Heimskringla - 31.01.1907, Side 3

HETMSKRINGLA
Winnipeg, 31. jan. 1907.
satnan hönditm vi5 stjórnirnar ojr
auökýfinga landsins til þess, aÖ
gera alla verkamenn að þrælur.t og
bundnum hjúum, jtaö þótti ihæ'a
og ekki siöaöra manna athæli, aÖ
La&t vistarbandiö eitt ár austur á
Islandi. iin livaö er um trelsiö o-
frækfeiikann í þessu “frelsiiiantii",
ef visbarbiandið á að innleiö ist t.ér
utn tveggja ára tímabil ? Iire.n-
ast'i Srelsis-atvinnugTjá'inn fer beld
ég að velkjast, og liljómurinn að
dimma í þessu stóra orði.
Að svo stöddu fjölyrði ég ekkj
meira um þetba mál. lí/g óska þess
að eins að endingu, að Islendingar
taki meira eftir stórinálum, sem
hér eru á dagskrá, eun þeir gera,
að minsta kosti i v.erkatnannamál-
uin. það hefir aldrei verið-hriigað
jaín miklu af blöðivm, tímaritum
og ritlingum á þá sem 11 ú, og ald-
rei jafn einkisv.erðum málagraut.
I>að íinst ]>ar nær aldrei nei'tt hoifct
né kalt, hráitt né soðið, — ekki mál
né mergur. þar er svo sem ekki
tveifct að sjá né fræðast af, sem
iiokkrum gagnar, né að gleði iná
verða.
Á nýársdag 1907.
K. Astg. Benedikt*son.
-------®---------
Spnnrn'/H'- og’ Svör.
1) Kr ég skyldugtir til að borga
skólag’jald, þegar yfir 4 mílur eru
frá mér til skólans, svo börn min
gefca ekki notið kenslu fyrir fjar-
lægðar sakir ?
2) Er ekki fcil tekið í lögunum,
hve langt má vera til skó-lans í
lengsifca lagi ?
3) O'etur skólanefndin fcekið skóla
gjaldið lögfcaki undir þessum kring-
uinstœðum, ef ekki er borgað?
F áfróður.
SVÖR. — < 1) þú ert skyldugur
fcil að borga til þess skóTa, sem er
í þvi skóTahéraði, sem þú ert bú-
fjebfcur í, hversu langt sem skófinn
er frá lieimili þíim, og hvort s.1
þú ábt nokkur börn eða engin til
þess að Táifca ganga á hann. — 2)
T.ögin gera ráð fyrir, að skóTinn
sé svo sottur í héraði, að þau
börn, sem lengst þurfa að sækja
til hans, 'þurfi ekki að ganga eða
keyra yfir 3)2 mílu lvvora leið. T.n
8Ú vegak-ngd er ekki svo lögskorð-
uð, að ekki tnegi ú't af hreiyfca,
þar ssin lögun héraðsins eða aðr-
ar k.nýjandii kringumstæður li/gja
til þess, að einhverjir itman hér-
aðsins verði að sækja skólann yfir
3rí mílu'. — 3) SkóTastjórnin getur
fcekið skólagjaTdið lögtaki frá hverj
nm gjaldiþegn innan ■fcakmarka
skófahéraðsina Ritstj.
Spurning: A. samdi við B. nm,
að F. sefcfci upp hey fyrir ákveðna
naii'fcgripatöhi, og að B. fóðraöi
nau.tigni.pina v.etrarlangt fyrir A.
B. seifcfci ívpp heyið s^mkvæmt sam.
ningi viö A. þegar veturinn reið í
garð, áfcfci B. von á, að A. sendi
honum g-ripinia til fóðurs samk/.
samniingi við Ivann, en svo leið og
beið, að ekki komn gripirnir. A.
hefir 'okki fcilkynit B. á neinn hut
ástaeður fyrir þessuin hrigðinæVum.
Hverju varðar aö löglim slikt
sam ni ngsrof ? Rancher.
SVAR. — þú getur liöfðað sKað-
aihófcaináT móti A., og fe.i-ið harn
dæmdan til *að borga þér sana-
gjarnar skaðailwetur, e>f þú getur
sannað samning við hann. Skaða-
bófca uppliæðin er komin undir
fiti dómarans, effcir þvi, ave 111 ikl-
tnii skaða þó ge'tur saiuiað að liafa
ofðið fyrir. Ritstj.
Daiiösf'a!!
Iýinar Einarsson, bóndi að Pine
Valfey, sem gietið var um hér í
bia&inu nýlega að Tátist heföi aö
heimili sínu þar í bygð, var jarð-
settur í grafreit Pine Valley bygð-
ar þriðjudaginn þ. 22. þ.in. Jarðar-
förin fór fram frá Leimiili sonar
hans, að viöstöddum flestum ís-
lendingum þar í bygðinni. Einar
hei'tinn var einn af elztu landnáms-
mönnum vorum hér í landi. Hann
var í fyrsta hópi þeirn, er flubti til
Nýja íslands árið i875- þaðan
flufcbist bann fcil Dakota og bjó þar
til skams fcima, að hann flutti til
Piiie Valley. Einar heitinn var á
72. aldursárd ; hann var fæddur á
sumarmálum 1835 í Norðurmúla-
sýslu á ísTandi. Hann kvoingaðist
tæpTega þrítugur, og esgmiðust
þau hjón 11 börn ; af þedm eiru 3
á Tífi, eir eiga lionum á hak að sjá,
ásamt ekkjimtii, er nú er á gamals-
í.Tdri og við tæjxi hoilsu. Einar
betifcinn var vel látinn af ölTuin er
hann þektn, grevndur vel, yfirlætis-
latKS og glaðlynd'ur, frjáls í skoðun,
gestris'nn og góðgerðasamur;i trúr
vinur vinia sinna og umhyggjusam-
ur 'fcvðir heimiiH sínu og börnum.
Dánai f egn.
Dáinn er Stgurður Björnsson í
Qnill Ixike nýfcndunni, Sask. —
fíanti andaðist 16. des. 1906, nær
áttræður að aldri. Sigurður sál.
var skagfir/kur aö ætt, fæddur
árið 1827, giftist 1863 sinni eftirlif-
andi ekkju HóTmtriði Guntiilaugs-
dóttir., Með henni Tifði haiiit í far-
sæTu hjóniabandi 42J2 ár. þeim
hjónum varð nokkurra barna auð-
ið, en sem öll dóu í æsku, ufcati ein
dótbir hans, sem lifir hann. þau
hjón reistu bú í A xlarliaga í BTönd-
uhTið og bjuggu þar tvö ár. þaðan
flii'ttu þau að Marbæli í ósTands-
hlíð og 'bjuggu þar átján ár. það-
an flu'ttu þau vestur um haf árið
1883, og settust aö í N. Dakota,
nálægt Moutvfcain P.O., og voru
þar 'þrjíi ár, en fltvttu þaðan árið
1888 til i.slieti/.ku nýl'Mtdunnar í Al-
berta og námu þar Tand, á hverju
þau bjuggu í 18 ár, þangf.ð til þau
flu't'tu til QuiTl I/ake nýlendunniar,
tiT lósturd'ót'tiir sitvnar og manns
henniar., )ir. G. Goodmans, hvar
Sigurður sál. andaðist.
Si'gurður sál. var Víitidaður mað
ur 'ti'l orða og verki. í orðsins
fylsta skiTningi, sem ávalt hafði
það hiiigíast, að reynast trúr köll-
un sinni. Hann hngsaði minna um
að sýiiíist entv v.era. Ha.nn var lvinii
mesti iðjumaður, og kunni mjóg
vel að fara með «011 sín, enda farn-
aðist 'þeim hjóniim vel, hvar s»m
þau voru, og voru jafniati veitandi,
hafandi það markmið, að láta
Tedða got't af sér i borgaralegu fé-
lagi. Hedtna á Islandi ólu þau lijón
upp þrjú börn annart., að tniklu
kyti, án alls endurgjalds. — Allir
þedr, sem kynit'iist Sigurði sálm a,
mumi m'i'nnast hans með virðingu.
Dánarfnegn þessi er skrifuð eftir
tiTmæhtm ekkjunnar.
Markierville, ATta., 16. jan.1307.
J.J.H.
--------4.--------
TVÖ þÚSUND ÁRA GAMAT.L
bær eða eldri, er fnndinn í Atidies-
fjölluntvm i ChiTi. Sá, sem bæitrn
fati'n,»heib:r Emil von Bur.giess, pró-
fessor í fornfræöi á þý/.kalatidi.
Hatwi segir, að í bæinun muni hafa
búið um 1500 Aztecar, mjög stör-
vax’ nn ættbálkur, sem ami'aöhvort
lvafi drukniað í va'tnsflóðá eða eyði-
If.gst af drepsótt. Mörg steinhús
fundust í bænum, sem nú voru
þakin mosa og alls konar girasa-
tegundum. í húsunum fundust ým-
iskonar áhöld og húsgögn úr sfceini
setn gefa í skyn tiltöluliega góða
.ncntun íbúátina. Bacrinn stendur í
þTÖngvim, lítt aðgengiliegum dal,
og er í fvirðu góðu ásigkotmilagá.
KENNARA
Vivntar við Akra skóla (No. 1267),
Saskatchewan) fyrir 8 m'ánuði.
Byrjar 1 apríl. Umsækjandi verð-
ur að hafa gildandi próf pappíra
fiyrir Sasfcatchewan, undirskrifaða
í.f kettslivmáhufcihlinnii í Regina. —
Umsækjavidi tditafci lavvnaupphæð,
reynshi við kenslu o. s. frv.
TiTboðutn verður veitt tnótri.ka
af undirrit'iiðum til 28. febrúar
1907.
ivristnes P.O., Sa.sk., 18. jan. '07
G. NARFASON.
KENNARA
vanbar við Háland skóla, nr. 1227
Kjemslwtímii 5 mánuðir, frá 22.
a.pril fcil 20. júlí, og frá 2. sepfcem-
ber til októbermánaðar loka. Til-
boðum setn tiTt'afci mentasbig og
katip, er óskað efbir, verður veiitt
móttaka af uiidirriituðmn til 1.
marz 1907.
Vcstfold, 10. jan. 1907.
S'. Eyjólfsson, Sec’y Troas.
KENNARA
vantar til I/aufás skóla, no. 1211,
3J4 mánuð, frá 15. marz næstk.
Tilboð, sem tiltaki mentastig og
æfingu sein bennari, ásavnt fcaupi,
sem óskað er eftir, verða meðbek-
in til 28. Sebr. af undirrituðúm.
Geysir, Man., 9. jan. 1907-
Bjarni Jóhannsson.
Stansaðu!
Ég útvoíraö þér atvinnu og
hétt kaup, op k< m.h þér í snm-
hand viö stœrstii framleiöslu-
verkstæfti lHndsins, svo þú »retir
keypt vörur af ö’lum tepuDdum
fyrir framleiöslu verö — »öa sem
næ.'t 60 pep cent ódýrara en þú
kaupir þœr hér 1 húöunum.
Margir hafa þe»?ar nota^ þetta
toekifæri. I>viekkiþú? Skrifiö
n ér strnx viövikjandi upplýs-
iucum eða flnnif1 miff per^ónuleí.»a
P. JOHNSON, 205 Mclntyre hlk.,
Winuipeg, Mhii.
A «4. ItAKIiAL
Selur lít kistur op annast um útfarir.
Allur útbúnaöur sá b*-zti. Enfremur
2-elur haiiii al skonar miuuisvaröa og
legst ina.
121 N**<m Sr. PIiO'.p 308
• —-----------------------
Bezta Kjöt
og ódýrasta, sem til
er I bænum fæst settð
hjá mér. —
Nú lieti ég inndælis
hiingikj'it að bjóða
ykkur. —
C. Q. JOHNSON
•
Cor. Ellice og Langside St.
Tel.t 2031.
♦-------------------------
The Bon Ton
BA KKRS & CONFECTIONERS
Cor. bherbrooke &Sar<cnt Avenue.
Verzlar meö allskonar brauÖ og pæ, ald.
ini, vindla ogtóbak. Mjólk og rjóma.
Lunch Counter. Allskonar *('audies.’
Reykpípur af ödum sortum. Tel. 6298.
LAND td >ÖLU
I/and tiT söhi néilægt Church-
bridge með vægutn afborgun-
ax skilmálum.
8-herbergja hiis á Agnes st.,
með vatnsleiðslu. Verð $2,300.
Með vægum afborgunarsk ’.n.ál-
um.
Lóðir á Agnes, Victor, Tor-
onto, Beverly og Alverstone
strætum með mjög vægum af-
borgunarskilmálum.
Hús og lóð á McPhillips st.,
nálægt Logan ave. Verð $1100
með vægum borgunarskilmál-
um'.
Hús með öllum umbótum á
Beverly st., 8 herbergi, til
Teigu fy-rir $35 á mán-uði,— má
flytja mn strax.
Peningar lánaöir. Lífs- og
eldsábyrgÖir seldar.
Skúli Hansson
nd C<».
Fasteigna og ábyrgða salar
»*'. 'l't* llttl <• IWl'k
Sfcrifstofu telefcn: 6476
Heimilis teTefón: 2274
HEI TIWK Kl %<«I.H *. TVÆK
skprnl lwKar sðeur f* nýir kai.p
audur fvrir að »ins -It.lMI
1 FRANK DELUCA \
+ som hefir húö aö 589 Notre Dnme hefir 4
♦ nú opnaö nýja búö aö 7 1 4 Marylnnd
4 St. Hann verzlac mcö allsk<mar aldini 4
4 <nr sætindi, tóbak o»r vindla. Heittteog 4
4 kafli fæst 6 öllum tiinum. 4
^44444^44444^«4«4444444«4^
Hoiniiiioii lliiiik
NOTllE ÐAME Ave. RRANCH Cor. Nma St
Vér seljurri peuin«aA vísanir h<>rg-
aule«ai á í»laiid: ou ödi uin Iöud.
Allekoiíar bankastöi f af heiidi fcyst
SI’ARIS.JÓDS DEILDIN
teur $!.(■(» imdap og jflr og gefur hæztu
gildandi voxti, som loggjast ?iö mu-
stæöuféö tvisvar á Ari, 1 lo
júnl ok desomber.
KÍKISMADUKIN’N
á pkkeit hetra i e'uí • siiini eu
KÖöa heiln i, oe im>* öUuii' xiiuiin
ppniivi.ii te’nr h"i> eikert
keypt befra til »ö vn'h»ld» heimi
en
Boyd’s Bra ð
Þhö pr sp.iiiHlireit -f ö'liiin
• þenn pfliuin. — » þi'*" »uö elt.
»staii hátt. — sh’" p.vk n. -tyrkir
Otl IIIPI II blói'lö. hmhlli" Oí2 VÖÖV
aua. Þúr.undir bniða p«ö.
BOYD’S
B»kery. S^ipi ce S . Cor
Potta».e £> ve. Phoi.e 1030
R
he'tir s» dpzIi bjór som
htVii er til f Can»da.
Hhihi er alveii eins óð-
iii o: hxii'i sýmst.
Rf ' ét viljir' f» þaö sem
bnzt er oir hollast þá
e> þ»ö þe»si björ. Ætti
»* vera á hvers mauus
heinili.
%8'
EDWARD I. DREWRY,
Manufacturcr & Importer
WiuuipeKi Canaaa.
1 40 Cammarcial Centre 1
Doll • . [ V AsKtltH Vliöja J 5
H. >'«• i L »t R<*nnsRkaöu kortiö, or þú munt sannfœrast um, aft þú heflr K
$2 N •>,, i. o trekifœri til aö cÍKnast auöfjár. Staöurinn er rétt noröur af C. P. R B verkstæöunum, ok Jim Hill skiftisporinu, og einnÍK þessum vcrkstœö- um, sem nú eru í þossu náorre «ni, (og fl úri væntanloí?); Th v DominioQ BridKeí'o., Shorwi 1 Willi ims Paiut Co., MsGrmjor Wire P mce Co.t Northwestern Foun Iry Co , Wostern Canneries Co., ok þsgar C. P. R.
$2 VI stækkar verkntæði sin, munu aö minst.i kosti 20,0D manns hafa þar atvinnu. i þæKÍleKri fjarlæx' frá “Com nercial Centre.” Er það ekki makalaust! aö eftir 19 máuuöi heflr þú eÍKnarbréf fyrir eÍKn þinni, m»ö því aö borKa aöeins $2.00 á mánuöi, ok sem aö mlnsta kosti veröur ■ helmioKÍ meira viröi en pú borgaöir fyrir hana. ■
TOKRENs TITI.B FARMER3’ COLONIZATION ANO SUPPLY CO.
64 'liti.1 St K ») i) 6. St* iirtv BU. I*Iioiic ttrt iZ 1
Heítir «A vindill sem allir “pykje. “HversvegnwY".
af þvl hann er þ <ö besta sem monn geta reykt.
íslendiuKar! muniö eftir aö biöja um ^
We«tefn Ulgar Fnotory
Tho oHs Le^.AÍi'audi Winnnipeír
Depnrlmrnt of Afiriculture and Tmmigration.
MANIT06A
Land möguleikanna fyrir bændur og liandverksmenn, verka
menn Auðnuból landleitenda. þar sem kornrækt, griparækt,
smjör og o-tagerð gera nieim íijótlega auðuua.
Á R I Ð 1 il 0 5.
1. 2fi43,588 ekrur gftfu af sér 55,761,416 bushel hveitis, að
jafnaði yfir 21 bushel af ekrunni. 2. Bændur bygðu hös og
aðrar byggingar fyrir ytír 4 millióuir dolllars. — 3. Hús voru
bfgð í Winnipeg fyrir meira en 10 millíón dollars. 4. — Bún-
aðarskóli fyrir Manitobafylki var bygður á þessu »ri. 5. Land
or að hækka f verði alstaðar f fyikinu, og selst nú fyrir $6 til 50
hver ekra, eftir aftöðu og gæðum. 6. — 4n þúsund velmegatidi
bændnr eru nú f Manitoba. 7. — Ennþá eru 20 millfón ekrur
af laudi f Manitoba sem má rækta, og fæst sem heimilisréttarl
TIL VÆNTANLEtíRA LANDNEMA
komatiditil Vestur-lamisins: — Þið ættuð að stansa f Winniþeg
og fá fullar upplýsingar nm heimilis é:tail;>nd. og einnig um
önnur lfind sem til sölu eru hjá fylkisstjúriiiuui, járnbmutafél 'g-
um og landfélðgum.
R F» ROBLIIV
Stjórnartoruiaðnr og Akuryrkjumála Raðgjafi.
Eftir upplýsiuKum n á Ipo» t'h
JoHPpli Hnrke, J»<* llailney
6l7 Main st., 77 d1 >" vrsst.
Winuipeg, Man. Tor > u, >. O it.
■■■■B MBaW
59 SVIPURINN HENNAR.
"Vertu litij'rökk, Veremka, ems og ég. þoy1! þar
l:emnr eii.'hver, láttu ekki Roy sjá þig þannig
Inn koni líivarður Clynord, ásamt ungum herfior-
ingia úr Ti'vcrði drotiiin'garinnar. Föl cit brosandi
gekk Vvrenika á mótd manni sínum, án þess að nokk-
ttr merki gíOshræringar þeirrar sæust, sem hún ný-
lega var gagnttkiti af.
Skömmu síðar komu hinir gestirtwr og með þeini
Gilhert Monk. Svo var gietiigið að borðinu og fcekið
til snæ-ðimgs, en að lokimiii máltíð fór kvenfólkið rn-n
i anna'ð bsrbcrgi tius og vant var, meðan karlmenn
sátu kyrrir við víndrykkju um stund. Verenika
hefði Jic.lzt ' iljað setijast i gliiggaskotið, eins og áð-
ur, ien Sylvia fékk hana til að setjast l.já sér við
ofninn.
Eftir litla þögn sagði Sylvia :
*‘Nú hefirðu ennþá naumast smakkað mat, Ver-
«nik:v. það eyðiTeggur heilsu þína. þú niátt fcil að
drekka einn bolla aif kaffi áður en karlmeiuv'rnir
koma", og áu þess að væmta svars, hrimgdd hún, og
bað þjór.'inn, sem inn kom, að færa sír kaffi. I/itlu
síðar kotn þjónniim af'tur með kafið.
‘‘Má 'ég hella á bollaim fyrir þig ?” spurði Sylvia
“þakka þér fyrir, ief þú vilt gera svo veT, þó ég
hafi enga lyst á því", sagði Verenika.
“Jú, jú, drektii úr eimun bolTa, 'það hressir þig”,
sagði Sylvia, gi-kk að lifcla borðinu, þar sein kaffið
stóð, helti í bolln fyrir Vereniku, og Tét lyfjaherið
umrædda í hnun. Veneniika hprfði í eldiim og sá
ekkert, hvað Sylvia gwrði. þiegar hún var ibúiii að
láta rjótna og sykur sannan við knffiið, brosti hún á-
nægjulega, og rétti svo bpHann að Vereniku með
Júdasarbros á vörum símum.
“Kaffið er gott, góða”, sagði hún. “Drektu
það á ine'ðaa það er heitt, það styrkir tamgaTmar”.
“Ekki núua, Sylvia. Seinna".
60 SVIPURINN HENNAR.
“Jú, Vcrenika, þú verður að drekka það ímiðan
það cr he.itt og ihnur er af þvi. Ef Roy kæmii og
sai þig eir.s og þú ert nútoa — drektu það hans vegtia
“Ilaiis vngma”, endurtók Veremka. “lians
vegna vil ég gcra hvað sem er — ré’fctu mér bollaiim,
svo sk.il é-g drckka úr honum — þakka þér fyrir mær-
g.ttnina”.
V< renika l«r bollann að munm sér og drakk úr
honnni hvern dropa.
Sylv'U- liorfði þcgjandi á Vereniku meðan hán
tænuli Lollann, tók svo við honum tómum, gekk að
botðiivu og htlti á atman bolla handa sér og drafck,
að því búini gvkl hiiti mt í gltiggaskotið.
“þ/ð er alt bmið”, hugsaði hún og brosfci, ‘•‘‘nú
er hiiu Lerfang dauðans, iniean stund'ar verður hmn
veik, <>g itman viku er hún þögnuð fyrir íult og alt”.
XI.
Brúðurmar hatts Gilberts.
Meft'nn Sylvia framkvæmd'j áform sitt gaguvart
Veremiku, sat Koy hjá gestum símum við skemttTagar
Síiii.ræðiu',
En mitt í gieðin'mi greip hamn oimhver óski!j;vmfcg-
tir kvíði og löiigun affcir aið sjá konu sína, og stóð
því snöggfcga upu firá borðitiu. Gestirmir gerðm hið
sarna og yengu þar inti í salinm, þetta tæki&eri not-
aði Gill ert, og sagði lágt :
61 SVIPURINN HIÍNNAR.
62 SVIPURINN HENNAR.
“Vil'tu veita mér atignaibliks áheyrn, góði Roy ?”
LáVí.rðuriiitn stóð kyr.
“Síðasta inámuðinti, scm ég hefi dvalið í I.-nndún-
.íiii, heli ég kcjriist að sammitngum við lögfræðd'mga-
Tclagið Scot év Remæn', að lœra af þeitii lög og t-.ika
svo þátt í féJagssfcap þeirra að því búmt. Hvað
segir þú ittu þetta áform ?”
“A morgtin skulum við fcala nm þetta, GiTbort”.
“Fyrirgviðu”, sagði Gilbert, “ég verð að tara til
Limd'.'vtia i kvöld. því í fyrramáilið á ég að byrja mám-
ið, og erind'i mitt hiragað var, að biðja þig að látia
mér 200 pund. 1 Anmað humdria'ðið á cg að borga fyr-
irfram fyrir kemsluna”.
“þú skalt fa pemimgama, en notaðti þá vel. Ég
sfcal gefa jvér ávísun á Drumtnond”.
Ilaiin tók ávisamabók upp úr vasa sínmn, skrif-
aði ,'áein orð i l.ana í flýti, reif svo bTaðiö úr og íékk
Gilbert það.
Hauii þakkaði með mörgum fögrum oröum. og
r.agði aö síöustu : “Eg befi. nauimiu tíma, ef ég
ætla að ná í lestima frá Osborne, og því bið ég þig,
að flytj.i konu þinni og gestumutn kveðju mina. Að
viku liðinni kt in ég 'affcur, segi þ.'-r frá, hvernág sakir
standa. og íæ }>á að heyra áiit þitt. Góða nóttl ”
þíúr tóku hvor í anraars hendi og skildu.
Lávarður Clyrord fór inn í saTimn, em GiTbeet
liljóp upp í hcrbergi sitt, þreáf hatfcinii, yfirtrakkaun
siun og handtösknna, þarat srfðan ofcin og út og uj>i> í
vf.gninn, sém beið hans.
Hann hallafii sér aétur á hak i vaguiinuin og
sagði við sjálfan sig : “Ég cr eimi maðurinn í heim-
iinnn, sem veit hver lafði Clvnord er, og sú þekking
er upphaf auðnu minraar og auösældar. Sylvia geng-
ur siraar þrongu, dímmu götur, an þess að ráðgast
um við itiig. og lávarður Clynord hugsar tnn ekkert
iieit'a koim s na þar sem ég, eitts og tna’ðurin.n í
brúðuteikhúsinu, heft ailar taugarnar í hendi minn .
og grt látið brúðurmar dansa að minni vild”'.
þegar lávarður Clynord kom inn i salinn, s .
hann Sylviu standa á tniðju gólfi innan um hóp ul
karlmönmvm, sem l.tm var að tala við. llún vav
rjóö i andliti með ógeðslegan glampa í augunum.
Lávarðtirinn reiidi augunum tim salinn, hann vat
sjáanlega a . ga að konit siittii.
Veremika stóð í því hornitm, seni fjærst var, og
var aö tala viö ungan aðalsmanti. Ilún var undar
lega ókyr, audlitið fölt, varirnar litTausar, en augitn
gloöu eirs og stjörmur, og sýndust enda stærri en
vanfc "ar.
Með utidarlcgum, þvinguðum hlátri svaraöi hún
spaugsyrð: aðaTsmanrusins, svo lávaröinum varð ilt
við og flýtti scr til þeirra. •
“Liðiir þér ilia?” spttrði hann, eftir að ungi að-
ut'inn haföi 1 neig't sig og farið”.
“A, það er ekki að tnarka, það er svo heiifct hér
mni”, svaraði hún og strauk h'endinni um ennið.
Næst,. hálftímann horf'ði Clynord stöðugt á hana,
af Jiessti vissi hún og var kætin sjálf. Áður hafði
hún verið óframgjörn og faslaus, en nú var hún o'fsa-
kát og síspaugf.ndi. Eitrið, sem Sylvia gaf benni,,
var farið aö haía áhrif.
þessi btxyt img á framkomu Vereniku vakti anigist'.
i huga iávaröarins, og hann ætlaði að fara afi yrða au
hana, þegar ltttn alt í einu þaut frá þedm, sem húm
v t*r að tala við, og að ofminum, settist þar í hæg-
indastól og sagði :
“En hvað hér er fcalt”, tautaði hún, “bitur kuldi:
setn um mig fcikttr, oins og væri ég stödd við heims-
skt.mtið”.
"Veremika", sagði lávaröurinn skelkaður. “Ertfc*
veifc ? þú ert svo veáfcindafcg”.
Verenika leit upp og átti þó erfifct með það; hú®t
i
I