Heimskringla - 17.09.1914, Blaðsíða 2

BLS. 2
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 17. SEPT. 1914.
DOMINION BANK
Hornl Notre Dame og Sherbrooke
Str.
H8fu9mtðll uppb............$.6,000,000
Varamjöbur.................$. 7,000,000
Allar eferntr..............$78,000,000
Vér óskum eftir vit5skiftum verz-
lunarmanna og ábyrgumst at5 gefa
þeim fullnægju. Sparisjóósdeild vor
er sú stærsta sem nokkur banki hef-
ir í borginni.
Ibúendur þessa hluta borgarinnar
óska at5 skifta vit5 stofnun sem þeir
vita at5 er algerlega trygg. Nafn
vort er fulltrygging óhlutleika.
Byrjit5 spari innlegg fyrir sjálfa
yt5ur, konu og börn.
W. M. HAMILTON, RáðsmaSur
PHONE GARRY 3450
Jónas Pálsson.
:Crescent|
♦ 4-
X MJÓLK OG RJÓMI X
4; er svo gott fyrir börnin að ♦
+ mæðurnar gerðu vel í 4-
að nota meira af því J
X Engin Bakteria
4 lifir á mjólkinni eftir að við
höfum sótthreinsað hana.
♦ Þér fáið áreiðanlega
♦ hreina vöru hjá oss.
TALSIMI MAIN 1400
ÍSLENZKA LYFJABOÐIN
Vér leggjum kost, á at5 hafa
og láta af hendi eftir læknisá-
visan hin beztu og hreinustu
lyf og lyfja efni sem til eru.
Sendit5 læknisávísanirnar
yt5ar til
E. J. SKJÖLD
Lyf jasérfræt5ings (prescript-
ion specialist) á horninu á
Wellington og Simcoe.
Garry 4308—85
FURNITURE
on Easy Payments
OVERLAND
MAIN & ALEXANDER

;; SiiERWIN - WILLIAMS
AINT
fyrir aiskonar
liúsmálningu.
Prýðingar-tími nálgast nú.
Dálítið af Sherwin-Wllliams
húsmáli getur prýtt húsið yð-
ar utan og innan.—BRÚKIÐ
ekkert annað mál en þetta,—
S.-W. húsmálið máiar mest, Ý
endist lengur, og er áferðar-
fegurra en nokkurt annað hús •}•
mál sem búið er til,—Komið *|
inn og skoðið litarspjalið.—
J CAMERON & CARSCADDEN $
QUALITY HAROWARE
I: Wynyard, - Sask. í
“ X
H-I-I-H-H-H-H-I' >■»
Jónas Pálsson fer aftur á stúfana
í síðustu Heimskringlu, til þess að
verja árásina á Brynjólf Þörláksson;
en léleg er sú varnar-tilraun, og mun
í hana ráðist frekar af viljagnægð en
máttar. Sýnilega er Jónasi það nú
ljóst, að hann hefir hætt sér oflangt
út á ísinn i fyrra skiftið, — að hann
er að verða ótraustur. En hann er of
stærilátur til þess að snúa við þegj-
andi til sama lands. Ætlar hann nú
að ná til min, en gætir þess ekki, að
það hjálpar mér, að eg er svo litill:
ísinn ber mig, þó hann brotni undir
Jónasi, stóra manninum.
Um tilganginn með hinni fyrri
grein Jónasar getur varla orðið
deilt héðan af. Jónas fær engan til
jiess að trúa því, að hann hafi að-
eins ætlað að vanda um við blöðin
fyrir óréttmæta og hlutdræga hljóm-
leika-dóma. Illgirnin i garð Br. Þorl.
og viljinn til að hnekkja áliti hans,
skein of berlega út úr greininni til
þess að hægt sé að villast um tilgang-
inn. Enda er búið að sýna fram á
það, að dæmi þau, sem hann til-
færði til stuðnings því, að blöðin
hefðu flutt óréttmæta dóma um
söngfræðiatriði, hafa við ekkert að
styðjast.
Honum mislikar það við mig, að
eg skyldi svara honum og leiðrétta
ósannindin, sem hann bar á borð i
hinni fyrri grein sinni. Finst honum
eflaust, að hann hafi einkarétt á því,
að niða aðra menn, og að hann eigi
heimting á, að alt sem hann gjörir i
þá átt, sé tekið gott og gilt, and-
mælalaust. Æinnur hann mér það
helzt til foráttu, að eg sé lítill manni
að sjá og unglingur að aldri, og er
það hverju orði sannara, að eg er
hvorki hár í lofti né gamall; en því
óskiljanlegra er það, hve kappinn
Jónas á ervitt með að verjast falli
fyrir mér, til dæmis í þeim kafla
“svarsins”, sem hann hefir mestar
“ceremoniur” víð og biður lesend-
urna að taka bezt eftir. Þar prentar
hann upp setninguna, sem hann
þóttist hafa eftir mér, í fyrri grein-
inni, og fyrir neðan hana ummælin
einsog hann hafði orðað þau, og
sýnir mönnum nú sjálfur svart á
hvitu að hann hafði farið rangt með
mín ummæli. En til þess að gjöra
þetta sem meinlausast, segir hann í
þetta skifti ekki nema hálfan sann-
leikann. Skellir sem sé framan af
ummælum mínum setningunni, sem
nauðsynleg er til að skilja við hvaða
“hljóðfæri” eg á. Setningin er þann-
ig, einsog eg orðaði hana í heilu
lagi: “Mun Brynjólfur ætla að efna \
tii hljómleika innan skamms og mun i
arskort “á sviði sönglistarinnar”,
þykir mér rétt að fræða fólk á því,
að Jónas á sjálfur talsvert eftir til
þess að vera kominn eins langt í
“music”-mentun og hann hefir hald-
ið á lofti og menn hafa ætlað.
Það er t. d. alment álit manna
eftir sögusögn hans sjálfs, að hann
sé “útskrifaður” (graduated) frá
Toronto College of Music.
Frá þessu er skýrt i Heimskringlu
í des. 1895 á þessa leið:
“Hraðfrétt frá Toronto segir, að
Jónas Pálsson hafi lokið námi við
söngfræðiskólann þar með First
Class Honors”. Er svo lýst námsferli
Jónasar og bætt við:
“Alt þetta nám var sótt með því á-
kveðna markmiði, að ná útskriftar-
prófi frá skóla þeim, sem Jónas hefir
nú útskrifast frá”. “.. . . Það eru
margir hæfileika nemendur við
skóla þenna, en svo eru prófin
ströng að aðeins nokkur hluti þeirra
er þar stunda nám, ná nokkurntíma
útskriftarprófi. Það er þvi ekki lítill
sómi, að fá þaðan First Class Hon-
ors, og vera um leið gjörður að full-
gildum félaga skólans .... Jónas er
fyrsti Islendingurinn, sem þangað
hefir sótt nám og þaðan útskrifast,
eða frá nokkrum öðrum söngskóla í
Canada”.
Mér þótti fróðlegt að vita greini-
legar um, hvernig þessu væri varið.
Sneri mér því beint til skólans með
fyrirspurn um það, hvort Jónas
væri útskrifaður þaðan. Svar, sem
eg fékk frá skólanum, birti eg hér í
heilu lagi:
“Toronto College of Music, Ltd.
12 £14 Pembroke street
Theodor Arnason, Esq.,
634- Sherbrooke Str., Winnipeg
Dear Sir:
We beg to acknowledge your
letter of August 22nd, received
during the holidays, and in reply-
ing to say that Mr. Jónas Pálsson
did not complete the require-
ments for graduation from the
Toronto College of Music. He has,
however, passed our Senior First
and Senior Second Piano Examin-
ation, with Honors, also First Or-
gan, First Written Harmony and
First History.
Under separate cover we are
sending you a copy of our Calen-
der and Syllabus, in which you
will find detailed information re-
garding these examinations.
We are yours very truly
Toronto College of Music
Molna O’Connor,
Secretary.
Bréf þetta þarf lítillar skýringar
þá meðal annars sýna list sína á
harmonium. Vandkvæði munu þó vi®> Jónas hefir þannig ekki staðist
vera á þvi, að fá viðeigandi hljóð- útskriftarpróf frá skólanum, né
færi hér í borginni”. Hver getur nú j ‘Lirst Class Honors”, þvi síð-
skilið þetta svo, að eg eigi við það, j ur a® hann sé fullgildur félagi skól-
að ekkert pípuorgel sé Brynjólfi j ans' Tvö byrjunarPróf hefir hann þó
boðlegt? Væntanlega þarf ekki að tckið> en Það> sem Þa er eftir fil þess
eka þetta ofan í Jónas í þriðja að 8etn talist kominn gegnum skól-
ann, samkvæmt skýrslu um tilhög-
un skólans i “Calendar þeim og Syl-
labus”, sem um getur í bréfinu, er
það, sem hér fer á eftir:
1. Þriðja piano-prófið.
2. “Teachers’ Certificate”.
3. “Associate Diploma”. (Til þess
að geta unnið til hennar þarf
meðal annars þetta: “First Class
Honors” við þriðja prófið, opin-
bert “recital” undir umsjón
skólans og að spila “concerto”
með “orchestra”).
4. “Fellowship Diploma”. (Skil-
yrðin lík og vjð “Associate Dip-
loma”).
5. “Post Graduate” (“Artist Dip-
loma”).
6. “Bachelors-Degree”.
7. “Doctors Degree.
Og ekkert af þessu hefir Jónas
Pálson hlotið.
Jónas endar “svarið” með hólm-
skiftið.
Jónas telur það með oflofi á
Brynjólf, að eg hefi sagt um hann,
að hann væri sérstaklega snillingur
á harmonium. Þetta endurtek eg hér
með, og er það ekki skoðun míns
eins, heldur einróma álit þeirra,
sem hafa heyrt Brynjólf spila á har-
monium, bæði hér og á íslandi, svo j
sem meðal annars má sjá á dómum ;
þeim, sem hann hefir hlotið í |
Reykjavíkur blöðunum.
Ekki geðjaðist Jónasi það, að eg
sagði um Brynjólf í Heimskringlu
29. jan. þ.á, að enginn íslendingur
mundi honum jafnsnjall organisti.
hefði hann að lkindum heldur kos-
ið, að eg liefði sagt, að eiAi organ-
isti væri Brynjólfi snjallari, nefni-
lega Jónas. En það gat mér nú ekki
hugkvæmst, þegar eg skrifaði þetta
um Brynjólf, enda var eg að tala í
alvöru. Satt að segja datt mér ekki
hug, að bera Jónas saman við
Brynjólf sem organista. Hafði að|gönguáskorun til mín (!). Ekki þó
vísu.heyrt Jónas spila á harmoniumjsvo að skilja, að eg eigi að mæta
Skjaldborg, en það var ekkert til- j garpnum sjálfur, heldur á eg að fá
komumeiri spilamenska en eg hefi Brynjólf Þorláksson til að mæta hon-
lieyrt til sveita á íslandi, ef undan- j um fyrir mig. Brynjólfur má ráða
skildir eru tilburðirnir, sem eg verð I því, hver vopn séu notuð: orgel,
að játa að voru mikilfenglegri en f harmonium eða piano!
eg hafði áður séð. Vissi líka, að um J skárH er það nú áfl náttúran!
það leyti, sem eg sknfaði þetta var Maður fer a8 hal(la að ekki verði hjá
n l hAni I A CT/ f\ rf irnnrln'A nxrfnl >
svar við þvi að eg sagði að Jónas
hefði orðið Vestur-íslendingum til J
minkunar sem píanisti á hljómleik
þeim, sem hann efndi til í Reykjavík
Mér er ekki skiljanlegt, hver'ja sök
Brynjólfur getur átt á því, eða á
hvern hátt Jónas gæti bætt fyrir það
með því að reyna sig við Brynjólf,
því aldrei hefir Brynjólfur gefið sig
út fyrir það að vera píanisti, og
enginn haldið því fram, að svo væri.
Því siður get eg skilið, hvert tilefni
það getur gefið til hólmgöngu-
áskorunarinnar, þó eg hafi nefnt
Brynjólf snilling á harmonium. Ekki
get eg séð, að það snerti Jónas, þar
sem hann er ekki nefndur á nafn i
því sambandi, og ekki er kunnugt,
að hann hafi keypt “patent” á þvi
að vera nefndur snillingur, svo að
á rétt hans sé að nokkru gengið með
þessu.
Ekki g tur Jónas þess heldur, að
Brynjólfur hafi móðgað hann, svo
það gæti verið ástæða. En vel má
vera, að honum finnist að eg hafi
móðgað sig, og var þá að skora mig
á hólm, þannig, að eg mæti Jónasi
sjálfur, og er ekki að vita nema eg
hefði komið á hólminn, þó enginn
afburða-organisti þykist eg vera.
Jónas heldur því fram í hinni
fyrri grein sinni, að blöðin hafi
hlaðið mig oflofi, — þau hafi tekið
sér í munn “öll þau sterkustu um-
mæli, sem viðhöfð eru aðeins um
heimsins stærstu listamenn”. Frek-
ari sönnun færir hann ekki á þetta
í það skiftið, — en þær koma, sann-
anirnar, í seinni greininni. Og get
eg ekki stilt mig um„ að minnast á
þær örfáuin orðum. Hann tilfærir
tvær smágreinar úr Hkr. i fyrra. 1
hinni fyrri er getið 'um það, að eg
hafi fengið atvinnu við kvikmynda-
leikhúsið Gaiety. Mundu þeir nú
ekki sáröfunda mig snillingarnir
Ysay og Kubelik, ef þeir sæu þau
ummæli?!
Annars mun nú tilætlunin varla
vera sú fyrir Jónasi, með því að
tilfæra þá grein, að sýna oflofið,
heldur öllu fremur að fá tækifæri til
þess, að koma að dylgjum um það,
að endalyktin á starfsemi minni við
Gaiety hafi ekki verið góð, enda er
hann þá líkastur sjálfum sér.
Hin greinin er tekin úr fregn af
samkomu i Tjaldbúðarkyrkjunni í
fyrra haust. Má vel vera, að þar sé
eg oflofaður, en mér liggur þó við
að halda, að áheyrendunum hafi
geðjast betur en i meðallagi að spila-
mensku minni í það skifti, ef dæma
skal eftir viðtökum þeim, sem eg
fékk hjá þeim. Hafði verið beðinn
að spila eitt lag á samkomu þessari,
en var kallaður fram hvað eftir ann-
að og varð að spila fjórum sinnum.
En nú koma rökin fyrir því, að
þetta sé oflof á mig, og byrjar Jónas
þá á þvi að játa, að hann hafi ekk-
ert vit á fiðluspili og geti því ekki
um það borið, en að hann hafi það
eftir Mr. Þorsteini Johnston fiðlu-
leikara, að þessir blaðadómar um
mig “séu algjörlega ranglátir”.
Að því skal eg engar getur leiða,
hvert skyn Þorsteinn þessi ber á
fiðluleik yfirhöfuð. En hitt get eg
fullyrt, og það veit Jónas líka, að i
þessu tilfelli getur Þorsteinri ekki
orðið talinn gildur dómari, þar sejn
hann er, einsog Jónas tekur fram,
hinn eini keppinautur niinn meðal
íslendinga hér, sem fiðlukennari.
Óvilhallur getur hann því ekki talist,
enda hefir hann sýnt það fyr að hon-
um er ekki á móti skapi að narta i
mig, ef hann sér færi á því. Og vit-
anlega hefir það glatt hann, að geta
hálpað Jónasi um þenna “allra-
hæzta úrskurð” um mig.
Vona eg að þetta nægi til þess að
sýna, að Jónas hefir ekki verið
heppinn i valinu á sönnunum fyrir
því, að blöðin hafi flutt óréttmæta
og hlutdræga dóma um okkur Brynj-
ólf Þorláksson.
Theodór Árnason.
nýkomið stórt og vandað orgel 1
Tjaldbúðarkyrkjuna nýju, sem Jónas
átti að spila á, en gekk illa að ráða
við.
Mér er kunnugt um„ að heima var
enginn organisti talinn Brynjólfi
jafnsnjall og smekkvis. Hér vestra
getur varla verið um nema einn ís-
lending að ræða til samanburðar,
nefnilega Mr. Steingrim Hall, og bið
eg hann afsökunar, ef honum finst
eg hafa gjört sér rangt til með þess-
um ummælum um Brynjólf.
önnur ný atriði, en þau sem nú
hefir verið minst á, eru ekki um
Brynjólf í “svarinu”. Jónas er linari
á því nú en í fyrri greininni, að
Brynjólfur sé alómentaður maður á
svæði sönglistarinnar, svo sem hann
tók þar fram tvivegis. En honum
láist þó að geta þess, að fram á það
var sýnt í Lögbergi 27. f. m., að
þetta var uppspuni einn úr Jónasi.
Fram á það mun nú vera fullsýnt,
að þessi árás Jónasar á Brynjólf er
með öllu tilefnislaus. Og þar sem
hann bregður Brynjólfi um mentun-
því komist, að deila þessi endi með
blóðsúthellingum: Skömmu eftir að
hin fyrri grein Jónasar birtist, átti
maður einn, sem ekki var Jónasi
sammála,, orðaskifti við hann út af
greininni. Mann þenna hótaði Jón-
as að berja svo um munaði. Af því
varð þó ekki, Þó Jónasi væri al-
vara. Nú heimtar hann að Brynjólf-
ur komi til hólms við sig. Næst má
búast við, að hann skori á einhvern
að berjast við sig með pístólum eða
korða!
Annars finst mér, að til þess að
hægt sé að sinna þessari hólmgöngu-
áskorun, hljóti að þurfa að vera til
hennar einhver skynsamleg ástæða,
en hana get eg enga séð. Og ekki
getur Jónas, þó mikill þykist vera,
ætlast til þess að við Br. Þorl. sitj-
um og stöndum eftir því sem hann
vill vera láta, eða að okkur finnist
við skyldir að gegna því, þó að
hann kunni að langa til að reyna
sig við Brynjólf.
Hólmgöngu-útboðið á að vera
Ungir menn ættu að læra iðn-
grein á Hemphills “American
Leading Trade School
hárskurt5arit5nina, á at5eins
tveim mánut5um. Á höld ókeypis.
Svo hundruSum skiftir af nemend-
um vorum hafa nú góóa atvinnu
hjá Ö8rum et5a reka sjálfir hár-
skurt5arit5n. Þeir sem vilja byrja
fyrir eigin reikning geta fengi^
allar upplysingar hjá oss vit5víkj-
andi þvi. Mjög mikil eftirspurn
eftir rökurum.
T,ærl» bifreit5a-it5nina. Þarf at5eins
fáar vikur til at5 vert5a fullkominn.
Vér kennum alla met5fert5 og at5-
gert5ir á bifreit5um, sjálfhreyfi flutn
ings yognum, báta og öt5rum gaso-
lín-vélum. Vér hjálpum y8ur til at5
fá atvinnu sem bifreit5astjórar, ab-
gert5armenn, vagnstjórar, vélstjórar
sölumenn og sýnendur.
Falleg vert5skrá send frítt, ef um
er bet5it5.
HEMPHILLS
320 PACIFIS AVENUE, WIIVNIPEG
át5ur Moler Barber College
fitibfi I Refirlnii, Snwk og Fort Wlll-
lum, Ont.
HEMPHILLS
483V2 MAIN STREET
át5ur Chicaga School of Gasoline
Engineering.
KVENMENN—óskast til at5 læra
Ladies* Hairdressing og Manicuring
—AtSeins fárar vikur þarf til at5
læra. Mjög mikil eftirspurn eftir
þeim, sem þetta kunna. Komit5
sem fyrst til Hemphills School of
Lodies Hairdressing, 485 Main St.,
Winnipeg, Man., og fáit5 fallegan
catologue frítt.
ENGIN BREYTING
á verði á
BLUE RIBBON TE
BLUE RIBBON TE FÉLAGIÐ hefur þá á-
nægju aö lýsa því yfir aö þaö ætli ekki aö
nota sér þettaö tækifæri aö hækka verö á tei.
Þettaö félag getur skaffaö alt þaö Te sem Vestur
Canada þarfnast, oggjörir þaö um óákveöinn tíma
fyrir sama verö og áöur.
P.S,— Við höldum áfram ad selja Blue Ribb-
on Kaffi með gömlu verði, þrátt fyrir upphcekkað
toll gjald.
BLUE RIBBON LIMITED
WINNIPEG
EDMONTON
CALGARY
FYRSTU VERÐLAUN
Marshfield, P.E.I., 10 Nov. 1909
The Petrie Mfg. Co., Limited
St. John, N. B.
Herrar:—
Yið höfum notað “Magnet” skilvindu nærri átta ár og haft frá
tíu til fjórtán kýr.
Vélin hefir verið notuð stöðugt án nokkurar bilunar.
Við erum vel ánægð með hana, og erum þess fullviss að við höfum
beztu vélina hvað snertir snúnings léttleika, þvotta þægindi og
góðan aðskilnað mjólkur og rjóma.
Við höfum ekki séð hetri vél, og það er áreiðanlegt að hún
endist vel vegna hins ágæta efnis sem hún er smíðuð af, tvístuðn-
ing rjómakúlunnar og square gear.
Við rágleggjum þeim, sem hafa í hyggju að kaupa skilvindu að
skoða “Magnet" útbúnaðinn.
yðar einlæg,
Við óskum yður allra heilla,
MR og MRS. L. H- D. POSTER
P.S.—Mrs. Eoster hefir—síðan við
fengum “Magnet”—næstum í öllum til-
fellum fengið fyrstu verðlaun fyrir
smjör á hinni árlegu Charlestown fylk-
issýningu, og tvisvar á Dominion sýn-
ingunni, smjör hennar hefir aðeins
verið % per cent lægra en hezta rjóma-
búa smjör og var hæst í samkepni við
heima til búið smjör.
Mr. Geo. E. Goodland með ‘Magnet’
skilvindu vann fyrstu verðlaun í “free
for all” smjör tilbúningi. Mr. Good-
land skilvindaði mjólkina og þvoði
vélina áður en keppinautarnir höfðu
skilið sína mjólk.
Keppinautarnir þurftu að stöðva vélar sínar meðan á samkepn-
inni stóð, og gjöra við þær, einnig að setja í þær heitt vatn, svo
mjólk og rjómi kæmist út. “Magnet” skildi mjólkina án als dekurs
og sýndi þeim sem f kring voru, að hún gæti skilið rjóma frá mjólk
án hjálpar heita vatnsins—og var því sú bezta.
The Petrie Mfg. Co., Ltd.
Verksmiöja og aöalskrifstofa Hamilton, Ont.
Vancouver, Calgary, Regina, Winnipeg, Hamilton, Montreal, St. John
Þegar þú þarfnast bygginga efni e<5a eldivið
D. D. Wood & Sons.
— Limitcd •=
Verzla meö Sand, möl, mulin stein, kalk
stein, lime, “Hardwall and Wood Fibre”
plastur, brendir tígulsteinar, eldaöar
pípur, sand steypu steinar, “Gips” rennu-
stokkar, “Drain tile,” harö og lin kol,
eldiviö og fl.
I
SKRIFSTOFA:
Cor. ROSS & ARLINGTON ST.
EINA ÍSLENZKA HOÐABOÐIN I WINNIPEG
Kaupa og verzla með húðir, gærur, og allar tegundir af dýraskinnum, mark
aðs gengum. Líka með ull og Seneca Roots, m.fl. Borgar hæðsta verð.
fljót afgreiðsla.
J. Henderson & Co... Phone Garry 2590.. 236 King St., Winnipeg