Heimskringla - 13.10.1910, Blaðsíða 3

4 —/ ~ -
HEDíSKKIKGCA
WINNIPEG, 13. OKTGBER 1910 81*. 8
ROBLIN HOTEL
llð Adelaide St. Winnipeg
Bezta $1.50 á-daK hús i Vestur-
Canada. Keyrsla óKeypis milli
vagnstöðva oe hússins á nóttu og
degi. Aðhlynninig hins bezta. Við-
skifti íslendinga óskast. olafuk
ö. ÓLAFSSON, íslendlngur, af-
grelöir yöur. HelmsækjiO hann. —
O. ROY, eigandi.
1!^ Farmer’s
Trading Co.
(BLAC'K A BOLK)
HAPA EINUNGIS
BESTU VÖRUTEGUNDIR.
Einu umboðsmenn fyrir :—
“SLATER” Skóna góðu.
“FIT-RITE” Fatnaðinn.
“H. B. K.” prjónafélagið.
“HELENA” pils og ‘waist’
kvenfatnaði.
Bestu matvðrutegundir.
“ DEERING ” akuryrkju
verkfseri o, g. frv.
Beztuvörur Lágtverð
Fljót og n&kvæm afgreiðsla.
Farmer’s Trading Co.,
tub quality stokb
Wynyard, Sask.
JIMMY’S HOTEL
BEZTU VÍN OO VINDLAE.
VlNVEITARI T.H.FRASER,
ÍSLEN DINOUR. : : : : :
Jamea Thorpe, E/gandl
MARKET HOTEL
A móti
inarkaOnnm
14fi PRINCESS ST.
F. O’CONNELL. elgandl. WINNIPEQ
Beztu tegundir af vínföngum og vind)
um, aðhlynning góð, húsið endurbætt
Woodbine Hotel
466 M.4IN ST.
Stœista Billiard Hall f Norövesturlandino
Tlu Fool-borö.—Alskonar vfnog vindlar
Qfsting og fceOl: $1.00 á dag og þar yflr
Lennon A Hebb,
■ Gigendnr.
JOHN DUFF
PLUMBER, 0.48 4NDSTE4M
FITTER
Alt » ’k vel vaudaB, og verBiB rétt
664 No >• Dame Ave. Phoue 3815
Wiuuipeg
A. S. TORBERT ’ S
RAKARASTOFA
Er f Jimmy's Hótel. Besta verk, 6gœt
verkfœri; Rakstur f5c en *HArskuröur
2Sc. Oskar viOskifta Íslondínga. —
A. 8. BABDAL
Selur lfkkistur og annast ura útfarir.
Allur útbúuaOur sA bezti. Enfremur
»«lur hann allskouar minnisvaröa og
legsteiua.
!2lNenaSt. Phone 306
t ±
Minni Islands.
(Flutt að Wynyard, Sask., 2. dyvst 1910)
v
í æskunni hétum vér Islandi tryggS,
sem atvikin blind haía rofiS, —
vér tengum ei sigraS þá breyting og. bryggS,
sem brautigöngu lífs vors er ofiS,
og æ,ttjör?f oss fyrra nú órofa höf
og Island *r mörgum sem nárinn i gröf.
Og burt «ru vonir, sem æskan oss ól
c.g íslandd helguSum forSum, —
þær hurfu meS ættlandsins SÍSustu sól
og síSustu frumvina orSum. —
Vér söknum þess enn, setn meS æskunni hvarf,
þá ættjörSu misstist vor hugur og starf.
Nú minnumst vér Islands, sem móSur í gröf, —
sem mdsstum, en elskuSum forSum,
vort saknaSartár er hdn síSasta gjöf,
er sendum í íánýtum orSum.
Vér óskum aS börn þín, sem eiga þar bvggS,
þar efni nú heit sín og. loforS og tryg.gS.
Vér vonum, þótt okkur sé aettjörS sem gleymd,
sem aldrei þar stígum á grundu,
aS enn sé hún dugandi ástmögum gevmd,
sem eigi sér göfuga lundu,
og veröi þeir íslandi viðneisnargjöf
og vaixi sem rósir á dáinna gröf. —
\.
Og vertu þeim ísland sem ylgeisla-dís,
þá ánin og da.garnir IíSíi
og v«|k þá af draumum, þá vorsólin rís, —
sem vernd þinna arfbornu lýSa, —
vek h'etjurnar aftur, sem hurfu þér fyr, —
meS heitfestu, sigur og framkvæmdabyr !
%í
L’ ::
! ::
Ver ljós vort i austri, og lýs yfir haf,
sem ljómi þar eilífur dagur, é
o.g l.iú þú oss mál þitt sem leiSsagnarstaf, — ■ t,
þá lifir vor framtíSarhagur, — f
svo lengi vér eigum iS íslenzka mál
vér íslenzkir verSum í hjörtum og sál.
Slyrkdrr V. Helgason.
LEIÐRÉTTING.
Ilerra ritstjóri Hoimskringlu.
IwiS hafa, því miSur, þó nokkr-
ar prentvillur slæSst inn, í vísurn-
ar, sem mér duttu í hug, er mér
'barst aiidlátsfregn Ma.gnúsar lög-
sóknara Brynjólfssonar í Cavalier,
N. D., sem prentaSar voru í 46.
tölublaSi Heimskringlu, dags 18.
f. m., og verS ég því aS hiSja um
rúm í 'blaiSinu fyrir þessa leiSr.Vtt-
ingu.
1 þriSju vísunni hefir samteng-
ingarmerki (-), sem var framan
viS nafaorSiS “félag” (þar setn ég,
rímsins vegna, varS aS skifta eig-
innafninu “Menningarfélag” í sund-
ur og setja tvö orS í milli fyrri og
síðari hluta þess) fallið í burtu.
Svo hefir einnig niSurvitnunar-
merkiS (*), sem stóS aftan og oi-
an viS orðiS “stofnaS”, í sómu
vísu. þaS er því ekki hægt aS sjá,
hvar orSin : “4. febr. 1888”, —
sem auSvitaS áttu aS vera neðan-
máls, en ketnur eins og sá
“gaml.i” úr sauSarleggnum inn á
milli vísnanna, — eiga viS. þá eru
úrfellis-merkin (’) aftau og ofan
ViiS nöfn þeirra “Skafta’ og
Manga’ ”, í fjórSu vísunni, tvö-
földuS, svo úr 'þeim verSa tilvís-
unar-merki (“-”), sem er fretnur
óviðfeldið. — Fyrsta orðiSí sjöttu
vísunni er prentaS “hugnæmt”
íyrir h u g S n æ m t, og fvrstu
persónu fornafniS “ég”, í síSasta
vísuorSi í sömu vísu, hefir alveg
falliS úr. þar stendur : “engar
heyrSi’ líkar”, fyrir e n g a r
h e y r S i ’ é g 1 í k a r. — þá er
ska|>atiornar-heitiS “Skuld”, í átt-
undu vísu, prentaS meS litlu s-i,
og gtetur úr því orðiS ó'þœeilegur
meiningamunur cg misskilningur.
— Kn í níundu vísunni er þó lang-
lakasta prentviJlan, þar stendur :
“Yfir slíku andans drótt”, fyrir
Yfir slíku andlaus
d r ó t t (aftuxha'ldsins, kætist).—
þá vantar eignarfalls s-iS í nafn-
orSið sólskin, í fjórtándu visunni.
þar stendur : “Um sólskin-auSgan
sumardag”, fyrir U m s ó 1 -
skins-auSgan sumar-
d a g (sárt er aS verSa’ aShátta).
— Auk þessas er nú hefir veriS tal-
iS, þá hafa nokkur greinar-merki
ruglast eöa falliS alveg. burtu. —
Dags. kvæSisins (27. júlí 1910) er
rétt, en hún er sett hiSur á þann
hátt, aS híin líkist miklu meira
neSanmálsgrein. heldur en dagsetn-
ingu.
Kg baS þig, ' ritstjóri góSur, #
sínurn tíma, aS leiSrétta eina
prervtvillu í eftirmælunum um
Arna heit. BreiöfjörS, sem birtust
í 7. tölubl, Heimskringlu, Idags. 18.
ttóv. f. á., og lofaSir þú mér aS
gera þaS, en hefir svo sjálfsagt
gleymt því, því leiSréttingin kom
aldrei.
Prentvillan, sem hér ræSir um,
er í því fólgdn, aS í 4. VÍsuorSi, í
5. vísu hefir u falliS úr óákveSna
fornafninu n o k k u r. 1 blaSinu
stendur : “nokkru” fyrir n o k k -
u r u , eins og þaS var í handrit-
inu, og eins og þaS líka þurfti lað
vena til þess aS bragliöurdnn og
vísucröiS í heild situii hefSi réttan
aitkveeðafjölda og rétta áherzlu,
samkvæint réttum þríliSahætti,
sem kvaeöiS er orkt undir.
KveSskapur minn má alls -.kki
viS því, aS aílagast í meSferðinni,
— jafnvel hversu lítiS, sem þaS
kann aö vera.
Victoria, B.C., 30. sept. 1910.
J. ÁSGEIR J. LlNDAL.
Islands fréttir.
Veitingam. í Stykkishólmi ný-
lega sektaður 180 kr. fyrir óleyfi-
Lega vínsölu.
A. J. Johnson með konu sína og
barn kom til Reykjavíkur frá Chi-
cago 6. sept. sl.
óiþurkar á Norðurlandi i önd-
verSum ágúst sl. svo mdklir, aS
töSur voru þá farnar aS skemm-
ast.
Grímsevingar hafa ákveSiS, rð
koma upp kornforSabúri hjá sér,
til skepnufóSurs, nú á þessu kom-
andi hausti, og hefir sýslunefndin í
RyjafjarSarsýslu samiS reglugerö
fyrir þaö.
Jón ólafsson alþm. sektaSur í
tveimur málum 60 kr. og 80 kr.,
ank málskostnaSar, fyrir ósæmileg
ummæli um ráðherra Islands. —
Ekki verSur annaS séö, af meið-
yrðamálum þeiirn mörgu, sem um
þessar mundir eru fvrir dómstól-
um íslands, en aö Björn ráðgjaii
ein-n hafi stórum meira vit og laga
þekkingu en hán öll stórmennm,
sem á móti honum cru, aS minsta
kosti verSa sek.tarú’tlátin öll úr
þeirra vösum.
þjóSviljinn, dags. 12. sepU sl..
flytur fróttir frá útlöaidutn. þar
eru fregnir frá Danmörk, SvíþjóS,
Bretlandi, Hollandd, Belgiu, Frakk-
landi, Spáni, Portúgal, Italíu,
Balkan-ríkjunum, þýzkalandi, Finn
landi, Rússkindi, Bandaríkjunum,
Nicaragua, Chili, NýjU Guima,
Indlandi og Kóreu, — en ekki eitt
einasta orð um Canada eSa fram-
farir hér eða um Islendinga hér
— Islenzku blööin. heima eru öll
samtaka í því, aS þegja algerlega
um Canada, svo að ísk-n/.k alþýöa
fái sem fæstar fregntr héðan, þrátt
fyrir þaö, aS þetta land er á vfir-
standandi tíma eitt af allra-fram-
faramestu löndum í heimi. Hvers
á Canada aS gjaldal?
GránufélagiS hefir á sl. fjárhags-
ári tapaö að mim á þilskipaút-
gerS sinni, og gat því engan arð
gefiS hluthöfum fyrir það ár.
BerklaveikrahæliS á VífilsstöSum
nú tekiö til starfa, og hafa þegar
20 sjúklíngar sótt um inntöku þar.
Gasljós nú nýlega fariS aS nota
á götutn Reyjkjivíkurbæjar, byrjaS
1. sept. sl. >
Hvalur náöist > nýlega á Snæ-
fjallaströnd, sást á reki á sjó úti
og var dröslaö í land.
SíldveiSá mikíl á Eyrarbakka og
Stokkseyri. í byrjun september. En
_ »
skortur á veiSarfærum og fleiru |
hamlaSi mönnnm frá aS ná veið-
inni.
Enskir málmleitunarmenn hafa
vieriS á ferS um Árnes og Rangár-
valla sýslur, og gert samninga viS
bændur þar um námagröft á jörS-
um þeirra.
Dr. Jónas Jónassen, fvrrum land
læknir, varS sjötugur 18. ágúst sl.
Fánar þá á flestum flaggstöngum
í Reykja/vík.
Herra Jón Hólm, gullsmiSur aS
770 Simcoe St., bi'ður þess getiö,
aS hann selji löndum sinum gull-
og silfur-muni og gigtarbelti. —
Belti þessi eru óbrigðul viö gigt,
ef þau eru notuö samkvæint íyrir-
skipunum Jóns. Kosta aö eins
dollar og kvart.
•----— ------------------- •
| Hefir þú borgaS
^ Heimskringlu ?
♦---------------------------»
Maiiitoba Elevator Ooinmission
D. W. McCUAIÖ, W. C. GRAHAM, F. B. MACLENNAN,
Commissioner Commissioner Commissioner
Aðal skrifstofa: 227 Garry SU, WINNIPEG
P. O. Box 2971
CommÍ88Íoners tilkynna hérmeð Manitoba bændum að þeir hafa fen^ið
framtiðar skrifstofu til starfsnota or að öll bréf skyldu sendast Coramis-
sioners á ofan nefnda áríton. Beiðniform og allar upplýsingar sem
bændur þarfnast til þess fá kornhlöður i nágrenni sin j, verða sendar
hverjum sem óskar.
Conimissioners óska eftir saravinnu Manitoba bænda í því að koraa á
fót þjódeignar kornhlöðum í fylkinu.
Helsti, hruBritunar, stylritunar <»»? .orzlunar skAii I Vast-
ur Canada.— Hlaut 1. v*r01aun ú St. Louis Sýnlu*-
unnl fyrlr kenslulnákvwmni.
Dag o/t kveld keusla.
Kent meB bréfa viBskiftnm ef óskast, atvinua átveguB,
hæfum nemeudum. SkriflB eftir upplfsingum.
WINNIPEQ BUSINESS
COLLEQE.
Horui Portage WINNIPEG
og Fort Öt. MAN.
SUCCESS BUSINESS C0LLEGE
Skrifið eftir upplýsingum eða símið MAIN t G G 4.
HORNI PORTAQE AVB. & EDMONTON ST. WINNIPEQ.
Kennir samhv. nýjustu aðferðum alskyns verzlunar fræði og
Bánkastörf. Einnig hraðritun og stylritun. Betri verz-
lunarskóli ekki til í Vestur-Canada. Kenslu stof-
ur þar finst íborginni. Nemendur geta
byrjað hvenar sem þeir óska.
\ LDREl SKALTU geyma til §
-lA. morguns sem hægt er að gera
í dag. Pantið Heimskringlu í dag. g
i nwoh's aaj'aa-'&Ó
427
428
SÖGUSALN HEIMSKRINGLU
426 SÖGUSAFN HEIMSKRINGLU
hugboSi og ótta. Hún varS þess vÖr, aS eins og
binn vaxandi dag.bjarmi stráöi ljósi sínu yfir skraut
binna soíandi skógiarlunda, þannig birti af degd i
lwmni sjálfri,--sól ástarinnar stráði sínum bdíöu
geislum yfir alla túlvieru bennar.
A þessi nýfa-ddi' dagur aS verSa dimniur eSa
bj.irtur ? A þessd , uppnennandi sól hans aS hverfa
aftur í dajuöans dimmu dali, eöa á hún aS skina tær
°IÍ þjört frá hvirildepli ástarinnar ?-
ísabella haíði safnaS þenna morgun, en svein
hennar var laus og órólegur eins og fuglantia.
Dálítill hávaöi, sem herfærgismærin orsakaöi þeg-
ar hun var aö læSast inn til aS vita, hvort Isabella
v-æri vöku'iiS, meS þvi aö koma viö borS, sem stóS
þar, vakti hana strax.
“Afsakaöu, ungfrú”, sagði þernan, þegar hún sá
aS Isabella reis upp, í rúmimi, “alsakaöu aö ég vakti
þig ; þaS var ekki tilgangtir niinn”.
“þaS gerir ekkert, Anna. Ilvað er klukkan?”
“Hálf-átta”.
“þá ætla ég strax aö fara á fætur. Farðu og
segSu ökumamiinum, aS han-n veröi að ha£a beitt
fyrir vag.n handa mér kl. 9. Eg ætla aö aku til
MarienJundar fyrri hluta dags".
“þaS skal gert, ungtrii”.
Anna fór, eíi' Isa.bella fór á fætur án þess aS bíða
afturkomu hennar.
Smtkkleg'ur úrvalsfatmiöur jók í dag á hina eöli-
legu fegurð henaar, og þegar Anna var komin aftur,
og hafði búið um hár hennar, leit hún rannsakamli
augum í spegilinn og brosti að fegurS sinni.
“En hvaS þú hefir skrevtt þig í dag”, sagöi þetn-
an, “þú sem annars ert svo lítiS hneigS fyrir skraut.
forlagalejkuriníi
Eg má til aS segja þaS, aö ég hefi aldrei séS þig
jafn fa<gra o.g núna, og þess utan ertu svo ánægjnleg,
aö það gleöur mig aö horfa á þig”.
“Finst þér þaö?” sagði tsahella vingjaxnlega, en
roðnaði. “Mér þykir vænt um það”.
“Mig furðar þaS’-’, sagíSi Anna, “því þú ert altaf
vön aö sneyipa mig, þegar ég tala um íegurð þína.
Hve of<t hefirSu ekki sa.gt viS mig, aö ég gerSd þér
enga ánægju meS slíku umtali, og aS þú virtir feg-
urðina lítils ? ÁSur hefir þú lika veriS í skrautlaus-
um klæöaaði hversdagsleg®., en núi....,”
”Nú”, tók tsajbella bnosandi fnam í fyrir henni,
“ertu orðin alt of málgefin, Anna mín gÖS. Ég hefi
í huga, aS hedmsækja kunniugja mína, og því er ekk-
ert undarlegt við þaÖ, þó ég bui mig betur en hvers-
dagslega. En yfirgefðu mig nú’\
“Já, já”, tautaSd Anna vfS sjplfa sig um leiS og
hún gekk ofan stigann, því her.bergi Isabeálu var i
efsta loftd, “ég skil alt. I gær var bjúii aS tala við
ungam mann úti í skemtigiarSiniun,, «n ég ætla ekki
að tala utri það. þaS var samt ganutn, aS koma
henni í dálítil vandræöi. — NVi — nú. þebta hlaut
aö kotna fyrir ha.na íyr eSa síöar".
þannig hugsaöi Anna. + .... En hvað gerði ísa-
bella?
•þegar hún var orSin ein og laus við máigefnu
þernuna sína, tók hún rafhjarbaö, sem Móritz hafSi
Lengið henni, leysti þaö frá silkiba.’ndinu og festí þaö
viS gullfesti, sem hún bar um hálsinn.
Og þessi ofundzrverSi skrautgrípur hmldist nú ger-
samlega af silkifötum tmgfrúarinnar- .
“þannig á þaS að vera”, sagSi hún meS hægS,
“þarna skaltu eiga hieima, þangaS , til ég deyf þti
geymir helgar endurminningar”.
Hún mundi hafa sagt blóöugar endurminnýngar,
a[ hún, hefSi þekt sögu rafhjartaus, |
En hun. þekti hana ekki. Etli Móritz hafi gleymt
eöa virt að vettugi aSvörun Jakobs : Sá, sem ber
þennan skramtgrip á sér, liann verður ólánsamur”.
Nú kom Anna aitur í þriSja skifti.
“Klukkan er níu og vagninn bíSur viS dyrnar”.
“þaö er ágætt.......En, hi'tkraðu viðj. Ég hefi
brey.tt áformi mínu. Ég ætla heldur aS ganga.
VieSriS er svo inndælit og leiöin ekki löng. FáSu
mér sjaliS, sólhlífina og hattinn”.
Anaa, gerði þaö.
‘■‘Á ég aö láta ökumanninn leysa hestana £rá
vagndmuml?” spurSi hún.
“AuSvitaS ; þú veizt að ég ætla að ganga”.
þar eö Anna var vön vdö hverflyndi lafSi sinnar,
sagöi hún ekkert. ILestarnir voru leystir frá vagn-
inum og Isabella gekk.
1 ‘Hún býst viö, aö mæta honum á leiöinni”,
sagSi Anna viS sjájfa sig. “þaS er þess vegna, aS
hún vdll ganga".
Eftir 15 mintú'tna göngu var Isa'bella komin aS
heimili fyrverandi kennara sins. ^
Hún -giekk inn í stofúna og hitti þar Maríu, setn
var aS láta morgunveröinn á borSiö.
"Góöam morgunll Maxía mín”, sagSd ísabella nl-
nölega. “Ég sé þú vinnur að skylduverkum þínum.
“HvaS er þetta, ísabella ?” sagði María undr-
andi, “íórstu ekki til Broby?"
‘llNei, mig langaöi ekki til aS taka þátt í þeirri
leiSinlegu ferS. þú veizt, aö' ég foröast alt þess
konar ráp. Ég er ekki lientug fyrir skrautsali .
“þiú? — En aö heyra .til þín. Ef aö ungu snyrti-
mennirndr heyrStr þetta, myndu þeir sverja j>ess dýr-
an eiS, aö þú væirir sól salanna”.
‘ Já, þeir eru skotnir í mér, eSa réttara sagt í
peningunum mínum. Ef ég ætti þá ekki, myndurSu
FORLAGALEIKURINN 429
heyra þá syngja viS annan tón. — En svo vdS tölum
um annaö, er maöurinn þinn heima ?”
“Já, hann er upp í herbergi j^ínu aS skrifa. Settu
þig niöur, Isabella mín, og segðu mér ástæSutia fyrir
því, aö foreldmr þínir eru reiðir viS Hólm og tmg”
“RjeiSdr ?,"" sagöi ísaibella vandræSaleg. “A hvern
hátt ?”
“Mér vor sagt, að fyrir nokkrum dögum ltefSi
veriS mannimargt samlvætni hjá ykkttr, en okkttr var
ekki boSdS, eins og venja hefir veriS aS undanförnu.
þegar þar viS bætist, aS þú hefir ekki heimsótt okk-
ur um' langan tíma, gerSi þaS mig órólega, og gaf
tnér ástæðu til að ætla, aö faöirlþinn v*n reáöur viö
Ilólm”.
“0”, svaraöi Isabella, “ég er hrædd um, aö.gruu-
ttr þinn sé réttur. Föður rnínum líkar ekki skóli
Hólms. En láttu það ekki fá á þdg, viS skttlum
vona, aS þaS jafnist meS tímanum”.
“GuS gefi aS þaö verSi”, saigöi María og stundi.
“En hváö hefir faðir þinn að finna aS jx'ssttm skóla?”
“VdS skulum fresta aS tala um það núna. þaS
er annaö, sem mig langar til aS minnast á”.
“Hvað er þaö?”
“þiekkir þú — rödd Isabellu skalf dálítiS — þenna
unga höfundi, sem hefir samiS “RafhjartaS” ?”
“Móritz Sterner....já, mjög vel. Hefi ég aldrei
sagt þér, aS viS teriim kunnug frá æskuárum?”
“Nei', aldrei”.
“Jœja, en viS erum þaS nú samt. Faöir rninn
var kennari hans”.
“Ég veit það”, svaraði Isaibella, “og ttm þaö
ley.ti bjargaði hann lífi mínu. HefirSu aldrei hevrt
getiS um þaS?”
“Nei, aldrej. Ég hefi heldur aldrei heyrt, aö líf
þitt hafi veriS í hættu statt”, svaraði María undr-
andi.