Heimskringla - 16.07.1908, Side 5

flEIMSKÍIN GLA
WINNIPEG, 16 jtJLl 1908
5 bls
Bryan,
forsetaefni Demókrata.
Truth crushed to oarth shal]
rise agal^. — William Cullen
Bryaut
Eíui eirfpa' TmaBnrcittindm sijjri aö
hrósa, —■ atuKir stór Sftjómíruála-
flokkur Baimdaríkja'nina, .hefir kosi<ö
sem. mierkisbera sii'nn ág'ae'tismianin-
tnn \». J. BRYAN.
Fjögnr ár eru lóöin síöan Alton
B. Piarker var tilneínidtir al I>em ó-
kraitia flokkmim til aö saekjia um
Porseita eimibættiS í Bandrarikjun-
uim, í staö Bryans, stitn sjálísaigö-
astiur var til iþess. Ökostur Brv-
ans var tjandskaipur sá, sem hann
haÆöi aflað sér hjá au.övald'inu, en
Parkier var ekki þoiim ókostn bu-
inn'. þó fóru svo feiikar, að Parker
fiékk mtikiö færri a'tkvæði en Bryan
hiaiíði fen'giö fjórum árum áður.
Pjni viB því mátt.1 búast, Parker,
sem fulltrúi auðvaldsins, gat ekkTi
haiit edndreigið fylgii Demókratja,
siem eiins og nafn> flokksins 'bendir
á, eigia kyn, að rekja tiil lýðveldis-
legra hugsjóna, og þótt hvarflaö
heiföi frá þteiim um hríð, var á ný
farinn að hallast að þcdm. Bryam
ec aðal kiöitoginu í þcirri aftur-
hvarfs hreytíngu.
Pln hvað gildia. hugsjónir lijá
stjórnmálamönnunum yfirfertt ? —
Jj'ííir meita þær ekki mliki.ls. þoir
heámita völd', — skilyröalaiust
hvað þjóöinia snertir, hugsjóna-
laust, — eiu'ungis til að seðja
valdafýkn sína.
Pulltrúi var Bryan kosdnm í Con-
gness Bandaríkjanma árið 1890 fyr-
ir ríkið IHinois, — þar sem haun
er fæddur. Var haun þá þritugur
að 'aldri.
P'ékk hann brátt orð á sig fyrir
mælsku, og viðurkennmgu haeii-
feika sinma með því að vera sebtur
í fjárhagsneiínd þingsins.
• Pólitík hafa margdr fyrir lifi-
brauð, og þiegar þeiir komast í op-
ihheru stööurnar, þá neyra þeir að
sér 'böndiin, svo að þieiir me.gii sem
femgsit si'tja við völdiin. Aöfcrðiirn-
ar, sem þá eru potaðwr, eru vana-
fe'ga siöum spdllandi fyrir þá sjálfa
og þjóðdna. FlokksÍLlagisska'purinin
er fyrir þeim átrúinaðargoð, en
máliefnin., setn flokkuriaiin heifðd irneð
fierö'is, er aÖ eiins agm eöa hedita
fyrir gæsirnar og fiskama — alþýö-
una — scm ha.lda þieim í 'eimbiæt t-
uniun. þeir, sem ekki líta þafiinig
á það, eiru álitnir óhæfir í prakt-
iskri póliitdk.
1] þessum skiluimgi er Bryan á-
litiimn, “óipraktiskur”.
•M'állð, sem var o&irfega á dag-
skrá um það leyitd, sem Bryam var
þingmaður, var peningamál, silfiur-
•miálið, sem Brjan' er o£t kcndur
við.
Silfmr 'haíði verið ha'Pt tdl pen-
imigaslá't'tu jafnt og gull í mieir en
becJa’ öld', •.þegiar sú .breyiting var
gÆTÖ, árið 1873, að hæitt var pen-
imgaslætiti úr silfri. Var það giert
að umd'irlagi auðkýfinga, sem gull-
náma og gmll áttu, til þess að af-
urð þeirra yrði dýr. Breyitiing
þiess'i var gerð á feymiifegan, svik-
samlegam, sumir siegja á glæpsam-
fegam háit't. En þar s«m gull, sem
piemiinga' málmur, gerði alla aðra
híuitii, í)atn með því eru feeyptir og
■bori^iaðdir, ódiýra að satna sfeapi,
þá var bændium og verkamönmum
rniéið þessu gerðar hi'ita'r veirsitu 'brú-
sifijar. Einkum voru það nýfendu-
bniar í VeS'turríkjunuim, sem illa
UTKÍu yfirgaugi þessum og mót-
mæl'tu honmrn. Fliestir höfðu 'þ’ir
vieðseitt lönd sin, edns og nýfendu-
mönmum er gjarnt, «m, um fciið og
gullið hækkaöi í veröi, stigu lífea
vieiöbréfim á lönduíumT þeirra1 upp í
verö'i, og að sama skapi sitdgu af-
urödrnar af löndum þciirra niður í
veröi. Bá'gdmdin, sem stöfuðu af
þessu, voru svo mifeil, að til v«n<fe
ræöa borfði. Orsökim vair á hvers
miamms vönun : ''það var 'glæpur-
imn frá ’ 73 ’, ” hrópuðu miemn, og er
hiarb að neita, að hanm átti stóran
þátt í þedm', þó ýmdsfegt ammað
mæbtii tielja tdJ. Nýr stjórnmáilar
flokkur var mvndaður, seim mifnd-
is't ‘ ‘Peopfes Partv. Ckx honium svo
fljó'tt fiskur um hrvgg, ftð hamn
rudidd eldri flokkunum úr völd'um i
fleiru e.n, eámu ríki. I nn í gömlu
flokkana — hæði himm. Ifctnókr'at-
iska og hdnn Reipú'blifeaihska — Váí
sil'furmálið þá lífca komdð. Jxið fór
að verða lífsskilyrði fyrir þiá.
Rieipúbliikanar mmra 'trauðdr tdl
að gan.gast við því n.ú, en þó er
það satt', >að fyrir ieiina tið voru
iíkúrúar edns miiklar tdl 'þess —
liitu út f.yrir að vera>, að m.imsta
kositi ■— að r’eipúiblifcamiski flokkur-
iníi' yröi markisberi sdlfursims, því
fle®tdr förystucmienn hams voru þá
tins mdklir frisdl'fursmiemin eiim.s og
íorystumenmi Demókraitai. En þty
sneru flestir við bliaðiin'U “prakt-
isku” mennirnir í Reipúblífea flokkn
um, þcgar Demókraitar settu sdlfr-
ið á síná d'ágiskrá.
Niú segja ni'enn., að silfmrmáiið
sé ekki fratnar á dagskrá,, því 'þuð
hafi veriö kveðið ndiður við Jcosru-
ingu McKinfeys árið 1896. Kn það
er ekki hárrétt. SdMurmáJdð er á
dagskrá emin', ekki aiitit fyrir sag,
heldur leiitt al fijölda flieiimi miáJa
eiuis vöxumm, stem; eirns og htókfeir
í fjöíruni myhdia einokunardróima
þanm, sem þjóðim er bumdiim í.
Bryam hafði fluzt ihú'farlum til
N’Cibraska ríkisins ár.ið 1888, og
seitt stg 'þar náður sem- ímálaifærslu-
maður í bænum Ijiimoln. S: x ár-
u'im síðár gerðist hanm ritstjórd
við blaðið ‘ ‘Omaiha; World Her-
ald”. Hainmi var þjóðmiáilaimiaiöur í
hinum rétta þjóölaga skilmingi.
Hann gekst fyrir velferöannálum
þjóðarimnar. Hann ritaðd um þau
i 'blað sitt, og ha.nn fefðaðlst um
landiið til að úitsfcýra þau. Verzlum-
arfrelsi og silfurslá'tta voru aðal-
máliin.. Menn sögðxt, að hanin va-ri
Popúli sti, em þó að hið sarnia h.efði
mátt. segja um hátitstaindandii R,ep-
libfekana og Demókraita í Vestur-
rikjunum uni þær mmmddr, þaT
sem þeir hölluðust að ýmsum mál
um Popúlista, — þá var það ekki
fremiur soitt umi hanm «n þá. Kn
Bryan hræddist ekki háð eða upp-
nefni,. Hann var uugur, vinsæll og
miálsnjall, og afiaöi sér því brátt
góðs orðstýrs í Neibra.ska.. Var
hanmi þvi sjálfkijörinm semdimaður
frá Ncbra.ska til alls hierjær Jnings
Demókrata í Chicago árdö 1896.
Var hanm þar einnig staddur aif
hiálfiu bliaðsins “Omuha World
Herald’ ’.
Demókraita þim.gið í Chicago ár-
ið 1896 er mú orðdð frægt fyrir það
einkainfega, aö það set.td frí silfur
á dagskrá sína, og stiedg með því
stórt spor til að draga sig alla
þjóðima úr dróma auðvaldsims. Og
mia.öurinm, sem meira var að
þakka' það spor en nokkrum öör-
um, var engimn anmar en WiUiam
J.e'nmaings Bryam. *
Veðrið xiar heitt þá daga, og
haföi Bryam starfaö án afláts í
herbtergi því, seiti fréttariiturum
var ætlað. .
í' tjaldiniu mikla, sem þingdð var
í, haíði hve-r ræðuskörunguriinm á
f.etur öðrum' reymt af ítrasta
megn.i, að hef.ja fram kostd uppá-
haldismanins síns ríkis, seim hæfast-
an t'if þess, að veröa merkisberi
flokks'ins í hinum nœrveraéidii kosn-
imgabardaga. Ivn ekker.t gekk. líng
inm virtist vera ákjósamle'gri en
ammar. BJamd frá Kiamsas, ágætur
maður, stóö framarfega, eii' var þó
tortrygöur af Austurríkja mönn-
um. L'ítii'll fiokkur frá Nehraska
haíöi sést með mafniið W. J. Bryan
á stöng sinm.i, nafn, sem fádr kömn-
uðust við.
Nú gekk maður úr þeim hóp.
Hamin var karlmannfegur i vðxiti,
ungwr og ósprot'tin gröm. Maður
þessi stielndi að ræðupalli og hóf
mál sitti. Röcldin var ekki hvell og
ekki heldur djúp, >ein hljómaði svo
glögt, ftö vel mátitd btyra
h v e r t einasta orð ræðu-
mam/nsins í þessari risa,vöxnu t.jald
búð. M:emn fóru -að hlusta. Setn-
in.gar heyröust gireimiileigai, — þess-
ar setningar, setn* voru í allra
hugai, em lemginn kumnii réiti að
segjo.: ‘‘þedr ha fa meigi t mtemuina
á gullkross og sétt á þá s.il£urkór-
ónu”. ‘'þc'ir skulu ekki krossfesta
íruammkyndö á gullkrossi, .ekki skuln
þeiir heldur seitja á það silfurkór-
ónu". — Jékki þiuríti medr. þeitita
ema var allra mál. M'emn fóru að
klappa samam höndum. lín það
vac ekki nóg, þedr stóöu og veil-
uðu flöggum, höttmn, kKvtumi yf-
irhöfnutn. þ'eiir hróp.uötj af ölliim
rmættd, þaligað tdl bergimálaöi í
by'ggamgunmd. umhverfis og hinnd
stórtx borgi. Maðuriiriin, sem feitaÖ
var aö, var fun'd'inm.. WUliam Jeii-
nings Bryam var tilnieíndur forse'ta-
efnd Demókraita.
Kosinimigiíi bardaigdum, sem á eftir
£ór, er nú orðdinn alkumnur, og
s;amo> er að segja um ursliitdn, en
fcardagimn, og 'úrslditdm. voru hvort
í stn.u lagi íagnaðarieifni fyrir Bry-
ani, þó lekki mæöi hann aÖal tak-
miarkimm.. það voir faigmaöaírefnii at
því, að nú var an.nar stór þjóð-
miálaflokkur Bandarikjanma buimn
að segja forríittindum og auðvaldi
stríÖ á hiemdur.
Várla1 verðttr skrið m.enndingar-
innar á vomitmi 'tímum bettir séö,
on á bfeytámgU'nmái i Bandarikjuti-
um árin 1896—1900. það voru
styrjaldarár, sem á stmttum tíma
hö£öu náfega hxdfið þjóðina alger-
lega út af brauit lýðvieldisims. Auð-
valdiiý, sem áðtir var búiö að ri.á
umdir sdig> Isuudimti hieúma fyrir, íór
»ú að retwrn au'gum yfir önnur
lönidi. Edms og 'tmdrarnær var það
miamnúöar máfefmi, som gaf þeim
tiiLe'imiö. Eyjan Kúiha var í hers-
höndum, undirokuð og þjáð af
stjórn Spánverja. “Hví skyldum
viö ekki skakka feikinn”, sögöu
miLmnirnir í Bamdaríkjunum, “og
ná eyjunium unddr okkur?” bættu
amðvaJd'smieminirnir við. Stjórndn í
Bandaríkjunum gekk inn á mál
heggja ogi sagöi Spánverjtun stríö
á hiendur, hertók Kúiba og Porto
Riko og kúgaöd undir sdg Ftlips-
eyjar, sem 'ekki vantiaöi m.ikiö á,
að hr-fðu rekið Spánverja af hönd-
um sér. þessari aðfierð stjórnarinn-
ar móitmæltu alhr, sem mannúð
höfðu og þekkingu á málunum. W.
J . Bryan vax eiinU' af þeiim. Hann
hafði snemma eftir að stxíðiö við
Sfiánverja hyrjaði, safnað sjálfur
liö'i tdl styrktar Bamdaríkja hern-
umi. Hanm hafði bvaitt til þess, að
um frið yröii samið, enda þótt
friðarskdlyröin vœru ekki hi:n
te/tiu. Kn þegar farið var að ber j-
ast móiti lýiðveJdisflokkn'ttm á' Fil-
ipseyjttm, þá gait hann ekki sam-
þykt gterðir stjórnarinnar. það
voru landráö Viið lýðveldis hug-
sjóndna.
þess vegna snerist kosnánga bar-
dagimn árið 1900 um þaö, hvort
'Bandaríkin ætitu að fylgja hinni
nýju S'tefnu McKtnley stjórnarinn-
a>r og geracst kedsaraveldnl, eða að
halda áfram að v.exa það, scm' iþau
áður voru, lýðvieldi, sem gengur á
undan öðrum- þjóðum með góðu
eftirdæmi, en kúgar þær ekki tál
hlýðni.
En rætnr a<uövaldsins voru-orön-
ar djúpar í landi lýðvcldisins.
Knd'a voru engdmi ineðul látin ó-
notuð, tdl þass að vimma kosndmiga-
bairdaga þenmam, og mtt.n homim
lienigd viöbrugðið, sem ednum háin-
um me’st siðspillandi, senn háöur
hefir verið í Bandardkjunum. —
F'éllui aitkvæði þannig, að McKdn-
ley fékk edma milíóm og náleiga 400
þúis'umd atkvæði, em Bryan' 648
þúsumd.
Siðan ertt liðin 8 ár. Fyrir 4 ár-
um sótbi Parker móiti Roosevelt,
og voru þieir báðdr á bandd auð-
valdismanna', þó aö Roosov/elt væri
þtdm nærstaddari bæöd sem flokks-
maður og aiiðmaður. Kn Parfeer
sannaði óhæfileiik Ifemókrata-
flokksims fyrir auðvaldið og sjálfs
sins fyrir lýðveldið.
þess viegna er það Bryan, sem
n.ú 'er ,iftur orðdnn mierki'sberi
Demókrata.
Bryain heflr sjáffur aflað sér
stöðu simnar i flokknum og hjá
þjóöinni, mieö mannkostum og
hæfifedkum sínttm. Hann er út-
neifnditir, ekki af því, að bann hafl
sókst eftdir stööttnni, heldur af þvi,
aö flokkurinm og þjóðin heiimtar
að hdnn tafei þe'tita starf að sér.
Kngiimn gctur rn/eið sanni sagt, að
hanm sé á bamdi nokfeurrar sté'tt-
ar, ekki eintt siinmi, að hanm sé háö
ttr nokkurri kreddtt, riema ef mann
réititiinddn' geita nefnst þvi nafnd.
Kostir bans eru i éinu orði : —
hminiskilm, ráðviendni og imlæg
löngnn til þess að vinna að mál-
efn.i néttlætiiisins í liinni Itá’i sív,öu,
sem flokksbræðnr hans haf.x nu i
þriöja sinni ráðið. þjóöinm lil að
veii'ta honttm.
P. M. Clemens.
— - ■■
Strandið.
Hann bátinn fet bntna ttm steinu,
ag 'bylgjumar ris'ti mieð knör,
að velja sér veðrdð og dagimi
hann v.ar ekki’ í ákvioðma' för.
Menn sáu þann sérk«nda' galla,
þó segðu það ei nema feynt :
nann vildii til hliöar ed. hálla,
tn halda viö steifniuna ibednt.
1 stormi og stórsjóiafangi
hiann stóð eins og klattnr á gnoð,
<a 'bJöskraði bláistnriinn S'trangi,
ex 'byljirnir steyptnst í voð.
Jxvi víkingttr var hamn að kyni,
°n virtd þó drengaka.pinm mesb^
hiiwn dæmdd þá dáöley sjssyni t
se/m dinigja hér aJteun i fest,
Hiann haföi svo hugdýu’fur verjð,
um hættnr ej dneymdi né stramf,
unz seinasit h'ax’/n siigldi á sfeerið
og sogaðist hrafeimm á lajid.\
Nú hnipinm á hilíingar tíöa
hiar.n horfir frá ströndiimni lednm,
en iþamfeama duldu’ að þýöa
og þögniima — gotur ei neinn.
Á boðfeiiÖ er borim sú kæra :■
að bjarga ekfei skipimi st/raix,
En o£ sejmt er lisit þá að fcera
í líksöngtnm kotttan'di dags. •
8. 8. 18FELD

**mm
*****

BANFIELD’S DANARBUS SALA
Sérstakur afsláttur fyr-
ir Sýningargesti.
$200,000 virði af hús-
gögnum með hálfvirði.
KjöRKAUP í HÚSGAGNA-
DEILDINNI.
Mahogany Skranit Kommóður, nnað löngum
skúff'um og siporöskjumyndnðum spiaghim.
Sérsitaktega' ndöurseitt vterð< $40.00
Mahogany Kommnóður, önnur tiegund, mieð stór
uffl og litlum skúffum og skraiutspegjLum.
Sérstakfeiga nd'ðiurseittar i ........, $50.40
Bikar “Skfeiboards” ýmiiskonar, með skúffum
fyrir allskonar borðibúnað og skrant-
spegla. Niðursieitt frá $10.50 tdl $28.80
HieiiiLt sieitt af fiuustB leiifearstólttm,
Niönrsett i $20.90
Piaror Eikarborð rnieð'sfeúffum' og remdum fótt-
twn., sérlega vandað- Niöursett í aö ci'ixs $1.56
I'3'dbús og iborðstofustólar m©ð mdðursettu
vieröi, frá ..........t..., 45c >til 63c
RuigjgustóLar, frá
;... 85c tfl. $2.20
í GÓLFTEPPA-DEILDINNI MÁ FÁ
ÁÍARGT MEÐ LÁGU VERÐI.
Beztu Axrmiinister Tieppi, yard ,H.... $1.30
BezitU/ B'russels T.eppd, yard ....... ,__...... ...... $0.85
Berz'tu Topestry Tieppi, yard ..,.... $0.40
Olíu-igiólfdiúkiar, ndiöu'rseittir yd. frá 45c til 75c
GLUGGATJÖLD MEÐ O.TAFVERÐT,
'Allskonar teguindir af h'iinum fínustu og beztu
‘‘Liaoe” Gluggaitjöldum, með frá 40 tdl 60
'próseimt afsfeetti. það cru óvanafeig kjorkaup.
492 Main St.
8662 og 3663.
********
Cor. Young St. & Notre Dame Ave.
Phone
8 '2 4
Yorið austanhafs.
Mig lamigar að víkja mér afsíöds eimn
og anda að miéx hriessandii blænum,
og útá við skógama er hitniindnn hredinm,'
wu' hér er svo dámit inmi í ibænum."
Og 'þar vil ég, njóta þin nýkomina vor,
triieð nýgræðings lífið og blómiim'.
*þá íugferu'ir kvakatndi kyssa þín spor
ég feem tdl að gteöjast við óminm.
Em' þieiir kunna fánr að symigja hér sæfit, —
þeix snmgit mér glaðari hieima,
þnr lóurnar gátu ekki lúöst eöa hætt,
Og ljúift «r þá minningu að geyma.
iþá drattmsjónir æskunmar andi minm sér
m»ð alit, sem ier kænast að miumia.
Og því verð óg gestur h.já gleöinni hér,
þó gott sé' við skógama að una.
Svo hugurinn slítur öll ifcdndandi bönd, .
sem 'bundn ’hann við skuggana’ og snjáiiinmi,
em svífur mieð vorinu lé’tt yfir lönd,
svo langt út í t'iitrandi bláinn.
Og 'þangað, sem hillir við hafsbrún í lamid
mieð haíjökla skinandi bungum,
og þangaö, sem haifaldan suðar viö saind,
og svanirn.ir skemitu mér ungum,
þvi nú fcr að lýsa eitir langnæittið þax
og temgjast itm fótniál hver dagtir,
og þiegar hann sér þaö í sólskini al ffiiar,
er svipuriinn töfrandi fagitr.
•Já, útsýnið fríkkar um borgir og bæ
og fcygöii'r á norðurheims löndum,
og nú flyttur vorblíðain sunnan tttrt sæ
mtoð sóLbros að ísten/.kttm strönchim.
Eg vedit', að þeir fagna ’henni frændurmir þar,
sem fjötraðiff biðu svo fengi.
því hiarðsniúinn bóndanum v&turimm vatr
og vindibarða stráinu á engi.
Kn. nú skrýðisit liljan i Ljóstláan kjól
og lindiin §.£ bergstalli drýpttr,
því máttúraim hiýrnaff m:-ö hækkandá sól
og harniilnis að altari krýpur.
En þegar að hlíðiim úr læðdingi er leyst
og laufin á crtðirnflim grcia, — v
ó, þá befir únlitið allstaðar bneyzt
um anrnes og grttndir og móa.
Og dýrðliagum Ijómia yfir dalima slær,
mieð drauimihýrurn, laðandii myndnm,
og ait, siem. að lífsanda.rn lífgandi fær,
ec lifniað 'íff'á s-trönd upp að tiindii'mi.
Og gott á þá, lsl/iwl, hver mögur og mær,
sém miega við 'brjóstin þín vakai,
og finna hve hraustlega hjarta þitt slær,
þá hörpuna fo.ssbúar taka.
Oig sérhver mieð heiilbrigða hngsum og þor
muiti 'beiiðxai þig hvar sent han.n stæöi,
á me'öíim að fjörgijaflnm færir þér vor
og fugl.irniir syngja þér kvæði.
H. MAGNÚSSON.
Vökunótt.
þ,að ier komin ni’ödiimm, niðdámm nótt,
4 niáttúrumi* ier falLinn höfgi. þungur, —
óg 'beýn amdvörp, alt er ekki hljótt,
því eru í miar.nl fssvellin djúpar sprumigur,
þar sem ofit við ’festum vora fætur, —:
fækka við það okkar hvíldarnætur,
y1
Mig sækir ekki svtfn., ég hlýit að vaka,
ég svQÍma hljó'tt í ná'ttmyrkrin.u einn
Eg hieyx.i brim viið fclaiuta sanda sk.vaka,
þar 'báffain kyssir haröan, kaldan stiein,
■og 'íegdr raular líksömg yflr lá'tnumi
og lævís aldan ruggar tómttmi þáitmumi.
þtanniiim stað óg get ed yfirgefið,
þótt 'gangi hrollur gegm'ttm hverja taugi.
E.g hmiýpdinn stari svart niður í sefið,
þar sorgum mímum reymi að vierpa haug.
Hitr sofmo. ég vil við sævar þumiga órna,
sorgar, ásfjaí, liksömgs bHandna hljómia.
R. J, DAVÍÐSSON.;
Islenzkur Eskimói.
'Blaðdið “Seattle Sunday Tim;es”’„
cLaigs. 5. þ. m., flytur .gredn uns
Lam>da vorn yilhjálm Stiefán®som„
og seitjum vér hér dálítinn útdrátt
úr benni :
“Viilhjálmiur St'efánsson, ungur
fræðimajður í hvimssfeanta lifnaö-
arháittum., fcr bráðlega aðra ferö
til að raninsaka lifnaðarháttw
Kskimóa í haimsskaU'fcalöndum, og
býst við að veröa 2 ár að beiman
í minsta lagx. Hamn flytur .ekkejY
með sér nema byssu og fiskinefc,,
og engin föt önmiur em þau, sernt
hann stismdur uppi i, og alls ekkf
annað, netna hramstan likama og
léittia ltmd, og ekfei helir hamm með-
fleröis mieiri peninga en svo, að>
hontvm uæ.gi, þar til hanm kem.st
ú't.úr maninafcygömm. þamnig út-
búinn hefir hann í hyggju að fcrÖ-
ast 1850 mílmr gegn ttm óbygðtr:
og ísalög, nioðfraitn stónei'fiwm
]:eém, setm renma norðttr í i shafið-
þagair hanm kemst að sjávar-
ströndimmi, þá heldttr hann áfrattrí
eftir henni á httndasfeða. á ísnivm,
þar til hann feemsfc fcil mamna-
bygða í Coronafcion fi.röinmm.
Hierra Stefámsson ætlar að ha&t
vetntrsatu hjá fólfei, setn aldred hef-
ir s'ð hv'fcítin niamn, og sem beim-
• urititi hefir engur sögttr haft af -
Hiamn ætlar a.ö lifa edns og þaö
fólfe lifir, vinna sömtt viuutt og
það, vciða sér fcil mafcar céns og (
■það veiðir, og veiða dvr og gera
sér K>t úr sfein.n'tinunt eins og það
gerir. Veröd veturimni haröttr, eius
og oift vi-Il til þar nyrðra, þá æfct-
« ar honn að svelta nteð ífcniitnunv.
þa.r, og. frjósa tneð þöuTt, eí harnv
sér ’ekki ráð til þrss að kont’.st
þaöan til h^göa hvitra niia'mrt«‘.
ViJihjálmmr er feeddttr, itppaliinn-
og 'inonifcaðttr i AmcTÍku, þó útlifc.
h.ims og nafn b ndi ekki til }x:.ss-..
Hatntt' er sfcór og hjartleitmr og veF
btiinin ungttr maðttr, og skína ís-
kmdimgia eöt Norömaiwt'i tetfcerr.is-
e'nktmnjn gegn ttm Harvard tnent-
tiniar fraimkomm hans. Hamm segist
veira 28 ár t ga'tnall, en lífcmr ttng-
fegar út. Hann er veömrtakimm ogr
hnatistlogur, og að öllm Hkttr for-
feiörttim s'nmm, sent voru í s!eit.cF-
ingar. Hamm talar nráli Eskimóart
(ei.its og imm'fæddmr. linda er sama
t'tingmmál talað meðal þci'rra alln.i
alt fná austmrströnd Íslaítds-
■til vestmrstraindar Siberítt, og svo
laingt moröttr, sem m innabygðir
itái. Hi.rra Stiefánssoiv fcrðast þvf
é«ts og maðmr meöal sins eág-íri
fclks.
Greimi'ti í Seiattle Sunday Times
er all-löng, em efm'ið í siöari hluta
hiemmar um teröafagdð meöal Eskr
m<ia hefir áðttr veriö birT í þisssu
blti'ðd. En þaö sem hér .er tckiö,
tr fc‘l að sýma bókmjemfcaliegai þekk-
inigm þess, sem gneivnrima rifcar, þar
sctm, ha-nn heldmr því fxam, að alt
séfli Kskimóar, sem búa á svæðimu
frá 'ausfcmrströnd íslands vestttr á
vestflirströnd Síberíu, og svo langt
norðfltr, sam mamna'byigöir finnasfc..
Anna.rs er lýsing Vilhjálms á
lískiimóum góÖ. H.ann* segir þá
vera' meöalmenn að stærð, eöat
svijpaðir eins og Bretar yfirfeífct ,
þeiir sém líkamfega hraimstdr og sór—
leiga vel vifci bormir. H'ttsin þeima ,
þó þau sétu gexð úr snjó, segfr
hanm viera þíegileg, svo aö vnömn-
mmi gefcd liö'ið e:U’S val í . þeim eins
og í skramfchýsmm sfcórborganna í
Amenkm. Ólíu hafa þeir til elds-
u/eiyfcis, svo að hvvsim 'gerta ven®
hlý. En stflindmm gatmr komiö í\t-
ir eLdsnevtis skortnr, og þá frýs
i ' tólkið 'tdl óbóta og stundtvm í hel
0