Heimskringla - 13.02.1913, Side 6

6. BLS- WINN7PKG. 13. FKBR. 1913.
HEIMSKRINGLA
MARKET HOTEL
146 Princess St.
á móti rnarkaÖQani
P. O'CONNELL, elgandl, WINNIPEG
Beztn vínfOnff vindlar og aöhlynning
góó. íslenzkur veitingamaöur N.
Halldórsson, leiöbeinir lslendingnm.
JIMMY’S HOTEL
BEZTO VÍN OÖVINDLAR.
VÍNVEITARI T.H.FRASER,
ÍSLENDINÖUR. : : : : :
týames Thorpe, Elgandl
Woodbine Hotel
466 MAIN ST.
St»:sta Billiard Hall 1 NorOvestnrlandini)
Tlu Ponl-borO.—Alslronar vfnog víodlH*-
GÍHtln_ og fffiffl: $1.00 á dag og þar yflr
limtnon A Hnnu
Eigendnr.
t
\
Hafið þér húsgögn til sðlu ?
The Starlight Furniture Co.
borgar hæsta verð.
593—595 Notre Dame Ave.
Sími Garry 3884
A. H. Ps'OYES
KJÖTSALI
Cor, Sargent & Beverley .
Nýjar og tilreiddar » jöt teeundir !
íiskur, fuglai og j«ylsur o.fi. <
SIMI SHFRB. 2272 13-12-12
♦-------------------------------------
DQMINION
HOTEL
523 MAINST.WlNNll’EG
Bjtím B. Hallclórsáon,
eigandi.
TALSlMI 1131
BIFREIÐ FYRIR GESTI.
Dagsfœði $ 1.5o
Legsteinar
A. L. MacINTYRE
selur alskyns legsteina og
mynmstöflur og legstaða
grindnr. Kostnaðar Aæjlnnir
gerðar um innanhús tigla-
skraut
Sérstakt athygli veitt utan-
héraðs pöntunum.
A. L. HaclNTYRE
231 Notre Dame Ave. WINNIPEQ
PHONB M AIN 4422
Frá íslandi.
Stjóramálahoríurnar «ru þær a5
sambaJidsmálið verði lagt á hyll-
una fyrst utn sinn. Sambandsílokk
uriitn, er mvndaðist á þinginu í
sumar er var utan um bræðing-
inn, er nú uppleystur og hafrarnir
skildir frá satiöunutn. Hvima-
stjórnarmenn eru sumir hverjir
hinu nýja tippkasti fvlgjandi, og
vilja að niinsta kosti þæfa frekar
við Dani, en sjálfstæöísmenn, er
bræðitur merðti," vilja nít skjóta
sambandsmálinu uttdír stól, unz
betur blæs, og gefa ság ajla víð
öðrum aðaltnálum, sfem ieru á dag-
skrá stjórnarínnar ; meðal annars,
að rétta víð fjárhapínn ; en því
satrta hafa ojr þeír sjálfstæðísmenn
er bræðingnttm voru andvíjrir ltald-
íð fram, sem því nauðsynlegasta,
og- úr því bræðínguiiun er ntt far-
inn sömu leiðina og nýja uppkast-
íð, eru miklar 1 kur tif, að klofn-
ingar sjálfstæðisílokksíns reitní aft-
ur satnan í eitt, scgír í bréfi tíl
Ileimskringlu frá tnerkum manni
í Reykjavík.
— Blaðíö ísafold liefir mínkað
um áramótín um leið og það hefir
þó stækkað. Ilún kemur mt út í
minna broti en áöur, en sú mink-
ttn er bætt upp tneö fjölgun út-
komudaga. Ketntir tsafold frá ný-
ári út tvisvar í víku, á miðviktt-
dögum og laugardögum, eða 104
l.löð titn árið í stað 80, sem áður
var. Kaupendurnir græða þvi á
minkuninni.
— Aukaútsvör kaupstaðanná
AkuretTar og ísafjarðar ertt tals-
vert ólík. í Akureyrarkaupstað
nema aukaútsvörin fyrir árið 191.3
samtals 17,025 kr., og er jafnað
niður á 886 gjaldendur, en á ísa-
firði eru aukaútsvörin 10,500, sem
jafnað er niður á 510 gjaldendur.
þessir hafa hæst útsvar á ísafirð'i:
A Asgeirssonar verzlun kr. 4100,
Tangsver/lun kr. 2750, Kdinborgar
verzlun kr. 2200, Braunsverzlun kr.
600, Arni Jónsson verzlunarstjóri
kr. 315 og Magnús Torfason bæj-
arfógeti 315. þessir hafa hæst út-
svar á Akttreyri ; IIöepfnersver/1-
un kr. 1100, Kaupfélag Kyfirðinga
1100, Steinolíufélagið kr. 600,
Gránufélagsverzlun kr. 600, J. V.
Ifavsteen kr. 600 og Snorri Jóns-
son kr. 570. Akuréyrar ttiðurjöfn-
unin verður aö jafnaöi 19 kr. á
hvern gjaldanda ; en á ísafirði
verða það rúmar 38 kr., se.m á
hvern gjaldanada koma að m/eðal-
tali, og méi kalla það ærinn mis-
mun,
— þessi botnvörpnngaskip haia
nýlega selt afla sinn á Knglandi ;
Skúli fógeti 1028 pd. sterl., Kgg-
ert Olafsson 964, Apríl 730, Bragi
860 og Baldur 800 pd. sterl.
— Blaðið Norðurland mun nú
vera hætt að kotna út, eftir 10
ára tilveru. í síðasta töltibl. þess
(28. des.) kveðja ritstjórarnir Ad-
am Jiorgríntssou og Ingimar Ky-
dal, og segja þar : 1‘1’Kigendur
blaðsins hafa mt, að AÖgn, selt út-
gáfurétt þess Jóni Stefánssyni,
rítstjóra Gjallarhórus”. þar sem
Gjallarhorn var þó ekki farið að
kotna út um miðjan janúar, er
líklega ekki enn gengið satnan utn
kaupin.
— Stórt þjófnaðarmál hefir kom
ið upp á Kskifiröi í haust. Iþ’rjun
þess var sú, aö brotist var inn í
hvalvedðastöðina ] jar og stolið
þaðan. Rannsókn var hafin, en
ekki var neitt orðið tippvíst um
innbrot þetta, þegar síðast frétt-
ist. Aítur á móti leiða rannsókttir
þessar í l.jós, að stolið hefir verið
frá hvalveiðastöðinni utvdanfarna
vetur kolum og ílejru, og er sagt,
að tuttugu rnanrus sé við þjóínað
þann riðið, karlar og konttr.
kinar jónsson,
mvndgerðarmaður, á um þessar
mttndir í samningum um sölu á
listaverkum sínuni til Vestur-
heims. Ilefir Carnegíe auðkýfingur
ákveðið að kaupa listaverk til að
skreyta höll eina mikla, er hann
ætlar að gefa þjóð sinni. Kgan,
scndiherra Bandaríkjanna i Kaup-
mannahöfn, hefir gengið á milli.
Ilefir hann miklar mætnr á lísta-
verkum Kinars, og hefir skrifað
iwn þau í'stórblöö vestan hafs. —
Myndír af lústaverkum Einars fcirt-
ust fyrir tveim árutn í víölesn-
ustu myndablöðum stórþ.jóðanna,
þjóðverja, Knglendínga og Banda-
manna, og fluttu þau jafnframt
rítgerðir um hann. Aftur hafa
Danir gefið Kinari tnjög l tinn
gaum. Nú hefir þó lllustrered
Ka/milie-Journal ílutt grein iim
fc'inar og myndir af nokkrum lista-
verkum hans.
— Verðlaun af Gjöf Jóns Sig-
urðssohar. hafa fengið Iíinar pró-
fessor Arnórsson fvrir óprentað
vísindarit um Réttarstööu Islands
að fornu og nýju, allstóra bók, og
Jón prófastur Jónsson á Stafa-
felli fvrir ritgerð utn Víkingaöld-
ina, 750 kr. hvor. f verðlauna-
ttefnd sjóðsins eru þeir Björn M.
Ólsen prófessor, Hannes þorsteins-
son skjalavörður og Jón þorkels-
son landsskjalavörður.
— í síðastliðnum nóvembermán-
uði nam mannfjöldinn í Revkjavík
12,600. Er það 419 inanns íleira en
í fyrra í santa mund.
— Kvenmaður á Steinsmýri i
Alptaveri fvrir aastan var að
steikja í potti ; kviknaði þá í íeit-
inni og helti hún vatni í ; en við
þaö fclossaði eldurinn svo upp, að
kviknaði í fötum hennar. Barn
var þar í ruggu hjá henni, greip
hún það.og hljóp með það út á
lilað í brennandi fötunum. Kven-
maðurinn brann svo, að hún dó á
þriðja degi, en barnið sakaði ekki.
— þann 9. jan. vildi það slvs til
á ísafirði, að kvenmaöur hrapaði
ofan af lofti í fiskþurkunarhúsi
Tangsverzlimar og korn niður í
grjóthrtigu, er þar var ttndir. Ilún
liggttr nú fvrir dauðamun. þetta
var aldraður kvenmaður, Sólborg
að nafni Jensdóttir.
— Fimtudaginn þaUn 9. jan. fóru
margir bátar frá ísaiirði til fiskj-
ar. OfviðTi skall á og sættu llestir
bátaruir hrakningi miklum.ett einn
heíir ekki komið fram cnn og er
því taliö víst, að hann ltafi farist.
þetta var mótorbáturinn Ilekla,
eign Guðmundar skipasmiös Guð-
mundssonar, og var á honum for-
maður Jósep Sigmundsson, ekkju-
ttiaSur, sem lætur eftir svg 2 börn
oir búsetur. Jón Kristjánsson, gift-
ur tnaður,' átti eitt barn, Teodor
Gtiömundsson, lætur eftir sig unn-
ustu og 3 börn ; Jóhann Jóhann-
esson, giítur, barnlaus, og Guðjón
þorsteinsson, ógiftur. Allir eru
mennirnir af ísafirði.
— Fyrir skömmu var brotist á
næturþeli inn í Skjaldborg, vöru-
geymsluhús Gardars kaupmanns
Gíslasonar í Reykjavík ; var stol-
ið þaðan tveim eða þrem kaffi-
sekkjum, yzhisky-kassa og lleira
varningi. Kkki liefir komist upp,
hver aö verki þessu er valdur.
— Á laugardagsmorguninn þann
4. jan. fanst rekiö kvemtiann.sl.k í
þarabyng vestan við Thorsteins-
sonar bryggju í Rvík. Menn báru
ekki ketisl á líkið í fyrstu, og var
bað flutt í likhús. Siðar um dag-
inn vitnaöist, að stúlka þessi hét
Jónína Jónsdóttír frá Vælugerði í
Flóa. Ilafði kotnið til bæjarins í
haust og ætlaði að stunda þar
nám í vetur. Kftír hana fanst bréf
til móður lietinar, þ-ar sem hím
kveðst eigi geta lifað lengur, en
geíur engutn öðrum sök á því.
— Ólafur Pétursson, vegagerðar-
ttiaður frá Ananaustum, lézt að
heimili sínu í Rvik aðfaranótt 5.
jan. eftir latiga vanheilsu. Ilann
\’ar sonur I’éturs Gíslasonar i
Abanaustum, bróðir Gísla læknis
á Húsavík. Hann var kvæntur
Karítas Ólafsdóttur frá Mýrar-
hústim og lifir hún rnann sinn á-
samt einum syni, er Ólafur heitir.
Ólafur heitinn var atorkusamur og
gerðarlegur tnaður, vandaður og
vel látinn.
McKenzies Seeds 1913.
Svo heitir mynda og verðlista-
bók sú, afar stór og skrautleg,
sean McKenzie fræsöluíélagið í
Brandon, Manitoba — sam auglýs-
ir frætegundir sínar í þessu blaði
— hefir nýlega gefið út og sent
tneð pósti til ýmsra bænda víðs-’
vegar í Vesttir-Canada.
1 bók þessari er hinu.m ýxnsu
frætegunduni, sem félagið hefir til
sölu, nákvæmlega lýst og verð
þeirra rilfært.
McKenzie félagið er tvímæla-
lanst lang-mesta fræsölufélagið í
öllu Vestur-Canada. það hefir
starfað í Brandon borg ttm mörg
liðin ár og reynst áreiðanlogt, og
verzlun þess hefir aukist ár frá ári
þar til nú, að það e.r búið að
koma sér upp afar tnikltt sexlyftu
stórhýsi þar í borginni, þar sem
það ltefir stöðugt um 30 verka-
tTíenn, til þess að annast ttm verzl-
unína.
Hv,e vel frætegundir Jtessa félags
hafa reynst, má meðal annars
marku af því, að þaö hefir unnið
1330 verðlaun á sl. ári, í sam-
kepni við frætegundir annara fræ-
söht félaga. McKenzie frætegund-
irnar mega því heita hei.m.síra‘gar,
því aö hvar se.m þær hafa, v.erið í
samkepni við annara félaga fræ-
tegundir, haía McKenzie fræin ttttn-
ið' hæzttt verðlaun, setn ýmist hafa
verið peningar eða bikarar. þeir
bændur, sem notað liafa McKenzie
fræin, hafa hvervetna hlotið hæstu
verölaun. Meðaf þeirra má nefna
4, sem á sl. ári sýndu uppskeru af
MeKen/.ie fræum, og lilutu verð-
laun svo sem hér segir ; S. J.War-
rington, Russell, Man., hlaut 65
verðlaun ; II. A. Ilooper, Dales^
boro, Sask., hlaut 71 verðlaun ;
Dr. Ilolt, Medicine Ilat, Alberta,
hlaut 41 verðlaun, og W. K.
Sniith, Revelstoke, B. C., hlaut 34
verðlaun.
Annað eöa tneira þarf ekki að
se^ia um fræ þessa félags. það
fást hvergi betri fyrir nokkurt
\erð.
MANITOBA.
Mjög vaxandi athygli er
þessu fylki nú veitt af ný-
komendum, sem ílytja til bú-
festu í Vestur-Canada.
þetta sýna skýrslur akur-
yrkju og innílutninga deildar
fylkisins og skýrslur innan-
ríkisdeildar ríkisins.
Skýrslur frá járnbrautafé-
lögunum sýna einnig, að
margir fiytja nú á áður ó-.
tekin lönd með *fram braut-
um þeirra.
Sannleikurinn er, að yfir-
burðir Manitoba eru einlægt
að ná víðtækari viðurkenn-
ingu.
Hin ágætu lönd fylkisins,
óviðjafnanlegar járnbrauta-
samgöngur, nálægð þess við
beztu markaði, þess ágætu
mentaskilyrði og lækkandi
fiutningskostnaður -• eru hin
eðlilegu aðdráttaröfl, sem ár-
lega hvetja mikinn fjölda
fólks til að setjast hér í
fylkinu ; og þegar fólkið sezt
að á búlöndum, þá aukast
og þroskast aðrir atvinnu-
vegir í tilsvarandi hlútföllum
Skrifið kunningjum yðar — segið þeim að taka sér bólfestu
Happasælu Manitoba.
Skrifið eftir frekari upplýsingum til :
JOS. mriiKF, í"dnstrial Jhnenu. W innipeq y Manitoba.
JAS. JTARTNKY. 77 York Street. Toronto, Ontario
J. F TK\rNANT G>et"a, Mant loba,
W. IV. UNSWOUTU K nerson, Manitoba;
S. A BEDFORD.
Dcpntg Minnister of Agriculi.tre,
Winnipeg, Manitoba.
m
**********************
% \/lTUR MAf)UH er vaikór með að diekka ein-
X V1
» T göngu hreint öl. þór g-etið jafna reitt yður á.
DREWRY’S REDWOOD LAGER
t
s
i
j það er léttur, freyðandi bjór, gerður eingöngu
2 úr Malt og Hops. Biðjið ætíð um hann.
| E. L. DREWRY, Manufacturer, WINNIPEG. |
f
Sigrán M. Baldwinson
^TEACHER OF PIAN0
727 Sherbrooke St. Phone G. 2414
Rafmagns
Viðgerðir
íl jótt o^; lm<» lega gei ðar
Ef Ijósvírar yðar eru 1 ólagi, sítnicf
Það er
alveg
víst
a.fl þnð borg-
ar sig nð nng-
lýsa i Heim-
skringlu l
GARRY 4108
Eða ef þér.óskið breytinga eða ný
tœki sett inn, þA reynið oss„
Ver getum fnllna'gt yðnr.
H. P. ELECTRIC,
73!« Mlierbrooke Wm.MI'EC
TALS. G4108
D o 1 o r e s
87 88
Sögusafn Heimskringlu
hlutu aö vera þau skuldabréf. Nú gleytndi hann öllu
öðru og hugsaði eittgöngu unt skuldabréfin.
“Ég skal segja yðttr, hvað • þér eigiö að gera’,
sagði Harrv. ‘Að hera þessa j>eninga á sér, er
hei/mska, og jaftt mikil heimska er að sauma þau inn-
an í föt yðar, því hver ein einasta spjör af klæðnaði
yðar veröur nákvæmlega rannsökttð. þér þurfið að
verða ai með þessa peninga yðar á einhvern hátt’.
‘En hvernig?’ stuncli Russell upp.
‘Ilvernig? ]>ér wrðið að lela þá'.
‘Hvar ?’
‘Einhversstaðar hérna — og það strax — áður
en þér sofnið’.
‘Setjum ml svo, að ég verði fluttur héðan og
komi ltingað ekki aftur ?’
‘í þvi tilfelli hafið þér þá einu von, að treysta
mér, því ekki er víst að við verðutn báðir fluttir
héðan. Við verðutn máske aðskildir, en annar verð-
ur kvr, og þá getur séi, settv ettir verður, gætt pen-
inganua. Jif svo færi, að viö gætum strokið héðan,
gætum viö máske fengið stjórnina til að senda her-
menn hingað til að sækja féð’.
‘Sljórnina, já’, sagði Russell gteinjulega. :‘Ég
Jiekki stjórnina hérna mjög vel. Ilún mundi auðvit-
að senda hermenn til að ná peningunum, en hún
stingi þeim í sinn eigin vasa, hverjum einasta skild-
ittg. Nei, rninstu ekki á .stjórnina við mig. Ég skal
gæta þessara jteninga sjálfur, án ]tess að treysta á
bölvaða stjórnina’.
‘En ef þér berið þá á yðtir, þá missið þér þá á-
reiðanlega’, sagði Ilarry ákafur.
lÉg býst ekki við, að þeir muni rannsaka mig’,
sagði Russell með öðrum róm en hann hafði áður
talað í’.
‘Jií, það gera þeir áreiðanlega, og það stvemma á
morgun. Og þá missið ]kt þessi 30,000 pund e.insog
þati eru’.
‘Jæja, ég ætla aö hugsa um málefmð’, sagði
Russell, setn vildi hætta að tala um peningana.
‘þér hafiö ekki mikinn tíma til þess’, sagði
Harry.
‘Jú, ó, jú. Ivg hefi alla nóttina, því ég veit að
ég get ekki sofnað, og þá hefi ég ekki annaö að
i hugsa utn en þetta’.
Russell sat hreyfingarlaus langa stund, þangað
til hinn reglubundni andardráttur íélaga hans til
kynti honum, að hann væri sofnaður, þá stóð hann
UPP °g læddist að rúminu og ftillvissaði sig um, að
hann væri sofancíi ; tók síðatt blys og skoðaði her-
bergið nákvæmlega, hvort hvergi fyndist fylgsni til
að geym/i peningana í. Jxtgar hann var búinn að
grannskoða herbergið og fann ekkert fylgsni, gekk
hanu að reykháfnum.
Reykháíuriim var afar stór, svo Russell gat geng-
! ið itm í hann, án þess að beygja sig. Ilatin hélt
j blysinu þannig, að birtuna af því lagði upp eftir
reykháfnum, og gegntUTt opiö efst uppi sá liann him-
| inrnn og stjÖrnurnar mjög glögt.
Meðan Russell stóð upp þarna og horfði kring-
] unt sig, tók hann eftir því, að á einum stað stóðu
steinarnir út úr hleðslunni að innan, sem sjáankga
I var gert í því skyni, að mögulegt væri að ganga upp
reykháfinn. Svo tók hann eftir þvi, að á einum stað
I var stór hola inn í vegginn ; undir eins og hattn sá
j hana, ásetti hann sér að skoða hana nákvæmlega og
| byrjaði strax að klifrast upp eftir titstandandi stein-
unutn, og gekk honum það ntjög auðvelt þó hann
væri feitur og þungur. þegar hann var kominn upp
á íjórða steininn, var hann kominn á móts við hol-
tma og fór nú að horfa inn í hana ; ekki gat hann
séð, hvernig hún var löguð, eða hve löng hún var,
I) o 1 o r e s
89 90
en datt strax í hug, að hér væri góðttr geymslu-
staður fyrir skuldabréfin, hér væru þau óhult xvm
aldiir og æfi, og þó kveiktur yrði eldur í eldstæðinu
niðri, gæti loginn ekki náð svona hátt.
Hann tók nú þykkan kampung ur vasa sínum,
lagði hann eins langt iiin í holuna og hann gat nað,
lyfti svo blysinu upp og horfði inn í holttna og sá
viö birtu ]>ess, að vel fór xxm kampunginn. Nú var
hantt áitægðari, fór ofan aftur, slökli á blysinu og
læddist að rúminu til félaga síns, sem svaf mjög ró-
legur, lagðist við hlið hans í rútnið og sofnaði.
V
Sögusafn Heimskringlu
15. KAl’lTUI.I
R u s s e lil e r rannsakaKur.
Stvemma um morgunimi var Russell vakinn af
manni, setn sagði honum að höfðinglnn vildi fitma
hann undir eins. Ilarrv sagði honum, að höfðinginn
ætlaði að rannsaka hann, og ásakaöi hann fyrir þaö,
að hann hefði ekki falið skuldabréfin. Russell leit
til hans nteð sigurbros á vörum, sem gerði Harry
undrandi, og kom ltontim til að hugsa utn það,
hvernig á því stæði, að Russell, sem var hnugginn
og kvíðandi, væri nti orðinn spaugsaanur og kátur ;
en þessa gátu gat liann ekki ráðið.
Rnssell klæddi sig og fvlgclist tneð manninum til
Karlista foringjans, sotn sat á kassa, er ábreiður
höfðu verið lagðar á. þar var annar kassi, er for-
inginn benti Russell að setjast á.
‘þér talið ekki spænsktt?’ spurði foringinn.
Rttssell varð alveg hissa að heyra þessi orð, sem
'voru töluð á ensku með irskum framburði.
‘þér talið enskit ?’ sagði Riissell.
‘Já, ofurlítið. fc.g átti einu sinni vin, sem kendi
mér fáeiitar setriingar, og af því það er okkur báðum
haganlegra, álít ég réttast að tala það mál. Mér
]iykir leitt, að hafa þurft að taka slíkan tnann sem
yðttr fastan, en ég hefi skipanir frá æðstu hershöfð-
ingjunum, og þeim verð ég að hlýða ; en þér verðið
nú að vera lireinskilinn við mig, og ég sk;xl líka vera
það við yður’. &
‘þér talið enskii ágætlega’, sagði Russell ; ‘ég
hefi aldrei heyrt útl?nding tala hana betur’.
‘Ó, það er nú hægðarleikur, þegar maður hefir
æfingu. Itg hefi auðvitað útlencían framburð, en það
skaðar engan’, sagfi foringinn.
‘þér aísakið’, sagði foringinn, ‘þó ég samkvæmt
reglunum veröi að spyrja yður nokkurra spurninga.
Ilvað heitiö þér?’
‘Russell’.
‘Russell — ó-já. Hvaða lífsstaða ?’
‘Ég er herramaður’, sagði Russell cJrenvbi’Lega.
‘Ilerramaður ? Og þér lifið af vöxtunum af eign-
utn yöar, —.er ])að ekki?’
•‘Auðvitað’.
“það gleðttr mig að heyra, og ég er sannarlega
hreykinn yfir því, að hafa hitt annan eins mann í
dag. Ilafið ])ér verið lengi á Spáni?’
‘Að eins tvo mánuði’.
■ Hafið koinið hingaö til skemtunar, býst ég við’,
sagði foringinn í mjög blíðum rcám.
‘Já, tnig langaði til að íerðast ofurlítið um meg-
inlandnV, sagði Rttssell drembiliega, ‘og ég flyt nú
skjólstæðing tninn heim með mér, hana ttngfrú West-
lotorn’. .