Heimskringla - 15.10.1914, Blaðsíða 3

WTNNTPEG, 15. OKTÓBER 1914
HEIMSKRINCLA
BLS 3
heimurinn verSur ríkari og betri með því aS
myndir sem flestra listaverka meistarans
verSa fleirum kunnar, og flytjast meS gest-
um og gangandi land úr landi.
§ 25. Söfnin í Höfn.
ÞaS er Carnegie aS
kenna, aS vér hér í
Ameríku höfum þá
skoSun, aS hvergi séu jafn miklir auSmenn
og hér og jafn stórgjöfulir. Hlutfallslega
viS efni eru ef til vill engir stórgjöfulli en
auSmenn NorSurlanda. En svo á þaS aS
vera og svo viljum vér þaS flest vera láta.
Einn mesti auSmaSur Dana er Jacobsen, eig-
andi Carlsberg ölgjörSarhúsanna. Hefir hann
gefiS meira fé til opinberra menningar fyrir-
tækja, en dæmi eru til meS nokkurn auS-
mann hér í álfu fyrr eSa síSar, og sjálfsagt
þó víSar væri leitaS. VerSur eigi svo bók-
færS menningarsaga Dana hér eftir, aS eigi
verSi Jacobsens aS geta aS mörgu og miklu
og góSu, — auk þess, sem verSa mun nú
aukaatriSi þegar fram í sækir, aS hann býr
til bezt öl á NorSurlöndum. Einkum eru
þaS þó lista- og þjóSmenja-söfnin í Höfn,
er bera minjar hans.
Merkasta safniS, og sem hann hefir aS
öllu leyti kostaS sjálfur og gefiS borginni,
er ‘GlyptothekiS”. Er þaS standmynda-
safn eitt hiS ágætasta sinnar tegundar í
heimi Er þaS eflaust stærst og merkast þess
konar safn, sem til er í NorSur-Evrópu. Auk
hins mesta fjölda mynda eftir danska og nor-
ræna listamenn, er þar samansafnaS frum-
myndum eSa eftirlíkingum flestra lista-
verka, er gjörS hafa veriS í NorSurálfunni.
Auk þess er allmikiS safn þar frá Austur-
Iöndum og Afríku. Safninu tilsvarandi er
húsiS, sem er sannarlegt skrautsmíSi.
Auk safnsins hefir Jacobsen gefiS borg-
inni fjölda annara listaverka og skrautbygg-
inga, framyfir þaS, sem hann hefir hrest upp
á konungshallirnar fornu og kyrkjurnar, því
ekki hefir hann sett þær hjá. Þá hefir hann
gefiS sjóSi til styrktar bókmentum og vís-
indum, og yfir hiS Konunglega Danska Vís-
indafélag lét hann byggja hús, sem kostaSi
um eina millíón króna.
“National Museum”, eSa málverkasafniS
mikla er hiS annaS frægasta af listasöfnum
borgarinnar. Stendur þaS í austurhluta bæj-
arins, skamt frá Rosenborg, bústaS Krist-
jáns IV.
Á þessu safni er sá fjöldi af ýmsum mál-
verkum samankomiS, aS eigi verSur tölu á
komiS. Einhver tilkomumesta myndin, aS
mér fanst, er “Kristján II. í fangelsinu”. Er
henni líka skipaSur góSur staSur á safninu,
svo aS hún nýtur bæSi ljóss og lita og blas-
ir viS fyrir miSjum salgöngum, þegar kom-
iS er upp á loft. Er hún svo lifandi, aS
naumast er hægt aS átta sig á, aS hún sé
aSeins málverk. Sést klefinn greinilega.
borSiS og varSforinginn, og hinn magri
kostur, sem borinn er fyrir konunginn; og
inn um glugga streymir sólarljósiS og fellur
yfir höfuS og öxl konunginum. Myndin
ber þunglyndissvip, og vekur hlýjan huga til
hins gáfaSa en giftulausa konungs, 'er aS
mörgu leyti var hinn mætasti höfSingi.
Þnnur mynd er þar, sem mikiS er tekiS
eftir og skipar þar fyrirrúm. Myndin er eft-
Skovgaard og heitir “Kristur kemur til
helvítis”. En fátt þótti mér merkilegt viS
Pa mynd, og er skilningurinn á efninu mjög
hleypidóma- og hjátrúarkendur. ÞaS er
mannúSIegust, er lætur réttlætiS og kær-
leikann ná út fyrir þenna heim, — jafnt til
Iifenda og dauSra. ESa hver er sá, þegar
hann hugsar til hinna dánu, aS hann vildi
eigi svo gjarnan færa þeim sínar beztu friS-
argjafir?
§ 26. “Kristján IV
kongur vor”.
Mjög ber Höfn minj-
ar Kristjáns IV. —
Fanst mér einsog
hvergi vera hægt aS
fara um BrezkasafniS, án þess aS reka sig
á Rameses II., í Hampton Court hvergi aS
flýja Vilhjálm frá Oraníu; svo væri ekki
hægt aS þverfóta í Khöfn fyrir Kristjáni
IV. Hann var allstaSar, og þaS eigi frem-
ur heima í höllinni en annarsstaSar. ASal-
setur hans í Khöfn var Rosenborgar höllin;
lét hann reisa þessa höll og bjó þar öSrum
þræSi, og þar andaSist hann 28. febrúar
1648. Stendur höll hans ofarlega í eldri
bænum. Er þar skamt frá aSal gróSrar-
stöS borgarinnar. Er hallargarSurinn fagur-
lega skreyttur allskonar trjám og blómareit-
um. Eigi er þó höll þessi nema lítilræSi í
samanburSi viS alt þaS, sem hann lét smíSa
um sína daga. MeSal stórhýsa þeirra, sem
hann lét reisa í Khöfn einni eru: Hólms-
kyrkjan, Þrenningarkyrkjan, Frelsarakyrkj-
an, Sívali turninn og Regensen, eSa GarS-
ur, sem Islendingar hafa svo kallaS, — bú-
staSur stúdenta viS háskólann. Þess utan
bygSi hann borgir til og frá um ríkiS: ---
Kristjáníu og Kristjánssand, í Noregi; Gluck-
stadt á Holsetalandi, og Kristjánópel norS-
ur í Bleking. Er hann hinn mesti hefil-
kongur og smíSakongur, er Danir hafa átt,
og aS mörgu leyti sá fremsti í öllu, er laut
aS iSnaSi og framförum ríkisins.
Er svo sagt, aS hann hafi veriS manna
fróSastur á þeirri tíS í stærSfræSi og alls-
konar stórsmíSi, svo sem skipagjörS og
stórhýsa byggingu, og jafnast haft eftirlit
meS öllu sjálfir.
Rosenborg er nú notaS undir minjasafn
konungaættanna dönsku, neSan frá Krist-
jáni I. og fram til þessa tíma. Má þar sjá
marga fágæta skrautgripi, og eru slík auS-
æfi þar saman komin, aS ekki verSur metiS
til verSs. Á veggjunum hanga myndir af
konungafólki frá ýmsum tímum.
Er maSur reikar um Rosenborg, verSur
manni aS hugsa til allra þeirra þjóSsagna,
er myndast hafa um Kristján IV. Hann tek-
ur viS ríki I I ára gamaíl 1588, og ríkir í
60 ár, einmitt á róstusamasta tímabili NorS-
urálfunnar, meSan trúarbragSastríSiS mikla
— 30 ára stríSiS — geisaSi sem grimmast,
1618—1648. Konungurinn er stórmentaS-
ur maSur, hygginn og stórhugall, en stend-
ur ávalt á milli tveggja elda: gjör-óupplýstr-
ar alþýSu, er fallin var í hina mestu undir-
okun og eymd, og hrifsandi og kaldrifjaSs!
aSals, er skeytti hvorki um veg föSurlands-
ins eSa hag þjóSarinnar, en kúgaSi alla, er
hann náSi til. AS vilja aSalsins varS hann
meira og minna aS láta. Og þó varS hann
ástsæll öllum almenningi, og þaS jafnvel út
til Islands. Hann var allstaSar, leit eftir
öllu, sem var aS gjörast; óþreytandi elju-
maSur og stórvirkur. Enda finst gestum,
sem eru aS skoSa sig um í bænum, aS án
MeSal hinna eldri
§ 27. FriSriksborg. konungasetra í Dan-
mörku er e k k e r t
sögulegra og meira en FriSriksborg. Er þaS
norSur af Kaupmannahöfn, í smáþorpinu
Hilleröd. Komst kastali þessi í eign kon-
ungs á dögum FriSriks II., um áriS 1560.
Fékk konungur hann í einhverjum skiftum.
Hét kastalinn þá Hyllersholm, en skifti þá
um nafn og hefir heitiS FriSriksborg síSan.
Um þetta landabrask konungs er til vísa, sem
höggvin er í steinboga uppi yfir einu garSs-
hliSinu:
“Fredrik then anden god og from
Hans naade gjorde thette bytthe,
ath Hyllersholm under Kronen kom
og Herluf til Skogkloster flitthe”.
Herluf þessi var Herluf Trolle, sjóliSsfor-
ingi Dana.
Frá dögum FriSriks II. bjuggu Danakon-
ungar öSrum þræSi í FriSriksborg, ofan til
daga FriSriks VII. ViS kastalann stendur
kyrkja og hafa þer flestir Danakonungar
veriS krýndir, frá því einveldiS hófst og of-
an til daga Kristjáns VIII., er var síSastur
einvaldskonungur Dana. Kyrkjan er ekki
stór en skrautleg og prýdd meS málverkum
og viSburSum úr Nýjatestamentinu.
ÁriS 1859 skemdist kastali þessi stór-
kostlega af eldi. Voru þá seinna hafin sam-
skot til aS gjöra viS hann; auk þess lagSi
konungur og ríkisjóSur til þess mikiS fé.
Er höllin var risin úr rústum aftur, kostaSi
J. C. Jarobsen ölbruggari (Jacobsen eldri)
alla inni bygging hallarinnar og varSi til
þess hálfri millíón króna. Hann lét setja
upp aS nýju Neptúns-brunninn fræga, er
rifinn var og fluttur burtu af Svíum á 1 7.
öld. ,1 kyrkjuturninn lét hann setja klukku-
verk mikiS. Eru í því 28 smáklukkur, og
slá þær sálmalög á vissum stundum dags og
nætur. ÁriS 1877 fékk hann konungsleyfi
til aS snúa kastalanum upp í þjóSminja- og
sögusafn ríkisins. Gaf hann til þess stofn-
sjóS, er veitir í árlegar tekjur frekar 35,000
króna. ,
SafniS er afar merkilegt. Byrjar þaS á
sögu Dana um miSja 10. öld, og heldur á-
fram upp til þessara tíma. HiS fyrsta til
sýnis eru veggmyndir um stofnun Jómsvík-
inga; Dráp Haraldar Blátannar af Pálna-
tóka, og Orustan í Hjörungavogi, eftir flótta
Sigvalda jarls, milli Vagns Ákasonar og
NorSmanna. Þá er og málverk um þaS, er
Sveinn Tjúguskegg og Knútur mikli unnu
England. Þar er eftirlíking í fullri stærS af
hinum fræga Bayeux-dúk, er ofinn er í tóm-
um myndum, og sýnir orustur Vilhjálms frá
Normandíu, er hann tók England.
Auk þessara mynda eru sýnd bygginga-
sniS frá ýmsum tímum í Danmörku, á kyrkj-
um, köstulum og klaustrum. En hvert her-
bergi í höllinni ber sitt sérstaka sniS og eru
hvelfingarnar lagaSar eftir hvelfingum hinna
ýmsu merkari sögustaSa landsins. I einu
herberginu er eftirlíking víkingaskipsins frá
Gokstad. Skip þetta fanst áriS 1880 í forn-
mannahaugi viS KristjáníufjörS. ÞaS er
72% fet á lengd, 17 á býeidd og 5 feta
Með innstæði í banka
geturðu kepyt með
vildarverði.
Þú veist að hvað eina
er dýrara verðurðu að
kaupa í lán—Hversveg-
na ekki að temja sér
sjálfsafneitun um tíma ef nauðsyn ber til, má opna spari-
sjóðsreikning við Union Banka Canada, og með peninga
í höndum má kaupa með peningaverði. Sá afsláttur
hjálpar til að auka bankainnstæðu þína, og þú hefir
gert góða byrjun í áttina til frjálslegs sjálfstæðis.
LOGAN AVE. OG SARGENT AVE., ÚT1B0
A. A. WALCOT, Bankastjón
fréttir, vandi þær ekki öðruvisi en
að nöfn á bygðum og bæjum, einnig
mönnum, sé mjög villandi.
Þar sem í téðri grein stendur, að
einsetumaðurinn sé illa þokkaður,
þá kannast eg ekki við það, því fyr
meir þekti eg mann þenna að nokk-
uru og heyrði um hann sagt, að
hann væri trúr og dyggur þjónn; og
eg vissi til, að hann var vinnumað-
ur í mörg ár á góðu og vönduðu
heimili, og mun það sjaldgæft um
menn, sem eru illa þokkaðir, enda
heyrði eg aldrei það um hann sagt,
fremur hið gagnstæða.
Hvað þessum óhappadreng við-
! vikur, þá heyrði eg fólk segja, er
hann var ungur, að hann mundi vera
andlega veiklaður, og sé svo, getur
maður hugsað, að það liggi til
| grundvallar þessa v grimdarverks,
| frekar en önnur utan að komandi
áhrif.
Niðurlag greinarinnar er orð, sem :
I i tima er talað, því kæruleysislegt
ÞJÓÐSAGNIR
♦
Sagnir um Björn á Lundi.
Eitt sinn stóð Björn á Lundi vi8
slátt, þar sem landslag var leitótt.
Maður kom til hans og spurði Björn
hann, hvaðan hann kæmi.
— Eg kem nú hérna að sunnan
og ofan, svaraði maðurinn.
— Rétt er nú það, sagði Björn;
þaðan hefir einn komið áður (djöf-
uilinn fór norður og niður).
Þegar Björn á Lundi var nýbú-
inn að fá Dannebrogskrossinn, heim-
sótti hann eitt sinn karl nokkurn i
Fnjóskadal og ræddust þeir við um
hríð og fór allvel á með þeim. Að
lokum sýndi Björn karli krossmn
og var drjúgur yfir. Karl skoðaði
krossinn vandlega, þar til hann seg-
ir:
— ójá, fyrmeir voru þjófar og
illræðismenn hengdir á krossa, en
nú er þetta orðið öfugt.
Björn hafði sig á brott hið skjót-
og léttúðarfult tal eldri manna hefir fta> ta“ð’ a.ð Btrni hafi há
afar mikil áhrif á unglinga, þó ef til i f?rst or^1’-i orðfall a æfi sinm.
vill sliku sé ekki til að dreifa hér.
Narrows-búi.
nokkuS önnur. — En fallegur maSur hefir
Kristján ekki verið: ákaflega digur og stór-
. - --- ..j----------------- . ________skorinn, og einsýnn síSustu ár. Fremur
erni, sem meistarahönd hefSi getaS breytt í myndi föt þau, er til sýnis eru höfS og hann
hstaverk, ef eigi legSu hindurvitnin hömlur á átti, vera viS vöxt sumum síSari konungum
verkiS. ^ Af öllum goSsögnum kristninnar Dana, þó fríSari mættu teljast. Svo myndi
finst mér sú sögnin merkust, fegurst og og verk hans vera: þeim flestum ofvaxiS.
Kristjáns IV. hefSi^Kaupmannahöfn orSiS | djúpt miSskipa. Eru 1 6 árar á hliS og taliS
aS skipiS hafi boriS um 70 manna áhöfn.
ÞaS er alt járnneglt, og er þaS skoSun forn-
fræSinga, aS þaS muni vera frá tímabilinu
900. Á því voru tvö búin rúm og tvö lík. Á
sama staS er smá eftirlíking af Danavirki hinu
forna, er Ottó keisari og Ólafur Tryggvason
létu brjóta.
Islands fréttir.
(Lögrétta, 15. sept.).
Tíðin. Síðastliðinn laugardag og
sunnudag var norðanrok með kulda
gránaði á fjöllum. Víða hafa menn
þurkað hey þá dagana, en sumstað-
ar austanfjalls voru engjar undir
vatni og heyið á floti eftir rigning-
arnar að undanförnu. Síðari hluta
*Iags i gær var kyrt, heiðríkt og
kalt.
• •Húsavikurlæknishérað. Þar hefir
settur læknir Guðmundur
Thoroddsen, sonur Skúla Thorodd-
sens alþm.
Hannes Hafstein bankastjóri liefir
egið veikur rúmlega vikutíma, en
er nu a batavegi.
Jón Helgason prófessor er nýkom-
ínn heim úr för sinni vestur til
Wmnipeg.
Fálkinn- kom siðastliðinn föstu
MífrJmnIían Um land fra Eyjafirði.
g sildveiðaskip norsk hafa verið
sektuð þar nyrðra, meðan Fálkinn
var þar, fyrir landhelgisbrot, flest
um nálega 1000 kr.
Prófastur i Skagafjarðarprófast-
dæmi var skipaður 26. f. m. Björn
Jónsson prestur í Miklabæ.
Dáinn er nýlega Björn hreppstjóri
Jónsson í Sandfellshaga i Axarfirði.
Carnegie heitir amcríkst skip, sem
verið hefir hér um hríð, en er ný-
farið. Það er rannsóknarskip, sem
fer með visindamenn, sem íhuga
segulmagn o.fl. til og frá um heim,
kostað af Carnegie stofnuninni í
Washington. Skipstjórinn heitir J.
P. Ault.
Þjóðverjarnir á Rotníu. Danska
blaðið “Hovedstaden” skýrir frá þvi,
að er Botnia var á útleið síðast, var
hún stöðvuð af enskum herskipum
og 13 Þjóðverjar, sem með henni
voru, teknir og gjörðir herfangar.
Fór þetta mjög friðsamlega fram,
segir blaðið, og með fullri kurteisi.
Allir farþegar voru kallaðir upp á
þilfar og Þjóðverjunum þar tilkynt,
^T.LÞCI(“ARB’J’þ“efl“J8K« »■”
fAA«»ta„ vindir tn,,SSRe
T.L.

(l'MON MADE)
" t'»lern Cigiir
0t>ouia» Le«, eiiínndi
Kaetorj
Win/ iii
að þeir væru herfangaú, en farang-
ur sinb máttu þeir taka með sér. —
Bað svo enski herforinginn velvirð-
ingar á ónæðinu, sem hann hefði
gjört.
Brezkur konsúll missus er ný-
kominn hingað og verður hér með-
an á stríðinu stendur fyrst um sinn.
Hann heitir Cable, ungur maður, og
var síðast konsúll Breta í Antverp,
en áður í Helsingfors. Útsendir kon-
súlar hafa áður verið hér aðeins frá
Frakklandi og Noregi.
* * *
(Ingólfur 6. sept.).
Þjóðvinafélagsbækur fyrir þetta ár
komu út fyrir þinglokin; er það
Andvari, Almanakið 1915 og Dýra-
vinurinn. Á bækur þessar verður
minst síðar.
Dpgblaðið Vísir skifti um ritstj.
og eigendur um mánaðamótin sið-
ustu. Einar Gunnarsson seldi blaðið
Gunnari Sigurðssyni, stud. jur., frá
Selalæk, og tók hann þegar við rit-
stjórninni. Starfsmenn blaðsins eru
flestir hinir sömu og áður. Það er
nú sett í prentsmiðjunni Rún (setj-
aravélinni nýju), en prentað í prent
smiðju Þjóðviljans.
óþurkar hafa staðið siðan um
höfuðdag hér sunnanlands. Sæmi-
legur þerrir hefir verið nema mán-
aðartima í sumar. Náðu flestir töð-
um sínum (fyrri slætti) með beztu
hirðing, en litið mun víðast
náðst af útheyi. Taða (af
Við þetta bætast 4 franskir botn-
vörpungar og 2 enskir, með 130
manns, sem stunduðu veiðar við
ísland, en komu aldrei fram; þó er j
eigi hægt að fullyrða, hvort þessi
skip hafa farist hér við land eða
einhversstaðar á leiðinni; en ensk-
ir fiskimenn, er vér höfum haft tal
af, telja það víst, að annað enska
botnvörpuskipið hafi farist fyrir
Vesturlandi, líklega nálægt röstinni.
— (Almanak Þjóðvinafélagsins).
Hannes Hafstein tók aftur við
sæti sínu sem einn af bankastjórum
(slandsbanka 1. þ. m. Kristján Jóns-
son lét jafnframt af bankastjóra-
starfinu, sem hann hefir gætt síðan
1912, að Hannes Hafstein tók við
ráðherrastörfum.
Patd Hermann, háskólakennari,
frá Torgau á Þýzkalandi dvaldist 6!
vikna tíma i sumar á Vestfjörðum, i
mest til rannsóknar á fornum sögu- j
stöðum, einkum þeim, er koma við j
sögu Gisla Súrssonar. Með honum
var annar Þjóðverji. ögmundur Sig- j
urðsson var fylgdarmaður þeirra, j
ásamt syni sinum. Þeir komu að
vestan nú um mánaðamótin og tóku j
þeir Paul Hermann sér fari heim-
leiðis á Ceres.
slætti) jafnvel úti enn sumstaðar á
Suðurnesjum. Horfur um hcyskap
mjög slæmar, ef ekki breytir um
veðráttu bráðlcga.
Vikingasaga Jóns prófasts Jóns-
sonar á Stafafelli er nú fullprentuð,!
fyrra heftið, og kemur út meðal
bóka hins íslcnzka bókmentafélags
þetta ár. Höfundurinn hefir fengið
hafa vérðlaun úr sjóði Jóns Sigurðssonar j
fyrri1 fyrir bókina.
Athugasemd.
EINA ÍSLENZKA HÚÐABÚÐIN I WINNIPEG
aðs gengum^^Llka meðulfog'Sene?aaR™tíg“B-Ír - d^raHkinnum- mark
fljót afgreiðsla.
rn.fl. Borgar hæðsta verð.
J. Henderson & Co.. .Phone Garry 2590. .236 King St., Wmnipeg
Druknaðir hpr við land 1913.: í Heimskringlu 17. sept. þ. á.
Á árinu sem leið druknuðu hér viðlstendur fréttagrein með fyrirsögn: j
land 103 menn; þar af útlendingar “Fáheyrð þrælapör”, sem framin
13 og 90 innlendir. Af þessum drukn
uðu af þilskipum 59, af mótorbát-
um 21, róðrarbátum 10 menn. 147
björguðust af skipströndum, þar af
25 íslenzkir, en 122 útlendingar. —
voru hjá einsetumanni í Siglunes-
bygð, en ekki Narrows, einsog í;
greininni stendur. Þetta vildi eg
leiðrétta sökum þess, að eg álít ekki
rétt, að þeir, sem senda blöðum j
Slagfiður.
Hann lá með lokuð augu
og Ijúfa kyrð á vanga,
i draumi sveif hann, sveif hann
um svefnadali langa;
svo hneig hann, hægt sem skýið,
að hvítum ránarsandi;
þar strauk um btáa steina
hinn stilti sævarandi.
Þeir vetur voru liðnir,
sem valkyrjurnar dvölda
og fjarlægt haf og himin
þær hryggum sjónum földu.
t austur langt var Egill
á öndrum fljótum skriðinn
og sjálfur hann til suðurs, —
mörg sorgarnótt var liðin.
Hann lá með lokuð augu —
eins langt og vitund náði
var hafið, hljótt og dimmblátt
og höfganótt á láði.
t gegnum svefninn sviðinn
af sorgum huldum brendi.
Á vogmöl vanginn hvíldi,
á veiðispjóti hendi.
Hve þreyði hann þyt af vængjum
hve þreyði hann svanakvakiðt
oft hafði það í huga
hans harm og sælu vakið;
ef sá hann álftir svífa
með söng á bárumistur
Hann hugði að Hervör kæmi
og hennar fögru systur.
En framhjá allar flugu
og feldu haminn eigi,
þá vafði ’ha-nn hugarvængjum
að von á næsta degi.
Því kom hún ei frá austri
er árdagsvitar brunnu?
Hún unni honum eitt sinn
þó, einsog blómið sunnu.
Hann lá með lokuð augu
þá lyfti draumur hjúpi
og fagur friðarbjarmi
snart fald á myrku djúpi.
Ein flaug úr fjarska lAáum
þar fögur álft á landi,
hljóð, unz hún hami varpar
hjá hryggum vin á sandi.
Alvitur ein svo brosti,
hún ein svo mátti ganga
sem kveldblær létt á laufum
með lýsigull um vanga.
Hann grét af sterkri gleði
og greip um Ijósrar hendi, —
þá yfir lönd úr austri
sitt örboð morgunn sendi.
Hve sorgarsárt að vakna
af sólskinsmildum draumi.
Hann stóð og horfði hljóður
að hafsins fjarrum straumi,
en nií var harmur horfinn
af heiðu víkings enni
og hugur flaug, sem fálkinn
sér frjáls til skógar renni.
Kom heill, þú dýrðardagur,
' sem draumur fagur boðarl
Kom heil, þú eilif eygló,
sem unga jörðu roðarl
Alvitur Hervör handan
mun himinborin snúa.
Valkyrjur höf og hæðir
með hugarkveðjum brúa.
HULDA.
— (Ingólfur).
Jón dynkur.
Vestmannaeyingar eru hamra-
I kettir miklir og láta sér ekki fyrir
1 brjósti brenna, þótt þeim skriki fót-
ur í fjallgöngum.
Sem dæmi sliks er þessi saga: '
Jón dynkur var hamramaður mik-
ill og seig oft í björg. Einu sinni var
hann að láta eggjaskrínu síga fram
af bjargbrún i svonefndri Langviu-
rétt norðan i Bjarnarey. Menn voru
á bát fyrir neðan og tóku á móti
eggjanum. Alt í einu kiptu þeir svo
ógætilega í bandið, að karl hrökk
fram af bjargbrúninni á að gizka
14 faðma. Hann hafði svíma, þegar
báturinn koin að honum, en meðan
þeir voru að draga hann inn rakn-
aði hann við, sá baukinn sinn á
floti skamt frá og mælti:
-— Takið þið baukinn, piltar. Var
ekki dynkur!
i tf.| iii t’lfr-M-fr+’i'+t ■>'i-M-t-ft
: SHERWIN - WILLIAMS ••
P
AINT
fyrir alskonar
húsmálningu.
Prýðingar-tími nálgast nú.
Dálítið af Sherwin-Williams "
liúsmáli getur prýtt húsið yð- • •
ar utan og innan.—BRÚKIÐ "
• •
ekkert annað mál en þetta.—
S.-W. húsmálið málar mest, d*
endist lengur, og er áferðar-
fegurra en nokkurt annað hús • •
mál sem búið er til.—Komið * ’
inn og skoðið litarspjalið.—
CAMERON & CARSCADDEN £
QUALITY IIARDWARE
Wynyard, - Sask. £
l-H-l-H-H-l-I-I-I-U I .|4>
Ungir menn ættu að læra iðn-
grein á Hemphills “American
Leading Trade School
Lærlfi hárskuríaritSnina, á at5eins
tveim mánut5um. á höld ókeypis.
Svo hundrutSum skiftir af nemend-
um vorum hafa nú góða atvinnu
hjá ötSrum eöa reka sjálfir hár-
skuröariön. I>eir sem vilja byrja
fyrir eigin reikningr geta fengiö
allar upplýsingar hjá oss viövíkj-
andi því. Mjög mikil eftirspurn
eftir rökurum.
r#ærlt5 bifreiöa-fönina. I»arf aöeins
fáar vikur til aö veröa fullkominn.
Vér kennum alla meöferö og aö-
gerbir á bifreiöum, sjálfhreyfi flutn
ings vögnum, báta og ötlrum gaso-
lin-vélum. Vér hjálpum yöur til atí
fá atvinnu sem bifreiöastjórar, ab-
geröarmenn, vagnstjórar, vélstjórar
sölumenn og sýnendur.
Falleg verbskrá send frítt, ef um
er beöiö.
HEMPHILLS
220 PACIFIS AVEXUE, WIIVNIPEG
áöur Moler Barber College
ötlbft f Reginn, Sask ogr Fort Wlll-
fnm, Ont.
HEMPHILLS
4S3VÍ MAIX STREET
át5ur Chicago School of Gasoline
EiiRÍneering.
KVENMRSS—óskast til aS læra
Ladies’ Hairdresslng og Manlcuring.
—A'ðeins fjórar vikur þarf til atí
læra. MJög mikil eftirspurn efttr
þetm, sem þetta kunna. KomiÖ
sem fyrst tll Hemphills School of
Ladies Hairdressing. 486 Main St.,
Winnipeg:, Man., og fái* fallegan
catalogue frítt.