Heimskringla - 13.08.1908, Blaðsíða 3

Heimskringla - 13.08.1908, Blaðsíða 3
BEIHSEfilNGCA 5VINNIPEG, 13. AGÚST 1908. 3 bls Gcorgc G. LENNOX Selur í heildsölu SKÓ, STÍGVÉL og YFIRSKÓ 150 Portage Ave. East, Winnipeg. MARKET HOTEL 146 PRINCE8S ST, í,",';';,... P. O’CONNELL, etgandl, WINNIPF.Q Beztu teRundir nt víuföuituiu og vind um, gðhlynning góð, húsið endurbaatt JOHN DUFF PLCMBER, QA3 ANDSTEAM FITTER Alt verk vel vandað, og verðiö rótt 662 Notre Dame Ave. Phone 3815 Winnipeg Strathcona Hotel Horni Main og Rupert Str. Nýbygtogágætt gistihós;Gest um veitt öll þægindi með sann- gjarnasta verði. Fri keyrsla til og fr& öllum járnbr. stöðv- um. Beztu vfn og vindlar; og herbergi og máltíðar ágætar. McLaren Brothers EIGENDUR Hotel Pacifie 219 Market 1 U, M Ilicka Street ' Jiigandi Winnipeg - - - Manitobn T«l«pboue 1S3S Ný-endurbætt og Ný-tfzku hús f alla staði. V iðskifta yðar óskast virð- ingarfylst. $1.25 a Dag 0 1 < s Ö : '<í £ •J. © M >o 5? s ■ £ Horni Maiu St. og Rupert Ave. Beata borðhald; Urein 01/ Bjðrt Uer-, bergi; Finuttu Drykkir og Bestu Vind- lar. ókeypit Vagnmeetir ÖUum Train- lettum, Jieynið osa þegarþú ert d ferð. BRUNSWICK HOTEL Niður með hégómann. Bnrt með allar sjónhverfingar. EFTIR Arnljót B. Olson. II. KAPÍiTULI. Mieð þeissari vfirskrift ritaöi ég griedrn fynir þreniur árurn, er fcirt- ist í Hkr. litlu svðar (6. júlí 1905), um sitarfseimdar viðifcitná vor Ný- Iskmdiiniga í þvi, að iá járntoraut laigiða itiin í sveitin.a, og sem einnig giekk ínt á, að draga nokkra “Bald- urs”-menn út úr húmkrókunum., er þeiir kusu sér skjól í á þeiim tímai. Fyrir þá ástæðu, að ég hefi tnjög lítið séö ritað í Hkr. og Lög.bL um SVEITARSKIFTING- ARM'ÁL vort Ný-íslenidinigia, en þeiir HVERGKMI.INGAR haía emn sem iiyrri virzt kaippkosta, að fivl'gija þeiirri eölishvöt simn.i, að út- hreiiða í “óháða” (! ) I,AND- PL'AGU miályiag-niuu (“Baldiri”) faJskan vitnisburð um máunigiann', — þá langar mig til að gieifa yfir- g'nipslýsinigu af 'gamgé þess miáls Ír4 uppbafi þess tol -þeissa daigs, því það porir sitt til að ki.ppa íótum un'dan þeim íkomanum, er róginm flytur. Á fijórum siðastl'iðnum árum hafa Gimlisveitarmienn flutit það mál fyrir -þinig.i þessa fylkis. •Fyrsit fluttu Gald-síumienn það rn-ál einvörðun.g'u (’95), em fyrit lítáil gögn og ófullkominn undir- búmieigi, ga>t einyinn áran.pur orðið af sta-rfoemi þeirra í það skifti, í “Baldri” fr-á 22. feibr. það ár má AÐ EINS sjá, að það m.ál kom þá fyrir þin.gið. þieitta e-r, sem sayt, hi.n ALVAR- LEGA BYRJUN miáilsins, -þó'tt GUDNI þOR.STEINSSON og NÓTAR hans væru þá bú'tiir að fjjálfra iweð það mn tíma á götu- bom-u-m, einis og sjá má vo-tt fyrir í gr-einiarkorn.i -e-ft-ir h-ann,, er -bi-rit>- is-t í “Baldri” u-m þessar m-un-dir, þa-r sem ha-n.n mie-ð sínum alkutinn yfirlæti.skiusuí! ) orðum se.gir rmeS- -al a-nniars eiit-t'hviað á þessa le-ið : það er ewgin-n efi á þvt, -að fyrir víðáititu og f-ólksm-erjrð G-imiWsvieit- ar, -og -þn-r aif 1-eiðandi mismu-niandi afotöðu svieita-rpartianna-, þá eru ýimsar kringumstæöur, huigsunar- h'útitur, háit-talag og eð.liisfar tnantt- annia áð v-erða ó-lika-ra ! norður- og su ðtt t-hlu ta.ntim með úri hverju — ein-ku-m s’ðan annara þjóð-a menn fóru a-ð setjast að í suður- hluitianu-m, sem hv-ert um sig og al-t í sam-ein-inig'u perir (s-t-jórn-viyku minini og manu'g-æzkit) það mörg- um örfiug-1 r-ikii-m undt-rorpið, að stýra tn-áilefnum svieditarimnar, svo í fyrirmvnd-ar-layi f.ari (! ). Að ölht þessn, og mörg-u öðru yfi-r- veign-ðu, þá verður MER.I NAFNI HREINSK1I,N ÍNNAR, SÁTT- GIRNINNAR, JAFNADAR OG MANNRETTINDA, að láta 0- H-ÁÐA BI/ADID okk-ar tskugga- la-usti! ) ka-lla -þegin-a rnina*) sam- -an (í loftimi), og hv-e-t ia þá tdl að vt-n-da bráðan bu-g að því, að korn-a sér sama-n um, að skdfta sveitin-ní, í< KRISTILEGU BROÐ. ERNI, í KRISTII/EGU LOFTS- LAGI, ÁDUR EN (KRISTILEGA *) Hian-n se.gist eiga : “ÍVÖK 1 HJÖRTUM NÝ-lSLENDINGA” (sjú 1. no. “Bald-urs”, 12. ja-n-úar 1903). Höf. ANDDR Ú MSLOFTIÐ SPILL- IST, — því það mun vera nægur títnii til, að kom-a iög.um um þetta gie-gn um þi-n-g-tð nú í ve-tur (1905), og kæmi skift'i-ngin þá í. gildi n-æs-ta haust, en sé það dragið -editt ár enn að hr-eyla því, driegu-r það skiítin-guna í tvö ár enn (sjá ‘Ba-ld ttr’ 14. jan. 1905)*). þe-tta fl-eiri ára fjálg-l-eikans og sjálifsþóttan-s jórtur, ásam-t MANN KERLKIKA og MANNRETT- INDA þvagli hans — í aurvaðlin.- urn, hafði þann tilæitJaða áraugur, að spiJla friðsamk-gri sambúð manittia, bæði mnllinm Iskndmga sjálfra og hinua ýmsu þjóðllokka, er bér bú-a, og er lítill efi á. að svieátatskiftingar starfsemi Guiissu- mainna he-fir npptök sín þaðan. Samt se-m áður tóks-t h-onum tkki batur, að hylja sdnn amUega knaifcibaganig en svo, að við næstu svieitarráðskosninigar sáu gjaldend- ur þann veg væ-nstan, að láta hianti rýma þá -að -fullu úr oddvita- sæitinu, cu set-tu í þaið a-ftur herra Svein þorvaldsson. Á þe-ssum tíma- voru Galisíu- mienn í þann veig-inn, að senda þiltg mamni kjördisemis-in-s, herra B. L. BaJdwi.nssyn'i, bænarskr-á í ann-að sinn-, þess efnis, að mynda nýja svieiiit þannig lagaða, að 8 Town- sháps væru teki-n su-núain atf Gim-li- sviait, 5 Town-ships norðan a.f Rockwoodsveit og 1 Townshi-p norðan a-f St. Andrewssveit, og báðu þ.'ir þá hr. Sv. þorvaldsson, mi-g og nokkra aðra tislandinga, að Vieit-a sér lið við -að koma mál- imu áleiðis, og urðu svör okkar allr-a nokkuð lík þei-m ummiælu-m br. Sv. þ.: a-ð persónuleigai findi ha-nn ©n.ga þörf á, að smtækka sveitina, en e-f þeir hefðu mjög sterkax ástæður fvrir því að gsera það, og fengju allflesta innan til- greindr-a takmarka að undirnta baenarskr-ánó og þess utan einui-g sa.mþvkki annara-, e-r h-lut ætt-u að því máli, skyildi h-anu ganga uppd- látið átit sitt á bug, og ekkert spilla fyr-ir þe-i'm . Á iyrstsa fuin-di vor sveitarráðs- mamna, 2. jan. ’06, kom sveitar- miymdU'narmál þet-ta til um-tals, og kom samvierkamömnum mín-um þar samam um, að hver -þcirra héldii bráðtega fttnd með s-in-um kjósend- itm-, þessu máli viðkoma-ndi. Að tíma liðnum varð raun sú á-, að MikJeyimgar létu mál þet-ta sig enig-n ski-fta, en á fundun-um við FLJ'ÓTIÐ, á HNAUSUM, á-GEYS IR og í ÁRDAL, voru mienn eii-n- d'reiginiir mieð því, að áminst bæm- arskrá fe-nig-i framgoing. í Árnesi og á Gdtmli kotmi fr-am nokkur mótmæli, aðalleiga frá sjó-n h veir fittigia-m ön-n tt nmn meðam úr “Bald-urs”-kompunni, sem síðar sk-a-1 f-r.á skýrt. þann 2. fietbr. héJditm v.ér svieit<- arráðsmenn aukafuud h-ér á GiimJd um 'þetta máJ, og fyrir þœr fróttdr, er'fy-rir tundinum voru, s. s-.: að Gailishimenn höfðu t-iJtöluleiga m-jöig fá (250) nöf'rt undir 'bæmar- skrámnii,, og þess utam, að eindireg- im mó.timæli yrðu flutt fram fyrir lagamefnd þimgsins Sr-á St. And- rews og Rockwood- sve.itu-m gegn bemni, þá komst fnnd-urinn að þedrri niðurstöðu, að áramgurs- laust mundii að fylgja máJLn.u *) Hé-r er slept öllum orKaleng- imgum og allri m-ælgi, e-n h-aldið orðum ha.ns. og amda, e-f-tir föng- wm. Orðin inman svi-ga eru þau, sem hann háJsa-r, en sem ég geri skiljanJeg. Höf. lemgra í það skiifti, og var því samþvkt mieð 4 atkv. gegn 1, að switarráðið fylgdi ekki -því máJi til þin.gs — þa.ö ár. Fjórum dögum síðax (6. s.m.) kom má'l þetta fyrdr laigawelndinia, og gaf raun vlitnd wm, að áður- grednd atri'ði urðu málimu a>ö fa-lli. þá víkur sögunni að því, sem áður var frá horfiö : Rekja fcatn þann þáttinm, er I/amdplágu-menn- irmir (‘■‘■Baldurs”.miemn) tóku wú aðailleiga til að spinma, eftir að G. þ. haíðd birt þeim bræðrum sím- urn, hv-ersu harðar sviiátdmgar og vondam kollhnýs sín hátign hefði femgið við kosnd'Uigarmar, og var þá “ANGIST HINS DÁNA” * ) oddviita svo ntiikil, a-ð hamn kanm- aði'St e-kki viö sittn fyrr-i manm, — ka-nnaði'St ekki vi-ð, að haía kveikt róg þamn, e.r olli sveitaskiftimga- starfsiemdmm. Saimkvæmt ráðst-ofnn li-ans og himma Laiwdpliágu-tnaminiaminia í ‘-‘ó- háða’’ humbiugi'Sta -4 (laiginu, þá trítlar l-iitfi Jói á áður umgetitiin furid til vor (2. jan.), glaseygðu-r eftir vanda, hökulamgwr, sem I-ng- jaJd-ur Trama haifði efri vör, í -mó- rauða ritna kiindarskimnissloppmiutn, ísot-wfægiðti -bwxumum, á gats-litnu toglie.ðursskónum, m-e-ð hiéraskiitins- húfurna á höfði-nu og m-osalituðu hundiskiiiinisvie'tlinigama á höndwm, ar ná-ðu feist að altbogum, og tjádr hamn oss þar, að “ÁIN, SEM RENNUR UPP I MÓTI” * * hafi skolað sér þar upp, nieðttm úr Lamd plágu prentsmi ðjunmi, og svona til neikai, vilji hann 'JÁ mafnr, manmkær- leikans” og ríki sims í nieðra, fciemd i oss 4 þá hæt'tu, .er stafað gieti af bæmarskrá Giaillanna, s.s., að fengd húm fram -að gamga gegn um fylk- isþingið, þá sé emgu-m blöðum um •það að fJetta, að v.ér IsJendlimg-ar yrðum þá að m-æ-ta sömu afdriifwm af stjórnsiemi GaJlaninia, setm Gy-ð- ímga-r á Rússlamdi, sem sé, að v.erða skotmir,s háJshöggnir og kammskie drejtin-ir (! ), og v-egatrinm til að komast hjá því BÖI.I, sé rnú sá, til að ‘‘vprðveita þjóðernið ...t...að símir kæru(! ) landsmienm” t-æku rnú samain hö-ndum og afme-it- uðti Göllwmtm og óllti þeirr-a at- hæfi, en á sa-m-a tíma kref'ðtt þitt'g- ið þó wm, að mimka Giimlisveii-tinia., he-lzt þa-nnlig, að tek.ið væri af hernni 6 míhtr 1-enigra norðnr em hæmtirskrá Gallanna færi fram á, em hún hiéldi allri st-ramdlemgjuwni, 5—8 milwr vesttir frá vatni. Sveitarráðsm-eitiinirnir létu þe-tta h-jaJ hans að m-estu sem vimd wm eyrun þjóta-, wema hv-að éig lagði fyrir h-amn þessar spurningiar : Hiefir þú og þinir f l-aigar nokkttð á -að b-enda, frá liðna timanum, er sýnd ammað en friðsaimJaga og sdð- samleiga framkomu Ga-lisíu-mamna gagnvart ísJemdimgum ? Ef ekkert, þá : Hvor-t ekki sé þá friðsamleg sa-miftiúð að m.iklu Jeyti trygð i frairnit.'iðiniiii, m.eð tJlsvairamdd kur- teiis-i oig saininigiirmi frá oss -til þeirra ?. — þar seitn aftur i-tlgetur ykk-ar I.ian'dpláignmiannaiuma í garð þeirr-a og miðtir sa»tnandii aðdrótt- anir séu v-issaistia mie-ðalið til að vekja. þjóðermi-sríg og fjtndvskap miillwm hinma eldri og ytngri land- mema (þ.e. IsJemlimga og GaJisín- manma) í swei'tiinn.'i. *) Ræðuteixtd st-utta sérans, Jóa, sumniulaginn 2. nóv., sjá Land'pláguma V. 34). Höfc * *) Anmar ræðutexti hans (litJa Jóa) sttnn-udaginn 21. apríl 1907, sjá I/andpláigu-tta Y. 12)-. Höf. IAt-li Jói varðist sva-rs. — Björn bróðir -tniinn-, m'águr stut-ta sóra.ns, var á hindinwm, o-g ráð- laigði hon.um, að þeir f.'-bi-gar æt-tu að -geta unmið ammað þarfara em viekja- ósamJyindi rrtieð þessum ó- fri'ðar umdárróðri, -og kvaðst hygg- ja, að seint -tn-umdi þeiitn gamga, að fá vdiðurk-ent slíkt h.alastjörnuf-orrtt á svieit vorri. J-ói li'tli varð red’Sur, samsinti samit og segir : þiegar vér (þ. e. hiii'mibugisitar) ekki geitum motað hinn æðr.i, þá brúkum vér liimn Ó- æðri endamm. F.fl ifu dögum siðar (13. jam.) héJt hr, H. P. Tiergeseim futtd á G-imli metð kjósemdum simvm u-m sveitarmymd u rta rm-ál GaJisíit-m. og ása-m-t inör-gwm, snara-ðist þar iwiii -aJlur “-ó'h'áðL” ílokkurimn (4 rínemmi). Urðu þe-ir G. þ-. og litli Jói til þess, að flyitija þiar lamgt er-indi fyrir hö-nd flokksins, er gekk út á, að sýma -mönm.wm samvi/.kusenrni síma O'g u’niöninun fyri-r öllum mamnféiLaigismálum, þó'tt sérstak- lego. vær-i þJÓDREKNI siln-ud við brwgðið. Og nú væri svo ástaitt, að -þeir yrðu að -biðja a-l'la að geigna sér til þe«s, að afsegja með sér a-lJan sveitiaféJaigssk-aip við mar-gra alda kwga'ðan, óiiippJýstiain og -il-Ja imnræfctam Pó-lvierjalýð hér vestur a£, siem að öðrum kosti tn-umdu koma í geg<n mn þi-ngið h-iimni alræmd-u sveiitarm-yndunar- bænarskrá sinnd, og þá væri ekki að sökwtn að spvrja, — GalJarn-ir með rússnieiska stjórntariiarið, og ST'JÓRNIRNAR MEÐ “KVÖRN- INA”, AD “MALA ÚR OSS ALLA þJÖÐR.KKNINA, o.m., o. fl. o. fl. En þeiss bier að gœfca straix í byrjttm, góðir br-æður, að þóTT þlÐ VKRÐIÐ OSS HLÝÐNIR OG VER LEGGJUM FRAM' VORN HREINA NORRENA VÍKINGDÓM OG STJÓRN- KENSKU, þá ntu-it ekki ai v-eiita, svo yfirstignar verði fcorfærurmar tiiJ vorr-a sa.4uiheitnkynma-. Fy-rst skal þess gieitið, að Mikleyimigar, FJjótsbiúar, Hmausia-mianni, Geysis- búar og Árd-æliiiigar, ásasnt nokkr- tt-m h-ér syðra, vilja OFURSELJA he-lmi/ng bygðatribræðra simn.a og aJla Viðiiiesibúa uwdir óviðráðan- Jegt atkvæðaamaigim erlemdra manna — og þó eru þeér öllum ófor- skammiíiðr-i : Sv. þorvaldsson og þedr O-lson-sibræður hér tueðra, og svo, þeigar til Winn-i.peg k-emur, þá er a-ð hervæðaist gegn stjó-rnar- tnömmunu-m og B. I/. Baldvinssyni, sem íklæd-dir eru pól-iitisku bölvam- imiui sem fiati. Björn bróðir minm gat þess, að bér væri e-kki um ne-inn -þamn voða að ræða, setn af væri látið, og fiá- si-nima væri það i rtueista máit-a, að haJdin þi.ssu m-áli íram ai þjóðern- i.-lagum ástæ-ðuin. E-ima ástæðam núnia. fyrir því, að skiffca suður- porti svieittiarinniar í -tv-ær sveétir, væri fijármálalegs eðlis, sú : að tldrí Uindn-emia-r (.Isl.) væru lemgra á veg kotnnir : að -bygg-ja skó-Ja, ræsa fram votlendi og byggja vegi o.tt. en hinar vn-gri búi-ndur (Galis- iutni.), en u-ndir þeim reglum, sem sveitarstj. nú fvgldi væri ekki á- stæða fyrir nied.nn að kvarta. “tfháðé” fl. svaraði þessu með f-jórrödd’Uð'U-sn söng svto látandé : PÖLITISKT OFST.FKI Síðan stner'i h-inin sér og söng þe-ssa her- hvöt -til lýösins : . (Framh. á bls. 4.) iuir árciðai]legu8tu — otr þar ineð ltiriir vinsælustu — verzlunarutenn auglýsa í Heimsliringlu. , —-T hc— Criterion Hotel YícDemiott Ave. Nýtt, vandað gistihös nteð ágæt herbergi, vönduðustu drykkjir og flnustu vindlar. Vinsælt meðal íslendinga. Er beint á móti Tribune bygging- unni á MeDermott Avenue. MORICE NOKES KIGANDI Woodbine Hotel átœrsta Rilliard Hallf NorOvosturlaudiou Tfa Pool-borö.—Alskonar vtnog vindlar. Lennon á Hebb, Bigendnr. SFQNNÝTT HÓTEL ALGERLEGA NÝTÍZKU Hotel Majestic John HcDonald, eigandi. James St. West, Rétt vestan við Main St. W’innipeg Telefón 4 9 7 9 $1.50 á dag os: þar yfir Bandaríkja-snið Alt sem hér er um hönd haft er af beztu tegund. Reynið óss. MIDLAND HOTEL 255 Market St. Phone 3491 á/ýtt hús, nýr húsbúnaður Fullar byrgðir af alls- konar vönduðustu drykkj- um og vindlum f hressiug- arstofunni. Gisting einn dollar á dag og þar yfir. W. G. GUILD :: FRED. D. PETERS, Kigendur winnipeg ::: ::: CANADA J immy’s HOTEL Rétt á bak við Pósthúsið íslendingar ættu að reyna þetta gistihús. í hressingarstofunni er sá eini íslenzki vínveitinga- maðor f Winnipeg. .lanieK Tlioi*|ie, . cigandi Fyrrum cigandi Jimmy‘s Restaurant Leyndarmál Cordulu frænku v ;i V -'i I -I I. I 1 ‘s “ [ INNGANGUR. “í öllum h-aitnangjubæn-u-m, se-gðu mér hv-ert þú tt-tlar, Hiiilvfg! ” ‘-’BiíOiua Je-ið til X...,, ef þér er þaö ekki á -móti skiapi”, svaraði -‘•í er ávar-paður v-ar í ertmisróm. : “En v.egunnn þ-aitgað léggur þó ekki yfir þennaii óhræsisfcakka. þ-ú ert ekkí misö sjálfum þér, Heil- rwiV- — Bíd'du vdð, ég æ’tla að fara út úr vagnimtm, mÍ£ latugar ekki til að limlesta mig. — Etlaröu ekki a5 sta.,sa ?” ! ' “H-eildiur þú, að é.g láté vagmnin velta?M — þiað yrðj -þ'á í íyrsta séinini á æfi ímn.ná, — ætlaði ban-ti að bætia við. w þá steyptést vaigmiinin al-t í einu wtn koll. jþað bevrðist -brak o.g .brestér, ft.-sturinn frísaðé og br^.ust utni, tók svo undir sig stökk og hvarf fljótt úr augsýttii. . ; s‘Jaeij.a, vfiö erum komwir í dálaigJega klipu”, m*-ltd aú sá, er fiyrst hafði talað, í því h-amn staula-ð- ist á faetur. ZiieaiwigiL Böhml < Eruð þið lifandi eau þá?” * i - -j i í___••>*•.w—>. E-i- -i- ■— 4 SÖGUSAFN HEIMSKRINGLU ‘‘Já”, meelti H-e-ilw-ig. Hann 14 skaim-t firá, og fór nú að þrieiifia í kritíg uim sig í myrkr-iin.u e-ítiir hár- kollu sinitt-i. þ.að va-r nú a-uð'heiyrt á máilróm han-s, að al-lur sjálfsiþáttii hains var horfin.n, sem fis fyr’ir vdMidi. þriðji maðuriwn rsyntJi wú eénnig að rísa á fætur, en gekk það miðJumgi vel. Hann bölvaði dugleiga öllum hrakfiöllwmtm, og að Jokum tókst hon-um að kotna fótum fyrir sig. Og félagarnir þrtr stóð-u nú aillir sattniaiw o.g virtu fyrir sér það s-e>m skieð hafiði og rá-ðgiuðus't wm, -hvað ge-ra skyJdi. þ-e.i-r átitu aJliir hieá-mia í smáibœnum X.... cvg höfðu íarLð þaðan þawnan sama morgun á vaiðar í vaigwi þeim, er lá néi á- grúfiu fyrir fraimain þá. það v-ar kaméð koJniiðiaim-yrkur og hesturi-nin var horfinn úr au-gsým, fyrir lönigtt síðaiw. “'Við gotu'tn ekkd leigið hér í alla n-ótt”, mœjti Heii ilwig aJt í eintt. “L-átnim okkur nú koma-st á stia-ð h-eém sem fvrst “Já, það vaiwt-aði rni eikki annað, em að þú fenigir að ráða fierðéwné”, tók eénn af f.lögunwtn, sem var feétatr maður, taJ máJs, í því hann fullv-issaði, sig um, að það h-afðt verið pipnhausinn hans, em ekki eit-t rif- bean-ið, er -brotmiað haifiði náJægt hjaptam-u. — “Já, skipaðu okkur wú e-ins og krökkttm o-fcim 4 alt sam- am. þt-r er ekki nóg með, að hafa réfct a-ð seigja orð- ið orsök í dauða tvegg’ja húsfieðra.. — Að vísu v.il ég ekkii vema h-ér í nó-tt, en. þú verður að útvegia ljós, Ile-ilwig. Eg hreyfi mig ekki fe.t béðam í þessu myrkr-i. Eg æfctd eiims víst, að stieypast néður fyrir umn.ín ’btkkamin tiil. Mér er orðéð kaJ-t, og é-g er viss mieð að íá kvef og kveljast af g-i-gt í n-æs’tu sax máiwuði. þiú verðtir aið bera áfciyrgðdma á þvi, H-e-il- wi'g. En éig ætla að gæta þe-ss, aö tg háls'brjóti tniig ekk-i í eánJtverjum skurðiinwm, því það lít-ur út fyrir, oið það sé n-óg a-f þed-m hér”. “Gæfbtiu nú sky-asctninmr, læknir'', mælti hiwn LEYNDARMÁL CORDULU FR.fcNKU 5. þrið-jd. ‘‘■þiú ,-geitur ekkd staðáiö hér •inie-ð-an é>g og Heiilwég förum t.il wæsta bæjar og fáum hjálp. Eg var tyrir löwgu búdom að vetifca því eítirtekt, að Hieél- wig kieyrði of mikið til vimistri hamdar. Við skul- um n.ú hia-lda til hægri, ogi þá er ég viss titn, að við fin-n-wm veginp’’. ‘■Komidu mí ,str-aix„ Huigsaðu tél kornu og barwa, sem -eif fci-1 viill sii-tja hágr-áttainid'i krtwg um kveldverðar -borðéð, af þvi þig vantiar tél að borða með -þai-m”. Feiiiti -maðurinm tau-tn-ðii nokkur blótsyrði í h-álfi- utn hJjóðum, en hélt samt ai£ sta-ð á eft-ir hdmum. K-n fierðalagáð -gekk ekkí gne-ið-Jeiga-. Stun-dum dutfcu þeár um moldarkekki, -ammað veiifið rákust jjicir á vatns- polia., ogi vaitinssJeittwrmar skvet-tust Mn þá alla. Að lokwm komust þoir samt á al'mainmiaviegénti. Eftér það gekk 'þeiim' íerðin vel, og smámsamam komst læknirimt' -aift-ur í gott ska.p og f-ór að sy-n.gja. þiagaf þedr wálguðwst bæin.n X...., sátt þe'ir, a-ð eiu.hver kom á nióti þoim með ljósker í hewdin-ni. þegar hamm kom nær, sá Heilwig, að það va-r viwnu- maðnr hams, siem Hén-rik hát. tVGuð 'md,nw góðnr! ” hrópaði hann, «r ham-n sá hverjir mieminérniir voru. “Ent-ð það þé-r, hr. Htil- wi-g, og frúd-n held.tir, að þér liggéö steénda-uður e-in- hversstaðar me-ðfr-am vegwt'ttm”, “Hver-nág vcát kowa. m-'n, að okkur vildi slys til?” *•*J.á, sjádð þér, hr. Heilwig : í kvel-d komu nokkrir loddarar til þorpsims. (Heiimrék nefndi þessu nafittii aJla sjónihverfimigamemm, lí'nudarisara og leikara. þeigar vagn þe.irra iór fr-am hjá og imn ti-m hliðið á g;stgijia<fialt.ú.sin'U, hljóp svarta kv-ikimdiö okkar á efit-ir hon-um, a-lveg eins og þa-ð hevröí va-gmiwum til. Gest- gjafmm þekti skepn-una, og kom með hama heim til okkar. þ<ér mogið trúa því, að frúiin varð hrædd.. 6 SÖGUSAFN HEIMSKRINGLU Hún semdi ntd-g straix tnieð Jjósker til að gá að ykkur og Friðrika 'varð a-ð fiara að háta. ka-m-illu-te. ‘•‘KamáJlu-te.! Mér hefði nú þótt ei-ns væn-t um, að fá eit.t g-las af rauðvini, eða í það mi-nsta cánn bolla -af hieét-u ölé”. “Já, því trúi ég vel", mæl-tá. Hinrik, “en þér vit- i'ð nú, hvernég frúim------”. ‘•‘Já, já, Hdmráik, já-, já. Fa-rðu wú á rntdan meö ljóskerið, við.viJjum- flýita okkttr heim”. þagar táJ biæjor&iis kom, t-óku þeir þegjamdi hv.er í hendiwa -á öðrwtn. E-iwn. þe.irra átt-i það víst, að verða að dr-ekka s-itt kamillu-te, hvort setti hon-um var það ljúfit .eða ekkd, o.g hénir vissu fyrir víst,' að þedr áittu í væmdiwm lamga ámiiniwingarræðtl, er h-eim kæmi. Konmn þeérra var e-kki tnikið gie-fið um þess- ar ved'ðááerðir^ þtárra, og nú lá veiðin öll sund-urkratn- in wndár vapinámiu<m-,- — ag það var þó þaþ éiwa, er oíuríitiið m-ýik't-i skap þedrra-, og svo var wú hætt við, að forarsJeitturnar á fötuwum þeirra mvndu ekki b-.f'ta úr skák. — — — Næsta morgun var búáð að fijsta auglýsiwgar upp á öll stræfcishom bæja-rins er skvrðu f-rá, að hinn frægi sjónJiverfinigama-fi'U-r Orlowskys ætla-ði að sýma íþróttdr sína-r. Uag kona, fráibærlega fríð sýmum, g?kk h-ús úr húsá að bjóða aðgöngumiða til ka-u-ps. Fólk sagði, að augnará.ð hen-ttar vteri svo anigur- blifct og ibiðjamd-i o.g kámmar hemnar svo föla-r. Húm g kk inm í hús Heilwigs. það var stærsta ltúséð i liæwtvtn. Hin.iik gekk inn til húsmióðurinuar °g saigðá bieitni.i, að koma loddarams stæðd úti. “Hvað v-ill hitrí'?” spurði frúim í hörðwm róm. “Maður henmar sýiwir sjóinhverfingar sínar á morgu-n, og hún váll að frúám kaupi aðgöwgiumiiða’’. “YiS erwm kristnar maiwneskjur hé-r og evðum ekki paniiingum okkar í þiess háttar skrípalæti. Segðu hemuni að íara, Hiwrik”. 'V

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.