kul oe Eldivid ♦
J Afgreitt fljótt og fuliur mwlir. Ý
♦ 537 EUice Ave. Phone 2620 ♦
*♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
♦ ♦
♦ T. THOMAS, kaupmaður ♦
I
♦
♦
♦
♦
♦
umboðssali fyrir ýms vorzlunarfélAí?
1 Winnipog og Ansturfylkjnnum, af-
ffreifiir alskonar pantanir Islendinga
nr nýlendunum, peim að kostnaöar-
lausu Skrifiö eftir upplysin^ura til
5JJ7 Eliice Ave. - - - Winiiiþeg
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
XIX. ÁR.
WINNIPEG, MANITOBA 5. OKTOBER 1905
Nr. 52
Amí Egprtsson
071 ROSS AVENUE
Phone 3033. Wlnnlpeg.
Eg hefi til aölu lot á Beverly St.
norðan við Sargent að vestanverðu
fyrir $850.00.
A Arlington St. fyrir $10 fetið.
“ Alverstone St. fyrir $10 fetið.
“ Victor St. fyrir $16 fetið.
“ Maryland St. fyrir $23 fetið.
“ Agnes St. fyrir $15 fetið.
“ Furby St. fyrir $24 fetið.
“ William Ave. $14 fetið.
A Notre DameAve. 33x198 ft. til
Winnipeg Ave. Gjafverð $25 fetið.
Nú hefi ég nóg af oeningum að
l&na út á góð hús.
Elds&byrgð, Lífs&byrgð.
Komið og hafið tal af mér.
Arni Eggertsson
Offlce: Room 210 Mclntyre Blk
Telephone 3364
Fregnsafn
Markverðustu viðburðir
hvaðanæfa.
Bræðralagssamningar peir, sem
Bretar gerðu nýlega við Japana,
eru þegar farnir að bera árangur.
Félag brezkra og japanskra áuð-
manna, með 25 millíón höfuðstóli,
hefir pegar myudast til að starfa
að verzlunarviðskiftum milli þess-
ara og annara landa. Mörg félög
hafa og myndast f Japan til þess
að efla iðnað og verklegar framfar-
ir f landinu f ýmsum greinum, og
alt bendir 6, að Japanar ætli sér
nú að hlynna af alefli að verkleg-
um framförum og verzlun meðal
þjóðar sinnar.
— Fréttir frá Odessa á Rúss-
landi láta illa af skrásetningu til
undirbúnings kosninga til þings,
er væntanlega verður samkvæmt
loforði keisarans, kallað saman um
nýár n. k. Af 7 þúsund gildum
kjósendum í bænum, hafa aðeins
115 menn gefið sig fram til skrá-
setningar. Þetta kæruleysi manna
er talið að koma af f>vf, að stjórnin
hefir ineð kosninga ráðstöfun sinni
ákvarðað að ekki skuli mæta á
þingi nema einn málsvari, fyrir þá
rúmlega liálfa millfón íbúa sem
byggja Ódessa borg. En borgar-
búar vilja hafa 2 m&lsvara á þingi.
Lfkt ástand þessu er sagt að vera í
Kieff, Kharkiff, Ekadetsnoslaw, og
öðrum stöðum. Og svo er mælt,
að eftirlit herliðsins með kosning-
unum eigi að vera svo strangt, að
lfklegt er talið, að ekkert verði af
þeim á sumum stöðum landsins.
— Eldur 1 gulllandinu, Nome í
Alaska, þann 13. þ. m., brendi til
ösku 60 hús, f>ar með bæjarráðs-
liúsið, og gerði 200 þúsund dollars
eignatjón. Mest af skjölum o g
reikningsbókum bæjarins er sagt
að hafa brunnið.
— Páfinn hefir nýlega gefið 40
þús. doll. til þeirra er biðu skaða
við jarðskjálftana miklu á ítalfu.
Þetta er stærsta offrið sem enn lief-
ir komið frá nokkrum einum
manni til þessara alsleysingja.
—Svfar og Norðmenn hafa skrif-
að undir aðskilnaðar-samningana.
Noregur er nú sérstakt ríki.
— Bóndi nokkur var að grafa
brunn á landi sínu 22 mílurnorður
frá Battleford og fann þar á tuttugu
feta d/pi gullklump, sem vóg 123
karats. Búist er við, að þar sé
gull mikið f jörðu.
— M. Witte fékk sérlega hl/jar
viðtökur, þegar liann kom heim
aftur til St. Pétursborgar að morgni
þess 28. þ.m. Mörg hundruð af
mönnum höfðu safnast saman á
vagnstöðvarnar til þess að heilsa
lionum og tjá honum þakklæti sitt.
Honum var flutt ávarp og svaraði
hann þvf með nokkrum orðum.
Hann kvað alt hafa gengið sér f
vil og sagðist hafa fylgt fram skip-
unum keisarans f öllu og reynt að
gera skyldu sfna gagnvart þjóð
sinni.
— Jarðskjálftarnir á ítalfu halda
áfram Þann 28. f.m. sprakk 340
metra hátt fjall algerlega f tvent.
Mörg hús f tveimur þorpum f nánd
við fjallið hrundu f grunn niður,
og fólk alt, sem undan komst, flýði
úr þorpunum. Margir bæir f hér-
aðinu umhverfis eru sagðir f mesta
voða af eldsumbrotunum.
— 160 punda silfurkluminir, sá
þriðji sem fundist hefir f þessum
náma, fanst nýlega í silfurnáma
hr. Timmins f Cobalt, Ont, Fyrsti
klumpurinn fanst f fyrra og var
þúsund dollara virði. Sá næsti
fanst fýrir fáum vikum og vóg 260
pund. 'í orði er, að rfkisstjórnin
kaupi þann klump fyrir gaipasafn-
ið f Ottawa. Námi fæssi er talinn
sérlega auðugur, og eigendurnir
hafa fult f fangi með að verja hann
fyrir þjófum^ sem vilja ná í silfrið.
— Maís uppskeran f Kansas er
f>etta ár rúmlega 250 millíón bush.
eða 75 millfón dollara virði. Bænd-
ur þar eru að gera miklar uinbætur
á bújörðum sfnum og margir kaupa
mótorvagna og annað sem aðeins
er á efnamannafæri að eignast.
:— Rússastjórn hefir ákveðið, að
Síberfa skuli hafa rétt til að senda
15 fulltrúa á þjóðþingið nýja. Þeir
einir liafa þar atkvæðisrétt, sem
eiga 800 til 1000 ekrur lands.
Einnig hefir Gyðingum á Rúss-
landi nú verið leyft að ganga á há-
skóla rfkisins og útskrifast þaðan.
— Brezka landmælinga sendi-
nefndin, sem um ára tfma hefir
verið að ákveða landamerkin milli
Persfu og Afganistan, hefir haft
við mikla örðugleika að strfða, á
þessu tímabili hafa mælingamenn-
irnir mist úr hópi sfnum 50 menn,
og 5 þús. úlfalda og 200 hesta.
Oll matvæli og annar útbúnaður
varð að flytjast yfir 500 mflur veg-
ar, yfir sandauðnir og hrjóstrugar
eyðimerkur. Margir dóu af sól-
stungu, aðrir af þorsta og sumir
frusu í hel á vetrum.
— Fellibylur æddi yfir Filips
eyjarnar þann 26. f.m. og stóð yfir
f 3 klukkustundir. Vindhraðinn
varð 105 mflur á klukkutfmanum.
Eignatjónið er metið hálfa millfón
dollara. Yfir þúsund manna urðu
húsviltir og 10 manns biðu bana.
— Maður var nýlega settur f
fangelsi í Toronto fyrir 800 dollara
stuld frá liúsbónda sfnum. Unn-
usta lians fór í fangelsið til þess að
giftast honum þar. (Ekki var hún
vönd að virðingu sinni, konan sú).
— Doukhobors hafa tekið að sér
að byggja örðugasta hlutann af
G.T.P. járnbrautinni,milli Portage
la Prairie og Touehwood Hills hér
f Manitoba. Þeir setja eitt þúsund
af mönnum sfnum með nokkur
liundruð hestapörum til að vinna
verk f>etta. Doukliobors eru að
sfna, að þeir eru bæði duglegir og
verkhygnir f bezta lagi.
— Ófriðlega liorfist á Cuba. Við
nýafstaðnar kosningar urðu Liber-
als f miklum minnihluta og Jose
Miguel Gomez, fjdkisstjóri yfir
Santa Clara fylkinu, sem sótti um
forsetastöðuna, hefir lagt niður
stöðu sína sem formaður flokksins.
Hann segir að flokkurinn hafi beð-
ið svo mikinn ósigur, að ekki sé
takandi f mál að stjórnarskifti fáist
nema með uppreist. I ræðu sinni
um þetta mál sagði hann: “Það
er ómögulegt að lialda áfram sókn-
inni innan takmarka landslaganna.
Stjórnin liefir unnið algerðan sigur,
með því að varpa hundruðum Lib-
erala í fangelsi og bera vopn á
friðsama menn við kosningaborðið.
Spursmálið, sem ég verð að útkljá
er það, hvort ég ætti aðleiða fylgj-
endur mína upp að kosningaborð-
inu og stuðla þannig að því að þeir
yrðu skotnir niður af hermönnum
stjórnarinnar.
Enn einn vegur er hugsanlegur,
er margar þjóðir liafa gengið undir
svipuðum kringum8tæðum, og það
er að gera uppreist. En Cuba er
f einkennilegum kringumstæðum,
því að innanlands óeyrðir mundu
hafa það í för með sér, að aðrar
þjóðir skærust í leikinn. En áður
en þeirri uppreist yrði lokið mundi
landið hafa liðið stórtjón og hlut-
lausar þjóðir orðið fyrir miklum
skaða. Eg, sem hafði áræði tii að
gera uppreist gegn veldi Spán-
verja, sem var hundrað sinnum
öflugra en veldi Pálmastjórnarinn-
ar, — neita þessvegna að taka þá
ábyrgð, að ota þjóðinni út f blóð-
ugt strfð, og sérstaklega af þvf, að
það gæti álitist að ég gerði það af
valdaf/kn. Eg er liermaður í liði
Cuba, en ég elska þó frið og kýs
þess vegna að eftirláta andstæðing-
ingum mínum þann ógöfuga sigur,
sem þeim hefir hlotnast með þvf
að myrða borgaraleg réttindi sam-
þegna vorra. Þess vegna legg ég
nú f hendur flokksmanna minna
uppsögn mfna, sem er óraskanleg.”
F r é 11 a b r é f.
Markenillc, Alta., 20. sept. 1905
Næstliðinn már.uð 'og þao „oin
af er þessum mánuði hefir veðr-
áttan verið nokkuð óstöðug, þótt
yflrrleitt liafi verið viðunanleg
þurkatíð,hafa þó komið öðru hvoru
vætur, sem hafa tafið dálftið hey-
skapinn,en miklu oftar hafa hvass-
viðri hindrað, þvf tfðin hefir verið
nitíð vindasamasta licetti, eftir því,
sem hér er vant að vera um þetta
leyti árs. Heyskapnr var byrjaður
óvanalega seint hjá almenningi,
ekki fyr en undir og um mánaða-
mótin júlf og ágúst, enda eru mjög
fáir, sem enn hafa lokið heyskap;
gras spratt seint og varð varla í
meðallagi; auk þess, sem hagl-
stormur eyðilagði að miklu leyti
slæjulönd fyrir sumuui. Samt er(u
líkur til, að heyföng verði vel í
meðallagi hjá flestum, og þurfa þó
flestir bæudur hér mikið fóðuf fyrir
fénað sinn.
Uppskeruhorfur hér eru yfirleitt
ekki góðar, þvf auk þess sem liagl
eyðilagði gersamlega fyrir nokkr-
um, þá kom hér frost um sl. mán-
aðamót, sem mun hafa spilt öllu
þvf korni, sem ekki var full þurt;
hjá nokkrum var að vísu fullmóðn-
að, en altof fáum.
Heilsa og heilbrigði alment í
góðu lagi meðal Islendinga hér og
góð líðan yfir höfuð.
Verzlun er hér dauf, og sumt af
vörum þeirn, sem bændur þurfa að
kaupa, í liáu verði. Gripasala lftii,
helzt engin, nema á gömlum “stýr-
um”, sem seljast fyrir lágt verð.
Nokkrir liafa sainið um sölu áþeim
á næsta vori, með því skilyrði, að
þeir séu nógu feitir til slátrunar.
En þvf geta sætt aðeins þeirbænd-
ur, sem hafa fóðurbætir.
Eigum við ekki að fá að sjá f
Heimskringlu neitt af ræðunum,
sem fluttar voru 2. ágúst í Winni-
peg? Eg er sannfærður um, að
lesendum Heimskringlu væri hugð-
næmara, að lesa þær og meiri and-
leg nautn í þeim le3tri en öllu bull-
inu um Hagyrðingafélagið, sem er
orðið langt oflangt óg almenning
varðar ekkert um. Hverjum dálki
Heimskringlu er betur varið fyrir
annað.
HElin»KKINGL.IT og TVÆR
skemtilegar sögur fá nýir kaup
endur fvrir að eins §8.00.
Nasapoki Jóns Einarssonar.
Vestur-fslenzku blöðin Heims-
kringla og Lögberg (einkum hið
fyrnefnda) hafa stöku sinnum látið
tilleiðast, að birta ritgerðir eftir
liöfund nokkurn, sem heitir Jón
Einarsson. Allar þessar ritgerðir
eru mjög einkennilegar, bæði að
þvf er málfæri, rithátt og hugsun-
arfræði snertir, en. þó sérstaklega
vegna þess, að þær liafa allar hér-
umbil undantekningarlaust sama
efni að geyma, sem er það, að byrja
með þvf að dæma, eða réttara sagt,
að fordæma ritverk einhvers eða
einhverra, ýmist f bundnu eða ó-
bundnu rnáli, hætta svo við mál-
efnlð f miðju kafi, en hvolfa sér
yfir höfundana með persónulegum
dónaorðum.
Ein af þessum ritgerðum eftir
Jón karlinn Einarsson birtist f 50
nr. Heimskringlu. Þessi ritgerð
byrjar með þvf að sýna, eða leitast
við að sýna fram á ýmislega galla á
ljóðmælum mínum. En Jón gamli
breytir ekki út frá vananum; liann
er ekki kominn langt á leið með
þessa ritgerð, þar til hann sn/r sér
algerlega frá málefninu (þversum)
og ræðst á mig með ýmsuni per-
sónulegum og ókurteisum orðum,
sem f engu tilliti standa f neinu
sambandi við ljóðmæli mfn eða
gildi þeirra.
Þiið er hálfspaugilegt þar sem
Jóu gefur í skyn, að ég muni ekki
hafa einn að öllu leyti skrifað
greinarstúf og stökur nokkrar, sem
birtust f 48, nr. Heimskringlu, og
sen ég vinsamlegast tilemkaði
ku^ningja mfnum Jóni Einarssyni.
Hann ætti þó vissulega að ver?Porð-
inn sannfærður um það fyrir löngu
síðan, að ég hefi aldrei þurft að
sækja orð eða hugsun til annara
til þess að standa fyrir máli mfnu
þar sem Jón hefir átt f hlut. Mig
undrar^stórlega, ef karltetrið Ein-
arsson er búinn að gleyma öllum
þeim áminningarræðum, sem ég
svo oft liefi neyðst til að halda yfir
lonum, bæði lieimulega og eins á
opinberum fundum í sambandi við
framkomu hans gagnvart þeim fé-
lagsskap sem við tilheyrum báðir.
Jón Eiuarsson segist ekki hafa
verið þvf samþykkur, að mínu
kvæði voru veitt verðlaun. I sam-
bandi við það vil ég benda á bréf
frá dómnefndinni til Islendinga-
dagsnefiidarinnar 30. júli 1902.
Þar stendur, að nefndin hafi komið
sér sarnan um það, að veita kvæð-
inu nr. 1, sem var mitt kvæði, verð-
launin, af þeirri ástæðu, að það sö
eina kvæðið, sem sé laust við brag-
lýti. Undir þennau dóm skrifar
Jón Einarsson atliugasemdarlaust,
ásamt, hinum dómnefndarmönnun-
um. Það er þvf samkvæmt yflr-
lýsingu Jóns sjálfs markleysa ein,
þó liann staðfesti eitthvað með
undirskrift sinni.
Ekki undrar mig þó Jón segist
vera óhræddur að veðja þeim doll-
urum, sem hann segir að ég hafi
lofað til Tjaldbúðarsafnaðar, en
aldrei greitt, þvf liann veit vel, að
ég hefi ævinnlega borgað í tæka tfð
livert einasta cent, sem ég hefi lof-
að að gefa til Tjaldbúðarsafnaðar,
eins og bæði bækur og reikningar
safnaðarins bera með sér.
Ég bjóst ekki við, að þurfa að
fara að ræða safnaðarmál við Jón
karlinn. En fyrst nú einu sinni
að honum þóknaðist að fara út í
þær sakir við mig, þá vil ég nú
leyfa mér, lesendum Heimskringlu
til fróðleiks, að augl/sa hér, hvað
við Jón Einarsson, hvor fyrir sig,
höfum goldið f safnaðarþarfir á sfð-
astliðnum fjórum árum, nefnilega
frá 1. jan. 1992 og upp til þessa
dags. Á þessu tfmabili hefir Jón
Einarsson gefið alls $26.60. Á
sama tíma liefi ög gefið $75.20, og
safnað þar að auki $185.00. Þetta
gerir alls frá mér $260.20 á þessu
ofannefnda tfmabili, og er ég þvf á
undan Jóni kunningja tnínum, sem
PIANOS og ORGANS.
Helntzman A Co, l’ianos.-Bell Orgel.
Vér seljom með mánað&rafborgunarskilmáiom.
J, J. H- McLEAN & CO. LTD.
930 MAIN St. WINNIPEQ.
>---------------------------------♦
NEW Y0RK LIFE
Insurance Co. PRESIDENT ’ I
Árið 1904 var sextugasta aldursár félagsins. A þvf
ári seldust 185,367 lffsábyrgðar skýrteini að upphæð
$342,212.569, fyrsta árgjald borgað. Það er 100 millíón-
um meira, en nokkurt annað lffsábyrgðarfélag hefir selt
á nokkru undanförnu ári. — Nærri 20 millfónir dollara
var borgað fyrir 6000 dánarkröfur. Yfir 20 mill. til lif-
andi meðlima. — 17 mill. dollara var láaað út á skýrteini
þeirra móti 5 prócent árlegum vöxtum. — Inntektir fél.
hækkuðu um 8$ millfón. — Sjóður þess liækkaði um 38
millfónir, er nú $390,660,260.— Lffsábyrgð í gildi hækk-
aði um $183,396,409. Öll lífsábyrgð í gildi 1. Jan. 1905
$1,928,609,308.
CHR. ÓLAFSSON, J G. MORGAN,
AGENT. WlNNIPEG MANAGER
nemur alls tvö hundruð þrjátíu og
þremur dollurum og sextfu centum,
og tek ég þó með í reikninginn hjá
Jóni $1.75 sem hann skuldarTjakl-
búðarsöfnuði 1. jan. 1904 af $2.60,
sem hann hetír lofað fyrir árið
1903. Ekki er nú furða, þó að Jón
karliun tali digurt og geri sig
merkilegan.
Kirkjubyggingar reikningarnir,
sem Jón minnist á. taka aðallega
yfir árið 1902. Það ár var ég for-
seti Tjaldböðar8afuaðar, en ekki
skrifari, og hafði því tiltölulega
lftið við þá að gera. En f þessu
sambandi er það eftirtektavert, að
það var einmitt Jón Einarsson,
sem ásamt öðrnm manni yfirskoð ■
aði þessa sömu reikninga, staðfest-
ir þá með undirskrift sinni og
gerir uppástungu um það á lög-
mætum fundi safnaðarins, að þeir
séu samþyktir. Þarua er aunað
jóst dæmi þess, að Jón Einarsson
álítur, að hann ekki baki sér mikla
ábyrgð með undirskrift sinni. Ann-
ars eru mennirnir, sem skipuðu
íirkjubyggingarnefndina á þeim
tfma, allir við liendina, reiðubúnir
hvenær sem þörf gerist að sanna,
að áminstir reikningar eru réttir
og ekkert við þá að athuga, nema
ef vera skildi eitt atriði, sem er
þetta, að nafn Jóns Einarssonar
sést þar livergi með eins cents til-
lag á árinu, þrátt fyrir það,þó flest-
allir meðlimir Tjaldbúðarsafnaðar
gæfu og söfnuðu f kirkjubygging-
arsjóðinn og sumir þeirra sem nam
mikilli upphæð.
Hvað þvf viðvíkur að ég liafi ein-
hverntíma af brjóstgæðum neyðst
til að bera vitni uni það, að Jón
Einarsson væri “First Class Car-
penter”, þá hefi ég ekkert um það
að segja nú annað en það, að mcr
þykir engin vanvirða að hafa orðið
til þess að bera líknandi vitnisburð
með mfnum náunga. Það er auð-
heyrt á Jóni gamla, að honum er
hlýtt til mfn fyrir þennan vitnis-
burð; hann segir, að raér hafi far-
ist það reglulega vel. Jæja, það
var vel gert af Jóni karlinum, að
minna mig á þetta atvik, sem ég
var fyrir löngu búinn að gleyma.
Nú vil ég f þóknunarskyni fyrir
það minna liann á annað atvik,
sem liann er ef til vill búinn að
gleyrna: Þá vorum við báðir full-
trúar Tjaldbúðarsafnaðar. Okkur
var falið á heudur, ásamt hinum
fulltrúunum, að semja um afborg
un á stórri skuld, sem hvfldi á
söfuuðinum og sem þá var fyrir
löngu fallin í gjalddaga. Við full-
trúarnir komum okkur saman um
það, að borga frá sjálfum okkur
alna tíu dalina hver upp f þessa
skuld. Við lögðum svo af stað til
þess að liitta lánardrottinn safnað-
arins, alt gekk eins og í sögu, þar
til að þvf kom, að greiða gjaldið.
Þá varð Jóni fulltrúa alt f einu
huglivarf. Með öðrum orðum :
hann snérist þversum og þverneit-
aði að borga sinn hlut, svo féhirðir
safnaðarins (sem oft hefir komið að
góðu liði) varð að borga tvöfalt til
þess að bæta upp fyrir embættis-
bróður sinn. Já, oft liefir Jón Ein-
arsson verið liðléttur í safnaðar-
málum, en aldrei hefir hann faiið
öllu verri för en f þetta sinn.
Jðn gerir mikið veður út af þvf,
að ég lfkti honum við mann, sem
nú er dáinn. Miklu veldur sá, er
upphafiuu veldur. Jón var áður
búinn að lfkja mér við mann, sem
líka er dáinn. En svo var það ckki
aðalástæðan fyrir þvf, að ég lfkti
Einarsson við Helgason lieitinn.
Eg var manninuni gagnkunnugur.
Sölvi heitinn ól aldur sinn lengst
af f þeirri s/slu, sem ég var fædd-
nr og uppalinn f, og gisti þess ut-
an mjög oft bæði hjá foreldrum
mfnum og vfðar þar sem ég var til
heimilis á gamla Fróni, og það er
föst. sannfæring mín, að Jón gamli
Einarsson sé talsvert svipaður
Sölva heitnum f ýmsu tiliiti. En
þar með er nattúrlega ekki sagt,
að þeir liafi verið skyldir.
Að endingu vil ég t»ka það fram,
að ég mun ekki eyða tfma infnum
f það, að svara Jóni garnla framar,
nema ef vera skyldi, að ég sendi
lionum stöku einhverntfma, ef liann
æskir þess, og þá mundi það helzt
verða eittlivað í áttina þversum.
Magnús Markvsson.
SKEMTISAMKOMA
^_og TOriBOLA
veröur haldin af G. T. stúkunni
SKULD
miðvikudagskveldið 11. okt.
í ÚNÍTARA-SALNUM
6 Sherbrooke Street
Program
1. Ávarp frá forseta samkomunn-
ar—Guðm. Bjarnason.
2. Violin Solo—Þorst. Jónsson.
3. Gamankvæði—Guðjón Hjalta-
lfn.
4. Solo—S. Sigmar.
5. Recitation—Miss Ina Jolinson,
6. Solo—Davfð Jónasson.
7. “Stjarnan” (stúkublaðið)—Mrs,
C. Dalman.
8. Violin Solo—Þorst. Jónsson,
Inngangur og einn dráttur 25c
Byrjar kl. 7.30.