Heimskringla - 11.09.1913, Blaðsíða 2

2. BLS WDTNIPEG, 11. BEPT. 1913. rsws.v-,'5'-.-pr
EEIMSKEINGIA
r~r
f"
ymw
pwo
Sigrún M. Baldwinson
^TEACHER OF PIANO®
727 Sherbrooke St. PhoneG.2414
Dr. G. J. Gíslason,
Physician and Surgeon
18 Souíh 3rd titr., Grand Fvrka, N.Dak
Athyyli veitt AUGNA, KYRNA
og KVKRKA SJCKDÚMUM. A■
SAMT ÍNN VORTIS SJOKDÖM-
UM oq UPPSKURÐI. —
A. S. BARDAL
aelur líkkistur op annast utn út-
farir. Allur útbúnaður sá besti.
Ennfremur selur hann allskonar
tninnisvarða og legsteina.
843 Sherhmnke Street
Phone Oarry 2152
Baðstofuhjal.
(Fer fram um háttatíma í sveita-
baðstofu á Suður-íslandi. —
Tumi vinnumaður er háttaður
0£r er að lesa. Aðrir sitja á
rúmstokkunum. H engilampi
lýsir stofuna).
ég það,
árunum.
við
Eauga : Ekki held
erum komin af þeim
Margr.: þú munt vera að koma
úr orðlofstúrum, I.auga mín ?
Lauga : Öjá, svo er það kallað.
Eg var að frnna liana Gunnu litlu,
og svo gömlu kunningjana.
Margr.: Hvar varstu í nótt.
Lauga : Eg var á Bóli í nótt.
Margr.: þú hefir þá átt bærilega
nótt þar ?
Lauga : Ö-já.
Margs.: það býr vúst vel núna,
eða sýndist þér ekki svo ?
Lauga : Nóg er vtst til þar af
öllu, en vistin er vist ekki betri
en gerist, eftir því sem. ég leit til.
Margr.: Ilevrðu Tobba (hvíslar
að henni) gefðu henni Laugu leyf-
arnar hans Magnúsar og bættu
við heilli köku og blóðmörssneið.
Hvað var þar helat til
Graham, Hannesson & McTavish
LÖGFRÆÐINGAR
907—908 CONFEDERATION LIFE BLDG.
WINNIPEG.
Phone Maln 3142
GARLAND & ANDERSON
Arni Anderson E. P Garland
LÖGFRÆÐINGAR
801 Electric Railway Chambers
PHONE: main 1561.
Margrét (móðir Jóns, húsbónd-
ans)i: þú segir víst eitthvað í
fréttum af Bakkanum, Magnús
minn ?
Magnús : Heldur er það nú lít-
ið, nema þeir eru bttnir að setja’
upp brennivínið enn þá einusinni,
og tóbakið enda líka.
Jón ; Búnir að setja upp brenni-
vínið ennþá. Hvar ætli þetta lendi
annars ? Ég veit ekki, hvernig
maður á að fara að þvi, að éign-
ast nokkurt tár úr þessu. það fer ■ (Hátt)
að verða ómögulegt, að jarða matar ?
mann, eða því sem næst, a«S J Lattga : það var flóuð skilvinda
minsta kosti af fátækari sortinni. ; í hæði tnál og skvrhræra út í, og
Gastu fengið þér nokkuð í staup- J mér sýndist enginn ánægjitsvipiur á
Anu, Mavnús ?, JfólWLnu, þegar það var að láta
Magnús : Minstu ekki á það. j þetta gliindur ofan í sig. Svo er
það fór nú heldur slysalega, ég heimilisbragurinn þar ekkert
hefi ekki orðið fyrir annari eins I sk«mtilegur, hann er alt af sí
slysni nttna lengi. Eg keypti já ! þegjaudalegttr og kaldur, enda mttn
eina flösku, sem ég ætlaði að j hjónasamibúðin ekki sem be/.t, eftir
gevma til jólanna, en í dag, þegar \ því, sem ég komst nœst. það er
ég leit í pokann minn, sá ég að bó góð kona, htin Gunnhildur, ef
j skjóðan var orðin blaut. það var ! hún fengi að njóta sín. Hún gaf
í henni mélhár, sykttrlús, edtt lóð ; mér ofurlítið haustullar-hár í
: af blásteini, hálfpund af rttlltt og morgun og fjórar gulróftir, og
j flaskan. En táppaskrattiinn hafði j hefði htin líklega haft það ríflegra,
fartð úr flöskunni og alt komið í hefði hún verið sjálfráð.
CT. J. BILDFELL
FASTEIQNASAU.
Union'Bank SthZFloor No. .->2o
Selnr hús og 168i», og anna8 þar a8 lút-
andi. Utveitar peningalán o. H.
Phone Main 2685
Atiminginn,
einn graut.
Tón og Margrét :
það var 1 jóti skaðinn.
Magn.: það var nógur skaði fvr-
ir mig, ég má ekki við svo miklu.
Jðn :
ferðinni.
að kaupá vín, síðan það steig
S. A.SIGURDSON & CO.
Húsum skift fyrir lönd og lönd fyrir hús.
Lán og eldsábyrgö.
Margr.: Verðurðu kvr eítirleiðis,
þar sem bú ert núna ?
Láugp : Ekki býst ég við því.
Eg hefi verið þar þetta árið að
hálfu/hjá jteim og að hálftt laus.
Sástu nokkurn kendau í |En þar verð óg ekki L-ngur en til
það eru víst allir hættir vorsins.
Margr.: þér likar þar kannske
ekki meira en svo ?
Lauga : Fæst orð taka. minsta
ábvrgð. En ef ég á að segja eins
oig er, þá er þar mesta pírings-
vist. Svo er ekk verandi þar fvrir
Room : 20$ Carleton Bldg
Slrr.i Mríl 44é3
svona upp.
Magn.: Ekki sá ég nema einn
mann kendan í ferðinni, hann Pál
|í Nesi. Eg gekk fram á hann á'
[ veginttm í fvrrakveld, þar sem
hann lá upp í loft í snjónum og I stelpuskömminni henni Gróu ; hún
, með brennivínskrampa og hélt á i>er alt í húsbændurna, bæði satt
°g logið og spíllir fvrir fólkinu.
♦ —
A. H. NOYES
KJÖTSALI
Cor, Sargent & Beverley
Ný.jar og tilreiddar kjöt teguodir
fiskur, fuglar og pylfur o.H.
SIMi SHERB. 2272
R. TH. NEWLAND
Verzlar me8 fasteingir. fjárlán ogábyrgöir
Skrifatofa: 310 Mclntyre Block
Talafmí Main 4700
867 Winnipejr Ave.
SEVERN TH0RNE
Selur og gerir við reiðhjól,
mótorhjól og mótorvagna.
REIÐHJÓL HREINSU® FVRIR íl.50
651 Sargent Ave. Phone G. 5155
Gísli Goodman
TINSMIÐUR.
VERKSTŒÐl;
Cor. Toronto & Notre Darae.
Phone
Oarry 2988
Heim II íh
Garry 899
CANADIAN REN0YAT1NG G0.
Litar og þurr-hreÍDsar og pressar.
Aðgerð á loðskinnafutnaði
veitt sérstakt athygli.
59i> Elliee Ave.
Talsími Sherbrooke 1990
FASTEIGSASALl
SELUR ELDS- LÍFS- OG
SLYSA- ABYRGÐIR OG
ÚTVEGAR PENINGALÁN
WYNYARD
SASK.
SHAW’S
Stærsta og elzta brúkaðra
fatasölubúðin í Vestur Canada.
479 Xotre Dnnie.
RELIANCE CLEANING
& PRESSING Co.
508 Xotre lliune Aveiine
Vér hrcinsum og pressum klœítnaö fyrir
50 eent
Einkunnarorö ; Treystiöoss
Klæönaöir sóttir heim og skiíaö aftur
flöskunriH.
Jón ; Var nokkuð í. flöskttnni ?
Magn.: það kann að hafa verið
fingurbjörg i ltenni. það var nú
Ijóta stríðið, sem ég átti við
hann, að koma honttm upp. Og
svo, þegar ég var loksins búinn
að koma honum á lappirnnr, fékk
ltann þá fltigtt í hattsinn, að ég
væri draugnr, sem væri að ásækja
hann, og cp- komst í verstu áflog
við hann út af bví. þið getið víst
séð fingraförin ltans hérna Vi nefinu
á mér.
Margrét : Snýttu þarna stelp-
ttnni, Jón, op lagaðtt á henni skó-
inn. Jtað ertt ósköp að sjá hana,
krakkagrevið.
Jón : Eru ekki allir búnir að
j taka hrútana þurna unp frá ?
Magn.: J>eir eru búnir að taka
: þá fyrir hálfttm mánuði.
Jón : Ertt ]>e r ekki fallegir þess^
j ir þvnbótahrútar, sean þeir keyptu
j að norðan í' haust ?
Matrn.: þeir segja það. Reyndar
hefl ég aldreú séð þá. þeir segja,
að þeir séu ekki mjög stórir, en
þéttvaxnir og þéttullaðir, en tog-
j stuttir.
Magn.: Taktu köttinn, Jón. Hún
er komin ofan í matinn hjá mann-
intttn. Hún er svona alt af ofan í
ölltt, kattarskömmin. Ilún ætti þó
að hafa nóg af músiitn núna. það
þarf að geía henni mjólktirlöigg,
kattarorrevinu. Er hún ekki alt af
sami auminiTÍnn, hún Björg gamla.
Jóni: Ilvað er það, sem að
henni gengur ?
Mavn.: Ég veit ekkert, hva,ð það
I er. Hún kvartar hel/t um þessi
óhljóð ocr ærustu í höfðinu og al-
j slags annarlegheit.
Margr.: Eíg ætti að kannast við
j þetta. það er svipað og í höfðintt
á mér stundum, ég fæ þessa skelli
og dynki í höfuðið stundum.
Bogga (vinnttkona): það er al-
veg eins og í höfðinu á mér, nema
I hvað það er alt öðruvísi. Eg heyri
i ekki þesá köll og óltljóð, en mér
flnst stundum höfuðið á mér svo
stórt sem sátubaggi, en kroppur-
inn pervisinn sem snælduhali.
Tobba (vinnukona) : Svona er
ég, nema það byrjar vanalegia í
iljunum og hleypttr svo upp í höf-
uðið og fram í allar taugar.
Margr.: ógn gelta hundarnir
mannalega. það er víst einhver að
J koma. Skreptu fram, Tobba, og
j vittu, hvort þú sérð nokkurn.
Blessaður berðu frá þér köttinn,
Magntis, og láttu hann ekki rífa
jsvona alt út úr höndunum á þér.
Tobba : Hún Lauga Kiða er
,komin og biður að lofa sér að
vera.
T>að verðttr varla stöðugt fólk
i þar á meðan hún er þar.
Margr.: Verðttr Gunna þín kvr
já Tóftum?
Lauga : Ekkj býst ég við því ;
j 6g er búin að koma henni fyrir í
LSelshjáleígu, og ég vona, að það
j gangi ekkí neitt að heniii þar,
skinnintt því arna. <
Margr.: Er það satt, að hún
sé orðin trúlofuð ?
Laugá : Eg má ekki heyra það
nefnt. Eg kom henni nú meðfram
aö Selshjáleigu til þess að stýja
þeim í sundur. Hún er alt of ung
j tfl þess að komast í tæri við
| þessa karlmenn. það verða víst
en~in vandræði fyrir hana, að ná
j sér í pilt, hvenær sem hún vill, þó
hún sleppi þessum slána, þvf nóg
I er htin efnileg og vel af gnði geftn.
j Jtað miá hún eiga, telputetrið, þó
j (;g eigi hana.
Jón : Gastu blóðgað nokkuð í
j haust, Magnús ?
Magn.: það var nú heklur lítið,
J tvær rollu-skjátiir og einn vanka-
j hrút, sem ekki gerði í blóð sitt,
! og það stendur ekki lengi við á j
lieilu heimíli. það er ekki heldur ;
hævt orðið, að eignast dróg í soð-
ið, því það er stigið ttpp eins og j
! annað. Ilann þórður á Bala fékk
bærileg kattp um daginn, hann
keypti spikfeita hryssu með húð og I
hári á 30 kr.
Jón : Já, það er nú það. það j
var gott verð. Skarst ekki vel hjá j
þeim i Króknum í haust?
Magn.: Jú, ég held nú það1- |
Skáru þeir með sjö fjórðunga falli
og mörinn eftir því. það er nú
einhver munur á því eða þessum
liorskjátum.
Margr.: Áttirðu ekki góða nót
í Kiðholti, Lauga?
Lauga : Jú, þar átti ég góða
nótt, — hvað er nú um að tala!
það var kakkþykkur mjólkurgraut
ur um kveldið með tveimur spik-
feitum bitum ofan í. Híann vill
láta fölkið sitt eiga gott, hann
Jón. Hann segist ekki geta ætlast ; hægt, Lauga mín ?
til, að það vinni vel, ef það sé Lauga : Við skulum sjá til.
svangt. Ef hann ætti konu eftir Tobba (þrífur upp úr kistli sin-
sér, þá væri gaman að vera þar,; um tij fSta sokka og rósabarða og j
en það er nú öðru nær en svp sé. i rdttir aS Laugu. þær kyssast í
Ef hann vær ekki bessi gæðamað- jjj^gj) ; þessari sæng kom ég mér í
ur, þá vevt ég ekki hvernig það J upp j vor_
^ærl' Lauga : Hún er ekki svo ómynd-
Margr.; þeim kemur þó víst vel arleo. en hvaS hún er hJý 0,ff nota-
saman? Hann Runki kom sér upp á-
Lauga : Hrædd er ég um, 'að | gætri undirsæng í haust.
það sé nú ekki meira en svo, sem Tobba : það var bærilegt. A
varla er heldur von, hún er ekki h;lnn ekki kod(Ja Uka?
svoi lítið búin að þreyta hann. TT . ..
Ekki varð henni að vegi að víkja [ Lan*a : Hann k^ptl
En þegar ég var búin
Jón, — það er bara þetta eina,
sem — —
Margr.: Ila, hvað þá ?
Lauga : þetta, að hann eigi að
vera góður við vinnukonurnaJ' sl-n-
ar. Eg veit svo sem ekki, livort
það er satt, — aldrei hefir hann
svnt mér neitt þess háttar, mann-
tetrið. Ilún er nú víst smeik við,
að hann eigi þeitta, sem hún þor-
bjorg gengur með.
Margr.: Láttu ekki skrölta
svona í roikknum, Tobba. það
heyrist ekki mannsins mál, fyrir
lionum. Skyrptu á rokkskömtrrina.
(Við Laugu) : Ilváð segirðtt, hún
þorbjörg vanfær ?
Lattga : Já, ég segi það. En það
er alveg víst, að Jón á ekkert í
því.
Margr.: Ileldur liver ?
Lauga : Ilann Jörundur á Grjót-
læk.
Tobba : Hann Jörunditr á, Grjót-
læk. Erttð þið ekki alveg hissa.
Ilvenær æti þau hafi kynst ?
Lauga : það er sagt, að þau
hafi kynst helzt í vor, þegar hún
fór sttðttr. þau höfðti þá verið
samferða, og hann hafði þá oft
verið að dragast á eftir lestinni
meö henni ednni og verið 'fullur.
Tobba : Ætli þau hafi trúlofast ?
Lauga : ICkki er það nú víst.
þajö er haldið, að hann ætli ekki
að skeyta meira ttm liana. þetta
hefir bara verið fylliríis ilangs hjá
honum.
Jón : Ætli hann Gvendur í hjá-
leigunni hafi nokkuð til að lifa á
núna, Magnús sæll ?
Magn.: Eg held hann eigi ekki
svo bágt núna. Hann sendi hiest
suður um daginn og fékk á homum
tvær vættir af sultverkuðum
þurk.
Jón : Ilvað var það ?
M|agn.: það voru pi'.lur.
Majrgr.: Er það ekki vitleysa?
Eru þœr ekki brúkað'ar hel/.t til
að laxera með, þessar piUur ?
Magn.: Eg man ekki, hvern fj.....
þær hétu.
Jón : Ætli það hafi ekki verið
gellur ? * )
^ Magn.: Gellttr voru það.
Jón : Yoru þær þurkaðar?
Magn.: þær voru rennblatitar
upp úr saltinu.
M/argr.: Eg er nú farin að geispa
— það er víst orðið mál að fara
að hátta. þú átt að sofa hjá
henni Tobbtt, I,auga mín, og þú,
j Magnús, hjá honum Tuma, þaxna
í hornrúminu, en vektu hann samt
j ekki.
Lauga : þakka þér fyrir. (þær
fara að hátta).
Magn.: Kæra þökk, heillin. (Fer
að hátta).
Tobba : Ansi ertu í fallegu mill -
i pilsi, Lauga gamla, og svo líka
j ári vænt. Taktu á, Bogga, og
findu hvað þvkt það er. Já, það
er alveg svellþvkt, og bekkurinn
svoi ansi smekklegur. Hver hefir
ofið )>etta ?
Lauga : Hann Runki befir ofið
það, hann er allra irægasti vefari.
Tobba : Eg trúi því. Ilann er
svo sem nógu myndarlegur í
handtökum sínum, hann Runki.
Lauga : Já, og allra vænsti
drengur, það hefi ég til hans að
seeja. Eg hefi að nafninu til þjón-
að honutn. Hann gaf mér í haust,
þegar hann kom að sunnan, þrjár
álnir. af bleikrauðu fianeli og eitt
tvinnakefli.
Tobba : Er hann nokkuð að
dtaga sig eftir henni Gunnu á
Völlum ?
Lauga : Nei, það get ég fullviss-
að þig um að er ekkí, það er eng-
um kunnugra um það en mér.
Mér findist það vera miklu betur
ákomið með ykkur, Tobba mín.
Tobba: Eg írnynda mér, að
hann kærði sig ekki mikið um
mig.
Lauga : Ekki veit ég það nú.
Skeð gæti, að ég gæti beint huga
hans til þín, ef þér væri þægð í |
því.
Tobba : Ileldurðu að það væri
mer neintt.
að kveðja og komin
út
hlaS,
Margr.: Segöu henni að koma
inn, kerlingunni. (Lauga kemuriinn j kallaði Jón á mig inn í skemmu,
i og kyssir Margréti 5 kossa, en i og gaf mér átta væna spaðbita,
stúlkurnar 2). Fáðu þér sæti og vænt mörstykki. Eg er hrædd
þarna, Lattga gamla, hjá hoúum um, að hann hefði fengið neðan í
Magnúsi. það fer enginn að taka sleifarnefinu, hefði hún komist að
jtil þess, þó þið sitjið saman.
fiður í
kodda um daginn.
Margr.: Æ, nú eru allir komnir
upp í og ekki búið að slökkvai ljós-
ið. Viltu ekki skreppa ofan, Tobba
mín, og slökkva ljósið ?
*) Gellur
j þessu. það er góður maður, hann þorski.
eru kverkságar úr
Tobba : Æ, og ég er komin úr
öllu.
Margr.: Vertu ekki að neinum
hégómaskap. Piltarnir eru hvort
sem er sofnaðir, eða heyrirðu ekki
hroturnar í honum gamla Manga?
»
Tobba : Nú, jæja þá, ætli ég
verði ekki að gera það. (Fer ofan
úr rúminti, en verður áð stíga upþ
á stól til þess að geta slökt á
lampanum. Fer síðan aftur ofan-
uncFr). Nú er þetta búið. En ef
þeir væru nti vakandi og hefðu séð
mio-, — ég dæi af skömm, — að
sjá mig svona! það væri voða-
legt!
Lauga : Ó, láttu ekki svona,
kindin. Gullhringarnir hefðu ekki
dottið tif þér, þó svo hefði verið.
Tobba : Nei, en htigsaðu þér —
Margrét : Hættið þessu rausi
og farið að sofa.
Lauga : Já gæskan. Góða nótt.
Magnús (í hálfum hljóðum) :
Svo hún hélt tnig sofandi, hí, hí,
hí. Já, alt af er það blessað, bað
sto^ulífið.
Tumi (sem til bessa hefir engan
þátt tekið í samtalinu, en verið
lengst af að lesa íslenzkt fornbréfa
safn) : G, jæja, íslenzkt er jþað
að minsta kosti.
I
Jón úr Flóanum.
© © ©
íþrótta áhöld af
beztu tegund.
J. WILSON
LADIES> TAILOR & FURRIER
7 Campbell Bloök
Cor. Main & James St.
Plione Garry 2595
JobPrentun
tekur Jón Ilannesson móti á
prentsm. Heimskringlu
Vér höfum á Uoðstólum als-
konar áhöld sem að íþrótU
um lúta, innan húss og utan.
“Gem”, byssur og skot-
færi.
Verkfæri fyrir veiðimenn,
ferðamenn og landmælinga-
menn.
Vér ábýrgjumst vörnrnar og
að gera alla ánægða.
Reynið og sannfærist
Aðsetur íþrótta verkfæra er
hjá oss.
P. J. Cantwell & Co. Ltd.
346 Portage Ave.
Phone Main 921
Vantar vinnukonu.
Þarf að vera þrifin og dugleg og
vön húsverkum.
Gott kaup í boði. Þeir sem
sinna vildu tali við húsfreyjuna.
að 39 Arlington St.
ELECTRIC COOKO
er betri og ódýrari heldur en aðrar raf-
eldunar vélar. sem áður liafa fengist
NÝ UPPFINDING
Aðrar vélar með sömn framleiðslu skilyrðum, ern tvisvar sinn-
um dýrari. — Allir sem reynt hafa, Ijúka
lofsorði á þessa vcl
Verð :...............$6,00
Til sýnis og sölu hjá :
P. JOHNSON
761 WILLIAM AVE. Talsími: G. 735. WINNIPEG, MAN.
J
♦
:
♦
:
♦
:
:
♦
WM. BOND
High Class Merchant Tailor I
Verkstæði:
Aðeins heztu efni á boðstólum.
Verknaður og snið eftir nýjustu
tízku. — VERÐ SANNGJARNT.
Room 7 McLean Block
530 Main Street
1 Tómstundunum
X>AÐ ER SACrT, AÐ MARGiT
megi gera sér og sfnum til góðs
og nytsemds, í tómstundunum. Og
það er rétt. Sumir eyða öllum
sínum tómstundum til að skemta
sér; en aftnr aðrir til hins betra
að læra ýmislegt sjálfum 'sér til
gagns f lffinu. Með þvf að eyða
fáum mfnútum, í tómstundum, til
að skrifa til HEIMSKRINGLU
og gerast kaupandi hennar,1 gerið
þór ómetanlegt gagn, — þess fleiri
sem kaupa þess lengur lifir fs-
lenzkan Vestanhafs.