Heimskringla - 11.04.1907, Page 3

HEIMSKRINGLA
Winnipeg, II. apríl 1907.
aldrinum 12—20 ára, er ekki neifct
gatnan að vera faðir ’eða móöir,
og stjórna og stýra í rétta átt.
Ég heíi séð mörg heimili, sem
lrafa verið eyðilögð bæði peninga-
lega og 'án'ægjul'ega einmitt þegar
þaið gagnstæða hefði áfct að eiga
sér stað. Ég hefi séð mörg áþreif-
anleg dæmi, þar sem prédikun utn
írjálst land og fría mentun hefir í
alla staði haft bölvawlegar afleið-
ingar á sfcefnu ungu mannanna.
þieir setja sig í húsbóndastólinn
áður en þeir eru skóþvengsvirði,
vinna hjá P'áli í dag og Piétri á
morgun og leignast aldred neitt,
koma svo hedm tdl foreldra sinna
og setjast þar upp, heimta alt
meið sjál'fskyldu og hroka, sofa
fram á dagmál. Og séu margir
bræ-ður á h«imiiinu, þá láta þed-r
eldri þann yngsta snúast í kring
um sig eins og hund í bandi.
þið húsfieð'ur og húsmæöur, þið
Jnirfið að finn.a gofcit ráð fcil að
koma inn hjá sonu'm yðar öðrum
hugsunarha tti, en að framan er á
minst, og skail ég minnast á, hvað
ég á'lífc hepjTÍkgast : þegiar synir
yðar þykjasfc of stórir til aö hlýða
,ykkar ráðum, þá skuluð þið láta
þá hafa sama rétfc og alveg óvið
komiatidi m'enn, seija þeAm í.it sem
þá vantar aö fá hjá ykkur. og
borga þeám liverfc handarvik, sem
]»ir v'inna. Að láfca svona pilta
dansít eftir s'nu eigin höfði er jafn
skaðkgt fyrir biáða málsparta.
Au'ðviitað eru hér heiðarlegar und-
antekmingar, og rnargir ungir
irnenn fcil, sem ekki eiga skylt ið
það fraimanskrifaöa, en þvi miður
eru þeir færri en hinir. Bóndi.
-«>-
Veturinn í Dalnum
Vefcur er genginn í garð,
og greipar alt heljar með taki ;
f'jólan >er fölnuð á grund,
írosin og helkö’ld og stirð.
Komið er hávetrar brím,
en lneiöskír.t er loftið að kalla ;
nófctin er nöpur og köld,
ndstandi frosthéla grá.
Ilvergi nú beyrist í runn
inn hljómfagri söngfugla kliður,
su'ður fcil sólbjarfca lands
syngjandi aftur hann fló.
Hnígin er björkin í hlíö,
því hrunið er laufið af greinuin,
snjóbiarin standa því má
og stríða’ mót hretuin og vind.
Alt því er umbreyiting háð,
og ait verður lögum aö hlýða,
Alvaid'ur upp sem að kvað 1
i öndverðu jörð þegar skóp.
Vorbdíðu vermandi sól,
sem vekur og lífgar og nærir
alt sein í ánauð var hrej>t
und ísköldum vetrarins farg.
Svo gemgur ár effcir ár,
þau umskifti sumars og veturs;
lífiið er lánað um stund,
en legst næsta vetur í dá.
B. R.

TIL ÚNÍTARA!
Spurningar og Svör.
Hvernig liljóða lög eða fyrirskip-
amir stjórnarinnar í Canadw um
opimbera gra.freiti úfc um landið ?
Kr það ekki skylda allra búienda í
hverju Township, liverrar triiar
eða þjóðar sem þeir eru, að hafa
opimberan grafreit fyrir aJla í
Townsliijiinu ? Eða má hver bíi-
andi hafa grafreiiit fyrir sig og sína
á sin/mi l andeign ?
Bnandi í Sask.
SVAR. — Heimskrimgla veit
ekki til, að rikislög hafi nein bind-
andi ákvœði um gra'freiti. það mál
heyrir undir bin ýmsu fylki, og
hverfc fylki hefir sín sérstöku lög
um það má’l. '2) það er ekki skylda
allra bnienda í hverju Township að
hafa opinibera grafreriti. Kimstakir I
menn geta átfc þá, eða f.'lög, svo
sein safnaðaíélög. 3) það eru eng-
in lög til í Manitoba, er skylda
menn t>il að greftra fólk í opinber-
um kirkjugarði. Hver búandi get-
ur, eí liann vill, láfcið graia sifct
fólk á sínu eigin landi, cf hann að
öðru leyfci fuflnægir þeim skilyrð-
11 in, sem lög ,ákveða áður en gneftr
umin fier fram, svo sem að úfcfylla
dániarskýrslur og afhenda iþær til
skri'fara sveifcarinnar, ásamfc með
lækmsvottorði ntn dau'ðaorsök, og
er þá sveit'arskri'farinn skyldur að
veifc'a greiftru niarfe'yfi, án fcillifcs til
þess, hvar graftrunin fer fram.—R.
SPURNING. — I.iggur við sekt,
ettir þessa lands liigum, ef karl-
maður og kvenmaður Hfa saman
svo inörgum ártvm skiftir án þess
að ganga í hjónaband ?
Kaupandi H'QÍmskringlu.
SVAR. — Nei. Rifcstj.
H
EHnSKRlNttLU og TVÆR
skemtilegar sögur fá nýir kaup-
endur fvrir að eins #8.00.
Hver ykkar vill svara eftdrfylgj-
andi spurmibgum greinilega og
bl'átt áfram ?
1) Hvað heitir guð Únítara, ef
hann er andi, sem talar með orð-
um ?
2) Hvernig frelsar heila'gur andi,
eða guð, iir holdinu, án þess að
temgjast því ?
3) Kr nokkur orðdaus guð til ?
4) , Hverniig geta góðverk 70 ára
veitt eilifa sælu ?
5) Hviernig, og á hvaða stað
drepa gó'ðvierkdn syndina í mann-
inilm ?
6) Hvernig gat orðlaus guð sagt
“Vierðd ljós”, etc. ? Kn hafi hann
nú tadað við spámennina, hvað
hefir orðið af honum síðan Nýja
testamenfcið byrjaðii ? því hæfcfci
hann að tad/a ?
7) þvi er ekki eðlilegt', að sá, er
skapaði það sjáanliega, hafi orðið
sjáanlegur ? Nfl. “Orðd'ð ’ ; “Orð-
ið” varö 't'il þar sem orð ervi töluð
8) Hvert er eðlid'egra að guð og
maður frelsi manninn, eða guð að
edns ?
9) Hvernig gat Jesús Krisfcur
verið góður maður og samt svik-
ið í trygðu 82 einkavdni síma, þá
er hann lofaði þeim heidögum
anda, sem þó aldrei kolii ?
10) Kr nokkur “faðir” til ufcan
vd'ð eða fnáskilinn syninum ?
11) Hvermig stendnr á því, að
Úmítiarar geta ekki skild'ð, að sá
eini' guð, sem til er, heifcir Jesús
Krist’ur, a>ð guð er andi sem tadar,
eiitt “ég' ’ í þrernningunni, og að
þetfca “ég” eða “em" er Jesús
Kristur ?
12) Hvermiv búast Únítarar við,
að giv5 fnelsi þá án þess að gera
tilrautt tiil þess ?
S. Sigvaldason,
418 Young st., Winnijieg.
Ferðamaðuriun
Á vordegi lífsins hann lagði
á lieið sem hann vissi’ ekki’ að
en úngur í æskunnar fjöri (mæddi,
hann ótfcalaust braufcina þræddi.
Og ánægja alt var hans difið,
en alt af v-ar braufcin að lengjast,
og upp á við alt af hún færðist,
og ákait nú tók hún að þrengjast.
Nii hrjóstrug var ledðin og hálli
og hnetviðrin byrjuðu að næða,
svo illa tókst áifram að halcla, —
á endanum tók hann að mæða.
Og þá varð hann þögull og liljóður
því þ'yrnar á vegnm hann stungu,
svo ýft nærri örmæddur iéll hann
und örlaga byrðinni þungu.
því mörg voru hans mótlæfcis-
sporin',
og margbreytta leið varð hann
þreyfca,
en áfram samt hélfc Ivann með
hraða,
og hugð'i sér náfctstaðar leita.
Kn ógerla vissi’ hann nær enti
sú örðuga lieið, sem bamn þreytti;
og sólin nú lækkaði’ á lofti, —
þá lífskröftum öllum hann bertti.
því lvúma tók, hann þráði. hvílu,
og hann vissi staðinn, eif næði,
hvar vinirnir velkominn segðu’
banui,
og veittu’ honum allskonar gæði.
B. R.
Ég undirskrifaður hefi kejrjit
kjötverzlun þeirra Sigurdsson &
Jol.nson, að 666 Notre Dame ave.,
og óska eftiir viðskiftum Islend-
inga. Kkkert mema bez.fca kjöt
vierður hait á boðstólum. Fljót
afgreiðsla. Sent bedm til allra, er
þess óska.
Christian Olafson
Þeir sem vilja fá þaö eina og besta
Svenska Snuss
sem bniö er til i Canada-veldi, œttu aö
heimta þessa tegund, sem er búin til af
Canada
Snuff
Co’y
249 Fountain
St., Winnipeg.
Vörumerki.
Biöjiö kaupmann yöar um þaö og hafl
hann þaö ekki, þá sendiÖ $1.23 beint. til
verksmlöjunnar og fáið þaöan fullvegiö
pnnd. Vér borgum buröargjald til allra
innanrikis staöa. Fœst hjá H.S.Bardal,
172 Nena St. Winnipeg.
Nefniö Heimskr.lu er þér ritið.
Þaðborgarsig
fyrir yður að hafa ritvél við
við starf yðar. Það borgar
sig einnig að fá
OLIVER----
---TYPEWRITER
Það eru þær beztu vélar.
Biðjió um bœkling — sendur frítt.
L. H, Gordon, Agent
P. 0. Box 151 — — Winnipeg
KENNARA
vantar æð Hadand skóla, No. 1227.
Kenslufcími 5 mánuðdr, byrjar 15.
maí. Fjögra vikna frí að sumrinu
frá 25. júlí. Umsækjendmr tidtaki
m’entia.stig og kaup ásamt fledru
tdl undirskrifað'S fyrir síðiasta apríl
þessa árs.
Vesitfodd, 20. marz 1907.
S. EYJÖI/FSSON,
Sec’y Treas.
Bezta Kjöt
og ódýrasta, sem til
er f bænum fæst ætfð
hjá mér. —
Nú hefi ég inndælis
hangikjöt að bjóða
ykkur. —
C. G. JOHNSON
Cor Ellice og Langside St.
Tel.: 2631.
íslenzkur Plumber
G. L. STEPHENSON,
Rétt noröan viö Fyrstu lút. kirkju.
IIHNenaNt. Tcl. 57
A. S. BARDAIi
Selur likkistnr og annast um útfarir.
Ailur útbúnaöur sá bezti. Enfremur
selur hann aUskouar minnisvaröa og
legsteina.
121 Nena St. Phone 306
Elíctrital CDDstriction Co.
Allsbona- Rafmatcns verk
af hendi leyst.
96 King St. Tel. 242 2.
The Bon Ton
BAKERS & CONFECTIONERS
Cor. Sherbrooke & Sargeut Avenue.
Verzlar meö allskonar brauö og pm. ald.
ini, vindla ogtóbak. Mjólk og rjóma.
Lunch Counter. Allskonar ‘Caudies.’
Heykpípur af öilum sortum. Tel. 6298.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦*♦♦#♦♦
♦
♦
♦
♦
FRANK DELUCA
sem heflr búö aö 589 Notre Dame heflr
nú opnaö nýja búö aö 7 14 Maryland
St. Hann verzlar meö allskonar aldini
og sætindi, tóbak og vindla. Heitt te og
kafli fæst á öllum tírnum.
♦
♦
♦
^llominioii Bank
NUTRE DAME Ave. RRANCH Cor. Nena St.
Vér seljum peninKaávfsenir horit-
anlegar á íslandi og öðrum lönd.
Allskonar bankastörf af hendi leyst
PPARI8JÓDS-DEILDIN
tenr $1.00 inulaji og yfir og getur liH-etu
KÍldaudi rexti. sem legKjnst viO íno-
stæðuféð tvisvar á ári, I lo
júní og desembcr.
er fyrirsðgn á bækling sem hver sá ætti aðeifta sem þarfnast lffs-
ábyrgðar. Hann er p'entaður á islenzku máli af GREAT-WEST
LIFE, og aýnir hve vel félagið hagar starti sínu i hag ábyrgðar-
hafanna. Hann sýnir að hver gróðaáætlun hetír ræzt. og meira
en það, oe gefur ástæðu fyrir því, hvers vegna iðgjöldin seta verið
lág en gróðinn mikill til þeirra er ábyrgð hafa i GREAT-WEST fól
Biðjið ura upp'ýsingar os segið aldur yðar næsta fæðingardag
og yður veiður sendar upplýsiugar um það ábyrgðar fyrirkomulag
sem yður hendar bezt.
ÍSLENZKIR -4GENTAR: —
B. Lyngholt, Selkirk. F'.A.Gemmel, Selkirk
C. Sigmar, Glenboro. F. Frederickson, Winnipeg
THE CREAT-WEST LIFE ASSURANCE GOMPAHY
Aðal skrifstofa, Winnipeg.
Commercial Gentre
[ Viðskifta Miðja]
Rannsakaöu kortiÖ, og þú muntHsannfœrast um, aö þú heflr
tækifæri til aö eignast auöfjár. Staöurinn er rétt noröur af C. P. R
verkstæöunum, og Jim Hill skiftisporinu, og einnig þessum verkstæö-
um, sem nú eru í þessu nágreDni, (og fleiri væntanleg); The Dominion
BridgeCo., Sherwin Williams Paiut Co., McGregor Wire Fence Co.,
Northwesteru Foundry Co., Western Canneries Co., og þegar C. P. R.
stækkar verkstæöi sin, mnnu aö minsta kosti 20,000 raanns hafa þar
atvinnu. í þægilegri fjarlægö frá “Commercial Centre.’' Er þaö ekki
makalaust! aö eftir 19 mánuöi heflr ]>ú eignarbréf fyrir eign þinni,
m»ö því aö borga aöeins $2.00 á mánuöi, og scm aö minsta kosti veröur
helmingi meira viröi en þújborgaöir fyrir hana.
FARMERS’ COLONIZATION ANQ SUPPLY CO.
<521 Jlain St. Hoom 6, Stauley Blk. Phone <>(55SÍ
œmemememeaæce^scexeaceíecexeæemeæcececeKeæceceæea
CORN. EPP 3 CQ.,
AGEIVTAR
854 .11 iiin 8r. -------- Winitipeg.
Gufuskipa-farbréf fást hér, til ot> frft
Evrópu. Útlendar peningavfxli. Nót-
ur oj> peningaávfsanir seldar, sent borsj-
aidetíar eru hvar sem er á hnettinum.
Allar póst-pantanir oy bréfaviðskifti
afgreitt fljótt. Reynið viðekifti við oss.
P. 0. BOX 19. ’PBONE 5246
cœe»me»3ce^cece«eæes»»so ceöce^ceæce»ce^cexH>ce5ce>.ceí^
T.L.
Heitir sá vindill sem allir "°ykjú. “Hversveirne?*\
af þvl hann er þaö bestn spiit menp »«>ta revkt.
ísleudiuárar! uiuniö yftir aö hiftja um r|'
AVestern t'lgm- Fartory
Thoraas Lee, eigandi Winur.ij.eg
139
SVIPURINN IIKNNAR.
140
SVIPURINN HENNAR.
lijá ]ór, og 11 ú, þegar þú1 ert kominii', ertu svo kald-J
ur í viðmóti”.
Hun laitt niður höfðdnfct og grét.
“Úg .er l.inn sami óumbreiytfci bróðir þinn edns
°g ég var, kæra Syl'via”.
Har.n kysfci hania og í þvi komu ]>eir inn Gilbert
og Sanders.
Sylvia vatt sér úr faðmi lávarðarins, ánægð og
roðnandi, en þeir Mitti hvor til annars, sem inn komu.
Sanders borðaði kvöldvterð með lávarðimttn, og
itað hann að því búnu, að fcala vdð sig í einrúmd í
Ljókaherberginu.
í dag sknlum við fara íljótt yfir efnið, Samders
ir.inn, en á morgun skulum við nákvæmlega athuga
íeikndnga og antiað”.
“það v.vr ekki iim ei'gniina, sem ég ætlaði að fcala,
iávarðut, alt h©nni viðkomamdi >er í beztu reglu.
Ég vona ]>ér fcakið iekki 1 dijöríumgi mína ddla upp. —
það var um Sylviu”.
“Taliö þér óhiika'ð, kæri Sanders”.
“Siðnii þér fóruð hefir Sylvia lifað hér á Clynord
edns og runna, engum boðið til sín og aldrei farið
neitt. það er í almaelíi, að þér ætlið að giftast
hcnui, tn þér gætuð fengið betri konu en hana, ag sé
það ekki adorm yðar, að gdftast henni, þá æfctuð þér
uð láta hana fara burfc. Ég vona þér misskiljið ekki
tillögu rnina”.
“Hverfc ætti hún að tara'?”
’Kg hélt hún æfcti ætit'ingja'. Máske þetta sé
aðalH'vimili hennar ?”
“Já, og hún hefiir hediiiild fcil að vera héx, og
verður að vera hér, þráfcfc fyrir alt rngl og málæði.
'Að giffca niig aftur, hefir mér ekki komið til hugar’’.
“K11, kæti lávarð'ur, þér verðið að munia, hve
ungtir þér eruð, það er blátt ájfrarn skylda yðar, a>ð
giltast aftur. Ilver ætt'fci annars að vera húsbóndi á
Clyncrd að yður liðnum ? Og ef þér giftist affcur,
hver stendur þá tvær að verða konam yðar, eu Sylvia,
seiu aimamiarómurinn aegdr, aö þér hafið svikdð, úr
þvi hún er hér?”
“Eg viðvirkienni hinu góða tilgang yðar, Sanders,
og það getur skeð, að Sylvia verðskuldi að ég giffcist
henr.i, en utn það skudum við tala síðar".
]>ér eruð díklegia ekki reiður mér, lávarður?”
Nei, síðar en svo. — Nú, ætlið þér að f’ara
strax? — Jæja, góða nóbt! ”
Sanders \ ar ekki búiinn að segja hedminginn af
þ\í, sem l.ann ætlaði að siegja, þegar hann fór.
<- lynord gekk aftur inn í sadinn’.
þar var Gi.Lert að ganiga um gólf, en Sylvia sat
við skratvtsaum. Hún Luit ástfangnum augum á
Roy, þegar liann koin inn.
Roy tók hægindastód, dro hann að legubekknum
og scttist.
Ilann fc r aö hugsa um það, að þar eð Sylvia
elskaði sig, og admeniviimgsró’murinn orðaði þau sam-
an. þá ætti hún fudla heim'fcingu á vernd sitini. Að
sönnu væri það að eins bróðurLeig ást, sem hann' bæri
til hennar, en þó væri það máskie réttast', að hann
giftist henni, þnr eð allir bvggist við því.
Svlvia horfði á bann mieð unaðsríku brosi, hvin
sá ínjög vel, hvað hamn var að hugsa um, og ásefcti
sér að ná takmarki sinu þefcfca kvöld”.
“Áður en 'ég báfcfca”, sagði hvvn vdð sjálfia sig,
“skal hann í annað sdnn vera orðinn unnmsti minn”.
“Gilbert Lédt lá'fram að ganga utn gólfið, hann
beið lika eftir þessá.ri trúlafun. Meðan hún var ekki
f'ullkomnuð, varö áiíorin hans með Vererviku að bdða-
Hann var einmdfct að hugsa um þetfca, þegar
dyravörðurinn kom dnn og sagði honum, að maður
að nafni Flack eða Falck viddi fimna hann.
14: SVIPURINN HENNAR.
Monk varð bilt við, cn flýttd sér ofan.
í öudinni stóð FLack og hélt á ha'tfcinum í hend-
inm.
Hvað er að ? því kemurðu hingað?”
“Komiö þér út með mér, herra, ég þarf að tala
vdð yðnr”, sagði Flack.
þegar ]>eir voru koninir úfc, sagði Monk :
Hér lveiyrir enginu fcdl okkar, segðu mér nú er-
indi þdtt”.
“Frú Kraul sendi tnig”, svaraði Flack, “að segja
yður frá þ\ i, að ungfrú Gwyn er farin frá St. Maur,
í gær, og hcíi eg ekki séð hana síðc.n’’.
“Faritt — burt — frá St. Maur?”
“Já, hcrra, hún er farin, og bar Litla tösku i hend-
inni. Hvin vai klædd gráum kjól með Jtlæj11 tyrir
andliti. Frú Kraul heldur að hún hafi farið hingað,
og að hun hafi lesið um það i blaði, sem var vafið
utan um baudhnoða, er hún fékk í Carnaroon, að lá-
V’arður Clynord væni á beimLeið. Hafið þér ekki séð
hana, eða, hefir hún ekki sést hér ?”
“Nei, ég hefi ekki séð hana, en hún gefcur verið
hér í nágrcitíitnu, reymdu að njósna hér i kring, á
gistdliúsinu og anniarsfcaðar. En ]>egar búið er að
slökkva ljósin í höllinnd, geiturðu fundáð mig aftur vdð
hornið á garðinum ausfcanvert við hana, og sagt mér
hvernig sakir sfcanda”.
Gilljert gekk ajftur dnn d saHnn, og þaðan dnn í
hliðarherhergd og sebfcist þar, órólegur í miedra
lagi
“Viereuika komin hingað! ” baufcaði hann. “En
luin stendur við loforð safct, hvin lætur mann sinn
hvoi'ki sjá sig eða þekkja.
14’
SVIPURINN. HKNNAR.
V
XXIII.
Hvífca stúlkan.
Stori, skrautlegi salurinn, með öllum þægmdun
sinutn vakti aítur hjá lávarðinum áuægju mw
l.eimtltð.
Ivofaklaf glerhurðir, sem aðskildtt salinn o
o^ L. 1 jóðia'raherbergiö, voru ojtnar, og máibfci sj
blotmn og finna ilm þeirra gégnum dyrnar.
I hljóðfærahertergdnu Lafðd ekki vierið kveykt
gaslömjnmum, cn lítil vaxljós loguðu hér og hvar
milli 'hlomamva, svo það var líkast hál'Sbártu þar inn
GilÍK-rt álonk var kominn þangað inn, og sa>t ba
við nokkur hávaxin gulleplaitré, hann vax að hugs
tim flótta Yeneuiku, og hvað hyggidegast væni a
vera.
Jjaðan, seœ hann sat, gat haun séð inn í salin
og beyrt ltvað talað var.
“Kf Clvnord vildú trúdofast Sylviu”, hugsaf
hann, “þá verður mér auðveddiara aö íá Vereniku t
að satnþykkja áiform mín”.
það var eins og forlögin æfcluðu að verða- stra
við ósk hars þetta kvöld.
Sylvia sat í Lágum hægindiasbód fyrdr framan ofd
tnn tncö skraittsaumdjun 4, hnjámvtn, og ballaði sér aíl
ur a bak, þannig, að birtuna af Ijósinu lagði frama
1 haniE Við h.lið henttiar sat lávarðuninn.
“Rg er feginn að vera kominn heim aítur”, saigf
Lávarðurirui. “þegar ég var í Abyssiniu, þráði é
osegyanlega miktð að vera komitm hieim, og nú þega
ég er komiun Ijedm, slær 'sama órólega hjartað