Heimskringla - 18.11.1909, Blaðsíða 2

Heimskringla - 18.11.1909, Blaðsíða 2
Bl». 2. WINTÍIPEG, 18. NÖV. 1909. HEIMSKKIN U JvA Heimskringla Pablished every Thursday by The Heimskriri^la Newsi Puhlishing Co. l.td VerO blaösins I Canada o* Handar $2.0U am Ariö (fyrir fram boraaö), Beut til islaDds $2*0 (íyrir fram tkoriraö af kaupendam blaösina hér$1.50.) B. L. BALDWINBON Editor 6l Manairer Otiice: 729 Sherbrooke Street, Winnipeí P.O BOX 3083. Talaími 3512. Auðsafnshraðinn í Ameríku. Herra G«orge Paish, ritstjóri WaÖMtivS Ixjrwlon St-aúst, Hefir um nokknrn undanfarinn titrvi veriö a8 saína skýrslum um þaö, hvc fljótt Bandarík jamöntvum takist báng-ðum, og umbótum á bygg- ittgalóöum, svo sem vaitn og gas- leiðslu, og öðru þess háttar, sem alt kostar stóríé, o.g er því verö- maet aukning landverðsins. Nú, tsl þess að sýna, að hackkun auðsafns í Bandarikjunum sé ár- lega 5 þúsund milíónir dollara, þá yrði gróðinn að vcrða $ðO.C<) á mann aö jaínia/ði, ef talið er að 109 milíónir manna séu í ríkjun- um, on það er að jafnaði 250 til 300 dollara á hwerja fjölskyldu, eða sem nœ-st ein,n dollar á dag fyrir hvert heimili í landinu. J>að virðist engan veginn oíi-tlað, að þelta geti verið rétt, því vitan- lega eru milíómr manna, sem edga lang.t um meira en þetta, og þá aftur aðTar milíónir, sem eíga langt um minna, eða se'm næst alls ekkert. Og mun óhœtt áð telja með þeim flokká svertingjana í Stiötirríkjunum, sem yfirleitt eru væruksÉrir og hafast lítið aö um- fram það, sem þarf til þess að haf.i í munn og maga. Etwla mun árlegt auðsaín þttr a£ar-lítáð. Sú r-egla er gdldandi ttm beim allan' að þcss latari og værukíErari og »ð auka auðsaín sitt, og yfirleitt um þjóðíélagsski.pun þar í latvdi. j sérhlífnari, sem mennirnir eru, ITm þetta hefir hann hirt rdtgerðdr j þ*ss minna er nnnið til umbóta í bfaði sinu, og hafa þt r orsakað í framtara f bygðt.m þeirra, og þess miaiva, sem unnao ert þcss allmiklar umræður í ýmsi.m bloö-; minni;l verfiur auSsafná8 OR {ram. um. j farirnar. En nú er það vitanksgt, Yfirluitt má segja, að vöxtur I Bandaríkjtt.þjóðin er ein. sú vitr- v i i i i astíi, ötulasba, fra-m-irrarnasta, auofceíroar »e mælir |x*ss, hve iruk- . ’ ’ ^ l framfarasamastíi Ofr men-mnfTar- ið þjóðin spari t.míram l>að, sem j mesla OR au8ugasta þjóð i heimi, htin þarf til eágin framfœrsltt sinnnr, en þó er þessi skoðun við ýmsar undantekningar bundin og ýms auka-atriði, sem tnka verður til greitta, svo komist vcrði að sannri niðurstöðu í þesstt efni. Herra Paish telur að liandiiríkja- þjóðin auki fjártnagu sitt árlega utn 5 þúsund milíónir dollara.— Hann styðst í þessari áætlun að mestu lej-ti við opitvborar skýrslur, sem sýna, að árið 1900 var auð- og að land bennar í heild sinni er ígildi )>ess, scm bezt er á hrvetti vortitn, og þar sem það tv-ont er satnfara, 1-and.gæði.n og framlciðslu möguleikarnír á eina lvlið og fram- sóknarþrá, dugnaðnr og starfsvit þjóðarinnar á hina, þá þarf ongan að tindra það, þó attðsafn þjóðar- inntir fari árlega vaxsandi með ttndra hraða. Gróðinn liggttr ekki oingöngu í því, sem grocðist heima fyrir, held- ttr ednnig í því, som graeðdst er- lendis æ innstæðufé Bandaríkja- Alvarleg bending. Sir James Whitney, stjórnaríor- maður í Ontario fylki, sagði ný- lega í ræðtt, sem hann hélt í Tor- onto borg, meðal annars þetta : " það er nú komdð yfir mig, sem flcstir menn mtutu haía fttndið til, er þeir fóru að eldast, — löng- un til þess að gera eitthvað eða styrkja oitthvort það fyrirtæki, sem geti orðið heiminum til var- anJogs haignaðar.. þaö er minn ein- lægur vilji, sem eins ai borgurum Ontario fylkis, að styrkja ltverja þá hreyfingu, som gerð verður á saitngjörnum grundvelli, til f>ess að minka hánar hrylHlogu aíleið- ingar drykkjuvanaits. " Mér hefir verið sagt, að menn í opinberum embæittum ættu aÖ varast aö sogýt álit sitt í öllum tilfoUum, af ótta fyrir aíledðingun- um. þetta heyrið þér á stræta- hornttm, og vér le.^tm um það í blöðunum. Vera má, að þessi stefna sé afsakanlog og hyggdleg fram að vissti takmarki. En niér hefir aldrei verið borið það, að ég hikaði viö að segja sanníseringu mina í nokkru máli, hvort sem sú skoðun hefir verið álitin rétt- mæt eða ekki. “ þcss v,egna sogi óg yðnr nú í allri einlæ-gni, að ég er við því bú- inn, að styrkja hverja þá sann- gjarna hreyfingu, sem ég er sann- færður um, að hafi bað markmið, að minka og að lokum algerlega í afnema drykk juskapinn. Og haf- | andi sagt þetta, leyfið mér að bæta við því, moð þeirrd ©inlægni sem þoim einum er mög.uleg', som hefir séð cg vedt hvað h i nn er að tal-a ttm, að ef sá tími kemur, að | hinn á'hugamesti vtnbannsmaður 'I il .skáldsins Stephans G. Mephanssouar. Andvökttm það olli mér "A ndvöknrnar” lesa þínar ; hoftið fyrsta hjá mér er, — hafðu he7.ttt þakkjr minar. Bragðlaust ekkert býður þú, Beitt og snörp er harpan góða. Af uppf/ll:ng on ekki trú Ertu talinn kóntrur ljóða. Ntimer anntið tiæst ég fa*, nafri þol.inmaeði brestur. þegar hinu þriðja næ þakkarattgtim renni vestur. Margur djúp þitt mældi vilt — rnjög á hálsi Legið, — þó hefir enginn stælt né stilt streng, eða betitr slegið. Gef mitt svarið greitt og satt: Gull er í hverri Iínu. Ljóðaharpan gélur glatt geym<l í skauti þínu. S k ú t a. Tvö dauðsföll á sain i heimiii i æstiun á saina sóiai hriug. i íslen/.kum mælikvarða að dæma.— Aðallyndiseinkenni hen-nar voru glaðlyndí, brjóstgæði og fogurðar- tilfinning, — tiginleikar, sem eru hi^utr 'fegiirstu perlur mannl'egrar sáltr, þegar þeir fá að njóta sjti. J*eir, setn Jektu Elíná á yngrt árum, scgjt að hún hafi verið sí- ká't og glöð, næstum hvernig setn lifskjörin voru. Hún var mjög hitiei'gð fyrir að lesa baekur, ednk- um fxer, sem hún fann .gleði og fegurð í. A söng httfði hún miklar mtelur, og unni fögrum ljóðum af lijarta. þrátt fyrir )>að, þó aö nvargs- konar reynsla og lífsstríð hefðu sett mark sitt á lundaríar tumnar á síðari ármn, komu oft i ljós hennar fornu eðliseinkenni. En broyt't var lundin frá þvi sem áð- tir var. En hv.er er sá, sem þunga byrði ber og ekki þreytist ?—því : "Ef fá mcnn steinti fyrir brauð, og fyrir rósir þyrna, og hamli dáðum harðbýl nauð kann hugur þrátt aö stiröna". Elns og tnargar fleiri var Elíná misskilin, og mttn það hafa verið dimmasti skuggtnn,. sem dapraði hina meðfteddu Hfsgleðd hennar. — Já, hún var þreytt og þurfti hvildar við, og þessa hvíld hún hlaut í grafarfrið. Með söknuði og Ixakklæ.tistilfinningii kveðja hana í anda ástmenn hotmar og vinir í sælli von tim endurfundi. Sparið Línið Yðar. Ef þér öskið ekki að fá þvottinn yðar rifinn og slit- inn, þá sendið Hann til þess- arar fullkounm stofnui.ar. Nýtfzku aðferðir, nýr véla- fitbiinaður, en gamalt og æft verkafólk. LITUN, HREINSUN OG PRESSUN SÉRIÆGA VANDAÐ Modern Laundry & Dye Works Co.,Ltd. 3«7-S 15 Ui>rgi«ve ðt. wiNNipea, :manitoba Phont'8 : 2Ö00 og 2301 Samskot. legð Bandarík janna tnetin $88,ól'7,- , tnanna í námttm, járn.brautum, 306,77f>, en árið 1904 var hún orðin ! a.J,s kon,ílr iðnaðarstofnunum og í lúndum og húseignum. S1Ú7,104,211,917, eða með öðrum orðtim : Tölurnar sýna, að auð- Ghæ.tt mun að fnllyrða, að í á- œtlun blaðsins Ixindon Sta.tist séu legöin hafði aukist á 4 árttm um , ekki taWa; }>ær 226 mUi6ná.r doU. þusiind milíónir dollara, sem|ara) ^m Bandarík.jamenn hafa á laetur nærri að gera 5 þús. milíón síðustu árum lag.t í kanadiskar dollara gróða á ári. Og ági/.kun ritstjórans styðst ennfremur við það, að vöxtur auðsins hefir orðið Jangt um mciri á árttnum síðan 1904, heldtir cn á nokkru tíma>bili eignir, samkvæmt áætlttn blaðsins Monetary Tirnes i Toronto, eftir aö ritstjóri }>ess blaðs haf ðd varið ítillum 4 mánuðum til þess að safna skýrslum um það mál. Hon- telst svo tiJ, að Bandaríkjamemn ve.rði ftis til þess, að taka hönd- ttm saman við *þá meö'bræðnr sína, sem ekki ertt algerðir Wndindis- mcntt, en ertt þó fúsir til að vinna að minkun vínnautnar, — þá verður það sambtnd fengið, sem gerir vínbannsmönnttm mögnliegt, að vinna mále.fni sínti meiri fram- gang á einu ári, .ett nokkru sinni hefir verið álitið mömuleg.t’’. t þessari bendingu feslst hngsun, sem allir sannir hófscmdar o? vín- bannsvinir ge.rðu vel í að Hiuga ratkilega. íslenzkir Góðtemplarar í Wínn.ipeg og ar.narsstaðar gaattt sér til hagnaðar haft mál þotta til umra-Öti á fundtim. sínum. þar á undan. Allar slíkar ági/kíui- eigi hér í Cattada eignir svo sem ir er.i þó háðar tolsverðri óvissti, her se«ir : 168 Bandarikja verk- og aldrei er nákvætnlega frá því skýrt, hvernig vexti auðsins sé smiðjur edga útibús verksmiðjur í Caruida, sem séu að jafnaði 600 þúsund dollara virði hver, að yarið. J>að er því talið líkleg.t, aðjmeðtöldum fasteignum, vélum og vöxturinn, sem getið er um á tfmabilinu frá 1900 til 1904, geti á parti verið til orðinn fyrir vax- aadc verðlag á fösíttm edgnum og lausum, fremur en af því, að þá vörttm, eða bafa alls höfuðstól, er nemur $100,800,000; innstæðufé Bandarikjarnanna í British Colttm- bia tim.burtökustof.minum $50,- 000,000 ; innstæðufé þedrra t nám- ttm $50,000,000 ; innstæðttfé þeirra Holdsveikislæknafund- urinn í Noregi. hafi. verið svo mikhi trvedra af þedtn ;í landefgnum i British Columbia en áðtir var j fylki $2,000.000; í niöursuðu verk- ! stæðutn $2,000,000 ; innstæðufé þar sem urn lausar edgnir er að j þeirra í ttm.burlötKlum og námum ræða, þá sýna Dtrnn's iðnaðar- í Alberta og Saskatchewan íylkj- skýrslurtuir, að f.risteigndr landsins ’1171 i'5i000,000:: akuryrkjuvéla söltt- voru sem næst 5 próseut mcdra , s-toðvar $4,000,000-, og í búlöndum í slétttifylkjunum $10,.000,000. Og virðd árið 1904 en þ*r voru árið j nemur )>etta alls .$-226,800,000, eins 1900. En þær skýrslur eru háðar j 0g, áður er sagt. sömti óvisstt og allar aðrar slíkar j Nú er þíið vitnnlegt, að það er skýrslnr, og þær nægja eingöngu j að edns á allra síðustu árum, sem til þess, að gefa nokkurnvegdnn I Banderikjamenn hafa lagt nokkra ljóst yfirlit vfir ástandið eins og verul^1 ví«. að verí<1, fé . ... .- a- ■. • .... stnti hcr í Vestur-Canada, þó þeir það við fljáta yfirvegun virðist j þó þedr hafi um lengri tíma haft timráð líta út að vera. 'yfir laxvedðum á Kyrrahafsströnd- Sennilegt virðist, að mest afjinni. Ekkd heldtir mun í innstæðu- auðvextinum l'.ggi í atiknu verði ífe lxirrA fnkin vera þau búlönd, , , . , , , . ... j sem Bandaríkianienn hafa íest sér fasteagna, landa og httsa. Ofan- . .. , „ ■' ... | t \Vestur-Canada itn-dtr heimilisrett- neíndar skýrslur sýna þá \erð- arlögum Canada, því að þar er hækkun að hata numdð 10 þúsund : ekki um "Investment” að ræðít,— milíónum dollara á framangredndu ! cmla er veiting eignarbréía fyrir I fjögra ára tímabili. En það er 1 löndum háð þvi, að land- ,, , .r- _ [nenijítrnir gcrist kanadiskir borgttr- nokkru tnetra en helfingur af oll ! , - ■ , , . .. i ar, og þa vitanlega um le«ð hætti nm gróöanum, eins og skýrslurnar | ag vera ,.^nar ]{andarík.janna. í sýna hann. Líklega Hggur þessi j edgnurn Bandaríkjamanna er því írainför í nýjtim hústim og viöbót- j hér talið etngöngu það fé, st-tti um við gömul hús, og veröur sá j þeir haía lagt fram í stofnandr, í vöxtur að teljast verulegur. En gróðaskynd, svo sem fiskivedðar, við þetta aithugar ritstjórinn það, náma, timhurtekju, landfláka/ til að vcðskuldabréfa upphaeð sú, setn | eigiwtr, |xir t.il það hækkar svo í árlega sé keypt í Bandaríkjunum, ; verði, að þeir hafa verulcgan hag jaínist hvergi nærri á við auð- I af þvf. Vdtanlega er edgna-tipphæð safnsgróðann. Enda sé það ekki Bandiaríkjamanna hér í Canada eðlilegt, þar sem svo ntikdð sc smáræði oitt í samanburði við ár- lagt í attkinn húsastofn, til þessjlegan eignagróöa þeirra hedma fyr- | að hýsa vaxandi ibúatöln lands- j ir, — svo lítiJ, að ekki verðttr séö, | ins og alls kotutr vaxandd vöru- j að þeir lutíi nedtt þttrft að taka birgðir, sem slik manníjölgun út- ; nærri sér, cða jafnvel að finna til bedmtir. ]>að sýna skýrslttr meðal annars, að á lvngland.i er árlega varið 300 milíótvum dollara til nvrra húsítbvgginga, og þaö er á- staeða tdl að ætla, að margfalt þedrri ttpphæð sé varið í Banda- ríkjnnttm til sömtt þarfa, þar sem á hinn bóginn nálega engu er var- ið til þess á Frakklandi, af þvi ]>ar er fólksfjölgttn engin. Við auknar byggingar má bæ-to attkn- jjm húsbúnaði og auknum vöru- þess, setn þeir hafa látdð af hendi hingað norðtrr ívrir línuna. Og víst er óhætt að ætla, að þoir mutM toka drjúgum öflugri þátt í tippbygging landsins og atvdnnu- greinnm þess á komandd ártint. Eftfr því sem atðsafn þei-rra vex hraðara bedma fyrir, eftir því verðttr jwitn brýnni þörf að verja ágóðíinum þar sem hann ávaxtast fljótast. Og það verðttr óeíað í Vestur-Camada. Sæm. Bjarnhéðinsson læknir er i nýlega komdnn heim úr íör til j Noregs, til að vera á holdsveikis- læknafundi, sem haldinn var í ! Björgvin. þarna vortt samankomn- ; ir holdsveikdslœknar úr öllttm hedmd, til þess að bera ráð sin sanuin og scgja frá rcynslu sdnn>i. Holdsveikin. finst nálega í hverjtt landi heimsin.s, cn mjög mismun- andd, og víöast hvar fer hún þverr- attdi ve.gna þess, að nú er all- staðar barist mjög á inóti henni, og fundtirinn taldi nauðsynlegt, að halda þedrri baráttn áiram af al- efli og hins vegar, að kekningatil- raunir vdð sjúkdóminn, jxtr eð lik- indi væru til, að hann væri ekki ólæknanlegur, ef hann er tekinn t tíirui. ]xtð eru nægar sannattir Lil víðsvegar um jwð, að til erti nieð- öl, sem hafa að minsta kosti V>æt- andd áhrif á sjtikdóminn. þarnt vorti f.jórir laknar írá Japa.n, jvir á meðal ednni htdms- frægtir, prófessor Kitosató, cdnn kínversktir, fjörugur og fyndinn tiáungi. þessir menn töliiðu ýmdst þý/.ktt eða etisku. Armauer Han- sen, holdsveikislækndr Norðmanita og frægnstur núlifandi ltoldsvcdkis- læknir hcdmsins, var forsetd fund- arins. Aðalskrifari og .s'torfstnaðttr ftindarins var yfirlæknir dr. Lie, og er hann ednnig mj<>g nafnifrægiir holdsvedkislækndr. í byrjun ftindar- ins var útbýtt niieðíil fumlítrtnanna riti, en í því vortt ritgerðir tim útbreiðslu hi ldsveikinnar í hedmin- um og sögu hennar á Norðurlönd- um : i Noregi, Svíjijóð, tslandd og Finnlandi. Sæniundur Bjarnhéðins- son hafði samið lýsingmia frá ts- 1 irtdi. Ritdð er skrifað á Norður- álftt stórmálunum þremur: ensktt, þý/.ku og. frönsku. Sæmttndur læknir fór einnig tnn Danmörkti, kom meðal antutrs á svningtina í Arósitm og lætur vel af hennj. — Lögrétta. Hefir þú borgað Hehnskringlti ? þ-ann 11. október ' sl. andaðist PALJ/ GRÍMSSON, 63. ára gam- all, á hedmdli sonar sins Óla, smdðs °g byggdngamedstara í Pembina N.D. Dauða hans bar að snögg- lega : Ilatin gekk til svefns að kveldi, heilbrigður að því er séð varð, en fiansit liðinn í rúmd sínu að morgnd, og áledt lækndrinn að hann hefði dádð af hjartalhlun, að öllum líkum í sveítvd. Páll var kynjaður af Snæfells- ncsi á Islarwid, fæddtir og uppvax- inn á Knör í Breiðuvík, og þar bjó hann allan sinn btiskap, nema limm síöustu árin setrt hann var á íslandi bjó hann á SeJi í Mikla- ho-Itshrepi>i. Ilann flnttist til Ame- ríku árið 1890, ásamt kontt sintvi, sem er dám fyrir 10 árum, og I settdst að í Petnibina hjá ■Ó'la syni síntim, sem kominn var vestur ; þremur árum áðnr, og hjá hontim j var hann til dauðadags. | Páll var merktir maður að i mörgu leytd, enda vel metdnn í Viér- aðá sínti á meðan hann var heima. Hann var vel gredndttr maður og upplýstur i góðit meðallagd, vat hversdagslega hægntr og fáskiftinn, en totki hann þá-tt i samræöum mantta, var hann áhtigamdkdll í því að verja skoðanir sinar og sann- færingu, pg vildi ógjarnan láta hlut sinn fyrir öðrnm. Hann var mikill trúma-ður og mun j>að einkttm hafa kcrmdð í ljós er skuggar lífsins stækkuðu. Sálm- ar Hallgrims og orðsnild Vídalíns voru anda , Vtans hiaar sætustu svalalinddr. Páll var einn af þeim mörgu, sem ekki finst þeir eiga heima í þesstt Iandi, jafnvel þó jwdtn liði allvel. Hann mttn alla tíð haía saknað ættjarðar sinnar, þó hann léti Htið á því bera. Og víst er ttm það, að æfinlega hýrnaði yfir gamla maiiniinum, þegar nidnst var á þjóölif tslands, atvinnuvegi og Iifnaðarhætti frá ungdómstiö bans. En sérstakletra átti við hann að tala tim sjóferðir, og aðrar mann- raunir í harðvdðrum fjallaland.sd.ns. Alt. sem laut að hrevsti og þrek- lvndi, samstemdi lniga hans og hjarto, enda var hann tippalditn við öldtir hafsins og hamra.hrjóst jöktilsins. Flcstir, setn nokkuð kvntust hinum lá'tna inanni, muntt minnast ltarts með hlvjttm huga. IvdÖtigtim sólarhrfng efitir lát Páls, eða Jxtnn 12. október sl., andaðist á sama hedmddi eftir þunga Tegtt ekk jan KLINÁ SIG- URDARDÓTTIR REINIIÖLT, 63. ára gömtil, eða því sem næst. — Htin var móðir Sigttrjónu konu Óla Pálssonar, og höfðu þa*r mæðgtir alla tíö satnan verdÖ. Elíná sáluga flnttist ásamt manni sínum Jóni Rednholt, sent dáinn cr fyrir nokkrum árum, tdl Vesturheims árið 1878, og dvöldu Jiait hjón fyrst um hríð i Canada, fluttust siðatt til Bamlaríkjanna, og voru lengstan titnanu i bæ.mitn Pemibdna, N.D., og þar mistu j>au tippkotnna dótfur sína, góða og efmilcga stúlkti. Var þá Jón sálugi allareiðu oröinn attmingd, sem hann var ntjög síðnstti ár æfi sinn- ar. jraiutig er það auðsætt, að hin lá'tna kona hefir oft mátt drekka af hjeiskjti-bikar lífsins á Iangfcrð sinni, þar sem hún einnig oftast ntti við þrönga kosti að búa alla æfi, og margskotvar stríð, sem efttaleysinu er samfara. Klittá sál. liafiði verið sérlega frið kona, nett og vel vaxin, eftir Bæöi þessi ofinivfndu gamal- menni voru jarðsett sd'itn daginn hvort, og hélt séra Fr. J. lierg- mami líkræðurnar, og taJaðd fagur- lega. óskað er eftdr, að edtthvert ís- k'D/.ku hJaðuntta hedtna taki upp þessar dánarfregndr. Thor. Bjarnurson. ATHBGASEMD. • Kæri ritstjóri : — í Ilkr. af 21. f.m. er. frétta- bréf frá herra E. H. Johnson i Spanish Fork, Utah*. og stendnr þar meðal ann-ars : "Mikiö er ! rætt hér um fniwl norðtirpólsdns. | En fáir vilja trúa því, að hann sé j fundinn, úr því þar fanst ekkert land og ekkert fólk. ILefir því lettgi víriö haldið fratn og i>rédik- að hér, að tíu af hinum svokölluðu ísracls ættkvíslum hafi flutt sdg jxingaö í fornöldinnd, þegar vegdr þaJigað vortt góðir og greiöfærari en j>eir oru nú, og se/.t jxtr að, og aukið kyn sitt og margíaldast írá fiáeinum hundruðtim og upp í .bilí- óndr, eða hver veit hvað". :‘ltg ætla ckki að endurrito meira a.f áðurtéðri groin hr. Ein- ars, né segja tdl hverru baiin mein- ar þetto, eða í hverjn skyn-i )>að er skrifað, og læt <g aðra dæma um }>að eftir etgin vild og j>ekk- ingu. Kn ef hann meinar j>að tdl ! Mortnóna, )>á er annaðhvort að j jiet'ta "hér" tnednar sérstaklega lítinn ummálshring, eða hann seg- 'ir ófuitt. "Deseret News”, aðalkirkju- blað Mormóna, var tncð fyrstu blöðum hér vestra, að segja frá afturkomu dr. Cooks, og sagði j>að fyrir satt. ]xtð blað hefir aft- ur og aXtur fullyrt, að bæði hann og I’eary mund hafa komisi þang- að. Og eftir því, sem ég kemst næst, j>á er oJlur fjölcli Mortnóiiíi, sem liefir sömtt skoðttn. YTiðkom- andi hvaö sérstakir menn og kon- ttr hafa trúað, eða trúa þesstt vdð- komandi, veit ég ekkd, en }»að veit ég, a'ð jxetta, setn Einar segdr, hef- ir ekki verið prédikað hér nú mdk- ið lengi, og liklega aldred. Kn Jiað er til, bæði á prettti c>g skrif- að, að Brigham YToung hafi fyrir 40 (fjörutíu) eða fleiri árum síðan sagt fortakslaust (unqualifiedly), að jwer tíu kynkvíslir ísraels væru j þar hrcdnt ekki, og því findust ]>ar aldrei, og sötnti skoðun hafa allir, sem ég hefi talað við um þetta, látið í Ijós. Ritstjórnargrein, scm hdrtdst í “Deseret Ntws" á laugar- dagskvölddð var, gefur gott yttrlit yfir skoðanir vísindamanna og sagnfræðinga um þetta efui, og skal cg innan skatns senda þá grcin til Hkr. Með virðdngti, John Thorgeirsson. Thistle, Utoh, 4. nóv. 1909. Djáknaneind Tjaldbúðar safnaö- ar hefir saínað eftirfylgjandi gjöf- ttm til arðs fyrir Mrs. Jón Helga- son, sem fyrir fáttm vikum misti tnann sinn af slysi hér í borg. — John T. Bergmantt og Sigfús- Brynjólfsson hvor $10.00 ; Albert Johnson og I.índal Hallgrimsson, hvor $5.00 ; Kristján Skagfjörð $3.00 ; Páll Sigfússon, G.L.Steph- ansou, Th. Nclson, Kr. Ólafsson, Tli. Sólmundsson, Jónas Jónasson, Agústína Sigurðai'dóttdr og N. Ottenson hvert- $2.00 ; Joseph Stephanson og Oddný Anderson hvort $1.50 ; VaJgerður Oddson, S'tedngr. þórarinsson, Fr. Friðriks- son, B. Oíeigsson, G. A. Jóhanns- son, M. Skaftfeld, II. Skaftfeld, Sigfús P'álsson, Björg Hallson, Ingibjörg ILaJlson, ÓJafur Bjarna- son, Björn Ilallson, Björn I.índal, G. Guðjónsson, Sigurjón Björns- son, John Sigfússonj Y’dgdís Gríms- son, Jónina Auðtmnsdóttir, Sig- ríðtir Sigfúsdóttir, Friðrik John- son og Bergþór Kjartansson ltvert $1.00; Mrs. S. Anderson, Anna Cameron, Arni Pálsson, Si'gttrlaug Líndal, Guðriður Gilfcert, Stephan Jósephsson, U>. Bergþórsson, J- llergþórsson, Th. Thorsteinsson, J. M. Goodntan, J0hann.es John- son og II. S. Bárdal hvert 50c; Th. Thorgeirsson, Th. Reykdal, John Johnson, H. W. Jóhannsson,. Kristín Johnson og Mrs. S. Ög- nntndsson hvert 25c. — Samtols- $80.50. þKGAR ]>ú ert að fá hósta, áttu að reyna að verjast honum eins og þú getur, halda honuin niðri í j>ér. Og takdst J>ér það,- verötir hd/.t aldred nedtt úr hóst- anutn. ]>egar sHmhimnurnar bólgna | geía þær frá sér mikið af slími, ti! j þess að verja sig áhrifttm lofts— j ins, sem orsakar bólguna, og ef j þú hóstar ekki }>essu slími upp,- getur loftið ekki komist að slítn- himnunttm og hóstdnn verður eng- inn. MÝSNAR forðast kamfórulykt- itía að sögu. ]>ví ættd að vera gott að haía kamfóru tdl að verj- ast þeim, en ekki má kamáóra koma í loðskinn. TKRPENTiíNA hrekttr mýs á brott, sé hennd h<4t í holurnar. — Gegn innkulsi og hósta í börnum, cr gott að láta jxatt lykta af liennd, nudda henni um brjóst þedrro. og væta ullarstrimil í henni og v>efja honmn um hálsinn. Til að koma í vog íyrdr kláðafiðringinn, sem húnt orsakar, skal fciera. Sweet Oil á á eftdr. — Terpcntína varnar möl í föt. Iltitt gerir hvít föt hvítari, ef látdn er matskeið í þvottovatndð. Saman við 2 hluta af Swest Oi.1, er hún góð að fægja með húsmund, og hún er góð við gigt og verkjttm. KKNV4UA VaXTAR við The Narrows skóla No. 1450 fyrir 3 mánttði. Kensla byrjar 3. jan. 1910. Umsókndr tiltaki kaup- hæð og mentastig. Y7erða að vera kotnnar til undirskrifaös fyrir 1. des. næstk. Thc Narrows P.O., man., 7. okt. 1909. J. R . JOIINSON, Sec’y-Treas. I JB_■ Skrifið yður fyrir HEÍMS- KRINGLU syo að þér getið æ- tíð fylgst með aðal málum íslendinga hér og heima. ^ I

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.